BARIERY TECHNICZNE W HANDLU

Artykuł 53

Zakres stosowania i definicje

1. Niniejszy rozdział odnosi się do opracowywania, przyjmowania i stosowania norm, przepisów technicznych i procedur oceny zgodności, określonych w Porozumieniu w sprawie barier technicznych w handlu, zawartym w załączniku 1A do Porozumienia WTO (dalej zwanym „Porozumieniem TBT”), które mogą mieć wpływ na handel towarami między Stronami.

2. Niezależnie od ust. 1 niniejszy rozdział nie ma zastosowania do środków sanitarnych i fitosanitarnych określonych w załączniku A do Porozumienia w sprawie stosowania środków sanitarnych i fitosanitarnych zawartego w załączniku 1A do Porozumienia WTO (zwanego dalej „Porozumieniem SPS”) ani do specyfikacji zakupów opracowanych przez władze publiczne, dotyczących ich własnych wymogów w zakresie produkcji lub konsumpcji.

3. Do celów niniejszego rozdziału zastosowanie mają definicje zawarte w załączniku I do Porozumienia TBT.

Artykuł 54

Uznanie postanowień Porozumienia TBT

Strony potwierdzają swoje istniejące prawa i wzajemne obowiązki wynikające z Porozumienia TBT, które zostaje niniejszym włączone do niniejszego Układu i stanowi jego część.

Artykuł 55

Współpraca techniczna

1. Strony zacieśniają współpracę w dziedzinie przepisów technicznych, norm, metrologii, nadzoru rynku, akredytacji i procedur oceny zgodności w celu poszerzenia wzajemnego zrozumienia swoich systemów oraz ułatwienia dostępu do swoich rynków. W tym celu mogą one nawiązać dialog regulacyjny na poziomie horyzontalnym i sektorowym.

2. W ramach tej współpracy Strony starają się określić, rozwinąć i promować inicjatywy ułatwiające wymianę handlową, które mogą obejmować między innymi, lecz nie wyłącznie:

a) wzmacnianie współpracy regulacyjnej poprzez wymianę informacji, doświadczeń i danych oraz poprzez współpracę naukowo-techniczną w celu poprawy jakości i poziomu swoich przepisów technicznych, norm, testów, nadzoru rynku, certyfikacji i akredytacji oraz skutecznego wykorzystania zasobów regulacyjnych;

b) promowanie i zachęcanie do współpracy dwustronnej między swoimi organizacjami publicznymi lub prywatnymi odpowiedzialnymi za metrologię, normalizację, testowanie, nadzór rynku, certyfikację i akredytację;

c) sprzyjanie rozwojowi infrastruktury wysokiej jakości na potrzeby normalizacji, metrologii, akredytacji, oceny zgodności i systemu nadzoru rynku na Ukrainie;

d) promowanie udziału Ukrainy w pracach odnośnych organizacji europejskich;

e) poszukiwanie rozwiązań w przypadku powstawania barier w handlu;

f) koordynowanie swoich stanowisk w międzynarodowych organizacjach handlowych i regulacyjnych, takich jak WTO i Europejska Komisja Gospodarcza Organizacji Narodów Zjednoczonych (dalej zwana „EKG ONZ”).

Artykuł 56

Zbliżenie przepisów technicznych, norm i oceny zgodności

1. Ukraina podejmuje niezbędne działania w celu stopniowego osiągnięcia zgodności z przepisami technicznymi UE oraz obowiązującymi w UE procedurami normalizacji, metrologii, akredytacji i oceny zgodności i systemem nadzoru rynku, oraz zobowiązuje się przestrzegać zasad i praktyk określonych w odpowiednich decyzjach i rozporządzeniach UE⁸.

2. W tym celu Ukraina, zgodnie z harmonogramem przedstawionym w załączniku III do niniejszego Układu:

(i) włącza wybrany dorobek prawny UE do własnego porządku prawnego;

(ii) dokonuje reform administracyjnych i instytucjonalnych koniecznych dla realizacji niniejszego Układu oraz Układu o ocenie zgodności oraz akceptacji wyrobów przemysłowych (dalej zwanego „ACAA”), o którym mowa w art. 57 niniejszego Układu;

(iii) zapewnia istnienie skutecznego, przejrzystego systemu administracji, niezbędnego do realizacji postanowień niniejszego rozdziału.

8 W szczególności dotyczy to decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady nr 768/2008/WE z dnia 9 lipca 2008 r. w sprawie wspólnych ram dotyczących wprowadzania produktów do obrotu, uchylającej decyzję Rady 93/465/EWG, oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 765/2008 z dnia 9 lipca 2008 r. ustanawiającego wymagania w zakresie akredytacji i nadzoru rynku odnoszące się do warunków wprowadzania produktów do obrotu i uchylającego rozporządzenie (EWG) nr 339/93.

3. Strony uzgadniają harmonogram przedstawiony w załączniku III do niniejszego Układu i dotrzymują go.

4. Po wejściu w życie niniejszego Układu Ukraina raz do roku przedstawia Stronie UE sprawozdania dotyczące działań podjętych na podstawie niniejszego artykułu. W razie niezrealizowania działań przedstawionych w harmonogramie w załączniku III do niniejszego Układu w przewidzianych terminach Ukraina przedstawia nowy harmonogram ukończenia działań.

5. Ukraina dokonuje w swoich horyzontalnych i sektorowych aktach prawnych wymienionych w załączniku III do niniejszego Układu wyłącznie takich zmian, które służą ich stopniowemu dostosowywaniu do dorobku prawnego UE i utrzymaniu tej zgodności.

6. Ukraina powiadamia stronę UE o wszelkich tego rodzaju zmianach w swoim prawodawstwie krajowym.

7. Ukraina zapewnia pełne uczestnictwo swoich odnośnych organów krajowych w europejskich i międzynarodowych organizacjach zajmujących się normalizacją, metrologią prawną i podstawową oraz oceną zgodności, w tym akredytacją, zgodnie z obszarem działalności tych organów i dostępnymi dla nich możliwościami członkostwa.

8. Ukraina stopniowo dokonuje przeniesienia ogółu norm europejskich (EN) do norm krajowych, co obejmuje również europejskie normy zharmonizowane, których dobrowolne stosowanie uznawane jest za zachowanie zgodności z aktami prawnymi wymienionymi w załączniku III do niniejszego Układu. W miarę dokonywania tego przeniesienia Ukraina wycofuje sprzeczne normy krajowe, co obejmuje również stosowanie na Ukrainie norm międzypaństwowych (GOST/ГОСТ) opracowanych przed 1992 r. Ponadto Ukraina stopniowo wypełnia pozostałe warunki członkostwa w europejskich organizacjach normalizacyjnych zgodnie z wymogami stawianymi pełnoprawnym członkom.

Artykuł 57

Układ o ocenie zgodności oraz akceptacji wyrobów przemysłowych

1. Strony zgodnie postanawiają dodać jako protokół do niniejszego Układu układ ACAA obejmujący jeden lub większą liczbę sektorów wymienionych w załączniku III do niniejszego Układu, gdy stwierdzą, że odpowiednie ukraińskie prawodawstwo sektorowe i horyzontalne oraz instytucje i normy zostały w pełni dostosowane do prawodawstwa, instytucji i norm UE.

2. Dany układ ACAA będzie stanowić, że handel towarami w sektorach objętych tym układem odbywa się między Stronami na takich samych warunkach, jakie obowiązują w handlu tymi towarami między państwami członkowskimi Unii Europejskiej.

3. Po przeprowadzeniu kontroli przez stronę UE i osiągnięciu zgody co do stanu dostosowania odpowiedniego ukraińskiego prawodawstwa technicznego oraz norm i infrastruktury technicznej dany układ ACAA dodawany jest do niniejszego Układu

za porozumieniem Stron jako protokół, zgodnie z procedurą zmiany niniejszego Układu, i obejmuje te sektory spośród wymienionych w załączniku III do niniejszego Układu, które uznano za dostosowane. Zakłada się, że układy ACAA obejmą ostatecznie, zgodnie z wyżej opisaną procedurą, wszystkie sektory wymienione w załączniku III do niniejszego Układu.

4. Gdy wszystkie wymienione sektory będą już objęte układami ACAA, Strony zobowiązują się rozważyć rozszerzenie zakresu tych układów, za porozumieniem Stron, na inne sektory przemysłu, zgodnie z procedurą zmiany niniejszego Układu.

5. Do momentu objęcia danego produktu układem ACAA stosuje się wobec niego odnośne obowiązujące prawodawstwo Stron z uwzględnieniem postanowień porozumienia TBT.

Artykuł 58

Oznakowywanie i etykietowanie

1. Nie naruszając postanowień art. 56 i 57 niniejszego Układu, w odniesieniu do przepisów technicznych dotyczących wymogów w zakresie etykietowania lub oznakowywania, Strony potwierdzają zasady określone w art. 2.2 Porozumienia TBT, mówiące, że wymogi takie nie mogą być opracowywane, przyjmowane ani stosowane w celu tworzenia niepotrzebnych przeszkód w handlu międzynarodowym ani nie mogą mieć takiego skutku. Z tego względu wymogi dotyczące etykietowana lub oznakowywania nie mogą ograniczać handlu w stopniu większym niż to konieczne do osiągnięcia uzasadnionego celu, biorąc pod uwagę zagrożenia, jakie mogłoby wywołać nieosiągnięcie tego celu.

2. W szczególności, w odniesieniu do obowiązkowego oznakowywania lub etykietowania, Strony zgodnie postanawiają:

a) podejmować wysiłki w kierunku minimalizacji wymogów dotyczących znakowania lub etykietowania z wyjątkiem wymogów niezbędnych do przyjęcia przepisów UE w tej dziedzinie oraz wymogów dotyczących znakowania i etykietowania w celu ochrony zdrowia, bezpieczeństwa lub środowiska bądź uzasadnionych innymi racjonalnymi celami polityki publicznej;

b) że Strona może określić formę etykiet lub oznaczeń, nie wymaga jednak zatwierdzania, rejestracji lub certyfikacji etykiet;

c) że Strony zachowują prawo do wymagania, aby informacje na oznaczeniach lub etykietach były w określonym języku.

ROZDZIAŁ 4