• Nie Znaleziono Wyników

(16. lipca lub w następną niedzielę).

Kilka świąt Najśw. Maryi Panny ustanowiono na pamiątkę szczególniejszych łask, których Matka Boska wiernym udzielid raczyła: do tej liczby należy dzisiej­ sze święto. Najśw. Marya Panna nazywa się Szkaple­ rzną, ponieważ ona sama nabożeństwu szkaplerza dala początek i szczególniejszemi je łaskami nagradzała.

Wyrazem szkaplerz oznaczamy dwa małe kawałki sukna, mające wyszyte imię Jezus i Marya, które na sobie dla uczczenia Matki Boskiej nosimy.

łowy trzynastego wieku. W tym czasie ze wschodu do Anglii przybyło kilku zakonników z góry Karmelu i ztąd nazywali się Karmelitami. Przyjęli do swego za­ konu św. Szymona Sztok, rodem z Anglii, który od dzieciństwa nadzwyczajnemi laskami od Boga obdarzo­ ny, wielkie miał nabożeństwo do Najśw. Maryi Panny. Mąż ten święty wiele i skutecznie pracował około zba­ wienia swych rodaków, w modlitwach zaś prosił Maryi Panny, aby jawnym dowodem okazała swą opiekę. Ukazała się mu Najśw. Panna, z licznym orszakiem błogosławionych duchów, i trzymając w ręku szkaplerz, rzekła: „Synu mój! przyjm ten szkaplerz, jest to dla ciebie i całego Karmelu tarcza w niebezpieczeństwach, znak przymierza i zbawienia. Ktokolwiek umrze w tej sukni, ognić w piekielnych nie dozna.“

Gdy rozgłosiła się ta obietnica, jedni się cieszyli, drudzy powątpiewali i mówili, jak Najśw. Marya Pan­ na mówić mogła, ze ktokolwiek w tej sukni umrze, ogniów piekielnych nie dozna. Wszystkie wątpliwości oddali! Pan Bóg, nabożeństwo to potwierdzając niezli­ czonymi i niewątpliwymi cudami: w pożarach, w cho­ robach, na potyczkach, w czasie rozbicia okrętów. Od­ tąd ludzie pobożni wszelkiego stanu i wieku, biskupi i papieże, królowie i cesarze nosili szkaplerz; w kró­ tkim przeciągu czasu do nabożeństwa szkaplerza ośm- dziesiąt tysięcy zapisanych liczono. Zgadzają się dzie­ jopisarze na to, że w calem chrześciaństwie nie masz równie świetnego i tak rozpowszechnionego nabożeń­ stwa do Najśw. Maryi Panny.

Potwierdzili to nabożeństwo różni papieże. Jan XXII. roku 1322, Aleksander Y. roku 1409. Rzeczą jest pewną, ze nabożeństwo szkaplerza przynosi wiel­

1. Ważne jest dobrodziejstwo, które obiecała Ma- Jja Panna: „Ktokolwiek w szkaplerzu umrze, ogniów piekielnych nie dozna.11 Nie może Marya Panna potę­ pionego z piekła wyprowadzić, bo już los jego na wieki jest ustalony, jako naucza wiara święta, ale po­ tężną swą przyczyną może i clice sprawie, aby jej czci­ ciel w szkaplerzu umierający bez należytej pokuty nie umarł i ^ tym sposobem ogniów piekielnych uniknął. Ktoby mimo łask wszystkich, trwał uporczywie w grze­ chu i chciał w onym umrzed, ten umrze bez pokuty i w grzechu, ale nie umrze w szkaplerzu. straci go sam ze siebie zedrze, aby w szkaplerzu nie umarł śmiercią potępionych. Widziano takie przykłady, o któ- lych można czytad w książkach wydanych o tern na­ bożeństwie.

2. Szczęśliwy ten, kto żyje i umiera pod macie- rzynską opieką Maryi Panny; nosząc zaś szkaplerz ilaiy i Panny na piersiach naszych, czcząc tak nieporó­ wnaną jej godność i dobroć, czcząc sposobem od niej wskazanym, otrzymujemy, że tak powiem, większe pra­ wo do owej pożądanej opieki Maryi. Powiększa na- ( zieję naszą obietnica Matki Boskiej św. Szymonowi dana: „bierz ten szkaplerz, jest to znak przymierza: ty mię będziesz czcił, a ja ci obiecuję opiekę.11

a. Wielką jest korzyścią mieć uczestnictwo w mo­ dlitwach i innych sprawach pobożnych, które za nas ofiarują Panu Bogu wszyscy zakonnicy reguły Karmelu, wszy­ stkie osoby składające bractwo szkaplerza. Jeśli są malej ceny modlitwy i dobre sprawy nasze, to więcej łask Boskich mogą nam wyjednać modlitwy i sprawy doDre tych wszystkich lepszych od nas osób, które za nann głos do Najwyższego i wżyciu naszem podnoszą i po naszej śmierci podnosić nie przestaną.

p ię ta nadali papieże: Paweł III., Grzegorz XIII. i inni,

Odpusty zupełne są: 1) w dzień wpisania się do szkaplerza, lub w dzień następującej spowiedzi i ko­ munii, jeśli kto w dzień wpisania się spowiedzi i ko­ munii nie odprawuje. 2) w godzinę śmierci. 3) w na­ stępujące święta: 1 stycznia, 2 lutego, 19 i 25 mar­ ca, w wielki czwartek, w uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego, 5, 16 i 25 maja, i i czerwca, 2, 20 i 26 lipca, 16 tegoż miesiąca święto Najświętszej Panny Szkaplerznej, 7, 15 i 27 sierpnia, Niedziela w okta­ wie Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, 8 i 29 września, 15 października, 21 i 24 listopada, 8 grudnia Niepokalane Poczęcie Najświętszej Maryi Panny.

Odpusty niezupełne są: 1) pięć lat i tyleż kwa- dragen, czyli pięć razy po czterdzieści dni odpustu członkom bractwa idącym za Przenajśw. Sakramentem do chorego i modlącym się za tę chorą osobę. 2) trzysta dni odpustu wstrzymującym się wxe środę od jedzenia mięsa. 3) sto dni odpustu za odmówienie go­ dzinek do Najśw. Panny. 4) sto dni za każdą rażą, gdy członkowie bractwa przyjmują w gospodę biednego lub ratują go w potrzebie, albo wypełnią jaki miło­ sierny uczynek bądź co do duszy, lub co do ciała. 5) czterdzieści dni mówiącym codzień siedin Ojcze nasz i tyleż Zdrowaś Marya na cześć Najświętszej Ma­ ryi Panny.

Dla dostąpienia odpustów7 zupełnych trzeba się spowiadać, komunikować i kościół bractwa odwiedzić, tamże modlić się za Ojca świętego i za kościół święty. Obowiązek odwiedzenia kościoła może spowiednik za­ mienić na inne pobożne uczynki.

śmy w stanie laski wypełnić warunki, i mieć inten­ cją, to jest chęć dostąpienia odpustu; dla niedopeł­ nienia tego ostatniego warunku wierni najwięcej od­ pustów tracą.

Jest także pobożne mniemanie, że Najśw. Marya ran n a członków tego bractwa, w czyśćcu zostających w sobotę po śmierci pociesza i ratuje, co się nazywa odpustem sobotnim.

Obowiązki tego bractwa są bardzo łatwe: przyjąć poświęcony szkaplerz z rąk kapłana, mającego władzę przyjmowania do bractwa, być wpisanym w poczet członków tego bractwa i nosić zwyczajnie szkaplerz. iłuJle papiezkie innego ćwiczenia nie przepisują.

Bulla Pawła V., papieża, pochwala tych/którzy dla dostąpienia odpustu sobotniego, wpisani do szka- P .za, mają zwyczaj dodawać trzy obowiązki: każdego dnia mówią litanią o Matce Boskiej, lub siedm pacie­ rzy, we środę wstrzymują się od jedzenia mięsa i strzegą czystości według stanu swego.

W miejsce wstrzymania się od mięsa w środę, kaplftn mający pozwolenie przyjmować do szkaplerza, może pozwolić na odmówienie pewnej ilości pacierzy Gdy pierwszy szkaplerz się zużyje, albo się zgubi, może każdy włożyć na siebia drugi szkaplerz i nosić go bez poświęcenia. Kto przez kilka dni nie nosi szka­ plerza, przez ten czas nie dostępuje odpustów, ale me grzeszy, bo zaniedbanie obowiązków bractwa nie jest grzechem.

Obchodząc święto Matki Boskiej Szkaplerznej, mamy: ]) dziękować Najświętszej Maryi Pannie za wszystkie łaski członkom bractwa udzielone. 2) pole­ cać się Jej opiece. 3) modlić się za wszystkich człon­ ków bractwa.