S kład gron sędziowskich i głosow anie tychże

§ 17. P rzy ro zstrzy g an iu sp raw karnych liczba głosu­

jących w kollegium sędziowskiem łącznie z przewodniczącym,

§ 16. Der Oberste Gerichtshof hat als Cassationshof über alle in dieser StPO, für zulässig erklärten Nichtigkeitsbe­

schwerden zu entscheiden.

Er fasst seine Beschlüsse in Versammlungen von sieben Richtern.

nie powinna być ani w iększą ani m niejszą od tej, jak ą po­

stanowiono w §§ 12 do 16.

Por. § 292 p. k. i g 3 ust. z 23 majal873 nr. 120 D. u. p.

(o czasowem zawieszeniu Sądów przysięgłych).

U r z ę d n i c y s ę d z i o w s c y m a j ą c y g ł o s s t a n o w c z y por. § 30 i 32 ust. z 27 listopada 1896 1. 217 D. u. p.

§ 18. Przełożeni Trybunałów powinni z początkiem k a ż ­ dego roku na cały jego przeciąg złożyć stale te senaty T ry­

bunałów, k tó re przeznaczone są w spraw ach karnych do ro z ­ praw i rozstrzygnień wymienionych w §§ 12, 13 (1. 1 i 2) i 15 a zarazem m ają dla każdego z tych senatów sądowych wyznaczyć stale zastępców , ta k przew odniczącego jak o też członków, tudzież ustanow ić kolej ich zastępstw a. Jeżeli istnienie jednego lub kilku tych senatów sądowych w skutek Zmian zaszłych w składzie osobowym Trybunału, stało się niemożliwe, wolno przełożonenu Sądu na pozostałą część roku poczynić zmiany niezbędne w składzie tych senatów .

Motywa rządowe do procedury przywiązują wielką wagę do s t a l e złożonych senatów.

§ 17. Bei Entscheidungen in Strafsachen darf die Zahl der Stimmführer der Richtereollegien mit Einschluss der Vor­

sitzenden weder grösser noch kleiner sein, als sie in den SS 12 bis 16 festgesetzt ist.

§ 18. Diejenigen Abteilungen (Senate) der Gerichtshöfe, welche zu den in den g§ 12, 13 (Z. 1 und 2) und 15 be- zeichneten Verhandlungen und Entscheidungen in Strafsachen bestimmt sind, müssen von den Vorstehern dieser Gerichte

Anfänge eines jeden Jahres für die Dauer desselben bjeibctid zusammengesetzt werden, wobei zugleich für jede dieser Gerichtsabteilungen die Ersatzm änner sowohl für die ' ersitzenden, als für die Mitglieder und die Reihe ihres Ein­

rittes bleibend zu bestimmen sind. Ist durch Veränderungen ln dem Personalstande eines Gerichtshofes der Bestand einer onei- mghrerer dieser (ständigen) Gerichtsabtheilungen un­

möglich geworden, so ist dem Gerichtsvorsteher gestattet, ,!e unerlässlichen Veränderungen in der Zusammensetzung

■eser Abtheilungen für den Rest des Jahres vorzunehmen.

Por.- § 2 rozp. wykon, do p. k. §§ 32—35 i 41 ust. z 27 listopada 1896 nr. 217 D. u. p. (organizacya sądowa) i §§ 7, j 9, 21 rozp. min. z 5 maja 1897 nr. 112 D. u. p. (instrukcya|

sądowa).

§ 19. Na w szystkich zebraniach sędziow skich przed glosowaniem odbywa się n arada. Spraw ozdaw ca, jeżeli we-1 dług ustaw y je s t ustanow iony, najpierw glosuje; przewo- i dniczący zaś, k tó ry n a rów ni z każdym innym sędzią gloso­

wać powinien, na o statku. Z resztą glosują sędziowie stopniem sta rsi przed młodszymi.

Por. §§ 122 i 184—185 rozp. min. z 5 m aja 1897 1 112 D. u. p. (instrukcyi sądowej).

S p r a w o z d a w c a funkcyonuje przy rozprawach przed Trybunałem kasacyjnym (§§ 287, 292 p. k.) i przed Trybuna­

łem pierwszej instancyi jako apelacyjnym dla spraw o prze­

kroczenia (§ 472 p. k.).

§ 160 instr. dla sądów karnych przepisuje: W przypad­

kach, w których zachodzi potrzeba przyzw ania prokuratora, należy wysłuchać jego zdania zaraz po przedstawieniu fakty- cznem referenta. Po zapadłejj uchwale przewodniczący ma prawo oznaczyć, który ze zgromadzonych sędziów ma opra­

cować orzeczenie w raz z powodami, tudzież ewentualne inne uchwalone wygotowania.

§ 20. Gdzie u staw a w yraźnie nie stanow i nic innego, w ym aga się do każdej uchw ały bezw zględnej większości głosów, t. j. więcej niż połowę w szystkich głosów.

Jeżeli głosy podzielone są na więcej niż dw a różne

§ 19. Bei allen Richtercollegien geht der Abstimmung eine Berathung voraus. Der Berichterstatter, wenn ein solcher nach dem Gesetze bestellt ist, gibt seine Stimme zuerst, der Vorsitzende, welcher sich an der Abstimmung gleich jedem anderen Richter zu betheiligen hat, gibt die seine zuletzt ab.

Ausserdem stimmen die dem Dienstrange nach älteren Richter vor den jüngeren.

§ 20. W o das Gesetz nicht etwas Anderes ausdrücklich anordnet, wird zu jedem Beschlüsse absolute Stimmenmehrheit, d. i. mehr als die Hälfte sämmtlicher Stimmen, erfordert.

zdxnia tak, iż żadne z tych zdań nie ma za sobą w ym aga­

nej większości, natenczas przew odniczący będzie usiłow ał osiągnąć bezw zględną w iększość przez rozdzielenie pytań i przez pow tórne zbieranie głosów.

Jeżeli i to u siło w ań ^ pozostanie bez skutku, w ów czas głosy dla obwinionego n a jn :ekorzystniejsze do głosów mniej niekorzystnych dolicza się ta k długo, dopokąd się uie okaże bezw zględna większość głosów.

W razie równości głosów zapada uchw ała zaw sze po­

dług zdania, k tó re je s t dla obwinionego korzystniejsze.

Jeżeli pod względem pytania, k tó re z dw ojga zdań dla obwinionego je s t mniej niekorzystne, zdania są różne, należy nad tem osobno głosować, ja k o nad pytaniem wstępnem.

Gdyby się zdania w tem glosow aniu równo podzielił}', wówczas pod względem p y tan ia w stępnego ro zstrzy g a to zdanie, do którego przew odniczący przystąpił.

Głosowanie odbywa się zatem nad kwestyą winy według rezultatu (»winien ozy nie winien«), nie zaś. według m otyw ów ; jeżeli pod względem motywów zdania w Kollegium są różne, głosować nad niemi należy osobno po zapadłej już uchwale co do winy. Por. reskrypt, min. sprawiedl. z dnia 31 grudnia 1№8 1. 24969, objaśniający § 22 procedury z r. 1853.

Theilen sich die Stimmen in m ehr als zwei verschiedene Meinungen, so dass keine dieser Meinungen die erforderliche Mehrheit für sich hat, so versucht der Vorsitzende, ob sich durch Theil ung der Fragen und W iederholung der Umfrage eine absolute Mehrheit erzielen lasse. Bleibt dieser Versuch erfolglos, so werden die dem Beschuldigten nachtheiligsten Stimmen den zunächst minder nachtheiligen solange zugezählt, bis sich eine absolute Stimmenmehrheit ergibt.

Bei Stimmengleichheit ist der Beschluss in jedem Falle nach der dem Angeklagten günstigeren Meinung zu fassen.

Entsteht eine Verschiedenheit der Ansichten darüber, welche von' zwei Meinungen für den Beschuldigten minder nachtheilig sei, so ist darüber, als über eiue Vorfrage, be­

sonders abzuslimmen. Sind bei dieser Abstimmung die Mei­

nungen gleichgetheilt, so gibt für die Vorfrage die Stimme des Vorsitzenden den Ausschlag.

J e d n o m y ś l n o ś c i wym aga się w §§ 332 (suspenzya werdyktu przysięgłych) 362 (nadzwyczajna rewizya) i 442 (wy-1 rok śmierci w post. doraźnem) proc k. jakoteż w § 4 ust. 2 noweli z 21 grudnia 1877 (odrzucenie zażalenia nieważności na posiedzeniu niejawnem).

W i ę k s z o ś c i d w u t r z e c i c h głosów w ym aga ustawa w § 329 przy werdykcie przysięgłych odnośnie do pytania głó­

wnego lub ewentualnego, co do winy i dodatkowego co do okoliczności obciążających.

Mn i e j n i e k o r z y s t n e m jest rozstrzyganie sprawy o wy­

stępek z § 486 u. k. przez trybunał zwyczajny, niż uznanie przez trybunał niewłaściwości ze względu na znamiona zbro­

dni zastrzeżonej trybunałowi Sądu Przysięgłych, (por. orz.

z 9 czerwca 1903 zb. nr. 2853.).

§ 21. Zaw sze najpierw głosować należy nad tem, czy Sąd je s t w łaściwy, czy zachodzi potrzeba uzupełnień po­

stępow ania i nad innemi pytaniam i wstępnemi. Jeżeli się zgodzi większość głosów na to, iż pomimo w ątpliwości wszczęty7cli co do pytania w stępnego, p rzy stąp ić należy do rozstrzygnienia w przedmiocie głównym, w ów czas sędziowie, k tó rzy pozostali w mniejszości, rów nież są obow iązani gło­

sować w przedmiocie głównym.

Sądy z u r z ę d u są obowiązane przestrzegać swej w ła­

ściwości mają więc z urzędu przedsięwziąć odnośne docho­

dzenia (orz. pleń. z 18 kwietnia 1899 1. 5695 zb. nr. 2347).

W edług p a t e n t u o b r o n i z 24 paźdz. 1852 1. 223 D.

u. p. (§ 40), do orzekania o niektórych czynach karygodnych (§§ 36, 39 p. k.) właściwym jest Sąd w razie związku z innym

§ 21. Ueber die Zuständigkeit des Gerichtes, über die Nothwendigkeit von Ergänzugen des Verfahrens und andere Vorfragen muss immer zuerst abgestimmt werden. Entscheidet sich die Mehrheit der Stimmen dahin, dass ungeachtet der über die Vorfrage erhobenen Zweifel zur Hauptentscheidung zu schreiten sei, so sind aucli die in der Minderheit ge­

bliebenen Richter verpllichtet, über die Hauptsache mit ab­

zustimmen.

czynem karygodnym. Sąd przed merytorycznem załatwieniem musi rozstrzygnąć kwestyę, czy związek ten zachodzi. (§ 21 i 447 p. k.) kompetencyę swą zaś zachowuje co do przekro­

czenia patentu naw et w razie, gdyby od owego zbiegającego się przestępstwa uwolnił (orz. z 28 listopada 1900 1. 15748 zb.

nr. 2532).

§ 22. R ozstrzygając przedm iot główny, zaw sze odłą­

czyć należy pytanie, czy oskarżony je s t winien zarzuconego mu czynu, od pytania co do kary , i przed niem oddać pod głosowanie. Jeżeli oskarżony zostaje pod zarzutem kilku przestępstw , w ów czas co do każdego szczególnego czynu odrębna zapaść powinna uchw ała, czy oskarżony je s t winien czy nie winien. N aradzanie się nad k a rą ogranicza się do tych przestępstw , których oskarżonego winnym uznano. Sę­

dziom, k tó rzy oskarżonego nie uznali winnym zarzuconego mu przestępstw a, wolno na podstaw ie uchwały, zapadłej co do winy, głosować nad k a rą lub też w strzym ać się od gło­

sowania. W ostatnim przy p ad k u ich głosy w ten sposób li­

czone będą, ja k gdyby p rzystąpili byli do zdania dla o sk ar­

żonego najkorzystniejszego między zdaniami, wypowiedzia- nemi przez innych głosujących.

Bliższe szczegóły, co do dyskusyi przed wyrokowaniem i co do stanowiska przewodniczącego zawiera § 184 a co do

§ 22. Bei der Entscheidung der Hauptsache ist der Frage, ob der Angeklagte der ihm zur Last gelegten Handlung schuldig sei, immer von der Frage über die Strafe zu son­

dern und von dieser Frage zur Abstimmung zu bringen. Lie­

gen dem Angeklagten mehrere strafbare Handlungen zur Last, so muss rücksichtlich jeder einzelnen That ein eigener Beschluss über die Schuld oder Nichtschuld des Angeklagten gefasst werden. Die Berathschlagung über die Strafe hat sich auf jene strafbaren Handlungen, zu beschränken, deren der Angeklagte für schuldig erklärt worden ist. Hiebei steht es den Richtern, welche den Angeklagten wegen einer ihm zur Last gelegten strafbaren Handlung nicht schuldig ge- tunden haben, frei, auf Grund der über die Schuldfrage ge­

fassten Beschlusses ihre Stimme über die Strafe abzugeben

protokołu obrad § 188 rozp. min. z 6 m aja 1897 1. 112 D. u. p.

(instrukcya sądowa) por. także § 161—162 instrukcyi dla są­

dów karnych.