• Nie Znaleziono Wyników

Medycyna Weterynaryjna - Summary Medycyna Wet. 63 (1), 72-74, 2007

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Medycyna Weterynaryjna - Summary Medycyna Wet. 63 (1), 72-74, 2007"

Copied!
3
0
0

Pełen tekst

(1)

Medycyna Wet. 2007, 63 (1) 72

Praca oryginalna Original paper

W praktyce klinicznej ma³ych zwierz¹t czêsto istnie-je koniecznoœæ przeprowadzenia krótko trwaj¹cego znie-czulenia ogólnego. Rzadko jest ono wywo³ywane przy u¿yciu jednego anestetyku. Zwykle anestezje tego typu uzyskuje siê przez wykonanie znieczulenia z³o¿onego polegaj¹cego na podaniu kilku preparatów. Krótko trwa-j¹ce znieczulenie ogólne jest niezbêdne do przeprowa-dzenia niektórych badañ diagnostycznych, wykonania nieskomplikowanych zabiegów chirurgicznych i ortope-dycznych. Anestezja tego rodzaju wykorzystywana jest tak¿e do intubacji pacjenta w przypadku koniecznoœci natychmiastowego zastosowania znieczulenia wziewne-go lub mechanicznej wentylacji p³uc. Krótko trwaj¹ce znieczulenie mo¿e byæ wykonywane w przypadkach, gdy pacjent nie musi byæ hospitalizowany.

Neuroleptykiem czêsto wykorzystywanym do preme-dykacji jest ksylazyna. Nale¿y do alfa 2 agonistów i po-dobnie jak inne œrodki z tej grupy jest preparatem o dzia-³aniu uspokajaj¹cym, krótkotrwale przeciwbólowym oraz zwiotczaj¹cym miêœnie (5, 12, 19). Wzglêdnie nowym preparatem z grupy benzodwuazepin, dzia³aj¹cym silniej od diazepamu, jest midazolam (14). Mo¿e byæ u¿ywany zarówno jako œrodek uspokajaj¹cy, jak i jeden ze sk³ad-ników w znieczuleniu z³o¿onym. Midazolam stosowa-no z powodzeniem u pacjentów w stanie krytycznym na oddzia³ach intensywnej terapii (1, 20). Sam midazolam powoduje s³abe uspokojenie psów, ale w po³¹czeniu

z in-nymi lekami dzia³a silniej. Zastosowanie midazolamu ³¹cznie z medetomidyn¹ lub butorfanolem zapewnia se-dacjê psów, umo¿liwiaj¹c¹ wykonanie nieskomplikowa-nych zabiegów i badañ diagnostycznieskomplikowa-nych (22). Wykaza-no synergistyczne dzia³anie midazolamu z propofolem (15), medetomidyn¹ (8, 10, 11, 16), butorfanolem (10, 11), medetomidyn¹ i buprenerfin¹ (17) oraz ksylazyn¹ (3).

Celem badañ by³a ocena znieczulenia wywo³anego midazolamem i ksylazyn¹ do krótko trwaj¹cej anestezji u psów.

Materia³ i metody

Badania przeprowadzono na 27 psach, mieszañcach, 19 samcach i 8 samicach w wieku od 2 do 12 lat, o masie cia³a od 8 do 34 kg. Pacjentów znieczulano w celu wykonania badañ diagnostycznych – 7 przypadków, szycia ran – 6 oraz kastracji – 14. Do znieczulenia ogólnego wykorzystywano mieszaninê œrodków anestetycznych zawieraj¹c¹: atropinê 0,05 mg/kg m.c., ksylazynê 1 mg/kg m.c. i midazolam 0,3 mg/ kg m.c. Œrodki podawano w jednej strzykawce do¿ylnie, wed³ug efektów dzia³ania. Stopieñ g³êbokoœci znieczulenia okreœlano na podstawie zanikania odruchów powiekowego i rogówkowego, czucia powierzchownego, odruchu cofania koñczyny oraz reakcji zwierz¹t przy podwi¹zywaniu powróz-ków nasiennych. W czasie znieczulenia oznaczano: ciep³otê wewnêtrzn¹, liczbê têtna i oddechów. Liczbê têtna monitoro-wano kardiomonitorem S&W. Badane parametry mierzono przed podaniem œrodków anestetycznych oraz w 5., 10., 30.

Krótkotrwa³e znieczulenie psów

przy u¿yciu midazolamu i ksylazyny

IRENEUSZ BALICKI, DOROTA RÓ¯AÑSKA, ANDRZEJ ÆWIEK, PIOTR SILMANOWICZ, TOMASZ SZPONDER, ADAM BRODZKI

Katedra i Klinika Chirurgii Zwierz¹t Wydzia³u Medycyny Weterynaryjnej AR, ul. G³êboka 30, 20-612 Lublin Balicki I., Ró¿añska D., Æwiek A., Silmanowicz P., Szponder T., Brodzki A.

Short-acting anaesthesia in dogs with the use of midazolam and xylazine Summary

Clinical practice with small animals often requires the immediate introduction of the patient to short-acting anaesthesia. The aim of the study was the evaluation of the use of midazolam and xylazine as short-acting anaesthesia for dogs. The investigation was carried out on 27 dogs. The general anaesthesia was performed by using a mixture including: atropine 0.05 mg/kg, xylazine 1 mg/kg and midazolam 0.3 mg/kg. The drugs were administered intravenously by using one syringe at a dose dependant on the effects of the operation. Anaesthesia was evaluated testing palpebral reflex, corneal reflex, superficial sensibility and pedal reflex. Body temperature, heart rate, respiratory rate, parameters of acid-base balance and blood oxyganation were determined during anaesthesia. Intravenous administration of atropine, xylazine and midazolam at a dose dependant on the effects of the operation induce general anaesthesia lasting about 20 minutes. The anaesthesia was connected with the loss of consciousness and pain sensitivity. This kind of anaesthesia causes transient acid-base balance disturbances and respiratory depression. The method of anaesthesia used in our study provides fast induction and recovery without antagonists. The negative effect on the anaesthetised animals was minimal.

(2)

Medycyna Wet. 2007, 63 (1) 73 i 45. minucie od rozpoczêcia znieczulenia. U 14 psów

wyko-nano badania parametrów równowagi kwasowo-zasadowej i utlenowania krwi têtniczej. Oznaczono parametry równo-wagi kwasowo-zasadowej: stê¿enie jonów wodorowych (pH), aktualn¹ zawartoœæ wodorowêglanów (HCO3– akt.),

standar-dowy nadmiar lub niedobór zasad (SBE), ciœnienie parcjalne dwutlenku wêgla (PaCO2) oraz parametry utlenowania krwi têtniczej: ciœnienie parcjalne tlenu (PaO2) i wysycenie krwi têtniczej tlenem (SatO2). Krew do badañ gazometrycznych po-bierano z têtnicy udowej do strzykawek jednorazowego u¿yt-ku po uprzednim przep³ukaniu ich i wype³nieniu przestrzeni martwej heparyn¹. Parametry równowagi kwasowo-zasado-wej i utlenowania krwi têtniczej oznaczano przed podaniem leków oraz po up³ywie 15 i 30 minut od wyst¹pienia znieczu-lenia. Pomiarów dokonywano w krwi têtniczej pobieranej z têtnicy udowej pacjentów, u których wykonywano kastracjê. Uzyskane wyniki opracowano statystycznie, okreœlaj¹c œredni¹ arytmetyczn¹ i odchylenie standardowe, a dla wyka-zania istotnoœci zmian porównano je z wartoœciami uzyska-nymi przed znieczuleniem przy zastosowaniu testu t Studenta dla p < 0,05.

Wyniki i omówienie

Podanie do¿ylne mieszaniny atropiny ksylazyny i mi-dazolamu powoduje w okresie od 3 do 5 minut uspoko-jenie, zwiotczenie miêœni, a nastêpnie utratê przytom-noœci. Obserwowano kolejno: zanik odruch powiekowe-go, czucia powierzchownego i odruch cofania koñczy-ny. Miêœnie ulega³y zwiotczeniu. Odruch rogówkowy utrzymywa³ siê u 34% pacjentów. Przytomnoœæ i odru-chy: powiekowy, czucia powierzchownego i cofania koñ-czyny powraca³y w okresie od 20 do 30 minut od poda-nia œrodków anestetycznych. Sprawnoœæ ruchow¹ ob-jawiaj¹c¹ siê próbami przyjmowania pozycji stoj¹cej pacjenci odzyskiwali po oko³o 40-50 minutach od po-cz¹tku znieczulenia. W wielu metodach znieczulenia niezbêdne jest stosowanie antagonistów umo¿liwiaj¹cych skrócenie przed³u¿aj¹cego siê czasu odzyskiwania przy-tomnoœci (13). U¿ycie w badaniach w³asnych ksylazyny i midazolamu ³¹cznie, pozwoli³o na skrócenie czasu

dzia-³ania œrodków do oko³o 20 minut i szybkie odzyskiwa-nie przytomnoœci bez podawania preparatów dzia³aj¹-cych antagonistycznie. Po podaniu ksylazyny u wiêkszoœ-ci pacjentów obserwuje siê wystêpowanie wymiotów (5, 23). W badaniach w³asnych u 20% pacjentów w czasie wprowadzania do znieczulenia odnotowano wyst¹pie-nie odruchów wymiotnych. Dotyczy³y one pacjentów wy-magaj¹cych znieczulenia bez przygotowania dietetycz-nego.

Œrednie dawki preparatów u¿ytych do znieczulenia oraz œredni¹ iloœæ wykorzystanej mieszaniny przedsta-wiono w tab. 1. Dawka midazolamu zastosowanego do badañ diagnostycznych by³a zbli¿ona do spotykanej w piœ-miennictwie. Przyjête dawkowanie midazolamu u¿ywa-nego w celu premedykacji wynosi 0,2 mg/kg m.c. im (2, 16, 22). Œrednia dawka podawanego do¿ylnie midazola-mu, wykorzystana do znieczulenia z³o¿onego pacjentów w przypadkach szycia ran lub kastracji by³a wiêksza ni¿ dawka midazolamu stosowanego z medetomidyn¹ do-miêœniowo (6). By³a ona jednak¿e ni¿sza ni¿ dawka mi-dazolamu podawanego do¿ylnie po domiêœniowej pre-medykacji atropin¹ i ksylazyn¹ (3). Obni¿enie w bada-niach w³asnych stosowanej dawki midazolmu spowo-dowane by³o ³¹cznym, do¿ylnym podaniem ksylazyny. Najwiêksz¹ iloœæ mieszaniny zu¿ywano do znieczulenia pacjentów w przypadkach kastracji – o 25% wiêcej, od dawki obliczonej. Przy podwi¹zywaniu powrózka nasien-nego niezbêdne by³o g³êbokie znieczulenie ogólne, aby nie wystêpowa³y odruchy bólowe. W zwi¹zku z tym ko-nieczne by³o podawanie wiêkszej iloœci œrodków w celu wywo³ania g³êbokiego stopnia znieczulenia. Dlatego te¿ w przypadku planowanej orchidektomii nale¿y przygo-towaæ o 50% wiêcej mieszaniny anestetycznej ni¿ daw-ki obliczonej na podstawie masy cia³a, co umo¿liwi po-danie wystarczaj¹cej iloœci. Midazolam zastosowany jako monosedator nie wywo³uje odpowiedniego uspokojenia u psów, natomiast podanie go razem z innymi œrodkami znieczulaj¹cymi pog³êbia ich dzia³anie (21). Zastosowana w badaniach w³asnych metoda znieczulenia polegaj¹ca na ³¹cznym podawaniu atropiny, ksylazyny i midazolamu prowadzi³a do zupe³nej bezbolesnoœci, co umo¿liwia³o wykonywanie badañ diagnostycznych oraz prostych za-biegów chirurgicznych, takich jak szycie ran i kastracja. Œrednie wartoœci parametrów stanu ogólnego pacjen-tów przedstawiono w tab. 2. Po podaniu œrodków ciep-³ota wewnêtrzna podwy¿sza³a, siê a nastêpnie od 10. mi-nuty trwania znieczulenia ulega³a obni¿eniu, osi¹gaj¹c najni¿sz¹ statystycznie istotn¹ wartoœæ w 30. minucie. Po zakoñczeniu znieczulenia wartoœæ ciep³oty wewnêtrz-nej pozostawa³a obni¿ona. Tu¿ po podaniu œrodków znie-czulaj¹cych dochodzi³o do krótko trwaj¹cego zmniejsze-nia liczby têtna utrzymuj¹ce-go siê przez oko³o 2 minuty. W okresie pierwszego pomia-ru, tj. ju¿ w 5. minucie, têtno ulega³o przyspieszeniu. Pod-czas ostatniego pomiaru licz-ba têtna by³a zbli¿ona do wartoœci wyjœciowej. Mida-zolam stosowany u psów

Tab. 1. Œrednie dawki preparatów u¿ytych do znieczulenia oraz iloœæ wykorzystanej mieszaniny

a p u r G diaBganodastnyicezne Szycieran Kasrtacja u m a l o z a d i m a k w a D ). c . m g k / g m ( 10,24±0,035 10,29±0,028 120,38±0,043 y n y z a l y s k a k w a D ). c . m g k / g m ( 10,81±0,120 10,98±0,092 121,26±0,142 j e t y ¿ u z æ œ o li a i n d e r Œ ) % ( w ó k e l y n i n a z s e i m 81,00±11,60 97,50±9,200 125,60±14,20

Tab. 2. Temperatura wewnêtrzna, têtno, oddechy (–x ± s)

a k t s o n d e j/ rt e m a r a P Czas(min). 0 5 10 30 45 /. n w e w a r u t a r e p m e T °C 138,22±0,36 38,82*±0,40 138,45±0,60 37,85*±0,67 37,80±0,41 . n i m / o n t ê T 118,11±17,65 139,78±48,70 128,55±56,02 103,55±40,26 119,0±18,46 . n i m / y h c e d d O 127,00±11,37 122,50±10,17 18,00*±5,14 14,80*±3,11 21,20*±6,47

(3)

Medycyna Wet. 2007, 63 (1) 74

w dawce 0,1 mg/kg m.c. nie wywo³ywa³ zmian w ryt-mie i pracy serca (4). Natomiast podanie domiêœniowe midazolamu w dawce 0,3 mg/kg m.c. ³¹cznie z medeto-midyn¹ powodowa³o u psów statystycznie istotn¹, d³u-go utrzymuj¹c¹ siê bradykardiê (11). W badaniach w³as-nych po bardzo krótko trwaj¹cym spadku liczby têtna dochodzi³o do jego wzrostu. Przyczyn¹ zmniejszenia czêstoœci pracy serca tu¿ po podaniu œrodków by³a ksy-lazyna, która powoduje bradykardiê zwi¹zan¹ ze wzmo-¿onym napiêciem nerwu b³êdnego (5, 7, 9, 12). W cza-sie trwania znieczulenia dochodzi³o do zmniejszenia licz-by oddechów, licz-by³y one jednak g³êbokie i regularne. Naj-wiêkszy, statystycznie istotny, spadek liczby oddechów stwierdzono w 30 minucie znieczulenia. W 45. minucie znieczulenia czêstotliwoœæ oddechów ulega³a przyspie-szeniu.

Wyniki parametrów równowagi kwasowo-zasadowej i utlenowania krwi têtniczej przedstawiono w tab. 3. Znie-czulenie z³o¿one przy u¿yciu: atropiny, ksylazyny i mi-dazolamu prowadzi³o do powstania zaburzeñ równowa-gi kwasowo-zasadowej objawiaj¹cych siê w 15. minu-cie znieczulenia statystycznie istotnym spadkiem stê¿e-nia jonów wodorowych i podwy¿szeniem ciœniestê¿e-nia par-cjalnego dwutlenku wêgla. By³y to zmiany krótko trwa-j¹ce. W 30. minucie wartoœæ pH powróci³a do poziomu sprzed znieczulenia, natomiast podwy¿szone PaCO2 ob-ni¿a³o siê, nie osi¹gaj¹c jednak wartoœci wyjœciowej. Jako mechanizm kompensacyjny odnotowano w 15. minucie statystycznie istotny wzrost SBE. Podanie do¿ylne

same-go midazolamu nie powodowa³o podwy¿szenia PaCO2

u owiec, natomiast do takiego wzrostu dochodzi³o przy jednoczesnym zastosowaniu midazolamu i medetomi-dyny (18). W czasie znieczulenia nastêpowa³ tak¿e istot-ny spadek ciœnienia parcjalnego tlenu i wysycenia tle-nem krwi têtniczej. Najwiêksze zmiany stwierdzono 15 minut po podaniu œrodków. Wartoœci tych parametrów podwy¿sza³y siê w 30. minucie anestezji jednak PaO2 pozostawa³o ci¹gle na obni¿onym poziome. Spadek utle-nowania krwi têtniczej po³¹czony by³ z zaburzeniami wy-miany gazowej. Jako przyczynê tych zmian nale¿y uznaæ hipowentylacjê, która by³a najwiêksza w okresach wzros-tu PaCO2 i spadku PaO2. Midazolam nie wywo³ywa³ hipoksemii u owiec (18). Obserwowane w badaniach w³asnych zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej i utlenowania krwi têtniczej spowodowane by³y potêgo-waniem dzia³ania ksylazyny przez midazolam.

Wnioski

1. Mieszanina anestetyków zawieraj¹ca atropinê w dawce 0,05 mg/kg m.c., ksylazynê 1 mg/kg m.c i mi-dazolam 0,3 mg/kg m.c. podawana do¿ylnie wed³ug efek-tu dzia³ania wywo³uje bezpieczne znieczulenie ogólne trwaj¹ce oko³o 20 minut.

2. Znieczulenie z³o¿one z wymienionej kombinacji œrodków powoduje krótko trwaj¹ce zmiany równowagi kwasowo-zasadowej zwi¹zane z zaburzeniami wymia-ny gazowej.

Piœmiennictwo

1.Aitkenhead A. R., Pepperman M. L., Willatts S. M., Coates P. D., Park G. R., Bodenham A. R., Collins C. H., Smith M. B., Ledingham I. M., Wallace P. G.: Comparison of propofol and midazolam for sedation in critically ill patients. Lancet 1989, 2, 704-709.

2.Chyczewski M., Ja³yñski M., Brzeski W., Nowicki M., Adamiak Z., Depta A., Rychlik A.: Znieczulenie z³o¿one z udzia³em atropiny, midazolamu i propofolu w zabiegach artroskopowych u psów. Medycyna Wet. 2002, 58, 120-123. 3.Æwiek A.: Badania porównawcze na indukcj¹ znieczulenia ogólnego u psów

przy u¿yciu midazolamu i propofolu. Praca doktorska, AR Lublin 2005. 4.Fujii Y., Toyooka H.: Midazolam versus propofol for reducing contractility of

fatigued canine diaphragm. Br. J. Anaesth. 2001, 86, 879-881.

5.Hall L. W., Clarke K. W.: Veterinary Anaesthesia. Bailliere Tindall, London 1991. 6.Hayashi K., Nishimura R., Yamaki A., Kim H. Y., Matsunaga S., Sasaki N., Takeuchi A.: Cardiopulmonary effects of medetomidine, medetomidine-mida-zolam and medetomidine-midamedetomidine-mida-zolam-atipamezole in dogs. J. Vet. Med. Sci. 1995, 57, 99-104.

7.Ilback N. G., Stalhandske T.: Cardiovascular effects of xylazine recorded with telemetry in the dog. J. Vet. Med. A. Physiol. Pathol. Clin. Med. 2003, 50, 479--483.

8.Itamoto K., Hikasa Y., Sakonjyu I., Itoh H., Kakuta T., Takase K.: Anaesthetic and cardiopulmonary effects of balanced anaesthesia with madetomidine-mida-zolam and butorphanol in dogs. J. Vet. Med. 2000, 47, 411-420.

9.Klide A. M., Calderwood H. W., Soma L. R.: Cardiopulmonary effects of xyla-zine in dogs. Am. J. Vet. Res. 1975, 36, 931-935.

10.Kojima K., Nishimura R., Mutoh T., Takao K., Matsunaga S., Mochizuki M., Sasaki N.: Comparison of cardiopulmonary effects of medetomidine-midazo-lam, acepromazine-butorphanol and midazolam-butorphanol in dogs. J. Vet. Med. 1999, 46, 353-359.

11.Kojima K., Nishimura R., Mutoh T., Hong S. H., Mochizuki M., Sasaki N.: Effects of medetomidine-midazolam, acepromazine-butorphanol, and midazo-lam-butorphanol on induction dose of thiopental and propofol and on cardio-pulmonary changes in dogs. Am. J. Vet. Res. 2002, 63, 1671-1679.

12.Komar E., Balicki I., Lipp J., ¯muda P.: Badania porównawcze preparatów uspo-kajaj¹cych Sedazin i Xylazine, Rompun i Rometar u zwierz¹t. Annales UMCS, sectio DD 1994, 49, 75-81.

13.Komar E., Balicki I.: Wp³yw atropiny, propofolu i atipamezolu na parametry hemodynamiczne psów. Annales UMCS sectio DD, 2000, 55, 135-140. 14.Kostowski W., Kubikowski P.: Farmakologia. PZWL, Warszawa 1996. 15.McClune S., McKay A. C., Wright P. M., Patterson C. C., Clarke R. S.:

Syner-gistic interaction between midazolam and propofol. Br. J. Anaesth. 1992, 69, 240-245.

16.Mutoh T., Nishimura R., Sasaki N.: Effects of medetomidine – midazolam, midazolam-butorphanol, or acepromazine-butorphanol as premedicants for mask induction of anesthesia with sevoflurane in dogs. Am. J. Vet. Res. 2002, 63, 1022-1028.

17.Pypendop B., Serteyn D., Verstegen J.: Hemodynamic effects of medetomidine--midazolam-butorphanol and medetomidine-midazolam-buprenorphine combi-nations and reversibility by atipamezole in dogs. Am. J. Vet. Res. 1996, 57, 724--730.

18.Raekllio M., Tulamo R. M., Valtamo T.: Medetomidine-midazolam sedation in sheep. Acta vet. scand. 1998, 39, 127-134.

19.Ratajczak K.: Anestezjologia weterynaryjna. PWRiL, Warszawa 1985. 20.Ronan K. P., Gallagher T. J., George B., Hamby B.: Comparison of propofol

and midazolam for sedation in intensive care unit patients. Crit. Care. Med. 1995, 23, 286-293.

21.Salonen M., Reid K., Maze M.: Synergistic interaction between a2-adrenergic agonist and benzodiazepines in rats. Anesthesiol. 1992, 76, 1004-1011. 22.Sano T., Nishimura R., Mochizuki M., Sasaki N.: Effects of

midazolam-butor-phanol, acepromazine-butorphanol and medetomidine on an induction dose of propofol and their compatibility in dogs. J. Vet. Med. Sci. 2003, 65, 1141-1143. 23.Short C. E.: Principles and Practice of Veterinary Anesthesia. Williams and

Wilkins, Boltimore 1987.

Adres autora: dr hab. Ireneusz Balicki, ul. G³êboka 30, 20-612 Lublin; e-mail: irbal@poczta.onet.pl

Objaœnienie: jak w tab. 2.

Tab. 3. Parametry równowagi kwasowo-zasadowej i utleno-wania krwi têtniczej (–x ± s)

rt e m a r a P a k t s o n d e j ). n i m ( s a z C 0 15 30 g o l – H p 17,35±0,02 17,31*±0,02 17,34±0,02 O C a P 2mmHg 27,00±2,92 33,50*±3,33 30,75±4,92 O C H 3mmo/lL 18,18±1,24 18,45±0,89 18,87±1,22 L /l o m m E B S –9,01±1,78 –7,78*±1,30 –7,71±1,97 O a P 2mmHg 94,00±14,25 74,25*±8,86 80,62*±11,01 O t a S 2% 96,65±1,41 93,65*±1,63 95,03*±2,04

Cytaty

Powiązane dokumenty

Odnotowany wzrost liczby nowo formuj¹cych siê centrów œwiadczy, ¿e w przebiegu stresu zwi¹zanego z ograniczeniem dostêpu do paszy dochodzi do zmian nie tylko leukocytów krwi

godzinie inkubacji poddano analizie wzrokowej, okreœlaj¹c kszta³t i wielkoœæ tarczki zarodkowej, d³ugoœæ zarodka, szerokoœæ czêœci g³o- wowej, ogonowej i pola naczyniowego, a

Podsumowuj¹c nale¿y stwierdziæ, ¿e ³¹czne zastoso- wanie ob³uszczonych nasion ³ubinu ¿ó³tego i rzepaku w mieszankach paszowych pozwoli³o uzyskaæ wzrost masy cia³a

Dokonuj¹c cytometrycznej oceny stanu czynnoœcio- wego granulocytów krwi obwodowej u królików z przewlek³¹ postaci¹ trychofitozy stwierdzono statys- tycznie istotny spadek

Dodatni¹ korelacjê za- obserwowano tak¿e miêdzy ekspresj¹ MT a stopniem zró¿nicowania guza (G-grading) oraz ekspresj¹ anty- genu Ki-67 (21, 22) i pojawianiem siê przerzutów (35)..

Pierœcieñ bêbenkowy jest p³aski i szeroki, zagina siê jego odnoga przednia, wnikaj¹c doœæ g³êboko do wnê- trza jamy bêbenkowej, gdzie formuje czeœæ kanalika dla

Gruczolaki kory nadnerczy spotyka siê u starych psów oraz sporadycznie u koni, byd³a i owiec.. Naj- czêœciej s¹ przypadkowo odkrywane w trakcie wyko- nywanej

godzinie od indukcji zapalenia trzustki w osoczu zwierz¹t grupy II stwierdzono istotny wzrost stê¿enia kwasu moczowego, po czym w 48.. godzinie zanotowano jego spadek poni- ¿ej