Przeprowadzone badania wykazują, że bardzo duże znaczenie w ocenie dziennikarzy ma content strony, czyli jej zawartość wpływająca zarówno na szybkość zdobywania potrzebnych informacji, jak również ich merytoryczną jakość. Dziennikarze najwyżej ocenili press roomy Audi, Skody, Volkswagena oraz Mercedesa, w związku z czym właśnie w oparciu o nie po-wstał poniższy modelowy press room.
Adres strony powinien być jak najkrótszy, zawierać nazwę marki i słowo press lub me-dia, tak by intuicyjnie i z pamięci go wpisywać. Dostęp do szczegółowych informacji, wyso-kiej rozdzielczości filmów oraz zdjęć powinien być chroniony loginem, co sprawia, że treści postrzegane są jako ekskluzywne i przeznaczone wyłącznie dla dziennikarzy, co więcej tylko takich, którym przyznano login i hasło, uznając ich tym samym za wiarygodnych. Dobrze, żeby adres strony pozycjonowany był w wyszukiwarce na pierwszym bądź drugim miejscu po wpisywaniu hasła: „nazwa marki press release” dla witryn międzynarodowych oraz „nazwa marki materiały prasowe” dla stron polskich.
Nieodzownym i podstawowym elementem internetowego biura prasowego musi być kon-takt do wszystkich osób z działu public relations wraz z ich zdjęciami, numerami telefonów stacjonarnych i komórkowych, jak również mailami oraz zajmowanymi stanowiskami. Ważne również, by na stronie znalazły się biogramy prezesa, członków zarządu oraz dodatkowo dy-rektorów innych działów, zarówno przedstawicielstwa w Polsce, jak i całej organizacji, wraz ze zdjęciami oraz krótkimi wywiadami z tymi osobami.
Witryna powinna być – z jednej strony –na tyle rozbudowana, by znalazły się na niej wszelkie niezbędne informacje, z drugiej zaś – musi być intuicyjna i funkcjonalna, tak by nie sprawiała trudności przy wyszukiwaniu potrzebnych materiałów, a po ich znalezieniu, żeby pojawiały się również odnośniki do związanych z nią danych technicznych, raportów, filmów, zdjęć oraz pozostałych publikacji o podobnej tematyce.
Dużą zaletą press roomów są ich możliwości interaktywne, takie jak na przykład blog prowadzony przez PR managera, możliwość uczestniczenia przez dziennikarzy w videokonfe-rencjach, relacje na żywo, media TV czy udostępniony i uaktualniany na bieżąco kalendarz wydarzeń, w których udział bierze organizacja.
Na stronie powinny znaleźć się informacje o firmie, jej przedstawicielstwie w Polsce, materiały dotyczące historii i ciekawostek związanych z nią i jej produktami, historyczne
Strona 159 z 188
zdjęcia, struktura organizacji oraz dane finansowe, jak również obszerne archiwum zawiera-jące kompletne materiały wraz ze zdjęciami, sięgazawiera-jące co najmniej kilku lat wstecz.
Zamieszczane informacje powinny być napisane prostym, niebranżowym i zrozumiałym językiem, merytorycznie i stylistycznie poprawne, dawać się łatwo czytać. Powinny charakte-ryzować je dokładność, czyli trafność tematów, odpowiedni lead, długość tekstów i konkret-ność treści. Pamiętać należy również o danych technicznych widocznych przy materiale, moż-liwości bezpośredniego ich ściągnięcia oraz podaniu orientacyjnych cen. Należy zapewnić możliwość pobierania wybranych zdjęć bezpośrednio po kliknięciu i oznaczonych zdjęć z ko-szyka oraz materiału w całości bądź poszczególnych jego fragmentów.
Galeria multimedialna powinna być intuicyjna i bardzo bogata, tak by we wszystkich mediach nie pojawiało się dokładnie to samo zdjęcie. Rozdzielczość materiałów graficznych musi być dostępna w kilku wariantach, bowiem podczas gdy media drukowane potrzebują zdjęć w jak najlepszej jakości i największej możliwej rozdzielczości, dziennikarze internetowi mają zapotrzebowanie jedynie na zdjęcia poglądowe, które można szybko pobrać i ponownie załadować.
Ważna jest także techniczna pomoc oraz ułatwiacze w postaci mapy strony, FAQ, czyli najczęściej pojawiających się pytań, kontakt do administratora strony, jak również linki do innych stron firmy, raportów czy statystyk oraz linki bądź kopie materiałów o firmie w róż-nych mediach. Bardzo istotnym elementem, który powinien być dość widoczny na stronie, są odsyłacze do mediów społecznościowych, kanału RSS oraz możliwość subskrypcji newslettera.
Dodatkowo polskie strony powinny zawierać informacje na temat krajowych wydarzeń i eventów, dane dotyczące rodzimego rynku, zdjęcia samochodów z polską rejestracją oraz filmy kręcone w Polsce. Bardzo przydatna w pracy dziennikarza jest również zamieszczona lista dostępnych aut prasowych wraz ze specyfikacjami, regulaminem oraz możliwością umówienia się na odbiór samochodu poprzez stronę prasową (rozwiązanie takie dotychczas wdrożyła tylko jedna marka).
Badania przeprowadzone w ramach dysertacji pokazują, że press room jest podstawą działania zarówno mediów, jak i PR managerów. Jest pierwszym źródłem informacji, do któ-rego sięgają dziennikarze, oczekując, że znajdą tam wszelkie niezbędne w ich pracy materia-ły. Muszą być one nie tylko poprawne merytorycznie i stylistycznie, ale również wyczerpują-ce i ciekawe. Z drugiej strony jest to narzędzie, które w znacznym stopniu usprawnia pracę managerów, pozwalając im na utrzymanie kontaktu z dziennikarzami, przekazywanie
infor-Strona 160 z 188
macji na bieżąco, a przede wszystkim na zasadniczą oszczędność czasu. Wielu serwisom dla mediów daleko jest jednak do przedstawionego modelu. Zapewne istnieje wiele powodów takiego stanu rzeczy, jednak aby sprostać potrzebom i oczekiwaniom dziennikarzy, PR mana-gerowie wcześniej czy później zmuszeni będą dostosować zawartości swoich press roomów do najlepiej ocenianych konkurentów.
Strona 161 z 188
Wnioski końcowe
Wnioski końcowe są kontynuacją wniosków wypływających z analizy przeprowadzonej za pomocą równoległej strategii zanurzeniowej.
Ponieważ public relations to dziedzina, która ciągle się zmienia, musi nadążać za nowymi trendami i technologiami, a także nowymi kanałami komunikacji. Musi wprowadzać je na bieżąco, łącząc z tradycyjnymi narzędziami, a przede wszystkim mierzyć i rozwijać. Dzięki internetowi zatarły się granice oraz bariery językowe, możliwe są kampanie i komunikacja globalna, a pojawiające się wciąż nowe innowacyjne technologie pozwalają na ukierunkowa-nie działań na grupy docelowe. Co więcej, zdaukierunkowa-niem autorki ukierunkowa-nieuniknione przesunięcie ak-tywności w kierunku internetu doprowadzi do rozdzielenia public relations na media relations oraz e-PR, wzbogacając je o elementy takich dziedzin, jak kognitywistyka czy komunikacja społeczna.
Dysertacja odpowiada na pytania o relacje z mediami, o ich potrzeby oraz opinie. Przedsta-wia skuteczne narzędzia i metody pomiaru efektów ich stosowania. Traktuje o sposobach właści-wego dotarcia z informacjami do odbiorców oraz działaniach zachęcających dziennikarzy do współpracy i aktywności. Zwłaszcza że wypracowując standardy oraz dokładne procedury, należy uwzględnić fakt, że zarówno sytuacje, wydarzenia, jak i obydwa środowiska mogą być nieco przewidywalne z racji swojej charakterystyki – w dużej mierze tworzą ją bowiem kreatywni i nie-zależni indywidualiści. Mianownikiem ich wspólnych działań powinno być profesjonalne po-dejście do wykonywanej pracy, szanowanie i zrozumienie potrzeb drugiej strony oraz możliwie sprawne komunikowanie się i przekazywanie informacji.
Badania pokazują, że najważniejszym działaniem w public relations (sferą zadaniową) są media relations, jednak obie grupy mają nieco odmienne wyobrażenie na ich temat. Wielu PR managerów wybrało pięćdziesięciu bądź mniej dziennikarzy, których uważa za najważniej-szych w branży i traktuje priorytetowo, przedstawiciele mediów natomiast – zwłaszcza ci, którzy nie znaleźli się w grupie wybranych, a którzy mimo wszystko stanowią większość – uważają, że wszyscy powinni być traktowani w ten sam sposób i że krzywdzące jest posługi-wanie się wyłącznie ekwiwalentem reklamowych jako wskaźnikiem oceny działań, bez uwzględnienia tzw. nazwiska, wydźwięku czy stopnia ważności i merytorycznej poprawności danej publikacji.
Strona 162 z 188
Meritum sprawy wydaje się stanowić edukacja praktyków, specjalistów, menage-rów obecnych i przyszłych w zakresie właściwego planowania celów oraz metod ewa-luacji działań. Obecnie najważniejsze pozostają pytania nie tylko o ustandaryzowanie sposobów pomiarów działań public relations, ale o kierunek, w jakim PR będzie podążać w przyszłości. Jak przygotować przyszłych specjalistów? Jakimi cechami i umiejętnościami będą musieli się wykazywać? Świat się zmienia, ale czy zmieniać się będzie również public relations? Jak wynika z powyższych badań, w których 70% PR managerów zadeklarowało, że nie wyobraża sobie, że ich działania opierać się będą wyłącznie o e-PR, ważne będą za-równo obecne umiejętności, jak i te związane z cyfryzacją otaczającego nas świata, czyli rozumienie mediów społecznościowych, tworzenie treści SEO, śledzenie trendów czy podą-żanie za nowymi narzędziami i kanałami komunikacji. Dobry PR-owiec, podobnie jak obecnie, będzie musiał być kreatywny i otwarty na nowe pomysły i nade wszystko dobrze zorganizowany i zarządzający czasem.
Inne badania164 wykazują, że polscy PR managerowie dobrze wiedzą, że ekwiwalent re-klamowy nie jest właściwym wskaźnikiem. Aż 62% respondentów zdaje sobie sprawę, że
„technika ta nie jest miarodajna – działania reklamowe i PR to nie jest jedno i to samo, dlate-go nie można mierzyć ich jedną miarą”, a co trzeci twierdzi, że AVE „pozwala specjaliście PR łatwo przedstawić zarządowi (klientom) wartość wykonanej pracy”. Badania przeprowa-dzone w ramach dysertacji jasno pokazują, że praktyka daleka jest od teorii – zdecydowana większość PR managerów korzysta między innymi właśnie z AVE, co potwierdzają słowa:
„Coraz mniej jest ludzkich podejść, tylko liczby. Dla nas w stricte PR jest to wyłącznie ekwi-walent reklamowy” oraz „Jestem rozliczany wyłącznie z tego, co pokazuje się w mediach. To, że się starałem, a nie wyszło, nikogo nie interesuje”.
Skuteczna komunikacja z mediami uzależniona jest od kilku elementów, niestety dość prozaicznych, takich jak odpisywanie na e-maile, odbieranie telefonów bądź oddzwanianie, zapewnianie niezbędnych materiałów. W przeciwnym razie efekt może być tylko jeden:
dziennikarze sami znajdą odpowiedź na swoje pytanie. Obowiązkiem PR managera jest nie tylko ogłaszanie światu nowych produktów oraz wzrostów sprzedaży, ale również pomoc mediom w ich codziennej pracy, dostarczanie ciekawych historii i kompletnych materiałów, na podstawie których dziennikarze będą mogli zgodnie ze swoją wiedzą przygotować intere-sującą publikację. Przepływ informacji musi być nieograniczony, niczym niezakłócony, a
164 A. Miotk, Badania w public relations, op.cit., s. 168.
Strona 163 z 188
wartość przekazu powinna być wysokiej jakości, kompletna, merytoryczna i bez zbędnych zachwytów wskazujących na nadmierne utożsamianie się z organizacją i samouwielbienie.
Pierwszy rozdział dysertacji poświęcony został teorii i problematyce związanej z ta-kimi zagadnieniami, jak media relations i ich roli w public relations, narzędzia informa-tyczne, a w szczególności internetowe, media, kodeksy oraz branża motoryzacyjna. Zamiesz-czono w nim również przegląd literatury poświęconej temu zagadnieniu. Wraz z rozwijającą się technologią i coraz większymi możliwościami związanymi z nowoczesną infrastruk-turą, sprzętem i oprogramowaniem modyfikacji ulegają również znane dotychczas ka-nały komunikacji oraz sposoby dostarczania informacji. Zmieniają się także media – coraz głośniej mówi się o wyodrębnieniu mediów społecznościowych jako niezależnego środka przekazu. Rządzą się one bowiem innymi prawami, posiadają własne wskaźniki pomiaru i są w pełni interaktywne. Powoduje to również zmiany w tradycyjnych działa-niach public relations oraz sposobach mierzenia efektów tych działań, jak również wywołuje potrzebę przedefiniowania dotychczasowych metod i standardów. Podobnie ma się sprawa z branżą motoryzacyjną, która stoi na krawędzi olbrzymich zmian związanych z wprowadza-niem pojazdów elektrycznych, a tym samym z odcinawprowadza-niem się od światowych rynków r o-py, co zapewne będzie miało duży wpływ na globalną zmianę sił gospodarczych oraz oczywiście na działania public relations. Ważnym punktem rozdziału jest część poświęcna mierzeniu efektów działań PR, ich ewaluacji, poziomom efektywności oraz metodol o-gii i wskaźnikom wykorzystywanym w procesie pomiarów – wykorzystywanych przez działy PR, jak również agencje public relations oraz monitorujące media. Wciąż pomimo głośnego protestu środowiska akademickiego i praktyków najbardziej popularnym wskaź-nikiem jest ekwiwalent reklamowy, który po wnikliwej analizie można uznać za niewła-ściwy, niestety bardzo wygodny i efektowny.
Jak wykazały badania, na ocenę składa się bardzo wiele czynników, wszystkie jednak jednoznacznie wskazują, że właściwe działania oraz umiejętne korzystanie z dostępnych na-rzędzi bezpośrednio wpływają na postrzeganie PR managerów, a co za tym idzie, na współ-pracę oraz relacje. Zasadniczy wpływ na nie ma również zachowanie PR managerów, ich spo-sób bycia oraz to, jak odnoszą się do dziennikarzy.
Branża motoryzacyjna jest dość specyficzna, dotyczy dóbr luksusowych, w dodatku bar-dzo zaawansowanych technologicznie. Niezbędne jest więc wykorzystywanie przez PR ma-nagerów tradycyjnych narzędzi public relations, na które w tym przypadku składają się przede wszystkim park prasowy, prezentacje, konferencje i wywiady. Co prawda, jak wynika z
ba-Strona 164 z 188
dań, internetowy press room przynosi najlepsze efekty, jednak nadal musi być wspomagany i uzupełniany przez inne narzędzia, bowiem nie można opowiadać o czymś, czego samemu się nie poznało. Coraz bardziej uwidacznia się również rozłam wśród managerów PR na ukie-runkowanych na narzędzia wirtualne oraz tradycjonalistów, według których „zdecydowanie najlepsze efekty przynosi zwiększenie liczby nowych samochodów testowych”. Świadome wykorzystanie tradycyjnych narzędzi może przynosić wiele korzyści, o czym świadczą słowa:
„jeżeli chodzi o efekty jakościowe, to na pewno lepsze przynosi PR tradycyjny, a jeżeli mó-wimy o efektach ilościowych, to PR internetowy”.
Na pewno rozwój narzędzi informatycznych, począwszy od superszybkich komputerów, urządzeń mobilnych, oprogramowania oraz licznych aplikacji, jak również nieograniczony dostęp do sieci internetowej praktycznie w każdym miejscu na ziemi zmieniły styl pracy oraz wymogi stawiane przed nowoczesnymi public relations. Pojawiły się nowe kanały komunika-cji, takie jak media społecznościowe, traktowane – z jednej strony – jak narzędzie do przeka-zywania informacji i samoprezentacji, a z drugiej – jak miejsce dialogu i feedbacka.
Praca PR managerów powinna być monitorowana i oceniana – co do tego nie ma wątpli-wości żadna z grup, przy czym dziennikarze uważają, że niewłaściwa jest ocena aktywności działów PR przez pryzmat liczby ukazujących się publikacji oraz AVE, które notabene są najczęściej wskazywane przez PR managerów, pomimo zdania, że „w przypadku działań PR wyliczanie ekwiwalentu reklamowego, tego sławnego AVE, też jest, umówmy się, takie umowne”. Wszystkie badane jednostki zlecały monitoring mediów agencji zewnętrznej, ko-rzystając tym samym z proponowanych wskaźników. Zapewne jest to dobre rozwiązanie, bo-wiem w wymierny sposób pokazuje organizację na tle konkurencji. Jest ono również o tyle wygodne, że otrzymuje się gotowe wykresy i liczby w Excelu, co łatwo przedstawić zarządo-wi w formie raportu. Na tym jednak ocena nie pozarządo-winna się kończyć, bozarządo-wiem nie uwzględnia niemierzalnych efektów działań PR managerów oraz czynników długoterminowych wpływa-jących na postrzeganie marki i jej produktów – czyli nie dotyka sedna public relations. Przed-stawiane wyniki są jakby na pograniczu PR i marketingu, który z zasady jest całkowicie mie-rzalny i daje się przełożyć na finanse i statystykę.
Public relations, a w szczególność media relations, są czymś więcej. To właśnie tutaj, a nie w żadnym innym dziale, wymierne korzyści przynoszą dobre opinie oraz ocena nie tylko produktów czy działalności przedsiębiorstwa, ale także samych PR managerów – o czym, jak wynika z badań, często zapominają. To właśnie oni są wizytówką organizacji, zarówno w do-brych, jaki i złych dla niej okresach. Muszą więc zawsze być dyspozycyjni, przygotowani,
Strona 165 z 188
chętni do współpracy, szukający nowych wyzwań i możliwości, sprawiedliwi, otwarci i lubią-cy innych ludzi. Oczywiście nie zawsze przekłada się to bezpośrednio na wysokość sprzeda-ży, bowiem nawet najlepszy PR manager nie uzyska efektu, jeśli marka nie ma nowych pro-duktów, może natomiast załagodzić momenty kryzysowe, tak by nie miały wpływu na sprzedaż, bądź też wspomagać pracę innych działów, by oferta przedsiębiorstwa stała się prawdziwym hitem.
Analiza przedstawionych badań pokazuje, że coraz większa liczba dziennikarzy – zwłaszcza młodych – ma zupełnie odmienne podejście zarówno do swojej pracy, kanałów komunikacji, jak i dostępnych narzędzi. Jako grupa dziennikarze korzystają przede wszystkim z materiałów przesyłanych drogą elektroniczną, internetowych press roomów oraz multime-dialnych banków przeznaczonych dla prasy. Dość często biorą także udział w jazdach testo-wych, konferencjach prasowych oraz wyjazdach na prezentacje nowych modeli. Trochę sła-biej wygląda kwestia spotkań bezpośrednich, gdyż ogrom pracy, natłok informacji do przerobienia oraz kolejnych zadań znacznie ogranicza obu stronom czas. Dotyczy to również udziału np. w targach branżowych, ponieważ materiały prasowe na temat oferowanych pro-duktów dostępne są w internecie i umożliwiają wcześniejsze przygotowanie publikacji.
Wraz z rozwojem nowych kanałów komunikacji zmieniają się również zasady działania specjalistów PR. Media społecznościowe na przykład rządzą się zupełnie innymi prawami niż media tradycyjne, w których w dużej mierze sytuacje kryzysowe zależały od sposobu przeka-zania negatywnych informacji. W social mediach to właśnie PR managerowie muszą odpo-wiadać na niezręczne i często bardzo trudne pytania, jak również odróżniać konstruktywną krytykę od coraz bardziej rozpowszechniającego się hejtu. Teksty powinny być zwięzłe i rzeczo-we, napisane prostym i zrozumiałym językiem, a przede wszystkim atrakcyjne i pobudzające do dyskusji. Co ciekawe, dziennikarze, zwłaszcza internetowi, nie traktują komentarzy w mediach społecznościowych jako formy komunikacji.
Przeprowadzona analiza przy zastosowaniu równoległej strategii zanurzeniowej udowadnia stawianą tezę, że działania media relations oraz postawa PR managerów przekładają się zarów-no na relacje z mediami, jak również mają istotny wpływ na opinie, preferencje i ostateczne decy-zje klientów. Na jej podstawie uzupełnionej o opinie dziennikarzy oraz PR managerów na temat przyszłości zmierzającej ku działaniom e-PR, jak również najsłabszych punktów obydwu grup, utworzono modelowy profil managera public relations oraz modelowy press room. To, w jakim stopniu współczesne działy PR i ich strony prasowe przeznaczone dla dziennikarzy są z nimi
Strona 166 z 188
zbieżne, pokazują przeprowadzone badania. Dają również do myślenia, co można i należy poprawić, aby przybliżyć się do proponowanego modelu.
Podstawą działań PR managerów powinien być profesjonalizm. Badania i obserwacje pokazują jednak, że tak nie jest. Oczywiście nie dotyczy to jedynie rynku polskiego, ale całej branży motoryzacyjnej, czego wyraz dają oficjalne wypowiedzi najbardziej cenionych dzien-nikarzy będących jurorami prestiżowego konkursu Car of the Year. Zdarza się bowiem, że oceniane samochody dostają zero punktów, ponieważ PR managerowie kompletnie ignorują dziennikarzy, w ogóle nie udostępniają im aut testowych bądź współpraca jest mocno ograni-czona165. Zachowania takie są oczywiście naganne, niepożądane i nieakceptowalne nie tylko przez media, ale także przez zarządy firm motoryzacyjnych. Są one tym bardziej niewytłuma-czalne, że zdobycie tytułu na dany rok znacząco wpływa na popyt auta, a co za tym idzie, za-sadniczo zwiększa zyski z jego sprzedaży. Rodzi się zatem pytanie, dlaczego tak się dzieje.
Czy specjalista public relations traktujący w ten sposób nie tylko uznanych dziennikarzy, ale przypuszczalnie również innych przedstawicieli mediów jest w stanie powiedzieć, że jest pro-fesjonalistą i robi wszystko zgodnie ze sztuką i standardami oraz spełnia pokładane w nim oczekiwania? I choć niewątpliwie jest na pewno druga strona medalu oraz liczne powody wi-dziane jego oczami, jednak odpowiedź może być tylko jedna.
Model takich zachowań widoczny jest również na rynku lokalnym, we współpracy z dzien-nikarzami krajowymi, często nie mniej cenionymi i doświadczonymi. Potwierdzają to wyniki ba-dań przeprowadzonych na potrzeby dysertacji oraz spostrzeżenia wynikające z ich analizy.
W ostatnim otwartym pytaniu badań ilościowych kilku respondentów napisało: „szkoda, że powyższa ankieta niczego nie zmieni”. Autorka jest zdecydowanie innego zdania, bowiem wła-śnie z zestawiania faktycznego stanu rzeczy, porównywania go z oczekiwaniami, przedstawiania potrzeb obydwu stron oraz anonimowych opinii i sądów można wyciągać wnioski i na tej pod-stawie wskazywać elementy, które warto doskonalić, by współpraca przynosiła obopólne korzy-ści. Jeden z dziennikarzy napisał, że „ciekawe byłoby przeprowadzenie takiej anonimowej ankie-ty wśród dziennikarzy moto: Jak oceniasz działy PR poszczególnych marek? I zrobienie rankingu. Z rozmów z kolegami wiem, że są marki, które niemal u wszystkich mają bardzo ni-skie notowania. Może przesłanie takiego rankingu do central koncernów spowodowałoby ogólne podniesienie poziomu informacji prasowych i obsługi dziennikarzy”. Warto się nad
W ostatnim otwartym pytaniu badań ilościowych kilku respondentów napisało: „szkoda, że powyższa ankieta niczego nie zmieni”. Autorka jest zdecydowanie innego zdania, bowiem wła-śnie z zestawiania faktycznego stanu rzeczy, porównywania go z oczekiwaniami, przedstawiania potrzeb obydwu stron oraz anonimowych opinii i sądów można wyciągać wnioski i na tej pod-stawie wskazywać elementy, które warto doskonalić, by współpraca przynosiła obopólne korzy-ści. Jeden z dziennikarzy napisał, że „ciekawe byłoby przeprowadzenie takiej anonimowej ankie-ty wśród dziennikarzy moto: Jak oceniasz działy PR poszczególnych marek? I zrobienie rankingu. Z rozmów z kolegami wiem, że są marki, które niemal u wszystkich mają bardzo ni-skie notowania. Może przesłanie takiego rankingu do central koncernów spowodowałoby ogólne podniesienie poziomu informacji prasowych i obsługi dziennikarzy”. Warto się nad