*
«J
/
L .¿¡ր՝
tr I i .
■ x ç
UNIVERSA THEOLOGIA
Uno VERBO commendata, Subjunćłis de ineffabili Incar-
nationis Myfteno Quæftionibusx QUAM
Sub Gratiofiffimis Ãujpiçijs Magnat VO Gl 8, Summi VERBI prænuntiæ DI VI PRÆ CURS ORI S
DOMINI NOȘTRI
JESU CHRISTI
S. JOANNIS
BAPTISTÆ, EcclefiæCathedralis
Wratislavienfis ad Sanćtum JOANNEM
Sacratijfimi Tutelaris*
In Alma,
Cæiàrea , Regia , ас
Epiícopali Univerfitate Olomuceníi
SOCJETATISJESU, SUB RECTORATU
ADMODUM REVERENDI, ас EXIMI]
PATRÍŠ
P. JOANNIS
SEIDEL, è Societate JESU,
SS. Theologiæ Doćtoris, Aca
demici Ejufdem Socictatis JESU College
ас
Univerfitatis
rectqrișmagnifici,
Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Bydgoszczy Biblioteka Główna
PRÆSIDE
REVERENDO, ас EXIMIO PATRE
B BERNARDO RASCHDORFF, è Societate JESU, SS. Theolog.
Doctore, Ejufdemque in eadem Uni- Verileare Profe (Гоге Regio, Publico, ас Ordi
nario, ncc non Faculratis Theologie®
SENIOR E,
Pro Suprema Doétoratûs Theologie!
Laurea
Publicè țropugnandam fiifcepit Reverendus, DoétiíT: ac Præccllens
DOMIŃUS
JOANNES FRANCISCOS SCHUMANN,
Sile fins Patfchkovieniis, AA. LL. &
Philofophi® Magifter, SS. Theologiæ Васса֊
îaureus formatas, Auguftiffimi Imperatoris Ferdinand!
ÍL Alumnus , & Presbyter Ecclefiafticus , ex Convida Ołomucenfi, ihpremæ in Theologix
Lauret Candidatas.
Anno M. DCC. XXVI. Menfe Aurțiiflo Die Haris ante > <ճ" paß meridiem confue ti s,
сам LICENTIA ORDINARII.
OLOMUCIJ Imprefiunię
V& *? Հ
ț PRÆFAT10 DEDICATORIA
S. J O A N N I
BAPT1STÆ confiérala.
Heologia ex nominisno- tationc, atque pro muneris fui obligatione, de DEO lo
quitur , & unà TheologO >
ampliffimus differcndi apc- ritur campus, & quà late patet Angélicos, & humá
nus Orbis Theologicis objicitur labijs, quo
rum poteftati difeurrendi Univerfa, quæ DEO fubduntur .fubjcćła effeccnfentur; nunquam lingua? Theologicæ indiciturSilentium, & qui Silentiarius jam Theologus non eft; ampliffi.
mam banc in publico loquendi licenciám ab <
Eximia Facultate naiłus, multa Solicitudine de VOCE, & VERBO attineor, quo Theolo.
gicæ Difceptationis difeurfus robur fumat,
& capiat firmamentum , verùm qualis pro
digi ofa Hæc VOX, quæ vel UNICA rotum ro
botet, & confirmer de Divinis Sermonen) ? Ւ ГОХ *
W О
FOX hæc non eft alia, quàm quæ DPI prae- nunciavit VERBUM, tam Spećłabili facundia, ut & videretiir, & audiretur, & per hane FOCEM per'čiperetur VERBUM, & íntellige- retur DEUS\ VOX hæc ; dum vei uhum lo
quitur VERBUM, jam univerià Theologiæ pandit Arcana ,& ad Divinæ Mentis Profa- piam, ad VERBI Genealógiám lheologo præparat viam, & parat adytum, tutéqne de fummis locuturo gratiofis adeft præfidijs, quia, dom VOX hæc præcedit FERRUM, nun- quam lingua fapientem præcurret mentem;
fed quæ tandem hæc FOXeft? de hac VOCE dum quæro, de Magno Magni Nomine ago, ab Ipfa Divina Mente conceptual, & gratia formátum, Angelico articulatum, & nuncia
tura lablô •• Vot abis Nomen Ejus Joannem, Ժ՞
érit Magnus coram Domino (Luc. i. V. 13. & r$ ) Magnum hoc Nomen totum VOCALE eft, &
adhuedum Infans, jam exultatione loquitur,
& VOX fada JOANNES , VERBUM Carofa- ćłum ßlutarefuum refalutat, poftquatn Vir
go Mater fterilem fecundatam falutâfiet ; nullius literæ adminiculó, ñeque fyllabicô Nomen hoc indiget augmentó, quando Ip- fum Divinum VERRUM lfthanc VOCEM com- mendat; totum tarnen etiam CONSONANS eft, & ad Literám Divino confentiens FERRO, ñeque unquam ofFendit in VERRO., Super A- poftolicos Divini VERBI Præcone&difpertitae epparucrunt linguae, & repleti funt Spiritu
Sanćto
'I
•Ж О ХЯ-
Sando; fupcr Divini VERKI Præcurfbrem, 8e Comitem Ipfum Divinum VERBUM non ap*
păruit , fed fačlum eft} fitter Joannem ("Luc.
3- V; 2> )A non iolùm in deferto, fed jam ia utero Spiritus Sanćti gratia eft repletos; ami
ca mutua prioritate jam f ERBU Aí fuis gratijs provenir, & præcucurrit VOCEM, jam VOX fuis obfequijs præcelïït VERBUM ; VQXhumi- H ta te cam VERBI certat Majeßate-, deprima fe VOX, ot exalter VERBUM, & Majeßas f .per omnia elevat humilitatem VOCIS ; non aftuta, fed argute felix Joannis eft argumen- tatio: VOX le in per Minor, VERBUM fémper propoíitio Major, gratijs formata optima conclufio fequitur pro Joanne. VOX in hu- militate loquitur elogia pro VERBOí veniet autem fortior me, cujus- non fum dignits fölverte corrigiam calceamentor um Ejus. ( Luc, 3. v. 16. >
Щит oportet er feere, me autem minus Հ Joan»
3. v. 30. ) & VERBUM in Majeñate præconia dicit VOCI-: non furrexit inter Natos Mulierum Major Joanne Raptija ( Matth, il. V» 11. ) tara potente conftfus VOCE, inagone SchoLfiico non deftituar verbo, ñeque finé VO CIS afpi*
ration« Theologie® diíceptationis ingloria muñere defungar» Sandi ®mo Joannc'o N0- mini и ni verlos íubmifiíBm® devotionis, &
dedicationis voto 1 heologicos confecro conatos, quando facratiffima hæc VOX fum-, ma totius eftTheologiæ; Ad Jordanie litro- ra*dum audit Baptifta, Ccejôapcrtô Myfte-
uuua
? -Ж о ж-
rîumTrinitatis evolvit(tuc. 3. v.21.) rotam 8t complediturMateriam Angelicam, quando Ipfum Divinum VERBUMJoannem compel.
lat Angeliim (Matth, u. v. 10.) Incarna»
tionis Myfterium » quod Prophet® remotis artigere iabijs, Joannes indigitavit, & juxta palpavit(Joan.i.v,36 )infideivenitteftimoni«
um, Ht omnes crederent per Ilium (Joan. 1. v.yj.
omnium virtutum, & Sacramentorum ape- füit fontem, in remiflüonem peccatorum tra- didit fcientiam, & dignos pœnitenti® fru, dus manifeftavit. GRATIA fíe propria Joan, m ÇÍt » ut amplios q uàm Natura fu érit Filias, & anteqaam natas,jam Pattern habue- rit Deum, & veré ex DEO natus ßt, Joanne®
iïâque facratiffimæ VOCI reverentiílinio firn inclino caput, & fíibmitto linguam, tan tis vív® VOCiS Oraculis animandam, tani enira porentis virtutis Joanneum Nomen eft, ut muta quoque reíolvat labia, quando pro- ntinciandum eft : Joannes, eß Nomen Ejus:
(Luc.i. v.6;Jatque nè folùm difertè, fed 8t circumfpedè loquar, etiam hæc VOX Ши- minatrix eft, ut teflímonium perhiberet de Lu- mine Լ foan.i. v.7. ) lllabere itáque facratifíi- n»a , 8< llluminatiflima ROXdevociffimi Clien
t's labijs, quidquidedixero, tant® VOCIS cric Echototum in gloriam VOÇIS, & VERBI,
Devotijftmus Client
* P- Joan: Franc; Schumann.
PRÆFATIO Ad Lećtorem*
Emina , fi qua mentem fiii՛ ir e է, admiratione henevolum Lektorem , w/ in i/fo limine prient։ pagina Հ______ eliberat um cu pio ; Altera eß : Л/íy ßerium Incarnationis Majeßate fu mm um , hu.
militateprofundiffimum , G7' Valore amplißmum pauculis referri, & digniffimamprofufijfimis pra- conijs materiam aliquot pagellis angulari ; fi enim verba, qua tranfeunter Incarnata Sapien- iia protulit, & falla, que defmenter prafiitit ,am- pliorem Mundt ambitu exilant Bibliothecam,tan- ta enimfunt,quæ fi icribantur (fenfus eß Evan
gélica Joannea penna ( c. a. v. 2$. ) per fingula, ՝ пес ipfum arbitrer munduru capere pofié eos, qui fcribendi funt, libros ; quantum nen Ipfum infubßantia VERBUMaternum, in tem
pore Carofačlum, facundiam profufi fermonis requiret ? Sed hac ipld Myßerij Amplitudo pro bre- ъ it at e potens eß argumentum, quando fublimi- tas Sacramenti citra temeritatem, humanam eloquentiam non finit eße difertam ; hinc ճր forte Ipfum Divinum VERBUM diei non renuit ab-
brc-
breviatum ; atque fi unquam in magnis, in hoc !ubltmi certe Myfierio voluifie fat efi. Ne- que Divinum hoc VERBUM tarn intelleÜu.qudm affeliu , tam excelfa mente,quam bona volúntate Coli amat, perfonantibus Angelicis choris in Na
tali Domini: Gloria in a hifiim is DEO, & in
֊ terra pax hominibus bona? voluntatis ( Luc, հ 21 ՜°» U- ) Ճ՞ Ipfum Divinum VERBUM bona vo
luntatis minutapratulit, jaîiato magnißrepitus thefauro in Gazophylacium miffo ( Marc. u. v 41.
շ.ճր 3. ) Altera eß • de Univerfd Theologia pofitio•
tubus fol um qua/liones de Incarnations apponi, qua unica pars Theologia eil? fed pars hac tanta eß, ut pars I lingula enim in VERBO Incarnate pa
radoxa funt՝) fitaqualis toti, & in uno VERBO tota Theologia referaturi fi enim materiam de DEO fpeEles, VERBU M Incarnatum totam Di.
' vinitatem compleßitur. Si Trmitatem atten
dis , tota licet Incarnata non fit Trinitas, tota tarnen ad Incarnationem concurrit : Sic DEUS
՛ dilexit mundum, ut Filium fuum Unigenitun։
daret ( Joan. 3. V. 16. ) en DEUM Palrem ! 3c I V ERBUM Caro fadum eft (Joan. 1. v. 14. ) en DEUM Filium! Spiritus Sandus fuperveniec inte, & Virtus Altiflimi obumbrabit Tibi ( LUCt 11 ) en Spiritum Sanãum ! ճր Ipfum FEfiBUMIncarnatum materiam Trinitatis do- cuit՛. Ego,& Pater unum ibmus ( Joan. 10. v.30 ) alium Parachtum dabit vobis (joan. 14. v. t6. ) Paráclitos autem Spiritus Sandus (v.26 ) cùm autem venerir Paráclitos, quem Ego mittani vobisa Patte »Spiritum Veriratis ( Joan, ij-, v.
26. ) fed Ճ' Ipfa in tarne attendi poteß Trinitas.
• Maria
Maria JESUS Joièph: invicem ľatris fine Мл*
tre, Mater fine fatre Principium Fílij; Filius DEI, ճր Mariae ; Vicnriítsque Spirit«! SanfH^
Sponfur Virgíneas Jćfeph. Materia de Ange
lis VEífBO Inc amato propria, & Minifierialis e/?;
bine ex Officio Arch - Angelus Intarriatiünem an՝
nunciat, Angelí Nativitatem predicant, Cbri/io in deferto min i frant, Angelus in agonia conform tat, & in Bpfurreciione Domini, Ժ" Afcenfione Trtinijlerialiter occapantur. Beatitudo» Virtus omnis í Meritum, Gratia, Juftitia, Sacramen
ta j & quid quid Tbeologici difiursus refiduum eß<, in Chrißofundatur, Ժ՜ ճճ iodem vigorem famit >
robar ,&ornnenancifeitar incrementam ; atque í ta multa paucis iß hic compleSetur libellas , & plu- rima in uno VERBOproloqaeturi cui; ft labels
& Lefior benevole, b on нт verbum fave, multum^
que vale-.
I
»
f
I
>
»
I NDEX Q_U Æ S TIO N U M.
Quitßio I. In quo Concilio appartient major DEI be- ffigmtas : an dum flaturtper VERBUM creare) an qtíando conftítuit recreare mundurn? pa՞. ?»
Quafho II, An VERBUM eterni Patríš fuerit vocalius’, aum per ill ud faâa funt omnia , an quando VER- BUM-InfansCaro faAum eft ? pa£> о QuaJiiollI. An admira bilior DEI in Film hominis fit de*
mitlio,än hominisin DEÏ Filiumcxa’tatio ? p. ц.
Qutjito IV. An vox ilia caleftis Patris : Hie eft Filius meus dilcćtos ( Matth: 17. v. Հ. ) de Chrifto, in quantum Films DEI,anin quantum Filius eft Vir*
ginis, fit enunciara? pag# lSt QutJlin y. Quodnam creato intelleâui fitinetfabilius,
Trinitatis,an Incarnationis Myflerium ? pae. 10»
QutßioVl. Utrùm Angelí in cœli$,an Patresin lim- YOU. fudpiraverint Incamatm*
nem VERBI? л
'&utßioVll. An ampliùs boni Angelífamine, quàm*
mali inviderint hum.ino genen gratiam , & gloriam Incarnationis VERBI?
'Qtțeiiio VIH. An Ardi-Angeticum nuncium ad Virgi*
nem prævenerit , an fecuta fuerit VERBI Incarna*
֊ո n 4 4U* verba peratiafit? pag. 34, ֆՀԱէւհօ IX. Ex quibus capitibus congruum fuerit priùi annunciari Virgini, Ejúsque confenfum requin, quam VERBUM Incarna«? pag. 59.
Qujßio X. An Arch-Angelus Gabriel Incárnationem annuncians ante ilium á Maria difceíľum in Virginis Utero VERBUM Incärnatum ădoraverit? p. 45. r Qutjho XL Cui omnium primo faâa fit Incarnation։»
«velado ? pa_ 4?-
XU. CurCcelum Angelorum médiá quafi horí
altum renens filentium - Nato fubindc in carne
VERBO in fçftivas cruper։t voces? pag- 54,
Quaílio XIII. CurChrifii Nativitas, non item Incar- națio tot fit illuflrataffignis, & prodigijs ? p. jg.
QutRio XIV. Ubi DEUS abfcoiiditus admirabilior ; an duodennis in domo Jofeph ad annum ufque trigeít- mum delitefcens, an in Virgíneo utero novem
menfibus conclufus ? pag. 62.
QuaRio Х'Л An Bethlehem, ubi Chrifius natus , an Nazareth potiiis, ubi VERBUM Incarnatum, fit
Urbium Regina ? pag. 67.
Quœjlio XVI. An Incarnado VERBI fa ña fit de die, an de noñe, & quidem fi de die, utrùmhæc fit ilia diesquam fecit Dominus ? pag. 73.
Quajiio XVII. Cur Sanâus Joannes primo fui Evangelij capite loquensde Filio DEI,& Filio hominis, fe
cundam SS.TrmitatisPerfonam potiùs voceťVER- BUM, quàm Filium, & hoc VERBUM potiùsenun- ciet, quod Caro, quàm homo fadum fit ? p. gi, Quajiio XVlll. Q¿ns fu um erga genus humánum profu- fiùs oftenderit amurem : An DEUS Pater per In.
carnationem donando Filium, an DEI FHius do
nando fe Ipfum ? pag. 55.
Quaftio XIX. Quid in voris magis fuerit VERBO ; pa
tine, & mori,an Incarnări? pag. ioo»
Quinto XX. Cur Incarnations opus ab Angelo potiùs SpiritulSanño,quám alijs attribuatur Perlons? p.106 jQuíRio XXI. Cur pr* Pâtre, & Spiritu Sanño DEI Filius Incarnatus fit t pag. Î13.
Quœjiio XXII. An, & quomodo ipfo Incarnations In- fiant! Chrillus promiifam ab Angelo fedem David
fit adeptas? ո. II).
Quaßto XXIII. Quænam Orbi conceptio fuerit prodi- giofior, an Joannis ex fierili, an Chrifti er; Virgme t p. 114.
QmJIío VXlV. An ante, an poft conceptionem VER
BI manifeftior orbi fatia fir Marias Virginitas* 119«
Quafîio XXV. Cur VERBUM Incarnatum tam pauca in praeconium Virgine fii* Matris in íàcns Paginii referatur prolocutum fuilie ֊ 136«
't
THESES EX UNIVERSA THEOŁOGIA.
EX PRIMA PAREE D. EHOMÆ.
ï» T7Xiftentia DEI eft nota per fe quoad fe, JEL non autem quoad nos omneš. Po- leftdemonflrari quad á priori ex conce*
ptu Entis Optimi; Ejus exiftentia à ncmine rarionis compote din ignorări pored.
31. EífentiaDEl metaphÿfica conííftit in præ*
dicaro Entis Gmpliciterș phyfica quà DEÏ prout in finguîis Perfonis invenitur, con*
ftittiitur per fola prœdicata abfoluta, St perfećłiones fimpîiciter fimplices; inter quæ prædicatà non datur diftiaćłio, nisi ratio*
nisratiocinàntis.
HL Nequit DEUS per Ге vider։ oculô corpo- reô, ñeque à Cŕeato inteHedu naturaliteŕ ficut in fe eft,viderí poted. Hincadvi- dendum Eu m connaturaliter per lumen gloriæ elevatur.
IV. Effečtivus ramen influxus luminiș glóriáé per aüXilium puré extrinfccumfiippleri po- ted. Beads implicat comprehertderc DE
LIM ; dante æquali lumine , etfi fit perfe- itior intelledus, fequitur æqualisvifio.
V. Beat! vident omnia , quæ funt formaliter in DEO. Species expreïfa intuitiva DEI ne
cesario producitur à Beatis. Videtur ta*
men finé fpecie imprcífa.
A VI. Per
$ VI. Per feientiam (implicas intelligenti® DE
US cognofeit omnia poffibilia diflmdè;
cteaturás poffibiles cognolcit inie ipfo, &
etiam immediate in fe ipfis. .
VII. DEUS per feientiam viiîonis videt ab ae
terno omnia exiftenria , fient & omnia ab- 1
folutè futura, &
quidem in fe ipío, &
in հ֊ fe ipfis.
VIII. Darur in DEO (cicntia media. Libera condiționată non cognofeit DEUS in De
creto predefiniente, aut predeterminan, te,fed։n fe ipfo ,& infeipfis.
IX. DEUS ad gloriam ùt coronam prædefti- nat ante prævifa abfolutè merita, reprobat autem pofitivè poft abfolutè prævifa de
merita .
X. SancliifimæTrinitatis Myfterium non po- v teil ratione puré naturali demonftrari. Re*
lationes էլս à talcs dicunt in DEO perfe- ćłionem iimplicem; diftinguuntur à na- •
turamédiaiéintertio.
íXL VERBUM divinum procedit à Perlona |
Parris tanquam principio ùt quod, & qui*
dcm per intellećłionem notionalem tan
quam principium proximum ùt quô; Spi
ritus Sanćtus vero procedit à Pâtre, & Filio л ùt conftituentibus unum adæquatum fpi- ratorem; procedit autem ex folo amore notienali,& necelfario. Non diftinguere- tur realiter à Filio, fi non procederé: ab illo.
QUÆ- w
prxfumptrone, Pietate non temeritate comite fubfiilens adyta : introibo in po
tential Domini ( Pfal: 70. v. յ 5. ) non . ...fcrutattirus incomprchenfibiliumDEIju- diciorum Majeßdtem : quit enim cognovitfinfwn Do*
mini ? aut quit Confiliartui ejus fuit ? ( ad Rom: m v. 34. ) fed DEI Creatoris, & Redemptoris invefliga- tnrns Renignitatem ; Divinitatis non actings in abdica ț fed divinarum Excellentiarum adibo manifefta : Inviß- Ъіііл enim Ip ft ut à creatura Mundi per ea qua քՀ-ia fUiit, intellefta conJ piciunt ur (ad Rom: i.v.10.) ampliffimim- que in mundo create, & recreato fe fe objicit Theatrum : hinc Creatorii, indè Reparatorii prodeunt iu Scénam opera, Conditorem fu u m, & Reftauratorem fingnia non pro Perlona joculariter ; at pro officio ferio com- mendaiura. Divina in zmulationem pro excellentia non col lidam attributa (facrilega enim hæc à propofito abfit diflenfio ) ñeque de Creatore, & Redemptore , quis eorum videatur efle Major ? temeraria: quæftionis étit irreverentia, fed latrevtica deVotio iitriúsque execífum Benignitatis adotabit. Si lubet attentam mentis aciem inftupendam Creatoris conjicere Potential omnia per VERBUM creantem : In principio erat VERBUM, om
nia per ipfum fafta funt ( Joan: i.v. I. & 3. ) &ex ni- hiloin returnUniverfitateípeâabilia comparent entia:
■dum vocat ea, qua non funt, tanquam ea-, qua funt, Հ ad Rom: 4. v. 14. ) Verùm & ad Redemptoris than ma
turgam non pigeât adverterc poteiłatem : VERBO cre-
A 2 ante
®( 3 )®
QUÆSTIO L ín (juo Concilio ap par aer it major D ei B en fi gnicas : an, ¿um ßatuit per VE Pf U M creare •
an, quando conf Huit recrearé Mundum.
divini Concilii Religions non
4
ante ex nihilo alîurgit Naturd , & VERBO recreante ip- fum deftruítur nihil um ; dum pcccatum tollitur : nam peccatum nihil eli, Ժ* nihil fiunt homines Cum peccant.
( Auguft: fu per Joan: ) imò pejus nihilé cit delitium, &
qui dem ex Theandric# Verita tis Oráculo de prævari- catore I¡carióte : Va autem homini illi ,per quem FiliuS hominis tradetur, նօոսրո erat ei, fi non ejjet natus homo Ule, ( Marc: 14. v.2ï. ) & ex nihilé erigitur Gratia. ♦»
VERBIcreantis multa virtute præftantes, &. eñucacia valentes agentium creatorum vires prxfentant poten- tiam, atque ad contingentiam fuam, & indigentiam re- Heftens in laudem Creatoris omnis confonat Natura:
Jpfe fecit nos ( Pial: 99. v. 3. ) VERBI recreant։s fupr»
naturæ vires fuperna virtute pollentia,& ad íiiblimia elevata plena myflerüs agenția ptotendunt cfficaciam,
& ad dignitatem fu# reparationis, & elevationis a tren
dens umverfa conclamar Gratia : Ipfe refait nos. Per VERB BUM cretins in Divino Concilio dixit DEUS 5 &
faña funt extra DEum , qua: dixit VERBUM : Dixit DEUS fiat lux, ¿5* fait a eJi lux. ( Gen: I. v. j.) Per VERBUM recreant dixit DEUS, & ipfum VERBUM
Caro faftum eft ( Joan: i, v, 14. ) per VERBUM créant | homo ad imaginem, & iîmilitudinem DEI fädus eft«
( Gen: i. v. շ6. & г-f ) Per VERBUM recreans ipfe 1 DEUS in fimilitudinem hominumfacius, Թ habitu in- \ ventus 'ut homo ( ad Phib a. v. 7.) ut homo fieret DEus, Per VERBUM créant dixit DEus: quid eft, quod de- bui ultra facere ? Per VERBUM recreant dixit : quid eft, quod ultrâ potui facere ? quid enim ultra dabit, dum deditieipfum,utefletEmmanuel: nobifium DEus; &
fi tanta de dignitate Matris DEI bene loqui aufus eft Mellifiuus (inOpufc:c. ï,) majorem mundum poteft facere DEus, május calum, majorem Matrem, qudm Matrem DEI non poteft facere DEus. Quanta non au- debit de magnitudine Gratiæ profari, quando nobis da- tus, & natus eft DEUS ; atque itifiSĽUERBl creantis, 8c
reparan- ♦
І &( 5 )$
repar antis univerfa Potential admirați; & u triúsque fa- pientiam fufpiciamus ; ñeque multa opus indagine: ul- tro ingens aperitur liber omnium rerum compleâens originem, progreflum, & finem, in quo finé laflîtudine fatiscentis ingenii divinám fapientiam contemplemur;
ad librum hunc legendum, & intelligendum non eft, quod feientiarum adeamus Emporia, paflim exftat: tarn citra fui vilipenfionem vulgaris eft, 8c non modò aperto föle, vei ad Cleanthis lámpádéra , íèd & in tenebris le- giblis eft ; tam darus eJi; eidem letiltandó, & amufus ,
& cæcus eftidoncus, & folúm mente magis, quàm ocu- lis captus, arcetur : tam captufaciliseft. Argumentum libri eft eorum omnium , qua: vel oculis jucunda, vel grata auribus,ca?terisve amœnafenfibus, & aniniis fuere:
tam admirabilis eJi, Si titulum libri reléire aves ? Hi- Jiaria univerfalis inícribitur; fi annum editionis inda
gas , quô hic ingenii partus primam aípexerit Incem ? edicus eft paulo ante omnem lucera, & fi librum fpeties in Corpore priusquam tempus ellet: tara antiquus eft.
Si tamen fingula penfites capita, quorumdam natales vix proxime lapfi diei exæquant ætatem : tam firnu! no.
vus eft. Autborem fi requins ? hunc ipium opus loqui
tur: Potentiffimam fcilicet fapientiam DEh haę ( lo
quitur ßafilius bom: ц. in hexani ) univerfa. mundi moles perinde eJi, ac liber literis exaratus , paldm conte- Jians, ас depradicans Gloriam DEI, llliüsque AuguftiJfi- mam Majeftatem enuncians tibi intelleclui Creature, Eundem librum attenta pupilla infpexit Rupertus ( 1.1<
c. z 5.in Gen: ) dumhæc profatur : Șic enimfingula, peni verba pofta Junt,ut prop's fub oculis le gentium DEUM de.
fignav érint operarium diligent cm, 6* Jolicitum. Non uni ergo eterni Patriarch# Antonio admirabilis hæc Univerfitatis compages dj fin nanti ura concordia, & diß֊
cordantium confonantiâ Divin# fapientiæ ampliffimum eft promptuarium; fed omni qui non dixit infipiens in tarde fut non eji ZJ£VS,(Pfâl:ij. v. I.) refertiftima bib-
A 3 lio-
liotheca,quæ tota unus liber eft,, prima vice in lucern editus, quando in principio creavit D Eu s cœlum,&՜ ter
ram (Gen: ь v. i. ) &in eo VERBUMcreans fuaopera confignavit. Editio akera longé locupletior, & pluri- mis aufta eß; licet u nicum tantum adj e ňu m fueritKER- KUM, in hoc libro theíauros fuos Divina fapientia per VERBUM recreant compegit, Liber hic opus grande ejU (՝I. Parte. 20. v. ï.) in quo Natura elevata, Gratia fun- « data, & Divinitatis impreflus eft chara iter; Divinorutn
Myfteriorum eft compendium , & charifmatum Spiritus Șandi eft apparatus; in hoc Caput Angelorum, & ho- minum cootinetur, & utloquar apertiùs, liber hie irt mente Parris, & utero Matris conceptus, & in charta Virginea compofitus, nam Virgo Maria попит norii tejiamenti volumen efl,. ( S. Produs Orar, 6. ) eft liber generationis J ESH ChrifliJ Math: i. v. 1. ) non jam in typo, & figura Divins Sapientiæ veftigiumreferens ; fed in veritatis plenitudine, & coniummatione ipfam divi՝
jiam fapientiam compleftcns ; & in potent:ITima hac fa
pientia , & fapientiflima potentia, & VERBI créant J &
recrearais elucct benignitas ; ñeque enim Illud avaro, confilio univerfa fundavit, ut plura haberet ; fed uta-s bundantiam benigniflime partiretur; ñeque Hoe indi- gentiæ ftibfidio mundu reftauravit, utreciperetfua ; led, ut exeefium (amoris fcilicet) quem complcturus егаб in Hieru falem-, largiffimè aperiret, & gratiofifliniè dif- fiunderet : potentiftimam , hanc & iapientifijmam Beni- gnitatem VEKBI acantis ex clara valle vulgavit in uni-, verfum mdlifluè (Bern: horn:- շշ. fiiper mifli ) Si-évim ad quid falla lintmedi t er is, occurrit tam utilis benigni- ' tas , tam benigna utilitar > qux etiam ingratiflimos quis
que multitudine, <Í5" magnitudine beneficio՛/ um pofiit ob- rucre, potentijflmè-liquidem ear nihilo omnia Japientifiî- rnè pulebra, benigniflime utiliafunt creata-, St ut fingula, fubgratiim cadcrentoculum, quod informi etat involu- tunj chao, ftrenifíima diftinxit luce, grarisque abun-.
dan- »
#( 7
dantiílimatradiis colluftravit. Benigniffimam verő po
tenciám, & fapientiam. VERB! recreantis non ad appa- rentiam, fed veritatis foliditate,non jam Gentium , fed univerfi Apoftolus to ti promulgat orbi : Benignitas., &
Humanitás ( Græcus legit: Amor hominum j apparuit Salvatoris noJiri DEI ( ad Tit. շ. v. 4 ) & цпа unicum plus benignitatis præftitit VERBUM, quod Carofactum eft, quàm prxftiterint univerfa, qua?per VERBUM fada funt; & pro Incarnata hac Divina Benignitate Doftorii in carne Angeli adverte Sentenciam ( Òpufc. 60. ) Bo
nitas <5“ benignitas magna fuit in conjunclipne DEI cum omnibus rebus per prafentiam,major, qua communicavit ft bonis per gratiam, maxima, quà communicavit Je. Chri- Jto bomini, Ճ՜ per con/equens generibus fingulorum in Unitate Perfonx. Atque ira fummi Boni naturaliter, fupernaturaliter, & Perfonaliter communicacionis ex- cellentiam, Benignitați VERBI incarnați addicit, & ne plus ultra requiras in Thcandrica hac Benignitate uni
verfa adunat eleftns pominis JESll Bajul us (ad Rom: 8.
v. Jî, ) qui etiam proprio Filip non pepercit Jed pro nobis omnibus tradidit ilium ¡quomodo non etiam cum Hl0 0- mnia nobis donavit՛, confummatiimqueeft votumPIaltis Regii( Pial: 16. v. 7.) mirifica mifericordias tuas, Quod vertit Hieronymus, mirabilem fac mifericordiam tuarn, quam equidem ( ut inquit Barradius Com: 1. 1. 7.) tunc turn homo.fallut eJi mirificavit DELIS , admirabillrnqug fecit mifericordiam fuam. Et candem omni exceptione május.pro hoc Benignitatis exceflu crinum psrfeftum in- tellige ipfiusmet Divinæ Trinitatis teftimonium : Sic DEus dilexit rnundum, ut Filium fuum unigenitum
¿aret, (Joan: j. v, 16.) Sic Eilius dilexit, ut VERBUM.
Garofaftum fit, ñeque aliter hoc myfterium pçraftqm eft > quant cooperante Spiiitu Sanfto , & D vino Amo- re : concepit de Spiritu Saafto : Quisquís itáque hujtt»
Benignitatis non capis ąbiindantiam, debilitarem încuia non valentem pertjngctc, quò benignitas Salvatori;
A 4 excrc-
8 3@.
excrevît; Attamen ncfruihi careas fingula de VERBO- in uno Nomine reverens cole. JESUS eft Nomen Ma- jeßatis -, JESUS eft nomen Suavitatis-, JESUS eft No
men Potęjiatis. :. eft Nomen Majeftatis, quod fignificat DEum hominum ; eft Nomen fuavitatis,qtiod fignificat Patrem Hominum,. eft Nomen. Poteftatis , quod fig nN ficat Salvatorem Hominum. Majeftas ejus facit, ut adoretur in calo, fuavitas ejus facit, utametur in terra*
Po.teftas ejus facit, ut ab inferis timcatur,.
QUÆSTIO IL Հո Verbum átérni Patris , fuer it voc alius;
dum per Ultidfačla funt omniá ? an quando Vier«, bum Infans caro facium eíi ?
2 Uando DEUS loquitur, treatum lacear labium 1;
& nitro Tullij reverenda loquentis attoniti, lin,.
fufpendunt in anathema, & elingues gaudent elle Harpocrates ; duro, fcecundiflimam, & omnia fœcun- dintern. Divini eloquii demirantur facundiam ; Menții.
Jegibtcs ol ligatur, & prompté in taciturnitatis jura om, nis humana concedii fuada •, dura un um Divinum auícuL.
tat VERBUM, cujus vocalis adeò eft vigor , ut non jam ex figmento ;. Jovis fint omnia plena ; fed ex veritatis robore, VERBO hoc perfonént Univerfj: Tibi, ferviet osffnb creatura tua, quia dixijii, futta funt, mi/ijii fpiritum tutim, ¿S* creata Junt, Ճ՞ non eJi, qui reíijiat
voci tua. ( Judith, ւ,6.. v. 17. ) nil fonum moratur ,ex- celsè provc&a.cælorum Akitüdo , nil longe lateque ex-, porrería terrarum amplitud» ,fua localitate omnia prz- vertit ; enim vero priysquam circulatus in orbem aither fuis colluceret ordinibus, & in. fphzram conglobaros ,, cardinibus infifteret Megacosmus.: jam-ex ore prodicns.
Altifiimi Divinum VERBUM , in edita Divinitatis in- fonuit fpçcula, Cuaque Harmonia; dulçedine. mentem.
f obleâa-.
Ш 9.
оЫебаЬаі Paternam^ huj us vocaliflimi Verbi aliqux datums primordia Diíčipulus iile, qui Cubtiliflimè Di
vinitatis penetravit abdita, & ambas fubinde, divino, VERBO incubaos, applicuit antes , hanc locutus eft genefim : In principio erat VERBUMlf]oan: i.v.i.JSed tune folúmhocVERBUM intellexitDEus. Ultra infonat vocale Pattis áttérni Verbum, & poftquam ab arterno f fibi locutus, & pro tempore dixit, & tarn efficaci qui- dem vocalitate, ut ipfum nihilum Divinara perceperii vocera: dixit, <5* facia Junt ; cunâáque citra moram è confufo nihili fui chaoinfuam quoque commigrant fta- tioncm, nihiique toto compleñitur orbis finu, quod fuam à Verbo, vocaliílimo originem non deducat : Om
nia enim per ipfum fatia funt, iS* íinè ipfo fafium eß
»żA»7.(Joan: î. v. g.Jcui vocali efficaciæ confonat Hip- ponenfeOraculum Omnisomnino creatura ab Angelo ufque ad vermicul.um per VERBUMfatla. Hem vocis in VERBO portentumi fed május audiatur, dum vo- câlins VERBUM, refonat in angufto materni peitoris gremio, quàm in auguflo Paterna: fapientiæ folio, fo- nantius VERBUM infans ad vocalem confenfum Vir- gineum caro facium, quàm Æterni Vatùs genitum elo- qaiô non fatium : eruâaverat in divina foecundi filma facunditatc, atquc in immenfis Divinæ eloquentiz cara- pis Pater VERBUM bonom , fed mondom in çonvallem uHadeclitiabat creatura, quæ in fe refraâum redder«
vocalius ; At veto jam adeñ Virgínea Ançillatrix humil- li m a MARIA, & dum in profundiflimam demiflionis decreffit vallera VERBUM * quod fibi Pater æternuj t occinuit, non modo squale reddidit, fed, idem,. nisi, quod fonantius eftecerit, quia bis vocale; geminatum hunc ionum Prophetica fubinde percepiife videtur aure Regius Vates, dum ait; Semel locutus. ejł DEUS, duo hac audivi (Pfal: 61. v, 12,)Qui amabò férnél prolo- quente Nomine duo perçipiuntur ? qui unicum, ceu.
geminuni refonat cloquium? nisi. quiaVERBUM Divi-
• A 5 num.
îJÿC to )¡$1
num grațioto reflexu velur Echus refonantîam in con
valle Marianacfl nañum. Nempeeahunnlibus, colli, timque eminentiá depreflís inert loci; indoles, ut ex
ceptas voces reddant, reciprocóque adaugeant com
mea tu.
Sex etiam , ac feptem loca vid։ reddere voces, Un am clem fa cer es, ità colles collibus ipfi Verba repujantes iterabant verba referre.
lucrat ։ Perinde fane (fi magna licet componcre parvis ) VERBUM Patris unum cùmeditumfit, in Virgíneo re-.
perciiifum utero, ab utero in Ecclefiæ refrañum Petra, quafi riipibiu colles ipfum VERBUM repulíãrent, adea reíonuit. Mire cogitatui huic fuft’ragatur Damianus (Setm: 43. ) Attende(inquit:) magnum Sacramenturn, Filius DEI totus , Ժ՜ integer erućtatus eJi de corde Patris, in uterum Maria, de ventre Mlatris in gremium Ecclefut quant u s in Pâtre, tantus in Virgine, quantus in Virgine, tantUS inEcclefix unitate• Vide , tit falientibus ultro citróque conccntibus ejufdem in carne VERBI adfonct Echo, vocalius in tempore, quàm «eternitate : tunc enira vero omnem humanortir» eftugicbat ienfuum folertiam, ñeque nisiPaternamobleñabataurem: VERBUMerat apud DEUM ( Joan: 1. v. 1.) quod erudite Teletas «à reddit : Hoc VERBUM in principio erat tantum apud DEum, non autem apud nos. Hine orbi inauditum » лес nisi obtuso fidei ас vaticiniorum hauriehatur fonó.
'At vero ubi obumbrantis Spiritus impulfu Virgínea m oftenderat convallem, Carofaflum, adeó fe fe vocale- præbuit, ut ejus concufla robore tełlus , frequently,
&gratiâ potiores,quàm unquam in mundi gerininave- ritgenefi, virtutum profuderit flores,quorum præcoci.
capta decore Sponíà in melos folvitur: Flores apparue•
runt in terra nolira (cant: l.v. 12.) Sed unde hate ger- minum przçoçitas> nempe vox turturis audita e/t, (ibidem ) vocis ergo in iucarnato VERBO vigorem, illicò
t h )Й&
illico florentis virtutis confecutus e íl viror : Sonuit vox,
¿5" fplenduit Jlos : Senfus e 11 florigeræ clarævallis A pi
cula; : quin imò non floridum hune dtintaxat prelicuit partum ; fed univerfam infuper originali arida m & exa- nimem malo náturám redanimavit, & primzvo mello ri reflituit flori. Porro nonhumilibus vallium limitibus fe fecoaráari paíTus eft , etiam collium tranfeendit api- b ces , hie VERBI infantis fonitus : bine illa demirantis dileflae acclama tio : Vox dilettime։ ecce ijie venit fallens in montibus , tranftliens colles. ( Cant: 1. v, 8. ) infonuit,
& fuper montana Judææ eô tenore , ut ab ipío adeò Joanne Materni adhuc uteri feptô angufliato audiretur, fiqnidcm exultavit in utero ( Luc. }. v. 41. ) En luí VERBUM Incarnatum vocis claritate juxta, & majefta- te,non antes modo , verùm & facundos aíficiat úteros,
& Verbum Infans exultare facial Voceen Infantem. Imò
& inaudito Arillotelicis portento non unius auris, íčd
& pupillajenfum provocat, arque obleäat, Inde illa vigilantis pkbeculæ parznefis : Tranfeamus ujqua Bethlehem, videamus hoc Verbum, quod faćiurn eß, quod Dominus oft endit nobis( Luc, 2. v. 15.) Et vocalii fimi bujus Infantis motus dulce dine Petrus Damianus in has prorumpit voces :: Olim mibi Tullius dulcejcebat, blandiebantur carmina Poetarum, ÈF Sirenes dulce։
meum incantavesunt intelleiiurn,nefiio quomodo dub ci'us immurmui et filius JejJe, qui omnes ¡líos, quos antea diligtre confueveram ineloquentes reddit, inmutas. Ità nempe vocale efl VERBUM Infans, ut ipía cloquentia ębmuteicat.
QUÆSTIO Ш.
dn admirabilior DEI in Fili um Hominis fit demiffio,an kominis in DEIFilium exaltado?
Í ^A vete Unguis Romana- cloquentia- Principes, ob-
rigeíčite Grzcæ fluet)tis fuadæ celebres A thenar :
omnes.
։։ î omnes Oratorum fupergreffa fontes Angelica facundia VERBO Incarnato panegyricum adornar, non difhiíum phalerato verborum agmine, longáque periodorum comitatum ferie, ha?c enim auris human« lenocinia , fuperum faflidit Rhetorics , fed único Elogiares An
gelus diverbió VERBI Incarnați ilringit præconia:
Erit Magnus f Luc: i. v. 3г., ) né fi magé difcrtus foret, minus quàm velJet eloqueretur : At quid amabò fibj ft Vuit, quod ftans fecus Altare Angelus de Joanne, cui л Baptifmo nomen, edifierat, non fimpliciter Eum magnum fore, fed magnum futurum coram Domino : érit magnus coram Domino ( Luc: I. v, 1հ ) nil proferto aliud ,quàm,quòd hac loqiiendimethodô purum borni- nem , & fervum , non item Dominum , íu(tragante Me- diolanenfi Præfule, voluerit defignatum ; ampliùs ergo quid de Domino, quàm de fervo enuntiavit folùm in- quiens : erit Magnus, in omni íčilicct Virtutum gene-, re ; Magnus in omnígena poteftate, portentorumque eft'eärice potentiâ Magnus -, quam magnitudinem Magnat Matri proponens fylveira ( Lib:i.c, 5. q.37,}
ait: licit 0 Beatijfima Virgo hic Puer JEŚLI tibi parvus, videatur Corpore, <5՜ membris , quid quid tarnen in eo ) țogitaveris, magnum, 15՞ alturn ell. Duo tarnen in hoc Magno pre alias veré magna , & admiranda non obfeure 1 ssttingit Archangelus; alterum hominem ad divinara ՛ quandam dignitatem fublimatum annunciando Virgi- neum Partum vocandum Filium Alti fii mi, quod DEO Momenfrequcntiùs faerz tribuunt litters?, Filius jnivocabiturÇEüc: 1. v.31.) Alterum DEum hominis conditionem non afpernatum, Eundem Filium David * compeliendo dabitilli Dominus DEUS Jedem David Pa- tris ejus, Utrum altero admirabilius? ex difeurfu col
lige. Magnum My fieri urn eft, non otiofus verborum jiumcrus; dum genealógiám Theandricam defcribens Evangelifta idem gemino efl'ert nomine. de qua status eft JESUS ,qui vacatur Chrijlus ( Matth: 1. v. 16») elu
cidat
I?
tidat hoc Cum Damafceno Angelicas (Opufc: 6ò»
c. I. ) Hi per citata verba ità ratiocinans : JESUS figni.
feat DEum bumanatum, ChriHus verb econtra /1 gm fi
cat Hominem Deijlcatum, quia dun Natura in una Perjona Filii fe circumdederunt. Grande fané prodi.
gium Homo Deificatus ; fed hoc nihil ó inferios porten»
turn eft DEus Humanatus , utrumque maximum Fidei Myfterium , utrumque fummum Divini in nos A moris teftimonium, utrumque adoràudum magis, quàm cu
tióla enodandum indagine, mirabilium mirabilifli- mum Sacramentum. Faítus eft DEUS id , quod fumus, ut efficiamur id, quod eft; quid enim ( սէ reverenti ferutinio penfemus utrumque ) zqué hu- manitatem fublimare potuit, arque fublimavit admi- rabilis, illa cum VERBO divino in unitate Perlo»., n« conjunâio? quòd náraque non edixeric Joannes à VERBO aífumptam efle carnem, fed potiùs VERBUM Carofacłum eft -, ideó faćtum eft tum, ut teñe D.
Thomä facrilegasNeftoreo, gemimos in Chrifto filios*
DEI alterum,altetumVirginis afferent!,przcluderet fau
ces; tum, & vei maximé juxta cundem Angelicum, Sc Cyrillum ut palám fieret unionem VERBI ad carnem*
abfimilem eile ill! afl'umptioni, quâ nonnunquam Pro
phet« ad divina cum populo pertraftanda negotia, ceil ablegati affumebantur, non item in fuppofiti unitatem, Exaltabantur, quæ non indûment! adinftar accefforiive hujusmodi adPcrfonam, quz regiis infignibus gloria- tur , ied dignitate Perfonali divina fubftantialitcr exal
tata, Sc condecorara fuit; ñeque porrohagiographus VERBUM Hominem, ièd carnem effe faftum afleruit, ut ad foiam animam confugiendi przcluderetur via Ріа- tonicis,quibus anima duntaxat rationales homo eft, in cujus Corpus non partem, led habitaculum venit; ali
am propofito magis accomodam rationem adinvenit
Theophilaâus : quia caro ( inquit ) d divina natura
alienior eß - • - ut inejjabilem ejus bentgnitatem obílu-
pț/cA'
® *4 ®
fefiamus, quod propter »ojtr’am falutetn alienam à na՝
¡игл fuá , Ջ՜ omnibus modis peregrinam слгпет afum*
ffer it, anima eniin cogitationem habet cum DEO, caro autem nuliö modo communicat. Et idcirco opiner Evan
gel if am Jolo carnit nomine ufurn , non quod anima ex.
fers fit afiumptionis, fed ad majorem o/ten/ionem mirandi,
¿5՜ jiupendi Sacramenté, hæc iile. Enimverô an non mirandom, prorsúsque llupendtim eß ; creaturam de nativo fuo extradam nihiloDivinæExcellentiæ fiericon*
fortem ; unde non inconcinnè Divus Petrus C hr y fol о*
guspropofita fuis quæftione, quidnam admiratione fo
ret ampli iis ; an: quôd fefe terris DEUS dederit; an t quôd hominem intrare faciat confortium Divinitatis ? quôd nafcatur in fervitutem Dominus, an: quôd fer*
լ֊ vum conftituit hæredein ? in fequentia concludit: eß
՝ utique terribiliùs, quôd terra transfertur in calum , ho
mo Deitate mutatur, fervitutis fors Dominationis jura acquirit: Attamcn boni fer monis aurei Authoris gratia, in Sententiam Orisaureiconcedo, quâ Patriarcha Con*
ftantinopolitaniis cenfet longe admirabiliùs DEum fieri hominem, quàm hominem in DEum confecrari.(Chry- foft: Serm: a. in Matt: c. i.)quidità ? exaltar: miferiatn opus eft miferentis gratia:: exinaniri Majeftatem , rigo*
i rem notat juftitiæ, & ft magnum , fi excellens eft, ità fua lărgiri alteri, ut largientis non minorentur gazæ : longe majùs,longé cxcellentiùs eft feipfum totum quan
tum fervi fubdere poteftati; (ubdidit autem fe fe An
tilla: fua: Dominus; dum incarnatus ex Maria Virgine Homo faftus ejt. Primas proinde non vilitati exalta*
tæ, & ad folium Deitatis eveftæ, fed Majeftati humi
llara: vilitatem exaltantes deferri eft neceffe, & ut am- pliùsinclarefcat hæc admirabilitas, geminam apello vi- fionem,difparem quidem in vilã Majeftate; at in élu»
cidandomyfterio unanimem. Vidit Ifaias (c. 8Ժ: v. 2.) Regem Regum in throno Seraphinis circumdatmn, quo
rum ասոստ erat alis fuis ctiam faciem ejus velare. Vidít 8t Apo-
I է
լ
♦ I
*
Ж и 1
& Apocalypticus Propheta ciindemCApoc: 4. v.6.) at jam non velatum, fed inter quatuor animaba manife*
ftum. Ille vidít DEUM in Majeftate nondum carne velatum, ifte DEUM confpexit incarnatum ; in prioré aftedabat adhuc latere amor, at in altera omnibus avet cifeapertus , ità nimirum( phrafiseft Sylveiræ t. r.L 2, c. 3. ) de ailumpta glotiatur humanitäre, utinter omnia videri, omniúmque in fe oculos attrahere afFeftet, do
cumentó evident:, nunc demum opus illud effe expie- tum , quo május пес Angélicos effingereintelleâus,nec DEI charitas omnibus in unum redadis Omnipotenții i'nftrumentis valeat efformate ; in idem concedit after- turn Mellifluus (horn: 3. fuper milí) expendeos illa ver
ba : érit Magnus ( Luc. I v. 31. ) quærit, cur non eft, fed potiús érit Magnus : dixcrit Evangelifta, cùm non habeat, undecrefcat,quifemper æqualitermagnuseft, fibique refpondet ; an forti propterea dixit erit ; quia qui Magnus DEUS trat, magnus Homo futurus fit, &
( Sermone 1. de Epiph. j quanto minoremfe fecit in Hu- manitate, tanto majorem exhibuit in bonitate, Ջ* quan
to pro me vilior, tanto mihi charier. Quid ampliéis vit Ճ Homo ? proponit arduam avaro quzftionem D, Cy- prianus ( Šerm: de Aliens: ) priéesdicebatur DEO, tuns elł homo-, nunc dicitur Homini, tuns eß DEUS, con- cludítque dialogum hoc falutari monito : 8 homo fufftc։։
tu DEO ifufficiat tibi DEUS. Finem coronet D. Au
relius (Sera:: *06. de Temp. ) Nemo ( inquit ) poteß jacentem trigere , fife noluerit inclinare : potuit tarnen Divinum VERBVM, etli non inclinajfet jacentern ho
minem er igere, fed modum hune multo aptiorem, ut fi proderet innenit amor, mort aliurn enim amor em, DEI inclinatio maximé conciliat ; răpit, Ճ՞ accondit.
QUÆ-
#( If
(%UÆSTIO IV.
Ип VOX Ul л c x lefii s Patrii : Hic eft Filias meus Dilecłus ( Math: 3. v. 17. ) de Čhri/Խ,
in quantum Filius DEI, an in quantum Filius eil Virginis,fit e nuntiat a >
ÈRBUM Incarnatum, & in fonte, & in monte, &
in Jordáne, & in Thaborcælefii voce audio Fi- lium, & Hujusincælo, & in terra novi eile patentem, in illő tepertő genitum finé Matre, in hac invenio na*
tum fine Pâtre; at liocparadoxnm lue non attin'go ;fcd quid primùm demirer attonitus harreo: divmúmne Pattern , an Virgineam Matrera? U terqu e Parens indi*
vifo nexu, eadem gaudetfobole, uterque, difpari licet modo, ejufdem Filii genefi fœcundatur: Ille natura generat , non arbitrio, fed natura ; conatu intelletiûs, non item voluntatis delcdu hæc quôd in utero conci
liât, non id naturi, addicendum viribus; fed fuum Angelica;legationi præbenti afieníum in acceptis refe
rendum eft Voluntati ; Iile dixit facunda mente, & di
vinum gignit Filium Pater ; Illa dixit facundo bonat vo
luntatis conlenfu : fiat mihi /ecundum Verbum tuam ( Luc. i. V. 38- ) & Filius DEI fit films hominis, quera eoncipit Virgo Mater , &idemindivifim , & Dei, & Vit- ginisFilius eft,ut non foiùm homo homini. Deusque DEO > fed totus, & Patri, & Matri debeatur, fingulis*
que refpondeat Filius DEUS homo ; fi enim ( fapientif- fimus inquit de La Cerda de Matre)una faminafyirg'o,&՜
Mater eJi abfque partis iaHura, DEus homo integré Hli debetur , & eundem Virginis Unigenitum rotura quan
tum Patris perhibet Filium , Alcuinus ( Lib: 6. cont.
fslic: col-13. (inquit: ) Ule , qui natus eJi ex Virgine totus éjipropriúsVirginis Filius, ¿equum eJi, ut creda- mus Eundem DEI Patris proprium eße Filium ; qui etli
пес
Ш 17 )&
tie'e totus de DEO, пес totus de Virgine, totus 'tamiճ ЭЕі, & totus Virginis eft, mens eft D, Bern; ( hom: 3, Hiper mill: ) & de hoc Filio problematica? enodationí Frat lens pagina infiftit ; an fcilicetilla ad Jordanis littorX cælo dclapfa vox, & fubinde in Thaboreo monte re.
lumpra : Flic eJi Filius meus dilefius, pertinuerit ad Fi
lium , ùt DEI Patris, an ùt Virgineie Mattis ? quòd au.
tem arAafocietate, qua virtus Divina,quà humanæ na- turæ munus cooperara fint in Virgine > ut & Humanitati Deitas, & Deitati obviares Humanitás, & in uno , eo- démque Filio jungćrentur, qui пес er ubefe cb at H u ma ni*
tatéra, in quantum DEus trat,nec Divinitatem ïuppri- mebat, in quantum exiftebat Homo, non tam contro*
Verfiæ eft argumentum, quàm orthodoxie fidei Sacra*
ttienturt). Nunc qtiod quæftionis decifionem attinet >
nemini peregrinum videâtur ; fi pro Virginis Filio Sen«
ten tia ft éterit, ad quam ra'tionis momenta, & A u th ori.
taris gravitas inclina vit : ordior àrationis firmamento է Julius in dubiura revocare aufit omnem Paterne Na*
turæ vim exhauftam, exertámque eile in filium Divini intelleAus conception^;; ubiiníupcrMariaex Volúntate է o nc ep it, & amore : Sic n ám que Maria amavit, ut quem Pater ex infinitudine intelleHûs progignit, non i»
aliena ,jed in ipsamet regióne ,/iilicet ։n inteOeâu, Virga ex eximio voluntatis exceJJu etiam in utero generaret , ui tarne, ճ" amare Mater ejjet, inquit de La Cerda ( Acad:
t'ç.S. J. ) quanquam ñeque ad hune Virginis conce*
ptum Patrisæternidefueritvoluntas; Hicenim,cùmper voluntatem generate nequiret filium, Virginem dcligit,
& ex Divina volúntate hujusfoecundat uterum, ut par
tus Virgíneos etiam Paterna: voluntatis Filius diceretur;
quam > & Mediatoris noftti genealógiám ex Sapient!»
& Volúntate deducir Mediolanenfis Præful ( in Pfal: I.) qui, ( nempe JESUS ) eJi lignum vita, lignum japien- tia plantatum in utero Virgíneo volúntate Patris -, nére locum ptíberct ambigendi, cur ia totius Trinitatis fa
lă bric»
________