Wprowadzenie stanu wojennego w Fajsławicach - Krystyna Stępniak - fragment relacji świadka historii [TEKST]

(1)

KRYSTYNA STĘPNIAK

ur. 1956; Krasnobród

Miejsce i czas wydarzeń Lubelszczyzna, PRL

Słowa kluczowe projekt Polska transformacja 1989-1991, PRL, Henryk Janusz Stępniak, wprowadzenie stanu wojennego, obawy, strach, pobór do ZOMO, Fajsławice, Świdnik, Adam Polski, rewizje

Wprowadzenie stanu wojennego w Fajsławicach

Pamiętam [wprowadzenie stanu wojennego]. Raz, że [było to] zaskoczenie, bo już były te rozmowy w [grudniu], zjazd „Solidarności” i pamiętam to tak, jak każdy. W telewizji nie [było] programów dla dzieci. To był okres przedświąteczny i robiłam porządki, więc siedziałam długo w nocy i później rano. Myślałam wtedy, o co chodzi?

To był przeogromny strach i wielka niewiadoma, bo wydawało się, że to będzie normalnie wojna; stan wojenny. Później jeszcze były godziny milicyjne.

Później pobór niektórych mieszkańców do ZOMO, do pilnowania oczywiście w Świdniku. To też [był] strach, bo człowiek nie wiedział, kto kim jest, kto może o kimś coś powiedzieć czy poskarżyć. Zresztą ciągle mu się wydawało, że niby ktoś gdzieś za nim chodzi. Mówiłam: „Janusz, co ty mówisz?” – mi się wydawało, że to nieprawda. Później, jak Adam Polski pisał książkę [i] szukał materiałów o Januszu, to dopiero z archiwum [śmiech] pewne [rzeczy wyciągnął, kto wtedy donosił – M.S.].

Tak to pamiętam. To był strach, przeszukania [w domu] – bo też czasami [w kilka osób przyjeżdżali i robili to] bardzo rano; i te wszystkie [książki, ulotki]

poprzewracane. To pamiętam. Strach był przeogromny.

Data i miejsce nagrania 2014-02-15, Ignasin

Rozmawiał/a Łukasz Kijek

Transkrypcja Jacek Bednarczyk

Redakcja Jacek Bednarczyk