Koncepcja całości opracowania w skali urbanistycznej

Założeniem całości opracowania jest stworzenie przestrzeni przeznaczonej sztuce tańca i ruchu. By zneutralizować wpływ na środowisko oraz uszanować istniejącą tkankę Sopotu nowa funkcja zostanie wprowadzona w istniejących budynkach Zatoki Sztuki i Teatru na Plaży. Proponowane zagospodarowanie terenu nie wprowadza znaczących zmian, ze względu na wartość kulturową układu urbanistycznego centrum Sopotu. Proponowany „brak zmian” jest również swego rodzaju projektem, gdyż zwraca uwagę na to, że centrum Sopotu powinno pozostać wolne od kolejnych restauracji, budek z jedzeniem, pamiątkami i nieatrakcyjnych elementów krajobrazu wprowadzanych dla sezonowych turystów. Sopot ma swój unikalny charakter i warto go podtrzymywać, bez tworzenia sezonowej atrapy miasta. Brak wprowadzania zmian, szczególnie w tkance urbanistycznej jest rozwiązaniem, które choć niestandardowe, oddaje miastu należyty szacunek i podkreśla całoroczny charakter miasta, a nie tylko ten kreowany czasowo.

Proponowane zmiany w budynkach Zatoki Sztuki i Teatru na Plaży zakładają zależność i współpracę obiektów przy jednoczesnym rozdzieleniu funkcji na bardziej teatralną i oficjalną w pierwszym oraz kameralną i terapeutyczną w drugim. Oba budynki znajdują się przy Alei Mamuszki w Sopocie i dzieli je około 140 metrów, co daje możliwość współpracy czy oddzielenia funkcjonalnego, w zależności od aktualnych potrzeb. Obiekty mają spójne rozwiązania architektoniczne, takie jak plażę

„wchodzącą” do środka obiektów czy spójną, neutralną kolorystykę elewacji. Jednocześnie każdy z nich zachował swój charakterystyczny styl, w duchu szacunku do istniejącej architektury.

3.3.2 Centrum choreoterapii i Sopocian – nowa odsłona dawnego Teatru na Plaży

Głównym celem działań podjętych w Teatrze na Plaży było ujednolicenie obiektu zarówno pod względem funkcjonalnym jak i wizualnym. Zlikwidowane zostały elementy, które najprawdopodobniej były dodane do głównej bryły podczas jednej z przebudów, czyli dwa prostopadłościany pokryte nowoczesnym materiałem elewacyjnym widoczne od strony Alei Mamuszki oraz zniszczony taras widoczny od strony plaży. Bryła zyskała większe przeszklenia, a istniejące szklane wykusze zostały ujednolicone. Zlikwidowano okrągłe okna, a klatki schodowe, które posiadały okrągło zakończone biegi zostały wyrównane do prostej formy. Dach budynku zyskał nową dachówkę w kolorze czarnym, a od południowej strony zostały położone panele fotowoltaiczne. Elewacja całego budynku została pomalowana na biało, co w zestawieniu z pozostałymi zmianami wyczyściło wizualnie obiekt i nadało mu bardziej minimalistycznego charakteru.

Fig. 17. Zagospodarowanie terenu

Zmianie uległ tez układ funkcjonalny obiektu. Na parterze, w południowej części obiektu znajduje się część terapeutyczna, obejmująca 6 gabinetów specjalistycznych o różnych wielkościach, w których mogą stacjonować psychologowie, fizjoterapeuci i inni specjaliści związani z choreoterapią i ruchem. Gabinety obsługiwane są przez recepcję i posiadają przestrzeń otwartą o funkcji poczekalni.

W środkowej części obiektu znajduje się przestrzeń otwarta w formie kawiarni. Miejsce dedykowane jest mieszkańcom Sopotu – mogą tu działać kluby seniora, stowarzyszenia sąsiedzkie lub uczestnicy zajęć tanecznych mogę spotykać się by porozmawiać o tańcu – przestrzeń jest otwarta, wielofunkcyjna i może łatwo dostosować się do potrzeb użytkowników. Do dyspozycji odwiedzających jest również zaplecze toalet wraz z toaletą dla niepełnosprawnych. Istniejąca obecnie scena Teatru na Plaży nie została zlikwidowana, lecz jej widownia została zmniejszona. Scena nie będzie już potrzebna Sopockim artystom, lecz ze względu na małe rozmiary może dalej służyć, np. najmłodszym artystom czy niepełnosprawnym uczestniczącym w choreoterapii. Nowo projektowana scena w budynku Zatoki Sztuki ma charakter dużo bardziej oficjalny i profesjonalny. Zróżnicowanie funkcyjne pozwoli rozgraniczyć twórców profesjonalnych od amatorów sztuki tańca i musicalu. W północnej części znajduje się magazyn scenografii i kostiumów, w którym archiwizowane będą dekoracje wykorzystane przez Sopocki Teatr Tańca i Sopocki teatr Muzyczny Baabus Musicalis. Dostęp do magazynu ułatwiają szerokie otwarcia, które umożliwiają transport dużych gabarytowo elementów.

Na piętro, gdzie znajduje się zaplecze taneczne wraz z całą infrastrukturą potrzebną do treningu, prowadzi zarówno klatka schodowa jak i winda. Dzięki dwuspadowym dachom, na tej kondygnacji znajduje się dużo mniej słupów konstrukcyjnych niż na parterze, dzięki czemu sale do tańca w żaden sposób nie ograniczają ruchów użytkowników oraz są wystarczająco wysokie do bezpiecznego wykonywania skoków czy podnoszeń. Dla użytkowników została przygotowana szatnia damska, męska, instruktorska oraz dla niepełnosprawnych, o rozmiarach pozwalających swobodne poruszanie się wózkiem. Każda z nich oferuje zaplecze sanitarne wraz z prysznicem. Ważnym elementem architektonicznym jest świetlik który doświetla z góry przestrzeń otwartą pomiędzy salami tanecznymi.

W drugiej części budynku znajduje się zaplecze biurowe przeznaczone dla osób zarządzających instytucją oraz innych, które aktualnie korzystają z przestrzeni biurowej budynku. Dbanie o Sopocką

Fig. 18. Rzut parteru Teatru na Plaży

społeczność nie oznacza wykluczania, lecz wsparcie, dlatego więc oferowane są pokoje dla takich instytucji jak Sopocki Klub Morsów. Nad częścią biurową, w przestrzeni o małej wartości użytkowej ze względu na duże skosy, planowane jest zaplecze techniczne wraz z wentylatornią.

Planowane zmiany, choć nie zmieniają układu konstrukcyjnego obiektu w znaczący sposób wpływają na budynek, dając mu szansę na uspokojenie eklektycznego wyrazu architektonicznego bryły i stworzenie nowej jakości funkcjonalnej. Jednocześnie projektowanie centrum choreoterapeutycznego w istniejącym budynku, pozwala zaoszczędzić zarówno fundusze pieniężne jak i jest zgodne z ideą zrównoważonego rozwoju.

Fig. 20. Wizualizacja nowej formy Teatru na Plaży Fig. 19. Rzuty 1 i 2 piętra Teatru na Plaży