Przesłanie do młodych Polaków - Edward Skowroński-Hertz - fragment relacji świadka historii [TEKST]

jakby moi najlepsi przyjaciele wiedzieli, że ja jestem Żyd, nie wiem, czy by mnie zostawili.. Nikt nie wiedział, że jestem

Tam, gdzie pracowałem, ja nie wiem… Ale o kolegach [z dzieciństwa] nie mogę powiedzieć, bo myśmy nigdy jako dzieci nie myśleli [o tym].. Między nami nie

Byłem kilka razy pierwej w Izraelu, przyjeżdżałem jako turysta do brata mego z kibucu.. W Izraelu to ja [pracowałem] przy zegarkach, przy częściach [do

Ten [mężczyzna], który [dał mi klucze do kina], w ogóle mnie nie znał… Ja do dnia dzisiejszego nie wiem, kto to był, jak on się nazywał, oprócz tego, że

Po pierwsze, to nie jest prawda, że państwo polskie dało możliwość Żydom być [na] równi z innymi obywatelami, że każdy mógł się uczyć, gdzie chce i kiedy chce,

Sensem tego, że ja [rozmawiam] z panem, nie jest szukanie w sobie tego, co było złe, ale powiedzenie ludziom, żeby nie doszli do takich sytuacji, żeby wstrzymywali [zło], o ile to

Byliśmy na jakichś wakacjach w Kazimierzu, zdaje się, i myśmy się spotkali i on był w tym samym wieku prawie co ja i myśmy stali się dobrymi kolegami.. Ale później go już

[Do młodych ludzi w Polsce chciałabym powiedzieć], że jak jeszcze mają dziadka czy babkę, jak coś słyszą od nich, żeby to zawsze słuchali z grain of salt [ze szczyptą