Zieleń i ogrodzenie terenu

Opracowując Projekt Budowlany, Raport w ramach ponownej oceny oddziaływania na środowisko oraz Projekt Wykonawczy należy uwzględnić wymagania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, decyzji GDOŚ oraz zapisy niniejszego PFU. W przypadku uzyskania dodatkowej decyzji DUŚ należy również uwzględnić jej wymagania.

O ile decyzja środowiskowa nie stanowi inaczej, należy wykonać następujące nasadzenia:

- zieleni izolacyjno-osłonowej;

- zieleni estetycznej;

- zieleni na przejściach dla zwierząt wraz z zielenią naprowadzającą;

- zieleni uzupełniającej;

- zieleni dogęszczającej pełniącej funkcję strefy ekotonowej.

Wszystkie przewidziane do nasadzeń gatunki zieleni powinny cechować niewielkie wymagania środowiskowe, w tym wysoka tolerancja na mróz i suszę, zanieczyszczenia

powietrza i gleby, w szczególności na zasolenie, przy założeniu niskich kosztów utrzymania.

Lokalizację, sposób rozmieszczenia oraz skład gatunkowy zieleni izolacyjno-osłonowej należy zaprojektować i zrealizować w taki sposób, aby stanowiła ona skuteczną izolację przed emisjami komunikacyjnymi oraz pełniła funkcję przeciwolśnieniową oraz osłonową przed nawiewaniem śniegu z terenów przyległych. Nasadzenia osłonowe należy wykonać zgodnie z pkt 4.3.3 Wytycznych Zimowego Utrzymania Dróg. Nasadzenia nie powinny ograniczać widoczności użytkownikom drogi i nie powinny stwarzać dodatkowych zagrożeń dla bezpieczeństwa ruchu drogowego.

Lokalizacje wykonania nasadzeń należy dostosować do geometrii drogi w uzgodnieniu z Zamawiającym, oraz zgodnie z Wytycznymi Zimowego Utrzymania Dróg.

Należy dokonać nasadzeń zieleni estetycznej, stanowiącej element kształtowania przestrzeni krajobrazowej, przy uwzględnieniu jej funkcji rekreacyjno-wypoczynkowej, po analizie potrzeb w tym zakresie oraz możliwości realizacji.

Strukturę zieleni na przejściach dla zwierząt należy zaprojektować odpowiednio do wymagań siedliskowych gatunków zwierząt, dla migracji których przeznaczone jest dane przejście. Odpowiednim rozmieszczeniem roślinności, polegającym na osłonięciu widocznych na powierzchni terenu elementów konstrukcji obiektu i infrastruktury towarzyszącej, należy zmniejszyć barierę behawioralną powodującą odstraszanie zwierząt od przejścia. W doborze zieleni dla przejść górnych należy uwzględnić ograniczenia w postaci silnego nasłonecznienia i przesychania gleby. W tym celu należy wprowadzać gatunki drzew i krzewów o funkcjach fitomelioracyjnych, dobrze rozwinięte. Aby zapobiec uszkodzeniu elementów konstrukcji przez systemy korzeniowe, należy stosować gatunki płytko ukorzenione, a także niezbyt wysokie, aby zapobiec wywrotom mającym wpływ na BRD. W doborze roślinności dla przejść dolnych należy uwzględnić brak wystarczającej ilości światła słonecznego wewnątrz przejścia. W celu skutecznego wabienia zwierząt w kierunku przejścia dobór gatunkowy musi uwzględniać atrakcyjną bazę żerową jego użytkowników. Przy naprowadzaniu zwierząt na przejścia należy zastosować gęste, co najmniej 2-rzędowe nasadzenia krzewów średnio i wysokopiennych, w więźbie nieregularnej, tworzące w miarę możliwości nieprzerwane pasy zorientowane pod kątem ostrym względem osi środkowej przejścia oraz w miarę możliwości łączące się z naturalnymi pasami zadrzewień w otoczeniu drogi. Roślinność tę należy prowadzić wzdłuż ogrodzeń ochronnych (w obu kierunkach od obiektu) na długości wskazanej w decyzji środowiskowej.

Nasadzeń zieleni uzupełniającej należy dokonać poprzez wprowadzenie nowych nasadzeń w krajobrazie pozbawionym zadrzewień. W przypadku zniszczenia szaty roślinnej podczas prowadzenia Robót, przed nasadzeniami drzew i krzewów oraz przed obsiewem trawą, należy odpowiednio odtworzyć warstwy glebowe.

Nasadzeń dogęszczających w linii brzegowej lasu, pełniących funkcje strefy ekotonowej, należy dokonać przy uwzględnieniu uwarunkowań siedliskowych, architektury krajobrazu, ochrony zabytków, wymogów bezpieczeństwa ruchu oraz warunków technicznych. W zieleni dogęszczającej dobór gatunków powinien zapewnić zwartą i wielopiętrową strukturę roślinności z podsadzeniami krzewów od strony drogi. Do nasadzeń należy używać gatunków rodzimych, naturalnie występujących w rejonie projektowanej drogi.

W dniu oddania drogi do ruchu wysokość trawy nie będzie przekraczała 10 cm. Przez cały okres udzielonej gwarancji utrzymanie zieleni należy do Wykonawcy, zgodnie z wytycznymi GDDKiA.

Dla zwiększenia bezpieczeństwa ruchu drogowego wzdłuż całej drogi ekspresowej po obu jej stronach należy wykonać ciągłe ogrodzenie o wysokości min. 2,40 m od poziomu terenu. Nie dopuszcza się wykorzystania istniejącego ogrodzenia. Ogrodzenie powinno być wykonane z siatki stalowej z drutu ocynkowanego ze stali średnio, lub wysokowęglowej, o szerokości 270 cm (240cm ponad terenem i zagłębienie w gruncie na 30cm) o zmiennej wielkości oczek, zmniejszających się ku dołowi oraz wkopane pod powierzchnię ziemi na głębokość co najmniej 30 cm.

Wytrzymałość na rozciąganie drutów wzdłużnych (zwanych poziomymi lub nośnymi) powinna wynosić min. 1200 MPa, a drutów poprzecznych (zwanych pionowymi) min. 500 MPa.

Konstrukcja oczek siatki:

- druty poziome w części zagłębianej w grunt (0,30m) oraz do wysokości 0,80m ponad poziom terenu w rozstawie ≤ 5cm,

- druty poziome powyżej 0,80m w rozstawie max. co 10cm, - druty pionowe – w rozstawie max. co 15 cm

Siatka powinna posiadać 2 druty poziome w innym kolorze niż cała siatka, np. zielonym, w celu łatwej identyfikacji produktu w przypadku kradzieży. Zaleca się aby był to piąty drut od góry siatki i szesnasty od dołu siatki. Druty te muszą być integralną częścią siatki, wplecione fabrycznie. Nie dopuszcza się malowania ręcznie.

Słupki metalowe do ogrodzeń należy wykonywać z rur okrągłych zamkniętych. Słupki z rur powinny być wykonane ze stali i spełniać wymagania odnośnych norm.

Należy stosować słupki naciągowe o średnicy min. 60mm i grubości ścianki min. 2mm, słupki pośrednie i podpory o średnicy min. 48mm i grubości ścianki min. 1,5 mm. Należy stosować słupki o długości min. 3,60m. Słupki należy posadowić na fundamencie betonowym. Fundament należy wykonać w sposób umożliwiający prawidłowe ułożenie siatki na głębokość 30cm.

Na każdym słupku winien być wytłoczony napis "Własność GDDKIA O/BY S5".

W przypadku, gdy ogrodzenie przecina drogi wewnętrzne, dojazdowe, technologiczne dochodzące do drogi ekspresowej, należy zamontować zamykane bramy wjazdowe,

wyposażone w samozamykacze. Należy zastosować rozwiązania uniemożliwiające przedostawanie się płazów i zwierząt pod bramami.

W celu nakierowania zwierząt do przejść dla ssaków oraz przepustów dla płazów należy zastosować ogrodzenia ochronno-naprowadzające, spełniające szczegółowe wymagania decyzji środowiskowej.

Przyjęto ustawienie ogrodzenia o wysokości 2.40 m po obu stronach obiektów, wykonane z siatki i w technologii jak dla ogrodzenia zasadniczego.

Ogrodzenia ochronno-naprowadzające należy prowadzić wzdłuż linii prostych z ewentualnymi łagodnymi łukami oraz łączyć się w sposób szczelny z innymi elementami stanowiącymi kontynuację ogrodzenia (czoło dolnych przejść, ogrodzenie na najściach górnych przejść, czoło przepustu) tak, aby wykluczyć możliwość przedostania się zwierząt na drogę, ze szczególnym uwzględnieniem przekraczania otwartych rowów.

Ogrodzenie przechodzące nad rowem lub kanałem wodnym powinno być tak rozwiązane, żeby pod nim nie mogły przedostawać się zwierzęta. Można to wykonać np.

przygotowując:

- zabezpieczenie nad rowem z siatki, po wycięciu z dolnej części siatki głównej, fragmentu o najmniejszych oczkach, dostosowanego kształtem do rowu istniejącego, lub

- uchylną klapę z siatki stalowej zgrzewanej i cynkowanej ogniowo o oczkach nie większych niż w dolnej części ogrodzenia głównego. Zaleca się oczka 50×50 mm z drutu o średnicy min. 3mm,

W przypadku przepustów możliwe jest też bezpośrednie przejście ponad wlotem/wylotem przepustu. Ogrodzenie ochronno-naprowadzające o wysokości 50 cm powinno łączyć się szczelnie z czołem przepustów

Ogrodzenia przy przepustach dla płazów mogą być wykonane z pełnych płyt (płyty polimerowe) lub siatki stalowej zgrzewanej i cynkowanej ogniowo o średnicy oczek <0,5 cm o wysokości min. 50 cm nad powierzchnią gruntu, odchyloną w kierunku "na zewnątrz" drogi (tzw. „przewieszka” o dł. 10cm) pod katem 20-30^o w stosunku do powierzchni poziomej. W przypadku stosowania wygrodzenia z siatki przewieszka powinna być montowana na stelażu, w celu zapewnienia trwałego pochylenia.

Na odcinkach przejść przez skarpy i rowy gdzie wygrodzenie z pełnych płyt mogłyby utrudniać spływ wód opadowych należy stosować wygrodzenie z siatki stalowej.

Płyty lub siatka powinny być stabilnie zakotwione i szczelnie przylegać do powierzchni gruntu. Należy zakopać ich dolne krawędzie pod powierzchnię ziemi na głębokość co najmniej 30 cm.

W celu zapewnienia szczelności układu ogrodzeń należy zapewnić prawidłowe połączenie wygrodzeń z siatki z płotkami z płyt polimerowych i skrzydełkami (lub czołem) przepustu.

Siatki dogęszczające należy połączyć z siatka ogrodzenia naprowadzającego lub

zasadniczego w sposób trwały, zapewniający szczelność ogrodzenia. Połączenie należy wykonać przed zamocowaniem siatki na słupkach. Nie dopuszcza się powstawania rozwarstwienia siatek „tzw. kieszeni” po naciągnięciu na słupki i wkopaniu na głębokość 30cm.