Język polski w Niemczech
tożsamość, konsolidacja, perspektywa
Małgorzata Tuszyńska Ostróda 16.06.2016-19.06.2016r.
Zakres czasowy
• napływ kolejnych fal emigrantów, począwszy od lat 70. XX w.
wywołany kryzysem gospodarczym i politycznym
• przystąpienie Polski do EU w 2004
r.
Nowe fale migracji
Koniec 2014 roku –
poza granicami Polski przebywało czasowo [?]
ok. 2 320 tys.polskich obywateli
(ok.320 tys. więcej niż w 2010 r.)
W Europie – ponad 2 013 tys. osób
z czego w UE – ok. 1 901 tys.
- Wielka Brytania – 685 000 - Niemcy – 614 000
- Irlandia – 113 000 (w roku 2010- 133 tys.) - Holandia – 109 000.
Spadek liczby migrantów z Polski w Hiszpanii (-5,9%), Grecji (-25%) Irlandii (spadek o -1,7%).
• GUS
Wyzwania nowej migracji
• Konieczność przystosowania do otaczającej rzeczywistości
społecznej, kulturowej, systemu wartości.
• Integracja (akulturacja), ale nie asymilacja (rekulturacja).
• Potrzeba zachowania kształtowanej w środowisku rodzinnym
identyczności kulturowej, własnego
systemu wartości, języka.
Ramy prawne nauki j.polskiego w RFN
• Dwie regulacje wspólnotowe:
• Rozporządzenie Rady 1612/68/EWG z 15 października 1968 r.
• Dyrektywę Rady 77/486/EWG z 25 lipca 1977r.
• Umowa krajów związkowych „Hamburger Abkommen
“ „Abkommen zwischen den Ländern der Bundesrepublik zur Vereinheitlichung auf dem Gebiet des Schulwesens“vom 28.10.1964 i.d.F. Vom 14.10.1971)umożliwia wprowadzenie języka polskiego jako obcego (od kl.5) w gimnazjach.
• Traktat między RP a RFN o dobrym
sąsiedztwie i przyjaznej współpracy
17.06.1991r.
Konwencja o prawach dziecka ONZ
•
Państwa - Strony podejmują działania mające na celu poszanowanie prawa dziecka do zachowania jego tożsamości, a w tym obywatelstwa, nazwiska, stosunków rodzinnych, zgodnych z prawem,
z wyłączeniem bezprawnych ingerencji.
•
W przypadku, gdy dziecko zostało bezprawnie pozbawione części lub wszystkich elementów swojej tożsamości, Państwa - Strony okażą
właściwą pomoc i ochronę celem jak najszybszego
przywrócenia jego tożsamości.
Formy nauki języka polskiego
• nauka języka polskiego w lokalnych systemach edukacyjnych
• nauka przedmiotów ojczystych (język polski z elementami historii i geografii Polski ) w
poloninych szkołach społecznych (katolickich i świeckich)
• kształcenie uzupełniające w Szkolnych Punk-
tach Konsultacyjnych przy Konsulatach RP
Język polski w szkołach publicznych
(stan z 2007 r. - 16 krajów związkowych)
• Język polski jako drugi obcy
(Brandenburgia ,Berlin, Bremen,Hamburg,Palatynat, Meklemburgia- Pomorze Wschodnie,Nadrenia-Westfalia,Saksonia)- 7 krajów
związkowych
• Język polski jako obcy w szkole podstawowej
(Brandenburgia, Berlin, Bremen, Palatynat, Meklembiurgia-Pomorze Wschodnie, Nadrenia-Westfalia)- 6 krajów związkowych
• Język polski jako przedmiot maturalny (Brandenburg, Berlin, Bremen, Hamburg, Palatynat, Meklemburgia-Pomorze
Wschodnie, Nadrenia-Westfalia, Saksonia)- 7 krajów związkowych
• Język polski jako język obcy wpisany na stale w
prawo szkolne (Brandenburgia, Bremen, Meklemburgia-Pomorze Wschodnie, Saksonia) 4 kraje związkowe
Język polski w szkołach publicznych
(stan z 2007r. -16 krajów związkowych)
• Język polski jako pomoc w procesie integracji
dzieci migrantów (Badenia-Wittenbergia, Hessia, Dolna Saksonia, Saksonia-Anhalt, Saksonia) 5 krajów związkowych
• Język polski jako ojczysty
( Berlin, Brandenburgia, Bremen, Meklemburgia-Pomorze Wschodnie, Palatynia, Nadrenia -Westfalia) 6krajów związkowych• Język polski w edukacji zawodowej
(Berlin, Brandenburgia, Bremen, Saksonia) 4 kraje związkowe
• Nauka języka polskiego nie jest proponowana w szkołach publicznych w 4 krajach
związkowych
(
Bawaria, Kraj Saary, Schleswig-Holstein, Turyngia)Liczba uczniów w szkołach w lokalnych systemach edukacji w 2007 r oku ok. 7 tys.
Problemy szkolnictwa publicznego
• Różny staus prawny języka polskiego w
sytemach szkolnych w krajach związkowych
• Różnorodność form edukacyjnych oraz słaba ich dostępność
• Wielorakie funkcje nauczania języka
polskiego (język sąsiada, język obcy, język migranta procesie integracji, język ojczysty)
• Brak jednolitej oferty i kompleksowego
nauczania j.polskiego w szkolach publicznych
• Słaba informacja na temat możliwości oraz prawa do nauczania języka ojczystego.
• Brak świadomości urzędników o bilateralnych
umowach z Polską
Formy oświaty polskiej i polonijnej
• Szkółki przy Polskich Misjach Katolickich oraz Chrześcijańskiego Centrum Krzewienia Kultury, Tradycji i Języka Polskiego w Niemczech T.z.
• Szkoły społeczne przy organizacjach polonijnych np.
Macierzy Szkolnej w Niemczech, Towarzystwo
„Oświata” w Berlinie czy mniejsze Stowarzyszenie Kulturalne „Wawel”, „Lajkonik” , Schwarzwald Baar Heuberg i inne.
• Szkolne Punkty Konsultacyjne przy Konsulatach RP podlegające MEN
Przedstawiciele Polonijnej Oświaty
• Schleswig-Holstein:Polsko-Niemieckie-Towarzystwo Spoleczno- Kulturalne LUBEKA95, Stowarzyszenie Polskie „KRAKUS” T.z.
• Hessia: Katolickie Stowarzyszenie Krzewienia Kultury, Tradycji i Jezyka Polskiego
• Badenia-Wirttenbergia: Stowarzyszenie Wspierania Jezyka, Historii oraz Kultury Polskiej „Lajkonik”, :Polskie Stowarzyszenie Kulturalno- Oswiatowe „Wawel” T.z., Chrzescijanskie Centrum Krzewienia Kultury, Tradycji i Jezyka Polskiego przy Polskiej Misji Katolickiej w Stuttgarcie
• Bawaria: Chrzescijanskie Centrum Krzewienia Kultury, Tradycji i Jezyka Polskiego w NiemczechT.z.; -Szkola Jezyka Polskiego przy Polskiej Misji Katolickiej w Aschaffenburgu, Zrzeszenie Polskich Chrzescijan – Szkola Polonijna w Erding
• Saksonia:„Nasza Szkola” Chemnitz, Polska Misja Katolicka, Punkt Nauczania Jezyka Polskiego im. Ksiecia Jozefa Poniatowskiego
• Dolna Saksonia: Centrum Ksztalcenia Jezyka Polskiego, Kultury i Tradycji przy Polskiej Misji Katolickiej w Hanowerze
• Berlin:Polskie Towarzystwo Szkolne„Oświata”T.z, Polska Misja Katolicka
• Hamburg:Chrzescijanskie Centrum Krzewienia Jezyka, Tradycji i Kultury Polskiej w Hamburgu, Polska Misja Katolicka w Hamburg,
• NRW:Polska Macierz Szkolna w Niemczech t.z. w Mönchengladbach, Centrum Krzewienia Kultury, Tradycji i Jezyka Polskiego przy PMK w Bielefeld
Czas powstania placówek
oświaty polonijnej
Sposób organizacji polonijnej edukacji
• Zajęcia z j.polskiego z elementami historii i geografii Polski raz w tygodniu (od 2 do 4 lekcji po 45 min.)
• Programy nauczania w oparciu o propozycję MEN
• Kadra nauczycielska wykształcena na polskich uniwersytetach
• Podręczniki i materiały nauczania z Polski (często sponsorowane przez MEN)
• Liczba uczniów stabilna, ale z tendencją spadkową w klasach straszych
• Finansowane ze środków organizacji (składki
członkowskie, darowizny, praca społeczna) także wsparcie finansowe z Polski
• Szkoły pełnia rolę centrów polonijnego życia kulturalnego
prowadząc kółka teatralne, grupy taneczne, pielegnując polskie tradycje i święta narodowe, konursyrecytatorskie, wiedzy o historii i literaturze Polski etc.
Potrzeby oświaty polonijnej
• Brak własnych lokali i pomieszczeń
• Brak środków na długofalowe działania promocyjne
• Mała popularność wśród młodzieży powyżęj 16 lat
• Fluktuacja nauczycieli
• Brak środków na ustabilizowane płace
• Brak kadry nauczycielskiej przygotowanej do pracy z dziećmi obcojęzycznymi oraz do nauki
j. polskiego jako obcego
• Słaba możliwość rozwoju z powodu braku
stabilności środków finansowych
Problemy z językiem polskim
Z możliwości edukacji w języku polskim korzysta niewielki procet rodzin z polskimi korzeniemi.
• Raport o sytuacji j.polskiego w Niemczach z 2007r.
podaje liczbę 7 tys. uczniów w nauczaniu publicznym
• Słaba informacja na oficjalnych stronach władz szkolnych o możliwości nauki języka polskiego.
• Niska świadomość migrantów z Polski oraz trudności adaptacyjne
• Wielorakość form nauczania, brak ujednoliconych
standardów i spójnego systemu polonijnej oświaty w RFN
• Dyfuzja wysiłków na rzecz rozwoju edukacji polonijnej
Strategia oświaty polskojęzycznej w Niemczech priorytetowym zadaniem RFN i Polski
• „Wspólne Oświadczenie Okrągłego Stołu”
z dnia 12 czerwca 2011 r.
• „Deklaracja Polityczna i Program Współpracy”
przyjętych przez szefów resortów spraw zagranicznych Polski i Niemiec podczas konsultacji międzyrządowych z okazji 20-lecia ”Traktatu między RP a RFN o dobrym
sąsiedztwie i przyjaznej współpracy” w czerwcu 2012r.
• Strategia naucznia języka ojczystego w RFN
Stała Konferencja Ministrów Kultury, Nauki, Oświaty Krajów Związkowych RFN (KMK) w dniu 20.06.2013 r.
Prace nad „Strategią...”
• Z protokołu posiedzenia grupy roboczej AG-4
„Herkunftssprachenförderung“ 20.11.2012r.:
Problemy do rozwiązania...
• jak kwestię znaczenia nauki języka ojczystego w rozwoju kompetencji uczniów
dwujęzycznych postrzega się w
poszczegółnych krajach związkowych w RFN?
• jak na kształtowanie kodyfikacji prawnych w poszczególnych krajach związkowych wpływąć będą postawy migrantów wobec nauki języka polskiego ?
• jakie będą konsekwencje przeprowadzenia diagnozy potrzeb środowisk polonijnych dla polityki językowej, a więc integracyjnej,
wobec uczniów polskojęzycznych w
poszczególnych krajach związkowych?
www.szkolapopolsku.de
Cele projektu:
zbudowanie systemu wsparcia placówek oświaty polonijnej działających na terenie całych Niemiec,
podniesienie jakości kształcenia języka polskiego i po polsku
(głównie w społecznych szkołach polonijnych),
promocja języka polskiego we wszystkich krajach
związkowych.
Zadania w projekcie:
powołanie Centrum Koordynacji i Promocji Języka Polskiego w Niemczech,
przeszkolenie nauczycieli oraz kadry kierowniczej,
dofinansowanie działalności społecznych szkół polonijnych,
zorganizowanie pobytów edukacyjnych wzmacniających więzi z krajem i podnosząc
znajomość języka i kultury kraju pochodzenia dla
uczniów pochodzenia polskiego.
www.fundacjareja.eu
www.polskarada-berlin.de
Zadania w projekcie:
powołanie Centrum Koordynacji i Promocji Języka Polskiego w Niemczech,
rozwijanie działalności Centrum,
diagnoza potrzeb szkół i środowisk polonijnych,
organizacja dofinansowania szkół polonijnych,
administrowanie bazą danych,
utrzymywanie kontaktu ze szkołami polonijnymi,
wdrożenie jednakowych standardów nauczania języka polskiego
działania promocyjne.
Osoba odpowiedzialna: Małgorzata Tuszyńska Kontakt: m.tuszynska@szkolapopolsku.de
www.polnischunterricht.de
Zadania w projekcie:
powołanie Centrum Koordynacji i Promocji Języka Polskiego w Niemczech,
rozwijanie działalności Centrum,
nadzór merytoryczny i programowy w zakresie szkoleń,
organizacja i realizowanie szkoleń dla nauczycieli i kadry zarządzającej,
utrzymywanie kontaktów z nauczycielami szkół polonijnych,
utrzymywanie kontaktów z ekspertami w projekcie i osobami prowadzącymi szkolenia,
działania promocyjne.
Osoba odpowiedzialna: Anna Zinserling Kontakt: a.zinserling@szkolapopolsku.de
Wyzwania edukacji polonijnej
• stałe zadania podejmowane przez
tradycyjne związki polonijne -utrzymanie tożsamości narodowej i więzi z Krajem
• zmiana fokusu organizacji polonijnych na
potrzeby nowych migrantów
Zadania polonijnej oświaty w RFN
• -wypracowanie i wdrożenie systemów stałego wsparcia poloninej oświaty
• utworzenie centrów wsparcia polonijnej oświaty ( ciągłość informacji i baza danych, diagnoza i celowana reakcje na aktualne potrzeby Polonii i nowych migrantów)
• - promocja języka polskiego i dwujęzyczności dzieci polskich migrantów (rynek pracy, decyzje o powrocie, stały dostęp do kultury polskiej)
• -ujednolicenie standardów nauczania oraz narzędzi pomiaru kompetencji uczniów szkół polonijnych,
• -wzrost standardu oferty szkolnej i bazy dydaktycznej
• - podniesienie kompetencji kadry dydaktycznej
• -podniesienie atrakcyjności szkoły polonijnej poprzez wykorzystanie nowoczesnych technologii informacyjno- komunikacyjnych
• konsolidacja działań w celu uzyskania kodyfikacji prawnych dla nauczania języka polskiego w poszczególnych landach
Czy warto uczyć się języków ojczystych?
Sieć Euridice 2009
• Biegła znajomość języka ojczystego jest bardzo ważna dla uczniów-imigrantów. Może ułatwić imigrantom
uczenie się języka wykładowego, co będzie
stymulowało ich rozwój we wszystkich sferach.
• Ponadto ”sposób, w jaki ich język ojczysty jest
postrzegany w społeczeństwie goszczącym pomaga wzmacniać poczucie własnej wartości i tożsamości dzieci-imigrantów oraz ich rodzin”.
• Z raportu: „Integracja dzieci - imigrantóww szkołach w Europie”2009r.