3-latek 4-latek 5-latek Ćwiczy myślenie przyczynowo – skutkowe. Ćwiczy myślenie logiczne. Ustala porządek logiczny w prezentowanych ilustracjach. Rysuje ulubioną porę roku

(1)

Projekt finansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Obszar wsparcia:

D. Zabawy edukacyjne rozwijające myślenie przyczynowo – skutkowe.

Scenariusz zajęć Autor: Karina Jedynak

Grupa zróżnicowana wiekowo: (3-latki, 4-latki, 5-latki) Temat: Naturalna przemienność. Pory roku.

Cele operacyjne:

Dziecko:

3-latek 4-latek 5-latek

Ćwiczy myślenie przyczynowo – skutkowe.

Ćwiczy myślenie logiczne.

Ustala porządek logiczny w prezentowanych ilustracjach.

Rysuje ulubioną porę roku. Wykleja kolorowymi papierami i bibułą ulubioną porę roku.

Tworzy makietę z plasteliny przedstawiającą ulubioną porę roku.

Poznaje przemienność pór roku.

Wykaz nabywanych umiejętności (ujętych w podstawie programowej, jako osiągnięcia dziecka kończącego przedszkole):

Dziecko:

3-latek 4-latek 5-latek

Zna stałe następstwo dni i nocy, pór roku, dni tygodnia, miesięcy w roku.

W miarę samodzielnie radzi sobie w sytuacjach życiowych i próbuje przewidywać skutki swoich zachowań.

Mówi płynnie, niezbyt głośno, dostosowując ton głosu do sytuacji.

Stara się łączyć przyczynę ze skutkiem i próbuje przewidywać, co się może zdarzyć.

Uczestniczy w zajęciach ruchowych.

Treści kształcenia:

 nazywanie stałego następstwa pór roku;

 przewidywanie skutków;

 doszukiwanie przyczyn wydarzeń;

 uporządkowywanie historyjek obrazkowych zgodnie z kolejnością wydarzeń.

Opis sposobu realizacji:

Przebieg Lp. Rodzaj

ćwiczenia 3-latki/uwagi o realizacji

4-latki/uwagi o realizacji

5-latki/uwagi o realizacji 1. Nawiązanie

do tematu.

1. Cztery pory roku:

nauczyciel (N) pyta dzieci, czy wiedzą, jaka jest teraz pora roku. Następnie dzieci razem z N wymieniają pory roku. N pyta dzieci: Jaka pora roku

(2)

2 min. będzie po zimie? Zachęcenie dzieci do wysłuchania opowiadania (załącznik nr 5). Można również pokazać dzieciom prezentację multimedialną (załącznik nr 6).

Ćwiczenia ruchowe 2 min.

2. Którą porą roku jesteś?:

każde dziecko przybiera rolę jednej z pór roku (otrzymuje ilustrację, którą przykleja za pomocą taśmy klejącej do ubrania – załącznik nr 1). Dzieci biegają swobodnie po sali. Na sygnał N zatrzymują się i słuchają komendy, np. wiosna i lato oraz jesień i zima – zadaniem dzieci jest jak najszybsze połączenie się w odpowiednie pary. Inne komendy, które może wypowiedzieć N:

 4 pory roku! (dzieci dobierają się w czwórki tak, aby były pośród nich wiosna, lato, jesień i zima);

 Osobno – lata, jesienie, wiosny i zimy (powstają cztery zespoły: lata, jesienie, wiosny i zimy).

Ćwiczenia z ilustracjami.

2 min.

3. Koło – 4 pory roku:

każde dziecko otrzymuje koło z nazwami pór roku (załącznik nr 2). N czyta głośno po kolei pory roku. Dzieci powtarzają za N patrząc na swoje koła.

Następnie dzieci rysują ilustrację w każdym polu, która kojarzy się z wiosną, latem, jesienią i zimą. Kiedy skończą rysować, N pyta je o kolejność pór roku, np. Jaka pora roku jest po zimie? Jaka pora roku jest po jesieni?

4. Przebiśnieg:

dzieci dobierają się w pary. Każda z nich otrzymuje 3 ilustracje (załącznik nr 3). Zadaniem dzieci jest uporządkowanie ilustracji tak, aby przedstawić etapy rozwoju kwiatu.

5. Moja ulubiona pora roku:

dzieci rysują swoją ulubioną porę roku.

dzieci, za pomocą kolorowego papieru i bibuły, tworzą pracę plastyczną o swojej ulubionej porze roku.

dzieci tworzą

z plasteliny makietę przedstawiającą ich ulubioną porę roku.

2.

Ćwiczenia właściwe.

2 min.

6. Jaka to pora roku?:

dzieci otrzymują ilustrację do uzupełnienia (załącznik nr 4). Zadaniem jest pokolorowanie dziewczynki oraz dorysowanie odpowiedniego otoczenia i pogody, jaką sugeruje ubranie dziewczynki.

3. Ćwiczenia kończące.

2 min.

7. Pory roku się zmieniają:

zachęcenie dzieci do ilustrowania ruchem słuchanego opowiadania (załącznik nr 7).

8. Wiosna:

chętne dzieci mogą zagrać w grę multimedialną (załącznik nr 8).

Uwagi: Propozycje zawarte w scenariuszu zostały przygotowane w taki sposób, aby nauczyciel mógł dostosować czas realizacji zajęć do możliwości dzieci w grupie oraz z zachowaniem tzw. zasady 1/5, zalecanej w części podstawy programowej dotyczącej zalecanych warunków i sposobu jej realizacji. Zajęcia nie powinny trwać dłużej niż 15 minut. Jeżeli niektóre dzieci pomimo upływu czasu są zainteresowane proponowanymi działaniami nie należy im przerywać

(3)

tej aktywności. Dzieci, których uwaga się wyczerpała, w naturalny sposób powracają do realizacji „programu własnego”, czyli wybranego przez siebie rodzaju aktywności (np. zabawowej).

Metody za M. Kwiatowską (1985):

Czynne: ćwiczeń praktycznych.

Słowne: objaśnienia i instrukcje.

Percepcyjne: obserwacja i pokaz, przykład dorosłych.

Formy: praca indywidualna jednolita i zróżnicowana, grupowa jednolita, zbiorowa jednolita.

Środki dydaktyczne:

papiery kolorowy, kartki A4, kredki, bibuła, plastelina, klej, kartki papieru technicznego, komputer z dostępem do Internetu oraz głośnikami lub tablica multimedialna oraz środki dydaktyczne zamieszczone na portalu Scholaris (dla nauczyciela, do wykorzystania w pracy z dzieckiem):

1. Ilustracja - Pory roku;

2. Ilustracja - Koło – 4 pory roku;

3. Ilustracja - Jaka to pora roku?;

4. Ilustracje - Rośnie przebiśnieg;

5. Plik dźwiękowy - 4 pory roku, autor: Karina Jedynak;

6. Prezentacja multimedialna - Pory roku, autor: Karina Jedynak;

7. Plik dźwiękowy - Pory roku się zmieniają, autor: Karina Jedynak;

8. Multimedialna kolorowanka - Wiosna.