MEMORIÆ
F I R
1
Perquam
J&verendt, Clarijjimi¿r
D O M IN I
JOHANNIS
SIGISMUND!,
Concionatoris & Paftoris Cœtus Reform ati
Thorunienfis ,
qui Anno ætatis LVIII. Minifterii XXXII non fine mcerore fuorum
Anno Chriili M DC. XCVII. Maji 7. deceilit
12.ad S. Georgij Terræ Matri redditus eil,
___
T H O R V N1I
imprimebac Johann Bakhafar Bresler, Cjm: Tjfiog.
\ ' % " i ' . ' * * ; • • *
* >»* . , ' - ■ „ - 4 »v - . > * ' , \
j ‘ T
i ‘ « : * •
K
Rgóne jam tándem fan&á Statione re*| OPater! ó Paftor! Spesq, Salusq,
Siccine Spcm preter, térras j hominesq;
í . relinqvis?
Tendis & ad Superos, Elyfiumqj nemus?
Qvod linqvas orbum Coetum, qvid Numina dicent?
Qvid dicent? íolus qvódloca ruta petas?
Non linqvit Genitor Sobolem, non blanda Genkrix, Tu, Pater, at Sobolem iinqvis, at ecce! tuam.
Qvam Sobolem ? qve te, qve per te Dogmata Chrifti Audivit, cujus Duéfcor, Amator, eras.
Sed fuá fatapremunt Paftores,atq> maligni Cafús precipitante & Statione fugant.
Dum teneros agnos nolunt, ut preda luporum Sint, fiunt ipil preda cruenta lupi.
Pingvia per íyl vas dum qverunt pafcua capris, Frigore vexantur multipliciq* malo.
Eñe mei teñes, vos, Colles, & juga pinnis Confita, vos, rupes, vivida prata ñmul.
Sub fagi letum dum fundunt tegminc Carmen, Conturbat morfu vípera fepe melos.
Paftor eras & tu, divini & Prefes Ovilis,
Seníifti pariter tu tua fepé mala.
Inftabant tetro non íemel turbine morbi, Atq> animuslaílus vulnera fepé tulit.
Incu-
i
Incubuère tibí langvor, febresq* maligne, Afflixit Natus teq* tuamq, domum.
Nulla qvies fueratmembris, per fumma pericia Ibas, qve inibntem corripuere Virum.
Poft longam lu&am, dura & eertamina morbi, Poftremô invafit trux Libitina pium.
Ilia dedit reqviem certam, qvam vita negabat, Premia poñ pugnas illa parata dedit.
Qyid tua vita fuit poftremo tempore, qveíb, Nil nifi Lućfcus erat, Crux fine luce fuit.
Nonpes, non auris, non os, non membra, lacerti.
Non animus favit, non tua lingva tibi.
Heu mihii tot caius fimul hie concurrere in unum Deprêndo,ignorant fata tenere modum.
Ifta DEus vidit, commotus voce malorum, Mox juftit vite fila fecare tue.
Te veris lacrymis nunc orba Ecclefia plangit, Uxoris, Sobolis, pe&ora luflus habet.
Sed quia vis mortis fletu non fle&itur atre, Ergo illas fiftas Conditor alme, DEUS.
T/ż bone fed Vaflor, qvi cœli iedibuS altis Incumbís, letus gaudia mille cape.
Febribus & curis mortalibus hifee iolutis, Angelicos inter vive, beate, choros.
* * * * * * * **
Smgtek nápefnií Serce Wafze.
P
rzyznać muśichoć kamień gdy nie człowiek żywy, Ze się w Bojkich wyrokach ? kommaty fałjzywyiNieznayduie» lecz co raz konkluduie rada
Wszechmocnego, to iści, niechay wiek powiada.
To wieJz y Ty, Cny Domie, we łzach utopiony, Zeć śię zyścił on Dekret, dawno wyrzeczony.
'Biezałć do Centrum fwego Ektterni czajy,dy Gdy bole, gdy kłopoty,yrozne nie w czajy O cię śie otrącały. Lecz fkutku żadnego
Nie dojzły, ani Portu tejz zamierzonego.
Teraz, teraz dopiero, fpełniła ś i ę m o w a : Serce Smętek napełnił, poległa >
Napełnił
Napełnił ach nießeytyz! nie tylko Zborowi*
Małżonce, y Potomfiwu, całemu Domowi i
A le wfzyflkim iuß. w obec ,ferdeczmiłości
Święto* y zawiązanym Ligo życzliwości.
Płacza Siroty O yca, Zgrom adzenie ßu
Płacza Owce zgubiwfiy Paß er za czułego.
Ten paß, cießyl ten k a r m i ł ,t enże Manno żywo
Słów Boßüchi ten podpierał każdego trojkliwo
D u fię : Zaęo iußzmu nic, oddać
Tylko ze go z Lamentem w ziemię zakopiemy.>
Jednak, przecię w upadło Lamentu nie
Pujzczaćbo wiem ze każdy dar pochodzi z Nieba.
Darć to i e f i , ze burzliwe morze tego świata Przebył, yiuß, śię dofiał gdzie wieczna Poświata.
Niebadżćiez iufz Siroty Rachel nießulona i
Niebadzćie tefiz Niobe wkamień obrocona.
Patrzcie iak śię zieleni pięknie krzak >
Pake i śię on zieleni, y w Raiu gotowy
Stoij,na nas czekaiac do śiebie nas wzywać, Nießionczontch radości bez miary zazywać.
lujzgo zwßzyßkiego złego Naywyzfz wybawiły Miaßo kłopotu, nędzy, radości, nabawił' Tam śię ciefzy z Anioły , duchy Ognißemi,
T ma fwe obcowanie z Cheruby
Ąiy śię tefz z tego morza gotuymy byfirośći
Idąc mjz pełnym żaglem do wieczney cichości.
In honorem Reverendi V ir i, Amicoruił folatium fcripfit
Wenceslaus Radosfius>
Polon. S. L, S.
---i--- --- :--- 1.--- —
fg s& O giebt ber gute §Kad)t/ ber mtef) fo bat geliebet/
3bm ber Jpmimefógurft ein febbnerć Srbtbeil giebet!
O grofje Traurigkeit! Oattjugroffer 0cbmcr&!
* SDUtfi beim ju ©rabe gęba baö treue ^ ater^ cr^
@o fff$/ ber grimme £obt reibt 3bn auś biefem geben/
bieleni Ungemach Traurigkeit ergeben.
^»af)©anifürbcineSwu/©ut»er^et:£e^ct/©u/
© etöim m el labe bid) 1 ©d)laf tt>of)l in Scieb unb 9iub 1
Himon i&rónf»agen.
«•?( o )$ *
¿ ' ' y o ' ,<A„i , ,1
Ü 0 í i
