• Nie Znaleziono Wyników

Całka z pierwiastkami dowolnego stopnia z funkcji liniowej lub homograficznej

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Całka z pierwiastkami dowolnego stopnia z funkcji liniowej lub homograficznej"

Copied!
8
0
0

Pełen tekst

(1)

Całka z pierwiastkami

dowolnego stopnia z funkcji

liniowej lub homograficznej

Autorzy:

Tomasz Drwięga

(2)

(1)

(2)

(3)

(4)

Całka z pierwiastkami dowolnego stopnia z funkcji liniowej lub homograficznej

Całka z pierwiastkami dowolnego stopnia z funkcji liniowej lub homograficznej

Autor: Tomasz Drwięga

TWIERDZENIE

Twierdzenie 1:

Twierdzenie 1: o całkowaniu funkcji niewymiernej z pierwiastkiem dowolnych

o całkowaniu funkcji niewymiernej z pierwiastkiem dowolnych

stopni z tej samej funkcji liniowej

stopni z tej samej funkcji liniowej

Całkę postaci

gdzie jest funkcją wymierną wielu zmiennych, sprowadzamy do całki z funkcji wymiernej zmiennej , stosując podstawienie

gdzie

TWIERDZENIE

Twierdzenie 2:

Twierdzenie 2: o całkowaniu funkcji niewymiernej z pierwiastkiem dowolnych

o całkowaniu funkcji niewymiernej z pierwiastkiem dowolnych

stopni z tej samej funkcji homograficznej

stopni z tej samej funkcji homograficznej

Całkę postaci

gdzie oraz jest funkcją wymierną wielu zmiennych, sprowadzamy do całki z funkcji wymiernej zmiennej , stosując podstawienie

gdzie

Głównym celem podstawienia w całce z pierwiastkiem z funkcji homograficznej jest to, aby zamiast rozwiązywać całkę z funkcji niewymiernej mieć do rozwiązywania całkę z funkcji wymiernej. Poniższe przykłady przybliżą nam w jaki sposób należy postępować w obliczaniu całki, w której występuje pierwiastek z funkcji liniowej albo homograficznej.

∫ R (x,

n1

ax + b

− −

−−−

,

n2

− −

ax + b

−−−

, …,

nk

− −

ax + b

−−−

) dx,

R

t

t =

N

ax + b

− −

−−−

,

N = NWW( , , …, ).

n

1

n

2

n

k

∫ R (x,

ax+b

,

, …,

) dx,

cx+d

− −

−−

n1 ax+b cx+d

− −

−−

n2 ax+b cx+d

− −

−−

nk

≠ 0

∣∣

a

c

b

d

∣∣

R

t

t =

ax+b

,

cx+d

− −

−−

N

N = NWW( , , …, ).

n

1

n

2

n

k

(3)

(5) (6) (7) (8)

PRZYKŁAD

Przykład 1:

Przykład 1:

Obliczmy całkę

Zauważmy, że w powyższej całce występują pierwiastki różnych stopni z tej samej funkcji liniowej Zatem w rozwiązaniu całki zastosujemy podstawienie

ponieważ

Przekształcając stronami powyższe podstawienie otrzymujemy

a następnie licząc różniczkę stronami mamy

Stąd

Następnie wykonując dzielenie wielomianów z resztą, otrzymujemy

Zatem mamy

Wracając do całki mamy

Następnie wracając poprzez podstawienie do otrzymujemy

dx + 1−x √ √31−x

1 − x.

t =

6

− −

1 − x

−−−

,

6 = NWW(2, 3).

t

6

x

1 − x

− −

−−−

1 − x

− −

−−−

[3

= 1 − x,

= 1 − ,

t

6

=

−−

t

6

= ,

t

3

=

[3

−−

t

6

= ,

t

2

dx = −6 dt.

t

5

.

I = ∫

dx

= −6 ∫

dt

+

1 − x

− −

−−−

[3

1 − x

− −

−−−

t

5

+

t

6

−−

[3

−−

t

6

= −6 ∫

t

3

t

+

5

t

2

dt = −6 ∫

t

3

t

+

5

t

2

dt = −6 ∫

t + 1

t

3

dt.

( )

t

3

− −

t

3

t

2

−−−−−

−t

2

+ t

t

2

− −

−−−

t

−t − 1

−−−−

−1

: (t + 1) = − t + 1

t

2

= − t + 1 −

.

t3 t+1

t

2 t+11

I = −6 ∫ ( − t + 1 −

t

2

t + 1

1

) dt = −6 ∫ ( − t + 1) dt + 6 ∫

t

2

t + 1

dt

=

= −6 ( −

t

3

3

t

2

2

+ t) + 6 ln |t + 1| + C = −2 + 3 − 6t + 6 ln |t + 1| + C.

t

3

t

2

x

I = −2

− −

1 − x

−−−

+ 3

[3

− −

1 − x

−−−

− 6

[6

− −

1 − x

−−−

+ 6 ln

+ 1 + C.

∣∣ 1 − x

[6

− −

−−−

∣∣

(4)

(9) (10) (11) (12) (13) (14) (15) (16)

PRZYKŁAD

Przykład 2:

Przykład 2:

Obliczmy całkę

W rozwiązaniu całki zastosujemy podstawienie

Przekształcając stronami powyższe podstawienie, otrzymujemy

a następnie różniczkując równanie stronami, mamy

Stąd

Rozkład funkcji podcałkowej na ułamki proste ma wówczas postać:

Mnożąc powyższe równanie obustronnie przez otrzymujemy

Aby wyznaczyć nieznane współczynniki grupujemy wyrazy podobne

i porównując współczynniki przy poszczególnych potęgach otrzymujemy układ równań

Stąd , , i .

Wracając do całki mamy

Wracając do podstawienia otrzymujemy

ZADANIE

x1

− −

1+x1−x

dx.

t =

1+x

.

1−x

− −

t

2

x

=

1 + x

1 − x

,

=

t

2

− 1

+ 1

,

t

2

dx =

( +1t24t)2

dt.

I = ∫

1

dx = ∫

⋅ t ⋅

dt = ∫

dt.

x 1+x1−x

− −

1 −1 t2 +1 t2 4t ( +1t2 )2 4t 2 ( −1)( +1)t2 t2

=

+

+

.

4t2 (t+1)(t−1)( +1)t2 t+1A t−1B Ct+Dt2+1

( − 1)( + 1)

t

2

t

2

4 = A(t − 1)( + 1) + B(t + 1)( + 1) + (Ct + D)( − 1).

t

2

t

2

t

2

t

2

4 = (A + B + C) + (−A + B + D) + (A + B − C)t − A + B − D

t

2

t

3

t

2

A + B + C = 0

−A + B + D = 4

A + B − C = 0

−A + B − D = 0.

A = −1 B = 1 C = 0 D = 2

I = ∫ (

t + 1

−1

+

t − 1

1

+

t

2

+ 1

2

) dt = − ∫

t + 1

dt

+ ∫

t − 1

dt

+ 2 ∫

t

2

dt

+ 1

= − ln |t + 1| + ln |t − 1| + 2 arctg t + C = ln

∣∣

t − 1

t + 1

∣∣

+ 2 arctg t + C.

I = ln

+ 2 arctg

+ C.

1+x1−x−1 +1 1+x 1−x

1+x 1−x

− −

(5)

(17) (18) (19) (20) (21)

Zadanie 1:

Zadanie 1:

Treść zadania: Treść zadania: Oblicz całkę Rozwiązanie: Rozwiązanie: Zastosujmy podstawienie

z którego po przekształceniach mamy

a następnie różniczkując równanie stronami

Wówczas

Wówczas rozkład na ułamki proste ma postać

i stąd po przemnożeniu równania przez mianownik lewej strony oraz pogrupowaniu wyrazów podobnych otrzymujemy zależność

Zatem szukane liczby spełniają układ równań

Stąd , i i wracając do całki mamy

3

− −

3x+41−x

−−

dx.

t =

3x+4

,

1−x

− −

−−

3

t

3

x

3x + 4

1 − x

−−−−

[3

=

3x + 4

1 − x

,

=

t

t

33

− 4

+ 3

,

=

[3

−−

t

3

= t,

dx =

21t2

dt.

( +3t3 )2

I = ∫

[3

3x + 4

1 − x

−−−−

dx = ∫ t ⋅

21t

2

dt

( + 3

t

3

)

2

= ∫ 7t ⋅

( + 3

3t

2

dt =

t

3

)

2

g

=

f = 7t

3t2

dt

( +3t3 )2

= 7dt

f

g =

−1 +3 t3

= −

7t

+ 3

+ 7 ∫

= −

+ 7 ∫

.

t

3

t

3

dt

+ 3

t

3

7t

+ 3

(t +

[3

3

)( −

dt

t +

)

t

2

[3

3

[3

9

=

+

1 (t+ )( − t+ )√33 t2 33 39 t+ 3A3 t2− t+Bt+C33 39

1 = (A + B) + (− A +

t

2

3

3

3

3

B + C)t +

3

9

A +

3

3

C.

A + B = 0

− A +

[3

3

[3

3

B + C = 0

A +

C = 1.

9

[3

[3

3

A =

√393

B = −

√393

C =

2 9√39

= −

+ 7 ∫

+

dt

− t +

2

(6)

(22)

(23)

(24)

(25) Następnie z podstawienia mamy

ZADANIE

Zadanie 2:

Zadanie 2:

Treść zadania: Treść zadania: Oblicz całkę Rozwiązanie: Rozwiązanie: Zastosujmy podstawienie ponieważ Po przekształceniach mamy

a następnie różniczkując stronami otrzymujemy

Wówczas

I = −

7t

+ 3

+ 7 ∫

+

dt

t

3

3 √ [3 9

t + 3

[3

− t +

√[393 2 9√[39

t +

t

2

[3

3

[3

9

=

7t

+ 3

+

dt

t

3

7 3

[3

9

t + 3

dt

[3

7 3

[3

9

t − 2 3

[3

t +

t

2

[3

3

[3

9

=

7t

+ 3

+

ln t +

dt +

t

3

7 3

[3

9

∣∣

[3

3

∣∣ 7 3

[3

18

2t − 3

[3

t +

t

2

[3

3

[3

9

7 9

[3

6

t

2

[3

dt

3

t +

[3

9

=

t

3

7t

+ 3

+

7 3

9

[3

ln t +

∣∣

[3

3

ln −

t +

+

∣∣

7 3

18

[3

∣∣t

2

[3

3

[3

9

∣∣ 7 9

[3

6

dt

+

(t −

√[33

)

2 2 3 9√[3 4

=

t

3

7t

+ 3

+

7 3

[3

9

ln t +

∣∣

[3

3

ln −

t +

+

⋅ arctg

+ C

∣∣

7 3

18

[3

∣∣t

2

[3

3

[3

9

∣∣ 7 3

[3

3 3

2t − 3

[3

3

[3

3

t =

3

− −

3x+41−x

−−

I = (1 − x)

3x+4

+

ln

+

⋅ arctg (

) + C.

1−x

− −

−−

3 7 3√3 18 ( 3x+4+ ) 1−x √3 33 2 − + ∣ ∣ ∣ (3x+4) 1−x 2 √3 9x+12 1−x √3 39∣ ∣ ∣ 7 3√3 3 3√ 2 3x+41−x √3 33 ⋅ 3 √ √33

dx

.

− 1+1 x √ 1+1 x √4

t =

1 +

1

,

x

− −

−−−

4

4 = NWW(2, 4).

t

4

x

1 + 1

x

− −

−−−

1 + 1

x

− −

−−−

[4

= 1 + ,

1

x

=

t

4

1

− 1

,

=

t

−−

4

= ,

t

2

=

[4

t

−−

4

= t,

dx =

−4t3

dt.

( −1t4 )2

= ∫

= −4 ∫

dt

= −4 ∫

dt

3

(7)

(26)

(27) Wówczas rozkład na ułamki proste pierwszego i drugiego rodzaju ma postać:

Mnożąc powyższą równość przez otrzymujemy

Zatem szukane liczby spełniają układ równań

Stąd

Wracając do całki mamy

Wyliczając pozostałe całki

I = ∫

dx

= −4 ∫

= −4 ∫

dt

1 +

1 x

− −

−−−

1 +

1 x

− −

−−−

[4

dt

t3 ( −1t4 )2

− t

t

2

t

2

(t − 1)( − 1

t

4

)

2

= −4 ∫

(t − 1)( − 1 ( + 1

t

2

dt = −4 ∫

dt

t

2

)

2

t

2

)

2

t

2

(t − 1)(t − 1 (t + 1 ( + 1

)

2

)

2

t

2

)

2

= −4 ∫

(t − 1 (t + 1 ( + 1

)

3

t

2

)

2

dt

t

2

)

2

=

+

+

+

+

+

+

.

t2 (t−1 (t+1 ( +1)3 )2t2 )2 t−1A (t−1)B2 (t−1)C 3 t+1D (t+1)E 2 Ft+Gt2+1 ( +1Ht+Kt2 )2

(t − 1 (t + 1 ( + 1

)

3

)

2

t

2

)

2

t

2

= A(t − 1 (t + 1 ( + 1

)

2

)

2

t

2

)

2

+ B(t − 1)(t + 1 ( + 1 + C(t + 1 ( + 1 +

)

2

t

2

)

2

)

2

t

2

)

2

+ D(t − 1 (t + 1)( + 1 + E(t − 1 ( + 1 +

)

3

t

2

)

2

)

3

t

2

)

2

+ (Ft + G)(t − 1 (t + 1 ( + 1) + (Ht + K)(t − 1 (t + 1 .

)

3

)

2

t

2

)

3

)

2

A + D + F = 0

B − 2D + E − F + G = 0

B + C + 2D − 3E − F − G + H = 0

B + 2C − 2D + 5E + F − G − H + K = 0

−2A + B + 3C − 7E − F + G − 2H − K = 0

−B + 4C + 2D + 7E + F − G + 2H − 2K = 0

−B + 3C − 2D − 5E + F + G + H + 2K = 1

−B + 2C + 2D + 3E − F + G − H + K = 0

A − B + C − D − E − G − K = 0.

A = −

641

B = −

1 16

C =

1 16

D = −

3 64

E = −

1 32

F =

1 16

G =

1 16

H =

1 8

K = .

1 8

I = −4 ∫ (

641

+

+

+

+

+

+

) dt

t − 1

1 16

(t − 1)

2 1 16

(t − 1)

3

3 64

t + 1

1 32

(t + 1)

2

t +

1 16 161

+ 1

t

2

t +

1 8 18

( + 1

t

2

)

2

= −

64

4

∫ (

t − 1

−1

+

(t − 1)

−4

2

+

(t − 1)

4

3

+

t + 1

−3

+

(t + 1)

−2

2

+

4t + 4

t

2

+ 1

+

( + 1

t

8t + 8

2

)

2

) dt

= − (− ln |t − 1| +

16

1

t − 1

4

(t − 1)

2

2

− 3 ln |t + 1| +

t + 1

2

+ ∫

4t + 4

+ 1

dt + ∫

dt)

t

2

8t + 8

( + 1

t

2

)

2

= − (− ln |(t − 1)(t + 1 | +

16

1

)

3

6t + 2

+ ∫

dt + ∫

dt)

− 1

t

2

(t − 1)

2

2

4t + 4

t

2

+ 1

( + 1

t

8t + 8

2

)

2

4t+4

dt = 2 ∫

dt + 4 ∫

= 2 ln | + 1| + 4 arctg t + C

+1 t2 t22t+1 t2dt+1

t

2

8t + 8

dt

= 4 ∫

2t

dt + 8 ∫

dt

(8)

otrzymujemy

Następnie z podstawienia mamy

.

Publikacja udostępniona jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa - Na tych samych warunkach 3.0 Polska. Pewne prawa zastrzeżone na rzecz autorów i Akademii Górniczo-Hutniczej. Zezwala się na dowolne wykorzystanie treści publikacji pod warunkiem wskazania autorów i Akademii Górniczo-Hutniczej jako autorów oraz podania informacji o licencji tak długo, jak tylko na utwory zależne będzie udzielana taka sama licencja. Pełny tekst licencji dostępny na stronie

http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/pl/.

Data generacji dokumentu: 2019-04-16 01:18:31

Oryginalny dokument dostępny pod adresem: https://epodreczniki.open.agh.edu.pl/openagh-permalink.php? link=a4819cd8c72ded67cab8ea236f96bd4b

Autor: Tomasz Drwięga

( + 1

t

8t + 8

2

)

2

dt

= 4 ∫

( + 1

t

2

2t

)

2

dt + 8 ∫

( + 1

t

2

dt

)

2

= −

4

+ 1

+ 8 ( ⋅

+ ∫

)

t

2

1

2

t

2

+ 1

t

1

2

t

2

dt

+ 1

= −

4

+ 1

+

+ 4 arctg t + C

t

2

t

2

4t

+ 1

I = − (− ln (t − 1)(t + 1 +

16

1

∣∣

)

3

∣∣ 6t + 2

+ 2 ln + 1 +

+ 8 arctg t) + C

− 1

t

2

(t − 1)

2

2

∣∣t

2

∣∣

t

2

4t

+ 1

=

16

1

ln (t − 1)(t + 1 ( + 1 − ⋅

∣∣

)

3

t

2

)

2

+ ⋅

− ⋅

− arctg t + C

∣∣ 18

3t + 1

t

2

− 1

1

8

(t − 1)

1

2

1

4

t

2

+ 1

t

1

2

=

16

1

ln ( − 1)(t + 1 ( + 1) − ⋅

∣∣ t

4

)

2

t

2

+ ⋅

− arctg t + C

∣∣ 18

5 + t

t

t

43

− 1

1

8

(t − 1)

1

2

1

2

t = 1 +

1 x

− −

−−−

4

I =

16

1

ln

(

+ 1) −

(5

+ 1) +

∣ 1x(

[4

− −

1 + 1

−−−

x

+ 1)

2

1 + 1

x

− −

−−−

∣ x8 1+

1

x

− −

−−−

[4

1 + 1

x

− −

−−−

+ ⋅

1

8

1

− arctg

+ C.

(

1 +

1

− 1)

x

− −

−−−

[4 2

1

2

1 + 1

x

− −

−−−

[4

Cytaty

Powiązane dokumenty

Jeżeli natomiast powierzchnia S jest dwustronna, to orientuja,c każdy z jej płatów określamy całke, powierzchniowa, zorientowana, po tej powierzchni jako sume, całek po

W przeciwieństwie do programowania liniowego, gdzie uniwersalną metodą rozwiązywania jest algorytm simpleks, nie ma ogólnej metody rozwiązywania programów

Z definicji brzegu wynika, że zbiór ∂A jest równy zbiorowi punktów nieciągłości funkcji χ A więc z istnienia całki z jedności wynika, że brzeg ma miarę Lebesgue’a

[r]

Zbiór w przestrzeni metrycznej nazywamy zwartym wtedy i tylko wtedy, gdy każdy ciąg jego elementów zawiera podciąg zbieżny do elementu tego zbioru.

Badamy, czy fumkcja F przyjmuje ekstremum lokalne w punkcie będącym rozwią- zaniem powyższego układu

Tak jak w rachunku funkcji jednej zmiennej minima i maksima lokalne funkcji dwóch zmiennych nazywamy ekstremami lokalnymi.

1.. Znajd¹ obj¦to±¢ sto»ka, oraz okre±l jaki popeªniamy maksymalny bª¡d bezwzgl¦dny oraz wzgl¦dny przy obliczaniu tej obj¦to±ci... )].. Zatem obliczanie pochodnych