• Nie Znaleziono Wyników

Przemieszczenie kątowe

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Przemieszczenie kątowe"

Copied!
1
0
0

Pełen tekst

(1)

Rys. 11.2. Ciało sztywne o dowolnym kształcie, obracające się wokół osi z układu współrzędnych. Linia odniesienia została wybrana w obrębie ciała dowol- nie, z tym że jest prostopadła do osi ob- rotu. Jest ona związana z ciałem i obraca się wraz z nim

Rys. 11.3.Przekrój płaszczyzną xy ob- racającego się ciała z rysunku 11.2 (czyli jego „widok z góry”). Płaszczyzna prze- kroju jest prostopadła do osi obrotu, która jest teraz skierowana prostopadle do kartki, w twoim kierunku. Położenie ciała jest określone przez kąt θ, jaki tworzy li- nia odniesienia z osią x

Kąt jest tu mierzony w radianach (rad), a nie w stopniach, czy liczbie pełnych obrotów. Radian jest równy stosunkowi dwóch wielkości o wymiarze długości, jest zatem liczbą bezwymiarową. Obwód okręgu o promieniu r jest równy 2πr, więc kąt pełny ma 2π radianów:

1 pełny obrót = 360=2πr

r = 2π rad, (11.2)

czyli

1 rad = 57,3= 0,159 pełnego obrotu. (11.3) Kąt θ nie przybiera znów wartości zero po każdym pełnym obrocie linii odniesie- nia wokół osi obrotu. Mówimy, że po dwóch pełnych obrotach linii odniesienia, od zerowego położenia kątowego, położenie kątowe θ jest równe θ = 4π rad.

W przypadku ruchu postępowego wzdłuż osi x wiedzieliśmy wszystko o ru- chu ciała, jeśli znaliśmy funkcję x(t), wyrażającą zależność położenia ciała od czasu. Podobnie, w przypadku ruchu obrotowego pełna informacja o ruchu ciała jest zawarta w funkcji θ(t), czyli zależności położenia kątowego linii odniesienia ciała od czasu.

Przemieszczenie kątowe

Jeśli ciało z rysunku 11.3 obróci się wokół osi obrotu, jak na rysunku 11.4, czyli położenie kątowe jego linii odniesienia zmieni się z θ1na θ2, toprzemieszczenie kątowe ciała 1θ wyniesie:

1θ= θ2− θ1. (11.4)

Ta definicja przemieszczenia kątowego odnosi się równie dobrze do ciała sztyw- nego jako całości, jak i do każdej cząstki tego ciała, gdyż te cząstki są ze sobą sztywno związane.

Rys. 11.4. Linia odniesienia ciała sztywnego z rysunków 11.2 i 11.3 ma w chwili t1 położenie kątowe θ1, a w pewnej późniejszej chwili t2położe- nie kątowe θ2. Wielkość 1θ ( = θ2−θ1) jest przemieszczeniem kątowym ciała w przedziale czasu 1t ( = t2−t1). Samo ciało sztywne nie zostało narysowane

11.2. Zmienne obrotowe 261

Cytaty

Powiązane dokumenty

[r]

[r]

Podczas takiego określania monotoniczności funkcji jeśli ludzik w pewnym przedziale wspina się ku górze to mówimy, że funkcja jest rosnąca.. przypadku, gdy schodzi na dół

Do określenia położenia cząstki (lub innego ciała punktowego) stosujemy zwy- kle wektor położenia Er (nazywany także wektorem wodzącym), czyli wektor łą- czący punkt

Natomiast coś (ciało sztywne) obraca się wokół kierunku wektora. W czystym ruchu obrotowym wektor definiuje oś obrotu, a nie kierunek, w którym coś się porusza. Niemniej

(2 pkt.) Zmierzono czas reakcji na sygnał wzrokowy u siedmiu kierowców przed oraz 15 minut po wypiciu stu gram wódki.. Zakładamy, że różnica w czasie reakcji ma rozkład normalny

Udowodnij, że zbiór parametrów naturalnych N wykładniczej rodziny rozkładów jest zbiorem wypukłym.. Załóżmy, że zbiór parametrów naturalnych N jest otwarty

W specjalnym studio mierzono czas reakcji na bodziec wzrokowy u n kierowców TIRów na chwilę przed oraz 15 minut po wypiciu 100 g wódki.. Na poziomie istotności α przetestuj