• Nie Znaleziono Wyników

Początki przemysłu gumowego w Europie i na ziemiach polskich*

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Początki przemysłu gumowego w Europie i na ziemiach polskich*"

Copied!
5
0
0

Pełen tekst

(1)

£ la a to * K e n tf, nr 4 lipiec-sierpień 1998 r. TOM 2

L e c h C ie c h a n o w ic z

Początki przemysłu gumowego w Europie i na ziemiach polskich*

Opisano powstawanie przem ysłu gumowego w pierw szej połow ie X IX w.

w Europie. Przedstawiono początki tego przem ysłu na ziemiach polskich p o d zaboram i. Podano, że p ierw sza p o lsk a fa b r y k a wyrobów kauczukow ych pow stała ju ż w 1834 r. Uwydatniono przyczyny opóźniające rozwój rodzimego przemysłu. Jako fa b ryki uruchomione p rze d I wojną światową wymienia się noworadomską ''P o lo n ię ' i "Wolbrom". R ok rozpoczęcia produkcji wyrobów gumowych w czterech fabrykach je s t przedm iotem kontrowersji.

Słowa kluczowe: przem ysł gumowy, historia, Polska, Europa.

The beginning of rubber goods manufactu­

re in Europe and on polish territories

Early development o f the European rubber industry in the fir s t h a lf o f the 19th century is described. The beginning o f rubber product manufacturing on annexed Polish territories is presented. The fir s t Polish rubber fa cto ry was established as early as 1834. A particular attention was p a id to reasons fo r serious delays o f the domestic industry. Two factories, namely "Polonia" at Noworadomsk and "W olbrom" came into operation before World War I. The initial production date fo r fo u r enterprises is a p o int o f controversy.

Key words: rubber industry, history, Poland, Europe

Kauczuk naturalny był znany i użytkowany w dzisiejszej Am eryce Łacińskiej co najmniej na kilka stuleci przed dotarciem tam Europejczyków. W iado­

mo, że M ajowie znali pochodnie kauczukowe, węże, naczynia i inne przedm ioty codziennego użytku [1].

Według wiarygodnych źródeł ju ż w XI w. używali p i­

łek kauczukowych przy obrzędach religijnych.

K rzysztof K olum b i jego towarzysze, biorący udział w drugiej wyprawie odkrywczej do Nowego Świata w latach 1493-1496, byli pierwszymi Europej­

czykami, którzy oglądali na wyspie Haiti tubylców

* Dzięki staraniom Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego wkrótce ukaże się “Historia polskiego przemysłu gumowe­

go” opracowana przez M. Basia, L. Ciechanowicza, W. Hryniewieckiego i W. Jurczakowskiego. Obejmuje ona lata 1918-1980, a więc okres II Rzeczypospolitej, drugiej wojny światowej i niemal całej PRL. Polecany uwadze PT Czytelników prezentowany artykuł rozszerza tę tematykę o mało znane fakty z historii polskiego przemysłu gumowego przed odzy­

skaniem niepodległości (przyp. redakcji).

grających piłką zrobioną z kauczuku. Później pozna­

no, że m ieszkańcy Am eryki Łacińskiej wyrabiali z kauczuku nieprzemakalne okrycia, obuwie, butelki itp.

wyroby. Przez wiele lat wyroby kauczukowe pozosta­

wały egzotyczną ciekaw ostką przyw ożoną do Europy przez Hiszpanów i Portugalczyków.

Naukowo ujęty opis kauczuku, sposobów otrzy­

m ywania i pewne sugestie dotyczące jego w ykorzy­

sta n ia je s t z a słu g ą dw óch b ad aczy fran cuskich : Ch.M .de la Condam ine’a i F. Fresneau (1751). Odtąd datuje się w zrost zainteresow ania kauczukiem . W 1759 r. z brazylijskiego portu Para wysłano pierwszy transport kauczuku do Portugalii.

Pierwsze próby stosowania kauczuku w Europie były przeprowadzone z kauczukiem stałym przez w y­

cinanie gotowych w yrobów z płatów lub sklejanie wyciętych części. Ważnym krokiem naprzód było zna­

lezienie odpowiednich rozpuszczalników kauczuku.

(2)

TOM 2 lipiec-sierpień 1998 r. S & O A tM ten cf nr 4

Trzewik z kauczuku naturalnego odzworowujący euro­

pejski but skórzany, wykonany przez Indian z Amazo­

nii na początku XIX w.

Problemy te wynikały z faktu, że Europejczycy nie dysponowali lateksem kauczukowym , gdyż szybko ulegał on koagulacji i nie nadawał się do transportu.

W 1772 r. w Paryżu i Londynie ukazały się w sprzedaży kawałki kauczuku w kształcie walca, ow i­

nięte w papier, na którym był podany sposób użycia.

Kauczuk służył do wycierania śladów ołówka.

N a początku X IX w ieku z kauczuku zaczęto wyrabiać nici, woreczki do tytoniu i tabaki oraz inne podobne artykuły. W 1803 r. w Paryżu powstała pierw­

sza fabryka wytwarzająca elastyczne taśm y stosow a­

ne do wyrobu szelek i podwiązek [2].

Jednym z pionierów był Anglik T. Hancock, który od 1820 r. wytwarzał nici cięte z bloków kauczuku, węże do piwa oraz szereg drobnych wyrobów. Szkot Ch. Macintosh w 1823 r. uruchomił “produkcję” swych słynnych płaszczy nieprzem akalnych. W krótce p o ­ wstały niewielkie wytwórnie w yrobów z kauczuku w Austrii (Reithoffer - 1828 r.), we Francji (Rattier et Guibal - 1828 r.), Niemczech (F. Fonrobert - 1829 r.) i Rosji (H. Kirstein - 1832 r.).

Wytwarzane wyroby obok zalet m iały też istot­

ne wady. Latem stawały się lepkie i miękkie, zim ą kruche i sztywne, a przy silnym m rozie całkiem bezu­

żyteczne. Toteż rozwój produkcji wyrobów z kauczu­

ku aż do odkrycia wulkanizacji przez Ch. Goodyeara w 1839 r. postępował wolno. K onsekw encją w prow a­

dzenia wulkanizacji po obu stronach Atlantyku w za­

dziwiająco krótkim czasie było zastosowanie kauczu­

ku nieomal do wszystkich nowoczesnych wyrobów gumowych, a szczytowym osiągnięciem stało się w y­

nalezienie opony pneumatycznej [2,3].

Powstawanie przemysłu gumo­

wego w Królestwie Polskim

N a ziemiach polskich rozdartych m iędzy trzech zaborców początki wykorzystania kauczuku do otrzy­

m ywania wyrobów sięgają pierwszej połow y XIX wieku.

Św iadczy o tym następującej treści (in exten ­ so) inform acja, jak a ukazała się w 1834 r. w “K ur- jerz e W arszaw skim ” [4]: “-M am honor niniejszem uw iadom ić Prześw : P ubliczn ość, iż za łożyłem f a ­ brykę wyrobów różnych z Gumy E lastycznej p o d f ir ­ mą J.L. Wemmer i komp. N ader znaczna użyteczność zagran icą w ynalazku now ego w yrabiania z Gum y elastycznej różnych przed m io tó w służących do p o ­ trzeb i wygody, stała się dla m nie p o b u d ką do za ło ­ żen ia i u nas tej fa b ry k i, nieo szczędziłem p rze to kosztów ni trudów aby za k ła d ten nieu stą p ił w ni- czem zagranicznym . Ju ż w p rzyszłym tygodniu d o ­ stać będzie m ożna niektórych w yrobów z fa b r y k i na szej w handlu p o d p isa n eg o ; za ra zem u w ia d a ­ miam iż naw et zup ełnie zużyw ane kalosze z Gum y elastyczn ej kupuję na wagę.

J.L. Wemmer ”

Fabryczka Józefa Leo W emm era pow stała k il­

ka lat po upadku pow stania listopadow ego, gdy w W arszaw ie zaczynał się okres otw ierania now ych fabryk różnych branż. M ożna by j ą uznać za d ru g ą w ytw órnię przem ysłu chem icznego w W arszaw ie, gdzie ju ż od 1822 r. działała m anufaktura L .H ir- schm ana i J.C h.K ijew skiego w yrabiająca kw as siar­

kowy. Była je d n ą z nielicznych w tym czasie fa­

bryk w Europie, które funkcjonow ały przed od k ry ­ ciem w ulkanizacji. Z najdow ała się przy ul. Tam ka w pobliżu ul. Topiel w daw nym budynku sp ich le­

rza zaadaptow anym na cele fabryczne [5,6]. M o ­ gła ona im ponow ać swym w yposażeniem w m aszy­

ny i urządzenia. Jak podaje K w iatkow ski na p o d ­ staw ie akt hipotecznych posesji nr 2843, zn ajd o ­ w ały się w n ie j: “m achina do m ycia gum y z w a lca ­ mi karbow anym i żelaznym i, m achina p a ro w a z ko ­ tłem o sile sześciu koni, p a ra kalandrów żelazn ych do w alcow ania gumy, m aszynki i utensylia do ro­

bienia nici gum ow ych, utensylia do robienia ka lo ­ szy z p o d eszw a m i skórzanym i; utensylia do robót wodotrwalych, a m ianow icie m aszyna do sm arow a­

nia płótna, do rozciągania p ła t gum ow ych, u ten sy­

lia do szpulow ania bawełny, jed w a biu, m aszynki do

(3)

S ta a fo tK & U f, nr 4 lipiec-sierpień 1998 r. TOM 2

o p la ta n ia n ici g um o w ych, opraw y sznuro w a deł, oprawy strzem iączek, szesnaście warsztatów do tka­

nia elastycznych tasiem na s z e lk i” [6].

W em m er był nie tylko odw ażnym i am bitnym przed sięb io rcą, lecz i w ynalazcą. D ow odem tego je s t akt praw n y d o ty czący dokonania w ynalazku sporządzony przez R adę A dm inistracyjną Królestwa i opublikowany w końcu 1836 r. [7]. Artykuł 1 p o sta­

now ienia m iał brzm ienie następujące:

" U dzielonym zo sta ie ninieyszem , P anu J ó ze ­ fo w i Leo Wemmer, kupcow i i w łaścicielow i fa b ry k i

w yrobów z gum m y elastycznźy, w Warszawie, L ist p rzy z n a n ia w ynalazku , na w yra b ia n ie p ła t czyli arkuszy, z gum m y e la sty c zn źy czyli tak zw anego kauczuku, ka żd źy upodobaney g rubości i obszer- ności, bez innego iak tey gum m ie właściw ego za ­ pachu, sposobem p r z e z niego w ynalezionym , oraz

używ anie tychże p ła t do wyrobków gum m o - ela ­ sty c zn y ch , w e d łu g o p isu w K o m issy i R ząd ow óy Spraw W ewnętrznych, D uchow nych i O św iecenia Publicznego złożonego. ”

Trudności finansow e i techniczne nie om ijały fabryczki Wemmera. Pragnąc j ą powiększyć i ulep­

szyć proces w ytw arzania wyrobów zaciągnął pożycz­

kę w Banku Polskim, lecz nie był w stanie uniknąć bankructwa. W 1842 r. fabryczka została zajęta i w y­

stawiona na licytację. Nie wiadomo, czy nowi w łaści­

ciele posesji z fabry czk ą (K .M asłow ski - 1844r J.Czarnecka - 1848 r. ) próbowali j ą ponownie uru­

chomić.

Założenie w 1860 r. w Petersburgu “Rosyjsko - A m erykańskiej M anufaktury G um ow ej” znanej od 1908 r. pod nazw ą “Treugolnik” nie pozostawało bez znaczenia dla rynku Królestwa Polskiego, zwłaszcza w okresie wzm ożonego nacisku politycznego i gospo­

darczego po upadku pow stania styczniowego. Odtąd fabryka ta (zatrudniała 1450 robotników w 1879 r.), a również później konkurencyjne “Towarzystwo Rosyj- sko-Francuskich Fabryk” pod nazw ą “Provodnik” za­

łożone w Rydze w 1888 r. oraz “M oskiewskie Towa­

rzystwo M anufaktury G um ow ej” noszące od 1910 r.

nazwę “Bogatyr” , opanowały rynek zbytu w Króle­

stwie, co dokum entują liczne reklamy zajmujące czo­

łowe m iejsca w prasie wydawanej w języku polskim.

W cieniu tych potentatów nie m ogła się utrzy­

mać W arszawska Fabryka W yrobów Gum owych na Nalewkach, funkcjonująca ok. 1888 r. [8]. Tymcza­

sem na obszarze Królestw a pow stają liczne warsztaty wyrabiające stemple gumowe. N a przykład w W arsza­

wie ogłasza się “Pierw sza w Kraju Fabryka Stempli

K auczukowych i M etalow ych” Z. Suchowieckiego.

Podobnie zam ieszczają swe reklam y “fabryki” w ar­

szawskie, należące do Z. Olchowicza, W.Bojarskie- go, W. Kluczyckiego i in. [8]. Obok stempli artyku­

łem pierwszej potrzeby staje się gumka do wyciera­

nia. W ytwarzaniem gumek przed I w ojną światową zajm ują się “fabryki” warszawskie, m ianowicie “Fa­

bryka gumy do wycierania SPHINX”, wytwórnia atra­

m entu M. Leszczyńskiego i “Peerboom ” [9]. Fabryka ołów ków S. M ajew skiego w Pruszkow ie rów nież produkowała gumki [10].

A.R. Sroka w swych kolejnych rocznikach w y­

danych na lata 1912 i 1913 [9,11] uwzględnia jako działające w guberni piotrkowskiej dwie fabryki w Now oradom sku (obecnie Radomsko). Były to: fabry­

ka w yrobów gum owych D. Bugajskiego oraz założo­

na w 1910 r. N ow oradom ska Fabryka W yrobów G u­

m owych “Polonia” . “Polonia” zatrudniała 150 robot­

ników, dysponowała lokom obilą o m ocy 70 KM. Jej obroty sięgały 200 000 rubli. Produkowała “gumy do celów technicznych i fabrycznych, koła powozowe, kiszki etc. Przedstawicielstwo fabryki znajdowało się w W arszawie.

W 1908 r. obywatele szwajcarscy P. Westen i O.

Dulla otworzyli w W olbromiu w guberni kieleckiej fabrykę pod nazw ą “Olkuskie Towarzystwo Akcyjne Przemysłu Żelazno-M etalowego” w Olkuszu, Oddział w W olbromiu. Oddział ten noszący nazwę “Ideal” po zmianie profilu produkcyjnego przekształcił się w 1912 r. w samodzielne przedsiębiorstwo pod nazw ą “W OL­

BROM. Fabryka W yrobów Gumowych. Spółka A k­

cyjna w W olbrom iu.” Kapitał akcyjny spółki wynosił 1 min rubli [12].

O zm ianie p rofilu produkcyjnego przesądził głównie dość przypadkow y f a k t. Do produkowanych przez fabrykę cynkowych konwi do m leka potrzebne były uszczelki gumowe. Tymczasem fabryki “Treu­

golnik” w Petersburgu i “Provodnik” w Rydze odmó­

wiły realizacji zamówienia na takie uszczelki, co skło­

niło personel techniczny “Ideału” do przeprowadze­

nia u siebie prób w ytwarzania uszczelek w 1909 r.

Próby rozpoczęte przez inż. Hartlinga były na tyle udane i zachęcające pod względem technicznym i fi­

nansowym, że w 1911 r. podjęto ponadto produkcję różnych wyrobów gum owych (uszczelki, drobne ar­

tykuły formowe, obkłady wałów dla przemysłu papier­

niczego, pasy transmisyjne i m asyw y kołowe do po­

wozów).

Stopniowo wyroby “W olbromia” zdobywały ry­

nek Królestwa i mimo trudności m ogły ju ż konkuro­

(4)

TOM 2 lipiec-sierpień 1998 r. nr 4

wać z wyrobam i renom ow anych fabryk rosyjskich.

Pragnąc znaleźć zbyt na rynku austriackim, fabryka otworzyła własne przedstaw icielstw o i sklep w W ied­

niu. W 1911 r. zatrudniała ok. 300 robotników. K ie­

rownicze stanowiska pozostawały w rękach N iem ców i Czechów, a pierwszym i dyrektorami byli Fritz We- sten i H. Beranek [12].

W ybuch I w ojny światowej przerw ał na okres 9 lat świetnie zapowiadający się rozwój fabryki wol- bromskiej.

W spominając lata poprzedzające I wojnę świa­

tow ą M. W ańkowicz tak pisze o gumie: “..służyła do podwiązek, wyrabiano z niej piłki, a nade wszystko kalosze i poczciwe Kowieńczuki nawet nie bardzo wie­

działy, czy się m ówi “g u m o w y n czy “g u m n ia n y ”.

Kalosze, je d n a k zwłaszcza “TREU G O LNIK” były w wielkiej estym ie” [13].

Sytuacja w zaborze pruskim i austriackim

Polityka gospodarcza Prus traktowała Wielko- polskę i Pomorze jako zaplecze rolnicze tego państwa.

M iejscowy przem ysł nie związany z rolnictw em nie miał szans rozwoju. Rozwój zasobnego w surowce chem iczne G órnego Śląska był podporządkow any przemysłowi znajdującem u się w głębi Cesarstwa.

W związku z potrzebami fabryki maszyn papierni­

czych w Cieplicach Śląskich Zdroju w odległym o 6 km Podgórzynie powstała w 1913 r. fabryka produkująca obkłady gumowe wałów. Fabryka ta, założona przez nie­

mieckiego przedsiębiorcę na ówczesnym Śląsku Pru­

skim, funkcjonuje do dziś. Jest to Przedsiębiorstwo W ielobranżowe M etGUM Sp. z o.o.

Na obszarze W ielkopolski, jak podaje w swej monografii Łuczak [14], działały wytwórnie wyrobów gumowych, których liczba jednak stopniowo malała.

W 1875 r. zarejestrowano 16 większych ( ?) firm, w 1895 r. - tylko 5 i w 1907 r. zaledwie 1.

Brak bliższych danych o lokalizacji i w ytw arza­

nych wyrobach, z wyjątkiem Poznania, gdzie znajdo­

wały się dwie “fabryki” stempli kauczukowych nale­

żące do S. Nowickiego i L. Kapeli [15].

Również Wiedeń nie był zainteresowany poważ­

niejszym rozwojem przem ysłu na obszarze Galicji, z wyjątkiem przem ysłu wydobywczego.

Na początku XX w. fakt wytw arzania stempli gumowych odzw ierciedlają ogłoszenia firm rzem ieśl­

niczych działających w Krakowie, Lwowie, Droho­

byczu, Stanisławowie i Stryju. “Radyrki”, czyli gum ­ ki do wycierania śladów ołówka, ok. 1912 roku ofero­

wała “Fabryka Wyrobów Chemicznych i Gum owych”

w Krakowie, której właścicielem był M. Thorn [16].

W 1916 r. w Przemyślu powstała “w ulkanizatornia”

naprawy wyrobów gumowych należąca do R. Górnia­

ka [17].

Tak więc w okresie poprzedzającym I wojnę św iatow ą do najw iększych fabryk wyrobów gum o­

wych działających na ziem iach polskich pod zabora­

mi można zaliczyć jedynie fabrykę “Polonia” w Ra­

domsku i “Wolbrom” w Wolbromiu. Ta druga funk­

cjonuje nadal. Nieliczne warsztaty powstałe przed I w ojną światową, określane przez ich właścicieli jako fabryki, trudno traktować jako zakłady przemysłowe ze względu na niski poziom techniczny, jak i szczupłą obsadę osobową, a przede wszystkim rozmiary pro­

dukcji.

W ymieniane przez niektórych autorów zakłady

“Leonowit” w Łodzi (r. zał. 1894) oraz R. Tschakert i Spółka w Warszawie (r. zał. 1903), jako jedne z naj­

starszych i większych, w tym czasie jeszcze nie miały wyrobów gumowych w swym profilu produkcyjnym.

Poszerzenie produkcji o wyroby gumowe nastąpiło w nich dopiero w okresie międzywojennym, a później podlegały one daleko idącym przekształceniom w ła­

snościowym i organizacyjnym.

Nieporozum ieniem jest przypisywanie roku za­

łożenia 1897 zakładom noszącym do niedawna nazwę Warszawskie Zakłady Przemysłu Gumowego “Stomil”

(obecnie Warszawskie Zakłady “Stomil”). W istocie zakłady te wywodzą się z Rysko-Warszawskiej Fabryki W yrobów Gumowych “Rygawar” S.A., powstałej w 1928 r. i nie m ają nic wspólnego (oprócz adresu) z założoną w 1897 r. fabryką obuwia mechanicznego Berlińskiego Towarzystwa Akcyjnego.

To samo można by odnieść do Zakładów “Fa- gum -Stom il” S.A., w Łodzi podających rok 1899 jako rok założenia. Ich poprzednia nazwa to: Łódzkie Za­

kłady Obuwia i Wyrobów Gumowych “Stom il” obo­

wiązująca od 1961 r., a nadana po połączeniu dwóch zakładów : Łódzkich Zakładów Obuwia Gumowego (dawniej: “G entlem an” - rok zał. 1925) i Łódzkiej Fabryki Wyrobów Gumowych, wywodzącej się z od­

działu wyrobów gumowych utworzonego w 1928 r.

przez Towarzystwo W yrobów W ełnianych i G um o­

wych F.W. Schweikerta. W cześniej Towarzystwo to nie miało w nazwie “gum owych” i jako takie w yłoni­

ło się ju ż w 1899 r. z manufaktury powstałej w 1865 r.

Tak więc “Fagum ” nawiązuje do przem ysłu w łókien­

(5)

lipiec-sierpień 1998 r. TOM 2

niczego, a nie gumowego. Zrzucenie jarzm a zaborców otworzyło nowe warunki rozwoju polskiego przem y­

słu gumowego. Imponującym osiągnięciem II Rzeczy­

pospolitej było zbudowanie właściwie od podstaw licz­

nych zakładów, które jako całość niemal w pełni po­

krywały popyt na w yroby gumowe.

Literatura

1. Jwnger W. Walka o kauczuk. Książnica - Atlas, Lwów - Warszawa, b.r.w.

2. Synthetischer Kautschuk. D arstellung einer Indu­

strie. International Institute o f Synthetic Rubber Producers, Inc. New York 1973

3. Cybulski K. ,,Kauczuk naturalny i syntetyczny” w:

“Technologia chem iczna o rg a n ic zn a ”. Tom II.

PWN, Warszawa 1958, s. 122

4. Kurjer Warszawski 1834, nr 129 (16 Maia ) 5. Szwankowski E. Ulice i place Warszawy. P W N War­

szawa 1970, s. 218

6. Kwiatkowski M. “Fabryka wyrobów z gum y ela­

stycznej ” w: “N iechaj twych ulic wiatr mnie owio­

nie. Architektura w arszaw skich d zie ln ic ”. PIW, Warszawa 1973, s. 156-157

7. D ziennik Praw 1836, t.20, nr 69, s. 259-262 8. Informator. P rzew odnik handlow o-przem ysłow y

C esarstw a R osyjskiego, K rólestw a P olskiego i Warszawy. Warszawa 1889, s. H47, H163

9. Sroka A .R Przem ysł i Handel Królestwa Polskie­

go. R ok dziewiąty. 1913, nr 4032, 4038,4054,12249 i 12250

10. M ielczarek B. P rze g lą d P ruszkow ski 1982, z. 2, s. 47

11. Sroka A . R. Przem ysł i H andel Królestwa Polskie­

go. R ok ósmy. 1912, nr 11982 i 11982a

12. Historia Zakładów Przemysłu Gumowego “Wol­

b ro m ”. Wolbrom 1958

13. Wańkowicz M. “Ognisko siły - COP. ” Rój, War­

szawa 1938

14. Łuczak C. “Przem ysł wielkopolski w latach 1871 - 1 9 14 ”. Wydawnictwo Poznańskie, 1960,s. 129.

15. Księga kupiectwa i przem ysłu polskiego miasta Poznania. “S tra ż”, Poznań 1909, s.24

16. Skorowidz przem ysłowo-handlowy Królestwa Ga- licyi. II wydanie. Liga P om ocy Przem ysłow ej, Lw ów 1912, s.461 i 760

17. Rocznik Przemysłu Odrodzonej Polski 1946-47, S W “Ingos ”, Łódź - Warszawa, poz. 2228

Wczesne wyroby kauczukowe, ilustracja z książki Hancocka “Personal narrative o f the origin and progress of the caoutchouc or India-rubber manufacture in England” (1857)

Cytaty

Powiązane dokumenty

Kategoria pieniądza łączy się z powstaniem gospodarki towarowej. Przej- ście od gospodarki naturalnej do wymiany i rynku wzbudziło naturalną potrzebę środka, za pomocą

Do produkcji wyrobów gumowych przewidzianych do kontaktu z żywnością będzie można stosować tylko substancje znajdujące się na opracowa­.. nej

NDSCh najwyższe dopuszczalne stężenie chwilowe - wartość średnia, które nie powinno spowodować ujemnych zmian w stanie zdrowia pracownika oraz w stanie zdrowia

czenia emisji pyłów i lotnych zw iązków organicznych, elim inow ania substancji szkodliw ych dla zdrow ia w fazie produkcji, podczas stosow ania w yrobów i po ich

Największe różnice obserwuje się, gdy porów nujem y w yniki badania próbek zaw ierających kaolin niem odyfikow any (PoleStar 200R, 0 phr sila­. nu) z w ynikam i

Co się tyczy fragmentu, gdzie mowa jest o Biskupie odzianym w biel, to znaczy o Ojcu Świętym - jak zrozumieli natychmiast pastuszkowie podczas „wizji” - który

Wyniki wyborów samorządowych do Sejmiku Województwa Śląskiego w 2002 roku.. Studia Politicae Universitatis Silesiensis

Ogromne braki profesorów odczuwał Wydział Prawa, na którym połączoną katedrę prawa natury, politycznego, narodów i ekonomii politycznej powierzono profesoro­ wi