1
SPIS ZAW AR TO ŚC I IE C Z K I tyo m ą j....
... ...
\ k [o y ^> m \...
1/1. Relacja^ k-i.\.i-Ą
I/2. Dokumenty (sensu strictoj dotyczące osoby relatora —
I/3. Inne materiały dokumentacyjne dotyczące osoby relatora — >
II. Materiały uzupełniające relację \J Jc*%x ź -A- l>
111/1 - Materiały dotyczące rodziny relatora —
III/2 - Materiały dotyczące ogólnie okresu sprzed 1939 r. —
III/3 - Materiały dotyczące ogólnie okresu okupacji ( 1939-1945) — / 111/4 - Materiały dotyczące ogólnie okresu po 1945 r . __
lłl/5 - in n e ...-^
IV. Korespondencja
V. Nazwiskowe karty informacyjne \)
VI. Fotografie «/ /csw © s Aj
2
3
Krystyna CMaria Kusch
„Olga, hfusar, 'Tamara”
u r. 2 3 .0 5 .1 9 2 5 r. w (g ro d zisk u “W kp.
z d o m u J a r o s z
c. ‘W ła d y sła w a i ( je iir u d y z d .S a r r a z i m
To wybuchu wojny, została wysiedlona wraz z rodzicami, przebywała w obozie CMałszyce (/Qthoff). Od grudnia 1939 r. zamieszkała w ‘Warszawie, gdzie w 1944 r. ukończyła szkołę średnią. Od marca 1943 r. była łączniczką d-cy kompanii (ppor. J[ech-Janek) w ‘Batalionie „Ostoje” w I (grupie “W. T. „Edward”
(płk. Tfeifer “Radwan), Okręg Warszawski <^AKjDbwód Śródmieście.
Trzenosiła rozkazy d-cy kompanii do dow. plutonu i szefa Kompanii.
Trzenosiła wzory wyposażenia wojskowego oraz części broni na wykłady Szkoły Todchorążych. ‘Była odpowiedzialna za kolportaż prasy podziemnej. ‘Przenosiła na różne punkty nasłuchu zrzutowe aparaty radiowe.
“W czasie Towstania nie dotarła na punkt koncentracji 1140 zgrupowania na ul.Solec 41, włączyła się do pracy jako sanitariuszka przy szpitalu powstańczym na ul. ‘Belwederskiej 40. Tam w połowie sierpnia, jako ochotniczka wraz z trzema koleżankami, przeniosła ciężko chorą kobietę, wymagającą operacji, do szpitala p rzy ul. Chocimskiej do sektoru całkowicie opanowanego p rzez T^iemców.
CMa dwie córki, (^Alicję i Ewę. Tracowała w T£J^„£pt”, jako kierownik zm iany w ^Biurze Sprzedaży i ^Rezerwacji, od 1972 do 1976 r. oddelegowana na placówkę do Londynu, gdzie zorganizowała normalną sprzedaż biletów lotniczych TIJ^ „-(ot”. T)użo podróżowała po świecie: Indie, Syria, JCiban, 7 ^ /jelandia, c Algieria, Trancja, Szwajcaria, c_Anglia.
“W 1981 r. przeszła na wcześniejszą emeryturę.
Odznaczenia:
1. Krzyż i_Armii Krajowej 2. CMedal ‘Wojska
3- CMedal Zwycięstwa i “Wolności
4. Odznaka “Weterana “Walk o TJiepodległość 5. Odznaka Tamiątkowa„^Akcji eBurza”
4
5
6
C Z N A 17 'i®* £ ^
Krystyna Maria J Kuschowa z d. Jarosz
WSPOMNIENIE (1925-99) T J yła zjawiskiem wyjąt-
kowym. Urodzona
Ł J w Grodzisku Wielko
polskim z Władysława i Gertrudy z d. Sarazim, wy
chowana w zasobnym domu rodzinnym, w wyniku dzia
łań wojennych 1939 r. wraz z rodzicami i rodzeństwem została wysiedlona i znalaz
ła się w Warszawie. Na taj
nych kompletach ukończy
ła w 1944 r. szkołę średnią.
Wychowywana w duchu pa
triotycznym, w marcu 1944 r. została łączniczką dowódcy kompanii ppor.
Lecha ps. „Janek” w Bata
lionie „Ostoje” w I grupie
„Edward” okręg warszaw
ski Armii Krajowej, obwód Śródmieście. Z delikatnej, wypieszczo
nej dziewczynki stała się w krótkim czasie dojrzałą, odważną ko
bietą. W różnych okresach pracy konspiracyjnej używała pseudo
nimów „Olga”, „Husar”, „Tamara”. Przenosiła broń na wykłady Szkoły Podchorążych, była odpowiedzialna za kolportaż prasy pod
ziemnej . W czasie Powstania była też sanitariuszką. Za zasługi w wal
ce o niepodległość została odznaczona Krzyżem Armii Krajowej, Medalem Wojska, Medalem Zwycięstwa i Wolności, Odznaką We
terana Walk o Niepodległość, odznaką pamiątkową Akcji „Burza”.
Po wojnie znalazła się w Łodzi, gdzie po ukończeniu szkoły pielę
gniarskiej przez wiele lat pracowała jako instruktorka i instrumen- tariuszka w Klinice Chirurgicznej Akademii Medycznej w Łodzi.
Nie miała łatwego życia. Sama wychowywała dwie córki. Po prze
niesieniu się do Warszawy przez wiele lat pracowała w PLL LOT jako kierownik zmiany w Biurze Sprzedaży i Rezerwacji. Jako pra
cownik LOT-u była na kilka lat oddelegowana do placówki w Lon
dynie. Uwielbiała podróże. Zwiedziła Indie, Syrię, Liban, Nową Ze
landię, Algierię, Francję, Anglię i Szwajcarię, gdzie mieszkają Jej obydwie córki. Nie załamywała się łatwo, a przecież życie nie szczę
dziło Jej porażek. Pokonała Ją choroba.
Była moją serdeczną przyjaciółką. Kochajmy Ją i pamiętajmy, choć odeszła, tyle nam bowiem zostawiła, aby tę pamięć karmić.
JOLANTA KRYSTYNA MlCHALAKOWA
7
8
9
10
11
12
13