• Nie Znaleziono Wyników

Ustawa o postępowaniu karuent

VII. Osoby podrzędne w Sądach

§ 23. Na każdem posiedzeniu sądowem obecnym być musi protokolant, którego zadaniem jest spisanie proto­

kołu. T ak ci protokolanci, ja k o te ż osoby, k tó re użyte być mają do spisyw ania protokołów przy dochodzeniach przygo­

tow aw czych i śledztw ach w stępnych w spraw ach o zbro­

dnie i w ystępki, powinni składać przysięgę na uależyte spi­

syw anie protokołów .

Por. §§ 67, 68, 70, 72, 101, 104, 142, 270,.327,'404, 435, 444, 452 p. k.

Protokolantem może być także członek p e r s o n a l u k a n ­ c e l a r y j n e g o (§ 57 ust. z dn. 27 listop. 1896 1. 217 D. u. p.

o organ, sądowej). Protokół narad por. §§ 186 -188 inst. sąd.

V III. S tosunek Sądów karnych do W ła d z innych.

§ 24. W ładze bezpieczeństw a, do których należą tak że naczelnicy gmin, m ają śledzić w szystkie zbrodnie i w ystępki o ile się ich nie dochodzi w yłącznie na żądanie strony intere-oder sich der Abstimmung zu enthalten. In letzterem Falle sind ihre Stimmen so zu zählen, als ob sie der für den Ange­

klagte günstigsten unter den von den übrigen Stimmführern ausgesprochenen Meinungen beigetreten wären.

§ 23. Jeder Gerichtssitzung muss ein Schriftführer bei­

wohnen und das Protokoll darüber aufnehmen. Sowohl dieser Schriftführer, als die zur F ührung der Protokolle bei Vor­

erhebungen und Voruntersuchungen wegen Verbrechen und Vergehen zu verwendenden Personen müssen zur Führung der Protokolle beeidigt sein.

r sowanej, a jeżeli nie da się spraw ić, aby sędzia śledczy nie­

zwłocznie do działania przystąpił, powinni poczynić z a rz ą ­ dzenia przygotow aw cze zw łoki nie cierpiące, k tó re mogą służyć do w yjaśnienia rzeczy albo zapobiedz zatarciu śladów przestępstw a lub ucieczce spraw cy. W ładzom bezpieczeństw a i icli podwładnym wolno w celach spraw iedliw ości karnej

^ przedsiębrać bez w ezw ania rew izye domowe i tym czasowe przytrzym anie osób tylko w przypadkach przew idzianych niniejszą u staw ą o postępow aniu karnem , a je s t ich obowiąz­

kiem o swem w kroczeniu i tegoż sk u tk u natychm iast zaw ia­

domić właściwego p ro k u rato ra p aństw a albo sędziego śled­

czego.

Obowiązki władzy bezpieczeństwa pełni policja rządowa w Krakowie i Lwowie (siedziby Dyrekcyi) tudzież w Podgó­

rzu, Oświęcimiu, Szczakowie, Nadbrzeziu, Przemyślu, Podwo- łoczyskach, Brodach, Majdanie Sieniawskim, Bełżcu, Jarosła­

wiu, Husiatynie, Uhrynowie (Expozytury).

Badanie kwestyi r e p u t a c y i obwinionego należy w pier­

wszej linii do władz gminnych, w w y j ą t k o w y c h tylko przy­

padkach używać można żandarmeryi. S t a ł e używanie żan- darmeryi do tego celu sprzeciwia się § 1 ust. dla żandarm.

§ 24. Die Sicherheitsbehörden, unter welchen auch die Oemeindevorsteher begriffen sind haben allen Verbrechen und Vergehen, soferne sie nicht bloss auf Begehren eines Betheiligten untersucht werden, nachzuforschen, und wenn das unverzügliche Einschreiten des Untersuchungsrichters nicht erwirkt werden kann, die keinen Aufschub gestattenden vorbereitenden Anordnungen zu treffen, welche zur Aufklä­

rung der Sache dienen, oder die Beseitigung der Spuren der strafbaren Handlung oder die Flucht des Thäters verhüten können. Hausdurchsuchungen und vorläufige V erwahrnng von Personen dürfen die Sicherheisbehörden und deren Organe zum

lur in den in dieser StPO.

Tgefordert vornehmen, und sie haben von ihrem Einschreiten und dessen Ergebnisse dem zuständi­

gen Staatsanw alte oder Untersuchungsrichter sogleich Mit­

theilung zu machen.

/w ecke der Strafgerichtspflege nu vorgesehenen Fällen unaufgefordert

i §§ 40—41 instr. dla żandarmów (reskr. min, spraw, z 22 kwie­

tnia 1898 1. 8607 zb. czerw. nr. 63).

R e w i z y a por. §§ 14! p. k. i uwagi tamże.

P r z y t r z y m a n i e por. § 177 p. k. i uwagi tamie.

§ 25. Z akazuje się pod n ajsu ro w szą k a rą ta k władzom bezpieczeństw a, ja k o te ż wszystkim publicznym urzędnikom i sługom, celem pozyskania poszlaków albo dowodów przeciw podejrzanem u, skłaniać go do przedsiębrania, do dalszego w ykonyw ania lub do dokonania działania karygodnego, albo wyłudzać od niego, za pośrednictwem osób tajem nie podsta­

wionych, w yznania, aby następnie Sądowi uczynić o nich doniesienie.

Por. także § 202 pr.

§ 25 zawiera między innemi zakaz używ ania ajentów prowokacyjnych (agents provocateurs) skłaniających do przed­

sięwzięcia czynu karygodnego powtórzenia tegoż lub dalszego w ykonywania a to celem uzyskania środków dowodowych przeciw sprawcy.

Por. § 77 instr. dla żandarm.

§ 26. Sądy k a rn e m ają praw o we w szystkiem , co do ich postępow ania należy, znosić się bezpośrednio przez odezwy ze w szystkiem i władzam i rządowem i, krajow em i i gminnemi, znajdującem i się w k ra ja c h reprezentow anych w Radzie

Pań-§ 25. Es ist den oicherheitsorganen, sowie allen öffent­

lichen Beamten und Dienern, bei strengster Ahndung unter­

sagt, auf die Gewinnung von Verdachtsgründen oder auf die Überführung eines Verdächtigen dadurch hinzuwirken, dass derselbe zur Unternehmung, Fortsetzung oder Vollendung einer strafbaren Handlung verleitet oder der durch insgeheim bestellte Personen zu Geständnissen, welche sodann dem Gerichte hinterbracht werden sollen, vorlockt wird.

§. 26. Die Strafgerichte sind in Allem, was zu ihrem Verfahren gehört, berechtigt, mit allen Staats-, Landes- und Gemeindebehörden der im Reichsrathe vertretenen Länder unmittelbares Vernehmen und Ersuchschreiben zu pflegen.

Alle Staats-, Landes- und Gemeindebehörde sind verbunden, den Strafgerichten hilfreiche Hand zu bieten und den an sie

stwa. W szystkie w ładze rządow e, krajow e i gminne są obo­

wiązane dawać pomoc skuteczną Sądom karnym i ja k można najrychlej czynić zadość ich wezwaniom, albo też n aty ch ­ miast zawiadomić Sądy k a rn e o trudnościach na przeszk o ­ dzie stojących. Również z w ładzam i królew sko-w ęgierskim i, jak o też z w ładzam i p ań stw obcych znosić się mogą Sądy karne bezpośrednio, jeżeli pod tym względem osobnemi p rze­

pisami inaczej nie postanowiono.

Sądy powinny używać władz bezpieczeństwa do prze­

prowadzenia dochodzeń w przypadkach cielesnego uszkodze­

nia (doniesienia wniesionego przez szpitale, kolejowe urzędj' i t. p.) por. rozp. min. z 24 kwietnia 1906. nr. 10 D. r. min.

Co do stosunku oddziałów: cywilnego do karnego tego samego Sądu por. § 85, co do formy korespondencyi z innemi władzami §§ 192, 199 sq i § 284 instrukcyi sądowej (rozp. min.

z 5 maja 1897 1. 112 D. u. p.

B e z p o ś r e d n i a korespondencya z władzami p a ń s t w o b c y c h jest możliwą odnośnie do N i e m i e c (rozp. min. z 17 stycznia 1857 1. 15 D. u. p. pisma odnośnie należy jednak f r a n k o w a ć por. rozp. min. z 13 lutego 1890 nr. 10 Dz. r. m.

i z 3 sierpnia 1891 nr. 28 Dz. r. m. reskr. min. z 30 maja 1892 1 10120 i reskr. S. kr. W. w Krakowie z 14 czerwca 1892 1.

9133 zb. Sw.) S z w a j c a r y i (rozp. min. z 8 m arca 1900 1. 14 D. r. m.) i po części do W ł o c h (rozp. min. z 23 sierpnia 1872 1- 131 D. u. p.

Co do korespondencyi b e z p o ś r e d n i e j sądów g a l i ­ c y j s k i c h z władzami r o s y j s k i e m i stanowi układ między­

narodowy z 2 kwietnia 1884 1. 134 D. u. p.

A rtykuł I. S ądy i prokuratorye rządowe w okręgach c. k.

gelangten Ersuchen derselben mit möglichster Beschleunigung zu entsprechen, oder den Strafgerichten die entgegenstehenden Hindernisse sogleich anzuzeigen. Auch mit den kön. unga­

rischen Behörden, sowie mit denen fremder Staaten können die Strafgerichte in unmittelbaren Verkehr treten, soferne darüber nicht durch besondere Verschriften etwas Anderes festgesetzt ist.

Sądów krajowych wyższych lwowskiego i krakowskiego istnie­

jące s jednej strony, tudzież Sądy i prokuratorye rządowe okręgu jurysdykcyi warszawskiej z drugiej strony, korespon­

dować będą odtąd ze sobą bez pośrednictwa W ładz dyploma­

tycznych co do wszelkich żądań, tyczących się pomocy prawnej w sprawach cywilnych i karnych, o ile do żądań takich nie odnoszą się przepisy artykułów IX, X i X I I I Traktatu z dnia a/15 października 1874, tyczącego się wydaw ania zbrodniarzom.

Art. IX. X. i XIII. traktatu extradycyjnego por. przy § 59.

A rtykuł II. Do utrzym yw ania korespondencyi bezpośre­

dniej upoważnione są ze strony Austryi: Sądy krajowe wyż­

sze lwowski i krakowski, Sądy krajowe lwowski, krakowski i czerniowiecki, Sądy obwodowe przem yski, złoczowski, Sam­

borski, tarnopolski, stanisławowski, kołomyjski, tarnowski, rze­

szowski, nowo sandecki, wadowicki, ck. Sądy powiatowe w okrę­

gach powyższych Trybunałów, prezesi tych Trybunałów, pro­

kuratorowie starsi lwowski i krakowski i prokuratorowie przy powyższych sądach krajowych i obwodowych.

Ze strony Rosyi: Izba sądowa warszawska, Trybunały warszawski, kaliski, kielecki, łomżyński, lubecki, piotrkowski, płocki, radomski, suwalski i siedlecki; kolegia sędziów pokoju powyższych okręgów a za ich pośredtiictwem sędziowie pokoju ich okręgu; prezesi tych trybunałów, prokurator przy Izbie sądowej w Warszawie i prokuratorowie p rzy powyższych Trybunałach.

Gdyby nazw y powyższych Sądów i W ładz uległy zm ia­

nie, Wysokie strony rokujące nie omieszkają przesłać sobie nawzajetn uwiadom ienia o tem, dla zapobieżenia nieporozu­

mieniom, któreby stąd mogły wyniknąć.

A rtykuł III. Przedmiotem bezpośredniej korespondencyi pomiędzy powyższemi Sądam i i W ładzam i, będą:

a) żądania tyczące się dochodzeń przygotowawczych i śledztw z powodu zbrodni i występków popełnionych w obszarach obu Państw, przesłuchiwania, oględzin miejscowych, re- w izyi domu, zabrania w przechowanie sądowe, wywodóto lekarskich i t. d.;

b) żądania tyczącesię przesłania środków dowodowych, przed­

miotów n.artościowych i dokumentów, będących w zw ią­

zku ze sprawami, toczącemi się przed Sądem;

c) sprawy więźniów, wymagające korespondencyi prokura­

torów;

d) przesianie pozwów, wezwań, rezolucyj, uwiadomień i wszel­

kich innych aktów, których wymaga postępowanie w spra­

wach tak cywilncyh ja k i karnych;

e) odbieranie przysięgi od stron w sprawach cywilnych, w y­

wody znawców i przesłuchanie świadków pod przysięgą lub bez tejże. •

Dowody doręczenia pozwów, rezolucyi, uwiadomień i in ­ nych aktów, wzajemnie sobie przesyłane, należy opatrzyć po- trzebnemi uwierzytelnieniami.

A rtykuł IV. Wysokie strony rokujące, zobowiązują się żądaniom i zleceniom Sądów i Władz, stosownie do umowy niniejszej do bezpośredniej korespondencyi upoważnionych o tyle czynić zadość, o ile nie sprzeciwiają się ustawom tego kraju, w którym mają być spełnione.

A rtykuł V. Żądania, które Sądy i Władze w artykule II. Umowy niniejszej wzmiankowane, będą sobie wzajemnie nadsyłały, spisane być mają przez Sądy i W ładze austrya- ckie w języku niemieckim, a przez Sądy i Władze rosyjskie, w języku rosyjskim.

Odpowiedzi na takie żądania, pisane będą w Rosyi w jeżyku rosyjskim, w Austryi w języku niemieckim.

A rtykuł VI. Gdyby ze względu na szczególne okoliczności bezpośrednia korespondencya w jakiejś sprawie okazywała się niewłaściwą, wolno będzie Wysokim Stronom rokującym prze­

słać sobie odnośne żądania sądowe drogą dyplomatyczną.

A rtykuł VII. Koszta doręczenia aktów sądowych i po­

zwów jakoteż w ykonania poruczonych zleceń, ponosić będzie Państwo przesyłające żądanie.

A rtykuł VIII. Wszelkie korespondencye i posyłki, w y­

syłane przez Sądy i W ładze na zasadzie Umowy niniejszej, będą frankowane, a koszta opluty pocztowej ponoszą te Sądy i Władęe, które dają zlecenie, korespondencye i posyłki

be-dnce odpowiedziami na takie zadania, frankow ać mają Sądy i W ładze, do których żądanie wystosowano.

W edług rozp. min. e 18 grudnia 1881, 1. 20666 (Zb. s. W.), należy do adresów niemieckich dodawać n a z w y r o s y j s k i e l i t e r a m i ł a c i n s k i e m i :

Gerichtskammer — Sudebnaja Pallata.

Gerichtshof — Okrużnyj Sud.

Collégien der Friedensrichter — Sjezd mirowych sudej.

Friedensrichter — mirowi sudja.

Prokurator d. W arschauer 1 Prokuror W arszawskoj su- Gerichtskammer | debnoj Pallati.

Prokurator bei dem Ge- \

richtshofe [ Prokuror okrużnego suda.

Untersuchungsrichter — Sudebnyj sljedowatel.

Rozporządzenie minist, z 28 kwietnia 1890, 1. 5289, Dz. r.

min. nr. 22, rozszerza postanowienia art. 11. traktatu powyż­

szego z 2 kwietnia 1881 na T r y b u n a ł w o j s k o w y w War­

s z a w i e i P r o k u r a t o r a p r z y t y m ż e T r y b u n a l e , a rozp.

min. z 18 maja 1899, Dz. r. min. nr. 22, na t r y b u n a ł y w Ł u c- k u , Ż y t o m i e r z u , K i s z y n i e w i e , i K a m i e ń c u p o d o l ­ s k i m, p r o k u r a t o r ó w p r z y t y c h T r y b u n a ł a c h , k o l l e g i a s ę d z i ó w p o k o j u w tych okręgach i wreszcie w sprawach z tych okręgów pochodzących na izby sądowe w K i j o w i e i O d e s s i e wraz z p r o k u r a t o r a m i tychże.

Bezpośrednia korespondencyi a z w ł a d z a m i w ł o s k i e m i (rozp. min. z 26 sierpnia 1872, 1. 131 Dup.) nie ma obejmować przesełania aktów karnych w innych sprawach, jak przestępstw politycznych. Jeżeli sąd tutejszy ma wątpliwości w tym wzglę­

dzie winien zasięgnąć opinii ministeryum sprawiedliwości (§ 36, ust. z 16/IV. 1854, 1. 165 Dup.), (rop. min. 25/IV 1881, 1. 6221.) zb. S. W . ‘»/a,.

Reskryptem z dn. 27/III, 1892, 1. 1536 do Sądu kraj. wyż.

w Krakowie Ministeryum Sprawiedl. zaleciło aby w razie z a w e z w a n i a t u t e j s z e g o p o d d a n e g o j a k o ś w i a d k a do s t a w i e n i a s i ę W s ą d z i e r o s y j s k i m , poprzednio za­

żądano od wezwanego świadka wyraźnego oświadczenia, czy tenże czyni stawiennictwo swoje przed Sądem rosyjskim

za-►

wislein od udzielenia mu zaliczki na podroż a w razie tw ier­

dzącym w jakiej wysokości, aby następnie do w ypłaty zaliczki jedynie w tym w ypadku przystąpiono, jeżeli ze strony Cesar- sko-Rosyjskiego Rządu a wzgl. odnośnej cesarsko-Rosyjskiej Władzy zawezwanie do w ypłaty zaliczki nadejdzie i zw rot jej Rząd Rosyjski przyrzeknie.

> K o s z t a p o m o c y p r a w n e j . W ydatki i należytości z po­

wodu pomocy prawnej w stosunku do p a ń s t w a n i e m i e ­ c k i e g o ponosić należy z funduszu urzędowego a n ie ż ą d a ć zwrotu od sądu rekwirującego (rozp. min. z 16 listop. 1900.

Dz. r. m. nr. 41).

P o m o c p r a w n ą w s t o s u n k u do W i e l k i e j B r y ­ t a n i i i I r l a n d y i , reguluje obszerne rozp. min. z 12 grudnia 1900. Dz. r. m. nr. 46. W sprawie o d o r ę c z e n i e należy zw ra­

cać się do c. i k. a u s t r y a c k i c h u r z ę d ó w r e p r e z e n t a c y j ­ n y c h (według form. z rozp. min. z 25 stycz. 1890 1. 4, Dz. r.m.).

Przesłuchanie o b w i n i o n e g o i każde przesłuchanie w s p r a ­ w a c h p o l i t y c z n y c h wykluczone. Rekwizycye adresować należy do c. i k. ambasady w Londynie (przez minist. spraw.).

Dołączyć należy uchwalę sądową na przesłuchanie, opatrzoną pieczęcią sądową i legalizowaną z dodatkiem, że sąd ma prawo zarządzenia postępowania dowodowego.

Co do prośby o przesłuchanie świadka w S t a n a c h Z j e d n o c z o n y c h Ameryki por. rozp. min. z 31 stycznia 1897 nr. 4. Dz. r. min. tudzież uwagi w Dzienniku rozp. min. ex 1894. str. 178 sq. 183, 185,ex' 1895. str. 106. ex 1907. str. 234.

Zasadą poza powyższemi wyjątkami jest znoszenie się z władzami z a g r a n i c z n e m i w d r o d z e d y p l o m a t y c z ­ n e j t. j. sąd tutejszy wygotowuje odezwę zwyczajną w języku niemieckim, przyczem podpis sędziego legalizuje przełożony sądu (przy przyłożeniu pieczęci sądowej) odezwę tę przeseła się do Sądu W yższego z prośbą o dalsze przesłanie w drodze dypl. Sąd W yższy legalizuje podpis przełożonego Sądu i przed­

kłada Ministeryum sprawiedliwości, które udziela akta Minist.

spraw zewn. a to odnośnej ambasadzie w Wiedniu.

Co do korespondencyi z władzami w ę g i e r s k i e m i przepisuje rozp. min. sprawiedl. z 25 lipca 1894 1. 15536 nr.

Pr. J. Makarewicz. 4

29 Dz. rozp. min. w art. V oedzwy należy redagować w ję ­ zyku niemieckim a załączniki ich, jeżeli opiewają w innym języku niż węgierskim lub niemieckim należy zaopatrzyć w n i e m i e c k i e t l ó m a c z e n i e .

Na podstawie § 26 p. k. obowiązane są g m i n y do zaj­

mowania się doręczeniami w spraw ach karnych. Obowiązku tego nie naruszy! § 348 instr. sąd. por. reskr. min. z 21 sty­

cznia 1899 1. 504 (zb. czerwony nr. 127), przypom inający są­

dom ten obowiązek gmin.

§ 27 Jeżeli Sąd k arn y dostrzeże opieszałość lnb zwłokę w w ykonaniu w ezw ania swojego do innej w ładzy w ystoso­

wanego, w ów czas albo zawiadom ić ma o tern w ładzę bezpo­

średnio nad .nią przełożoną, albo uczynić doniesienie T rybu­

nałowi drugiej instancyi, do którego okręgu sam należy, by w właściw ej drodze temu zaradzono. Gdyby sąd k arny obo­

w iązku tego nie dopełnił, opieszałością w ładzy innej nie będzie się mógł zasłaniać.

Pow yższy przepis ma zastosow anie w szczególności tak że i wtedy, kiedy p ro k u rato ry a p ań stw a w przypadkach, w których według ustaw y je s t obow iązana uczynić w te r ­ minie oznaczonym oświadczenie lnb wniosek, obow iązku tego ściśle nie w ypełnia.

§ 27. Bemerkt ein Strafgericht eine Nachlässigkeit oder Verzögerung in Erfüllung eines von ihm an eine Behörde ge- richteteten Ersuchens, so hat es diesen Umstand entweder zur Kenntniss der der letzteren zunächst Vorgesetzten Behörde zu bringen oder dem Gerichtshöfe zweiter Instanz, zu dessen Sprengel es gehört, die Anzeige zu erstatten, damit im ge­

eigneten Wege Abhilfe verschafft werde. Sollte das Straf­

gericht diese Pflicht ausser Acht lassen, so kann ihm die Saumseligkeit einer anderen Behörde zu keiner Entschuldi­

gung dienen.

Vorstehende Vorschrift findet insbesondere auch dann Anwendung, wenn die Staatsanwaltschaft in jenen Fällen, wo sie nach dem Gesetze verpflichtet ist, innerhalb einer bestimmten Frist eine Erklärung oder einen A ntrag anzu­

bringen, dieser Pflicht nicht pünktlich nachkommt.

Por. § 14 rozp. wykon.

W razie jeżeli zastępca prokuratora nie jawi się przy rozprawie głównej mimo doręczonego wezwania stosować należy § 27 p. k. nie należy zaś przyjąć w drodze presumcyi (ograniczonej po myśli § 46. p. k. do oskarżyciela pryw atne­

go, iż odstąpi! od oskarżenia por. orz. 6 września 1904. zb.

nr. 2975).

§ 28. Sądy k arn e m ają praw o w razie potrzeby w zy ­ wać w prost siłę zbrojną na pomoc, bez pośrednictw a innej władzy.

flstawa o żandarmeryi z dnia 25 grudnia 1894 nr. 1 D.

u. p. z r. 1895, stanowi:

-§ 7. Sądy i prokuratorye państw a mają prawo żądać wprost pomocy żandarmeryi. Rozporządzenie osobne wskaże, w jaki sposób żądania przez te władze do żandarmeryi w y­

stosowane, podawane będą do wiadomości władzy służbowej.

Inne władze cywilne i wojskowe, tudzież władze gm inne o pomoc żandarm ską udawać się mają do władzy służbowej żandarmeryi, a tylko wtenczas, gdy zwłoka grozi niebezpie­

czeństwem, żandarm erya na bezpośrednie wezwanie udzieli pomocy.

§ 9. Żandarmerya otrzymane polecenia bezwzględnie ma wykonać, nie wdając się w ich ocenianie. Ma ona prawo także w tych przypadkach, w których ustaw a nie poleca, aby nakaz na piśmie był wydany, żądać tegoż jeżeli zwłoka nie grozi niebezpieczeństwem. Za osnowę nakazu odpowiada władza udzielająca tegoż. Co do reszty żandarm erya odpowiada za przestrzeganie przepisów ustawowych i zachowanie się wedle instrukcyi służbowej podczas czynności służbowych.

Do posterunków żandarmeryi wysyłać mają sądy nie o d e z wy , lecz zwyczajne u r z ę d o w e w e z w a n i a (§199 u. III.

inslr. sąd. rozp. min. z 5 m aja 1897, 1. 112 D. u. p.).

Z l e c e n i a udzielane przez prezydentów sądu,

prokura-§ 28. Die Strafgerichte sind befugt, erforderlichen Falles die bewaffnete Macht unmittelbar, ohne Dazwischenkunft einer anderen Ilehörde, zum Beistände aufzufordern.

torów, sędziów powiatowych i śledczych mogą być u s t n e (nawet nakazy aresztowania § 73 instr. żand.). Na żądanie należy je żandarm owi poświadczyć (§ 35 instr. żand.). Zlecenia te mają dotyczyć oznaczonej spraw y karnej, po za tem mogą być o g ó l n e (np. wyszukanie świadków czynu por. § 40 instr.

żand.). O rezultacie czynności należy natychm iast składać sprawozdanie (§ 44) ewentualnie ustnie (§ 39). Żandarmów używać można do asystencyi przy czynnościach urzędowych, jeżeli sądowi grozi opór (§ 45); do strzeżenia aresztowanych i czynności przy rozprawach sądowych, należj^używ ać tylko wyjątkowo, w razie potrzeby koniecznej i przy niebezpie­

cznych zbrodniarzach (§ 42).

ROZDZIAŁ III.

O p r o k u r a to r y i p a ń stw a .

§ 29. P rz y każdym Trybunale pierw szej instancyi u sta ­ naw ia się p ro k u ra to ra państw a, przy każdym Trybunale drugiej instancyi p ro k u rato ra starszego, a p rz y Sądzie n a j­

wyższym, ja k o T rybunale kasacyjnym , p ro k u ra to ra jeneral- nego z potrzebną liczbą zastępców. Zastępcy pro k u rato ró w tudzież p ro k u rato ró w starszych i p ro k u ra to ra jeneralnego m ają praw o z ustaw y do w szystkich czynności bezpośre­

dnich przełożonych swoich, gdziekolw iek zam iast nich w y­

stępują.

Por. § 80 rozp. wykon, i § 1 i 2 instr. dla Prokuratoryi.

P r z y s ą d a c h p o w i a t o w y c h ustanowieni są w myśl

§ 448 proc. k. §§ 87—96 rozp. wykon, urzędnicy pełniący

czyn-§ 29. Bei jedem Gerichtshöfe erster Instanz wirjl ein Staatsanwalt, bei jedem Gerichtshöfe zweiter Instanz ein Ober­

staatsanw alt und bei dem Obersten Gerichtshöfe als Cassations­

hof ein Generalprocurator mit der erforderlichen Anzahl von Stellvertretern bestellt. Die Stellvertreter der Staatsanwälte und Oberstaatsanwälte, sowie des G eneralprocurators sind, wo sie für die letzteren auftrelen, zu allen Amtshandlungen derselben gesetzlich berechtigt.

ności prokuratoryi państw a t. z w. »funkcyonaryusze prokura­

toryi«, dla których wydano szczegółową instrukeyę reskrjpt.

ministra spawiedl. z dnia 14 lutego 1874 ]. 2191, por. także wydane przez Ministeryum zestawienie przepisów' ustawowych

»Der staatsanwaltschaftliche Dienst bei den Bezirksgerichten.

Wien. 1900«. Funkcyonaryuszem prokuratoryi nie może być dyetaryusz zajęty przy tym samym sądzie powiatowym (reskr.

min. z 20 paźdz. 1899. Zb. czerw. 188).

Spór o w ł a ś c i w o ś ć zachodzący między dwoma pro­

kuratorami co do ścigania czynu karygodnego rozstrzyga wspólna przełożona władza (orz. z 31 lipca 1890 1. 7716, zb.

nr. 1356).

§ 30. Członkowie p ro k u rato ry i p aństw a bronić m ają interesu państw a, w poruczonym sobie zakresie d ziałania;

w swych czynnościach urzędow ych są oni niezaw iśli od Są­

dów, przy których są ustanow ieni.

P ro k u rato ro w ie p aństw a przy trybunałach pierw szej instancyi podlegają prokuratorom starszym przy Trybunałach drugiej instancyi, a ci, ja k o te ż p ro k u ra to r jen eraln y przy Trybunale kasacyjnym , podlegają bezpośrednio m inistrow i spraw iedliw ości.

Co do s t o s u n k u urzędowego do S ą d ó w por. § 92, ust. III. instrukcyi sądowej (z 13 m aja 1897 1. 112 D. u. p.).

Bezpośredni n a d z ó r nad prokuratoram i przy trybuna­

łach pierwszej instancyi mają wykonywać prokuratorowie starsi.

Bezpośredni nadzór nad prokuratoram i starszymi, prokurato- ryą generalną, należy do m inistra sprawiedliwości (§ 74 ust.

z 27 listopada 1896 1. 217 Dup., por. także § 73 i 76).

§ 30. Die Mitglieder der Staatsanwalltschaft haben in dem ihnen angewiesenen Wirkungskreise das Interesse des Staates zu wahren; sie sind in ihren Amtsverrichtungen unabhängig von den Gerichten, bei welchen sie bestellt sind.

Die Staatsanwällte bei den Gerichtshöfen erster Instanz sind den Oberstaatsanwälten bei den Gerichtshöfen zweiter Instanz und diese, sowie der Generalprocurator am Cassations­

hofe, dem Justizminister unm ittelbar untergeordnet.

§. 31. Do zak resu działania p ro k u rato ra państw a przy

^T rybunale pierw szej instancyi należy udział we w szystkich T r y b u n a ł ^ i f e ^ ^ M l ^ ^ y g o t o w a w -ezycli, śledztw ach wstępnych i rozpraw ach głównych, k tó ry ch przedmiotem^są zbrodnie i w ystępki, j akńt ez w(ro zpraw ach;

odbyw ających się w Trybunale pierw szej instancyifz powodu odwołaaSjrsię od-or g eegeń Sądów pow iatow ych, tudzież udział __ w ’posiedzeniach Sądu przysięgłych, odbywających się w obrę- Mj^We Trybunału pierw szej instancyi. Ma on ta k ż e praw o brać

’ udział osobiście albo przez zastępcę w czynnościach n ale­

żących przed Sądy powiatowy.

Składa on co miesiąc p rokuratorow i starszem u spraw o­

zdania o spraw ach karnych załatw ionych, ja k o te ż o w iszą­

cych jeszcze i o ich stanie. Do tegoż odnosić się on ma tak że w przypadkach wątpliw ych, gdy się rozchodzi o rozpoczęcie lub zaniechanie śledztw a, albo tak że tylko o poszczególne w ażne czynności śledcze i w edług jego poleceń postąpić po­

cych jeszcze i o ich stanie. Do tegoż odnosić się on ma tak że w przypadkach wątpliw ych, gdy się rozchodzi o rozpoczęcie lub zaniechanie śledztw a, albo tak że tylko o poszczególne w ażne czynności śledcze i w edług jego poleceń postąpić po­