• Nie Znaleziono Wyników

5. Koncepcja metodologiczna badań własnych

5.3. Zmienne i ich wskaźniki

W  prezentowanym  projekcie  badawczym  wyróżniono  dwie  zmienne  za-leżne,  zmienne  niezależne  szczegółowe  oraz  jedną  zmienną  pośredniczącą5.  Większość  z  nich  to  zmienne  jakościowe.  Zmienne  uwzględnione  w  badaniu  przedstawiono w tabeli 1.

Ta b e l a   1 Zmienne zależne, niezależne i pośredniczące

uwzględnione w dwóch wyróżnionych etapach badań

Etap  I  badań Etap  II  badań

Zmienna  zależna X1  —   zakres  indywidualizacji  procesu 

kształ-cenia  (ze  względu  na  zdolności  kie-runkowe  uczniów  edukacji  wczes-noszkolnej)

X2  —   osiągnięcia  szkolne  uczniów  klas  pierwszych  uczestniczących  w  ba-daniu  w  obszarach  poszczególnych  zdolności  kierunkowych

Zmienne  niezależne Dotyczące nauczyciela

Y1  —   dodatkowe  wykształcenie  (studia  pody-plomowe)

Y2  —  staż  pracy  pedagogicznej Y3  —  stopień  awansu  zawodowego

Y4  —   zakres  diagnozy  zdolności  kierunko-wych  uczniów

Dotyczące klasy

Y5  —   udział klasy/szkoły w dodatkowych pro-gramach/projektach  edukacyjnych Y6  —  liczba  uczniów  w  klasie

Y7  —   program  i  pakiet  edukacyjny,  na  któ-rym  pracują  uczniowie

Y8  —   wyposażenie  klasopracowni  w  media  i  materiały  dydaktyczne

Zmienna niezależna główna Z1  —   zakres  indywidualizacji  procesu 

kształcenia  ze  względu  na  zdolności  kierunkowe  uczniów

Zmienne niezależne uboczne Z2  —  płeć  uczniów

Z3  —   profil  inteligencji  wielorakich  na-uczyciela

Zmienna  pośrednicząca Yp1  —   wielkość  miejscowości,  w  której 

znaj-duje  się  szkoła  (liczba  ludności)

Wyszczególnione w projekcie badań własnych zmienne poddano operacjo-nalizacji.

  Zmienne w tej pracy są definiowane zgodnie z klasyfikacją zawartą w publikacji: S. juSZ

-CZyK: Badania ilościowe…, s. 54—65.

97

5.3. Zmienne i ich wskaźniki

Etap I badań — zmienne i ich wskaźniki

Zmienna zależna (X1): zakres indywidualizacji procesu kształcenia (ze względu na zdolności kierunkowe uczniów edukacji wczesnoszkolnej).

Zgodnie z przytoczonymi w rozdziale pierwszym definicjami w niniejszej pracy za wskaźniki zakresu indywidualizacji procesu kształcenia ze względu na zdolności kierunkowe uczniów edukacji wczesnoszkolnej uznaje się indywi­

dualizację w obszarze: celów kształcenia; metod kształcenia; form kształcenia:

formy organizacyjne procesu kształcenia (w tym zajęcia pozalekcyjne i poza­

szkolne, udział w konkursach, turniejach, zawodach sportowych) oraz formy organizacji pracy uczniów; treści kształcenia; mediów i materiałów dydak­

tycznych; zakresu wymagań; tempa pracy uczniów; sposobów kontrolowania i oceniania pracy uczniów.

Zakres indywidualizacji procesu kształcenia uczniów może być bardzo wą­

ski, wąski, przeciętny, szeroki lub bardzo szeroki w zależności od tego, w jakiej liczbie obszarów indywidualizacji i w jaki sposób jest realizowany.

Na podstawie danych ankietowych uzyskanych z pytań 4, 5, 6, 7, 8 (aneks 1) zakres indywidualizacji procesu kształcenia był oceniany punktowo w możli­

wym przedziale 0—30 punktów, zgodnie z następującą procedurą:

♦ pytanie 4: za każdy zadeklarowany obszar, w jakim nauczyciel indywidu­

alizuje proces kształcenia, przyznawano 1—2 punktów, w zależności od podanych dodatkowo przykładów sposobów indywidualizacji prowadzonej w danym obszarze (maksymalnie można było uzyskać łącznie 18 punktów);

♦ pytanie 5: udział uczniów w konkursach, turniejach, zawodach sportowych itp. był oceniany w skali 1—2 punktów (maksymalnie można było uzyskać 2 punkty);

♦ pytanie 6 i 7: za każdy wymieniony dostępny w szkole rodzaj zajęć pozalek­

cyjnych, w których mogą uczestniczyć uczniowie klas I—III, przyznawany był 1 punkt (maksymalnie przyznawano 8 punktów);

♦ pytanie 8: udział uczniów w zajęciach pozaszkolnych (w domach kultury, klubach sportowych itp.) oceniany był w skali 1—2, w zależności od liczby wymienionych zajęć oraz liczby uczniów biorących w nich udział (maksy­

malnie 2 punkty).

Na podstawie uzyskanych wyników wyodrębniono następujące przedziały zakresu indywidualizacji procesu kształcenia:

♦ bardzo wąski: 0—4 punktów,

♦ wąski: 5—10 punktów,

♦ przeciętny: 11—19 punktów,

♦ szeroki: 20—25 punktów,

♦ bardzo szeroki: 26—30 punktów.

98 5. Koncepcja metodologiczna badań własnych

Zmienne niezależne

Z m i e n n e   d o t yc z ą c e   n a u c z yc i e l a:

 

♦ dodatkowe  wykształcenie  (Y1)  —  określenie,  czy  nauczyciele  ukończyli  studia podyplomowe (tak/nie);

— obserwacje  uczniów  prowadzone  na  podstawie  szczegółowego  wykazu   przejawów zdolności;

Przyjęto,  że  zakres  diagnozy  jest  zależny  od  liczby  sposobów  diagnozy  wykorzystywanych przez nauczycieli:

1.  Udział  klasy/szkoły  w  dodatkowych  programach/projektach  edukacyjnych  (Y5),  np.:  „Pierwsze  uczniowskie  doświadczenia  drogą  do  wiedzy”;  Pro-jekt MEN „Indywidualizacja procesu nauczania i wychowania uczniów klas  I—III” w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki (projekt systemo-wy);  „Przygody  Młodych  Badaczy”;  „Od  grosika  do  złotówki”;  „Radosna  szkoła”.

99

5.3. Zmienne i ich wskaźniki

Dodatkowe skierowane do klas I—III programy/projekty edukacyjne, w których uczestniczyła szkoła:

♦ brak: 0 programów/projektów,

♦ mało: 1 program/projekt,

♦ przeciętnie: 2 programy/projekty,

♦ dużo: 3 programy/projekty,

♦ bardzo dużo: 4 i więcej programów/projektów.

2. Liczba uczniów w klasie (Y6):

♦ duża: od 23 uczniów w klasie,

♦ przeciętna: 13—22 uczniów w klasie,

♦ mała: do 12 uczniów w klasie.

3. Programy i pakiety edukacyjne, na których pracują uczniowie (Y7), np.:

„Wesoła Szkoła i Przyjaciele” (WSiP); „Razem w szkole” (WSiP); „Raz, dwa, trzy, teraz my” (Nowa Era); „Nowe Już w szkole” (Nowa Era); „Odkrywam siebie. Ja i moja szkoła” (MAC); „Nasza klasa” (MAC); „Gra w kolory”

(Juka); „Od A do Z” (Didasko); „Witaj szkoło” (Edukacja Polska); „Skarby”

(Juka); „Kolorowa klasa” (Operon).

4. Wyposażenie sali lekcyjnej w media i materiały dydaktyczne, które były systematycznie wykorzystywane przez nauczyciela podczas zajęć (Y8):

♦ media złożone, np. komputer, telewizor, odtwarzacz płyt CD,

♦ zróżnicowane media proste — stwarzające warunki do rozwoju różnych zdolności kierunkowych.

Bogactwo mediów i materiałów dydaktycznych, stanowiących wyposażenie sali lekcyjnej oraz wykorzystywanych przez nauczycieli podczas zajęć, scharak-teryzowano w skali 0—23 punktów. Punkt przyznawano za każdy wymieniony przez nauczyciela element wyposażenia. Skalę ocen podzielono na następujące przedziały:

♦ bardzo ubogie: 0—5 punktów,

♦ ubogie: 6—9 punktów,

♦ przeciętne: 10—15 punktów,

♦ bogate: 16—19 punktów,

♦ bardzo bogate: 20—23 punktów.

Zmienna pośrednicząca: wielkość miejscowości (liczba mieszkańców), w której znajduje się szkoła (Yp1):

♦ duża miejscowość (powyżej 120 tys. mieszkańców),

♦ średnia miejscowość (20 tys.—120 tys. mieszkańców),

♦ mała miejscowość (poniżej 20 tys. mieszkańców).

100 5. Koncepcja metodologiczna badań własnych

Etap II badań — zmienne i ich wskaźniki

Zmienna zależna (X2):  osiągnięcia  szkolne  uczniów  klas  pierwszych  uczestniczących  w  badaniu  w  obszarach  poszczególnych  zdolności  kierunko-wych.

Diagnoza  osiągnięć  szkolnych  uczniów  w  zakresie  zdolności  kierunko-wych  przeprowadzona  została  na  podstawie  diagnozy  końcowej  programu  Czai-Chudyby6.  Wzięto  pod  uwagę  osiągnięcia  uczniów  w  zakresie  zdolności  językowych,  matematyczno-logicznych,  wizualno-przestrzennych,  ruchowych,  muzycznych,  przyrodniczych,  intrapersonalnych,  interpersonalnych.  Wykorzy-stano charakterystykę wskaźników związanych z wyróżnionymi inteligencjami  zawartą w publikacji Czai-Chudyby7.

Zmienne niezależne

Z m i e n n a   n i e z a l e ż n a   g ł ów n a:

1.  Zakres  indywidualizacji  procesu  kształcenia  ze  względu  na  zdolności  kie-runkowe uczniów (Z1).

Zakres  indywidualizacji  procesu  kształcenia  uczniów  może  być  szeroki,  przeciętny lub wąski, w zależności od tego, w jakiej liczbie obszarów indywi-dualizacji i w jaki sposób jest realizowany.

Określając zakres indywidualizacji procesu kształcenia uczniów wzięto pod  uwagę następujące czynniki:

 

♦ indywidualizację procesu kształcenia uczniów w takich obszarach, jak: cele  kształcenia,  metody  kształcenia,  formy  organizacji  pracy  uczniów,  treści  kształcenia,  media  i  materiały  dydaktyczne,  zakres  wymagań,  tempo  pracy  uczniów, sposoby kontrolowania i oceniania pracy uczniów,

 

♦ uczestnictwo  uczniów  oraz  odniesione  przez  nich  sukcesy  w  konkursach,  zawodach sportowych, turniejach,

 

♦ uczestnictwo uczniów w zajęciach pozalekcyjnych lub pozaszkolnych.

Z m i e n n e   n i e z a l e ż n e   u b o c z n e:

1.  Płeć uczniów (Z2): chłopiec/dziewczyna.

2.  Profil  inteligencji  wielorakich  nauczyciela  (Z3)  —  zdolności:  językowe,  matematyczno-logiczne,  wizualno-przestrzenne,  ruchowe,  muzyczne,  przy-rodnicze, intrapersonalne, interpersonalne.

  i. CZaja-CHudyBa: Wesoła szkoła i przyjaciele. Jak odkrywać i wspierać zdolności dziec-ka. Scenariusze zajęć dla klasy 1. Warszawa, WSiP 2009, s. 130—148.

  i. CZaja-CHudyBa: Jak rozwijać zdolności dziecka?. Warszawa, WSiP 2009, s. 52—53.

101