• Nie Znaleziono Wyników

Co dalej, czyli blog

W dokumencie Nowe media a praktyki komunikacyjne (Stron 59-63)

Rozpowszechnienie nowych technologii i ich ogólna dostępność, rozprzestrze-nianie się wyżej wspomnianej „nowej kultury” oraz poszukiwanie coraz to cie-kawszych form ekspresji wywołały powstanie nowego zjawiska komunikacyj-nego – blogów136, czyli internetowych dzienników, które może prowadzić każdy użytkownik, zamieszczając dowolne (nie zawsze ograniczone przepisami prawa oraz zasadami dobrego smaku) treści. Warto skupić się właśnie na blogach, po-nieważ w największej części (oprócz blogów tematycznych) są one formą ko-munikacji skoncentrowaną na nadawcy, stanowiącą domenę jego autokreacji i dającą w tym zakresie nieskończone możliwości. Mogą one stanowić pole swo-bodnej ekspresji, przestrzeń komentowania i krytykowania zastanej rzeczywisto-ści. Internetowe dzienniki mogą służyć autopromocji oraz prowadzeniu działań przeciwko kontestowanym osobom lub zjawiskom. Jak każda forma komunikacji, blogi znalazły także zastosowanie w kampaniach wyborczych, zarówno jako for-ma promocji wizerunku, jak i kolekcjonowania funduszy137.

Władysław Szostak, analizując wykorzystanie systemów informacyjnych oraz internetu, wyróżnia dwa zasadnicze kierunki jego wykorzystania w polityce – po pierwsze, wspomina o możliwości umieszczania w wirtualnej przestrzeni infor-macji istotnych dla działań politycznych, co czyni z globalnej sieci przestrzeń ko-munikacji politycznej oraz pozwala na sprawne funkcjonowanie opinii publicznej. Po drugie zaś, internet umożliwia publikowanie różnorakich dokumentów, służą-cych np. edukacji politycznej, propagandzie, agitacji, rozwojowi public rela ons,

135 D. Wolton, Internet et après…, op. cit., s. 90.

136 Nazwa pochodzi od angielskich słów web (sieć) oraz log (dziennik).

a zatem promocji idei, osób i organizacji politycznych138. W tym ujęciu zjawisko blogów politycznych wpisuje się zatem w oba kierunki wykorzystania internetu.

Podsumowanie

W klasycznym ujęciu marke ngu politycznego oraz komunikacji politycznej za wspólny mianownik analizowanych dziedzin można by uznać odbiorcę – to w jego stronę kierowano działania, był on obiektem perswazji lub manipulacji, to on nabywał wiedzę oferowaną przez wyspecjalizowanych w kierunku jej ofero-wania aktorów. Sytuacja zmieniła się wraz z zaistnieniem oraz wzrastającym zna-czeniem nowych mediów, co spowodowało przeformułowanie wszystkich sfer, którym owe media dotąd służyły. Niekompletna okazała się interpretacja komu-nikacji politycznej wyłącznie w kategoriach dziedziny służebnej wobec ngu, tego zaś – za karygodne zjawisko plasujące się między sofi styką a prymi-tywną reklamą. Dostrzeżono wpływ oraz znaczenie komunikacji dla systemów politycznych, a co za tym idzie – społeczeństw. Zaburzeniu uległa dotychczas zna-na rola odbiorcy komunikatu, zatarła się granica między nim a zna-nadawcą – mogą oni jednocześnie pełnić obie role, a publiczność stała się niejako „producentem” przekazu.

Bibliografia

Arbib M., Współpraca informatyczna a społeczeństwo cybernetyczne, „Projektowanie i Systemy” 1983, nr IV.

Besnier J.M., Laïciser Internet. Les TIC et le temps, „Raison publique” 2004, nr 2.

Burkart R., Kommunika onswissenscha . Grundlagen und Problemfelder. Umrisse einer

interdisziplinären Sozialwissenscha , Köln 1983.

Castells M., Galaktyka Internetu, Poznań 2003.

Churska K., Marke ng polityczny jako instrument demokracji masowej, [w:] Marke ng

polityczny. Szansa czy zagrożenie dla demokracji, red. P. Pawełczyk, Poznań 2007.

Co eret J.M., Gouverner c’est paraître, Paris 2002.

Cwalina W., Falkowski A., Marke ng polityczny. Perspektywa psychologiczna, Gdańsk 2005.

Deetz S., Democracy in an Age of Corporate Coloniza on: Developments in

on and the Poli cs of Everyday Life, New York 1992.

Dobek-Ostrowska B., Podstawy komunikowania społecznego, Wrocław 1999.

Dobek-Ostrowska B., Wiszniowski R., Teoria komunikowania publicznego i politycznego, Wrocław 2002.

Dye T., Zeidler H., American Poli cs in the Media Age, Los Angeles 1983. Easton D., A systems Analysis of Poli cal Life, New York 1965.

Gerstlé J., La Communica on poli que, Paris 1992.

Goban-Klas T., Media i komunikowanie masowe: teorie i analizy prasy, radia, telewizji

i Internetu, Warszawa 1999.

Graber D., Crime News and the Public, New York 1980. Griffi n E., Podstawy komunikacji społecznej, Gdańsk 2003. Grzenia J., Komunikacja językowa w Internecie, Warszawa 1994.

Grzenia J., Strona WWW jako forma dialogowa, [w:] Dialog a nowe media, red. M. Kita, Katowice 2004.

Habermas J., Strukturalne przeobrażenia sfery publicznej, Warszawa 2007. Habermas J., Teoria działania komunikacyjnego, Warszawa 1999.

Hetmański M., Internet jako środek tworzenia i komunikowania wiedzy, [w:] Internet.

Fenomen społeczeństwa informacyjnego, red. T. Zasępa, Częstochowa 2001.

Janowitz M., The Study of Mass Communica ons [w:] Interna onal Encyclopedia of the

Social Sciences, New York 1968.

Jarecka U., Wirtualne więzi w globalizującym się świecie, [w:] Kultura w czasach

globali-zacji, red. M. Jacyno, A. Jawłowska, M. Kempny, Warszawa 2004.

Jarren O., Donges P., Poli sche Kommunika on in der Mediengesselscha , t. 1, Wies-baden 2002.

Jarren O., Poli k Und Poli sche Öff entlichkeitsarbeit in der modernen Gesellscha , Zur-ich 1994.

Jarren O., Schatz H., Weßler H., Medien und poli scher Prozess, Opladen 1996.

Jeziński M., Marke ng polityczny a procesy akulturacyjne. Przypadek III Rzeczpospolitej, Toruń 2004.

Klapper J.T., The Eff ects of Mass Communica ons, New York 1960. Lievrouw L., Livingstone S., The Handbook of New Media, London 2002. Lippmann W., Public opinion, Filiquarian New York 2007.

Lorenz K., Die Rückseite des Spiegels. Versuch einer Naturgeschichte menschlichen

Erken-nens, München 1973.

Mancini P., Swanson D., Poli cs, Media and Modern Democracy: An Interna onal Study

of Innova ons in Electoral Campaigning and Their Consequences, Westport 1996.

Mathias P., La cité Internet, Paris 1997.

McCombs M., Gilbert S., News Infl uence on Our Picture of the World, [w:] Perspec ves on

Media Eff ects, red. J. Bryant, D. Zillmann, New York 1986.

McLuhan M., Przekaźnik, czyli przedłużenie człowieka, [w:] Wybór pism, Warszawa 1975.

McLuhan M., War and Peace in the Global Village, San Francisco 1997. McNair B., Wprowadzenie do komunikowania politycznego, Poznań 1998.

McQuail D., Mass Communica on and the public interest. Towards social theory for

me-dia structure and performance, [w:] Communica on, red. D. Crowley, D. Mitchell,

McQuail D., Mass Communica on Theory, London 1987.

McQuail D., Mass Communica on Theory. An Introduc on, London 1994. McQuail D., Teoria komunikowania masowego, Warszawa 2007.

McQuail D., Towards a Sociology of Mass Communica ons, London 1972.

Meadow R.B., Poli cal Communica on: The Construc on of a Model, „European Journal of Communica on” 1990, nr 1.

Muszyński J., Teoria marke ngu politycznego, Warszawa 2004.

Nadeau R., Bas en F.C., La communica on électorale [w :] La communica on poli que.

État des savoirs, enjeux et perspec ves, red. A. M. Gingras, Québec 2005.

Olszański L., Dziennikarstwo internetowe, Warszawa 2006.

Pawełczyk P., Marke ng polityczny w dyktaturze mas, [w:] Problemy współczesnej

demo-kracji w ujęciu socjotechnicznym, red. P. Pawełczyk, Poznań 2005.

Pawełczyk P., Piontek D., Socjotechnika w komunikowaniu politycznym, Poznań 1998. Ri el S.J., Komunikacja polityczna. Dyskurs polityczny. Język w przestrzeni publicznej,

Kielce 2003.

Rosengren K.E., Windahl S., Media Ma er. TV Use in Childhood and Adolescence, New York 1989.

Rush M., Poli cs and Society. An Introduc on to Poli cal Sociology, Sydney 1992. Saxer U., Der Forschungsgegenstand der Medienwissenscha , [w:] Medienwissenscha ,

red. J.F. Leonard, H.W. Ludwig, D. Schwarze, E. Strassner, Berlin 1999.

Saxer U., System, Systemwandel und poli sche Kommunika on, [w:] Poli sche

Kom-munika on in der demokra schen Geselscha , red. O. Jarren, U. Sarcinelli, U. Saxer,

Opladen-Wiesbaden 1998.

Schulz W., Komunikacja polityczna. Koncepcje teoretyczne i wyniki badań empirycznych

na temat mediów masowych w polityce, Kraków 2006.

Shor s T., The Language of ICT, New York 2001.

Szostak W., Systemy informacyjne w polityce, Kielce 2002. Szymański J.M., Życie systemów, Warszawa 1991.

Trzecieniecka-Schneider I., O porozumiewaniu się w demokracji, [w:] Demokracja dla

wszystkich, red. J. Pluta, E. Stawowy, S. Wilkanowicz, Kraków 1993.

Tsagarousianou R., Tambini D., Bryan C., Cyberdemocracy. Technology, Ci es and Civic

Network, London 1998.

Ulicka G., Wpływ marke ngu politycznego na zmiany w życiu publicznym państw

demo-kratycznych, [w:] Trudna szkoła polityki. Szansa, ryzyko, błąd, red. T. Klementowicz,

Warszawa 1996.

Volek J., Niezamierzone skutki „komunikacyjnej ideologii”, [w:] Media masowe w

demo-kratyzujących się systemach politycznych. W drodze do wolności słowa i mediów, red.

B. Dobek-Ostrowska, Wrocław 2006. Wolton D., Internet et après, Paris 2000.

Yildiz H., Internet: un nouvel ou l de Communica ons mul dimmensionnel, [w:]

L’Inter-net en poli que des Etats-Unis à l’Europe, red. V. Serfaty, Strasbourg 2002.

Rola narzędzi do analizowania

W dokumencie Nowe media a praktyki komunikacyjne (Stron 59-63)