TRAKTOWANIE NARODOWE I DOSTĘP TOWARÓW DO RYNKU Sekcja 1

Postanowienia wspólne

Artykuł 25 Cel

Strony stopniowo ustanawiają strefę wolnego handlu w okresie przejściowym trwającym maksymalnie dziesięć lat od daty wejścia w życie niniejszego Układu¹ zgodnie z postanowieniami niniejszego Układu i w zgodzie z art. XXIV Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu 1994 (zwanego dalej „GATT 1994”).

Artykuł 26 Zakres stosowania

1. Postanowienia niniejszego rozdziału mają zastosowanie do handlu towarami² pochodzącymi z terytorium Stron.

2. Do celów niniejszego rozdziału "pochodzący" oznacza kwalifikujący się według reguł pochodzenia określonych w protokole 1 (dotyczącym definicji pojęcia

„produkty pochodzące” oraz metod współpracy administracyjnej) do niniejszego Układu.

Sekcja 2

Zniesienie należności celnych, opłat i innych należności

Artykuł 27

Definicja należności celnych

Do celów niniejszego rozdziału „należności celne” obejmują każde cło lub wszelkiego rodzaju należności nałożone na przywóz lub wywóz towarów lub z nimi związane, w tym

1 O ile załączniki I i II do niniejszej Umowy nie stanowią inaczej.

2 Do celów niniejszej Umowy towary oznaczają produkty w rozumieniu GATT 1994, o ile w niniejszej Umowie nie wskazano inaczej.

wszelkiego rodzaju podatki wyrównawcze lub należności dodatkowe nałożone na taki przywóz lub wywóz lub z nimi związane. „Należność celna” nie obejmuje:

a) należności odpowiadających podatkom wewnętrznym, nałożonych zgodnie z art. 32 niniejszego Układu;

b) cła nałożonego zgodnie z rozdziałem 2 (Środki ochrony handlu) tytułu IV niniejszego Układu;

c) opłat i innych należności nałożonych zgodnie z art. 33 niniejszego Układu.

Artykuł 28 Klasyfikacja towarów

Klasyfikacja towarów będących przedmiotem handlu między Stronami określona jest w odpowiedniej nomenklaturze taryfowej każdej Strony, zgodnie ze zharmonizowanym systemem Międzynarodowej konwencji w sprawie zharmonizowanego systemu oznaczania i kodowania towarów z 1983 r. (zwanym dalej „HS”) z późniejszymi zmianami.

Artykuł 29

Zniesienie należności celnych przywozowych

1. Każda Strona obniża lub znosi należności celne na towary pochodzące z terytorium drugiej Strony zgodnie z tabelami stawek celnych określonymi w załączniku I-A do niniejszego Układu (zwanymi dalej „tabelami stawek celnych”).

Dla odzieży używanej i pozostałych artykułów używanych objętych ukraińskim kodem celnym 6309 00 00 Ukraina będzie znosić należności celne przywozowe zgodnie z warunkami określonymi w załączniku I-B do niniejszego Układu.

2. Dla każdego towaru podstawowa stawka należności celnych, do której zastosowanie mają kolejne obniżki zgodnie z ust. 1, jest wskazana w załączniku I do niniejszego Układu.

3. Jeżeli po wejściu w życie niniejszego Układu Strona obniży swoją stawkę należności celnej stosowaną względem kraju najbardziej uprzywilejowanego (zwanego dalej

„KNU”), stawka ta stosowana jest wyłącznie jako stawka podstawowa, o ile i tak długo, jak jest ona niższa od stawki obliczonej zgodnie z tabelą stawek celnych tej Strony.

4. Po upływie pięciu lat od daty wejścia w życie niniejszego Układu, na wniosek którejkolwiek ze Stron, Strony przeprowadzają konsultacje, aby rozważyć przyspieszenie znoszenia należności celnych dotyczących wzajemnego handlu oraz rozszerzenie zakresu takiego znoszenia. Decyzja podjęta na posiedzeniu Komitetu Stowarzyszenia w składzie odpowiedzialnym za handel zgodnie z art. 465 niniejszego Układu (zwanego dalej również „Komitetem ds. Handlu”) w sprawie przyspieszenia lub znoszenia należności celnych na dany towar zastępuje stawkę

celną lub kategorię znoszenia ceł określoną dla tego towaru zgodnie z tabelami stawek celnych.

Artykuł 30 Zawieszenie

Żadna ze Stron nie może podnosić istniejących należności celnych ani przyjmować nowych należności celnych w stosunku do towarów pochodzących z terytorium drugiej Strony. Nie wyklucza to, że każda ze Stron może:

a) podnieść należność celną do poziomu określonego w jej tabeli stawek celnych po jej uprzednim jednostronnym obniżeniu; lub

b) utrzymać lub podwyższyć należność celną zgodnie z zezwoleniem udzielonym przez Organ Rozstrzygania Sporów (zwany dalej „DSB”) Światowej Organizacji Handlu (zwanej dalej „WTO”).

Artykuł 31

Należności celne wywozowe

1. Strony nie ustanawiają i nie utrzymują należności celnych, podatków lub innych środków o skutku równoważnym nałożonych na wywóz towarów na terytorium drugiej Strony lub z nim związane.

2. Istniejące należności celne lub środki o skutku równoważnym stosowane przez Ukrainę zgodnie z wykazem w załączniku I-D do niniejszego Układu są znoszone przez okres przejściowy zgodnie z jej tabelą stawek celnych zawartą w załączniku I-D do niniejszego Układu. W przypadku aktualizacji ukraińskiego kodeksu celnego zobowiązania zaciągnięte na mocy tabeli stawek celnych w załączniku I-D do niniejszego Układu pozostają w mocy na podstawie zgodności opisu towarów.

Ukraina może wprowadzić środki ochronne w zakresie należności celnych wywozowych przewidziane w załączniku I-D do niniejszego Układu. Takie środki ochronne wygasają z końcem okresu określonego dla danego towaru w załączniku I-D do niniejszego Układu.

Artykuł 32

Subsydia wywozowe i środki o skutku równoważnym

1. Do celów niniejszego artykułu „subsydia wywozowe” należy rozumieć zgodnie ze znaczeniem tego terminu określonym w art. 1 lit. e) Porozumienia w sprawie rolnictwa zawartego w załączniku 1A do Porozumienia WTO (zwanego dalej

„Porozumieniem w sprawie rolnictwa”), z uwzględnieniem wszelkich zmian w tym artykule tego Porozumienia w sprawie rolnictwa.

2. Z datą wejścia w życie niniejszego Układu żadna ze Stron nie utrzymuje, nie wprowadza ani ponownie nie wprowadza subsydiów wywozowych lub innych

środków o skutku równoważnym w odniesieniu do towarów rolnych przeznaczonych dla drugiej Strony.

Artykuł 33

Opłaty i inne należności

Każda Strona zapewnia, zgodnie z art. VIII GATT 1994 i jego uwagami interpretacyjnymi, że wszystkie opłaty i należności jakiegokolwiek rodzaju inne niż należności celne lub inne środki, o których mowa w art. 27 niniejszego Układu, nałożone na przywóz lub wywóz bądź z nimi związane są ograniczone kwotowo do przybliżonych kosztów wyświadczonych usług oraz nie stanowią pośredniej ochrony towarów krajowych ani opodatkowania przywozu lub wywozu do celów fiskalnych.

Sekcja 3