• Nie Znaleziono Wyników

Medycyna Weterynaryjna - Summary Medycyna Wet. 62 (10), 1176-1178, 2006

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Medycyna Weterynaryjna - Summary Medycyna Wet. 62 (10), 1176-1178, 2006"

Copied!
3
0
0

Pełen tekst

(1)

Medycyna Wet. 2006, 62 (10) 1176

Praca oryginalna Original paper

Badanie uk³adu krzepniêcia i wykrywanie jego zaburzeñ od dawna stosowane by³o w medycynie ludz-kiej w celu okreœlenia homeostazy ustroju. Stwierdza-ne podczas poronieñ u kobiet zaburzenia uk³adu krzep-niêcia by³y rezultatem przedwczesnego odklejenia siê ³o¿yska (21). Podobne zmiany wskaŸników krzepniê-cia wykazano u krów podczas porodu, przy zapale-niach wymienia i w stanach niestrawnoœci (11, 19). U ciel¹t noworodków zmiany tego typu zwi¹zane by³y najczêœciej z rozwojem schorzeñ uk³adu oddechowe-go (10).

G³ównymi parametrami okreœlaj¹cymi stan uk³adu krzepniêcia s¹: czas protrombinowy (PT), czas akty-wowanej tromboplastyny czêœciowej (APTT), czas trombinowy (TT), fibrynogen, D-dimer i antytrom-bina III. Czas protrombinowy jest wskaŸnikiem œwiad-cz¹cym o stanie zewn¹trzpochodnego uk³adu akty-wacji trombiny, natomiast czas aktywowanej trombo-plastyny czêœciowej (czas kaolinowo-kefalinowy) jest miar¹ sprawnoœci wewn¹trzpochodnego uk³adu akty-wacji protrombiny (9). Czas trombinowy jest miar¹ zdolnoœci przechodzenia fibrynogenu w fibrynê. Fib-rynogen, którego syntezê indukuj¹ m.in. cytokiny i gli-kokortykoidy, jest bia³kiem odgrywaj¹cym g³ówn¹ rolê w procesie zlepiania p³ytek krwi (9).

D-dimer nale¿y do najmniejszych i specyficznych produktów rozpadu w³óknika i wzrost jego stê¿enia w osoczu jest wynikiem aktywacji uk³adu fibrynolizy oraz generowania plazminy (18).

Celem pracy by³o okreœlenie zmiennoœci wskaŸni-ków krzepniêcia u kóz w okresie ci¹¿y i porodu.

Materia³ i metody

Badania wykonano na 20 kozach rasy polskiej bia³ej uszlachetnionej, w wieku 3-5 lat, bêd¹cych w okresie

utrzymania alkierzowego. Krew do badañ pobierano piêciokrotnie, pierwsze badanie zosta³o wykonane przed zap³odnieniem zwierz¹t, nastêpne w drugim, czwartym i pi¹tym miesi¹cu ci¹¿y, ostatnie badanie wykonano 24 go-dziny po porodzie. Badane kozy by³y klinicznie zdrowe i wolne od ekto- i endopaso¿ytów. Wykoty przebieg³y bez komplikacji, si³ami natury, dwanaœcie kóz urodzi³o jedno koŸlê, natomiast u oœmiu wyst¹pi³y porody bliŸniacze. W ci¹gu szeœciu godzin od porodu u wszystkich zwierz¹t nast¹pi³o wyparcie ³o¿yska.

Krew do badañ pobierano z ¿y³y jarzmowej, w godzi-nach przedpo³udniowych, po rannym odpasie i wydoju zwierz¹t. Pobierano j¹ do plastikowych probówek z 3,2% cytrynianem sodu w stosunku 1 : 9, bezpoœrednio po po-braniu krew dok³adnie wymieszano, a nastêpnie odwiro-wano przez 10 minut z prêdkoœci¹ 2000 obr./minutê w celu uzyskania osocza. W osoczu oznaczano metod¹ chrono-metryczn¹, mierz¹c zmianê gêstoœci optycznej, nastêpuj¹-ce wskaŸniki: czas trombinowy (TT), czas protrombino-wy (PT), czas kaolino-kefalinoprotrombino-wy – tj. czas aktywowanej tromboplastyny czêœciowej (APTT) i fibrynogen. Poziom D-dimerów i aktywnoœæ antytrombiny III oznaczono meto-d¹ z substratem chromogennym, wykorzystuj¹c¹ kinetykê reakcji kolorymetrycznej przy d³ugoœci fali 405 nm. Wszyst-kie oznaczenia wykonano na aparacie koagulologicznym Coag-Chrom 3003 firmy Bio-Ksel, wykorzystuj¹c gotowe zestawy tej samej firmy.

Wyniki badañ poddano opracowaniu statystycznemu za pomoc¹ testu Newmana-Keulusa przy u¿yciu programu Statistica 6.0.

Wyniki i omówienie

Czas trombinowy u wszystkich zwierz¹t w trakcie doœwiadczenia pozostawa³ na podobnym poziomie, najwy¿sze wartoœci osi¹gn¹³ w pierwszym badaniu, najni¿sze w oznaczeniu 24 godziny po porodzie, lecz

WskaŸniki uk³adu krzepniêcia u kóz

PRZEMYS£AW SOBIECH, ZYGMUNT KULETA, ANDRZEJ POMIANOWSKI, ARTUR STOPYRA, SYLWIA LEW

Zespó³ Chorób Wewnêtrznych Katedry Nauk Klinicznych Wydzia³u Medycyny Weterynaryjnej UWM, ul. Oczapowskiego 14, 10-957 Olsztyn

Sobiech P., Kuleta Z., Pomianowski A., Stopyra A., Lew S.

Coagulation parameters in goats

Summary

The aim of the study was to estimate coagulation parameters during pregnancy and parturition in goats. Examinations were carried out on 20 Polish White goats, and blood was obtained five times from the jugular vein: before insemination, in the second, fourth and fifth months of pregnancy and 24 hours following parturition. TT and AT III did not change significantly during the entire experiment, however PT and APTT were significantly prolonged following parturition and increased levels of fibrinogen and D-dimer were noted.

(2)

Medycyna Wet. 2006, 62 (10) 1177

zmiany te nie by³y statystycz-nie istotne i mieœci³y siê w gra-nicach norm przyjêtych za re-ferencyjne dla gatunku (6, 23) (tab. 1). Czas trombinowy jest miar¹ przechodzenia fibryno-genu w fibrynê i nie zale¿y od zewn¹trz- i wewn¹trzpochod-nego uk³adu aktywacji pro-trombiny. Wp³yw na ten wskaŸnik maj¹: poziom fibry-nogenu, aktywnoœæ

inhibito-rów krzepniêcia, sprawnoœæ polimeryzacji i stabiliza-cji fibryny oraz obecnoœæ produktów jej degradastabiliza-cji (3). Badania prowadzone u prze¿uwaczy wykaza³y wyd³u-¿enie TT w przypadku wyst¹pienia syndromu we-wnêtrznego wykrzepiania (DIC) stwierdzanego w schorzeniach o ró¿nej etiologii (12). Nieznaczne skrócenie czasu trombinowego notowane u kóz w ostatnim badaniu (24 h po porodzie) mo¿na t³uma-czyæ wp³ywem wysi³ku zwi¹zanego z aktem porodu i tworzeniem siê wiêkszych iloœci trombiny we krwi. Podobne spostrze¿enia poczynili Heusewieser i wsp. (11) badaj¹cy wskaŸniki krzepniêcia u byd³a w okre-sie oko³oporodowym.

Czas protrombinowy w pierwszych czterech pobra-niach by³ podobny u wszystkich zwierz¹t, natomiast w ostatniej próbie wzrós³ w sposób statystycznie istot-ny (tab. 1). Czas protrombinowy jest miar¹ spraw-noœci zewn¹trzpochodnego uk³adu aktywacji trombi-ny i zale¿y od czynników V, VII, X oraz poziomu protrombiny i fibrynogenu (9). Fizjologiczne stê¿enie protrombiny w osoczu znacznie przekracza stê¿enie niezbêdne do szybkiego krzepniêcia i dlatego istnieje wiele mechanizmów przeciwdzia³aj¹cych nadmierne-mu narastaniu czopu hemostatycznego i rozwojowi za-krzepu po uszkodzeniu naczynia. Szybkoœæ aktywacji krzepniêcia jest uzale¿niona od miejsca inicjacji i ³at-wiej zachodzi na powierzchni komórek ni¿ w p³yn-nym osoczu (14). Na fosfolipidach b³on komórkowych powstaj¹ kompleksy IXa–VIIa–X (aktywacja czynni-ka X oraz protrombinazy) oraz Xa–Va–II (aktywacja trombiny). Reakcje te zachodz¹ g³ównie na fosfolipi-dach p³ytek, które uleg³y adhezji w miejscu uszkodze-nia œciany naczyniowej. Prawid³owy przebieg reakcji tworzenia kompleksów wymaga obecnoœci witaminy K, czynników VII, IX, X, bia³ek C i S oraz karboksy-lowanych reszt kwasu glutaminowego niezbêdnych do wi¹zania jonów wapnia przez czynniki zale¿ne od witaminy K (1). Obserwowany po porodzie u bada-nych kóz istotny wzrost czasu protrombinowego mo¿e odzwierciedlaæ nasilon¹ degradacjê czynników krzep-niêcia, zwi¹zan¹ z koagulacj¹ krwi na skutek wydale-nia ³o¿yska. Podobne obserwacje zosta³y poczynione u kobiet i u krów, ale dok³adny mechanizm zmian nie zosta³ do koñca wyjaœniony (8, 11).

Podobnie do czasu protrombinowego kszta³towa³a siê d³ugoœæ czasu aktywowanej tromboplastyny

tkan-kowej (APTT). W pierwszych czterech pobraniach u wszystkich zwierz¹t wartoœæ tego wskaŸnika by³a po-dobna, by w ostatniej próbie ulec istotnemu wyd³u¿e-niu (tab. 1). APTT jest miar¹ sprawnoœci wewn¹trz-pochodnego uk³adu aktywacji trombiny i zale¿y od zawartoœci w osoczu czynników V, VIII, IX, X, XI, XII, a tak¿e protrombiny i fibrynogenu. Wyd³u¿enie APTT obserwowano w stanach niedoborów witaminy K (15) i w dysfunkcjach w¹troby (2). W badaniach prowadzonych w okresie oko³oporodowym u byd³a (11) w pierwszych kilku godzinach po porodzie stwier-dzano skrócenie czasu aktywowanej tromboplastyny tkankowej – wi¹za³o to siê z rozwojem nadkrzepli-woœci, natomiast ju¿ 24 godziny po porodzie wskaŸ-nik ten ulega³ wyraŸnemu wyd³u¿eniu, wskazuj¹c na niedokrzepliwoœæ. Obserwowane u kóz wyd³u¿enie APPT w ci¹gu 24 godzin po porodzie mo¿e wskazy-waæ na stan niedokrzepliwoœci i jednoczeœnie byæ ob-jawem zmian czynnoœciowych w¹troby zwi¹zanych z jej nadmiernym obci¹¿eniem w okresie oko³oporo-dowym.

Stê¿enie fibrynogenu w badanym osoczu w okresie trwania doœwiadczenia by³o wyrównane, wzros³o je-dynie istotnie w ostatnim pobraniu (tab. 1). Fibryno-gen, zbudowany z dwóch podjednostek zawieraj¹cych trzy ³añcuchy polipeptydowe po³¹czone wi¹zaniami dwusiarczkowymi, jest koñcowym produktem krzep-niêcia. Synteza fibrynogenu zachodzi g³ównie w w¹t-robie, chocia¿ powstaje on tak¿e w uk³adzie siatecz-kowo-œródb³onkowym (16). W dojrza³ych p³ytkach krwi znajduje siê w ziarnistoœciach a, sk¹d, wraz z in-nymi bia³kami, we wtórnej fazie ich agregacji uwal-niany jest do krwi. Odgrywa g³ówn¹ rolê w zlepianiu p³ytek, a jego synteza jest indukowana przez cytokiny i glukokortykoidy (4). Zaliczany jest tak¿e do bia³ek ostrej fazy, dlatego te¿ znaczny wzrost zawartoœci fib-rynogenu we krwi pojawia siê w stanach stresu i w przypadku procesów zapalnych (7, 17). Biosynteza fib-rynogenu przebiega na zasadzie sprzê¿enia zwrotne-go, w zale¿noœci od poziomu produktów jego rozpadu oraz interleukin wytwarzanych przez uczynnione ma-krofagi (24). W procesach zakrzepowych dochodzi do jego kumulacji i zmniejszenia zawartoœci w osoczu. Obserwowany w badaniach w³asnych w miarê stabil-ny poziom fibrynogenu przed zap³odnieniem i w trak-cie rozwoju ci¹¿y u kóz œwiadczy o zachowaniu

równo-Tab. 1. Wartoœci parametrów koagulologicznych badanych kóz (n = 20, –x ± s) r e m u N a i n a d a b T(sT) (PsT) AP(sT)T Fibr(ygn/o)lgen D(-µDgim/)ler A(T%I)II 1 17,61±3,29 15,43±1,76 31,61±5,15 3,48±0,54 372,51±42,21 197,57±10,54 2 16,95±2,54 15,69±2,01 32,42±4,56 3,21±0,35 315,11±39,22 98,21±9,32 3 17,32±4,01 15,94±1,54 32,23±6,43 3,15±0,31 391,36±49,28 102,73±11,87 4 16,49±2,78 15,79±1,65 33,73±5,87 3,91±0,43 399,57±52,33 102,41±10,76 5 16,21±3,15 20,96*±1,83 37,69*±6,89 5,33**±0,59 549,21*±48,25 96,13±9,15 Objaœnienia: * – ró¿nice statystycznie istotne dla p £ 0,05; ** p £ 0,01

(3)

Medycyna Wet. 2006, 62 (10) 1178

wagi pomiêdzy jego syntez¹ a procesami fibrynolizy, natomiast istotny wzrost zawartoœci tego bia³ka po porodzie mo¿e wskazywaæ na reakcjê ostrej fazy zwi¹-zan¹ z odpowiedzi¹ na stres porodowy i obci¹¿eniem organizmu wysi³kiem. Podobne obserwacje poczynili inni autorzy, badaj¹cy wskaŸniki krzepniêcia w okre-sie oko³oporodowym u byd³a (11).

Zawartoœæ D-dimeru, podobnie jak innych badanych wskaŸników, uleg³a istotnej zmianie dopiero w ostat-nim pobraniu (tab. 1). Parametr ten nale¿y do tzw. pozosta³oœci po rozpadzie fibrynogenu. Pod wp³ywem dzia³ania plazminy na fibrynogen i fibrynê powstaj¹ produkty rozpadu fibrynogenu, dziel¹ce siê na frag-menty wczesne (X, Y) oraz póŸne (D, E). Najwiêksze znaczenie diagnostyczne spoœród nich maj¹ dimery D (13). Produkty rozpadu fibryny i fibrynogenu wywie-raj¹ niekorzystny wp³yw na hemostazê poprzez ha-mowanie funkcji hemostatycznych p³ytek, nie generacji tromboplastyny w osoczu lub hamowa-nie procesu polimeryzacji i stabilizacji w³óknika, co w efekcie mo¿e prowadziæ do wytwarzania niepe³no-wartoœciowego skrzepu (13). Obserwowany u bada-nych zwierz¹t po porodzie istotny wzrost w osoczu poziomu D-dimeru wskazuje na wzmo¿ony proces fibrynolizy zwi¹zany z uaktywnieniem zarówno wewn¹trzpochodnej, jak i zewn¹trzpochodnej drogi krzepniêcia. Badania u ludzi wykaza³y, ¿e na wzrost tego parametru mog¹ wp³ywaæ stany zapalne tocz¹ce siê w organizmie, zmiany krwotoczne, chroniczne schorzenia w¹troby lub procesy nowotworzenia, na-tomiast nie potwierdzono podobnych tendencji zmian u prze¿uwaczy (20).

Aktywnoœæ antytrombiny III w przebiegu ca³ego doœwiadczenia by³a w miarê wyrównana, nast¹pi³ tyl-ko nieznaczny jej spadek w ostatnim badaniu (tab. 1). AT III nale¿y do szeregu inhibitorów krzepniêcia, spo-œród których najwa¿niejsze to: kofaktor II heparyny (HC II), bia³ko C i S oraz a2-makroglobulina. Anty-trombina III jest glikoprotein¹ z³o¿on¹ z pojedyncze-go ³añcucha polipeptydowepojedyncze-go, syntetyzowan¹ w w¹t-robie, w komórkach œródb³onka, megakariocytach i p³ytkach krwi (5). Bia³ko to nale¿y do proteaz sery-nowych, tzw. serpin, czyli bia³ek inaktywuj¹cych trom-binê. Jest ona najwa¿niejszym fizjologicznym inhibi-torem trombiny i tworzy z ni¹ kompleks w stosunku 1 : 1, który nastêpnie zostaje usuniêty z krwi kr¹¿¹cej przez uk³ad makrofagów (5). Wzrost aktywnoœci AT III wykazano po porodzie u kobiet (8), u ludzi z zabu-rzeniami serca i uk³adu naczyniowego, co wskazywa-³o na stan nadkrzepliwoœci (22). Badania wykonane u byd³a wykaza³y natomiast nieznaczny spadek tego parametru w trakcie porodu i œwiadczy³y o tym, ¿e wystêpuj¹cy w takim przypadku stan niedokrzepli-woœci nie jest zwi¹zany z inaktywacj¹ antytrombiny III (11). Obserwowana w badaniach w³asnych u kóz nieistotnie zmniejszona aktywnoœæ AT III w ostatnim pobraniu jest potwierdzeniem tej tezy.

Reasumuj¹c nale¿y stwierdziæ, ¿e w trakcie prze-biegu ci¹¿y u kóz nie nastêpuje istotna zmiana wskaŸ-ników krzepniêcia, natomiast 24 h po porodzie wystê-puje nieznaczny stan niedokrzepliwoœci zwi¹zany ze stresem i wysi³kiem porodowym. Na podstawie uzys-kanych wyników badañ kóz zachodzi potrzeba podjê-cia dalszych obserwacji dotycz¹cych zmiennoœci wskaŸników krzepniêcia w pierwszych godzinach po porodzie, gdy¿ takich badañ u tego gatunku zwierz¹t do tej pory nie prowadzono.

Piœmiennictwo

1.Andrew M., Paes B., Johnston M.: Development of the hemostatic system in the neonate and young infant. Am. J. Ped. Hematol/Oncol. 1990, 12, 95-104. 2.Badylak S. F., Van Fleet J. F.: Alterations of prothrombin time and activated thromboplastin time in dogs with hepatic disease. Am. J. Vet. Res. 1981, 42, 2053-2056.

3.Bick R. L., Murano G.: Physiology of hemostasis. Clin. Lab. Med. 1994, 14, 677-707.

4.Brown L. F., Lanir N., Mcdonagh J., Tognazzi K., Dvorak A. M., Dvorak H. F.: Fibroblast migration in fibrin gel matrices. Am. J. Pathol. 1993, 135, 647--655.

5.D¹browska J., Wiœniewski E.: Antytrombina III – podstawowy inhibitor krzep-niêcia krwi. Medycyna Wet. 1993, 49, 395-396.

6.Eya K., Tatsumi E., Taenaka Y.: Development of a membrane oxygenator for long-term respiratory support and its experimental evaluation in prolonged ECMO. Am. Soc. Artif. Int. Organ J. 1996, 42, 832-836.

7.Fernandez A., Ramos J. J., Saez T., Sanz M. C., Verde M. T.: Changes in the coagulation profile of lambs itoxicated with aflatoxin in their feed. Vet. Res. Com. 1995, 26, 180-184.

8.Franchini M.: Haemostasis in pregnancy. Thromb. Haemost. 2006, 95, 401--413.

9.Gentry P. A.: Comparative aspects of blood coagulation. Vet. J. 2004, 168, 238-251.

10.Gentry P. A., Ross M. L., Hayatcheybi H.: Competency of blood coagulation in newborn calf. Res. Vet. Sci. 1994, 57, 336-342.

11.Heusewieser W., Kautni J., Biesel M., Grunert E.: Coagulation profile of dairy cattle in the periparturient period. J. Vet. Med. A. 1990, 37, 8-15. 12.Irmak K., Turgut K.: Disseminated intravascular coagulation in cattle with

abomasal displacement. Vet. Res. Com. 2005, 29, 61-68.

13.Jarzêbska J.: Znaczenie D-Dimerów w diagnostyce zaburzeñ hemostazy. BioMerieux, Warszawa 1998.

14.Mann K. G., Nesheim M. E., Lawson L. H.: Surface dependent hemostasis. Semin. Hematol. 1992, 29, 213-226.

15.Mason D. J., Abrams-Ogg A., Allen D., Gentry P. A., Gadd K. R.: Vitamin--K-dependent coagulopathy in a black Labrador Retriever. J. Vet. Int. Med. 2002, 16, 485-488.

16.Moresson M. W.: The roles of fibrinogen and fibrin in hemostasis. Semin. Hematol. 1992, 29, 176-180.

17.O’Brien D. J., Robinson A. B., Gray J. S., O’Reilly P. F.: Haematology and blood biochemistry during the course of psoroptic scabies in sheep. Vet. Res. Com. 1995, 19, 39-48.

18.Sandholm M., Vidovic A., Puotunen-Reinert A., Sankari S., Nyholm K., Rita H.: D-Dimer improves the prognostic value of combined clinical and laboratory data in equine gastrointestinal colic. Acta Vet. Scand. 1995, 36, 255-261.

19.Schlerka G., Baumgartner W., Trenti F.: Blood coagulation profile of healthy

pregnant and non-pregnant cows and cows with disease. Proc. 18th World

Buiatric Congress, Bologna 1994, s. 1277.

20.Smith B. P.: Large animal internal medicine. Mosby, Philadelpia 1990, 1068-1084.

21.Stirling Y., Woolf L., North W., Seghatchian M. J., Meade T. W.: Haemostasis in normal pregnancy. Thromb. Haemost. 1984, 52, 176-182.

22.Sykes T. C. F., Fegan C., Mosquera D.: Trombophilia, polymorphism and vascular disease. J. Clin. Pathol.: Molecular Pathol. 2000, 53, 300-306. 23.Taenaka Y., Matsuda T., Eya K., Tatsumi E.: Influences of ventricular assist

device pumping on blood coagulation. Am. Soc. Artif. Int. Organ J. 1989, 35, 396-398.

24.Vogels M. T. E., Cantoni L., Carelli M., Sironi M., Ghezzi P., Van Der Meer J. W. M.: Role of acute-phase proteins in interleukin-1 induced non -specific resistance to bacterial infections in mice. Antimicr. Agents Chemo-ther. 1993, 37, 2527-2533.

Adres autora: dr wet. Przemys³aw Sobiech, ul. Oczapowskiego 14, 10-957 Olsztyn; e-mail: psobiech@uwm.edu.pl

Cytaty

Powiązane dokumenty

Muscle fibre cross-section areas and percentages of different fibre types: I (slow oxidative), IIA (fast oxidative-glycolytic) and IIB (fast glycolytic) per muscle fibre bundle,

Konsekwencj¹ nie leczenia stawu ³okciowego z fragmentacj¹ wyrostka wieñcowego przyœrodkowego jest rozwój i postêp choroby zwyrod- nieniowej stawu.. Poza fragmentacj¹ wyrostka

Zwolnienie akcji serca powoduje spadek rzutu minutowego serca i czêsto jest przyczyn¹ omdleñ (15).. Migotanie przedsionków rozpoznano u 14 psów (8,3%), u 12 towarzyszy³a mu szybka

Celem pracy by³o zbadanie zachowania siê wybra- nych wskaŸników mleka i krwi suk z zapaleniem gru- czo³u sutkowego oraz ocena mo¿liwoœci wykorzysta- nia ich w ramach badañ

W³ókniakogruczolak gruczo³u sutkowego kotek (fibroadenoma, mammary fibroepithelial hyperplasia) jest niez³oœliwym rozrostem elementów gruczo³owych i tkanki w³óknistej

Obecne w jajnikach cysty doprowadzaj¹ do zwiêk- szenia liczby komórek wydzielniczych w zakresie bañki i cieœni jajowodu oraz nab³onka powierzchniowego b³o- ny œluzowej macicy,

Wystêpowa³ on jedynie u m³o- dych osobników licz¹cych nie wiêcej ni¿ 2 lata, gdy¿ przy zara¿eniu siê doros³ych lisów wiêkszoœæ larw odbywa wêdrówkê somatyczn¹,

W wycinkach w¹troby zwierz¹t grupy II – kontrolnej, nie otrzymuj¹cej dodatku do karmy w postaci antyutle- niacza i konserwantu stwierdzono czêœciowe zatarcie beleczkowatego