Plan pracy (spis treści)

Plan pracy stanowi równocześnie jejspis treści. Zamieszczany jest naj­

częściej na początku,po stronietytułowej, podziękowaniach i ewen­ tualnym streszczeniu. Zaleca się stosowanie numerycznego syste­ mu kolejności poszczególnych części pracy, ze schodowym układem poszczególnych podrozdziałów (ryc. 6.4). Można wtakim układzie przyjąć zasadę,że główne rozdziały pracy wyróżnione będączcion­

ką pogrubioną. Można,choćnie jestto powszechniepraktykowane, ponumerować pozycje pojawiające sięporozdziale Wnioski, czyli Spis literatury oraz Spis tabel, Spis rycin iewentualnieAneks.

Niektórzyautorzypreferują inną formę układu planu pracy, tzw.

mieszaną, czyli cyfrowo-literowy,np.: 1, la, lb, 2..., lub używaniecyfr arabskich i rzymskich: 1.1.,2., II. 1., 2. itd. (ryc.6.4).

M1NUSKUŁA

(łac. minusculus = bardzo mały) Mała litera alfabetu; pismo, litery tekstowe (w odróżnieniu od dużych liter początkowych - majuskuły).

WERSALIKI

(niem. Versalien; łac. versus = wiersz)

Czcionki dużych liter alfabetu.

KAPITALIKI

(łac. capitalis = główny) Czcionki wersalikowe o stopniu równym wysokości liter minuskułowych danego tekstu.

6.3. WYMAGANIA REDAKCYJNE 139

Spis treści 3.1. Materiały kartograficzne.... . 17 3.2. Dane pomiarowe

i obserwacyjne... . 20 3.2.1. Dane pomiarowe... . 22 3.2.2. Dane obserwacyjne.... 23 III.l. Materiały kartograficzne... ... 17 III.2. Dane pomiarowe

i obserwacyjne... ... 20 III.2.a. Dane pomiarowe... ... 22 III.2.b. Dane obserwacyjne... ... 23 III.2.C. Wyniki eksperymentów... ... 24 IV... ...

VI. Wnioski/Podsumowanie... ... 32 VII. Spis literatury... ... 35 VIII. Spis tabel... ... 36 IX. Spis rycin... ... 37 Aneks/Załączniki

Ryc.6.4.Przykłady stron zawierających spis treści Źródło: opracoanie własne.

Plan pracy jest bardziej czytelny(zwarty), jeśli zostaną wprowadzone pojedyncze odstępy między wierszami. Dzięki temu zabiegowi zwykle udaje się zmieścić spis treści na jednej stronie,co sprawia, że będzie on wygodniejszy dla czytelnika. Zalecasię, abyobok poszczególnych punktówipodpunktów podać numery stron, na których rozpoczynają sięposzczególnerozdziałyi podrozdziały. Aby tozrobić,wymaganajest niecowiększa sprawność w obsłudze komputera. Numerystron powin­

ny byćwyrównane do prawego marginesu, a odstęp między tekstem i numerem wypełnionydrobnymi kropkami. Numerystronw planie pracy wpisuje się tuż przedjej ostatecznymwydrukiem, gdyż zwykle wtedyjużnieulegają onezmianie.

6.3.6. Kolejne strony

pracy

Poszczególnerozdziały pracyumieszcza sięna nowej stronie, natomiast podrozdziały, z zachowaniemwiększegoodstępu (np. 2 wierszeprzed podtytułem i po podtytule), jakokontynuacjętekstu. Wszystkie tytuły rozdziałów i podrozdziałów musząmieć jednakowe brzmieniew spisie

140 6. PISANIE PRACY KOMPILACYJNEJ ORAZ OPRACOWANIE REDAKCYJNE TEKSTU

treści i w tekście, natomiast ich formamoże się nieco różnić. Przy­

kładowo w tekściepracy tytuły rozdziałów mogą być pisane dużymi literami i czcionką pogrubioną, np. 1. WSTĘP,apodrozdziałów tylko czcionkąpogrubioną, np. 1.1. Cel pracy. Należy pamiętać, żepotytułach rozdziałów, podrozdziałów, a także tabel, rycin,fotografiiitp. nie należy stawiać kropki na końcu.

Tekst całejpracypowinien być podzielony na poszczególne akapity, które wyróżnia siępoprzez stosowanie wcięcia(najczęściej 1,25-1,5cm) pierwszego wierszaakapitu. Do ustawiania akapitów nienależyużywać tabulatora, lecz formatowania akapit/wcięcie/pierwszy wiersz/1,25.

Zamieszczonewpracy tabele, wykresy, mapy, fotografiesąnumero­ wanezgodnie z kolejnościąichcytowaniaw tekście. Istnieje zasada, że tabele opisujemy skrótem tab. 1, tab. 2 itd.,podpisy wykresów, rysun­

ków, diagramów, schematów i map możemy rozpoczynaćodskrótu ryc. 1. Te dwieformy cytowaniaw pracy mają wówczas niezależną od siebie numerację.Niekiedy autorzy podpisują wykres lubdokonują jego cytowania w tekście zapomocąskrótu: rys. lubwyk. Tadruga forma jest niepoprawna,natomiast pierwsza odnosi się tylko do rysunków.

Ponadto zarówno jedna, jak i druga nie powinnybyćstosowane do podpisu map i fotografii, w przypadku którychstosowane sąskróty fot. l,fot. 2 itd. oraz mapa 1, mapa 2 itd. Dlauproszczeniazaleca się stosowanie tylko dwóch rodzajów podpisów: dla tabel - skrót tab.-, dla wykresów, rysunków, diagramów,schematówi map- skrót ryc.

(od: rycina).

W trakcie pisania pracydobrze jest zaznaczyć innym kolorem w tek­ ściemiejscacytowaniatabel irycin.Na wydruku miejscateznaczymy namarginesie na wysokości wiersza, w którymdokonano powołania.

Procedura ta ułatwia i przyśpieszaprace redakcyjnew sytuacji,kiedy autor rezygnuje z wybranych rycin, dokłada nowealbo zmienia ich kolejnośćwtekście. Ponadto ten trybsprawdza się w sytuacji,kiedy oceniepromotora podlega wstępna wersjapracy, a ryciny i tabele stano­

wią osobne pliki (załączniki).Informacja na marginesie ułatwia wtedy promotorowi czytanie tekstu. Przed ostatecznym wydrukiem zaznacze­

niate należy zlikwidować.

Podobnąmetodę postępowania stosujemy, kiedymamywątpliwo­ ści co do użytych sformułowań, jakości przeprowadzonej analizy lub

RYCINA

Ilustracja w książce, publikacji, dawniej wykonywana ręcznie różnymi technikami graficznymi.

Potocznie - ilustracja, zdjęcie, wykres.

6.3. WYMAGANIA REDAKCYJNE 141

REDAKCJA TEKS TU

* opracowanie tekstu pod względem merytorycznym i stylistycznym,

" wersja tekstu po opracowaniu redakcyjnym,

* praca osoby kierującej zespołem opracowującym

(łac. annexus = przyłączenie, dołączenie)

Dodatek uzupełniający lub ilustrujący zasadniczy tekst publikacji.

jeśli fragment tekstu wymagauzupełnienia o informacje pochodzące z literatury albochcemy wybrane zagadnienia przedyskutować zpro­ motorem itp. Wszystkie takie wątpliwe miejsca dobrze jest wyróżniać wtekście na bieżąco.

W trakciepisania pracy numerystronczęsto ulegają zmianie, dla­

tego dopiero na etapie wydruku są wpisywane dospisu treści.Jeżeli w pracy są stosowane skróty, towinny być one wyjaśnionewmiejscu, w którym porazpierwszyzostały użyte oraz dodatkowo w tabelach czy na rycinach. Jeśli jest ich wpracydużoisą częstostosowane, dobrze jest je zatytułować „Objaśnieniaskrótów”i umieścić na oddzielnej stro­ nieprzedwstępem, lecz po spisie treści.

Po zakończeniu pisania pracyprzystępujemystopniowo do jejfor­

matowania (tzw. łamania tekstu). Ostateczna redakcjadokonywana jest po uwzględnieniu wszystkich uwag promotora. Czasami z pozoru drobne zmiany w tekście wymagająnp. przesunięcia rycinyczytabeli, co może zaburzyć układ pracy. Dlatego rycinyitabele na tymetapie lepiej dostarczyć wydrukowane na osobnych stronach, a wstawiać je do tekstupod koniecprac redakcyjnych.