• Nie Znaleziono Wyników

Łukasz Kalandyk

W dokumencie Dialog a nowe media (Stron 30-35)

J a m ie s z k a łe m w H c rm a n o a c J i t u m ie s z k a m U r o d z iłe m t i ą w 1 9 8 5 r e k u , 2 4 g ru d n ia

U w ie lb ia m S w i f t a B o ż o n a ro d z e n io w e inno z r e s z t ą t e ż (W ie lk a n o c )

L u b ię j e ź d z i ć m o to re m i sa m o ch o d e m no i o c z y w iś c ie s ie d z ie ć p r z y k o m p u te r z e

M a m ^3 s i o s t r y i je d n e g o b r a t a *

N o i n u m e ru t e le fo n u t e ż nie po d a m A le e - m a il t a k k a la n 8 2 @ tie rm a il com

Przykład 2. http://strony.wp.pl/wp/lukaszidorotka/lukasz.htm

X xy*am asą Oremgorr KrzytSek^ttrk.:

Murakom w Krakome. kSam Jztrmftmaserte lat r wzftzczam do Zaceum Bkommrmego Jki Jo*rx*fych w tryb* zaocznym. Mam «to su^iemdzmaąt dzunnęć centymztrtine^ezroetu, ctemny błona \*kxy; brązowe octy.

Jestem czucom; mtdry, tk to (Ra ’«g orr jedynym czym S f interesuje sąkom/rMry j rut hańbo potrt&ą znakAt inny temat eh rozmowy, imttsm Bcak2Ko/Qr oa komputera. teektony ■widzą1» tym same płusy. otm minusy. a jajeetem pośrodku. Z jednej arony kocham komputery, znam je wytut i petem w tym diśbry, a z Jntgiej jestem me razu/mary* 'uyobcamsaęy j samc&iy. Jestem me rane&ajcy gJV2 rnm mot r&nneźmcy me rosumnią dia cargc ja woię tfrędzb! »oc przed komę Merem me iść z mm ma unf-m ę; tęnc teęz mmi do weprąrtomnotei. Imc zaś-mdzą w r mme kackera co tet mt me ktybc mm mejeecem. 75% czasu spędzam przed komputerem t łut*f to. To mój J W Ł tutaj ja rządze1 mkl m bfdzte ms mumł co mam nAać.

Przykład 3. http://republika.pl/lord_ninex/tr_m.html

13 Tzn. programów komputerowych umożliwiających prowadzenie pisemnej rozmo­

w y w gronie wybranych osób.

Tu m acie kilka linków ja k zarobić kase w Internecie K lik n j na link lub na bauer a w szystkiego się dowiesz

l in ir u iin n kilka swoich fo te k I troszkę in form acji o sobie w i ązie w.

? V ~ \ " , ; __ _

T ak wogole to sie u r o d jile m % J4>8l) roku, w ie k Ł o sc czasu spędzam na rysow aniu projektow yruffiti (m alowanie ^ a R u i row n iez) o ra z innych rysu nkó w bo jedn ak

to jest ty co ch cilabym r^bioftrzez cala,zycie (lż y li ryso w ać). O stattiio także zajolera sleW jb ien iem strdn wv(%v»i m ysleV/e to,tez dobre zajęcie tylko bardziej

- czirtc lilo n n e .l

■ ^ >

P o n iż e j m a c ie tatete k ilk a l i n k o « d o s J p T iM W łjiA e e o n y c K sul>kultj|r«e\ł k tó rych autorzy w yw m ita we i |ouit\*' rTlim i\ Z ob aczcie a 1114^*1 u .1

» » « szk ice 1 fił - HsiW W , ^ n f łT li, tap ety f w w w s t r ^ r a fłi H.4 M iji p lifc y a r d A i e g r a ff it i WWW « r t i t s h i f r i^M b llca.pl, -, H i p Stop S t a ru d zk i W w w .w w w .r u d łn i.s [K t.p t - Ą tru n a 1 <%i a i lo śc ią zd jec

llfMlńl'

fu jo c te

m

Przykład 4. http://cymi.w.interia.pl/

Zachęty te mają najczęściej postać formuł powitalnych typu potocz­

nego (przeważnie Cześć, Hej itp.), jedyną formułą o charakterze bar­

dziej oficjalnym jest Witam, co należy odnotować, ponieważ niechęć do oficjalności widoczna jest także w e-mailowym typie komunikacji, tam też owo Witam pełni funkcję standardowej formułki powitalnej, która może być używana do zneutralizowania nadmiernej (a niepożą­

danej w kontaktach internetowych) oficjalności lub uniknięcia kłopo­

tów komunikacyjnych w sytuacji, gdy status społeczny rozmówców nie jest ustalony.

Przedstawione przykłady pozw alają dostrzec znaczną otwartość ich autorów, którzy nie ukryw ają swoich danych osobowych. Autor jednej z witryn (przykład 3.) w dalszej części swej wypowiedzi powi­

talnej zdobywa się nawet na takie wyznanie:

Jestem jaki jestem z kilu powodów, ale jeden jest szczególnie waż­

ny: Otóż moja rodzina, która w gruncie rzeczy jest patologiczna; M oja matka jest chora psychicznie miewa częste i ciężkie stany depre­

syjne, jest lekomanką (to taka odmiana narkomanii) Potrafi pożreć pół apteki. A ojciec ma lekką nerwicę. M oja rodzina nie jest zamoż­

na, raczej zaliczyłbym ją do ubogich™.

14 Język wypowiedzi zgodny z oryginałem — J.G.

Autor wypowiedzi podanej w przykładzie 4. jest mniej intrower- tyczny, nadrabia zaś chęcią przysłużenia się innym, podając w aż trzech ramkach na stronie głównej swej witryny hiperłącza do innych stron internetowych z atrakcyjną w jego mniemaniu zawartością. Należy zauważyć, iż jest to przejaw bardzo intensywnego w obrębie Interne­

tu nastawienia na kooperację.

Bez wątpienia dialogowość stron internetowych ujawnia się szcze­

gólnie wyraźnie w wypowiedziach powitalnych, których różnorodność - j a k pokazują przykłady - jest znaczna, w związku z czym ich analizy musimy pozostawić do dalszych studiów.

Jeszcze raz wypadnie zwrócić uwagę na grafizację tekstu, która przecież ma sprzyjać dialogowi autora w itryny z odbiorcami. W po­

danych przykładach widoczne jest świadome, choć niekoniecznie for­

tunne, posługiwanie się kolorem tekstu, jego układem, tłem, kontra­

stem tła i tekstu oraz innymi elementami. Środki graficzne w obrębie stron internetowych stają się środkami retorycznymi.

W komunikacji W W W możliwe jest prowizoryczne wprawdzie, lecz skuteczne rozwiązanie problemu przemienności ról nadawcy i odbiorcy (w tradycyjnym tekście pisanym nadawanie i odbiór są oddzielnymi procesami) - odpowiedni sposób polega na umieszczeniu hiperłącza um ożliwiającego wysłanie listu elektronicznego, który stanowi ko­

nieczny składnik witryn. W wielu witrynach internetowych te odsy­

łacze są wyraźnie wyeksponowane: werbalnie ( można mailować, na­

pisz list, list do mnie itd.) lub graficznie (odsyłacz w formie ikonki przedstawiającej przeważnie skrzynkę pocztową lub kopertę).

Dialogowość w tym typie internetowej komunikacji realizuje się także w rezultacie intensywnego nasycenia tekstu kolokwialnością.

Czy autorzy tych stron stosują formy kolokwialne jako środek wyra­

zu, czy też ich kompetencja językowa w zakresie pisma nie jest dosta­

teczna, w związku z czym kolokwialność pojawia się z braku innych środków językowych? - to istotne (choć osobne) zagadnienie. W isto­

cie rzeczy jednak zagadnienia tego nie musimy rozstrzygać, ponieważ kolokwialność stała się internetowym standardem komunikacyjnym, nawet w publikacjach instytucjonalnych.

Z tym wiąże się ściśle spontaniczność tekstów internetowych, któ­

ra - podobnie jak kolokwialność - jest powszechna w komunikacji typu czatowego, lecz wyraźnie zaznacza się też w typie e-mailowym, a na­

wet hipertekstowym, co pokazują wszystkie zamieszczone tu przykła­

dy, zwłaszcza zaś ostatni.

Dialogowość w omawianym typie internetowej komunikacji potę­

gowana jest przez sytuacyjność, przejawiającą się w usiłowaniu osa­

dzenia aktu komunikacji w określonym miejscu, czasie i środowisku,

a także w ogromnie charakterystycznych próbach przedstawienia się odbiorcom. Teksty internetowych „wstępniaków” zaw ierają z reguły informacje o wieku, rolach społecznych, zajęciach, zainteresowaniach, a nawet cechach fizycznych nadawcy (często pojawia się zdjęcie).

Można by mówić nie tylko o sytuacyjności, ale i dążeniu do ukonkret­

nienia aktu komunikacji15.

Bez wątpienia strony internetowe stanowią osobliwy rodzaj tek­

stów, a to z uwagi na ich charakter integralny, polegający na wyko­

rzystaniu różnych środków, nie tylko językowych, do przekazu treści.

Charakterystyczną ich właściwością jest także dążenie do nawiąza­

nia dialogu, które nadawcy realizu ją za pomocą różnych środków.

W związku z tym jednym z celów rozwijającej się coraz szybciej lin ­ gwistyki Internetu powinny się stać ich opis, analiza i interpretacja, teksty te bowiem odgrywają coraz większą rolę w rzeczywistości ję ­ zykowej.

Literatura

C rystal D., 2001: Language and the Internet. Cambridge: C am bridge University Press.

CzAJKOWSKi M., 1999: Leksykon Internetu. Technologia, kultura, biznes, polityka, rozryw­

ka. W arszawa: Mikom.

De Ke r c k h o v e D ., 2001: Inteligencja otwarta. Narodziny społeczeństwa sieciowego. W a r­

szawa: Mikom.

Gr z e n iaJ., [w druku]: Komunikacja językowa w Internecie.

Sa n d b o t h eM., 2001: Transwersalne światy medialne. Filozoficzne rozważania o Interne­

cie. W: Widzieć, myśleć, być. Technologie mediów. Wybór, wstęp i oprać. A. Gw ó ź d ź. Kraków: Universitas.

15 W tym kontekście trzeba też przywołać kwestię interaktywności (inspirujące uwagi na ten temat w: De Ke r c k h o y e, 2001: 31-59).

Jan G rzenia

W W W page as a form of dialog

S u m m a r y

The article presents an aspiration that is characteristic of the authors of the Inter­

net publications of the hypertext type for establishment of a dialog with a receiver. The dialogization of the Internet texts is possible through their placement within hyper­

links and hierarchization of linked texts and through linking of a text with graphic and sound elements. The dialogicality of such texts manifests in their colloquial characte­

rization, presence of spontaneous form ulas and attempts at placing them in a concrete situation.

Jan G rzenia

Page W W W comme une forme de dialogue

R e s u m e

D ans l’article nous avons presente la tendance, caracteristique pour des auteurs des publications d’Internet de type hypertextuel, ä lier un dialogue avec le destinata- ire. L e caractere dialogique des textes d’lnternet est possible, entre autre, par l’inser- tion de ceux-ci au sein des hyper connecteurs, par la hierarchisation des textes con- nectes et par la jonction avec des elements graphiques et sonores. Le caractere dialogi­

que des textes de ce type se manifeste par leur empreinte du langage parle, par la presen­

ce des formules spontanees et par les essais de les mettre dans des contextes precis.

Beata Golus

Uniwersytet Śląski Katowice

Fenomen rozmów internetowych

W dokumencie Dialog a nowe media (Stron 30-35)