• Nie Znaleziono Wyników

Zmiany w poziomie i strukturze produkcji roĞlinnej

W dokumencie ISBN 978-83-7658-014-2 (Stron 54-59)

II. ROLNICTWO UKRAINY

2.2. Zmiany w poziomie i strukturze produkcji rolnej na Ukrainie

2.2.1. Zmiany w poziomie i strukturze produkcji roĞlinnej

Dominującym dziaáem rolnictwa Ukrainy jest produkcja roĞlinna. Jak wskazywano juĪ wyĪej w caáym omawianym okresie rentownoĞü produkcji ro-Ğlinnej byáa wyĪsza niĪ produkcji zwierzĊcej. Powodowaáo to, Īe gospodarstwa rolne ograniczaáy produkcjĊ zwierzĊcą, a koncentrowaáy siĊ na produkcji roĞlin-nej. Jednak rentownoĞü poszczególnych kierunków produkcji roĞlinnej byáa bar-dzo zróĪnicowana. Sytuacja ta oczywiĞcie miaáa barbar-dzo duĪy wpáyw na struktu-rĊ zasiewów.

Tabela 2.4 Poziom rentownoĞci wybranych kierunków produkcji roĞlinnej na Ukrainie (w %)

Wyszczególnienie 1990 1995 2000 2003 2004 2005 2006 2007 ZboĪa 275,1 85,6 64,8 45,8 20,1 3,1 7,4 28,7 Nasiona sáonecznika 236,5 170,9 52,2 64,3 45,2 24,3 20,7 75,9 Buraki cukrowe 29,5 31,2 6,1 6,2 -0,8 4,8 11,1 -11,1 ħródáo: [20].

Ogólna powierzchnia upraw polowych (zasiewów) na Ukrainie w latach 1990-2007 zmniejszyáa siĊ o 6,3 mln ha, a wiĊc o ok. 20%. W okresie tym w strukturze zasiewów zdecydowanie wzrósá udziaá zbóĪ (o 13%) i roĞlin przemy-sáowych (o 11,1%), natomiast radykalnie zmniejszyá siĊ roĞlin paszowych (o 25,4%).

Wykres 2.5 Struktura upraw polowych na Ukrainie (w %)

1990 rok

11,6%

45,0%

6,40%

37,0%

zboĪa roĞliny przemysáowe

2007 rok

22,7%

58,0%

7,70%

11,6%

roĞliny paszowe ziemniaki i warzywa

ħródáo: Opracowanie wáasne na podstawie [20].

W strukturze zasiewów zbóĪ przewaĪa pszenica i jĊczmieĔ. Ponadto uprawia siĊ kukurydzĊ, Īyto i owies. W ciągu 17 lat udziaá zbóĪ w strukturze upraw produktów roĞlinnych Ukrainy zwiĊkszyá siĊ z 45 do 58%.

NajwaĪniejszymi roĞlinami przemysáowymi są sáonecznik i buraki cu-krowe. Dynamicznie równieĪ roĞnie w ostatnich latach powierzchnia uprawy rzepaku. W 2007 r. wynosiáa ona 891 tys. ha i byáa prawie dwukrotnie wiĊksza niĪ rok wczeĞniej i dziesiĊciokrotnie wiĊksza w porównaniu do 1990 r. (90 tys.

ha). Powierzchnia uprawy sáonecznika wzrosáa w stosunku do 1990 r. ponad dwukrotnie i w 2007 r. wynosiáa 3,6 mln ha, jednak dąĪy siĊ do zmniejszenia areaáu upraw sáonecznika na rzecz rzepaku. Natomiast powierzchnia buraków cukrowych w tym samym okresie obniĪyáa siĊ blisko trzykrotnie (z 1,6 w 1990 r.

do 0,6 mln ha w 2007 r.). Udziaá roĞlin przemysáowych w strukturze zasiewów w omawianym okresie zwiĊkszyá siĊ aĪ dwukrotnie z 11,6 do 22,7%.

WaĪne znaczenie ma takĪe uprawa ziemniaków, których areaá w 2007 r.

wyniósá prawie 2,0 mln ha i od 1990 r. jest wzglĊdnie stabilny.

Udziaá roĞlin paszowych w strukturze upraw polowych w latach 1990-2007 miaá tendencjĊ malejącą (spadek z 37% do 11,6%). Na uwagĊ zasáuguje jednak wzrost powierzchni upraw soi. Na przestrzeni ostatnich 17 lat wzrosáa ona z 93 do 891 tys. ha (dziewiĊcioipóákrotnie). Inne uprawy paszowe zajmowa-áy w 2007 r. ok. 3,0 mln ha, ale ich areaá wykazuje od kilkunastu lat wyraĨną tendencjĊ spadkową (od 1990 r. spadek o 75%).

Tabela 2.5 Powierzchnia i struktura zasiewów roĞlin uprawnych w latach 1990-2007

ħródáo: jak w wykresie 2.5.

Spadkowi poziomu zasiewów ogóáem towarzyszyá spadek plonów pod-stawowych produktów roĞlinnych. Okres najwiĊkszego obniĪenia plonów to ko-niec lat 90. i początek lat nowej dekady. W kolejnych latach odnotowano stopniowy wzrost plonów. I tak na przykáad plony zbóĪ w latach 1990-2007 zmniejszyáy siĊ o 38% z 35,1 do 21,8 dt/ha, natomiast w 2008 r. wzrosáy do poziomu zbliĪonego z 1990 r. (34,6 dt/ha). Podobnie wyglądaáa sytuacja w plonach sáonecznika, w latach 1990-2007 zmniejszyáy siĊ o 23% (z 15,8 do 12,2 dt/ha), zaĞ w 2008 r. osiągnĊáy poziom z 1990 r. (15,3 dt/ha). Plony rzepaku zmniejszyáy siĊ z 14,5 dt/ha w 1990 r. do 13,1 dt/ha w 2007 r., w 2008 r. wzrosáy aĪ o 60% w porównaniu z rokiem poprzednim

(by-1990 1995 2000 2003 2005 2007

3751 11,6 3748 12,1 4187 15,4 5357 21,4 5260 20,2 5920 22,7 Ziemniaki

i warzywa

2073 6,4 2165 7,0 2277 8,4 2155 8,6 2041 7,8 1997 7,7 Pasze dla

zwierząt

11999 37,0 10898 35,2 7063 26,0 5074 20,2 3738 14,4 3028 11,6

áy o 43% wiĊksze niĪ w 1990 r.) Jedynie plony buraków cukrowych, ziemniaków, owoców i warzyw od początku nowej dekady dynamicznie wzrastaáy.

Tabela 2.6 Plony podstawowych produktów roĞlinnych (w dt/ha)

Wyszczególnienie 1990 1995 2000 2003 2005 2007 2008 ZboĪa 35,1 24,3 19,4 18,2 26,0 21,8 34,6 Buraki cukrowe 275,7 204,7 176,7 201,2 248,2 294,2 356,0

Ziemniaki 116,8 96,2 121,6 116,3 128,4 131,4 138,8 Warzywa 149,0 120,2 112,3 139,3 157,1 152,3 174,0

Owoce i jagody 42,7 29,8 38,4 56,0 63,7 61,7 64,4 Nasiona sáonecznika 15,8 14,2 12,2 11,2 12,8 12,2 15,3 Nasiona soi 11,3 9,7 10,6 12,2 14,5 12,4 15,1 Nasiona rzepaku 14,5 8,5 8,4 9,4 14,6 13,1 20,8 ħródáo: Opracowanie wáasne na podstawie [20].

W latach 1990-2008 opáacalna byáa na Ukrainie jedynie produkcja zbóĪ, nasion sáonecznika oraz rzepaku.

Tabela 2.7 Produkcja podstawowych produktów roĞlinnych wedáug form gospo-darowania w latach 1990-2007 (w tys. ton)

Wyszczególnienie 1990 1995 2000 2003 2005 2006 2007 ROLNICTWO OGÓàEM

w tym: gospodarstwa farmerskie

ZboĪa 0 508 1 256 1 551 4 083 4 227 3 250 ħródáo: Opracowanie wáasne na podstawie [20].

Produkcja zbóĪ na Ukrainie w okresie 1990-2007 zmniejszyáa siĊ ponad 40% (o 21,7 mln ton) z 51,0 do 29,3 mln ton, plony równieĪ ulegáy obniĪeniu w analizowanym okresie aĪ o 13,3 dt/ha (z 35,1 do 21,8 dt/ha). Powodów jest kilka: warunki atmosferyczne, spadek wydajnoĞci z ha, wyjaáowienie gleby, brak nowoczesnych technologii i nowych odmian zbóĪ.

W celu poprawy sytuacji na rynku zbóĪ, który jest jednym z najwaĪniej-szych rynków rolnych Ukrainy, Ministerstwo Rolnictwa i Polityki Rolnej Ukra-iny zatwierdziáo „Program rozwoju produkcji zboĪowej w Ukrainie do 2015 r.”

Program ten zakáada osiągniĊcie znacznie wiĊkszych zbiorów zbóĪ powyĪej 50 mln ton rocznie. Zbiory takie osiągniĊto w 2008 r. – 53 mln ton. W prognozach tych przewiduje siĊ eksport zbóĪ w granicach 13-15 mln ton rocznie.

Na uwagĊ zasáuguje wzrost produkcji kukurydzy. W 2007 r. byáo to 7,4 mln ton, co stanowiáo wzrost w stosunku do 1990 r. o prawie 60%, zaĞ w po-równaniu do 1995 r. o 120%.

Tabela 2.8 Produkcja zbóĪ (w tys. ton)

Wyszczególnienie 1990 1995 2000 2004 2005 2007 2008 ZboĪa

w tym: 51 009 33 930 24 459 41 809 38 016 29 295 53 290 pszenica 30 374 16 273 10 197 17 520 18 699 13 938 25 885 Īyto 1 260 1 208 966 1 589 1 053 561 1 050 jĊczmieĔ 9 169 9 634 6 872 11 085 8 975 5 981 12 612 owies 1 303 1 116 881 1 007 791 544 944

proso 338 266 426 459 141 84 221

gryka 420 341 481 294 275 217 241

kukurydza 4 737 3 392 3 848 8 867 7 167 7 421 11 447 ħródáo: Opracowanie wáasne na podstawie [17,20].

W strukturze globalnej produkcji zbóĪ na Ukrainie najwiĊkszą czĊĞü sta-nowi pszenica (40-50%), na jĊczmieĔ i kukurydzĊ przypada po 25%, pozostaáe zboĪa zajmują marginalną czĊĞü. ĝrednie zbiory zbóĪ w latach 2000-2007 wy-nosiáy ok. 33 mln ton. Jedynie w 2008 r. odnotowano prawie dwukrotny wzrost produkcji w porównaniu do 2007 r. Natomiast areaá uprawy zbóĪ od 1990 r. jest raczej stabilny i waha siĊ od 14 do 15 mln ha.

Uprawa sáonecznika zajmuje dominującą pozycjĊ wĞród roĞlin przemy-sáowych na Ukrainie. Powierzchnia upraw i zbiory w latach 1990-2008 wyka-zywaáy tendencjĊ wzrostową. W 2008 r. produkcja sáonecznika wzrosáa dwu-ipóákrotnie w porównaniu do 1990 r., przy wzroĞcie powierzchni upraw do 4,3 mln ha. Jednak zamysáem rządu jest ograniczanie powierzchni upraw sáoneczni-ka do ekologicznie bezpiecznego poziomu, tj. ok. 1,8-2,0 mln ha, na rzecz zwiĊkszenia areaáu uprawy rzepaku i soi.

Wykres 2.6 Produkcja sáonecznika w latach 1990-2008

1990 1995 2000 2003 2005 2006 2007 2008

tys. ton, tys. ha

powierzchnia upraw w tys. ha zbiory w tys. ton plony z 1 ha w dt ħródáo: Opracowanie wáasne na podstawie [17,20].

W ostatnich latach obserwuje siĊ dynamiczny wzrost produkcji rzepaku na Ukrainie. W latach 2003-2008 powierzchnia zajmowana pod uprawĊ wzrosáa dwudziestokrotnie z 68,6 tys. ha do 1 412 tys. ha, natomiast zbiory wzrosáy aĪ piĊüdziesiĊcioszeĞciokrotnie z 50,9 do 2 873 tys. ton. W 2008 r., w porównaniu do roku poprzedniego, produkcja wzrosáa prawie trzykrotnie. Na Ukrainie reali-zowany jest Program produkcji rzepaku przypadający na lata 2005-2010, który zakáada zwiĊkszenie areaáu uprawy do 2010 r. do ok. 1,0 mln ha. W 2008 r. zo-staáo juĪ to osiągniĊte, a nawet przekroczone. W kolejnych latach zakáada siĊ produkcjĊ rzepaku na poziomie 2008 r., jednak wszystko bĊdzie zaleĪaáo od wa-runków atmosferycznych.

Wykres 2.7 Produkcja rzepaku w latach 1990-2008

130,2 39,8 131,8 50,9

1990 1995 2000 2003 2005 2006 2007 2008

tys. ton, tys. ha

powierzchnia upraw w tys. ha zbiory w tys. ton plony z 1 ha w dt ħródáo: Opracowanie wáasne na podstawie [17,20].

Uprawa pozostaáych roĞlin, z wyjątkiem moĪe buraków cukrowych i ziemniaków, nie ma wiĊkszego wpáywu na globalną produkcjĊ rolną Ukrainy.

W latach 1990-2007 globalna produkcja roĞlinna na Ukrainie spadáa o 25%. Produkcja zbóĪ zmniejszyáa siĊ w tym czasie o 42,5%, z 51,0 do 29,3

mln ton, buraków cukrowych – o 63,5% (z 44,3 do 17,0 mln ton). ZwiĊkszyáa siĊ jedynie produkcja rzepaku, ziarna sáonecznika, ziemniaków i warzyw.

Obserwuje siĊ dynamiczny wzrost produkcji roĞlinnej wytwarzanej przez gospodarstwa ludnoĞci. W stosunku do 1990 r., w 2000 r. wzrosáa ona o 55%, a w 2007 r. prawie o 75%. Spada zaĞ udziaá przedsiĊbiorstw rolnych w wytwarzaniu produkcji roĞlinnej. W ciągu 17 lat udziaá ten ulegá zmniejszeniu o prawie 60%.

Wykres 2.8 Dynamika zmian produkcji roĞlinnej i wedáug form gospodarowania w latach

1990-2007 (1990=100)

0 50 100 150 200 250

1990 1995 2000 2003 2005 2006 2007

w szystkie gospodarstw a rolne przedsiĊbiorstw a rolne gospodarstw a ludnoĞci

ħródáo: [20].

W dokumencie ISBN 978-83-7658-014-2 (Stron 54-59)