• Nie Znaleziono Wyników

str. 65 u góry zamiast § 8 — 9, czytaj: § 40.

» 283 wiersz 18 od góry zamiast Rozdział IX czytaj: XVI

» 308 » 11 » » » I. II.

» 334 » 16 » )) )> IV. » VI.

# 191 8 » » » Rozdział IX » XI.

i

Zm iany w p rzepisach u staw y o postęp ow an iu kar- nem w zg lęd n ie wr jej stosow aniu

dokonane przez:

1. nowelę z 20. lipca 1912. 1. 141 Dup. zmieniającą ustawę karną z 27. maja 1852 nr. 117 Dup.

2. nowelę z 20. lipca 1912 1. 142 Dup. w sprawie zmiany nie których postanowień procedury karnej.

Czasokresów podanych przez ustaw ę o postępowaniu karnem nie można przedłużać, chybaby w yraźnie u sta w a na to zezw alała. O ile czasokresy biedź m ają począwszy od pewnego dnia, należy przy obliczaniu dzień ten pominąć.

Niedziela lub święto nie stoi na przeszkodzie rozpo­

częciu i biegowi danego czasokresu. Jeżeli koniec czaso­

kresu przypada na niedzielę lub święto, należy najbliższy dzień powszedni uw ażać za ostatni dzień czasokresu. Roz­

porządzenie oznaczy, k tó re dnie uw ażać należy za św iąte­

czne w rozum ieniu ustaw y.

Do czasokresu nie wlicza się dni biegu pocztowego.

Podania pisemne wnosić można do sądu tak że w dro­

dze telegraficznej, w szczególności można wnieść telegrafi­

cznie środek praw ny. Bliższe szczegóły co do załatw ienia urzędow ego telegraficznego w pływ u poda rozporządzenie.

Zmiana na korzyść zachodzi w stosunku do stanu do­

tychczasowego :

a) co do obliczania czasokresów — wyłącza się z

obli-§6. Die in diesem Gesetze anberaum ten Fristen können, wenn das Gegenteil nicht ausdrücklich verfügt ist, nicht verlängert werden. Wenn dieselben von einem bestimmten Tage an zu laufen haben, sind sie so zu berechnen, dass dieser Tag nicht mitgezählt wird.

Der Beginn und Lauf einer Frist wird durch Sonn- und Feiertage nicht behindert. Fällt das Ende einer Frist auf einen Sonntag oder Feiertag, so ist der nächste W erktag als letzter Tag der Frist anzusehen. Welche Tage im Sinne des Gesetzes als Feiertage zu gelten haben, wird durch Verordnung be­

stimmt.

Die Tage des Postenlaufes werden in die Frist nicht ein­

gerechnet.

Schriftliche Eingaben an das Gericht können auch im te­

legraphischen Wege erfolgen ; insbesondere kann die Erhebung eines- Rechtsmittels telegraphisch geschehen. Die näheren Vor­

schriften über die geschäftliche Behandlung solcher telegraphi­

scher Eingaben werden durch Verordnung erlassen.

czenia dni biegu pocztowego, ponadto niedziela lub święto nie może być ostatnim dniem czasokresu; skutkiem tych zmian via facti przedłuża się czasokres.

6) zmodernizowanie technicznej strony środków pra­

wnych — w miejsce dotychczasowej formy ściśle pisemnej wstępuje nowa: telegraficzna. Zmiana oczywiście na korzyść żalącego się wychodząca — zachodzi bowiem możność korzystania z ostatniej chwili czasokresu. Jak postępować należy ze środ­

kami prawnemi wnoszonemi telegraficznie, wyjaśnia rozpo­

rządzenie ministeryalne z dnia 17 sierpnia 1912 nr. 46. a mia­

nowicie stosować należy analogicznie §§97 i 98 instrukcyi są­

dowej, dotyczące podań telegraficznych w sprawach cywilnych.

Po myśli nowych §§ 55 a, 226 a. ustawy karnej w brzmie­

niu podanem nowelą z dnia 20 lipca 1912 nr. 141 D. u.*) p. n a­

leży przy wymiarze kary policzyć na jej poczet czas trw ania przytrzymania tymczasowego i aresztu śledczego (w ogóle za­

tem prewencyjnego ścieśnienia wolności). W arunkiem tego po­

liczenia jest, by to prewencyjne ścieśnienie wolności nie było za­

winione. Ponadto odnosi się to tylko do ścieśnienia wolności prewencyjnego, wyprzedzającego wyrok pierwszej instancyi;

w drodze interpretacyi logicznej należy uważać, że przepis noweli obejmuje także i ten areszt, który trw a po wniesieniu środka prawnego, o ile skutkiem tegoż przyjdzie do uchylenia wyroku, ponowienia rozprawy i wydania nowego wyroku

«pierwszej instancyi». Natomiast a contrario nie policzą się are­

sztu trwającego po wyroku pierwszej instancyi, jeżeliby na­

wet środek praw ny spowodował pewną zmianę na lepsze, ale bez ponownego wyrokowania w pierwszej instancyi np. skut­

kiem wniesionego zażalenia nieważności od wyroku trybunału pierwszej instancyi, trybunat kasacyjny orzeka o sprawie (§.

288. 1. 3 p. k.) lub stosuje rewizyę nadzwyczajną f§ 362 pk) i wymierza karę łagodniejszę — czäsu od wyroku pierwszej instancyi aż do prawomocności wyroku nie wliczy się.

Kiedy prewencyjne ścieśnienie wolności jest zawinionem?

Oczywiście nie wtedy, kiedy spraw cy nic innego nie można zarzucić jak tylko dopuszczenie się przestępstwa, za które zo­

stał skazanym. Musi tu zachodzić wina niezawisła od przestęp­

stwa głównego. Będzie nią takie zachowanie się sprawcy, któ­

re zniewala władze do do ograniczenia jego wolności: stwier­

dzony fakt wpływania na świadków i znawców uzasadnia sto­

sowanie §§ 180. 175 ust. 3.; oczywiste, stwierdzone urzędownie przygotowania do ucieczki wykazują uzasadnienie aresztu śled­

czego z § 180. 175 2. pk. Niezawinionem będzie zatem

ście-*) Die Verwahrungshaft und Untersuchungshaft, die der Verurteilte vor der Verkündung der Urteils erster Instanz er­

litten hat, ist auf Freiheitsstrafen und Geldstrafen anzurechnen, soweit der Verurteilte sie nicht verschuldet hat.

śnienie wolności prewencyjne tylko w takim razie, jeżeli za­

chodziły obawy władz o matactwo lub ucieczkę a obawy te nie były uzasadnione.

Zastosowanie policzenia jest obligatoryjnem, nie jest po- zostawionem swobodnemu uznaniu sądu. Ale sąd ma możność swobodnej oceny, czy ścieśnienie wolności prewencyjne — nie było zawinionem.

Skutkiem instytucyi policzania takiego odpada zasadniczo uwzględnianie aresztu śledczego niezawinionego jako okolicz­

ności łagodzącej. Nowela uchyla wyraźnie § 46. lit. k. ustawy karnej.

Nowela przewiduje policzenie takie także przy grzywnie, w takim razie za podstawę brać należy subsydyarną karę ście­

śnienia wolności (§ 266 p. k.).

Możliwem jest takie policzenie aresztu śledczego na po­

czet kdry, że odrazu sąd uzna karę za odcierpianą.

Z a p o w ie d z c ie zażalenia nieważności ma sk u tek za­

wieszający. W ypuszczenie z aresztu oskarżonego od zarzu tu uwolnionego w strzym uje tylko zażalenie nieważności zapo­

wiedziane przez p ro k u ra to ra i to tylko w tedy, gdy tenże zaraz po ogłoszeniu je zapow iedział, a n a d to n a p o d s ta ­ w ie to w a r z y s z ą c y c h o k o liczn o ści u z a s a d n io n e m je s t p r z y ­ p u szczen ie, że o s k a r ż o n y d r o g ą u c ie c zk i u n i k n ą ć chce p o stę p o w a n ia . P rze c iw w y p u s z c z e n iu nie ma. ś r o d k a p r a w n e g o .

Nowe zdanie zawiera broń przeciw bezzasadnemu w strzy­

mywaniu natychmiastowego uwolnienia uwolnionego od za­

rzutu oskarżonego tylko dlatego, że prokurator zgłosił zaża­

lenie nieważności, które w kilka dni później cofnął. Obecnie trzeba w ięcej: muszą zachodzić okoliczności, których stwier­

dzenie należy do trybunału, dowodzące, że oskarżony mógłby uciec z obawy przed ponownem postępowaniem (na wypadek zniesienia wyroku pierwszej instancyi przez trybunał kasacyj­

ny). Wobec faktu, że prokurator nie ma odrębnego środka praw nego do zaczepienia odmownej uchwały trybunału, w rę­

kach trybunału jest wolność oskarżonego uwolnionego od za­

rzutu. Wobec okoliczności, że nowela domaga się koniecznie, obawy ucieczki wyciągnąć należy wniosek, że ilekroć obawa taka nie zachodzi — nie może być mowy o areszcie prew en­

cyjnym — a więc areszt tzw. kategoryczny (§ 175 ust. ostatni

§ 180 ust. II) nie m a zastosowania.

Por. także rozp. min. z 3 września 1912. nr. 49.

§ 284. Die Anmeldung der Nichtigkeitsbeschwerde hat auf­

schiebende W irkung. Die Entlassung eines freigesprochenen An­

geklagten aus der Haft darf nur wegen einer Nichtigkeitsbe­

schwerde des Staatsanwaltes, und zwar bloss dann aufgescho­

ben werden, wenn diese sogleich bei Verkündung des Urteils angemeldet wird und nach den Umständen die Annahme be­

gründet ist, dass sich der Angeklagte dem Verfahren durch die Flucht entziehen werde. Gegen die Entlassung aus der Haft ist ein Rechtsmittel nicht zulässig.

Żalący się ma praw o w przeciągu dni ośmiu od za p o - w ie d ze n ia ś r o d k a p ra w n e g o a o ile p r z e d lu b p r z y za- p o w ie d z e n iu z a ż ą d a ł o d p is u w y r o k u po doręczeniu go wnieść w sądzie wywód przyczyn nieważności, w y g o to w a ­ n ie w y w o d u p r z e d ło ż y ć n a le ż y w d w u e g ze m p la rza c h . Dotychczas doręczenie odpisu wyroku było obligatoryj- nem przy zażaleniu nieważności. Nowela liczy się z możliwo­

ścią (mało prawdopodobną), że żalący się nie zażąda odpisu wyroku. Motywem głównym tego przepisu było zrównanie postępowania przy zażaleniu nieważności z nowo śkodyfiko- wanem postępowaniem przy odwołaniach (por. niżej § 294).

Wygotowanie wywodu w dwu egzemplarzach [wprowa­

dzone przez p r a k ty k via facti] przyspiesza postępowanie i u- wnlnia kancelaryę od przepisywania wywodu dla użytku prze­

ciwnika procesowego.

§ 285. Der Beschwerdeführer hat das Recht, innerhalb acht Tagen nach der Anmeldung des Rechtsmittels und, sofern er vor oder bei derselben eine Abschrift des Urteils verlangt hat, nach der Zustellung eine Ausführung seiner Beschwerdegründe bei dem Gerichte zu überreichen, die in zweifacher Ausfertigung vorzulegen

ist-Żalący się ma praw o w przeciągu Oni ośmiu po zapo- wiedzeniu śro d k a praw nego a o ile p r z e d lu b p r z y z a p o - w ie d z e n iu z a ż ą d a ł o d p is u w y r o k u p o d o rę c ze n iu go wnieść w sądzie wywód powodów odw ołania; w y g o to w a ­ n ie w y w o d u p r z e d ło ż y ć n a le ż y w d w u e g ze m p la rza c h . Żalący się musi albo w tem piśmie, albo p rzy zapowiedze- niu d o k ła d n ie p o d a ć p o w o d y mające uzasadnić odwołanie, w przeciwnym razie bowiem nie uw zględni jego odw ołania try b u n ał drugiej instancyi. Z a p o w ie d ze n ie z a w ie ra ją c e p o ­ w o d y o d w o ła n ia w z g lę d n ie w y w ó d w n ie sio n y w n a le ż y ­ t y m cza sie n a le ż y u d z ie lić p r z e c iw n ik o w i z te m p o u cze­

n ie m , że w c ią g u d n i o ś m iu m o że w n ie ś ć w y ic ó d w z a ­ j e m n y .

Po wniesieniu tego w y w o d u w z a je m n e g o lub po upły­

wie czasu na to przeznaczonego należy w szystkie ak ty p rz e ­ dłożyć trybunałow i drugiej instancyi, k tó ry odwołanie ro z­

strzygnie na posiedzeniu niejawnem po w ysłuchaniu p ro k u ­ ra to ra starszego.

§ 295. Der Beschwerdeführer hat das Recht, innerhalb acht Tagen nach der Anmeldung des Rechtsmittels und, sofern er vor oder bei derselben eine Abschrift des Urteils verlangt hat, nach der Zustellung eine Ausführung der Gründe seiner Berufung bei dem Gerichte zu überreichen, die in zweifacher Ausferti­

gung vorzulegen ist. Er muss entweder in dieser Schrift oder bei der Anmeldung die Umstände, welche die Berufung be­

gründen sollen, bestimmt angeben, widrigens auf seine Beru­

fung vom Gerichtshöfe zweiter Instanz keine Rücksicht zu neh­

men ist. Die Anmeldung, welche die Berufungsgründe ent­

hält, oder die rechtzeitig eingebrachte Ausführung ist dem Ge­

gner mit dem Bedeuten mitzuteilen, dass er binnen acht Ta­

gen seine Gegenausführung überreichen könne.

Nach Überreichung dieser Gegenausführung oder nach Ablauf der hiezu bestimmten Frist sind alle Akten dem Ge­

richtshöfe zweiter Instanz vorzulegen, der über die Berufung in nichtöffentlicher Sitzung nach Anhörung des Oberstaatsan­

waltes entscheidet.

Widoczną jest tendencya zrównania odwołania z zażale­

niem nieważności (możliwość zażądania doręczenia odpisu wy­

roku, ułatwiającego uzasadnianie odwołania, wywód wzajemny przeciwnika). Wnoszenie w dwu egzemplarzach por. wyżej przy § 285. (Konieczność podania powodów jest skodyfikowa- niem zasady przyjętej przez praktykę od czasu judykatu nr. 25 z r. 1875). Zwrócić należy uwagę na domaganie się noweli, by prócz «punktów» właściwych, przeciw którym się odwoła­

no podano «okoliczności uzasadniające» odwołanie. W praktyce ocena, czy te »okoliczności« podano jest tru d n ą: jeżeli ktoś twierdzi, że kara jest za surową, podaje już »okoliczności«, czy też musi powoływać się na okoliczności łagodzące nie uwzględnione?

Por. także rozp. min. z 3 września 1912 nr. 19.

Z m iany § § 3 5 2 i 357.

W §§ 352 i 357 należy w miejsce w yrazów ; „w p rz e ­ ciągu dni trzech “ w staw ić w yrazy; „w przeciągu dni ośmiu“.

Rozpoczęcie w ykonania k ary ścieśnienia wolności nie przek raczającej je d n e g o r o k u można odroczyć na czas k ró ­ tki, o ile w razie natychm iastow ągo w ykonania k a ry z a ­ robkow anie skazanego lub utrzym anie jego niewinnej ro ­ dziny byłoby narażonem na niebezpieczeństw o, lub też o ile o d ro czen ie o k a z u je sie ko n ieczn em d la u p o r z ą d k o w a n ia s p r a w ro d z in n y c h .

Odroczenie ta k ie przyznać może try b u n a ł pierw szej in­

sta n c ji po w ysłuchaniu p ro k u ra to ra na czas najw yżej trzech m ie s ię c y p o p ra w o m o c n o śc i w y r o k u . Dłuższe odroczenie może przyznać tylko try b u n ał drugiej instaucyi z powodów szczególnie ważnych. Podanie o ta k ie odroczenie k a ry n a ­ leży wnieść w trybunale pierw szej instaucyi, k tó ry j e p r z e d ­ ło ż y ze sw ą o p in ią .

Odroczenie może try b u n ał uczynić zawisłem od zabez­

pieczenia (§ 193 ust. 1. pk). IV r a z ie zg o d y p r z e w o d n ic z ą ­ cego i p r o k u r a to r a n a u d zie le n ie o d ro c ze n ia lub n a przedłożenie podania trybunałow i drugiej instaucyi z po­

parciem n ie p o trze b a uchw ały senatu.

§ 401. Der Beginn des Vollzuges einer Freiheitsstrafe, welche ein Jahr nicht übersteigt, kann auf kurze Zeit aufgeschoben werden, wenn durch die unverzügliche Vollstreckung der Stra­

fe der Erwerb des Verurteilten oder der Unterhalt seiner schuld­

losen Familie gefährdet würde oder ein Aufschub zur O rdnung von Familienangelegenheiten dringend geboten erscheint.

Diesen Aufschub kann der Gerichtshof erster Instanz nach Vernehmung des Staatsanwaltes für eine Zeit von höchstens drei Monaten nach Rechtskraft des Urteils bewilligen. Ein län ­ gerer Aufschub kann nur vom Gerichtshöfe zweiter Instanz aus besonders wichtigen Gründen bewilligt werden. Das A n ­ suchen um einen solchen Strafaufschnb ist bei dem Gerichts­

höfe erster Instanz anzubringen, der es mit seinem Gutachten vorlegt.

Die Bewilligung kann an die Leistung einer Sicherheit (§ 193. Absatz 1) geknüpft werden.

Stimmen der Vorsitzende und der Staatsanw alt überein, den Aufschub zu bewilligen oder das Ansuchen dem

Gerichts-Przeciw tym rozstrzygnięciom nie ma środka praw nego.

S ą d o r z e k n ie p r z e p a d e k za b e zp ieczen ia ($ 1 9 3 . u s t 3.) je ż e li} s k a z a n y n ie ro zp o c zn ie k a r y w e w ła ś c iw y m czasie z w ła s n e j w in y .

Postanowienia powyższe są nowością w następujących kierunkach:

1. liberalizm w kierunku odroczenia kary — co do wy­

sokości kary ulegającej odroczeniu (rok zamiast sześć miesię­

cy), co do czasokresu odroczenia: trzy miesiące (zamiast sze­

ściu tygodni) już na mocy uchwały trybunału pierwszej in- stancyi, nowy powód odroczenia: uporządkowanie stosunków rodzinnych, niemożność odrzucenia przez Trybunał pierwszej instancyi podania o dłuższe odroczenie wniesionego do Try­

bunału drugiej instancyi.

2. uproszczenie postępow ania: do powzięcia uchwały po­

wołanym jest trybynał pierwszej instancyi bez dodatku »w gro­

nie czterech sędziów« a więc jako tzw. senat mały (§ 13 ust.

konc. pk.) w gronie trzech sędziów. Ale i to nie jest konie- cznem. Jeżeli zachodzi zgoda między przewodniczącym a pro­

kuratorem co do sposobu załatwienia kwestyi — nie potrzeba uchwały senatu. Jestto pierwszy krok na drodze do w prow a­

dzenia w miejsce utrudniającej postępowanie karne i usuw a­

jącej odpowiedzialność indywidualną systemu kolegialności.

Nowy ten prąd spotykamy w tej samej noweli jeszcze w § 101 a. 409.

3. wprowadzenie systemu zabezpieczenia na wzór p ra ­ ktykowany dotychczas przy areszcie śledczym. Ułatwi to nie­

wątpliwie trybunałowi swobodę decyzyi, gdy zrównoważy się w ten sposób obawa ucieczki prawomocnie zasądzonego.

hof<v zweiter Instanz befürwortend vorzulegen, so bedarf es keiner Beschlussfassung im Senate.

Gegen die Entscheidungen findet kein Rechtsmittel statt.

Die bestellte Sicherheit ist vom Gerichte für verfallen zu erklären, wenn der Verurteilte die Strafe aus seinem Ver­

schulden nicht rechtzeitig antritt (§ 193, Absatz 3).

N ow y § 401 a.

W ykonania k a ry ścieśnienia wolności nie wolno prze­

ryw ać w regule.

Jeżeli z powodu w ypadku śmierci lub koniecznej i w a­

żnej spraw y rodzinnej niezbędną je s t na łonie rodziny obe­

cność skazańca, k tó ry ma odbyć k a rę ścieśnienia wolności nie przekraczającego jednego roku, może try b u n ał pierw szej instancyi (§ 401) zezwolić na przerw ę w ykonania k ary a to na przeciąg najw yżej ośmiu dni. Sąd może ew entualnie za­

żądać zabezpieczenia lub zarządzić co innego dla zapew nie­

nia dalszego w ykonania kary.

W razie zgody przew odniczącego i p ro k u ra to ra na p rzerw ę nie potrzeba uchw ały senatu.

Od rozstrzygnięć w tej spraw ie nie ma środka p ra ­ wnego.

Jestto przełamanie dotychczasowej zasady wypowiedzia­

nej w końcowym ustępie § 401: wykonania kary ścieśnienia wolność nie można przerywać. Koncesya na rzecz pewnego li­

beralizmu i uwzględnienia interesów rodziny skazańca.

§ 401 a. Die Vollstreckung der Freiheitsstrafe darf in der Regel nicht unterbrochen werden.

W enn ein Todesfall oder eine dringende und wichtige Familienangelegenheit die Anwesenheit eines Sträflings, der eine ein Jahr nicht übersteigende Freiheitsstrafe zu verbüssen hat, bei seiner Familie notwendig macht, kann der Gerichtshof erster Instanz (§ 401) die Unterbrechung des Vollzuges für die Dauer von höchstens acht Tagen bewilligen. Das Gericht kann allenfalls eine Sicherheitsleistung fordern oder andere Vorkeh­

rungen zur Sicherung des weiteren Vollzuges der Strafe treffen.

Stimmen der Vorsitzende und der Staatsanw alt überein, die Unterbrechung zu bewilligen, so bedarf es keiner Beschluss­

fassung im Senate. <

Gegen die Entscheidung findet kein Rechtsmittel statt.

»

Uproszczenie postępowania zaznacza się: uchwalą w gro­

nie trzech sędziów por. powołanie § 401 obecnie w zmienio- nem brzmieniu [z opuszczeniem wyrazów: w gronie czterech sędziów], ponadto możliwością uniknięcia traktow ania kole­

gialnego (por. uwagi przy § 401).

u

N ow y § 401 1).

W ykonanie k a ry ścieśnienia wolności na osobie stanu w ojskow ego względnie należącej do obrony krajow ej, o ile k a ra nie p rzek racza sześciu miesięcy należy odroczyć lub przerw ać na żądanie właściw ej komendy (w ładzy) wojsko- j wej lub obrony krajow ej — n a w ypadek pow ołania sk aza­

nego do pełnienia służby.

Jestto koncesya dla długoletnich żądań administracyi wojskowej.

§ 401 b. Der Vollzug der gegen eine Militär- (Landwehr-) Person verhängten Freiheitsstrafe welche sechs Monate nicht über­

steigt, ist auf Verlangen der zuständigen Militär- (Landwehr-) Behörde zu verschieben oder zu unterbrechen, wenn der Ver­

urteilte zur Dienstleistung einberufen wird.

t N ow e b rzm ien ie § 409.

Jeżeli skazany nie składa grzyw ny z a ra z przy ogło­

szeniu w yroku, w zyw a się go po prawomocności tegoż do z a p ła ty w przeciągu dni ośmiu pod rygorem egzekucyi.

T rybunał pierw szej instaucyi (§ 401) ma praw o te r m in z a p ła ty p r z e d łu ż y ć na czas o d p o w ied n i, n a jw y ż e j do sześciu m ie s ię c y po prawomocności w yroku lub też zezw o­

lić na s p ła c a n ie g r z y w n y r a ta m i w obrąbie tego czaso­

k r e s u . W ra zie zg o d y p rze w o d n ic zą c e g o i p r o k u r a to r a n a odro czen ie lu b s p ła tę r a ta m i, n ie p o tr z e b a u c h w a ły s e n a tu . Od rozstrzygnięć w te j spraw ie nie ma środka p ra ­ wnego.

Grzywnę lub ra tę nie złożoną na czas należy ściągnąć według dotychczasowych przepisów.

Ściąganie kosztów postępow ania (§ 381) następuje we.

dług przepisów w tej m ierze obowiązujących.

Ułatwienie w składaniu grzyw ny: odroczenie długoter­

minowe (sześć miesięcy j i uplata ratami umożliwiają także ludziomj niezamożnym uniknięcie subsydyarnie orzeczonego

aresztu. Por. nadto uw. 2. przy § 401.

§409. W enn der Verurteilte die Geldstrafe nicht bei der Ur­

teilsverkündung sofort erlegt, so wird er nach Rechtskraft des Strafurteils aufgefordert, sie binnen acht Tagen zu bezahlen, widrigens sie zwangsweise ęingetrieben werde.

Der Gerichtshof erster Instanz (§ 401) ist befugt, die Zah­

lungsfrist auf eine angemessene Zeit, jedoch höchstens bis zu sechs Monaten nach Rechtskraft des Urteils zu verlängern oder die Entrichtung der Geldstrafe in Teilbeträgen innerhalb dieser Frist zu gestatten Stimmen der Vorsitzende und der Staats­

anwalt überein, den Aufschub oder die Zahlung in Teilbeträ­

gen zu bewilligen, so bedarf es keiner Beschlussfassung im Senate. Gegen die Entscheidungen findet kein Rechtsmittel statt.

Eine Geldstrafe oder ein Teilbetrag, die nicht rechtzeitig erlegt wurden, sind nach den bestehenden Vorschriften einzu­

treiben.

Die Eintreibung der Kosten des Strafverfahrens (§ 381) erfolgt nach den dafür bestehenden Vorschriften.

U w aga tlo §§ 410 i 4 11.

Aczkolwiek nowela wyraźnie tego nie podnosi, należy także odnośnie do §§ 410 i 411. wyciągnąć konsekwencye ze zmienionego brzmienia § 401. Oba te paragrafy bowiem po­

wołują się na § 401 mówiąc o trybunale — dając przez to do zrozumienia, że obrady toczą się w gronie czterech sędziów.

Wobec zmiany § 401. także uchw ały przewidziane w §§ 410 i 411 przychodzą do skutku odtąd w gronie trzech sędziów.

Notve b rzm ienie § 4 6 6 ust. V.

W ypuszczenie z aresztu oskarżonego uwolnionego od zarzu tu tylko w tedy z powodu odwołania p ro k u rato ra w strzym ać można, jeżeli je z a ra z po ogłoszeniu w yroku z a ­ powie a n a d to n a p o d s ta w ie to w a r z y s z ą c y c h o k o liczn o ­ ści uzasadnionem je s t przypuszczenie, że oskarżony drogą ucieczki uniknąć chce postępow ania. Przeciw wypuszczeniu nie ma środka prawnego.

Por. uwagi przy § 284 p. k.

§466. DieEntlassungeines freigesprochenen Angeklagten aus der Haft darf nur wegen einer Berufung des Staatsanwaltes, und zwar bloss dann aufgeschoben werden, wenn diese so­

gleich bei Verkündung des Urteils angemeldet wird und nach den Umständen die Annahme begründet ist, dass sich der An­

gleich bei Verkündung des Urteils angemeldet wird und nach den Umständen die Annahme begründet ist, dass sich der An­