i ^ ^ ^ i M M Ś f e . , , , £ Q I J T £ a H i r r K T ś t.a s k t f j _ _ ... ...
Seria* INŻYNIERIA SANITARNA z . 10 Nr k o l . 164
JOZEF CHOJNACKI
WPŁYW NIEKTÓRYCH CZYNNIKÓW
NA RÓWNOMIERNOŚĆ PRZEPŁYWU W OSADNIKACH PIONOWYCH
1o Wstęp.
O sadniki o przepływ ie pionowym, c z y li tzw . o sa d n ik i pionowe z n a jd u ją s z e ro k ie zastosow anie w p rak ty ce wodociągowej i kana
liz a c y jn e j .
P rak ty k a e k sp lo a ta c y jn a oraz pewne d o c ie k a n ia na drodze t e o re ty c z n e j [1 , 2, 3, 6, 7 ] w ykazały, że e fe k t o sad zan ia zawie
sin y opadalnej j e s t k o r z y s tn ie js z y w osadnikach poziomych n iż w pionowych. Różnice s ię g a ją 2C$S i w ięcej n a korzyść pierw szych. Z m niejszenie te o re ty c z n e j p ręd k o ści przepływu zw iększa w dużym s to p n iu wymiary o sad n ik a , a co za tym i d z i e i jego k o szty budowy, a n ie wpływa w i s t o t n y sposób na i l o ś ć z a tr z y mywanej z aw iesin y 0 Stosowana dotychczas metoda wymiarowania o- sadników pionowych po leg a na z a ło ż e n iu , że woda wypływająca z ru ry c e n tr a ln e j p ły n ie w kieru n k u pionowym rów nom iernie, całym przekrojem o sad n ik a . Jak podaje S z i f r i n W , b ad an ia, la b o ra to ry jn e w ykazały, że w c z a s ie przepływu w osadnikach pionowych tw orzą s i ę pewne w iry powodujące w r e z u l t a c i e znacznie w iększe p ręd k o ści przepływ u i to w różnych k ieru n k ach .
P rzy p ro jek to w an iu osadników pionowych n ie ma obecnie jedno- znacznych form uł do u s ta l e n i a ta k ic h parametrów ja k k s z t a ł t i wymiary ta r c z y o d b i j a j ą c e j , o d le g ło ś c i um ieszczan ia j e j od wy
l o t u r u r y c e n tr a ln e j , wprowadzenia wody do ru ry c e n t r a l n e j , g ru b o ści oraz k o n ieczn o ści sto so w an ia tzw . warstwy n e u tr a ln e j, k o n s tru k c ji przelewów, k o ry t odpływowych i t p . Wobec ta k ie g o sta n u rz e c z y k o n s tru k c ja budowanych obecnie osadników piono
wych odbiega od s ie b i e n ie je d n o k ro tn ie dość z n a c z n ie 0
D latego te ż postanowiono przebadać m ożliwie dokładnie cha
ra k te ry s ty k ę przepływu wody w osadnikach pionowych i za p ro je k tować ew entualną zmianę k o n s tr u k c ji doprowadzenia i odprowa
d zenia wody w c e lu u zy sk an ia ja k n a jb a r d z ie j równomiernego przepływu w kieru n k u pionowym w całym p rz e k ro ju osad n ik a.
Ponieważ tego rodzaju badania w skali laboratoryjnej nie zawsze potwierdzają się w skali technicznej [8j, zaprojektowa
no i wykonano osadnik przystosowany do tego rodzaju badań w skali technicznej o małych wymiarach*
2 .
Przedstawiony na rysunkach 1 i 2 osadnik wykształcony został w formie ośndosłupa o wysokości ścian 125 cm i średnicy koła wpi
sanego 142 cm* ściany zostały wykonane ze szkła organicznego
”plexŁglastt, co zapewnia możliwość obserwowania strumieni wew
nątrz osadnika* Dno wykonano z blachy stalowej, a konstrukcję
Rys. 1, Widok ogólny osadnika doświadczalnego
Wpływ niektórych czynników na równomierność 39
Rys. 2 . Osadnik dośw iadczalny a) p rzek ró j pionowy, b) r z u t po
ziomy
1 - prowadnice p r ę ta utrzym ującego ta r c z ę o d b ija ją c ą , 2 - za
c is k ru ry c e n t r a l n e j , 3 - śru b y c e n tru ją c e r u ry c e n tr a ln e j, 4 - pomost p rzy k ry ty deskam i, 5 - korytko przelewowe, 6 - t a r cza o d b ija ją c a , 7 - zawór i przewód spustow y, 8 - śruby niwe
lu ją c e poziom korony przelew u, 9 - podkładki drew niane, 1 0 - o - twory do odprowadzenia wody z k o ry tk a przelewowego
nośną stanow i 8 słupów stalow ych z ceowników« Koryto przelew o
we wykonano z ceownika, a krawędź przelewową ząbkowaną ze s z k ła organicznego. Rurę c e n tra ln ą stalo w ą o ś re d n ic y 150 mm zawieszono na podeście za pomocą z a c isk u i 3 śrub r e k ty f ik a c y j
nych, um ożliw iających dokładne u sta w ie n ie j e j w p io n ie i na dowolnej g łę b o k o śc i.
Tarczę o d b ija ją c ą umocowano za pomocą przesuwanego m osięż
nego p r ę t a , biegnącego w o s i osad n ik a, co umożliwia usytuowa
n ie j e j w dowolnej o d le g ło ś c i od w ylotu ru ry c e n tr a ln e j. Słupy zakończone z o s ta ły śrubami osadzonymi w gniazdach k u lis ty c h , um ożliw iających u sta w ie n ie korony przelew u w p ła sz c z y ź n ie po
ziomej .
Wodę doprowadzono z s i e c i wodociągowej przewodem gumowanym.' C ałkow ita pojemność osadnika wynosi V = 2,51 m3 a o b ję to ść komory przepływowej 2,11 m3. Wysokość ś c ia n pionowych 1,25 m, c z ę ś c i stożkowej 0,71 m.
I l o ś ć p rzepływ ającej wody i czas zatrzymywania p rzy pewnych założonych p ręd k o ściach przepływ u, o b razu je t a b l i c a 1.
T a b lic a 1 Z estaw ienie założonych p ręd k o ści przepływu
i odpowiadającego im czasu zatrzym ania Prędkość przepływu mm/sek
Przepływ wody 1 /se k
Czas zatrzym ania
w.osadniku inin.
w osadniku w ru rz e c e n tra ln e j
0 ,5 46 0,80 44
0 ,8 74 1,30 28 ■ ■
1 ,0 96 1,69 21
Do badań używano c z y s te j wody wodociągowej, gdyż głównym założeniem pracy było ro zezn an ie h y d ra u lic z n e j c h a ra k te ry s ty k i przepływ u. C zysta woda um ożliw iała dobrą widoczność wewnątrz o sad n ik a , możliwość b arw ien ia j e j i wykonywania z d ję ć f o to g r a fic z n y c h . I l o ś c i doprowadzanej wody mierzono metodą wolume- try c z n ą przed każdym doświadczeniem, przy czym n a tę ż e n ie dopły
wu regulowano zaworem.
Wpływ n ie k tó ry ch czynników na równomierność«.» 41
Obserwowanie p rzeb ieg u s tru m ie n i wody było możliwe je d y n ie po uprzednim wprowadzeniu barw nika do ru ry c e n t r a l n e j , Do b ra n ie więc odpowiedniego barw nika b y ło dość isto tn y m momentem, gdyż poza ciężarem właściwym, odgrywa tu dużą r o l ę zachodząca dyfu
z ja , Po wypróbowaniu k ilk u barwników, najlepszym ok azał s i ę barwnik "Rodamina B", J e s t on sz c z e g ó ln ie u ży teczn y , gdyż d aje s iln e czerwonoamarantowe zabarw ienie wody. Ponadto c h a ra k te ry zu je s i ę znikomą d y fu z ją i d a je wyraźny obraz na z d ję c ia c h . Barwienie wody przeprowadzono dwoma sposobami a m ianow icie;
a) doprowadzano ro ztw ó r barw nika ze s ł o j a bezpośrednio do ru ry c e n tr a ln e j przewodem gumowym lub za pośrednictwem b la s z a nego k o ry tk a z szykanam i, w którym następow ało wymieszanie barwnika z wodą, r y s , 3« Tego ro d z a ju barwieniem posługiwano s ię głów nie przy badaniach dotyczących ta rc z y o d b ija ją c e j.
Rys, 3 , B laszane korytko z szykanami d la wym ieszania barw nika z wodą
b) Dla d o k ła d n ie jsz e g o ro z e z n a n ia i w y k re śle n ia stru m ie n i w całym p rz e k ro ju o sad n ik a stosowano zestaw z ru re k szklanych przedstaw iony n a r y s , 4 ,
W pierwszym wypadku barw iona woda wypływająca z ru ry cen
t r a l n e j ro z c h o d z iła s i ę we w szy stk ich k ie ru n k a c h ! p ły n ę ła przy ścia n ach osadnika ku g ó rz e , a le n a całym jeg o obwodzie, co u tru d n ia ło obserw ację rozchodzących s i ę s tru m ie n i. D latego te ż wyodrębniano z o sad n ik a i r u ry c e n tr a ln e j za pomocą dwóch prze
gród ze s z k ła i odpowiednio w yprofilow anej blach y ocynkowanej 1/8 część o sad n ik a . Barwnik doprowadzano te r a z ju ż ty lk o do t e j w ydzielonej c z ę ś c i ru ry c e n t r a l n e j , wobec czego można było prowadzić dokładne obserw acje ro zch o d zen ia s i ę stru m ie n i w ca
łym p rz e k ro ju o sad n ik a , W drugim wypadku barw nik dozowany w
małych ilo ś c i a c h wypływał z ru re k umieszczonych w odpowiednim m iejscu i wyznaczał k ie ru n k i przepływ ających w tym m iejscu
Rys. 4 . Sghemat u rz ą d z e n ia do b arw ien ia wody w osadniku
s tr u g wody. Na r y s . 5 pokazano wypływ barwnika z r u re k w 3 fa zach wykonanych w odstępach kilkuminutowych. Umieszczenie r u r k i na różnych wysokościach pozw oliło na dość dokładne wy
k r e ś le n ie schematów p rzeb ieg u stru m ie n i wody w osadniku.
Wpływ niektórych czynników na równomierność 43
Rys* 5 . Wypływ barw nika z zestaw u ru re k - fa z a p ie rw sz a , druga i t r z e c i a
3® Wyniki przeprowadzonych badań
Przeprowadzone prace obejmowały przebadanie trz e c h zagadnień*
1) sposobu doprowadzenia wody do r u ry c e n t r a l n e j ,
2 ) k s z ta łt u i usytuow ania ta rc z y o d b ija ją c e j,
3) równom ierności przepływu w komorze przepływowej®
3«1. Doprowadzenie wody do ru ry c e n tra ln e j
Przebadano k i l k a stosowanych w p rak ty ce sposobów doprowadzenia wody do r u ry c e n tr a ln e j, a mianowicie*
a) za pośrednictwem k o ry tk a z szykanam i, wprowadzonego do r u ry c e n tr a ln e j z g ó ry , .
B
Widok z góry
Rys.® 6®, Schemat doprowadzenia wody do ru ry c e n tr a ln e j za pomo
cą k o ry tk a
Wpływ n ie k tó ry ch czynników na równomierność».o 45
b) wprowadzenie wody przewodem skierowanym pionowo w d ó ł, c) wprowadzenie wody przewodem okrężn ie przylegającym do
ś c ia n r u ry c e n t r a l n e j ,
d) wprowadzenie wody przewodem skierowanym pionowo ku g ó rz e . Sposób pierw szy przedstaw iony na r y s , 6 - powodował bardzo s iln e n ap o w ietrzan ie s i ę wody, a to z k o le i wpływało n ie k o r z y s tn ie na rÓYmomierność przepływu,, Bańki p o w ietrza wpływają
ce do góry tu ż koło ru ry c e n tr a ln e j powodowały, że w iększość wypływającego s tru m ie n ia k iero w ała s i ę ku g ó rz e , wobec czego czynna pow ierzchnia o sad n ik a b y ła bardzo m ała.
Sposób d ru g i, r y s , 7 , powodował duże zab u rz e n ia w p rz e p ły wie v/ samej ru rz e c e n t r a l n e j , Z przeprowadzonych pomiarów wy
n ik a ło , że fa k ty c z n a prędkość przepływu,- o k re ślo n a na podstaw ie rg ierzen ia czasu od c h w ili wprowadzenia barw nika do jego ukaza
n ia s i ę na wypływie z ru ry c e n tr a ln e j b y ła około 2 -k ro tn ie więk
sz a od p rę d k o śc i te o r e ty c z n e j, u s ta lo n e j na podstaw ie i l o ś c i dopływaj ąc e j wody i ś re d n ic y r u ry c e n t r a l n e j ,
Rys, 7 , Schemat wprowadzenia wody do r u ry c e n tr a ln e j przewodem skierowanym pionowo w d ół
Przy trz e c im sposobie wprowadzenia - r y s . 8 - te o re ty c z n a prędkość b y ła bardzo z b liż o n a do fa k ty c z n ie w y stę p u ją c e j, a le w y s tą p ił tu ru ch wirowy, k tó ry z k o le i p rz e n o s ił s i ę bardzo szybko do komory przepływowej osadnika powodując tym samym n ie k o rzy stn e w iry i z a b u rze n ia .
Dopływ m du przewodem
V gumoyiym
Rys. 8 , Schemat doprowadzenia wody poziomo przewodem p rz y ś c ia n ie ru ry c e n tra ln e j
Wpływ n ie k tó ry ch czynników na rów nom ierność..» 47
N a jb a rd zie j właściwy™ o k azał s i ę sposób czw arty, p rz e d s ta wiony na r y s . 9, t j . doprowadzenie wody do r u r y c e n tr a ln e j przewodem usytuowanym w j e j o s i i skierowanym pionowo do g ó ry . P rędkości przepływu o b liczo n e te o re ty c z n ie i fa k ty c z n ie po
mierzone b y ły bardzo z b liż o n e . Zanurzenie końca przewodu na g łę b . 10 cm pod z w ie rc ia d ło wody powodowało całk o w icie uspoko
jony wypływ wody.
Ja k wynika z ty c h badań, w łaściw e wprowadzenie wody do ru ry c e n tra ln e j ma i s t o t n e zn aczenie d la o s ią g n ię c ia równomiernego przepływu w osadnikach pionowych.
Rys. 9 . Schemat wprowadzenia wody do ru ry c e n tr a ln e j w k ie ru n ku pionowym ku górze
3 .2 . Tarcze o d b ija ją c e
Przeprowadzone b ad an ia dotyczące k s z t a ł t u i usytuow ania ta rc z o d b ija ją c y c h obejmowały: ta r c z ę stożkową, p ła sk ą i w k lę s łą .
Tarczę stożkową wykonano o ś re d n ic y d = 30 cm, t j . dwukrot
nej ś re d n ic y ru ry c e n tr a ln e j i k ącie n ac h y le n ia względem po
ziomu oc = 17°. D la ta r c z p ła sk ic h stosowano ś re d n ic ę 3 0 i 34 cm a d la ta rc z y w k lę słe j 30 cm i kąty n ach y len ia względem pozio
mu 17° i 25°.
We w szy stk ich wypadkach ta r c z e o d b ija ją c e umieszczono w od
le g ło ś c ia c h 5, 7 ,5 , 10, 15 i 20 cm od ru ry c e n tra ln e j i pro
wadzono obserw acje i pomiary p ręd k o ści wypływającej s t r u g i wo
dy.
Na r y s . 10 i 11 przedstaw iono przykłady trz e c h fa z zjaw iska wypływu wody z ru ry c e n tr a ln e j wykonane w- k ilk u d z ie s ię c io se kundowych odstępach czasu i przy różnych n a tę ż e n ia c h przepływu t a b . 1. Wypływający z ru ry c e n tr a ln e j stru m ień wody d z ię k i t a r czy o d b ija ją c e j z m ien iał kieru n ek i p ły n ą ł p ro m ien iście ku ścianom o sad n ik a . W .miarę z b liż a n ia s i ę do ś c ia n stru m ie ń ro z s z e r z a ł s i ę i ro z s z c z e p ia ł na dwa s tru m ie n ie , z k tó ry c h jeden
(zasadniczy przepływ) w zn o sił s i ę tu ż przy ścia n ach osadnika ku g ó rz e , d ru g i n ato m iast (m niejszy) spływ ał w d ó ł do komory osadowej. Zjawisko to zach o d ziło sz c z e g ó ln ie w yraźnie przy t a r czy sto żk o w ej.
Przy stosow aniu ta rc z y w k lę słe j wypływający stru m ie ń wody b y ł n ie re g u la rn y i powodował s il n e w iry w całym osadniku.
Na r y s . 12 i 13 przedstaw iono wykresy wypływające z r u r y cen
t r a l n e j stru m ie n ia , wody przy różnych od d alen iach ta r c z odbi
ja ją c y c h .
Wprowadzono n a stę p u ją c e oznaczenia:
h - o d le g ło ść ta rc z y o d b ija ją c e j od końca ru ry c e n t r a l n e j , h.j - grubość wypływającego stru m ie n ia tu ż koło r u ry cen
t r a l n e j ,
CC^ - k ą t n a c h y le n ia g órnej krawędzi s tru m ie n ia względem po
ziomu,.
(% 2 ~ k ą t n a c h y le n ia d olnej krawędzi stru m ie n ia względem po
ziomu.
Z wykresów ty ch wynika, że przy większych o d le g ło śc ia c h ta rc z y o d b ija ją c e j od r u ry c e n tr a ln e j (15 do 20 cm) k ą ty
i < % 2 zw iększały s i ę , na sk u tek czego duża część stru m ie n ia
spływ ała do komory osadowej, co j e s t bardzo n ie k o rz y stn e d la
Wpływ n ie k tó ry ch czynników na równomierność . . . 49
sowardu ta r c z y stożkow ej
waniu ta rc z y p ła s k ie j um ieszczonej w o d le g ło ś c i 5 cm od ru ry c e n tra ln e j
Wpływ n ie k tó ry c h czynników n a równomierność 51
fi ■- 5 cm fi/~ s.o cm oC/ ~ //'
*cc *zr
fi • »cm fi/ 7 6 cm
*C; ~/7‘
<// r/r
fi - A cm
fi/ T /cm
*c/ ~ //•
*c? ~&-
fi - ¿V cm fi / ~ / cm
<// -¿s •
=C/C4/-
Rys. 12. lAfykres stru m ie n i wypływających z r u ry c e n tr a ln e j przy różnych o d le g ło śc ia c h ta rc z y stożkow ej
/>• 5 cm
/! / ' 5 C777
o<r> -5-
oć? • 0°
,7 ’ 7/71777?
e>j
/77 • 5c777 0 7 / 5 ' o /s ■ ¿7'
/? ■ ¿77 C/77
/,>7 • /V-777
ocr • s- oCC • / '
7> ■- 75 cm
a
77/ ■ / P O c<7/ - 5-
oCO <*'
Rys. 13« Wykres stru m ie n i wypływających z ru ry c e n tr a ln e j przy różnych o d leg ło śc ia c h ta rc z y p ła s k ie j
Wpływ n ie k tó ry ch czynników na równomierność».» 53
prawidłowej pracy o sad n ik a . Przy ta r c z y stożkow ej k ą t # 2 do
ch o d ził do 42° i praw ie połowa dopływ ającej wody wpływała , do komory osadow ej, powodując w n ie j duże w iry i z a b u rz e n ia . Ko
r z y s t n i e j s z a pod tym względem b y ła ta r c z a p ła s k a . Wypływający bowiem stru m ie ń wody p ły n ą ł poziomo k ą t o C• = 0 d la h = 5
i 10 cm - r y s . 11 i 13 - i w c a ło ś c i kierow ał s i ę ku g ó rze, a ty lk o w wypadkach w iększych o d le g ło ś c i ta r c z y od miry c e n t r a l nej n iezn aczn a jego część sp ły w ała do komory osadowej. Umiesz
czenie ta r c z o d b ija ją c y c h zbyt b lis k o r u ry c e n tr a ln e j j e s t rów
n ie ż n ie k o rz y s tn e , gdyż powoduje ja k gdyby ś c is k a n ie i tłu m ie n ie wypływającego s tru m ie n ia wody.
Zmiana n a tę ż e n ia przepływu "q" i g łęb o k o śc i ru ry c e n t r a l nej n ie m iały is to tn e g o wpływu na p rzeb ieg spływ ającego s t r u m ienia wody. Pomiary p ręd k o ści przepływu poziomego stru m ie n ia wody wypływającego z r u ry c e n tr a ln e j wykonano na trz e c h rów
nych odcinkach 1^ = 1^ = 1 = 20 cm - r y s . 14. Pomiary t e wy
konano przy zastosow aniu ta r c z y o d b ija ją c e j p ła s k ie j i sto żk o wej za pomocą m ie rz e n ia czasu przepływu na poszczególnych od
cin k ach .
Jednocześnie mierzono prędkość przepływu w ru rz e c e n tr a ln e j, k tó ra zanurzona b y ła na głębokość 100 cm od z w ie rc ia d ła wody w osadniku. O dległość ta rc z y o d b ija ją c e j od końca ru ry c e n t r a l nej "h •' b y ła zmienna w g ra n ic a c h od 5-20 cm.
Prędkość przepływu w ru rz e c e n tr a ln e j j e s t zasadniczo war
t o ś c i ą s t a ł ą przy założonym przepływ ie "O” , poza n ie w ie lk ą zmia
ną w j e j c z ę ś c i sto żk o w ej. N atom iast prędkość wypływającego s tru m ie n ia na odcinkach 1 . , 1 , 1 j e s t zmienna w każdym p rz e k ro ju i c ią g le m a le ją c a , gdyż
Q j e s t w a rto ś c ią s t a ł ą , a P (pow ierzchnia) w m iarę o d d a la n ia s i ę p rz e k ro ju od o s i o sad n ik a c ią g le w z ra sta , a zatem "v" ma
l e j e . B ezpośrednie pomiary d a ły w wyniku ty lk o ja k ą ś w artość ś re d n ią na poszczególnych odcinkach 1^, 1^, 1^ ciiędzy p rze
krojam i a , b , c , d - r y s . 14, gdyż czas przepływu mierzono na c a łe j d łu g o śc i odcinka.
Rys. 14. Schemat osadnika z n an iesie n iem wypływającego m ienia wody w kierunku poziomym
s t r u -
W c e lu porównania p ręd k o ści przepływu stru m ie n i poziomych, pomierzonych i te o rety c z n y c h , przeprowadzono n a stę p u ją c e o b l i c z e n ia :
Q = v . F s tą d v _ ~ F3.
L =s v . t stą d L
V = T
( 1 )
( 2 )
Wpływ niektórych czynników na równomierność»«» 55
g dzie:
Q - przepływ wody w m / s e k ,O
F - p o le p rz e k ro ju w m ,2
t - czas przepływu n a odcinku "L" w sek (pom ierzony), v - prędkość przepływu w m /sek.
Zakłada s i ę , że przepływ rozpatryw anego s tru m ie n ia j e s t przepływem ciągłym . Pole pow ierzchni "F" d la p rz e k ro ju oddalo
nego od o s i o sad n ik a o w arto ść prom ienia " r " wynosi:
a
P = 2 r x JT[h + r x ( tg OCj + tgOCg)]
pod staw iając t ę w arto ść do rów nania (1) otrzymamy:
v =
2 r x3T[h + r x (tg oC^ + tg t t j ]
(3)
po p rz e k s z ta łc e n iu rów nania (2 } otrzymamy r - 1x
v = — : --- ( 4 )
g d zie ( r - l ) j e s t odcinkiem , na którym pomierzono czas p rz e pływu s tru m ie n ia .
Z równań 3 i 4 można o k r e ś lić c z a s , po jakim stru m ień p ły nącej wody z n a jd u je s i ę w dowolnej o d le g ło ś c i " r w od o s i o - sa d n ik a , a m ianow icie: *
t „ [z - 1)] • D> + ^ «1 + M (5)
x " Q
W o p a rc iu o powyższe wzory ob liczo n o te o re ty c z n e p ręd k o ści przepływu wypływaj ącego s tru m ie n ia wody w dowolnym punkcie od
ległym o "i*x" od o s i o sad n ik a oraz c z a s , po jakim te n stru m ień
z n a jd u je s i ę w tym punkcie od c h w ili wypływu z runy c e n tr a ln e j, Irtfyniki ty c h o b lic z e ń przedstaw iono za pomocą wykresów n a r y s .
O b liczen ia t e wykonano w c e lu porównania wyników p ręd k o ści i czasu przepływu u sta lo n y c h na drodze te o re ty c z n e j z wynikami otrzymanymi n a podstaw ie b ezpośrednich o bserw acji i pomiarów.
Podane o b lic z e n ia przeprowadzono ty lk o d la ta rc z y o d b ija ją c e j p ł a s k i e j , gdyż przy zastosow aniu ta rc z y stożkowej stru m ień wy
pływ ającej wody ma zasadniczo t a k i sam k s z t a ł t . Różnią s i ę 1yL~
ko w niew ielkim s to p n iu k ąty oC, i wobec czego w yniki są bardzo z b liżo n e do s i e b i e . W ta b e la c h 2 i 3 podano d la p rzy k ładu w yniki pomiarów p ręd k o ści przepływu w ru rz e c e n tr a ln e j i wypływających poziomo stru m ie n i przy zastosow aniu ta rc z y s to ż kowej i p ł a s k i e j , oraz n a tę ż e n iu przepływu
15.
q = 1,3 1 /se k
P rędkośoi rz e cz y w iste u s ta lo n o ze wzoru
1
g d z ie :
1 - długość odcinka,
t - pomierzony czas przepływu a te o re ty c z n e
Q
Wpływ niektórych czynników na równomierność 57
PO JO 40 JO 60 Tx (ca?) O AO ¿0 JO 40 JO 60 7x (om)
D /o /a rco y p /O s6/p y /
j/o p6o/vp/ o jy /o o D o rn ey /y oD/ey/ośc?
S Do /O c /o ÓD 6 o r?ca ro ry c p o /r.
D /o /o rc p y p /a s6 /p y / s /o p - po jypy o s y /o o rro o ey ry oD /py/O spr S D o /O cm oD 6 o r?co ro ry c p o /r.
/ (jp6)
400
60 JO 40 JO 60 Tx /cm) ¿O JO 40 JO 60 '/¡(om)
D /a /aropy p/us6/ey / j/OP6orvpy osy/oo?yor?py o oD/py/ojc/
/O Do PO ca? od /-oaco rory opa/r
D /a rarcpy pCosP/py / j/op-
6o>y p/ ojy/oosyoc?py o oD/py/oso?
/O Do PO oa? oD Poooo rory coo/r.
Rys. 15. Wykresy p ręd k o ści przepływu stru m ie n ia wody w k ie ru n ku poziomym od ta r c z y o d b ija ją c e j do ś c ia n osadnika orae czasu przepływu jako fu n k c ji prom ienia " r " i i l o ś c i przepływ ającej
wody "q' x
ta r c z a stóżkowa q = 1.3 1 /se k
JposoO fi/prprmCrma
mac/y c/o ran/ ren/r
oo/cy/osc /arce// ac/6/- /o/pce/ oc/
car/ cen/r
Orcpp7yyv r/oc/y
V
Pom/ercooe c/asy prcep/y/YC cm pasccceyd/ryycO ndc/n/oc/y
// //. 73 oroc ty rarce cen/r
Od/zccono no pods/awe ocmyercenyc/? ccosoty średn/e predeosc/ prcepCna /ycO ode
7-_jr
Obr/cc 7eore7 pred/yoscy preep/ na poscccey odc/n/rocA
' • f
cm //SC*
rara
cen/r set
7/
jeC
•A?
jeć 73 se/y
raco cen/r mm/se/r
77
V y 73 mm/se/y
73 mm/set
rara cen/r.
mm/sec 77 m. 7?/ ie/y
73 mm/se/y
73 mm/ret
, /v:\
prce/voc/e/n Oamo/Yym tf/era/Yonym becpasredn/o
ry c/a/
5 7.3 9 5 9 77 776 90 33 73 79 75 65 3.9
75 to W 5 9 77 705 90 33 73 79 75 65 3.9
/O /.3 /O 7 /O 79 770 30 30 90 79 75 6.5 3.9
75 23 77 O 77 70 705 35 70 70 79 70 9.0 33
20 /.s 77 9 /7 33 770 73 77 9.7 79 70 90 23
tYpranaO/aa'/ 5 (3 /3 0 X? 35 37 35 30 O 79 75 65 3.5
¿/U/770/Yt/m s/yprorro/yy/o p/cma/YO
c/a gary
25 /.3 79 9 /3 35 70 ’ 33 75 0 79 75 65 35
/O /.3 79 /O 79 37 79 30 79 75 79 75 65 35
/5 /3 79 /O 77 90 03 30 73 5 79 70 90 32
20 /.3 /5 /7 77 30 OO 77 73 53 79 70 90 33
T abela 3 Z estaw ienie pomierzonych i te o re ty c z n y c h p ręd k o ści przepływu
ta r c z a p ła s k a q » 1»3 1 /se k
sp cso / 05 .5W5/Z'rep, i
oodp Po oorp fpnfr
oo/ep/ośe
/oroop oPP/ó
7000/ ffp ooop oo7?/r
oto
0o3ep/p/v /YOPp
i
//s e t
flom /er/o/re ¿zasp t?o P 0 5 3 0 3 0 P 77pC /770O £'0 i/. /S , 73 o ro z p 7ooze o o 7 ? /r
0 0 /7 0 7 0 7 7 770 P O 0 S / P 0777/O 7Z0- 77470/7 oposów śred n ie p oP<
pr/Op/pPO 770 /pCp OPO
P • - f- {777777/s e t /
007/03 70070/ preP/O sor p rz ep / 770 7pc0 oPo
Pt ÓL {7 0 1 7 7 /5 0 /)
70 7 0 007777
s o / 77 5 0 /
7 7 Ji00
7 3 5 0 /
7 0 7 0 0077/0 777777/JO*
70
’77777/30/
73 777777/50/
75 t
707-0 0077/7 777777/57/
77 777777/50/:
30 77770/50/
/.s 777777/50:7
p/3 etV ffP O /7 7
¡» a w i®
ffezposroPo/o M/eoprypTrpe?
ry oi'? /
5 75 9 3 77 34 770 35 7 0 0.3 74 75 5 5 3 4
7.5 75 9 0 77 ¿5 730 35 73 0.0 74 75 0.5 34
>0 7.5 7 0 9 73 35 770 33 73 0.0 74 75 0 5 34
75 73 77 7 0 74 33 70 5 30 74 34 74 /O 4 0 3.3
¿77 7.3 77 70 74
h ■
3 0 7 7 0 3 0 74 0 .3 74 /O 4.0 3 3
ryp/Dr/oo/eo//
prze/y/zPe.w
P07770/Yp777
s/roocwoorp/T?
p/0770P0
Po ffPrt/
5 73 73 9 75 33 07 33 73 34 74 75 0 5 3.4
¿5 73 74 9 75 50 30 3 3 73 0 .7 74 75 0 5 34
70 73 74 70 75 3 0 39 3 0 73 0 3 74 75 0.5 34
75 73 75 77 77 35 33 7 0 73 5.7 74 70 40 3 3
¿O 73 75 74 70 40 0 0 74 7 / 5/7 74 ¡0 4 0 3 3
vnvo
Wpływniektórychczynnikówna równomierność
3 .3 . Równomierność przepływu w., komorze t>rzepl.vwQY«A
Przy badaniach równom ierności przepływu w komorze przepływowej zastosowano ta r c z ę o d b ija ją c ą p ła s k ą , um ieszczoną w o d le g ło ś c i 7 ,3 cm od w ylotu r u r y c e n tr a ln e j o
W stosowanych dotychczas osadnikach pionowych przyjm uje s ię śre d n ic e do 8 ,0 m, przy czym sto su n ek wysokości ru ry c e n t r a l n ej do śre d n ic y osadnika wynosi 1s1 do 1s3o W przeprowadzonych badaniach stosowano więc różne g łęb o k o śc i ru ry c e n t r a l n e j , od
pow iadające stosunkom HsD od 1s1 do 1s3o Za pomocą przedstaw ia*
nych up rzed n io metod b a rw ie n ia wody o kreślono k ie ru n k i s t r u m ieni p ły n ącej wody, k tó re przedstaw iono na rysunkach 16, 1?,
Rys o 16« Schemat przepływu stru m ie n i wody przy stosunku HsD -
= 1 : 1,1 0
Wpływ n ie k tó ry c h czynników n a równomierność». . 61
18, 19 i 20* S tw ierdzono, że p rzy w iększych g łęb o k o śc ia ch r u ry c e n t r a l n e j , wypływający z n i e j stru m ień wody po d o p ły n ię c iu do ś c ia n o sad n ik a w zn o sił s i ę pionowo do góry na- całym obwodzie, przy czym jeg o szero k o ść "S" w ahała s i ę w g ra n ic a c h 12-15 cm, co stanow i około 0,2 0 prom ienia o sad n ik a . Po o s ią g n ię c iu oko
ło 2/3 wysokości komory przepływ ow ej, stru m ie ń r o z s z e r z a ł s i ę i r o z s z c z e p ia ł. Część wody p ły n ę ła w k ieru n k u r u ry c e n t r a l n e j , po czym z m ie n ia ła k ie ru n e k w s tr o n ę kraw ędzi przelewowej * Dru
ga cz ę ść wody sp ły w ała ku dołowi o sad n ik a , aż do stru m ie n ia wypływającego z r u r y c e n tr a ln e j i w n ik ała w n ie g o . W wyniku
ta k ic h przepływów tw orzyły s i ę dwa z asad n icze w iry "1M i ” 2 ” .
Rys. 17. Schemat przepływu s tru m ie n i wody p rzy stosunku H:D = - 1 :1 ,5 0
Przy stopniowym zm n iejszan iu g łęb o k o ści ru ry c e n tr a ln e j w ir
"2*1 z o s ta je unoszony ku górze aż do zupełnego za n ik u , a na pow ierzchni z w ie rc ia d ła wody p o jaw iają s i ę dwa k ie ru n k i p rz e -
Rys. 18. Schemat przepływu stru m ie n i wody przy stosunku H;D =
= 1 : 2
pływu; do korony przelew u i p rzeciw n ie. Przy stosunku H;D= 1;3 tworzy s i ę nawet na pow ierzchni pas wody s t o j ą c e j .
Zmiana i l o ś c i przepływu n ie odgrywała widocznej ró ż n ic y na p rzeb ieg stru m ie n i wody.
Yfynika s tą d , że k o rz y s tn ie js z y j e s t osadnik g łę b o k i, gdy H;D = 1 ;1 , gdyż warstwa wody pły n ącej całym przekrojem ku gó-
Wpływ niektórych czynników na równomierność.. . 63
rz* wtedy j e s t w yższa, ir z e z zastosow anie je d y n ie ta rc z y odbi
ja ją c e j n ie można uzyskać równomiernego przepływu w całym prze
k ro ju o sad n ik a , wobec czego fa k ty c z n e p rę d k o śc i przepływu będą
Rys* 19. Schemat przepływu stru m ie n i wody p rzy stosunku HsD =
= 1 t2 ,5
w iększe od założonych w o b lic z e n ia c h . Na sk u tek zwiększonych p ręd k o ści pionowych e fe k t o p ad aln o ści z a w ie sin zm niejszy s i ę , a s il n y stru m ie ń wody wypływający z r u ry c e n tr a ln e j stanow i dodatkową, ja k gdyby iz o lu ją c ą w arstw ę, u tru d n ia ją c ą przedo
s ta n ie s i ę d ro b n ie jsz y c h zaw iesin do komory osadow ej.
Celem d alsz y ch doświadczeń było r o z d z ie le n ie tego stru m ie n i a i skierow anie c z ę ś c i wody w kierunku pionowym ku g ó rze tuż przy ru rz e c e n tr a ln e j i środkowej c z ę ś c i osad n ik a. Po w ielu
Rys* 20. Schemat przepływu stru m ie n i wody przy stosunku H:D = - 1:3
próbach wykonano o s ta te c z n ie 3 p ie r ś c ie n ie z b lach y sta lo w e j rozm ieszczone c e n try c z n ie wokół ru ry c e n t r a l n e j . N a jb a rd z ie j równomierny przepływ uzyskano d la wymiarów i k s z ta łtó w tych p i e r ś c i e n i rozm ieszczonych w sposób przedstaw iony n a r y s . 21.
Y/pływ n ie k tó ry ch czynników na równomierność. • * 65
Jak ju ż podano, p rzy ta r c z y o d b ija ją c e j p łask iej» u m ieszczo nej w o d le g ło ś c i 7 ,5 cm od r u ry c e n t r a l n e j , wypływający s t r u mień b y ł poziomy (óc = 0 ) . Wynikałoby z te g o , że o s ta t n i n a j -
Rys. 21. Schemat usytuow ania p i e r ś c i e n i ro z d z ie lc z y c h wokół ru - . r y c e n tr a ln e j
n iż e j położony p i e r ś c i e ń w in ien s i ę znajdować w p ła sz c z y ź n ie ta rc z y o d b ija ją c e j. Po z a in sta lo w a n iu jednak ty c h p i e r ś c i e n i o- kazało s i ę , że stru m ie ń te n z o s ta ł ja k gdyby z e p ch n ięty w d ó ł
i k ą t OCp w ynosił 3-5°• Wobec tego drogą k o lejn y ch prób obni
żono t e p ie r ś c ie n ie aż do otrzym ania n a jb a rd z ie j równomiernego przepływ u, k tó ry uzyskano przy przedstawionym wzajemnym usy
tuowaniu i wymiarach poszczególnych p i e r ś c i e n i .
P o słu g u jąc s i ę omówioną na w stęp ie metodyką badań, n ary so wano p rzeb ieg s tru m ie n i - r y s . 22. Woda p ły n ę ła w całym p rz e k ro ju w kierunku pionowym ku g ó rz e . Wykonano te ż 5 z d ję ć tego zjaw isk a w pewnych odstępach czasu , w 'm iarę ja k stru m ie n ie wo
dy, a wraz z nim i i barw nik, w znosiły s i ę pionowo ku g ó rze.
Rys. 22. Schemat przepływu s tru m ie n i wody w p rz e k ro ju pionowym o sadnika z p ie rśc ie n ia m i ro zd zielczy m i
Wpływ n ie k tó ry ch czynników na równomierność.«» 67
4«. Y/ni. os k i
1. Stosowanie ta r c z o d b ija ją c y c h j e s t k o n ieczn e, a le niewy
s ta r c z a ją c e d la -uzyskania równomiernego przepływu w o sad n i
ku pionowym, n ie z a le ż n ie od ic h k s z t a ł t u , wymiarów i u sy tu owania względem r u ry c e n t r a l n e j « Należy stosow ać ta r c z ę od
b i j a ją c ą p ła s k ą , um ieszczoną na g łęb o k o śc i 9? i ś re d n ic y dj =
= 2d, (d - ś re d n ic a r u ry c e n t r a l n e j ) .
2. Y/prowadzenie wody do r u ry c e n tr a ln e j n a le ż y wykonywać p rz e wodem usytuowanym w środku r u ry c e n t r a l n e j , z wylotem s k ie rowanym do g ó ry . V/ylot te n w inien znajdować s i ę n a g łęb o k o śc i pod zw ierciadłem wody (d - ś re d n ic a r u ry c e n t r a l n ej ) . 2
3. W ś w ie tle przeprowadzonych badań wydaje s i ę , że o b lic z e n ia d łu g o śc i r u ry c e n tr a ln e j wg wzoru
h = 0 ,8 H
g d zie łlH" j e s t w ysokością komory przepływ ow ej, n ie j e s t u - zasadnione w o d n ie s ie n iu do osadników o różnych śre d n ic a c h z n a stę p u ją c y c h powodów;
V/ypływający stru m ie ń wody z r u ry c e n tr a ln e j p ły n ie ku ścianom o sad n ik a , p rzy czym k ą t CC^ względem poziomu - r y s . 12 i 13 - p o siad a różną w arto ść, z a le ż n ą głów nie od k sz ta ł
t u ta rc z y o d b i j a j ą c e j . Komora przepływowa zaczyna s i ę w m ie jsc u , w którym poziomy stru m ie ń wody przy śc ia n a c h osad
n ik a zm ienia k ieru n ek n a pionowy ku g ó rz e , c z y li że położe
n ie tego punktu j e s t fu n k c ją k ą ta CC i ś re d n ic y o sadnika.
Zatem długość r u ry c e n tr a ln e j winna być o k re śla n a w na
s tę p u ją c y sposób;
h = H - (hx + R , tg 0C2 )
g d z ie ;
H - j e s t w ysokością komory przepływowej,
h - o d le g ło ś c ią ta rc z y o d b ija ją c e j od w ylotu ru ry cen
t r a l n e j ,
R - promieniem o sad n ik a .
Wydaje s i ę , że w te n sposób o b liczo n a długość r u ry cen
t r a l n e j j e s t poprawna i zapewni przepływ przez c a łą wyso
kość komory przepływowej.
4 . K o rz y stn ie jsz e pod względem równom ierności przepływu są o sa d n ik i g łę b o k ie , to j e s t t a k i e , k tó ry c h stosunek wysoko
ś c i r u ry c e n tr a ln e j do śre d n ic y osadnika le ż y w g ra n ic a c h 1:1 do 1 :1 ,5 o Jak wynika z przedstaw ionych schematów p rze
pływu, w arstw a tu ż pod zw ierciadłem wody, w k tó re j i s t n i e j e ru c h pionowy ku górze i poziomy w kieru n k u krawędzi p r z e le wu, j e s t tym w iększa, im r u r a c e n tr a ln a j e s t g łę b ie j zanu
rz o n a , t j . w tedy, gdy sto su n ek H:D z b liż a s i ę do je d n o ś c i.
5. Z uwagi na równomierny przelew na całym obwodzie osadnika k o r z y s tn ie js z e j e s t wykonanie kraw ędzi przelewowej w k s z ta ł
c ie p i ł y (ząbkowanej) . Krawędź przelewowa p ła sk a stw arza tru d n o ś c i przy j e j wykonawstwie i w e k s p lo a ta c ji, gdyż na sk u tek minimalnych ró ż n ic (np9 w o sia d a n iu osadnika) z a i s t n ie ć mogą znaczne ró ż n ic e w równom ierności odpływu do ko
r y t a zbiorczego na całym obwodzie o sad n ik a , a to z k o le i może spowodować w iry w komorze przepływowej. Jak wynika z przeprowadzonych badań, stosow anie dodatkowych k o ry t z b io r
czych z przelewami w osadnikach g łę b o k ic h n ie j e s t p o trz e b n e , gdyż woda p ły n ie od r u ry c e n tr a ln e j w kieru n k u obwodu
(krawędzi przelew ow ej)„ Jedynie przy osadnikach p ły tk ic h o dużej ś re d n ic y , d la k tó ry c h stosunków H;D = 1 :2 , stosow anie dodatkowych okrężnych bądź rozm ieszczonych po prom ieniu do
datkowych k o ry t przelewowych j e s t celowe i może mieć z a s to sow anie, a to n a sk u tek w ystępujących na pow ierzchni wody przepływów w dwu przeciwnych kierunkach i nawet pow ierzchni martwych.
6 . Wprowadzenie do osadnika tzw . " p ie r ś c ie n i ro z d z ie la ją c y c h "
wpływa bardzo k o rz y stn ie n a równomierność przepływu w osad
n ik ach pionowych. Przeprowadzone dośw iadczenia w ykazały, że w y starczą 3 p ie r ś c ie n ie rozstaw ione w sposób podany na r y s . 21. Górna krawędź w szy stk ich p i e r ś c i e n i winna le ż e ć w p ła szczy źn ie kraw ędzi d o ln e j ru ry c e n t r a l n e j , n a to m ia st wyso
kość pierw szego p i e r ś c i e n i a (w p io n ie ) winna wynosić ")ł"
drugiego " h " , a trz e c ie g o 1,5 h , g d zie "h" j e s t o d le g ło ś c ią ta rc z y o d b ija ją c e j od krawędzi ru ry c e n t r a l n e j .
N achylenie w szy stk ich p i e r ś c ie n i względem poziomu winno wynosić QC = 4 5 °, a prom ienie poszczególnych p i e r ś c i e n i :
d la pierw szego r^ = 0,44 r
•Wpływ niektórych czynników na równom ierność... 69
d la drugiego r 2 = 0,65 r d la trz e c ie g o r ^ = 0,66 r . g d zie ”r ” j e s t promieniem o sad n ik a .
W szystkie podane param etry p rz y ję to jak o w a rto śc i ś re d n ie z s e r i i wykonanych dośw iadczeń.
7. Zastosow anie p i e r ś c i e n i ro z d z ie la ją c y c h spowodowało n ie ty lk o b a rd z ie j równomierny - i co w ażn iejsze - je d n o k ie runkowy przepływ w osadniku, a le rów nież w pewnym s to p n iu wyeliminowało s il n y s tru m ie ń wody wypływającej z ru ry cen
t r a l n e j i p ły n ącej poziomo w kieru n k u ś c ia n o sad n ik a . S t r u ł mień te n j e s t ro z d z ie la n y i n ie dochodzi do ś c ia n osad n ik a, gdyż o s t a t n i p i e r ś c i e ń k ie r u je go w c a ło ś c i do g ó ry . W te n sposób n a j l ż e j s z e zaw iesiny mogą swobodnie opadać przy ścia?- nach osadnika w d ó ł i spływać do komory osadow ej. Jednym z zasad n iczy ch zarzutów , ja k ie sta w ia s i ę osadnikom pionowym, stanow i tru d n o ść p rzed o staw an ia s i ę trudno opadalnych za
w ie s in do komory osadow ej, izolow anej silnym strum ieniem wo
dy wypływającej z r u ry c e n t r a l n e j . Wada t a z o s ta ła w yelim i
nowana d z ię k i zastosow aniu p i e r ś c i e n i r o z d z ie la ją c y c h .
8. S p e łn ie n ie wymienionych warunków pozwoli na uzyskanie w p rak ty ce przepływów w osadnikach pionowych zb liżo n y ch do te o r e ty c z n ie postulow anych, to znaczy zapewni równomierny przepływ w całym obliczeniowym p rz e k ro ju o sad n ik a . N ależy oczekiw ać,, źe d z ię k i temu e fe k t pracy osadników pionowych, zależn y od rów nom ierności przepływ u, b ęd zie n ie w ą tp liw ie poprawiony.
LITERATURA
[i
J
S z is z k in Z .N ., K a re lin J . A . , Kołobanow S .K ., Jakowlew S.W.Żak G .Ł .: ’’K a n a liz a c ja ” Wydawnictwo Budownictwo i A rchi
t e k tu r a - Warszawa 1957.
[2 ] B a b b itt H .E.: ’’Sewerage and Sewage Treatm ent” VII Ed. John Wiley N.York USA - 1956.
[3] Piedorow N«P0, S z if r in S«M0, S z ig a rin G«G®, P isje n so n J«B
"K an alizacjo n n y je s i e t i i s o ru ż e n ia G o s s to jiż d a t" . Moskwa 1961.
[ 4 ] S z i f r i n S o Mo s "Sowremiennyje sposoby m echaniczeskoj o c z i- s t k i sto czn y ch wod" - G o s tro jiż d a t Moskwa 1956®
[ 5 ] Muszkalay I® i Vagas J«g "M o d ificatio n o f th e t r a c e r mea
s u rin g method i n s e t t l i n g b a s in s " 0 Wage and In d u s try Wa
s te s 1958 Nr 9, P . 1101.
[ 6 ] P a ir GoMo , Geyer J»C0g "Water supply and Waste - Water D isp o sal" John W iley, N.York USA 1956o
Gienjew NoN«, Abramów N0N0 i Pawłów W0J®i "Wodociągi" Bu
downictwo i A rc h ite k tu ra - Warszawa 1957»
[s] Johnstone R<,E«, Hiring M . W o g "Instalacje chemiczne - In
stalacje doświadczalne, modele i metody powiększania ska
li -.Warszawa 1960o
[9] W ills R»P0 and Davis Cog "Plow P a tte rn s i n a re c ta n g u la r sewage se d im e n ta tio n tank" I n te r n a tio n a l Conference on Water P o llu tio n R esearch a t Church House, W estm inster, London 1962.
[10] G lin ic k i Z», Roman M.g "0 m etodzie badań zbiorników p rze
pływowych przy pomocy wskaźników" Gaz, Woda i Technika S a n ita rn a 3. 1960®
[11] Kowal L«g "Ustalenie pojemności czynnej osadnika za pomo
cą znaczonej falii przepływu"« Gaz, Woda i Technika Sa
nitarna 10 , 1960.
[12 ] Ambrose H«, Bauman E . R 0 , Powler A«B«g "Therec Tracer Me
thods for Determining Detention Times in Primary Clari- fiers" Sew« and Ind« Waste, 1, 1957«
Wpifcyw n ie k to ry ch czynnikow na row nom iernosc... 71
3JMHH1IE HEKOTOPIX öAKTOPOS HA FABIIOMEPHOCTfc ÄJ3MHEIM5I BOffi B BEFTMKAJIHWX OTCTOvilMKAX
P e 3 10 M e
3 c T a T B e n p e a c T a B J i e i m p e 3 yjn>T-aT H n p o s e s e H H H X H c c s e s o B a H H ä b s h h h j i k K O H C T p y K ip m n O S B p S a H O T B O ^ a BO SH Ha paBH CM epH O CTB SBHXeHHH BO SH B B ep T H K aSB H H X OTCTO KHH - s a x ^ a b ocoöeHHocTH:
lo MeTosa nosBosa b o s h b ueHTpasbHyio Tpydy, 2. npHMeHeHHH o tpajKaTes&HHX m t o b,,
3 . npHMeHeHHH p acn p esejraresb H w x s o s e u ,
4o riisp aB S K secK u x ycsoB H a b o caso sH o ii s a c r a OTCTotHHKa npn pa3SHHHoii r s y - ÖHHe aeHTpasBHOH TpysH h npHMeHeHHH pacnpesesH Te.sbiiHX Koseu.
CHSe3CKHii n O SK T eXHHHeCKHH HHCTHTyT Kacpespa BOSOCKadxeHHH h KaHasH3aiJHH
INFLUENCE OF SOME FACTORS ON UNIFORM FLOW OF THE WATER IN VERTICAL SETTLING TANKS
S u m m a r y
On th e model o f th e v e r t i c a l s e t t l i n g ta n k i n th e te c h n ic a l s c a le some re s e a rc h e s re g a rd in g i n f l u x c o n s tr u c tio n s of v e r t i c a l s e t t l i n g tan k s v e re c a r r ie d e x p e c ia lly j
1. Means o f in tr o d u c tio n th e w ater to a c e n tr a l p ip e . 2. The shape and lo c a tio n o f th e t a r g e t .
3 . Uniform flow i n th e flow chamber.
4 . A d ap tatio n o f th e s e p e ra te r in g s .
S ile s ia n T ech n ical U n iv e rs ity a t Gliwice Chair o f Water Supply and Sewage
