• Nie Znaleziono Wyników

Medycyna Weterynaryjna - Summary Medycyna Wet. 62 (12), 1420-1422, 2006

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Medycyna Weterynaryjna - Summary Medycyna Wet. 62 (12), 1420-1422, 2006"

Copied!
3
0
0

Pełen tekst

(1)

Medycyna Wet. 2006, 62 (12) 1420

Praca oryginalna Original paper

Enteropatie krwotoczne, obejmuj¹ce rozrostowe zapalenie jelit (PE) oraz dyzenteriê œwiñ (SD), stano-wi¹ powa¿ny problem ekonomiczny w hodowli trzo-dy chlewnej. G³ównym objawem klinicznym tych cho-rób jest biegunka zawieraj¹ca zazwyczaj domieszkê krwi. W ostatnich latach w Polsce obserwuje siê ros-n¹c¹ liczbê przypadków PE oraz nasilaj¹ce siê wystê-powanie chronicznej postaci SD, przy czym dotych-czas nie opracowano szybkich i wiarygodnych metod do diagnostyki obu jednostek chorobowych. W wielu przypadkach kliniczne i sekcyjne rozpoznanie wymie-nionych chorób nie jest mo¿liwe (2-4, 9-11).

W rozpoznaniu laboratoryjnym enteropatii krwo-tocznych, ze wzglêdu na ograniczenia zwi¹zane ze

sto-sowaniem metod bakteriologicznych (czasoch³onnoœæ, uzyskiwanie wyników fa³szywie ujemnych po anty-biotykoterapii) oraz brak mo¿liwoœci izolacji Lawso-nia intracellularis (L. intracellularis) z próbek ka³u, wprowadzono do diagnostyki laboratoryjnej PE i SD technikê PCR.

Celem badañ by³o opracowanie metody multiplex PCR do wykrywania bakterii L. intracellularis i Bra-chyspira hyodysenteriae (B. hyodysenteriae) oraz okreœlenie jej przydatnoœci w diagnostyce ró¿nicowej enteropatii krwotocznych.

Materia³ i metody

Szczepy bakteryjne. W badaniach wykorzystano 3-dniow¹ hodowlê szczepu B. hyodysenteriae B204, na agarze tryptozo-wo-sojowym z dodatkiem 10% odw³óknionej krwi baraniej oraz

Zastosowanie multiplex PCR w diagnostyce ró¿nicowej

wybranych enteropatii krwotocznych œwiñ*

)

JACEK ¯MUDZKI, TOMASZ STADEJEK, ZYGMUNT PEJSAK

Zak³ad Chorób Œwiñ Pañstwowego Instytutu Weterynaryjnego – Pañstwowego Instytutu Badawczego, Al. Partyzantów 57, 24-100 Pu³awy

¯mudzki J., Stadejek T., Pejsak Z.

Differential diagnosis of swine dysentery and proliferative enteropathy by multiplex PCR

Summary

Laboratory diagnosis of swine dysentery (SD) and proliferative enteropathy (PE) by standard bacteriological methods is time consuming and bears the risk of false negative results. Limitations concerning the isolation of L. intracellularis and difficulties with conventional bacteriological procedures were the primary reasons for developing a PCR for the diagnosis of PE and SD. The aim of this study was to develop a multiplex PCR for the detection of B. hyodysenteriae and L. intracellularis and to determine the usefulness of this technique in diagnosing the above mentioned diseases. The investigations were evaluated on strains of B. hyodysenteriae B204 and the bacterial filtrate of L. intracellularis. In order to determine the sensitivity of multiplex PCR from bacterial suspension (B. hyodysenteriae – 2 × 108 cfu/ml) and (L. intracellularis – 1.1 × 106 cfu/ml) 10-fold

dilutions were prepared in a Tris-HCl, pH 8.5 buffer or in supernatant of swine feces in Tris-HCl, pH 8.5 buffer. The elaborated multiplex PCR was able to detect 1.1 × 104 cfu/ml L. intracellularis and 2 × 105 cfu/ml

B. hyodysenteriae. In analyzing the sensitivity of multiplex PCR in the presence of the two mentioned species of bacteria in feces it was assumed that the presence of a 2000 times greater number of B. hyodysenteriae cells in fecal sample than L. intracellularis did not decrease the sensitivity of multiplex PCR in the detection of L. intracellularis. At the same time about a two times higher amount of L. intracellularis cells than B. hyodysenteriae decreased the sensitivity of multiplex PCR for the detection of B. hyodysenteriae by 200 times. However the presence of porcine feces which contain inhibitory factors decreased the detection of L. intracellularis. Amplification of extracted DNA from feces suspension gave a 100 times lower sensitivity than amplification of extracted DNA from Tris-HCl, pH 8.5 buffer with the same number of CFU/ml L. intracellularis. On the other hand sensitivity of the method was satisfying even if the number of B. hyodysenteriae cells was 2000 times higher. The results proved that multiplex PCR for the detection of B. hyodysenteriae was not susceptible to inhibitory substances, however twice as high a number of L. intracellularis cells than B. hyodysenteriae in a sample hampered the amplification specific to B. hyodysenteriae. The results of this study demonstrated that multiplex PCR is useful for the detection of L. intracellularis. In case of an intensive infection of pigs by both pathogens multiplex PCR has limitations in the diagnosis of B. hyodysenteriae.

Keywords: Brachyspira hyodysenteriae, Lawsonia intracellularis

(2)

Medycyna Wet. 2006, 62 (12) 1421 filtrat bakteryjny L. intracellularis otrzymany z Danish

Institu-te for Food and VeInstitu-terinary Research w Kopenhadze. Do oceny swoistoœci opracowanej metody dodatkowo wykorzystano izo-laty terenowe: E. coli, S. Typhimurium, S. Choleraesuis, B. in-termedia, B. innocens, B. pilosicoli i B. murdochii.

Ekstrakcja DNA. Izolacjê DNA wykonano przy u¿yciu ze-stawu Genomic DNA Prep Plus (Heliconius, A&A Biotechno-logy, Gdynia) zgodnie z procedur¹ podan¹ przez producenta.

Multiplex PCR. Reakcjê PCR wykonywano z u¿yciem dwóch par starterów: H1 5’-GAATATGTGCATAGTGAAGG-3’ i H2 5’-GGAGAGATGGTTCTATTAAC-3’ swoistych dla genu tlyA B. hyodysenteriae oraz LawA 5’-TATGGCTGTCAA-ACACTCCG-3’ i LawB 5’-TGAAGGTATTGGTATTCTCC-3’ pozwalaj¹cych na amplifikacjê genu 16S rRNA L. intracellu-laris (5, 12). Reakcjê multiplex PCR prowadzono w objêtoœci 50 µl, wykorzystuj¹c zestaw HotStartTaq Master Mix (Qiagen) w obecnoœci 2,5 mM MgCl2, 400 µM dNTP, 20 pmoli ka¿dego ze starterów, 2,5 U polimerazy HotStart (Qiagen) i 3 µl DNA.

Reakcje amplifikacji DNA by³y przeprowadzone w termo-cyklerze T3 Thermocycler (Biometra), w nastêpuj¹cych warun-kach: wstêpna denaturacja 95°C – 15 min., 35 cykli denaturacji (40 sek. – 94°C), przy³¹czania starterów (40 sek. – 53°C) i wy-d³u¿ania nici DNA (90 sek. – 72°C). Koñcowe wyd³u¿anie pro-duktów amplifikacji prowadzono przez 7 min. w 72°C.

Ocena czu³oœci i swoistoœci multiplex PCR. W celu okreœ-lenia czu³oœci reakcji multiplex PCR z zawiesiny bakterii (B. hyo-dysenteriae – 2 × 108 jednostek tworz¹cych kolonie na mililitr (j.t.k./ml)) i (L. intracellularis – 1,1 × 106 j.t.k./ml) przygoto-wywano szeregi 10-krotnych rocieñczeñ w buforze Tris-HCl, pH 8,5 lub w zawiesinie ka³u œwini w buforze Tris-HCl, pH 8,5. Analiza uzyskanych produktów amplifikacji. Produkty PCR analizowano po przeprowadzeniu rozdzia³u elektrofore-tycznego 10 µl mieszaniny poreakcyjnej w 2% ¿elu agarozo-wym. Elektroforezê prowadzono przez oko³o 35 minut w bufo-rze 1 × TAE przy sta³ym natê¿eniu pr¹du 350 mA. ¯el barwio-no w roztworze bromku etydyny o koncentracji 1 µl/ml i foto-grafowano przy u¿yciu zestawu BioPhotonics oraz Mighty Bright (Hoefer Scientific Ins.). Wielkoœæ produktu oceniano przez porównanie jego po³o¿enia z markerem masy molekular-nej GeneRulerTM 100 bp DNA Ladder Plus (Fermentas, Litwa).

Wyniki i omówienie

Mo¿liwoœæ zastosowania szybkiej, czu³ej i swoistej techniki PCR jest szczególnie przydatna w diagnosty-ce zaka¿eñ drobnoustrojami, które s¹ trudne w izola-cji, np. L. intracellularis. Bakterie te namna¿a siê wy-³¹cznie w hodowli komórek enterocytów szczura linii komórkowej IEC-18 lub w hodowli komórek p³odo-wych cz³owieka INT-407 (7). Materia³em do badañ bakteriologicznych w kierunku L. intracellularis jest zeskrobina b³ony œluzowej jelit cienkich (jelito biod-rowe). Metoda ta nie mo¿e byæ stosowana do przy¿y-ciowej diagnostyki PE. Z kolei B. hyodysenteriae wy-maga do swojego wzrostu agaru tryptozowo-sojowe-go z dodatkiem 10% odw³óknionej krwi baraniej i spe-cyficznych warunków beztlenowych (13).

Zastosowanie dwóch par starterów w reakcji mul-tiplex PCR umo¿liwi³o wykrycie B. hyodysenteriae i L. intracellularis w próbkach ka³u. Nie zaobserwo-wano amplifikacji DNA innych bakterii bytuj¹cych w przewodzie pokarmowym. Startery swoiste dla L. in-tracellularis pozwoli³y na uzyskanie fragmentu o

wiel-koœci 319 par zasad (pz). Produkty PCR ze starterami swoistymi dla B. hyodysenteriae mia³y wielkoœæ 658 pz. Opracowany multiplex PCR umo¿liwi³ wykry-cie 1,1 × 104 j.t.k./ml L. intracellularis i 2 × 105 j.t.k./ml

B. hyodysenteriae (tab. 1).

Analizuj¹c czu³oœæ multiplex PCR przy jednoczes-nej obecnoœci dwóch gatunków bakterii w kale stwier-dzono, ¿e obecnoœæ w próbce ka³u 2000 razy wiêkszej liczby komórek B. hyodysenteriae ni¿ L. intracellual-ris nie powodowa³a zmniejszenia czu³oœci multiplex PCR w wykrywaniu L. intracellualris. Jednoczeœnie ju¿ oko³o dwukrotnie wiêksza liczba komórek L. in-tracellualris ni¿ B. hyodysenteriae powodowa³a zmniejszenie czu³oœci multiplex PCR dla B. hyody-senteriae 200 razy (ryc. 1).

Na czu³oœæ PCR mog¹ wp³ywaæ ró¿ne zanieczysz-czenia przedostaj¹ce siê do ekstraktu DNA. Z tego powodu zastosowano metodê ekstrakcji opart¹ na wi¹-zaniu siê DNA z membran¹ krzemionkow¹, co pozwo-li³o na uzyskanie DNA o wy¿szej czystoœci.

Reakcja amplifikacji DNA L. intracellualris oka-za³a siê wra¿liwa na inhibitory zawarte w kale.

Am-ii r e t k a b k e n u t a G Tirs-HC,lpH8,5 wZTawirsi-eHsCin,lapkH8u,5 e a ir e t n e s y d o y h . B 2000 2000 s ir a l u ll e c a rt n i . L 1110 11000

Tab. 1. Czu³oœæ multiplex PCR do wykrywania B. hyodysen-teriae i L. intracellularis wyra¿ona j.t.k./ml

Ryc. 1. Czu³oœæ multiplex PCR przy jednoczesnej obecnoœci L. intracellularis i B. hyodysenteriae w kale

Poszczególne œcie¿ki: M – wzorzec masy molekularnej Gene--Ruler 100 bp DNA Ladder Plus (Fermentas); 1 – kontrola dodat-nia B. hyodysenteriae B204 (2 × 108 j.t.k./ml) i L. intracellularis (1,1 × 106 j.t.k./ml); 2-12 – dziesiêciokrotne rozcieñczenia B. hyo-dysenteriae i L. intracellularis w supernatancie zawiesiny ka³u w Tris-HCl, pH 8,5; 13 – Tris-HCl, pH 8,5 (kontrola ujemna); 14 – kontrola mieszaniny reakcyjnej PCR.

Liczby podane przy pr¹¿kach DNA odpowiadaj¹ liczbie j.t.k./ml zawiesiny ka³u. Górne produkty odpowiadaj¹ amplifikacji mate-ria³u genetycznego B. hyodysenteriae o wielkoœci 658 pz, a dol-ne produkty PCR o masie 319 pz odpowiadaj¹ amplifikacji DNA L. intracellularis.

M 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14

108107107107107107108107106105 106105104 106105 105105105105

(3)

Medycyna Wet. 2006, 62 (12) 1422

plifikacja DNA ekstrahowanego z zawiesiny ka³u by³a 100-krotnie mniej czu³a ni¿ amplifikacja DNA eks-trahowanego z buforu Tris-HCl, pH 8,5 zawieraj¹ce-go tak¹ sama liczbê j.t.k./ml L. intracellularis. Z dru-giej strony, zaobserwowano wysok¹ wydajnoœæ (czu-³oœæ) nawet w obecnoœci du¿ego (2000 ×) nadmiaru komórek B. hyodysenteriae. Teoretycznie mo¿na wiêc przyj¹æ, ¿e nawet w trakcie ostrej postaci dyzenterii œwiñ mo¿liwe jest wykrycie L. intracellularis.

Multiplex PCR dla B. hyodysenteriae okaza³ siê nie-wra¿liwy na dzia³anie inhibitorów, z drugiej strony – dwukrotnie wiêksza liczba komórek L. intracellularis ni¿ B. hyodysenteriae w próbce powodowa³a zahamo-wanie amplifikacji swoistej dla B. hyodysenteriae (ryc. 1).

Jak zaznaczono wczeœniej, obecnoœæ w kale takich inhibitorów reakcji PCR, jak produkty rozk³adu hemo-globiny, polisacharydy oraz sole kwasów ¿ó³ciowych (6) obni¿a skutecznoœæ amplifikacji poprzez enzyma-tyczn¹ i chemiczn¹ degradacjê kwasów nukleinowych i zahamowanie aktywnoœci enzymatycznej Taq poli-merazy, co w skrajnych przypadkach prowadzi do uzys-kania wyników fa³szywie ujemnych (8, 14). W oma-wianym przypadku nie wydaje siê, ¿e mamy do czy-nienia z degradadacj¹ DNA ani hamowaniem aktyw-noœci enzymatycznej polimerazy Taq, gdy¿ problem dotyczy tylko amplifikacji z jedn¹ par¹ starterów. Mo¿na wiêc przypuszczaæ, ¿e dochodzi do interferen-cji miêdzy zanieczyszczeniami DNA a starterami dla L. intracellularis lub miejscami ich wi¹zania siê z mat-ryc¹ DNA.

W prezentowanej pracy kluczowym elementem umo¿liwiaj¹cym oznaczenie czu³oœci multiplex PCR by³o wykorzystanie próbek ka³u, co pozwoli³o maksy-malne zredukowaæ do minimum b³êdy wykonywane podczas oceny czu³oœci prezentowanej metody labo-ratoryjnej. Badania z zastosowaniem multiplex PCR w diagnostyce L. intracellularis, B. hyodysenteriae i Salmonella sp., prowadzi³, miêdzy innymi, Elder i wsp. (1). Wspomniani autorzy wykazali, ¿e w przy-padku, gdy zastosowano ró¿ne stê¿enia oczyszczone-go DNA, uda³o siê uzyskaæ specyficzne produkty re-akcji multiplex PCR nawet przy mniejszej wyjœcio-wej liczbie wykrywanych drobnoustrojów i obecnoœci znacznych iloœci bakterii innych gatunków. Z przed-stawionych przez autora faktów wynika, ¿e wzajemne relacje i stê¿enia opisywanych bakterii nie maj¹ wp³y-wu na proces amplifikacji. Jak wiadomo, kinetyka re-akcji PCR oraz wzajemne relacje pomiêdzy matryc¹ jednego drobnoustroju a matryc¹ drugiego maj¹ zna-cz¹cy wp³yw na prawid³owy proces amplifikacji. Cy-towani autorzy w swoich doœwiadczeniach uwzglêd-nili model doœwiadczalny oparty tylko na hodowli bak-teryjnej, nie bior¹c pod uwagê istotnego wp³ywu inhi-bitorów zawartych w kale (1). Z danych przedstawio-nych w prezentowaprzedstawio-nych badaniach wynika, ¿e ró¿ne proporcje L. intracellularis i B. hyodysenteriae w ba-danym materiale oraz hamuj¹cy wp³yw zanieczyszczeñ

DNA mog¹ w istotnym stopniu wp³ywaæ na czu³oœæ PCR.

Znaczenie opisanej wzajemnej zale¿noœci dla prak-tycznej diagnostyki enteropatii krwotocznych i okreœ-lenie zagro¿enia wynikami fa³szywie ujemnymi w obecnoœci obu drobnoustrojów, wymagaæ bêdzie do-datkowych badañ z wykorzystaniem materia³u biolo-gicznego pobranego od warchlaków i tuczników wy-kazuj¹cych objawy kliniczne SD i PE. Nale¿y rów-nie¿ wspomnieæ, ¿e wyniki badañ laboratoryjnych s¹ jedynie elementem uzupe³niaj¹cym proces rozpozna-wania przedstawionych chorób zakaŸnych przewodu pokarmowego œwiñ.

Wnioski

1. Metoda multiplex PCR jest wysoce przydatna w wykrywaniu materia³u genetycznego L. intracellu-laris.

2. Test ten ma jednak ograniczon¹ przydatnoœæ w jed-noczesnym wykrywaniu L. intracellularis i B. hyo-dysenteriae.

3. W przypadku równoczesnego intensywnego za-ka¿enia L. intracellularis i B. hyodysenteriae metoda ta mo¿e mieæ ograniczon¹ przydatnoœæ w ró¿nicowej diagnostyce SD i PE.

Piœmiennictwo

1.Elder R. O., Duhamel G. E., Mathiesen M. R., Erickson E. D., Gebhart C. J., Oberst R. D.: Multiplex polymerase chain reaction for simultaneous detection of Lawsonia intracellularis, Serpulina hyodysenteriae and sallmonellae in por-cine intestinal specimens. J. Vet. Diagn. Invest. 1997, 9, 281-286.

2.Jakubowski T., P³awiñska J., Rzewuska M., Kizerwetter M., Binek M.: Wystê-powanie Lawsonia intracellularis i Brachyspira sp. u œwiñ w Polsce. Medycyna Wet. 2003, 59, 406-409.

3.Janowski H., Szweda W., Janowski T. E.: Dyzenteria œwiñ. Szczegó³owa patolo-gia i terapia chorób œwiñ. Wyd. ART Olsztyn, 1997, tom 2, 138-156. 4.Janowski H., Szweda W., Janowski T. E.: Rozrostowe zapalenie jelit.

Szczegó³o-wa patologia i terapia chorób œwiñ. Wyd. ART Olsztyn, 1997, tom 2, 168-173. 5.Jones G. F., Ward G. E., Murtaugh M. P., Lin G., Gebhart C. J.: Enhanced detection of intracellular organism of swine proliferative enteritis, ileal sym-biont intracellularis, in feces by polymerase chain reaction. J. Clin. Microbiol. 1993, 31, 2611-2615.

6.Lantz P., Matsson M., Wadström T., Rådström P.: Removal of PCR inhibitors from human faecal samples through the use of an aqueous two-phase system for sample preparation prior to PCR. J. Microbiol. Meth. 1997, 28, 159-167. 7.Lawson G. H. K., McOrist S., Jasni S., Mackie R. A.: Intracellular bacteria of

porcine proliferative enteropathy: cultivation and maintenance in vitro. J. Clin. Microbiol. 1993, 31, 1136-1142.

8.Monteiro L., Gras N., Vidal R., Cabrita J., Mégraud F.: Detection of Helicobac-ter pylori DNA in human feces by PCR: DNA stability and removal of inhibi-tors. J. Microbiol. Meth. 2001, 45, 89-94.

9.Pejsak Z.: Nowe dane nt. etiologii, patogenezy i terapii rozrostowego zapalenia jelit u œwiñ. Medycyna Wet. 1996, 52, 411-415.

10.Pejsak Z., ¯mudzki J., Stankevicius A.: Rozprzestrzenienie zaka¿eñ Lawsonia intracellularis w populacji œwiñ w Polsce. Medycyna Wet. 2001, 57, 887-889. 11.Pejsak Z., Kneblewski P., Paw³owski R., Koziñski J.: Przypadki rozrostowego

zapalenia jelit w krajowych fermach trzody chlewnej. Medycyna Wet. 1997, 53, 30-32.

12.Rzewuska M., Jakubowski T., Kizerwetter M., Binek M.: Detection of Brachy-spira sp. in samples of swine faeces based on culture method and on PCR tech-nique. Cell. Biol. Mol. Lett. 2001, 6, 813-814.

13.Szynkiewicz Z. M., Binek M.: Evaluation of selective media for primary isola-tion of Treponema hyodysenteriae and Treponema innocens. Immun. Micro-biol. Infect. 1986, 9, 71-77.

14.Wilde J., Eiden J., Yolken R.: Removal of inhibitory substances from human fecal specimens for detection of group A rotaviruses by reverse transcriptase and polymerase chain reactions. J. Clin. Microbiol. 1990, 28, 1300-1307.

Adres autora: dr Jacek ¯mudzki, Al. Partyzantów 57, 24-100 Pu³awy; e-mail: jaca@piwet.pulawy.pl

Cytaty

Powiązane dokumenty

Na przekrojach poprzecznych mózgowia z tego okresu cia³o migda³owate p³odów œwini domowej po³o¿one wewnêtrznie w stosunku do kory p³ata gruszkowate- go jest utworzone z

12.Koudela B., Kucerova S.: Role of acquired immunity and natural age resistance on course of Isospora suis coccidiosis in nursing piglets. V.: Sporogony of Isospora suis Biester,

Obecnie przyjmuje siê trzy podstawowe kryteria, których spe³nienie jest koniecznym warunkiem pozy- tywnego rozpoznania PMWS: (I) wyst¹pienie objawów klinicznych, do których

The aim of the experiment was to evaluate antibacterial and antioxidative properties of commercial water extracts prepared from horseradish, mustard, garlic and thyme.

W badaniach w³as- nych stwierdzono wzrost zawartoœci glukozy po pierw- szym i drugim treningu u psów rasy siberian husky.. Psy rasy alaskan malamute wykazywa³y statystycznie

Nawi¹zuj¹c do opisanych u myszy zmian mikrosko- powych w strukturze jajników po eksperymentalnym podaniu diethylstilbestrolu podobnych do obserwowa- nych u suk z chorobami macicy

W praktyce klinicznej do najczêœciej spotykanych postaci przemieszczeñ narz¹dów jamy brzusznej u psów nale¿y skrêt ¿o³¹dka (torsio ventriculi), rza- dziej wystêpuje

Powy- ¿ej wzgórka nerw bêbenkowy biegnie pomiêdzy okien- kiem owalnym, a miêœniem napinaczem b³ony bêben- kowej, dalej wchodzi do kana³u napinacza b³ony bê- benkowej i wraz z