• Nie Znaleziono Wyników

POKOLENIE XXVII

I. F.23 BARTŁOMIEJ

Bartłomiej jest znany z jednej notatki w księdze sądowej łęczyckiej, z której wynika, że z bratem Świętopełkiem (Pełką) z Sułkowic pozwali Jana z Gawronów 19 III 1387 r.676

I.F.24 MIKOŁAJ

Mikołaj z Sułkowic jest trochę lepiej opisany w źródłach. Pojawia się w sprawie z proboszczem z Piątku, Wojciechem (23 VI 1388 r.)677, tenże Mikołaj przyprowadził

665 KSŁ, t. II, nr 6229 (s. 735), Dziuissio de Sulkowice.

666 Ibidem, nr 6352 (s. 751), Dziuisius de Sulkowo.

667 Ibidem, nr 1950 i 1956 (s. 222–223).

668 KSŁ, t. I, nr 98 (s. 13), Piotr Kramcz z Piątku pozwał Swanthopelcone de Sulcouice o 10 grzywien z tytułu poręczenia.

669 Ibidem, nr 114 (s. 15), Swanthopelco de Sulcouice miał termin z Frankiem z Krzyżkowic po święcie Narodzenia Najświętszej Marii Panny.

670 Ibidem, nr 714 (s. 67), Sulcouice Swanthopelco był winny 10 z 40 grzywien należności.

671 Ibidem, nr 1045 (s. 98).

672 Ibidem, nr 1046 (s. 98).

673 Ibidem, nr 1047 (s. 98).

674 Ibidem, nr 3665 (s. 336).

675 A. Boniecki, op. cit., s. 110.

676 KSŁ, t. I, nr 416 (s. 41), musieli zapłacić „niestane”, Pelca et Bartholomeus de Sulcouice.

677 Ibidem, nr 822 (s. 77), Nicolaus de Sulcouice. Kolejną sprawę Mikołaj i Świętopełk z Sułkowic mieli z tym samym proboszczem 28 VII 1388 r., nr 855 (s. 80). Ponownie 24 XI tamtego roku sam Mikołaj

Świętopełka (I.F.22) na sprawę ze Stanisławem z Piątku (ta sama data)678, ci sami powo-łali na świadków przeciwko Dobkowi z Ziewanic (to była sprawa prowizorialna o odbi-cie nieruchomości, padło stwierdzenie: odbil mộ Franka de Orziszcowice, Abrama de

Balcouice, Floriana de Balcouice, Pietrasza Kameckiego i Mikołaja de Banthcowo679, równolegle toczył Mikołaj (po raz pierwszy nazwany Sułkowskim) sprawę z tym sa-mym Dobkiem na sejmiku generalnym680. W dokumencie z 30 III 1395 r. jest określony jako podłowczy i brat zmarłego już Świętopełka681.

I.F.25 ŚWIĘTOPEŁK

Świętopełk z Łąki (zdaniem Bonieckiego najstarszy z synów Nawoja, I.F.15) miał pierwszy termin z Adamem z Parzyc (leżą w pow. zgierskim, gm. Ozorków) 12 III 1387 r.682 Dnia 26 IV 1388 r. pani z Dmosina, żona Kopacza, miała sprawy: z samym Świętopełkiem i jego chłopami z Łąki683, 30 V 1391 r. proboszcz z Piątku miał sprawę ze Świętopełkiem i jego wszystkimi braćmi684, 11 I 1396 r. Świętopełk miał zapłacić „niestane” za trzykrotne niestawiennictwo w sprawie, w której pozwał go Mikołaj, syn Włodzimierza z Sławoszewa685. Świętopełk zmarł przed 28 I 1399 r. (zob. niżej).

Dnia 19 XI 1398 r. „Świętopełkowa Łącka” miała zasądzone „niestane” w procesie z Dobkiem z Ziewanic686. Dalej podano (17 XII tamtego roku), że miała na imię Greta (co wskazuje na niemieckie jej pochodzenie)687. Istotny dokument z 28 I 1399 r. znalazł już Adam Boniecki, akt faktycznie znajduje się w księgach sądowych łęczyckich688. W dokumencie tym Jan, pasierb wójta inowłodzkiego, domagał się odszkodowania za nieotrzymany posag, co oznacza, że zapewne był mężem siostry pozwanych osób: braci Nawoja, Jakusza i Pakosza (zapewne błąd w imieniu Paszka), a zamiast Świętopełka, bo już nie żył, pozywał wdowę po nim, Gretę. Zainteresowany dziwnie podzielił swoje roszczenie: od Jakusza (ten obiecał, że zapłaci za dwa tygodnie), Paszka i wdowy Grety domagał się po osiem grzywien, a od Nawoja mediam novam (połowy nowej)

grzyw-z Sułkowic procesował się grzyw-z probosgrzyw-zcgrzyw-zem, sąd odrocgrzyw-zył sprawę grzyw-za dwa tygodnie, nr 1026 (s. 96).

678 Ibidem, nr 831 (s. 77).

679 Ibidem, nr 832 (s. 77).

680 Ibidem, nr 833 (s. 78), Nicolaum Sulcowski.

681 Ibidem, nr 3665 (s. 336).

682 Ibidem, nr 396, Swanthopelco de Lanca.

683 Ibidem, nr 789 i 790 (s. 73). Sprawa ta ciągnęła się dalej 24 XI 1388 r. z udziałem podkomorzego mazowieckiego, a stroną zostali Zawisza Barsiński oraz Czcibor z Łąki (zapewne syn Świętopełka), zob. nr 1071 (s. 99), Czciborius de Lanka.

684 Ibidem, nr 2073 (s. 198).

685 Ibidem, nr 3802 (s. 352, to samo t. II, nr 5211, s. 612).

686 Ibidem, nr 5644 (s. 542).

687 Ibidem, nr 5666 (s. 544).

ny689. Dnia 3 VI 1399 r. Greta, określona jako advocatissa, domagała się 10 grzywien z należnego wiana po jej zmarłej matce od Tomka i Pełki z Wilkowic690. Jakiś Wojciech miał termin z Dziwiszem, kasztelanem spicymierskim oraz ze Świętopełkiem z Łąki (30 XI 1389 r.)691. Dnia 9 VIII 1390 r. Wojciech Bielawski [pełnomocnik arcybiskupa gnieźnieńskiego – T.K.] miał dwie sprawy z panami z Łąki i jedną osobiście ze Święto-pełkiem692. Greta żyła jeszcze w 1433 r., zob. niżej. Ze Świętopełkiem miała syna Czci-bora, choć nie ma tu 100% pewności, oraz córkę, żonę Henryka Malika z Czernikowa.

I.F.26 JAN (JAKSA)

Drugi syn Nawoja nazywał się Jan lub Jaksa, nie wiadomo, dlaczego Boniecki zwie go Januszem693. Jasiek (Jaszek) był 20 VIII 1398 r. określony jako wójt Łąki, pro-cesował się wtedy z Michałem z Dąbrówki694. W dokumencie z 5 XI 1398 r. była wy-mieniona Helszka, żona wójta Jaśka (Jaszka, Jaksy) z Łąki, sądziła się z nią Agnieszka z Jarochowa695.

I.F.27 NAWOJ

Dnia 11 VI 1393 r. Nawoj z Łąki (trzeci syn Nawoja) powołał dwóch arbitrów: Jaśka z Rogoźna i łowczego Aleksandra696. W tym samym dniu Jan i Janek mieli termin „gwarno” z Nawojem z Łąki697. Dobek z Karsznic (pow. i gm. Zduńska Wola) miał spra-wę z Nawojem (6 I 1394 r.), sąd wyznaczył rozpraspra-wę na za dwa tygodnie698.

I.F.28 KRYSTYN

Krystyn występuje tylko w jednym dokumencie z 1433 r. wraz z żoną oraz synami Klemensem i Świętopełkiem (I.F.43–44) oraz wdową po bracie tego ostatniego (I.F.25) i jej wnukiem Janem Malikiem. Nic o nim bliżej nie wiadomo.

689 KSŁ, t. I, nr 5753 (s. 553–554). Z tego nie da się wywnioskować, czy Janowi chodziło o 32 i pół grzywny, jak pisze A. Boniecki, zob. idem, op. cit., t. XV, s. 266. Jan ponowił swoje roszczenia 18 II 1399 r., włączając w to swego pełnomocnika (procurator) Mikołaja ze Zdziar, zob. ibidem, nr 5765 (s. 555). Następ-nie sąd ukarał synów Świętopełka karą „Następ-niestane”, zob. nr 6136 (s. 591, 1 VII 1399 r.).

690 Ibidem, nr 6042 (s. 582).

691 Ibidem, nr 1478 (s. 140).

692 Ibidem, nr 1782, 1783 i 1787 (s. 171, sąd odroczył rozprawę o trzy tygodnie). Kolejna sprawa z pa-nami z Łąki zob. nr 1950 (s. 185, 14 II 1391 r.).

693 A. Boniecki, op. cit., t. XV, s. 266.

694 KSŁ, t. II, nr 5901 (s. 698).

695 KSŁ, t. I, nr 5574 (s. 535).

696 Ibidem, nr 2813 (s. 260). Sąd odroczył rozprawę o dwa tygodnie.

697 Ibidem, nr 2830 (s. 262).

Dnia 7 IV 1433 r. w Łęczycy Lisowie z Łąki zawarli ugodę z arcybiskupem gnieź-nieńskim w sprawie wody z rzeki699. Interesujące fragmenty tych dokumentów brzmią następująco (wytłuszczenia moje)700:

1433. die 7. Mensis Aprilis, Lanciciae.

Iudicii terrestris Lanciciensis decretum arbitrale, inter Albertum archiepiscopum Gnesn-ensem et heredes de Łąka litem dirimens.

Ad perpetuam rei memoriam. Nos Adam iudex necnon Andreas subiudex terre Llanciciensis generales, significamus tenore presencium, tam presentibus, quam futuris, quibus expedit, vniuersis, quod accedentes nostram ad presenciam, necnon aliorum nobiscum presidencium strenui milites, Mathias castellanus Brzezinensis, et Przeczslaus Grzymala de Brynicze tam-quam arbitri et amicabiles compositores recognouerunt, quomodo concordauerunt partes infrascriptas, videlicet reuerendissimum in Christo patrem, dominum et dominum Albertum archiepiscopum Dei gracia sancte ecclesie Gneznensis et rymatem eiusque capitulum Gne-znense ex vna, et nobiles Clementem et Swanthopelkonem, fratres germanos, eorumque

matrem, vxorem eiusdem Swanthopelkonis, et Iohannem Malik, Bretam [Gretam] awam

suam aliosque coheredes701, et si qui sunt ius habentes de Llanka parte ex alia, sub vadio seu

pena vallata centum marcarum, quam fideiusserunt pro domino archiepiscopo et capitulo domini Derslaus Byelawsky de Woyschoke, pro dominis vero Swanthopelkone, Clemente,

Iohanne Malik, Bretha awa sua et matre, vxore dictorum Clementis et Swanthopelk

nec-non alijs heredibus et ius habentibus ad hereditatem Llanka predictam, domini Przeczlaus

Grzymala et Paschko Domaraczsky, manu coniuncta, et primo prefati domini compromis-sarij extinxerunt et mortificauerunt et in nichilum redigerunt omnes terminos iudiciales, qui pendebant in iudicijs regalibus inter dominum archiepiscopum et procuratores suos, pre-sertim Placzkonem et condam dominum scolasticum Lanciciensem ex vna, et predictos

dom-inos Clementem, Swanthopelkonem et matrem ipsorum et coheredes ipsorum parte ex alia,

super quibuscumque controuersijs fluuij et aquarum defluencium inter Pyantek et Llanka,1) et literas tam citatorias, quam eciam sentenciarum diffinitiuarum inter easdem partes, domi-nos archiepiscopum et Cristinum olim patrem dictorum Clementis et Swanthopelkonis702, et ecciam prefatum dominum scolasticum Lanciciensem, item quod dominus archiepiscopus debet precludere seu obstruere et aggerem facere ad spissitudinem quatuor vlnarum, fossa-tum nowm, quod Raczek procurator in Phyanthek fecerat in prato domini archiepiscopi anno

699 KDW, zawierający dokumenta z lat 1400–1444, wyd. F. Piekosiński, t. V, Poznań 1908, nr 533 i 534.

700http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/docmetadata?id=20061 [dostęp: 21 IX 2015 r.].

701 Są tu wymienieni bracia Klemens i Świętopełk wraz z żoną oraz Jan Malik (wnuk Świętopełka Nawojowica i jego żony Grety tu wymienionej).

702 Krystyn tu wymieniony to ojciec Klemensa i Świętopełka, jest to jedyna wzmianka źródłowa o czwartym synie Nawoja.

plusquam preterito, item, quod licitum sit et liberum domino archiepiscopo et suis succes-soribus, quociens et quando opus eis videbitur, reparare, reducere et fodere per vadum in-cipiendo ab illo loco, vbi influit in vadum fluuius a molendino Sulkowsky703, et facere fossa-tum transifossa-tumque huiusmodi aque per huiusmodi vadum in latitudine et profunditate, prout sibi domino archiepiscopo placitum fuerit vsque ad molendinum suum archiepiscopale, ita tamen, quod non proiciat sub pontem terram nec precludat sub ponte aquam fluuij antiqui, granicies facientis; sed licebit sibi domino archiepiscopo et ipsius successoribus per vadum facere fossatum, proiciendo terram ad vtramque partem, incipiendo a predicto fluuio cur-rente a molendino Sulkowsky, ut prefertur; item quod prefatis dominis de Llanka sit licitum et liberum similiter recipere et fodere fossatum et transitum aque, que granicias facit et cur-rit a ponte, inferius incipiendo a loco, in quo pali duo sunt infixi, ex utraque parte eiusdem fluuij granicias wlgariter graniczna rzeka, et ducere eandem aquam per fossam, per quam modo currit et non alias, ad villam ipsorum Llanka; sub ponte vero suprascripto et vsque ad dictos palos primos non debent prefati domini de Llanka reparare fluuium nec fossatum facere, sed debent esse kopczones sipati ex vtraque parte fluuij predicti. Item quod debent ex utraque parte eiusdem fluuij, qui facit granicias, antiqui, infigi pali uel Kopczones, vbi po-terint sipari usque ad granicias Pyckam inferius. Et ista omnia prefate partes debent seruare illibata et inuiolata sub eadem pena centum marcarum. In cuius rei testimonium sigilla nos-tra presentibus sunt appensa. Actum et datum Llancicie feria tercia post dominicam Ramis-palmarum, anno Domini M CCCC tricesimo tercio, concordia vero in Pyathek opido post dominicam Iudica […].

1433. die 7. Mensis Aprilis, Lanciciae.

Proxime praecedentis decreti aliud argumentum.

In nomine Domini amen. Nos Thomas de Sobotha iudex et Andreas de Wroblewo subiudex terre Lanciciensis generales, significamus tenore presencium, quibus expedit, vniuersis, tam presentibus, quam futuris, horum noticiam habituris, quod in actis librorum iudicial-ium predicte terre Lanciciensis invenimus continerj materiam concordie infrascriptam, ac-ticatam seu notatam tempore zmarłego domini strennui Ade de Thur, protunc iudicis Lan-ciciensis, nostrj predecessoris, cuius tenor sequitur et est talis:

„Feria secunda post dominicam Iudica in Pyanthek talis concordia facta est per dominos Mathiam castellanum Brzezinensem et Przeczslaum Grzimala de Orinycze, prout sequitur

in articulis infrascriptis, inter reuerendissimum in Christo patrem, dominum Albertum archi-episcopum Dei gracia sancte Gneznensis ecclesie et rymatem eiusdemque capitulum Gne-znense, ex vna, et nobiles Clementem et Swanthopelkonem fratres germanos eorumque

matrem et vxorem eiusdem Swanthopelkonis, et Iohannem Malyk, Gretham awam suam

aliosque coheredes, et si qui sunt ius habentes, de Lanka, parte ex alia, sub vadio et pena

vallata centum marcarum, quam fideiusserunt pro domino archiepiscopo et capitulo dominus Derslaus Byelawsky de Wyschokye, pro dominis vero Swanthopelkone, Clemente, Iohanne

Malyk, Gretha awa sua et matre dictorum Clementis et Swanthopelkonis necnon alijs

he-redibus et ius habentes ad hereditatem Lanka predictam, domini Przeczslaus Grzimala et

Passko Domarzaczsky manu coniuncta. Et primo prefati compromissarij extinxerunt et mor-tificauerunt et in nichilum redegerunt omnes terminos iudiciales, qui pendebant in iudicijs regalibus inter dominum archiepiscopum et suos procuratores, presertim Raczkonem et quon-dam dominum scolasticum Lanciciensem, ex vna, et predictos dominos Clementem, Swan-thopelkonem et matrem ipsorum et coheredes ipsorum, parte ex alia, super quibuscumque controuersijs occasione fluuij et aquarum defluencium inter Pyanthek et Lanka et litteras tam cittatorias, quam eciam sentenciarum diffinitiuarum inter easdem partes, dominos archiepis-copum et Cristinum olim patrem dictorum Clementis et Swanthopelkonis et eciam prefatum dominum scolasticum Lanciciensem. Item quod dominus archiepiscopus debet precludere sev obstruere et aggerem facere ad spissitudinem quatuor vlnarum, fossatum nowm, quod Raczek procurator in Pyanthek fecerat in prato domini archiepiscopi anno plusquam preterito. Item quod licitum sit et liberum domino archiepiscopo et suis successoribus, quociens et quando opus eis videbitur, reparare, reducere et fodere per vadum incipiendo ab illo loco, vbi influit fluuius in vadum a molendino Sulkowsky et facere fossatum transitumque huiusmodj aque per huiusmodj vadum in latitudine et profunditate, prout sibi domino archiepiscopo placitum fu-erit usque suum ad molendinum archiepiscopale, ita tamen, quod non proiciat sub pontem terram nec precludat sub ponte aquam fluuij antiqui granicies facientis; sed licebit sibi dom-ino archiepiscopo per vadum facere fossatum proiciendo terram ad vtramque partem, incipi-endo a predicto fluuio, currente a molendino Sulkowsky, ut prefertur. Item quod prefatis do-minis de Lanka sit licitum et liberum similiter reparere et fodere fossatum et transitum aque, que granicies facit et currit a ponte inferius incipiendo a loco, in quo palj duo sunt infixi ex vtraque parte eiusdem fluuij granicies wlgariter granyczna rzeka, et ducere eandem aquam per fossam, per quam modo currit et non alias ad villam ipsorum Lanka; sub ponte vero su-pradicto et usque ad dictos palos primos non debent prefati domini de Lanka reparare fluuium nec fossatum facere, sed debent esse kopczones sippati ex vtraque parte fluuij predicti. Item quod debent ex vtraque parte fluuij eiusdem, qui facit granicies, antiqui deorsum debent infigi pali uel kopczones, vbi poterint sipparj usque ad granicies Pyekarj inferius. Et ista omnia prefate partes debent seruare illibata et inviolata sub eadem pena centum marcarum. Acta

sunt hec in Lancicia feria tercia proxima post dominicam Ramispalmarum, sub anno a Na-tiuitate Domini millesimo quadringentesimo tricesimo tercio […].

Datum Lancicie feria proxima post Cinerum, anno Domini millesimo quadringentesimo quinquagesimo sexto.

I.F.29 PAWEŁ (PASZKO)

Dnia 14 VIII 1386 r. Paszko (Paweł) z Łąki (piąty syn Nawoja) miał termin z bli-skim krewnym Mikołajem z Koźla (I.F.)704, 11 XII tamtego roku Paszko sądził się z Adamkiem i Stanisławem z Parzyc (obaj zapłacili karę „niestane”)705, 8 I 1387 r. nieja-ki Lisek miał sprawę z Pasznieja-kiem z Łąnieja-ki i Pietraszem de Neglossowo706, 7 IV 1388 r.

Paszco Lanczski miał termin z wdową z Wituni (pow. sępoleński, gm. Więcbork), sąd

wyznaczył rozprawę na za dwa tygodnie707, 19 XI 1392 r. z Paszkiem sądził się Pietrasz, proboszcz ze Zgierza, sąd odroczył rozprawę o dwa tygodnie, o ile nie dojdzie między nimi do zawarcia ugody, co potwierdzili przysięgą708. Dnia 17 XII 1392 r. cześnik Pie-trasz miał sprawę z Paszkonem Lanczskim709, 24 VI 1393 r. Jan Król miał sprawę z Pasz-kiem o pożytki z nieruchomości, co ostatecznie sędzia i podsędek mieli rozsądzić w polu (in campo)710. Passek de Lanka (wraz z braćmi) nie stawili się 19 XI 1398 r. na sprawie z Janem, synem Bartka, a w tej sprawie już pierwszy termin był zawity, co stwierdził rozpatrujący sprawę ministeriał, czyli woźny Mikołaj Wojsze711. Dnia 15 I 1405 r. z Pasz-kiem procesował się Jan z Mirosławic712.

Dnia 28 VII 1388 r. rozpoczęły się czynności w sprawie Sławomiry – jej pełnomoc-nikiem był bliski kuzyn Paszka, Racibor z Koźla, zob. wyżej713. Pojawił się on we wpisie z 24 XI 1388 r., gdy sprawa Paszka i Sławomiry trafiła na sejmik generalny714. Dnia 8 XII 1388 r. Sławomira uczyniła swym przedstawicielem Racibora715. Znacznie

więk-704 KSŁ, t. I, nr 167 (s. 19), Paszcone de Lanki. Tylko w jednym dokumencie z 1399 r. nazwany jest błędnie Pakoszem (zob. wyżej).

705 Ibidem, nr 217–218 (s. 25), Paszconem de Lanky.

706 Ibidem, nr 262 (s. 29), sąd odroczył rozprawę o dwa tygodnie. Sprawa ta miała ciąg dalszy na sej-miku generalnym, zob. wpis z 10 I 1387 r., nr 325 (s. 34).

707 Ibidem, nr 722 (s. 67), w tej sprawie upoważnił swego kowala (faber) w oryginale rudnic do wydo-bywania minerału nazwanego rudѻ. Ciąg dalszy zob. nr 746 (s. 69, 21 IV 1388 r), sąd znowu odroczył roz-prawę o dwa tygodnie. Jeszcze później, 8 XII 1388 r., zob. nr 1101 (s. 102), uwzględniono udział kmieci.

708 Ibidem, nr 2580 (s. 241), Paszcone Lanczski.

709 Ibidem, nr 2625 (s. 244). Dnia 19 V 1394 r. nałożono na Paszka karę „niestane”, zob. nr 3312 (s. 304).

710 Ibidem, nr 2913 (s. 270). 711 Ibidem, nr 5622 (s. 539). 712 KSŁ, t. II, nr 954 (s. 109). 713 KSŁ, t. I, nr 907 (s. 85). 714 Ibidem, nr 1061 (s. 99). 715 Ibidem, nr 1094 (s. 102).

szą wagę ma wpis w księdze sądowej łęczyckiej z 17 VIII 1395 r., dowiadujemy się z niego, że w domu Paszek z Łąki dopuścił się zgwałcenia i pozbawienia dziewictwa pewnej dziewczyny716. Jej sprawę prowadził prokurator Czcibor z Turzynowa, reprezen-tujący ofiarę, natomiast sprawcy miał bronić prokurator Jaczko (właściwie Jaksa, Czer-nikowski), współrodowiec Paszka717. Czcibor sporządził opis zdarzenia, spisał sprawcę, który od dwóch tygodni pozostawał wolny:

Notandum, quod Czciborius de Thurzinowo procurator existens legitimus virginis deflorate de Lanka, tunc agebat super confamiliarem et procuratorem Paszconis Jaczcouicz in hec verba: quod exiens de ipsius Paszconis domo et fecit violenciam virgini ipsam deflorando, reuenit im domum ipsius et duas dies mansit post hoc apud ipsum. Extunc Paszco respon-dit prenotatus, qoud ante factam violenciam, licenciaui ipsam ante duas septimanas. Qui Czborius asseruit, quod equitantes post violatorem, in eadem villa volens ipsum reprimere, apud aduocatum in Smolice complementum iusticie postulauit et advocatus dixit, quod non possum eum iudicare, quia potestatem non habeo cum iudicandi, quod est procurator ac confamiliaris dni Paszconis. Terminus ad primos terminos.

I.F.30 NN (CÓRKA)

To, że Nawoj (I.F.15) miał córkę, wynika z cytowanego wyżej dokumentu, w któ-rym Jan, pasierb wójta inowłodzkiego, domagał się należnego mu posagu (zob. wyżej).

I.F.31 ANDRZEJ

Andrzej Łącki (zapewne syn Jaksy, I.F.17) zapłacił „niestane” Pełce Zdziechow-skiemu za niestawienie się na rozprawie (7 IX 1395 r.)718. Równolegle miał sprawę z Peł-ką Odechowskim (sąd orzekł „niestane”), nieco później, 14 IX tamtego roku, za Andrze-jem zeznawał Świętopełk z Łąki (wtedy zwanym Pełką z Odechowa), sprawa ciągnęła się jeszcze do 30 XI tamtego roku719. Dnia 15 II 1397 r. procesował się Andrzejem z Łąki Dziersław z Obidówka720, 5 IV tamtego roku toczył się kolejny proces ze Stanisławem z Rostowej721, 12 XII 1398 r. sąd nałożył na Andrzeja z Łąki „niestane” w procesie ze Szczedrzykiem722.

716 Ibidem, nr 3722 (s. 341–342, to samo t. II, nr 5130, s. 602).

717 Pozostaje pytanie, czy Mikołaj Malik z Czernikowa (nr 5003) to ojciec czy brat wymienionego tu także prokuratora Janka (Jaksy), 14 IX 1400 r.; w nr 5550 jest Jaxe procuratoris, 22 X 1398 r.

718 KSŁ, t. I, nr 3731 (s. 343).

719 KSŁ, t. II, nr 5139 (s. 603); nr 5150 (s. 604-605). KSŁ, t. I, nr 3772 (s. 347), sprawa o dwie sztu-ki bydła.

720 KSŁ, t. II, nr 324 (s. 38).

721 Ibidem, nr 337 (s. 39).

POKOLENIE XIII

I.F.32 STEFAN

W wyroku z 2 XII 1399 r. pojawia się Stefan, syn Racibora (I.F.19), w ciekawej sprawie przeciwko chłopce Miłce, która powierzyła sołectwo krewnym, ale było źle gospodarowane723.

I.F.33 PACHNA

Jak już wspomniano wyżej w biogramie Mikołaja (I.F.20), posiadał on dwie córki, z których Pachna była starsza724. Pachna miała 18 X 1390 r. sprawę z Mikołajem Tar-nowskim, sąd wyznaczył rozprawę na za dwa tygodnie725.

I.F.34 STACHNA

Jest wspomniana obok starszej siostry Pachny (zob. wyżej).

I.F.35 JAN

Jan z Koźla pojawia się w źródle z 1394 r. (6 I) w procesie granicznym ze Stefa-nem, komornikiem łęczyckim, o wyznaczenie granic (limitaciones graniciarum [sic!]) we wsi Nesulcow726. Jan następnie miał sprawę z Tłukiem (20 X 1394 r.)727. Wkrótce potem procesował się z Dyrsławem, skarbnikiem łęczyckim, o granice, które komornik objechał urzędowo (8 XII 1394 r.)728. W 1399 r. (14 I) Jan z Koźla wraz z grupą innych osób był świadkiem Robaka, kmiecia z Koźla, który procesował się z podsędkiem Fal[i-sławem] z Tymanki729. Mógł być synem Racibora (I.F.19) lub Mikołaja (I.F.20). Ta ostat-nia ewentualność jest bardziej prawdopodobna.

I.F.36 ADAM

Domniemany drugi syn Mikołaja – Adam z Koźla – pojawia się w dokumencie z sądu ziemskiego w procesie z Janem z Warszyc; Adam przyprowadził świadka, Stani-sława de Dzezanszna, który stwierdził, że Adam non defendit agrum, in quo osadl [sic!], 17 II 1394 r.730

723 KSŁ, t. I, nr 6310 (s. 608).

724 Zob. ibidem, nr 1354 (s. 128, 27 VII 1389 r.).

725 Ibidem, nr 1867 (s. 178). 726 Ibidem, nr 3103 (s. 287). 727 Ibidem, nr 3451 (s. 317). 728 Ibidem, nr 3501 (s. 323). 729 Ibidem, nr 5735 (s. 552). 730 Ibidem, nr 3188 (s. 294).

I.F.37 JAKUB

Prawdopodobny trzeci syn Mikołaja, Jakub z Koźla, został pozwany 10 XI 1394 r. przez Jana Woteszkę o jedną kopę731.

I.F.38 NN (CÓRKA)

Jak już wyżej wspomniano, Dziwisz z Sułkowic (I.F.21) być może pozostawił cór-kę, żonę Borzka z Ostoi, co wynika z faktu, że 26 III 1410 r. ten ostatni miał syna o imie-niu Dziwisza732.

I.F.39 STEFAN

Stefan z Sułkowic został pozwany w pierwszym terminie przez Wojciecha Bielaw-skiego, scholastyka łęczyckiego, ten jednak nie stawił się przed sądem, który wydał wyrok pod nieobecność powoda (28 I 1399 r.)733. Mógł być synem zarówno Świętopeł-ka, Bartłomieja, jak i Mikołaja (I.F.22–24). Zdaniem Adama Bonieckiego występował jeszcze w latach 1422–1446 jako dziedzic Koźla i Marcinowic734. Andrzej z Klimontowa (linia mstyczowska) wydzierżawił Stefanowi całą wieś Klimontów w 1446 r.735

I.F.40 PIETRASZ

Pietrasz z Sułkowic zapłacił „niestane” Wilkowi z Witowic (18 I 1407 r.)736. Mógł być synem zarówno Świętopełka, Bartłomieja, jak i Mikołaja (I.F.22–24).

I.F.41 NN (CÓRKA)

Jak wspomniano w biogramie Krystyna (I.F.28), Greta, wdowa po Świętopełku (I.F.25), występowała w źródle z 1433 r. ze swoim wnukiem Janem Malikiem, tak więc córka Grety poślubiła ojca Jana Malika z Czernikowa. Z kontekstu zapiski sądowej z wy-nika, że tym ojcem był Henryk Malik z Czernikowa, czyli to on był zięciem Grety737.

731 Ibidem, nr 3480 (s. 319).

732 KSŁ, t. II, nr 1950 (s. 222).

733 KSŁ, t. I, nr 5747 (s. 553).

734 A. Boniecki, op. cit., t. XI, s. 110. Tu błędnie podano Kozłowa.

735 Ibidem, t. X, s. 137.

736 KSŁ, t. II, nr 2765 (s. 321), Petrassius de Sulkouicze. Dnia 22 II 1407 r. zapłacił Wilkowi „niestane” po raz drugi, nr 2775 (s. 322).

737 Zapiska z 31 VIII 1400 r., KSŁ, t. II, nr 6669 (s. 791), Mikołaj Malik z Czernikowa sądził się z Jan-kiem de ibidem o zadanie okrutnych ran.

I.F.42 CZCIBOR

Domniemanie, że oprócz wyżej wymienionej córki Świętopełk miał jeszcze syna, wynika z następstwa prawnego w sprawie, którą wcześniej prowadził Świętopełk738. Sprawa ta – jak już wyżej wspomniano – ciągnęła się dalej 24 XI 1388 r. z udziałem podkomorzego mazowieckiego, a stroną zostali Zawisza Barsiński oraz Czcibor z Łąki (Czciborius de Lanka)739.