• Nie Znaleziono Wyników

II. ANALIZA SWOT

2. ŚRODOWISKO NATURALNE

2.3 WARUNKI WODNE

klimatycznego.

2.2 Warunki glebowe

Jakość gleb na terenie Gminy Gryfice jest przeciętna, z przewagą gleb IV, V i III klasy bonitacyjnej. Taka struktura gleb umożliwia prowadzenie dość intensywnej produkcji roślinnej i zwierzęcej w większości gospodarstw. Podstawowym czynnikiem degradującym gleby jest wysokie zakwaszenie, które ma głównie pochodzenie naturalne, uwarunkowane przez czynniki klimatyczne i glebowe. Do wysokiego zakwaszania gleb użytkowanych rolniczo przyczynia się także niewłaściwe nawożenie. Gleby kwaśne i bardzo kwaśne stanowią około 45% gruntów rolnych. Silne zakwaszenie gleb wpływa niekorzystnie na plonowanie i zmniejsza efektywność nawożenia, powodując wypłukiwanie niektórych składników pokarmowych w głąb profilu glebowego. Silne zakwaszenie blokuje dostępność dla roślin uprawnych części składników pokarmowych a innych zwiększa – np. niektórych metali ciężkich. Wapnowanie gleb jest podstawowym sposobem walki z tym zjawiskiem, ponieważ obok zmniejszenia zakwaszenia zabieg ten decyduje o poprawie właściwości fizycznych gleb. Struktura agrarna jest w gminie dość korzystna, ponieważ większość gospodarstw zajmuje obszar w przedziale 10–60 ha. Większość gleb będących obecnie w rękach prywatnych właścicieli i spółek produkcyjnych należała wcześniej do Państwowych Gospodarstw Rolnych i Stacji Hodowli Roślin. Ze względu na walory turystyczne gminy, ma szansę rozwoju na tym obszarze rozwój rolnictwa ekologicznego, który może być dynamicznym mechanizmem umożliwiającym rozwój agroturystyki.

Kompleksy trwałych użytków zielonych

Wśród użytków zielonych zajmujących 23 % użytków rolnych dominują łąki występujące na powierzchni 2,8 tys. ha pastwiska zajmującymi 1,2 tys. ha. Użytki zielone występują głównie w dolinach rzek i obniżeniach terenu na wysoczyźnie. Największą powierzchnią użytków zielonych wyróżniają się doliny Stuchowskiej Strugi, Otoczki Reskiej i Lubieszowej, gdzie wypełniają one rozległe torfowiska. Węższe pasma użytków zielonych występują w dolinach Regi, Gardominki i Wołczy. Typologicznie są to w przewadze gleby torfowe torfów niskich. Na wysoczyźnie, na wschód od Gryfic, użytki zielone tworzą gleby murszowo - mineralne. Na obszarze gminy dominują użytki zielone średnie 2z w IV klasie bonitacyjnej. Gleby tego kompleksu odznaczają się dobrymi właściwościami fizyko - chemicznymi i względnie uregulowanymi stosunkami wodnymi. Stwarzają korzystne warunki do rozwoju siedlisk pobagiennych i grądowych użytków zielonych.

2.3 Warunki wodne

Wody powierzchniowe występujące na terenie gminy Gryfice są w przeważającej części administrowane przez Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Szczecinie.

Źródło: RZGW Szczecin

Zasoby wód powierzchniowych stanowią 1,7% powierzchni gminy.

Do wód powierzchniowych zaliczamy wody śródlądowe – jeziora, rzeki i inne drobniejsze cieki, zbiorniki oraz kanały melioracyjne.

Według podziału hydrograficznego Polski Gmina Gryfice położona jest w granicach dwóch głównych obszarów zlewniowych:

 zlewni rzeki Regi,

 zlewni przymorza od Dziwny do Regi

Na jakość wód ma wpływ wiele czynników, do najważniejszych z nich należą uwarunkowania naturalne, takie jak:

 warunki klimatyczne,

 warunki hydrologiczne,

 zdolność do samooczyszczania oraz

 dopływające zanieczyszczenia.

2.3.1. Rzeki

Główną oś hydrograficzną gminy Gryfice stanowi rzeka Rega. Jest to jedna z największych rzek Pomorza i druga pod względem wielkości zasobów wodnych rzeka województwa zachodniopomorskiego. Obszar źródłowy Regi znajduje się na Pojezierzu Drawskim na

południowy wschód od Świdwina. Rega wypływa

z jeziora Resko Górne i uchodzi do morza w miejscowości Mrzeżyno. Całkowita powierzchnia zlewni wynosi 2725 km2, a jej długość 168 km. Północną granicę zlewni wyznacza brzeg morza Bałtyckiego. Pozostałe granice tworzą naturalne wododziały między zlewnią Regi a zlewniami rzek: Świniec, Wołczenica, Gowienica, Ina, Drawa, Gwda, Parsęta i Dębosznica.

Rzeka Gardominka jest lewobrzeżnym dopływem Regi. Powstała z połączenia potoków Wołowa i Rutka (gmina Nowogard). Na terenie powiatu Gryfice w okolicach miejscowości Łęczna gm. Płoty płynie wąskim wąwozem ze stromymi zboczami ca 4m wysokości dużym spadkiem 2 ‰, w 8 km biegu, kanałami: Jasiel Zagórcze i Jasiel Kołomąć łączy się z Jeziorem Kołomąć. Pomiędzy Baszewicami a Gardominem wpływa do niej rów

szczegółowy łączący rzekę

z Jeziorem Trzygłowskim. Ujściowy odcinek poniżej Baszewic znajduje się w rejonie oddziaływania zbiornika Rejowice.

Lubieszowa prawostronny dopływ Regi, wypływa z jeziora Łopianowskiego. Na przeważającej długości stanowi granicę pomiędzy gminami Płoty i Brojce. Wpływa do rzeki Regi poniżej Gryfic na zachód od Kowalewa.

Otoczka jest lewobrzeżnym dopływem Regi. Obszar źródłowy rzeki znajduje się w gminie Karnice w okolicy Węgorzyna. Odwadnia zatorfiałą, płaską dolinę zagospodarowanych użytków zielonych. Wpływa do Regi na wschód od Górzycy.

Wołcza – bierze początek z jeziora Kołomąć gm. Gryfice. Płynie rynnową doliną przejmując kanałem Świeszewo wody zarastającego jeziora Bagno Ościęcińskie

Stuchowska Struga jest prawobrzeżnym dopływem Świńca. Wypływa z terenów położonych na wschód od wsi Rzęsin gm. Gryfice. Płynie szeroką, płaską, zmeliorowaną doliną wypełnioną torfami.

Kanał Ciesław-Dobrzyń jest prawobrzeżnym dopływem Wołczy (na terenie pow. Kamień Pom.) Wypływa z jeziora Rybokarty w gm. Gryfice, jest typowym kanałem melioracyjnym, na terenie powiatu odwadnia grunty miejscowości Dobrzyń i Rybokarty.

Tabela nr 1 Wykaz długości rzek i kanałów na terenie Gminy Gryfice

Lp. Rzeka/kanał Długość całkowitą (m)

Długość na terenie Gminy Gryfice (m)

1. Rz. Rega 22 745 30+555 – 53+290

2. Rz. Gardominka 6 019 0+000 – 6+019

3. Rz. Lubieszowa 8 160 0+000 – 8+160

4. Rz. Wołcza 7 140 22+300 – 29+440

5. Rz. Otoczka 6 275 0+000 – 6+275

6. Stuchowska Struga 15 265 17+815 – 33+076

7. kan. Brodniki 3 600 0+000 – 3+600

8. kan. Ciesław – Dobrzyń 3 740 2+880 – 6+620

9. kan. Gryfice A 4 380 0+000 – 4+380

10. kan. Jasiel – Kołomąć 2 260 0+000 – 2+260

11. kan. Jasiel – Zagórcze 1 050 0+000 – 1+050

12. kan. Starkowo 5 500 0+000 – 5+500

13. kan. Świeszewo A 10 300 0+000 – 10+300

14. kan. Świeszewo B 4 370 0+000 – 4+370

Źródło: Zachodniopomorski Zarząd Melioracji w Szczecinie

Od kilkunastu lat zauważa się stale pogarszający się stan urządzeń wodnych. Blisko 40 % rzek i kanałów jest w złym stanie technicznym. Wymienione cieki ze względu na ich rangę w odprowadzeniu wód powodziowych muszą być odbudowane w celu bezpieczeństwa przeciwpowodziowego.

Czyste wody oprócz walorów przyrodniczych i rekreacyjnych dają możliwość wykorzystania ich do celów gospodarczych. Szlak Regi należy do najpiękniejszych szlaków kajakowych w Polsce i stanowi dużą wartość pod względem krajoznawczo-przyrodniczym. Prawie na całej długości brzegi porośnięte są lasami, co nadaje jej malowniczy charakter. Przy brzegach, często dość wysokich, spotyka się wiele interesujących gatunków roślin, podobnie jak na rozlewiskach jezior zaporowych znajdujących się na szlaku. Mimo, że Rega nie przepływa przez większe kompleksy leśne, to ze względu na brzegi porośnięte kępami krzewów i drzew, robi wrażenie rzeki śródleśnej.

Mniejsze lub większe kępy krzewów i drzew głównie olch, wierzby, dębu oraz niewielkie pasy leśne, przeważnie sosnowe z domieszką brzozy i buku stanowią o malowniczości otaczającego krajobrazu.

Fot. Beata Pszczoła - Bryńska

Zbocza doliny Regi są wyraźnie wykształcone. Krajobraz i charakter poszczególnych odcinków rzeki jest odmienny. Dno koryta piaszczyste, pokryte cienką warstwą mułu. Głębokość rzeki waha się od 1 do 2 m, szerokość od 6 m do 30 m. Krajobraz okolicznych terenów został ukształtowany przez lodowiec skandynawski 20 -15 tys. lat temu. Główny ciąg wzniesień morenowych znajduje się na wschód, od źródeł Regi. Opadają one łagodnie w kierunku Odry i Zalewu Szczecińskiego, na północy przechodzą stopniowo w równinę.

Szlak wodny Regi

Źródło: http://republika.pl/pttszczecin/rega.htm

Zagrożenia jakości wód związane są głównie z nadmiernym poborem wód na cele bytowe i gospodarcze oraz z odprowadzaniem powstających zanieczyszczeń. W latach 2004-2005 ograniczenie zużycia wody związane było ze zmianami w produkcji przemysłowej, zamykaniem obiegów wodnych, urealnieniem opłat za pobór wody oraz stawek eksploatacyjnych w gospodarce komunalnej przy równoległym wprowadzaniu liczników wody dla indywidualnych odbiorców. W 2006 roku nastąpił wyraźny wzrost poboru wód na cele produkcyjne, a w latach 2007-2012 wielkość poboru ulegała wahaniom bez wykazywania jednoznacznej tendencji zmian.

Zauważalnie zmniejszyła się ilość ścieków nieoczyszczanych. W okresie od 2010 do 2012 roku znacząco zmalała ilość ścieków nieoczyszczanych w stosunku do lat poprzednich Równocześnie zmianie uległ sposób oczyszczania ścieków - metody oczyszczania mechanicznego i biologicznego zastępowane są stopniowo przez procesy oczyszczania ścieków z podwyższonym usuwaniem biogenów. Większość ścieków odprowadzanych siecią kanalizacyjną jest oczyszczana, natomiast ścieki komunalne powstające w wyniku poboru wód z sieci wodociągowej, nieodprowadzane do kanalizacji, potencjalnie stanowią źródło zanieczyszczenia pobliskich cieków i zbiorników wodnych1.

Procent populacji niemającej podłączenia do sieci kanalizacyjnej oraz liczba ludności niekorzystająca z kanalizacji na jednostkę powierzchni mogą być wskaźnikami oceny stopnia zanieczyszczenia wód przez ścieki bytowo-gospodarcze, nieodprowadzane siecią kanalizacyjną.

Zagrożenia jakości wód związane z działalnością człowieka na obszarach wiejskich wynikają nie tylko z nieuregulowanej gospodarki ściekowej, ale również z niewłaściwego stosowania nawozów i prowadzenia intensywnej produkcji zwierzęcej. Głównym źródłem zanieczyszczeń bakteriologicznych są punktowe zrzuty nieoczyszczonych ścieków oraz wody opadowe i roztopowe z terenów zabudowanych i użytkowanych rolniczo.

W latach 2010-2012 Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Szczecinie (WIOŚ) przeprowadził badania jakości wody. Ocenę wód przeprowadzono w oparciu o Ministra Środowiska z dnia 9 listopada 2011 r. w sprawie sposobu klasyfikacji stanu jednolitych części wód powierzchniowych oraz środowiskowych norm jakości dla substancji priorytetowych (Dz. U. Nr 257, poz. 1545) oraz wytyczne* Głównego Inspektora Ochrony Środowiska.

Określenie stanu czystości wód opiera się, oprócz elementów chemicznych i hydromorfologicznych, także na szeroko rozbudowanych elementach biologicznych. W skład koniecznych badań biologicznych wchodzą: struktura i liczebność flory wodnej, makrobezkręgowców bentosowych i ichtiofauny. Wyniki oceny wód płynących na terenie gminy Gryfino przedstawiono w poniższej tabeli.

Tabela nr 2 Monitoring wód płynących na terenie gminy Gryfice

Nazwa zlewni

Nazwa punktu pomiarowego

Klasa elemenw biologicznych Klasa elemenw hydro- morfologicznych Klasa elemenw fizykochemicznych Stan ekologiczny Stan chemiczny Ocena spełnienia wymag dla obszarów chronionych Ocena stanu jednolitej cści wód

Zlewnia powierzchniowych Regi. Porównując wyniki badań WIOŚ z lat 2008-2009 jakość zlewni Regi na terenie Gminy Gryfice uległa zdecydowanie poprawie. Polepszeniu uległy wszystkie badane elementy, w tym m.in.:

- biologiczne z umiarkowanego na dobry, - fizykochemiczne z dobrego na bardzo dobry, - ekologiczne z umiarkowanego na dobry.

Również sumaryczna ocena stanu jednolitej części wód na terenie gminy Gryfice ze złej uległa poprawie na dobrą. Zmniejszenie zanieczyszczenia rzeki Regi spowodowane jest wybudowaniem na całej jej długości w większych miejscowościach od Świdwina do Trzebiatowa wysokosprawnych mechaniczno – biologicznych oczyszczalni ścieków.

2.4 Flora

Flora na obszarze Gminy Gryfice, reprezentowana jest przez ekosystemy leśne, w skład których wchodzą siedliskowe typy lasów wyróżnionych ze względu na zróżnicowany stopień żyzności i wilgotności poszczególnych siedlisk, i tak wyróżniamy:

1. Siedliska borowe:

Bśw - bór świeży, Bw - bór wilgotny, Bb - bór bagienny, Bmśw – bór mieszany świeży, Bmw – bór mieszany wilgotny, Bmb - bór mieszany bagienny;

2. Siedliska lasowe:

Lmśw - las mieszany świeży, Lmw - las mieszany wilgotny, Lśw – las świeży, Lw - wilgotny, Ols - ols, Olsj - ols jesionowy.

Do ważniejszych i ciekawszych skupisk zadrzewień należy wymienić parki zabytkowe: Barkowo, Kołomąć, Otok, Rybokarty, Trzygłów, oraz drzewostan parkowy ze starodrzewem, znajdujący się w następujących miejscowościach:

Gryfice, park miejski nad Regą - drzewostan mieszany z przewagą drzew liściastych, gatunki rodzime i obce, kilka alej (lipowa, jesionowa, topolowa), dużo drzew pomnikowych i okazałych drzew dziuplastych. Park jest urządzony, zadbany, wyróżniający się walorami krajobrazowymi.

Gryfice, park leśny nad Regą drzewostan mieszany z przewagą liściastego, dominują buki, lipy, dęby, dużo drzew pomnikowych (m.in. buk o obwodzie pnia 750 cm – trzy zrośnięte pnie). Park wymaga urządzenia i ochrony skarpy nadrzecznej przed osunięciami gruntu.

Baszewice, park dworski, krajobrazowy, II poł. XIX w, powierzchnia 2,80 ha. Drzewostan mieszany z przewagą liściastego [lipy, dęby, graby, buki, wiązy, kasztanowce] z zachowanym

Z okazałych drzew na uwagę zasługuje dąb o obwodzie pnia 520 cm. Park nie jest użytkowany, jest zaniedbany, zarośnięty, niedostępny.

Rotnowo, park pałacowy, krajobrazowy, pocz. XIX w, powierzchnia 3,70 ha. Drzewostan mieszany z przewagą liściastego (graby, buki, dęby, jesiony, kasztanowce, klony, lipy) z zachowanym starodrzewem. Wiele drzew liczy 100 – 160 lat. Dużo drzew pomnikowych: platan - 350 cm, buk pospolity odmiany zwisającej – 330 cm, 4 buki 320 – 360 cm, buk 2-pienny – 520 cm, dąb czerwony – 460 cm, 3 jesiony wyniosłe 280 – 320 cm, 2 lipy 360, 390 cm, modrzew europejski 330 cm, aleja grabowa. Park jest zarośnięty, zaniedbany, zanieczyszczony odpadami bytowymi, w części zajęty przez skład maszyn rolniczych.

Waniorowo, park pałacowy, krajobrazowy, 2 poł. XIX w., powierzchnia 3,10 ha. Drzewostan mieszany z przewagą liściastego [buki, dęby, graby, jesiony, klony, lipy] z zachowanym starodrzewem. Wiele drzew w wieku 80 – 170 i więcej lat. Dużo drzew pomnikowych m.in. buk zwyczajny – 340 cm, dąb szypułkowy – 340 cm, jesion wyniosły – 400 cm, jodła kaukaska – 290cm. Park jest ogrodzony, zadbany, czytelny układ przestrzenny. Pałac i park pozostają w użytkowaniu Specjalnego Ośrodka Szkolno –Wychowawczego.

Pusinowo, Przybiernówko, Niekładź, Lubin, Raduń, Sokołów – pozostałości dawnych parków przy

zespołach folwarcznych obecnie w szczątkowej postaci,

z zachowanymi fragmentami starodrzewu z okazami pomnikowymi.

3. Śródpolne okazałe aleje, szpalery drzew i pojedyncze drzewa - Rybokarty, Trzygłów, Rotnowo, Raduń, Zielin, Prusinowo, Barkowo, Wilczkowo, Niedźwiedziska, Niekładź.

Starodrzew przykościelny

jest to najczęściej drzewostan liściasty obejmujący głównie lipy, jesiony, kasztanowce. Zachował się w części lub całości w następujących miejscowościach: Łopianów, Górzyca, Otok, Trzygłów, Ościęcin, Świeszewo, Rybokarty, Witno, Rzęskowo oraz w Gryficach przy ul. Piłsudskiego i Niepodległości.

Starodrzew cmentarny

w zadrzewieniu znajduje się drzewostan liściasty i świerkowy. Charakteryzuje się różnym stanem zachowania. Znajduje się w Rotnowie, Ościęcinie, Kukaniu, Rzęskowie, Otoku, Jaślu, Kołomąciu, Przybiernówku i Skalinie. W Rotnowie, Ościęcinie i Rzęskowie znajduje się dużo bluszczu pnącego. W Gryficach - aleje lipowe i świerkowe.

Zadrzewienie przydrożne

na mapie zaznaczono odcinki dróg wyróżniające się okazałym drzewostanem i podano dominujące gatunki drzew. Drzewostan alei i szpalerów przydrożnych stanowią najczęściej lipy, brzozy, kasztanowce, jesiony, klony. Kilka odcinków dróg wyróżnia się trzema lub czterema rzędami zadrzewień. Są to m.in. drogi Gryfice - Rotnowo, Przybiernówko - Gryfice.

Niektóre odcinki alei proponowane są do uznania za pomniki przyrody.

2.4.1.Tereny chronione

Na obszarze gminy Gryfice ochronie prawnej podlegają następujące obszary i obiekty przyrodnicze:

 pomniki przyrody,

 parki zabytkowe,

 lasy ochronne,

 kompleksy gleb chronionych,

 obszary Natury 2000 Pomniki przyrody

Na mocy Uchwały Rady Miejskiej w Gryficach nr X/138/2011, z dn. 12.10.2011r.

uznano za pomniki przyrody 49 pojedynczych drzew znajdujące się w 13 miejscowościach położonych poza terenem miasta Gryfice.

Parki zabytkowe

Na obszarze gminy znajduje się 5 parków, zarejestrowanych w spisie obiektów zabytkowych Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.

Tabela nr 3 Wykaz parków zabytkowych

Lp. Nazwa miejscowości Rodzaj parku Powierzchnia Nr rej.

1. Barkowo park dworski, XVII w., krajobrazowy

powierzchnia 2,0 ha 878/79

2. Kołomąć park dworski, XIX w.,

krajobrazowy

powierzchnia 2,50 ha, 992/82

3. Otok park pałacowy, I poł. XIXw., krajobrazowy

powierzchnia 2,20 ha 993/82,

4. Rybokarty park pałacowy, XIX w., krajobrazowy

powierzchnia 5,0 ha 840/79,

5. Trzygłów park pałacowy, XIX w.,

krajobrazowy powierzchnia 3,30 ha 812/78.

Lasy ochronne

Lasy ochronne wyznaczone są na powierzchni 53,29 ha, w granicach administracyjnych miasta, na obszarze Nadleśnictwa Gryfice. W planie urządzania lasu 1989–98, lasom tym nadano status lasów strefy zieleni wysokiej. W aktualnie opracowywanym planie urządzania lasu, wyznaczona powierzchnia chroniona znajduje się w kategorii lasów „chroniących środowisko przyrodnicze położonych w granicach administracyjnych miast”.

Kompleksy gleb chronionych

Gleby 2-go kompleksu pszennego dobre występują w południowej części gminy, w największych konturach w okolicy Trzygłowa i w paśmie Baszewice-Barkowo. Gleby 4-go kompleksu żytniego b.dobre rozproszone są na całym obszarze gminy, największy ich zakres występuje w południowej części po obu stronach zbiornika retencyjnego „Rejowice” oraz w okolicy Rybokart, Rzęskowa i na południe od Prusinowa, a na północ w okolicy Górzycy.

Obszary Natura 2000

Obszar obejmuje swymi granicami dolinę Regi od Trzebiatowa do jej obszarów źródłowych oraz szereg dolin dopływów: Starej Regi, Brześnickiej Węgorzy, Piaskowej, Sępólnej, Uklei, Rekowy i Mołstowej. Z łącznej długości 172 km, w obszarze znajduje się ok. 160 km długości Regi. Przez obszar obejmujący 15,2 tys. ha przepływają wody ze zlewni obejmującej 272,5 tys. ha.

Dolina rzeczna jest w ogromnej większości mozaiką terenów leśnych i rolniczych, przerwaną kilkoma zespołami zwartej zabudowy miejskiej: Świdwina, Łobza, Reska, Gryfic. Sama rzeka przegrodzona jest w kilku miejscach zabudową hydrotechniczną, co powoduje, że na ponad 2/3 długości rzeki niedostępna dla ryb wędrownych. W obrębie obszaru w górnej części doliny Regi znajdują się dobrze zachowane kompleksy źródliskowe, wilgotne i świeże łąki oraz jeziora rozrzucone wśród lasów. Na zboczach doliny w wielu miejscach wykształca się kwaśna buczyna i grądy subatlantyckie. W środkowym odcinku dolina przecina tereny morenowe o zróżnicowanej rzeźbie terenu. Na dnie doliny wykształcają się tu miejscami rozległe lasy łęgowe i torfowiska. Na zboczach dolin liczne są kompleksy źródliskowe. W dolnym biegu Regi dolina przecina tereny głównie rolnicze obejmując duże powierzchnie łąk i zbiorowisk zaroślowych.

Rega ma ogromne znaczenie jako nieliczna z polskich rzek, do których na tarło wchodzi łosoś.

Niestety zabudowa hydrotechniczna głównego koryta i części dopływów sprawia, że łosoś podczas swojej wędrówki dopływa tylko do okolic Rejowic na Redze oraz Rzesznikowa na Mołstowej, natomiast co bardzo ważne, w całości dostępna jest dla niego Struga Lubieszowska, gdzie zresztą notuje się co roku sporą liczbę gniazd tarłowych. Poza tym znane tarliska znajdują się jeszcze w Redze poniżej zapory w Rejowicach, a także w Gryficach pod zaporą i Trzebiatowie (między mostami i przy ujściu młynówki) oraz w Mołstowej w okolicy ujścia potoku Brodziec. Typowo górski charakter dopływów i górnego odcinka koryta Regi sprawia, że świetne warunki do bytowania i rozmnażania mają tam głowacz białopłetwy i minogi, natomiast miejsca o twardym, piaskowym dnie, ale z dużo wolniejszym przepływem chętnie zasiedlają kozy i larwy minogów. W obszarze występuje w sumie 15 siedlisk przyrodniczych zajmujących ponad 30% powierzchni obszaru.

Obszar jest ważną ostoją występującego w obrębie Polski w zasadzie tylko w województwie zachodniopomorskim grądu subatlantyckiego. Jest tu ponad 1.300 ha tego siedliska - 8,4% obszaru, co stanowi ok. 16% grądów subatlantyckich chronionych w sieci N2000 w Polsce i ponad 6% zasobów tego siedliska w kraju). Obszar jest także ważny dla osiągnięcia odpowiedniej reprezentatywności i regionalnej zmienności lasów łęgowych (prawie 1.700 ha - 10,8% obszaru). Mimo niewielkiego udziału procentowego, relatywnie duże powierzchnie, kluczowe w kontekście zmian dokonywanych w skali województwa ma ten obszar dla takich siedlisk jak: torfowiska przejściowe (95,8 ha), lasy bagienne (68,3 ha) i dąbrowy śródlądowe (367,7 ha). Podkreślić też należy bogactwo florystyczne i faunistyczne doliny, co poświadczają długie listy gatunków ważnych (rzadkich i zagrożonych). Mimo zabudowy hydrotechnicznej przegradzającej rzekę na przeważającej długości koryto rzeczne ma naturalny charakter podobnie jak cały krajobraz znacznej części doliny. Dolina stanowi korytarz ekologiczny o znaczeniu regionalnym.

Rybokarckie Buczyny pltmp512 - specjalny obszar ochrony siedlisk (Dyrektywa Siedliskowa) – forma ochrony w ramach sieci Natury 2000.

Obszar zajmuje powierzchnię 408,7 ha i obejmuje zwarty płat dobrze wykształconych żyznych buczyn. Na znacznej powierzchni siedliska występują starodrzewia oraz dobrze wykształcona warstwa runa. Obszar o bardzo urozmaiconej rzeźbie terenu. Ochrona tego obszaru ma znaczenie w zachowaniu zróżnicowania siedliska na obszarze Polski północno-zachodniej. Na obszarze występują następujące typy siedlisk:

• torfowiska przejściowe i trzęsawiska,

• żyzne buczyny,

• lasy łęgowe i nadrzeczne zarośla wierzbowe.

Głównym problemem jest duży udział modrzewia w składzie gatunkowym odnowień. Poza postępującym regionalnym silnym obniżeniem poziomu wód gruntowych i ewentualnymi niekorzystnymi zmianami w sposobie prowadzenia gospodarki leśnej brak jest poważniejszych zagrożeń.

Gatunki chronione

Na skarpach doliny rzeki Regi występują m.in. buczyny zboczowe, wzdłuż rzeki zbiorowiska przybrzeżne i wilgotne z chronionymi gatunkami roślin: bluszcz pospolity, wiciokrzew pomorski, paprotka zwyczajna, marzanka wonna, konwalia majowa, wilżyna ciernista.

2.5 Fauna

Na terenie gminy Gryfice znajdują się miejsca rozrodu i regularnego przebywania zwierząt gatunków chronionych. Rzeka Rega jest szlakiem migracji zagrożonych wyginięciem ryb: łososia, troci wędrownej i certy oraz rzadkich bezkręgowców. W dolinie rzeki występuje wiele chronionych gatunków płazów, gadów, ptaków i ssaków: żaby brunatne i zielone, ropucha szara, żółw błotny, bocian biały, derkacz, brodziec piskliwy, zimorodek, łabędź niemy, pliszka górska, bielik, kania rdzawa oraz wydra i kunowate.

Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Środowiska z dn. 12 października 2011 r., w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt, na obszarach tych obowiązuje zakaz prowadzenia jakiejkolwiek działalności mogącej mieć wpływ na ochronę miejsc rozrodu i regularnego przebywania gatunków chronionych oraz zakaz przebywania poza miejscami wyznaczonymi od 1-go lute1-go do 31 sierpnia.

2.6 Surowce mineralne

Obszar gminy Gryfice był penetrowany przez przemysł naftowy za złożami ropy i gazu, występującymi w obrębie lokalnych struktur antyklinalnych wału pomorskiego. Jednak w rejonie

Obszar gminy Gryfice był penetrowany przez przemysł naftowy za złożami ropy i gazu, występującymi w obrębie lokalnych struktur antyklinalnych wału pomorskiego. Jednak w rejonie