Algirdas Gaigalas urodzi³ siê 27 lutego 1933 r. W latach 1952–1957 studiowa³ geologiê na Uniwersytecie w Wilnie. Po ukoñczeniu studiów pracowa³ w Instytucie Geologii i Geografii Uniwersytetu Wileñskiego, w Oddziale Akademii Nauk Litwy i na Wileñskim Uniwersytecie Pedagogicznym. Pracuj¹c w tym ostatnim miejscu prowadzi³ m.in. wyk³ady z geologii czwartorzêdu, geomorfologii i petrografii. W 1962 r. obroni³ pracê doktorsk¹, a w 1977 r. roku habilitowa³ siê. Profesor wypromowa³ 9 doktorów. Opublikowa³ ponad 500 artyku³ów naukowych. Napisa³ 12 monografii. By³ honoro-wym cz³onkiem INQUA, cz³onkiem Akademii Nauk Rosji, prezydentem Litewskiej Akademii Nauk, cz³onkiem Litew-skiego Stowarzyszenia Geologów, LitewLitew-skiego Towarzy-stwa Geograficznego i Stowarzyszenia Geologów Polskich. Uczestniczy³ w wielu konferencjach, kongresach i sympo-zjach, które odbywa³y siê w Rosji, Kanadzie, Szwecji, USA, Belgii, Holandii, Niemczech, Francji, Chinach, RPA i Bra-zylii. By³ g³ównym redaktorem czasopisma Geologija i cz³onkiem rad redakcyjnych wielu czasopism. Zmar³ 4 czerwca 2009 r.
Algirdas Gaigalas przyje¿d¿a³ wielokrotnie do Polski. Przez wiele lat prowadzi³ wspólne badania z naukowcami Muzeum Ziemi w Warszawie, Politechniki Œl¹skiej w Gli-wicach, Katedry Geomorfologii i Geologii Czwartorzêdu Uniwersytetu Gdañskiego i Uniwersytetu Marii Sk³odow-skiej-Curie w Lublinie. Wspó³praca gdañsko-wileñska rozpoczê³a siê w 2001 r. w czasie i po zakoñczeniu VII Miêdzynarodowej Konferencji Methods of absolute chro-nology, która odby³a siê w Ustroniu. W poci¹gu jad¹cym z Bielska-Bia³ej do Warszawy powsta³y pierwsze plany wspó³pracy. Ju¿ w lecie tego¿ roku pobrano pierwsze prób-ki do datowania TL z profilu litewsprób-kiego Vilprób-kiskes. Pierw-sze efekty tych prac zosta³y zaprezentowane na konferencji Basin stratigraphy — modern methods and problems we wrzeœniu 2002 r. Wyniki badañ chronostratygraficznych dla profilu Vilkiskes zosta³y opublikowane kilka miesiêcy póŸniej. Wspó³praca z Profesorem dotyczy³a przede wszystkim opracowañ z wykorzystaniem dat luminescen-cyjnych. Oznaczano równie¿ cez w osadach deluwialnych. Wyniki uzyskane w Gdañsku i wnioski z nich wynikaj¹ce prezentowano w czasopiœmie Geologija. W latach 2003–2004 rozpoczêto badania kolejnego profilu Tartokai. Na VIII Miêdzynarodowej Konferencji Methods of abso-lute chronology, która odby³a siê w kwietniu 2004 r. w Gli-wicach, oœrodki gdañski i wileñski zaznaczy³y sw¹ obecnoœæ wyst¹pieniem, a nastêpnie publikacj¹ w Geologi-ji. Tematem wymienionych publikacji by³o opracowanie chronostratygraficzne i korelacja profili Vilkiskes i Tartokai, zawieraj¹cych osady pochodzenia wodnego.
W paŸdzierniku 2006 r. Katedra Geomorfologii i Geo-logii Czwartorzêdu Uniwersytetu Gdañskiego by³a organi-zatorem IX konferencji Datowanie minera³ów i ska³. Algirdas Gaigalas i Stanis³aw Fedorowicz zaprezentowali na niej charakterystykê litewskich profili: Rokai i Netiesos. Na nastêpnych konferencjach, tematycznie zwi¹zanych z metodami datowañ radiometrycznych, zawsze pojawia³y siê referaty A. Gaigalasa i S. Fedorowicza. Autorzy ci czyn-nie uczestniczyli w IX Miêdzynarodowej Konferencji Met-hods of absolute chronology (kwiecieñ 2007 r. w
Ustroniu) i X Konferencji Datowanie minera³ów i ska³ (paŸdziernik 2008 r w Lublinie).
W 2008 r. pobrano ponownie próbki z profili Vilkiskes i Tartokai do metodycznych badañ luminescencyjnych. Ich wyniki mia³y zostaæ zaprezentowane na kolejnych tema-tycznych konferencjach w latach 2009–2010. W paŸdzier-niku 2009 r. na konferencji w Gdañsku, poœwiêconej 50-leciu gdañskiej geomorfologii, zabrak³o ju¿ Profesora. Artyku³ w Geologiji (Gaigalas A. & Fedorowicz S. 2009 — Co-cooperation between Gdañsk and Vilnius universi-ties in pleistocene geochronology investigation, Geologija, 51: 67–68 i 76–87) sta³ siê czêœciow¹ prezentacj¹ najnow-szych badañ i podsumowaniem oœmioletniej wspó³pracy oœrodków gdañskiego i wileñskiego. Ostatnia praca wspó³autorstwa A. Gaigalasa uka¿e siê w bie¿¹cym roku w Geo-chronometrii. Oœmioletnie wspó³dzia³anie oœrodków gda-ñskiego i wileñ- skiego zaowocowa³o czynnym uczestnic-twem w szeœciu konferencjach, szeœcioma artyku³ami w czasopismach z listy filadelfijskiej i prac¹ habilitacyjn¹. Praca z Profesorem umo¿liwi³a opracowanie chronostratygrafii neoplejstocenu Litwy. Wnioski z metodycznych badañ pró-bek osadów jeziornych pozwol¹ zmodernizowaæ preparatykê i sposób pomiarów luminescencyjnych tych osadów.
Algirdas Gaigalas by³ cz³owiekiem bardzo skromnym, ¿yczliwym, o mi³ym i ³agodnym usposobieniu, z du¿ym poczuciu humoru. Zawsze gotowy do pracy. Jest mi ogrom-nie przykro i ¿al, ¿e nast¹pi³ ju¿ kres naszej wspó³pracy.
Stanis³aw Fedorowicz
299 Przegl¹d Geologiczny, vol. 58, nr 4, 2010
