W powyższej pracy starano się poruszyć kwestie problematyki potrzeb Sopockich artystów w zestawieniu z możliwościami, które mogę im zapewnić istniejące budynki. Bez wątpienia problemy poruszone w pracy istnieją i potrzebują konkretnych rozwiązań. Sopocki Teatr Tańca i Sopocki Teatr Muzyczny Baabus Musicalis mierzą się obecnie z wieloma problemami wynikającymi z pandemii, braku odpowiedniej infrastruktury i niedofinansowania. Jednocześnie miasto boryka się z ciągle nierozwiązanymi problemami Zatoki Sztuki oraz eklektycznym Teatrem na Plaży, rozchwytywanym pomiędzy różnego rodzaju twórcami. Sopot od lat zastanawia się jak w świadomy sposób oddać miasto stałym mieszkańcom i zatrzymać narastający wciąż proces wyludniania. Turystyka, która jest jednym z najważniejszych źródeł dochodowych miasta, jest jednocześnie plagą, która coraz bardziej zmienia stan
30Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, Dz.U.2019.1065 t.j. z dnia 07.06.2019, wersja obowiązująca od 25 grudnia 2020 r.
kurortu. Znalezienie balansu w tej sytuacji jest wyjątkowo trudne i wymaga złożonego i dalekosiężnego planu działania.
Przedstawiona w pracy koncepcja bazuje na tym co Sopot już posiada, czyli talencie i kreatywności lokalnych artystów. Już teraz w Teatrze na Plaży odbywają się zajęcia pt. „Ciało Otwarte”
bazujące na choreoterapeutycznym podejściu do ruchu. Jednocześnie tancerze marzą by móc prezentować własną twórczość na większych scenach. Oddanie im Zatoki Sztuki i Teatru na Plaży oraz skupienie się na rozwoju ich umiejętności zarówno jako aktorów scenicznych jak i psychologów i pedagogów tańca to krok, który może zmienić odbieranie istniejących budynków przy Alei Mamuszki, a co za tym idzie całego wizerunku miasta.
Pod względem architektonicznym, wprowadzanie zmian w budynkach Teatru na Plaży i Zatoki Sztuki jest nieuniknione. Oba budynki nie prezentują się odpowiednio do miejsca zajmowanego na panoramie miasta widzianej z molo, ale jednocześnie daleko im do stanu, który wskazywałby na logiczną potrzebę usunięcia ich. Zaproponowane w powyższym projekcie zmiany mają na celu ujednolicenie architektury, by jak najlepiej prezentowała się w nadmorskim krajobrazie. Sopot widziany oczami turystów jest kolorowy, głośny i chaotyczny. Ale poza sezonem letnim, w oczach stałych mieszkańców Trójmiasta, Sopot to małe miasteczko, pełne zieleni, pustych plaż zimą pokrytych śniegiem i klimatycznej architektury. Wprowadzone zmiany mają na celu wpasowanie się w ten krajobraz, by jak najlepiej służyć głównym użytkownikom tej przestrzeni – Sopocianom.
Literatura
1. Bańka A.: Elementy psychologii klinicznej, tom V, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, 1998
2. Cao L.: JKMM's Dance House Helsinki is Designed to Advance the Performing Arts, 2019, ArchDaily, dostęp: styczeń 2021
3. Garbacik J., Węgrzyn E.: Choreoterapia jako jedna z metod leczenia ruchem, Zeszyty naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, Prace Instytutu Kultury Fizycznej nr 25, 2008
4. Jacuński K.: Terapeutyczna rola architektury, Gazeta Wyborcza, 2019
5. Janiak J., Recykling i upcykling w służbie architektury. Estetyka obiektów z materiałów wtórnych., Przegląd budowlany R. 88, nr 1, 2017
6. A. Klejzerwoicz, Atelier w krótkich spodenkach, Siedziba, źródło:
https://www.teatratelier.pl/index.php?pid=teatr_w_spodenkach , data dostępu 21.05.2021 7. Kot T.: Spacerownik Sopocki, Sopot 2017
8. Kulowski A.: Akustyczne projektowanie pomieszczeń – wykład wprowadzający, Politechnika Gdańska, 2018
9. Lipińska K.: Inspiracje akustyczne w kreowaniu architektury sal widowiskowych, Katedra Technicznych Podstaw Projektowania Architektonicznego, Wydział Architektury, Politechnika Gdańska, 2011
10. Michałowski L., Tobis T.: Sopot. Od elitarnego uzdrowiska do kurortu dla mas. Studia socjologiczne 2010, (198), Uniwersytet Gdański
11. Overstreet K.: Tetrarc Architects Unveils Design Proposal for the Rennes Conservatory, 2016, ArchDaily, dostęp: styczeń 2021
12. Piórkowska A.: Tańczyć każdy może - case study dla rozwiązań funkcjonalno-przestrzennych szkoły i teatru tańca, Wydział Architektury Politechniki Śląskiej, Gliwice, 2017
13. Puszczałowska-Lizis E., Markowski A., Markowska M., Szymańska-Smoleń E.: Możliwości zastosowania choreoterapii w rewalidacji dzieci z niepełnosprawnością intelektualną, Kraków 2018
14. Sumlet W.: Skala ludzka w architekturze i przestrzeni mieszkaniowej, Czasopismo Techniczne Politechniki Krakowskiej, zeszyt 29, 2012
15. Szalkiewicz M.: Choreoterapia jako forma pracy z osobami niepełnosprawnymi, Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy, 2018
16. Tłuczek K.: Ruch, taniec, symbolika ciała jako formy transgresji konstruktywnej "ku sobie", Civitas Hominibus: rocznik filozoficzno-społeczny 9, 105-113, 2014
17. Trojanowska M.: Rola i architektura teatrów plenerowych, Zakład Architektury i Urbanistyki UTP, Bydgoszcz 2019
18. Wojcieszuk M.: Sprawozdanie z seminarium naukowego „Improwizacja w tańcu jako metoda pracy twórczej i terapeutycznej", Poznań 2003
19. Zerek U.: Taniec jako sztuka relacji, Gdańsk 2016
20. Instytut Badań nad Gospodarką Rynkową: Sopot - diagnoza społeczna i gospodarcza, Sopot 2012
21. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, Dz.U.2019.1065 t.j. z dnia 07.06.2019, wersja obowiązująca od 25 grudnia 2020 r.
22. Łazienki Północne – Zatoka Sztuki, źródło: http://www.hotelisko.pl/atrakcja,1731,lazienki-polnocne-8211-zatoka-sztuki.html, data dostępu 21.05.2021
Wykaz figur
[fig. 1] Przykład dobrze zaprojektowanej sali do ćwiczeń ruchowych, Y Ballet School, Tokushima, Japonia, autor: Yohei Sasakura, źródło: archdaily.com
[fig. 2] Przykład wielofunkcyjnej sali z widownią, Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku, autor: Mikołaj Bujak, źródło: muzeum1939.pl
[fig. 3] Wizualizacja wnętrza Dance House Helsinki, autor: biuro architektoniczne JKMM, źródło: jkmm.fi [fig. 4] Wizualizacja otwartego dziedzińca konserwatorium w Rennes, autor: Air Studio + Tetrarc, źródło: aasarchitecture.com
[fig. 5] Fotografia Dee and Charles Wyly Theatre, autor: Iwan Baan, źródło: archdaily.com [fig. 6] Próba generalna Sopockiego teatru Tańca do premiery spektaklu „Rambert. Tryptyk.”, autor: Anna Maria Biniecka, źródło: facebook.com/SopockiTeatrTanca
[fig. 7] Sopocki Teatr Muzyczny Baabus Musicalis w spektaklu „Wielka Podróż Dorotki”, autor: Krzysztof Bzdeń, źródło: facebook.com/stm.baabusmusicalis
[fig. 8] Panorama Sopotu widziana z molo, autor: Aleksandra Kwiatkowska
[fig. 9] Molo podczas sezonu turystycznego, autor: Karolina Miszta, źródło: sopot.naszemiasto.pl [fig. 10] Analizy graficzne Sopotu, autor: Aleksandra Kwiatkowska
[fig. 11] Festiwal LASY odbywający się latem 2020 roku, autor: Karol Makurat/REPORTER, źródło: trójmiasto.wyborcza.pl
[fig. 12] Wnętrze Sopoteki, autor: Tom Kurek, źródło: www.propertydesign.pl [fig. 13] Karlshamn, Szwecja, autor: Per Pixel, źródło: arrivalguides.com [fig. 14] Budynek Teatru na Plaży obecnie, autor: Aleksandra Kwiatkowska
[fig. 15] Pocztówka przedstawiająca Łazienki Północne w latach 80., autor: M. Raczkowski, wydawnictwo KAW, źródło: allcollect.pl
[fig. 16] Budynek Zatoki Sztuki obecnie, autor: Aleksandra Kwiatkowska [fig. 17] Zagospodarowanie terenu, autor: Aleksandra Kwiatkowska [fig. 18] Rzut parteru Teatru na Plaży, autor: Aleksandra Kwiatkowska [fig. 19] Rzuty 1 i 2 piętra Teatru na Plaży, autor: Aleksandra Kwiatkowska
[fig. 20] Wizualizacja nowej formy Teatru na Plaży, autor: Aleksandra Kwiatkowska [fig. 21] Rzut parteru Zatoki Sztuki, autor: Aleksandra Kwiatkowska
[fig. 22] Rzuty kondygnacji 1, 2 i 3 Zatoki Sztuki, autor: Aleksandra Kwiatkowska [fig. 23] Wizualizacja budynku Zatoki Sztuki, autor: Aleksandra Kwiatkowska [fig. 24] Wizualizacja sceny zewnętrznej, autor: Aleksandra Kwiatkowska
[fig. 25]Schemat wprowadzanych zmian konstrukcyjnych w Zatoce Sztuki wraz z zaznaczonym oknem scenicznym, autor: Aleksandra Kwiatkowska
7. Załączniki graficzne – plansze dyplomowe