• Nie Znaleziono Wyników

Medycyna Weterynaryjna - Summary Medycyna Wet. 63 (1), 90-94, 2007

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Medycyna Weterynaryjna - Summary Medycyna Wet. 63 (1), 90-94, 2007"

Copied!
5
0
0

Pełen tekst

(1)

Praca oryginalna Original paper

Choroba Aujeszky’ego (chA), wywo³ywana przez Herpesvirus suis typ 1 (SHV-1), stanowi od ponad 30 lat przyczynê powa¿nych strat ekonomicznych w ho-dowli trzody chlewnej w wielu krajach œwiata, w tym równie¿ w Polsce (2). Znaczne pogorszenie sytuacji epizootycznej chA w latach 70. ubieg³ego wieku wy-musi³o wprowadzenie, zw³aszcza w Europie i Stanach Zjednoczonych AP (13, 25), intensywnych programów zwalczania z wykorzystaniem szczepionek delecyjnych (markerowych) i odpowiadaj¹cych im testów serolo-gicznych (program „szczepienie–eliminiacja”) (26). Zasady realizacji programów zwalczania oraz stoso-wania szczepionek delecyjnych podano w innych pra-cach (18-22).

Wprowadzenie programów zwalczania chA poprze-dzi³y szerokie badania, obejmuj¹ce okreœlenie w³aœci-woœci szczepów zjadliwych i szczepionkowych SHV-1, poznanie mechanizmów odpowiedzi

immunologicz-nej pozakaŸimmunologicz-nej i poszczepienimmunologicz-nej oraz ocenê nieszkod-liwoœci i skutecznoœci szczepieñ przeciw chA (1, 3, 5, 10-12, 14, 17, 27). Wiadomo, ¿e odpowiedŸ immuno-logiczna u œwiñ w nastêpstwie zaka¿enia SHV-1 lub szczepienia jest szybka i efektywna, obejmuj¹c zarów-no odporzarów-noœæ humoraln¹, jak i komórkow¹, co zwy-kle prowadzi do znacznego ograniczenia replikacji wirusa w 10-14 dni po zaka¿eniu (5, 14). Znacznie mniej badañ dotyczy wyjaœnienia mechanizmów od-pornoœci nieswoistej przy chA (6, 7), natomiast pra-wie ca³kowicie brak w piœmiennictpra-wie danych doty-cz¹cych oceny profili hematologicznych i biochemicz-nych po szczepieniu i zaka¿eniu SHV-1. Niniejsza praca ma czêœciowo wype³niæ tê lukê.

Celem badañ by³a ocena kszta³towania siê wskaŸ-ników hematologicznych i biochemicznych u œwiñ kontrolnych i szczepionych przeciw chA, i nastêpnie eksperymentalnie zaka¿onych zjadliwym SHV-1.

WskaŸniki hematologiczne i biochemiczne u œwiñ

po zaka¿eniu Herpesvirus suis typ 1

EL¯BIETA MIKULSKA-SKUPIEÑ, ZBIGNIEW PROCAJ£O, ALEKSANDRA PLATT-SAMORAJ, EL¯BIETA TERECH-MAJEWSKA, JAN SIEMIONEK, WOJCIECH SZWEDA

Zespó³ Epizootiologii Katedry Chorób ZakaŸnych i Inwazyjnych Wydzia³u Medycyny Weterynaryjnej UWM, ul. Oczapowskiego 13, 10-719 Olsztyn

Mikulska-Skupieñ E., Procaj³o Z., Platt-Samoraj A., Terech-Majewska E., Siemionek J., Szweda W. Hematological and biochemical indices in pigs following infection with Herpes virus suis type 1

Summary

The purpose of the study was to evaluate the dynamics of hematological and biochemical indices in control pigs and pigs vaccinated against Aujeszky`s disease (AD) and afterwards challenged with virulent Herpes virus suis type 1 (SHV-1). The study was performed using 21 Large White pigs, divided into three equal groups. Two groups were vaccinated intramuscularly or intradermally twice at 12 and 16 weeks of age with live attenuated deleted Porcilis Begonia (Intervet) vaccine. The third group was left as the non-vaccinated control group. Ten weeks after the first vaccination all pigs were challenged with a virulent NIA-3 strain of SHV-1 at a dose of 105,5TCID

50/ml by instilling 0.5 ml of the virus suspension into each nostril. Blood for

hematological and biochemical examinations was taken from the vena cava cranialis from four randomly chosen individuals of each group on the day of infection and next on day 3, 7, 14 and 21 after infection. The following indices were evaluated: hematological (RBC, WBC, Plt, Hb, Ht, MCV, MCHC) and biochemical (glucose, total protein, total cholesterol, creatinine, Ca, P, ALP, and LDH). The study indicated that, apart from clinical signs characteristic for AD which were observed mainly in the control pigs, experimental infection with virulent SHV-1 does not have a significant influence on the dynamics of the evaluated indices. The results obtained in both the vaccinated as well as control pigs generally fitted within the range of admitted reference values, although statistically significant differences were found in some indices both within and between groups. The greatest decrease in the examined indices was observed 3 to 7 days after infection in the control group and concerned RBC, Hb, Ht, as well as ALP and LDH activity. This decrease correlated to the intensity of clinical signs following infection and the dynamics of CRP and IFN-g levels as well as indices of non-specific cellular immune response.

(2)

Materia³ i metody

Zwierzêta. Do badañ u¿yto 21 prosi¹t rasy wielka bia³a polska, obu p³ci, w wieku 8 tyg., urodzonych przez lochy nie szczepione przeciw chA w stadzie wolnym od SHV-1, co potwierdzono badaniami serologicznymi loch i prosi¹t w kierunku obecnoœci przeciwcia³ anty-gE SHV-1 testem gE-ELISA, stosuj¹c gotowy zestaw Pseudorabies Virus gpI Antibody Test Kit (Herd Chek Anti-PRV gpI), zgodnie z zaleceniami producenta – firm¹ IDEXX Lab. Inc. (USA). Prosiêta umieszczono w Pawilonie ZakaŸnym Zespo³u Epizootiologii Wydzia³u Medycyny Weterynaryjnej UWM w Olsztynie, poddano odrobaczeniu i ponumerowano od 1 do 21 oraz podzielono losowo na trzy równe grupy – dwie doœwiadczalne i jedn¹ kontroln¹, licz¹ce po 7 osobników. Prosiêta przebywa³y w warunkach zgodnych ze standarda-mi dobrostanu zwierz¹t, standarda-mia³y sta³y dostêp do wody i by³y karmione ad libitum kolejno paszami Trzoda Starter, Trzo-da Grower i TrzoTrzo-da Finiszer (Dobropasz – Grupa – Rolim-pex Sp. z o.o.), odpowiednio do wieku i masy cia³a. Po okresie 2 tyg. adaptacji prosiêta poddano ponownemu ba-daniu serologicznemu testem gE-ELISA (IDEXX Lab. Inc., USA).

Szczepionka. Szczepienie œwiñ przeciw chA przepro-wadzono przy u¿yciu ¿ywej atenuowanej szczepionki de-lecyjnej Porcilis Begonia (Intervet, Holandia), seria 97553 F. Szczepionka oparta jest na gE-ujemnym i TK-ujemnym mutancie delecyjnym Begonia, który uzyskano ze zjadli-wego szczepu Northern Ireland Aujeszky-3 (NIA-3) SHV-1, poprzez delecje 2055 bp w regionie Us oraz 100 bp w obu regionach IR genomu SHV-1, które objê³y geny koduj¹ce glikoproteinê gE i czêœciowo proteinê 11K (mutant gE--ujemny). Nastêpnie poprzez namna¿anie szczepu w ho-dowli komórkowej z dodatkiem bromodezoksyurydyny wy-selekcjonowano mutanta TK-ujemnego do produkcji szcze-pionki (29). Wed³ug producenta, jedna dawka szczeszcze-pionki zawiera co najmniej 106,0TCID

50 SHV-1. Jako

rozcieñczal-nik stosowano Diluvac Forte, zawieraj¹cy adiuwant oparty na alfa-tokoferolu.

Szczepienie. Prosiêta obu grup doœwiadczalnych pod-dano dwukrotnemu szczepieniu w wieku 12 i 16 tyg., po-daj¹c szczepionkê Porcilis Begonia w dawce 2 ml/szt. (106,0TCID

50) domiêœniowo (I.M.) w miêœnie szyi za uchem

po stronie prawej (grupa I) lub w dawce 0,2 ml/szt. (105,0TCID

50) œródskórnie (I.D.) w tej samej okolicy

(gru-pa II). Prosiêtom grupy kontrolnej (grupa K) podano PBS w dawce 2 ml/szt. domiêœniowo w miêœnie szyi, jak w gru-pie I. Szczegru-pienia œródskórne wykonywano bezig³owym aparatem Serena model SD 1-2, prod. Emaplast (W³ochy) (ryc. 1), zgodnie z metodyk¹ podan¹ przez Vissera i wsp. (28).

Zaka¿enie eksperymentalne (challenge). Po 10 tyg. od pierwszego szczepienia œwinie wszystkich grup zaka¿ono zjadliwym szczepem NIA-3 SHV-1 o mianie TCID50 = 10–8,55/ml, który otrzymano z Zak³adu Chorób Œwiñ

PIWet--PIB w Pu³awach. Ka¿d¹ œwiniê zaka¿ono donosowo daw-k¹ 105,5TCID

50/ml, podaj¹c po 0,5 ml zawiesiny wirusa

w ka¿de nozdrze po uprzednim odchyleniu g³owy zwierzê-cia ku górze i ty³owi.

Badania hematologiczne i biochemiczne. Krew pobie-rano z ¿y³y czczej przedniej od czterech losowo

wybra-nych osobników z ka¿dej grupy. Próbki krwi pobrano w dniu zaka¿enia i nastêpnie w 3., 7., 14. i 21. dniu po zaka¿eniu. W zakresie wskaŸników hematologicznych ozna-czano: liczbê krwinek czerwonych (Erys), bia³ych (Lkcs) i p³ytkowych (Plt), stê¿enie hemoglobiny (Hb), liczbê hematokrytow¹ (Ht), œredni¹ objêtoœæ krwinki czerwonej (MCV) i œrednie stê¿enie hemoglobiny w krwince czerwo-nej (MCHC). Oznaczenia wykonano przy u¿yciu wetery-naryjnego analizatora hematologicznego Vet ABC 18 (Fran-cja) w Zespole Chorób Wewnêtrznych Katedry Nauk Klinicznych Wydzia³u Medycyny Weterynaryjnej UWM w Olsztynie.

Badania biochemiczne obejmowa³y oznaczenia stê¿eñ w surowicy: glukozy metod¹ oksydazow¹, bia³ka ca³kowi-tego metod¹ biuretow¹, cholesterolu ca³kowica³kowi-tego metod¹ enzymatyczn¹, kreatyniny metod¹ kinetyczn¹, wapnia me-tod¹ z kompleksonem krezoloftaleiny, fosforu meme-tod¹ z mo-libdenianem amonu. WskaŸniki te oznaczano zestawami firmy Alpha Diagnostics (Polska) przy u¿yciu spektrofoto-metru Marcel s 330 (Polska). Aktywnoœæ enzymów w su-rowicy – fosfatazy alkalicznej (ALP) i dehydrogenazy mleczanowej (LDH) – oznaczano metod¹ kinetyczn¹ przy u¿yciu zestawów firmy Alpha Diagnostics. Badania bio-chemiczne zosta³y przeprowadzone w Zespole Diagnosty-ki Klinicznej Katedry Nauk Klinicznych Wydzia³u Medy-cyny Weterynaryjnej UWM w Olsztynie.

Analiza statystyczna. Uzyskane wyniki opracowano sta-tystycznie przy u¿yciu testu analizy wariancji dla porów-nania wielu œrednich (test NIR) przy p £ 0,05 i p £ 0,01 z jednoczesnym okreœleniem odchyleñ standardowych.

Wyniki i omówienie

Wyniki kszta³towania siê wskaŸników hematolo-gicznych i biochemicznych u œwiñ szczepionych i kon-trolnych w okresie 21 dni po zaka¿eniu zjadliwym SHV-1 przedstawiono w tab. 1 i 2. Eksperymentalna infekcja SHV-1, mimo wywo³ania charakterystycznych objawów klinicznych, obserwowanych g³ównie w gru-pie œwiñ kontrolnych (apatia, zmniejszenie lub utrata apetytu, gor¹czka, kichanie, œlinotok, wyp³yw z jam nosowych i worków spojówkowych, dusznoœæ, obja-Ryc. 1. Bezig³owy aparat do szczepieñ œródskórnych (Serena, model SD 1-2)

(3)

wy nerwowe), nie mia³a znacz¹cego wp³ywu na bada-ne parametry hematologiczbada-ne i biochemiczbada-ne. Wyniki uzyskane w grupach œwiñ szczepionych i w grupie kon-trolnej mieœci³y siê zasadniczo, z nielicznymi wyj¹t-kami, w granicach norm uznanych za fizjologiczne dla trzody chlewnej (30). Nale¿y jednak podkreœliæ nie-kiedy znaczne wahania wartoœci oznaczanych wskaŸ-ników miêdzy kolejnymi badaniami w obrêbie okreœ-lonej grupy œwiñ, jak i statystycznych istotnoœci i ró¿-nic dotycz¹cych danego parametru miêdzy grupami w niektórych terminach badañ. Z danych tab. 1 wyni-ka, ¿e u œwiñ kontrolnych (gr. K) w okresie 7 dni po zaka¿eniu zjadliwym SHV-1 nast¹pi³o wyraŸne zmniejszenie liczby erytrocytów, stê¿enia

hemoglobi-ny oraz liczby hematokrytowej. Podkreœlenia wyma-ga znaczny spadek liczby erytrocytów z 8,22 × 1012/l

do 6,66 × 1012/l w okresie pierwszych trzech dni po

zaka¿eniu. Obni¿enie wartoœci tych wskaŸników by³o skorelowane z wiêkszym natê¿eniem objawów klinicz-nych oraz spadkiem masy cia³a po zaka¿eniu w tej gru-pie zwierz¹t (12). W grupach œwiñ szczepionych war-toœci te ulega³y nieznacznym wahaniom, ale pozosta-wa³y na zbli¿onym poziomie. Jedynie u œwiñ w gr. II, szczepionych œródskórnie, stwierdzono po zaka¿eniu nieznaczne obni¿enie liczby erytrocytów. Liczba leu-kocytów w grupach II i K w dniu zaka¿enia przekra-cza³a górn¹ granicê normy fizjologicznej, okreœlonej na 20 × 109/l, po czym wartoœci te uleg³y

nieznaczne-Tab. 2. Kszta³towanie siê wskaŸników biochemicznych u œwiñ po zaka¿eniu SHV-1 (n = 12; –x ± SD)

a k s W Ÿ kni ). M .I ( I .r G G.r II(.ID). G.rK Watroœci e n j y c n e r e f e r , a k c i n n i W ( ) 0 3 u i n e ¿ a k a z o p i n D Dnipozaka¿eniu Dnipozaka¿eniu 0 3 7 14 21 0 3 7 14 21 0 3 7 14 21 a z o k u l G )l /l o m m ( 60,,2997 51,,2149 40,,8968 40,,3861 40,,8480 16,,5435 61,,0228 51,,0393 51,,3011 50,,1871 61,,7499 51,,7161 61,,1224 62,,1778 15,,3863 2,5-5,6 o k ³ a i B e ti w o k ³ a c )l / g ( 8 , 0 7 5 0 , 2 72,44,20 66,7 A 9 6 , 1 706,7,01 37,46,86 619,7,32 72,3 a 3 2 , 2 70,1 a 3 1 , 4 746,7,04 27,69,06 721,7,26 77,8 b 5 6 , 3 80,7 b B 1 3 , 7 777,4,84 67,73,52 59,0-74,0 l o r e t s e l o h C )l /l o m m ( 00,,8313 10,,2190 01,,2181 10,,2153 01,,7521 00,,1981 10,,5162 10,,2187 10,,7404 10,,3167 01,,2306 01,,2211 10,,9196 10,,2392 01,,1226 0,5-2,1 a n i n y t a e r K )l /l o m µ ( 21095,,49 11913,5,6 164,4 a A 6 , 7 1 11883,,59 12805,,36 11937,3,1 22118,,23 193,6 b 3 , 5 21059,,05 11848,,13 11886,,65 21080,,66 207,7 B 1 2 , 2 22080,,36 11679,,77 88,4-238,7 ñ p a W )l /l o m m ( 30,,3005 20,,9367 20,,0367 20,,5040 02,,0591 30,,1471 30,,1371 20,,4006 20,,5004 02,,6085 03,,0377 30,,0191 20,,3071 20,,7387 02,,4165 1,78-2,9 r o f s o F )l /l o m m ( 30,,0166 30,,0173 20,,3707 30,,0104 03,,1291 02,,9328 30,,1144 20,,6286 30,,0146 30,,0121 30,,1028 03,,1195 20,,9371 20,,2624 03,,1033 1,68-3,1 P L A )l / U I( 12346,,50 128,7 a 5 , 5 1 102,2 a 3 , 8 1 11360,,45 11237,,41 11532,4,6 136,3 a 5 , 8 108,9 a 6 , 8 1 8288,,69 11479,,73 17629,,10 102,5 b 7 , 0 1 55,7 b 2 , 9 9400,,06 14314,,75 92,0-294,0 H D L )l / U I( 417245,,55 418314,,85 138115,,90 41529,,57 47178,,97 160553,,40 54599,,52 415357,,06 59098,,45 610675,,27 155321,,26 254162,,10 147013,,73 44582,,80 151478,,36 575,0-3294,0

Objaœnienia: jak w tab. 1

Tab. 1. Kszta³towanie siê wskaŸników hematologicznych u œwiñ po zaka¿eniu SHV-1 (n = 12; –x ± SD)

a k s W Ÿ kni ). M .I ( I .r G G.r II(.ID). G.rK Watroœci e n j y c n e r e f e r , a k c i n n i W ( ) 0 3 u i n e ¿ a k a z o p i n D Dnipozaka¿eniu Dnipozaka¿eniu 0 3 7 14 21 0 3 7 14 21 0 3 7 14 21 s y r E 0 1 ( 12/)l 7,48 A 1 1 , 0 07,,6561 07,,4535 07,,4365 70,,6567 8,29 B 6 1 , 0 70,,9438 80,,1152 07,,0671 70,,7082 8,22 B 0 2 , 0 60,,6766 60,,6915 07,,6408 07,,4608 5,0-8,0 s c k L 0 1 ( 9/)l 15,7 a 5 0 , 3 41,64,81 13,97,88 519,0,11 216,1,06 232,2,25 201,4,59 420,5,28 10,87,40 127,7,95 23,1 b 1 5 , 2 271,0,50 15,92,37 01,94,59 109,4,95 10,0-20,0 b H )l /l o m m ( 08,,014 08,,305 08,,307 08,2,12 08,,427 08,,054 08,,441 8,4 a 8 1 , 0 08,,037 08,,378 08,,349 07,,788 7,4 b 2 3 , 0 07,,391 07,,391 6,21-9,93 t H )l /l ( 00,,4031 00,,0411 00,,4001 00,,0452 00,,0423 00,,4045 00,,4041 0,45 a 1 0 , 0 00,,4022 00,,4051 00,,4041 00,,3064 0,38 b 2 0 , 0 00,,4011 00,,4011 0,32-0,50 tl P 0 1 ( 9/)l 35224,2,3 33249,,60 38506,,16 21501,,10 24617,,50 22811,2,0 26440,,35 32743,,00 296,0 a 3 , 2 5 231,0 a 1 , 1 3 35397,,33 35586,,93 39368,,53 34437,,30 34437,,30 120,0-450,0 V C M )l f( 517,1,56 52,66,40 535,2,61 536,2,61 51,65,23 505,0,01 05,57,05 05,57,05 50,57,50 528,1,25 52,42,98 15,51,56 155,5,26 525,0,83 25,50,83 50,0-80,0 C H C M )l /l o m m ( 108,,4864 109,,0092 19,58 a 4 2 , 0 109,,2355 109,2,251 108,,1577 108,,0898 18,76 b 7 1 , 0 109,,0494 109,,0398 108,,0567 109,,2129 109,,2173 109,,2067 108,,4878 18,6-21,08

(4)

mu obni¿eniu, w przeciwieñstwie do œwiñ gr. I, szcze-pionych domiêœniowo, w której liczba leukocytów wzros³a po zaka¿eniu do wartoœci 19,8 × 109/l w 7. dniu

i 19,1 × 109/l w 14. dniu po zaka¿eniu. W podobnym

uk³adzie doœwiadczalnym, w którym 3-tygodniowe prosiêta szczepiono domiêœniowo lub donosowo ate-nuowan¹ szczepionk¹ Suivac A i nastêpnie w wieku 10 tyg. zaka¿ono donosowo dawk¹ 105,5TCID

50/ml

zjadliwego szczepu „P” SHV-1, wkraplaj¹c po 0,25 ml w ka¿de nozdrze, Siemionek i wsp. (15) uzyskali zbli-¿one do omawianych wyniki w zakresie kszta³towa-nia siê wskaŸników czerwono- i bia³okrwinkowych po zaka¿eniu. May (4), prowadz¹c badania nad zmiana-mi hematologicznyzmiana-mi przy chA u œwiñ, wykaza³, ¿e zmiany we krwi dotycz¹ zarówno czerwonych, jak i bia³ych elementów krwi. W przebiegu chA stwier-dza siê anemiê, leukopeniê, neutropeniê, eozynopeniê i limfopeniê. Zdaniem tego autora, leukopenia wystê-puje prawie zawsze, utrzymuje siê przez d³ugi czas i mo¿e stanowiæ jedno z dodatkowych kryteriów diag-nostycznych pod warunkiem wykluczenia pomoru kla-sycznego œwiñ, w przebiegu którego tak¿e stwierdza siê leukopeniê. Wyniki te s¹ czêœciowo zbie¿ne z wy-nikami badañ w³asnych. Z tych badañ autor wysnu³ wniosek, ¿e badanie krwi mo¿e byæ pomocne w roz-poznawaniu chA. Aktualnie nale¿y stwierdziæ, ¿e badanie krwi mog³o w owym czasie byæ badaniem pomocnym i uzupe³niaj¹cym, natomiast aktualnie dysponujemy o wiele czulszymi i bardziej swoistymi metodami diagnostycznymi, które pozwalaj¹ na pre-cyzyjne rozpoznanie chA bez potrzeby wspierania siê badaniami hematologicznymi. To zapewne by³o po-wodem, ¿e niewiele wykonano badañ z tego zakresu, a w dostêpnym piœmiennictwie praktycznie brak prac omawiaj¹cych to zagadnienie. Uwaga ta odnosi siê równie¿ do badañ biochemicznych, których w prze-biegu chA w zasadzie równie¿ nie prowadzono. Z da-nych przedstawioda-nych w tab. 2 wynika, ¿e po zaka¿e-niu SHV-1 mia³o miejsce podwy¿szenie stê¿enia bia³ka ca³kowitego w surowicy, najwiêksze w gr. K w 7. dniu po zaka¿eniu, co w korelacji z obni¿eniem liczby he-matokrytowej i innych wskaŸników czerwonokrwin-kowych wskazuje na znaczn¹ niedokrwistoœæ i odwod-nienie oraz jest czasowo zbie¿ne z nasileniem obja-wów klinicznych chA. Podwy¿szenie poziomu bia³ka ca³kowitego stwierdza siê przy przewlek³ych stanach zapalnych (30), które w przebiegu chA u warchlaków i tuczników obserwuje siê g³ównie w uk³adzie odde-chowym (9, 23, 24).

Objawy ogólne, w tym zmniejszenie b¹dŸ u niektó-rych œwiñ okresowa utrata apetytu mog³y mieæ wp³yw na obni¿enie stê¿enia glukozy we wszystkich grupach badanych. W okresie 7-14 dni po zaka¿eniu stwier-dzono równie¿ obni¿enie stê¿eñ wapnia i fosforu, co jest obserwowane w przebiegu chorób zakaŸnych, np. pomoru klasycznego œwiñ czy tê¿ca (30). We wszyst-kich grupach badanych zaobserwowano równie¿ znaczne obni¿enie aktywnoœci enzymów ALP i LDH

w okresie do 7, a nawet 14 dni po zaka¿eniu, np. w gr. K w okresie od 0. do 7. dnia po zaka¿eniu spa-dek LDH by³ nawet 3-krotny, znacznie poni¿ej pozio-mu normy fizjologicznej. Spadek ten w gr. K by³ sta-tystycznie istotnie wiêkszy w stosunku do grup I i II. W badaniach w³asnych nie oznaczano aktywnoœci ami-notransferaz: alaninowej (ALT) i asparaginianowej (AST). Aktywnoœæ tych enzymów w surowicy œwiñ zaka¿onych szczepami wirusa chA o ró¿nym stopniu zjadliwoœci zbadali Skulmowska-Kryszkowska i wsp. (16). Po zaka¿eniu zjadliwym szczepem W7 SHV-1 wykazali oni 1,5-2-krotny wzrost aktywnoœci ALT i AST ju¿ w 3 godz. po zaka¿eniu, utrzymuj¹cy siê w okresie wystêpowania klinicznych objawów chA. Wzrost ten autorzy t³umacz¹ uszkodzeniem przez wi-rus w¹troby i prawdopodobnie innych narz¹dów mi¹¿-szowych, w tym miêœnia sercowego. U œwiñ inokulo-wanych szczepami atenuowanymi BUK i TK-900 stwierdzono jedynie ok. 2-krotny wzrost aktywnoœci AST w okresie od 3 do 30 godz. po zaka¿eniu, przy braku wzrostu aktywnoœci ALT. Wzrostu aktywnoœci obu enzymów nie stwierdzono natomiast po zaka¿e-niu szczepem zjadliwym œwiñ uprzednio inokulowa-nych szczepami atenuowanymi, co autorzy przypisuj¹ ich ochronnemu dzia³aniu poprzez stymulacjê odpor-noœci swoistej. Wyniki tych badañ wskaza³y mo¿liwoœæ wykorzystania metody oceny aktywnoœci ALT i AST do wczesnego wykrywania zaka¿eñ SHV-1 w okresie inkubacji chA oraz ró¿nicowania zaka¿eñ szczepami wysoce i s³abo zjadliwymi (atenuowanymi) w stadach zaka¿onych oraz immunizowanych szczepionkami ate-nuowanymi. Wp³yw ochronnego dzia³ania odpornoœ-ci swoistej u œwiñ szczepionych i nastêpnie zaka¿o-nych zjadliwym SHV-1 wykazano równie¿ w innej pra-cy (8).

Uzyskane wyniki w³asnych badañ hematologicznych i biochemicznych u œwiñ immunizowanych szczepion-k¹ delecyjn¹ i œwiñ kontrolnych po zaka¿eniu zjadli-wym SHV-1 wykaza³y równie¿ korelacjê zmian bada-nych wskaŸników z dynamik¹ kszta³towania siê po-ziomów bia³ka C-reaktywnego (CRP), interferonu gamma (IFN-g) (6) i wskaŸników nieswoistej odpor-noœci komórkowej – odpowiedzi proliferacyjnej lim-focytów stymulowanych mitogenami (MTT) oraz ak-tywnoœci metabolicznej (RBA) i potencjalnej aktyw-noœci bójczej (PKA) makrofagów (7).

Reasumuj¹c nale¿y stwierdziæ, ¿e dokonana w ba-daniach w³asnych ocena kszta³towania siê wskaŸni-ków hematologicznych i biochemicznych po ekspery-mentalnym zaka¿eniu œwiñ zjadliwym SHV-1 nie wykaza³a znacz¹cego wp³ywu na dynamikê zmian badanych parametrów. Wyniki uzyskane w grupach œwiñ szczepionych oraz w grupie kontrolnej mieœci³y siê generalnie w granicach wartoœci uznanych za refe-rencyjne, aczkolwiek zarówno w obrêbie danej grupy, jak i miêdzy grupami w niektórych parametrach i po-braniach stwierdzano ró¿nice statystycznie istotne. Najwiêksze obni¿enia wartoœci badanych wskaŸników

(5)

obserwowano w okresie 3-7 dni po zaka¿eniu w gru-pie œwiñ kontrolnych i dotyczy³y one liczby erytrocy-tów, stê¿enia hemoglobiny, liczby hematokrytowej oraz aktywnoœci enzymów ALP i LDH. Ich obni¿enie by³o skorelowane z natê¿eniem objawów klinicznych po zaka¿eniu, jak i dynamik¹ kszta³towania siê poziomów CRP i IFN-g oraz wskaŸników nieswoistej odpornoœ-ci komórkowej. Z uwagi na prawie zupe³ny brak prac z tego zakresu szczegó³owe poznanie tych procesów wymaga³oby dalszych badañ.

Piœmiennictwo

1.De Leeuw P., Van Oirschot J. T.: Vaccines against Aujeszky’s disease: Evalu-ation of their efficacy under standardized laboratory conditions. Vet. Quart. 1985, 7, 191-197.

2.Lipowski A.: Znaczenie gospodarcze choroby Aujeszky’ego. Medycyna Wet. 1992, 48, 339-341.

3.Martin S., Wardley R. C.: Evaluation of immunity to Aujeszky’s disease virus. Rev. sci. tech. Off. int. Epiz. 1986, 5, 379-387.

4.May I.: Cercetari asupra modificarilor hematologie in boala lui Aujeszky la porcine. Probl. Zooteh. Veterinarie 1962, 2, 50 (streszcz. Medycyna Wet. 1963, 3, 181).

5.Mettenleiter T. C.: Immunobiology of pseudorabies (Aujeszky’s disease). Vet. Immunol. Immunopath. 1996, 54, 221-229.

6.Mikulska-Skupieñ E., Szweda W., Procaj³o Z., Bigoszewski M: Levels of C-reactive protein and interferon gamma in pigs vaccinated with deleted vac-cine against Aujeszky’s disease after experimental infection with virulent Herpesvirus suis type 1. Pol. J. Vet. Sci. 2003, 7, Suppl., 85-87.

7.Mikulska-Skupieñ E., Szweda W., Procaj³o Z., Platt-Samoraj A.: Indices of non-specific cellular immune response in pigs after intradermal vaccination with deleted Aujeszky’s disease vaccine and after experimental infection. Bull. Vet. Inst. Pulawy 2004, 48, 347-354.

8.Mikulska-Skupieñ E., Szweda W., Procaj³o Z.: Evaluation of specific humo-ral immune response in pigs vaccinated intradermally with deleted Aujesz-ky’s disease vaccine and challenged with virulent strain of Herpesvirus suis type 1. Pol. J. Vet. Sci. 2005, 8, 11-16.

9.Mikulska-Skupieñ E., Szweda W., Procaj³o Z.: Influence of vaccination of pigs with deleted Aujeszky’s disease vaccine on the excretion of virulent Herpesvirus suis type 1 and intensity of lung lesions after challenge. Bull. Vet. Inst. Pulawy 2004, 48, 183-189.

10.Mikulska-Skupieñ E., Szweda W., Procaj³o Z.: Mechanizmy odpowiedzi im-munologicznej po szczepieniu œwiñ przeciw chorobie Aujeszky’ego. Medy-cyna Wet. 2005, 61, 380-383.

11.Mikulska-Skupieñ E., Szweda W., Procaj³o Z.: Ocena nieszkodliwoœci szcze-pieñ œwiñ delecyjn¹ szczepionk¹ przeciw chorobie Aujeszky’ego. Medycyna Wet. 2004, 60, 1229-1232.

12.Mikulska-Skupieñ E., Szweda W., Procaj³o Z.: Ocena skutecznoœci szcze-pieñ œwiñ delecyjn¹ szczepionk¹ przeciw chorobie Aujeszky’ego. Medycyna Wet. 2005, 61, 58-62.

13.Nauvynck H. J., Pensaert M. B.: Programmes for the eradication of Aujesz-ky’s disease virus (pseudorabies virus) in the member states of the European Union. Proc. O.I.E. Symp. Aujeszky’s Disease, Bangkok, Thailand 1994, s. 55-65.

14.Nauvynck H. J.: Functional aspects of Aujeszky’s disease (pseudorabies) viral proteins with relation to invasion, virulence and immunogenicity. Vet. Microbiol. 1993, 36, 83-90.

15.Siemionek J., Szweda W., Pirus T.: Hematological and biochemical studies of pigs immunized intranasally and intramuscularly against Aujeszky’s di-sease. Proc. 15th IPVS Congress, Birmingham, England 1998, s. 183. 16.Skulmowska-Kryszkowska D., Janowska I., Wijaszka T.: Activity of GOT

and GTP transaminases in serum of swine infected with Aujeszky’s virus with different virulence degrees. Bull. Vet. Inst. Pulawy 1968, 12, 45-52. 17.Stellmann C., Vannier P., Chappuis G., Brun A., Dauvergne M., Fargeaud D.,

Bugand M., Colson X.: The potency testing of pseudorabies vaccines in pigs. A proposal for a quantitative criterion and a minimum requirement. J. Biol. Stand. 1989, 17, 17-27.

18.Szweda W., Lipowski A., B¹czek W., Dadun M., Platt-Samoraj A., Siemio-nek J.: Mo¿liwoœci uwalniania populacji œwiñ od wirusa choroby Aujesz-ky’ego przy pomocy programu „szczepienie–eliminacja”. Medycyna Wet. 2000, 56, 177-181.

19.Szweda W., Lipowski A., B¹czek W., Dadun M., Platt-Samoraj A., Siemio-nek J.: Rola szczepieñ szczepionkami delecyjnymi w ograniczaniu rozprze-strzeniania wirusa choroby Aujeszky’ego w fermach œwiñ objêtych progra-mem „szczepienie–eliminacja”. Medycyna Wet. 2000, 56, 229-234.

20.Szweda W., Lipowski A., B¹czek W., Dadun M., Platt-Samoraj A., Siemio-nek J., Ciecierski H., Procaj³o Z.: Wyniki uwalniania ferm œwiñ od wirusa choroby Aujeszky’ego po 5 latach stosowania programu „szczepienie–elimi-nacja”. Medycyna Wet. 2000, 56, 386-391.

21.Szweda W., Lipowski A., B¹czek W., Dadun M., Platt-Samoraj A., Siemio-nek J., Ciecierski H., Procaj³o Z.: Skutecznoœæ programu „szczepienie–eli-minacja” w utrzymywaniu statusu fermy œwiñ wolnej od wirusa choroby Aujeszky’ego. Medycyna Wet. 2000, 56, 447-451.

22.Szweda W., Lipowski A., Pejsak Z.: Strategia uwalniania pañstw Unii Euro-pejskiej i Polski od choroby Aujeszky’ego. Medycyna Wet. 2004, 60, 1156--1160.

23.Szweda W., Przybylska-Gornowicz B.: Zmiany ultrastrukturalne w migda³-kach i p³ucach po eksperymentalnym zaka¿eniu œwiñ immunizowanych prze-ciw chorobie Aujeszky’ego. Medycyna Wet. 1997, 53, 159-163.

24.Szweda W., Rotkiewicz T.: Wp³yw szczepieñ przeciw chorobie Aujeszky’ego na natê¿enie zmian histopatologicznych w narz¹dach wewnêtrznych œwiñ po zaka¿eniu kontrolnym. Acta Acad. Agricult. Tech. Olst., Veterinaria 1995, 22, 99-113.

25.Taft A. C.: The eradication of Aujeszky’s disease in the United States. Proc. 3rd Int. Symp. Aujeszky’s disease, Ploufragan, France 1999, s. 401. 26.Van Oirschot J. T., Gielkens A. L. J., Moormann R. J. M., Berns A. J. M.:

Marker vaccines, virus protein – specific antibody assays and the control of Aujeszky’s disease. Vet. Microbiol. 1990, 23, 85-101.

27.Vannier P.: Testing of Aujeszky’s disease vaccines (safety, efficacy, reduc-tion of virus shedding). Proc. O.I.E. Symp. Aujeszky’s Disease, Bangkok, Thailand 1994, s. 23-31.

28.Visser N., Egger W., Lûtticken D.: Intradermal application of Aujeszky’s disease virus strain Begonia with tocopherol – based adjuvant and a novel design injection device. Acta Vet. Hung. 1994, 42, 413-418.

29.Visser N., Lûtticken D.: Experiences with a gI–/TK– modified live pseudo-rabies virus vaccine: strain Begonia. Curr. Top. Vet. Med. Anim. Sci. 1988, 49, 37-44.

30.Winnicka A.: Wartoœci referencyjne podstawowych badañ laboratoryjnych w weterynarii. Wyd. SGGW, Warszawa 2004.

Adres autora: dr wet. El¿bieta Mikulska-Skupieñ, ul. Oczapowskiego 13, 10-719 Olsztyn; e-mail: skupien@uwm.edu.pl

Cytaty

Powiązane dokumenty

Odnotowany wzrost liczby nowo formuj¹cych siê centrów œwiadczy, ¿e w przebiegu stresu zwi¹zanego z ograniczeniem dostêpu do paszy dochodzi do zmian nie tylko leukocytów krwi

godzinie inkubacji poddano analizie wzrokowej, okreœlaj¹c kszta³t i wielkoœæ tarczki zarodkowej, d³ugoœæ zarodka, szerokoœæ czêœci g³o- wowej, ogonowej i pola naczyniowego, a

Podsumowuj¹c nale¿y stwierdziæ, ¿e ³¹czne zastoso- wanie ob³uszczonych nasion ³ubinu ¿ó³tego i rzepaku w mieszankach paszowych pozwoli³o uzyskaæ wzrost masy cia³a

Dokonuj¹c cytometrycznej oceny stanu czynnoœcio- wego granulocytów krwi obwodowej u królików z przewlek³¹ postaci¹ trychofitozy stwierdzono statys- tycznie istotny spadek

Dodatni¹ korelacjê za- obserwowano tak¿e miêdzy ekspresj¹ MT a stopniem zró¿nicowania guza (G-grading) oraz ekspresj¹ anty- genu Ki-67 (21, 22) i pojawianiem siê przerzutów (35)..

Pierœcieñ bêbenkowy jest p³aski i szeroki, zagina siê jego odnoga przednia, wnikaj¹c doœæ g³êboko do wnê- trza jamy bêbenkowej, gdzie formuje czeœæ kanalika dla

Gruczolaki kory nadnerczy spotyka siê u starych psów oraz sporadycznie u koni, byd³a i owiec.. Naj- czêœciej s¹ przypadkowo odkrywane w trakcie wyko- nywanej

godzinie od indukcji zapalenia trzustki w osoczu zwierz¹t grupy II stwierdzono istotny wzrost stê¿enia kwasu moczowego, po czym w 48.. godzinie zanotowano jego spadek poni- ¿ej