K w estia m ożliw ości uzyskania przez obyw atela in fo rm acji znajdujących się w p o siad a n iu o rg an ó w p aństw ow ych n ie zm ien n ie bu d zi żywe zainteresow a nie. Jest to rów nież jed en z aspektów stale rozw ijającego się ry n k u inform acji. O d n ie p am iętn y ch czasów posiadanie bow iem w łaściw ych i p o żąd an y ch in form acji w aru n k o w ało o d niesienie sukcesu w danej dziedzinie. N a to m ia st po tran sfo rm acji ustrojow ej, d o k o n an ej 25 lat te m u , in fo rm acja stała się wręcz to w arem , któ reg o b rak prow adzi do n iep o w o d zeń i porażek. Jednocześnie należy wskazać, że do takiego sam ego efektu m oże do p ro w ad zić fakt p o siad a n ia in fo rm acji niepraw dziw ych bąd ź zbytecznych2. Proces kształtow ania się ry n k u in fo rm acji w Polsce cały czas trw a, a je d n y m z jego elem en tó w są także in fo rm acje p u b liczn e i kw estia d o stę p u do n ic h 3.
P o m im o że o d 1 stycznia 2 0 0 2 r., a zatem o d m o m e n tu wejścia w życie ustaw y z 6 w rześnia 2001 r. o d o stęp ie do in fo rm acji p ublicznej, m in ęło już kilkanaście lat, a ustaw a ta doczekała się w ro k u 2011 pow ażnej nowelizacji, jej praktyczne stosow anie nadal bu d zi szereg w ątpliw ości. Z n a jd u je to sw o je odzw ierciedlenie zarów no w praktyce o b ro tu praw nego, jak i d o ktrynie. O czyw iście m a to przede w szystkim związek z faktem , że p rz e d m io to w a u sta w a nie m a c h arak teru w yczerpującego, a kw estie zw iązane z szeroko ro zu m ia n y m d o stęp em do in fo rm acji publicznej zaw arte są w p o n a d 2 5 0 aktach n o rm a ty w n y c h 4.
1 Publikacja powstała w ramach programu tutoringu realizowanego w Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego w roku akademickim 2013/2014.
2 T. Aleksandrowicz, Analiza informacji w administracji i biznesie, Warszawa 1999, s. 19. 3 Ibidem, s. 21.
4 Ustawa o dostępie do informacji publicznej. Komentarz, red. I. Kamińska et al., Warszawa 2012, s. 9.
1 4 8 M IC H A Ł K O B Y L A R Z , JA K U B G A Ł K A
D o poszczególnych o rg an ó w a d m in istracji w pływ a coraz więcej w n io sk ó w o u d o stę p n ie n ie in fo rm acji publicznych, szczególnego znaczenia nabierają zatem spraw y p o stęp o w a n ia zw iązanego z ich udzielaniem . W ty m zakre sie isto tn e znaczenie m a rów nież pojęcie tzw. in fo rm a c ji p r ze tw o r zo n e j, gdyż w p rz y p a d k u w n io sk u dotyczącego takiej w łaśnie inform acji, p ro c e d u ra zw ią zana z jego ro zp atrzen iem n ab iera cech szczególnych.
Przed p rzystąpieniem do szczegółowej analizy pojęcia in fo rm acji p rzetw o rzonej przedstaw ić należy p o k ró tc e po d staw o w e zagadnienia zw iązane z d o stępem do in fo rm acji publicznej. Praw o obyw atela do uzyskiw ania in fo rm a cji o działalności o rg an ó w w ładzy publicznej oraz osób pełniących funkcje p u b licz n e m a swoje źródło w K o n sty tu cji R P 5, stosow nie do treści art. 61 ust. 1, „obyw atel m a praw o do uzyskiw ania in fo rm acji o działalności orga n ó w w ładzy publicznej oraz osób pełniących funkcje publiczne. Praw o to o b ejm u je rów nież uzyskiw anie in fo rm acji o działalności o rg an ó w sam o rząd u gospodarczego i zaw odow ego, a także in n y c h osób oraz je d n o ste k organiza cyjnych w zakresie, w jakim w y k o n u ją o n e zadania w ładzy publicznej i go sp o d a ru ją m ie n ie m k o m u n a ln y m lub m ajątk iem S karbu Państw a”. Z akres tegoż u p ra w n ie n ia określony jest n a to m ia st w treści ust. 2, k tó ry przew iduje, że „praw o do uzyskiw ania in fo rm acji o b ejm u je d ostęp do d o k u m e n tó w oraz w stęp n a posiedzenia kolegialnych o rg a n ó w w ładzy publicznej pochodzących z pow szechnych w yborów , z m ożliw ością rejestracji dźw ięku lub o brazu”.
M a się tu ta j do czynienia z w zajem n y m p rzen ik an iem się d w ó ch p o d sta w ow ych zasad dem o k raty czn eg o p ań stw a praw nego. Z jednej stro n y w ystę p u je bow iem zasada jaw ności działania o rg an ó w p ań stw a, k tó ra bezsprzecznie w a ru n k u je fu n k cjo n o w an ie u stro ju dem okratycznego, z drugiej zaś praw o do in fo rm acji publicznej jest uznaw ane za przejaw obow iązyw ania zasady zw ierzchności n a ro d u , w yrażonej w art. 4 ust. 1 K o n sty tu cji R P 6. P o m im o je d n a k tego, że - jak wyżej w skazano - obyw atelskie praw o do inform acji publicznej stanow i jed en z fu n d a m e n tó w dem okratycznego p ań stw a p ra w nego, w krajow ym p o rz ą d k u p ra w n y m p rzed d n ie m wejścia w życie p rzep i sów K o n sty tu cji R P było o n o n iezm iern ie ograniczone. N ajogólniej m o żn a stw ierdzić, że przysługiw ało o n o , o prócz stro n i u czestników p o stęp o w ań są dow ych bądź ad m inistracyjnych, jedynie p arlam en tarzy sto m , ra d n y m oraz dzien n ik arzo m i przedstaw icielom organizacji społecznych7. A zatem praw o p o d m io to w e przew idziane w treści art. 61 K o n sty tu cji R P stanow iło isto t n ą now ość w praw ie polskim . W a rto w ty m m iejscu zauważyć, że rów nież 5 Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z 2 kwietnia 1997 r., Dz.U. Nr 483, poz. 74 z późn. zm. 6 P. Winczorek, Prawo obywatela do informacji, „Rzeczpospolita”, 24.02.2000.
7 B. Kudrycka, Prawo obywateli do informacji o działaniach organów administracji publicznej,
P o ję c ie in fo r m a c ji p r z e tw o r z o n e j w k o n te k ś c ie d o s t ę p u d o in fo r m a c ji p u b lic z n e j 1 4 9
praw o w sp ó ln o to w e nie zaw ierało i nie zaw iera zbyt w ielu szczegółowych p rzepisów w ty m zakresie. N ależy tu ta j w sp o m n ie ć także o ro zporządzeniu P a rla m e n tu E uropejskiego i R ady n r 1 0 4 9 /2 0 0 1 z 30 m aja 2001 r. w sp ra w ie p ublicznego d o stę p u do d o k u m e n tó w P a rlam e n tu E uropejskiego, R ady i K om isji. W zakresie o c h ro n y środow iska fu n k c jo n u ją przepisy D yrektyw y P a rla m e n tu i R ady n r 2 0 0 3 /4 /W E z 28 lutego 20 0 3 r. o p u b liczn y m dostępie do in fo rm acji o stanie środow iska. N iem n iej zakres p rz e d m io to w y dyrektyw y ogran iczo n y jest do in fo rm acji o środow isku. R ów nież europejska K onw encja p ra w człow ieka i p o dstaw ow ych w olności oraz M ięd zy n aro d o w y Pakt Praw O b y w atelsk ich i Politycznych nie prze w id u ją w p ro st o bow iązku w ładz p u blicznych w zakresie udzielania obyw atelom in fo rm ac ji8. W szczególności za ró w n o przepis art. 10 K onw encji, jak i art. 19 P ak tu , gw aran tu ją obyw atelom sw o b o d ę k o m u n ik o w a n ia się, nie nakładając je d n a k n a p ań stw o obow iązku dostarczania in fo rm acji publicznej. Powyższe stanow isko po tw ierd ził rów nież w sw oich w yrokach E uropejski T ry b u n a ł Praw C złow ieka9. Stosow nie do tre ści art. 2 ust. 1 ustawy, praw o d o stę p u do in fo rm acji publicznej przysługuje co do zasady każdem u.
Jest to ujęcie zdecydow anie szersze, niż zaw arte w treści art. 61 K onstytucji RP, gdyż przepis te n zaw iera sfo rm u ło w an ie „ obyw atel m a p ra w o ". B iorąc p o d uw agę ch arak ter tego a k tu praw nego, u zasad n io n e byłoby tw ierdzenie, że za w ęża o n zakres p o d m io to w y tylko do obyw ateli polskich. Tym czasem zaw arty w treści art. 2 ust. 1 ustaw y te rm in „ k a żd y " w skazuje, że chodzi tu nie tylko o obyw ateli polskich, a naw et więcej, o b ejm u ją c sw oim zakresem nie tylko osoby fizyczne (obyw ateli), ale także osoby p raw n e i in n e p o d m io ty i je d n o s t ki organizacyjne. T erm in „ k a żd y " należy ro zu m ieć zatem jako każdy człowiek, a także p o d m io t p raw a p ryw atnego. M ając n a uw adze ratio legis ustaw y o d o stępie do inform acji publicznej in n e, zaw ężone ro zu m ien ie przed m io to w eg o te rm in u stałoby w sprzeczności z ideą tra n sp aren tn o ści w ładzy publicznej, której urzeczyw istnieniu m a wszakże służyć ustawa.
W ty m m iejscu należy w sp o m n ieć o w y ro k u T ry b u n a łu K onstytucyjnego, w k tó ry m w skazał o n m .in ., że te rm in „ k a żd y " o b ejm u je osoby fizyczne, a ta k że osoby praw a p ry w atn eg o w zakresie p raw k o n sty tu cy jn y ch , k tó re p rzysłu gują o so b o m p ra w n y m 10. Powyższe stanow isko zn ajd u je swoje p o tw ierdzenie rów nież w orzecznictw ie sądów adm inistracyjnych. I tak, przykładow o, W S A w W arszaw ie w skazał, że pojęcie „każdy” oznacza zarów no osoby fizyczne, jak 8 M. Jaśkowska, Dostęp do informacji publicznych w świetle orzecznictwa Naczelnego Sądu Admi
nistracyjnego, Toruń 2002, s. 8.
9 Por. orzeczenie Guerra i inni v. Włochy z 19 lutego 1998 r. oraz Leander v. Szwecja z 26 marca 1987 r.
1 5 0 M IC H A Ł K O B Y L A R Z , JA K U B G A Ł K A
i p ra w n e oraz je d n o stk i organizacyjne nieposiadające osobow ości praw nej, takie jak m .in . organizacje społeczne11.
W ojew ódzki Sąd A d m in istrac y jn y w O lsztynie w uzasad n ien iu w y ro k u z 13 g ru d n ia 2 0 1 2 r. stw ierdził n ato m iast, że „analiza art. 2 ust. 1 ustaw y zaw ierającego pojęcie „każdem u” oznacza, że ustaw odaw ca precyzuje zastrze żone w K o n sty tu cji R P u p ra w n ie n ia obyw atelskie, w skazując, iż każdy m oże z niego skorzystać n a zasadach określonych w tej ustaw ie. Przy czym słowo „każdy” należy ro zu m ieć jako każdy człow iek (osoba fizyczna) lub p o d m io t
12 p raw a p ry w atn eg o ”12.
C o do sam ego pojęcia in fo rm acji p ublicznej, to w sp o m n ia n y ju ż w ielo k ro tn ie art. 61 ust. 1 K o n sty tu cji R P wiąże pojęcie in fo rm acji publicznej z działalnością o rg an ó w w ładzy publicznej oraz osób pełniących funkcje publiczne. O b e jm u je o n o rów nież uzyskiw anie in fo rm acji o działalności o r g anów sam o rząd u gospodarczego i zaw odow ego, a także in n y ch osób oraz je d n o ste k organizacyjnych w zakresie, w jak im w y k o n u ją one zadania w ładzy publicznej i g o sp o d aru ją m ie n ie m k o m u n a ln y m lub m ien iem S karbu P a ń stwa. Praw o do in fo rm acji o b e jm u je rów nież d o stęp do d o k u m e n tó w oraz praw o w stęp u n a posiedzenia kolegialnych o rg an ó w w ładzy publicznej p o chodzących z pow szechnych w yborów .
P ró b a legalnego zdefiniow ania pojęcia inform acji publicznej została przez u staw odaw cę p o d ję ta w treści art. 1 ust. 1 ustaw y a rozw inięta w treści art. 6. A rt. 1 ust. 1 stanow i, że in fo rm ację p u b lic z n ą w ro z u m ie n iu ustaw y jest każ d a in fo rm acja o spraw ach publicznych. D efinicja ta m a ch arak ter w y b itn ie ogólny, n ied o o k reślo n y i jest p rz e d m io te m k ry ty k i ze stro n y doktryny, zarzu cającej jej m .in . b łąd ig n o tu m p e r ig n o tu m 13. W ątpliw ości co do w łaściwego zakresu p rze d m io to w eg o pojęcia in fo rm acji publicznej nie rozstrzyga rów nież treść art. 6 ustawy, zaw ierający k atalog inform acji, k tó re ustaw odaw ca w sp o sób jed n o zn ac zn y kw alifikuje jako p ubliczne. N ie m n iej k atalog te n - z u w a gi n a zaw arte w n im określenie „w szczególności” - m a ch arak ter otwarty. Poniew aż sam o pojęcie in fo rm acji publicznej nie jest zasadniczym te m a te m p ro w ad zo n y ch rozw ażań, zainteresow anych szczegółową zaw artością art. 6 należy w ty m m iejscu odesłać do jego treści.
N a to m ia st - z uw agi n a p rzedstaw ione wyżej okoliczności zw iązane z ogól n y m i n ie d o o k reślo n y m ch arak terem definicji ustaw ow ej pojęcia inform acji publicznej - u zasad n io n e w ydaje się przedstaw ienie k ilk u isto tn y ch w yroków N aczelnego S ądu A d m inistracyjnego w tej kwestii.
11 Wyrok WSA w Warszawie z 11 lutego 2004 r., II SAB 391/03, LexPolonica nr 373153. 12 Wyrok WSA w Olsztynie z 13 grudnia 2012 r., II SA/Ol 1316/12, Lex nr 1235179. 13 Ustawa o dostępie do informacji publicznej. K om entarz., s. 12.
P o ję c ie in fo r m a c ji p r z e tw o r z o n e j w k o n te k ś c ie d o s t ę p u d o in fo r m a c ji p u b lic z n e j 1 5 1
N aczelny Sąd A d m in istracy jn y w u zasa d n ien iu w y ro k u z 25 m arca2 0 0 3 r. stw ierdził, że „in fo rm acją p u b liczn ą w ro z u m ie n iu art. 6 ustaw y z 2001 r. o dostępie do in fo rm acji publicznej będzie k ażda w iad o m o ść w y tw o rzo n a lub o d n o szo n a do w ładz publicznych, a także w y tw o rzo n a lub o d n o szo n a do in nych p o d m io tó w w y k onujących funkcje p u b liczn e w zakresie w ykonyw ania przez nie zadań w ładzy publicznej i gosp o d aro w an ia m ien iem k o m u n a ln y m lub m ien ie m S karbu Państw a. In fo rm a cja p u b liczn a od n o si się je d n a k d o fak tów. Bliższa analiza art. 6 ustaw y w skazuje, że w n io sk iem w świetle tej ustaw y m oże być objęte jedynie p y tan ie o określone fakty, o stan określonych zjawisk n a dzień udzielenia odpow iedzi. W n io se k tak i nie m oże być w ięc p o stu latem wszczęcia p o stęp o w an ia w jakiejś innej spraw ie np. cywilnej czy k arnej, ani też nie m oże dotyczyć przyszłych działań o rg a n u w spraw ach in d y w id u al nych. In fo rm acje p u b liczn e o d n o szą się bow iem do p ew n y ch danych, a nie są śro d k iem ich kw estionow ania”14.
W u zasad n ien iu w y ro k u z 12 lipca 2011 r. N S A p o d n ió sł, że p rzed staw io n e wyżej sfo rm u ło w an ia przepisów art. 1 i 6 ustaw y „dały po d staw ę do przy jęcia zarów no w d o k try n ie, jak i w orzecznictw ie, że in fo rm acją p u b lic z n ą jest każda w ia d o m o ść w y tw o rzo n a lu b o d n o szo n a do szeroko ro z u m ian y ch w ładz pu b liczn y ch oraz w y tw o rzo n a lub o d n o szo n a do in n y ch p o d m io tó w w y k o nujących funkcje p u b liczn e w zakresie w yko n y w an ia przez nie zadań w ładzy publicznej i g o spodarow ania m ie n ie m k o m u n a ln y m lu b m ajątk ie m Skarbu Państw a”. Sąd wskazał rów nież, że nie m ają c h arak te ru in fo rm acji publicznej w n io sk i w spraw ie in d y w id u aln ej oraz p o lem ik i z d o k o n a n y m i u sta le n ia m i15. W reszcie w u zasad n ien iu w y ro k u z 5 m arca 2 0 1 3 r. N S A stw ierdził, że „przy kw alifikacji danej inform acji jako inform acji p ublicznej, nie wystarczy kierow ać się jedynie ty m , k to w ytw orzył d a n ą in fo rm ację i jaką m a form ę, czy postać. Isto tn e jest p rzede w szystkim to, co d a n a inform acja zawiera, a więc, czy dotyczy spraw y p u b liczn ej”16.
Is to tn ą w ty m zakresie kw estię poruszył rów nież W ojew ódzki Sąd A d m in istrac y jn y w W arszawie, k tó ry w uzasad n ien iu w y ro k u z 3 lipca 2 0 1 3 r. wskazał, że „inform ację p u b licz n ą stanow i treść wszelkiego rodzaju d o k u m e n tó w odnoszących się do o rg an u w ładzy p ublicznej, zw iązanych z nim , b ąd ź w jakikolw iek sposób dotyczących tego organu. In fo rm ac ję p u b lic zn ą stanow i zarów no treść d o k u m e n tó w b ezpośrednio przez organ w y tw o rzo nych, jak i tych, k tó ry ch używ a się p rzy realizacji przew idzianych praw em za d ań (także tych, k tó re tylko w części dotyczą działalności o rg an u ), naw et, gdy
14 Wyrok NSA w Warszawie z 25 marca 2003 r., II SA 4059/02, Lex nr 78063. 15 Wyrok NSA w Warszawie z 12 lipca 2011 r., I OSK 610/11, Lex nr 898000. 16 Wyrok NSA w Warszawie z 5 marca 2013 r., I OSK 2888/12, Lex nr 1341839.
1 5 2 M IC H A Ł K O B Y L A R Z , JA K U B G A Ł K A
nie p o c h o d z ą w p ro st o d niego” . Jednocześnie Sąd p o w tó rzy ł przyw oływ aną ju ż tezę, zg odnie z k tó rą nie jest in fo rm acją p u b lic z n ą w n io sek obejm ujący p y tan ie o zdarzenia przyszłe lub takie, k tó re jeszcze nie n astą p iły 17.
Przechodząc do istoty rozw ażań należy wskazać, że stosow nie do treści art. 3 ust. 1 p k t 1 ustawy, praw o d o stę p u do in fo rm acji publicznej o b ejm u je u p ra w n ie n ia do uzyskania in fo rm acji publicznej, w ty m uzyskania in fo rm a cji przetw orzonej w ta k im zakresie, w jak im jest to szczególnie isto tn e dla interesu publicznego. Jest to okoliczność w yjątkow a w o d n iesie n iu do ogól nej zasady w yrażonej w art. 2 ust. 2 ustawy, stosow nie do treści któ reg o „od osoby w ykonującej praw o do in fo rm acji publicznej nie w o ln o żądać w ykaza n ia interesu p raw nego lub faktycznego”. O ile zatem w p rz y p a d k u w n io sk u dotyczącego tzw. in fo rm acji prostej (a zatem każdej inform acji, k tó ra nie jest in fo rm a cją przetw orzoną) p o d m io t zobow iązany do jej udzielenia, ocenia tylko, czy w n io sk o w an a in fo rm acja m a ch a rak ter in fo rm acji p ublicznej, to w p rz y p a d k u in fo rm acji przetw orzonej w a ru n k ie m jej udzielenia jest w yka zanie przesłanki owej szczególnej istotności dla interesu publicznego. W tym m iejscu należy podkreślić, że czynność „p r z e tw a r z a n ia " in fo rm acji publicznej nie jest tożsam a z czynnością „ p rze tw a rza n ia danych", o której m o w a w treści art. 7 p k t 2 ustaw y z 29 sierpnia 1997 r. o o ch ro n ie danych osobow ych (tekst jedn. D z .U . z 2 0 0 2 r. N r 101, poz. 926 z p ó źn . z m .)18. W o b ec b ra k u u sta w o wej definicji in fo rm acji p rzetw orzonej należy w ty m zakresie odw ołać się do bogatego ju ż d o ro b k u orzecznictw a sądów a d m in istracy jn y ch w ty m zakresie. N a p o czątk u należy wskazać, że w orzecznictw ie istnieje po d ział inform acji publicznej n a in fo rm ację p ro stą i p rzetw orzoną.
O g ó ln ie rzecz u jm u jąc, z in fo rm acją p ro stą m a się do czynienia w tedy, gdy jej zasadnicza treść nie ulega zm ian ie p rzed jej u d o s tę p n ie n ie m 19. W przeciw n y m razie w n io sk o w an a inform acja stanow i inform ację p rzetw orzoną. Jak w skazyw ano wcześniej, w zw iązku z k o niecznością w skazania przesłanki in teresu publicznego, często d o ch o d zi do sp o ru m iędzy korzystającym z p raw a do in fo rm acji publicznej a org an em , co jest in fo rm ac ją prostą, a co p rze tw o rzoną. N aczelny Sąd A d m in istracy jn y w w y ro k u z 17 października 2 0 0 6 r.20 w skazuje, że „Inform acja p u b liczn a p rzetw o rzo n a to tak a inform acja, n a k tó rą składa się p e w n a su m a ta k zwanej in fo rm acji publicznej prostej, dostępnej bez w ykazyw ania przesłanki interesu p u b liczn eg o ”. Sąd w skazuje n a relację, ja k o b y in fo rm acja p rz etw o rzo n a m iała stanow ić su m ę in fo rm acji prostych. N ie jest to je d n a k zw yczajna su m a ary tm ety czn a tak ich inform acji. W dalszej 17 Wyrok WSA w Warszawie z 3 lipca 2013 r., II SAB/Wa 187/13, Lex nr 1359208.
18 Ustawa o dostępie do informacji publicznej. K om entarz., s. 48.
19 Wyrok NSA z 9 sierpnia 2011 r., sygn. I OSK 792/11, Lex nr 1094536.
P o ję c ie in fo r m a c ji p r z e tw o r z o n e j w k o n te k ś c ie d o s t ę p u d o in fo r m a c ji p u b lic z n e j 1 5 3
części uzasadnienia p raw nego Sąd p o d n o si, że udzielenie in fo rm acji „wiązać się m oże z p o trz e b ą przeprow adzenia o d p o w ie d n ic h analiz, zestaw ień, w y ciągów, usu w an ia d an y ch c h ro n io n y c h p raw em . Z abiegi czynią zatem takie in fo rm acje proste, in fo rm acją przetw orzoną, której udzielenie skorelow ane jest z p o trz e b ą w ykazania przesłanki interesu publicznego.
Powyższe stanow isko zajęło trw ałe miejsce w orzecznictw ie, czego d o w o d em jest chociażby kilka o statn ich w yroków W ojew ódzkich Sądów A d m in i stracyjnych.
I ta k W S A w W arszaw ie p o d n ió sł, że „inform acja p u b licz n a p rzetw o rzo n a to tak a inform acja, n a k tó rą składa się p e w n a su m a inform acji tzw. inform acji publicznej prostej, d o stęp n ej bez w ykazyw ania przesłanki interesu p u b lic z n e go”21. N ie m a n a to m ia st w ątpliw ości co do pojęcia in fo rm acji prostej. G łó w n a lin ia orzecznicza jest zbieżna z d o k try n ą . P ogląd te n u g ru n to w a ł w yrok N aczelnego Sądu A d m in istracy jn eg o z 21 w rześnia 2 0 1 2 r.22 Z g o d n ie z jego uzasadnieniem , „ Z aró w n o w d o k try n ie, ja k też orzecznictw ie sądów a d m in i stracyjnych u trw alił się p ogląd, że in fo rm a cją p ro stą jest inform acja, której zasadnicza treść nie ulega zm ian ie p rze d jej u d o stę p n ie n ie m ”.
W racając do charakterystyki in fo rm acji przetw orzonej jako su m y in fo r m acji prostych, k o n cep cję d obrze ilustruje rozstrzygnięcie N aczelnego Sądu A d m in istracy jn eg o z 8 lutego 2011 r.23 Z g o d n ie z n im , „do uw zględnienia w n io sk u k o n ieczn e było w ytw orzenie z p o siadanych in fo rm acji p rostych (orzeczenia) inform acji przetw orzonej (wykaz k o n k re tn y c h , w skazanych we w n io sk u orzeczeń), u ru c h a m ia postę p o w an ie polegające n a ustaleniu, czy w nio sk o d aw ca spełnia przesłankę w skazaną w art. 3 ust. 1 p k t 1 o m aw ia nej ustawy, b ędącą w a ru n k ie m uzyskania in fo rm acji publicznej p rzetw o rzo n ej”. W yraźnie zastosow ano k o n stru k cję, w której połączenie w ielu in form acji p ro sty ch w edle określonego przez w nio sk o d aw cę w żąd an iu klucza, czyni tak i zb ió r in fo rm acją p rzetw orzoną. Jak się w ydaje, nie wystarczy je d n a k sam o u p o rz ąd k o w a n ie p o siad an y ch ju ż inform acji. „B iorąc p o d uw agę fakt, że organ nie po siad a „gotowej in fo rm acji”, a jej w ytw orzenie w ym aga d o d atk o w y ch złożonych działań, u znać należało, że żądana in fo rm acja m a ch arak te r in fo rm acji p rze tw o rzo n ej”24. Z d a n ie m N SA , nie m a też znaczenia czasochłonność oraz nak ład y konieczne do poniesienia, aby żąd an ą in fo rm a cję w ytw orzyć. „ O rg a n zatem był w p o siad an iu żądanej in fo rm acji prostej, co nie znaczy, że m ó g ł ją o d razu u d o stę p n ić w nioskodaw cy. M u siałb y w tym