• Nie Znaleziono Wyników

Ekspresja ciała odgrywała wielką rolę - Magdalena Jankowska - fragment relacji świadka historii [TEKST]

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Ekspresja ciała odgrywała wielką rolę - Magdalena Jankowska - fragment relacji świadka historii [TEKST]"

Copied!
2
0
0

Pełen tekst

(1)

MAGDALENA JANKOWSKA

ur. 1953; Lublin

Miejsce i czas wydarzeń Lublin, PRL

Słowa kluczowe Teatr Wizji i Ruchu, spektakl "Burza", teatr alternatywny i studencki

Ekspresja ciała odgrywała wielką rolę

Teatr Wizji i Ruchu zaczął najpierw w Puławach, czyli w moim rodzinnym mieście.

Jedna z koleżanek była aktorką w tym teatrze. Natomiast nie przypominam sobie, żebym wówczas w Puławach widziała jakikolwiek [spektakl] w całości. Natomiast w Lublinie dwa przedstawienia zapadły mi w pamięć, a może nawet trzy. Pierwsze to

„Malczewski” w [19]77 roku. Jak wiadomo ekspresja ciała odgrywała wielką rolę, ale również plastyka - nie tylko ciała, ale stroju, scenografii. To przedstawienie obejrzałam na dziedzińcu Zamku Lubelskiego i grał Józef Skrzek z grupą SBB.

Drugie przedstawienie, w [19]82 [to] była „Burza”, też na Zamku zagrana. Grał Romuald Lipko i Budka Suflera. [Przedstawienie] było piorunujące, przede wszystkim jak na tamte czasy. Myśmy nie przywykli do takich plenerowych wydarzeń. Tyle dźwięku, tyle światła, tyle ruchu - to było coś niesamowitego. To był taki potwornie szary świat i nagle tyle bodźców. Przede wszystkim to pamiętam, że ta „Burza”

Szekspirowska, chociaż ona była na motywach Szekspira zaledwie, była czymś bardzo poruszającym. Oprócz tego, że był ten „Malczewski” i „Burza”, to był też

„Faust”. Widziałam go w telewizji, co robiło na mnie wrażenie - ktoś od nas jest w telewizji. To zawsze robi wrażenie, a wówczas jeszcze Lublin był takim grajdołem.

Irena Małecka tam grała. Zresztą ona była świetna i wyróżniającą się tancerką. To był okres wznoszący się Teatru Wizji i Ruchu, a potem był [spektakl] „Ostatnie cztery minuty”. To był już [1990] rok ,w Teatrze Osterwy i już się czuło, że ten teatr traci impet, że to jest, owszem takie estetyczne, ale że już nie ma tego wizyjnego rozmachu.

(2)

Data i miejsce nagrania 2013-05-23, Lublin

Rozmawiał/a Agnieszka Góra

Transkrypcja Magdalena Kowalska

Redakcja Agnieszka Góra

Prawa Copyright © Ośrodek "Brama Grodzka - Teatr NN"

Cytaty

Powiązane dokumenty

Żeby nie było, że tam ktoś wchodzi, żeby nie było tekstów z wnętrza typu: „Tak, on tylko mówi na zewnątrz, że się w to nie wtrąca, a tak tu przychodzi i wszystkim

I zawsze Żenia jak u nas tutaj reżyserował, mieszkał na górze – są takie pokoje gościnne – i koledzy słyszeli przez ścianę, jak tam ktoś mieszkał, jak Żenia właśnie

Słowa kluczowe projekt Wagon 2010, lata osiemdziesiąte, Lubelski Lipiec, Lublin, Świdnik, Gdańsk.. Najpierw był Świdnik

Mama wyszła wtedy do sklepu, ja byłam trochę przeziębiona, chorowałam, sąsiadka szła po wodę, pamiętam właśnie takie jakby sceny, obrazki bezpośrednio

Ale myśmy głównie za młodych lat to figlowali sobie w gliniankach, gdzie ziemia była gromadzona czy w piaskownicach, tam gdzie piasek był zwożony, jak to zwykle dzieciarnia

Najpierw Anna Zubrzycka była Izoldą Starszą, a Dorota Porowska była Izoldą Młodszą, potem Dorota Porowska była Izoldą Starszą, Anna Zubrzycka już odeszła, chyba

Dla ludzi z mojego pokolenia może to już też nie jest taka sprawa jakby nadrzędna, dominująca, ale gdzieś tam z tyłu głowy to się kołacze.. I na przykład ja jestem na to

Przedtem Żydzi nie mogli mieszkać gdzie chcieli, nie mogli mieszać w Lublinie, przed 1919 rokiem musiałeś dostać specjalne pozwolenie od Rosji, żeby mieszkać w