Przedstawiając członków szeroko pojętej familii i głównych rodów (opisanych w tym opracowaniu) tworzących kanwę ich pokoleniowego wrastania w historię miasta Pawłowa a dotyczący w szczególności rodziny: Legaszewskich i Leonhardt'ów, należy chronologicznie wymienić przedstawicieli innych rodzin spokrewnionych, które drogą zawierania związków małżeńskich, wzbogacili i znacząco poszerzyli liczebność klanów tak Legaszewskich jak i Leonhardt'ów.
Według posiadanych wiadomości, to począwszy od roku 1779 do dnia dzisiejszego - ród Legaszewskich liczył 21 członków a Leonhardt'ów 59 osób a w tym skoligaconych z rodziną Legaszewskich, według kolejności nazwisk, pokoleniowe należy wymienić następujące rodziny jak:
Rentfleisch, Borys, Nagrodzki, Florkiewicz, Białogłowski, Pamuła i Miącz.
Natomiast w skład familii Leonhardt'ów weszły osoby posiadające następujące nazwiska:
Żelaźnicki, Purc, Maj, Anger, Potyka, Mazur, Gromek, Ciechomski, Chudecki, Malecki, Barczak, Suszko, Rysztowski, Wieczorek, Mączka, Baran, Trumiński, Zawiślak, Mrówka, Krzeszowski, Hałczyński, Kijkowski, Bortnowski, Wiragh, Dyczko, Gatka, Mróz i Sadowski.
W wielu przypadkach skoligacone osoby pochodzą z szeroko pokoleniowe rozgałęzionych rodów o wiekowych tradycjach rodzinnych, rozsianych i egzystujących na terenie kraju i zagranicy.
Ważnym momentem w historii życia tych rodów była w większości przypadków wola trwania i dążenia do rozwoju liczebnego rodzin, powiększania ich zasobności a także utrzymywania tak ważnych międzypokoleniowych więzi, co niejednokrotnie pozwalało przetrwać członkom tych rodzin, ciężkie okresy w niełatwej Polskiej historii, aż do dnia dzisiejszego.
10. ZMARLI CZŁONKOWIE RODÓW LEGA-LEGASZEWSKICH I LEONHARDT'ÓW ORAZ LOKALIZACJA ICH GROBÓW
1. Lega - Legaszewski Jan, zm. w 1924 r. żył 73 lat. Pochowany w grobie rodzinnym na cmentarzu parafialnym w Pawłowie.
2. Lega -Legaszewska Joanna, zm. w 1943 r. żyła 76 lat. Pochowana w grobie rodzinnym na cmentarzu parafialnym w Pawłowie.
3. Legaszewski Antoni, s. Jana zm. w 1945 r. żył 54 lata. Miejsce pochówku niewiadome w przybliżeniu okolice Workuty w b. ZSRR. Symbolicznie umieszczony na tablicy grobu rodzinnego w Pawłowie.
4. Legaszewski Klemens, s. Jana zm. w 1954 r. żył 59 lat. Pochowany na cmentarzu katolickim w grobie rodzinnym w Lublinie przy ul. Lipowej 13.
5. Legaszewski Antoni, s. Klemensa zm. w 1995 r. żył 45 lat. Pochowany na cmentarzu katolickim w grobie rodzinnym w Lublinie przy ulicy Lipowej 13.
6. Legaszewska Barbara -Leonhardt, zm. 1969 r. żyła 82 lata. Pochowana w grobie rodzinnym na cmentarzu parafialnym w Pawłowie.
7. Leonhardt Stanisław, s. Adolfa zm. w 1945 r. żył 61 lat. Pochowany na cmentarzu parafialnym w Żółkiewce.
8. Leonhardt Adolf, s. Stanisława zm. 1983 r. żył 76 lat. Pochowany na cmentarzu komunalnym na Majdanku w Lublinie.
9. Leonhardt Stefania, zd. Purc zm. w 1994 r. żyła 74 lata. Pochowana na cmentarzu komunalnym na Majdanku w Lublinie.
10. Leonhardt Albert, s. Stanisława zm. w 1962 r. żył lat. Pochowany na cmentarzu wojskowym w Lublinie przy ul. Białej 4.
11. Leonhardt Bogusław, s. Stanisława zm. w 1943 r. żył 22 lata. Pochowany w grobie rodzinnym na cmentarzu parafialnym w Pawłowie.
12. Leonhardt Wincenty, s Stanisława zm. w 1939 r. żył 14 lat. Pochowany w grobie rodzinnym na cmentarzu parafialnym w Pawłowie.
13. Leonhardt Marianna-Ciechomska, córka Stanisława zm. w 1987r. żyła 79 lat.
Pochowana w grobie rodzinnym na cmentarzu parafialnym w Pawłowie.
14. Ciechomski Walerian, mąż Marianny Leonhardt zm. 1973 r. żył 71 lat. Pochowany w grobie rodzinnym na cmentarzu parafialnym w Pawłowie.
15. Mączka Bolesław, mąż Wiktorii Leonhardt zm. w 1997 r. żył 82 lata. Pochowany na cmentarzu parafialnym w Żółkiewce.
16. Mączka-Kijkowska Grażyna, córka Bolesława i Wiktorii zm. w 1998r żyła 56 lat.
Pochowana w grobie rodziny Kijkowskich na cmentarzu Powązki w Warszawie.
11. EPILOG
W kilka lat po drugiej wojnie światowej w historii m. Pawłowa następuje powolny stały regres w jego dotychczasowym rozwoju. Powoduje to upadek administracyjny i maleje znaczenie Pawłowa jako ośrodka władzy terenowej. Gmina zostaje przekazana sąsiedniej osadzie, która dotychczas nie istniała a rozwinęła się stosunkowo szybko w wyniku rozbudowy Cementowni
„Pokój” w Rejowcu, gdzie znaczne zwiększenie produkcji cementu spowodowało wzrost zatrudnienia a z tym znaczny rozwój budownictwa zakładowego.
Przybywali z innych okolic najczęściej ludzie wykształceni, czynni zawodowo i społecznie chcieli uczynić z małej osady domków jednorodzinnych małe miasteczko i to im się udało.
Wynikiem tych działań było przejęcie władz gminnych w swoje ręce. Natomiast w Pawłowie wojenne i powojenne pokolenie najczęściej emigrowało do większych ośrodków miejskich, opuszczali swe rodzinne domy podejmując naukę czy pracę. Najczęściej w pierwszej kolejności wyjeżdżali z Pawłowa na stałe do Chełma, Świdnika, Lublina i dalej w świat. Młodzi energiczni ludzie zatrudniając się gdzieś do pracy często zakładali tam rodzinny dom. Mieszkańcom Pawłowa nie pozostało nic innego jak pogodzić się z istniejącą sytuacją zgadzając się na mizerną wegetację.
Zabrakło chętnych do podejmowania działań w utrzymaniu ośrodka władzy gminnej w Pawłowie.
Dzisiaj miejscowość ta, to mniej niż połowa mieszkańców z okresu stanu przedwojennego.
Upadł istniejący i prężny kiedyś drobny przemysł i rzemiosło sławne w całej okolicy.
Ludzie dzisiaj w większości utrzymują się z rent, emerytur, pracy na roli lub zatrudniania się w pobliskiej cementowni.
Dynamiczny kiedyś ośrodek gminny - dzisiaj to senna osada dożywająca swoich dni i żyjąca tylko wspomnieniami dawnej świetności. Ale właściwie taki jest los małych Społeczności żyjących w okresie nadchodzących przemian ustrojowych i społecznych.
12. BIBLIOGRAFIA
1. W. Ćwik i J. Reder - Rozwój administracyjno-terytorialny Ziemi Chełmskiej. Wydawnictwo Lubelskie. Lublin 1962 r.
2. L Gnot - Lubelszczyzna. Dzieje, ludzie, krajobrazy. Wydawnictwo Lubelskie. Lublin 1974r.
3. T. Mencel - Dzieje Lubelszczyzny. Praca zbiorowa. Tom I PWN - W-wa 1974r.
4. ST. Grzelak - Chełmszczyzna w XIX i XX wieku. Praca magisterska Lublin 198 Ir.
5. R. Szczygieł - Chełm i Chełmskie w Dziejach. Wyd. Kom. Obchodów (praca zbiorowa) 600- ecia m. Chełma, Chełm - 1996.
6. T. Radzik - Rocznik Chełmiski - Tom III. Wyd. Woj. Bibl. Publiczna (praca zbiorowa) w Chełmie. Chełm - 1997 r.
7. A. Rybak - Dzieje Ziemi Chełmskiej - Kalendarium. Wyd Woj. Bibl. Publiczna w Chełmie.
Chełm-l 998 r.
8. W. Prożogo - Pawłowa Wzniosłe i Tragiczne Dzieje. Referat wygłoszony w Pawłowie w dn.
28.04.2000r.
9. L. Świetlicki - Piaski we Wspomnieniach - Wyd. Regionalne Stowarzyszenie Przyjaciół Piask Lubelskich - Piaski 2000 r.
10. Wywiady przeprowadzone przez autora z najstarszymi mieszkańcami m. Pawłowa.