• Nie Znaleziono Wyników

Jak pozbyć się płaczek z domu - Helena Półtorak - fragment relacji świadka historii [TEKST]

N/A
N/A
Info
Pobierz
Protected

Academic year: 2022

Share "Jak pozbyć się płaczek z domu - Helena Półtorak - fragment relacji świadka historii [TEKST]"

Copied!
1
0
0

Ładowanie.... (Zobacz pełny tekst teraz)

Pobierz teraz ( 1 Stron )

Pełen tekst

(1)

HELENA PÓŁTORAK

ur. 1935; Lublin

Miejsce i czas wydarzeń Lublin, PRL

Słowa kluczowe Projekt Etnografia Lubelszczyzny, magia ludowa, laleczki, płaczki, podrzucanie laleczek, chechłacz

Jak pozbyć się płaczek z domu

[Te laleczki] to się nazywały płaczki, już zapomniałam, dziewięć chyba tych płaczków się robiło, od największej do najmniejszej i albo szło się sąsiadowi podrzucać jak tam jak zagaty były przy tym to w zagatę, a jak nie to na rozstajne drogi trzeba było wyrzucić te płaczki i dopiero dziecko przestawało płakać, bo mówili, że ktoś zadał płaczki dziecku. [...] żeby dziecko własne na przykład nie płakało tylko to, to ja musiałam zrobić te laleczki i ja czy starsze dziecko czy ktoś żeby poleciał tam do sąsiada i sąsiadowi gdzieś tam wsadził w zagate czy gdzieś, no i to miało być pomocne.[...] żeby [pozbyć się] płaczek z domu. [...] Albo [wyrzucić je] na skrzyżowaniu dróg. No widziałam, [takie laleczki]. [...] albo chechłacze były [...]. W szmatkę lnianą sypano cukru, zwilżano i jak dziecko płakało to te lnianą szmatkę mu dawali, teraz smoczki a pierw to: „Nie płacz, nie płacz zaraz ci dam chechłacz”. I te szmatkę z tym cukrem dziecku dawali, to był chechłacz.

Data i miejsce nagrania 2013-06-05, Lublin

Rozmawiał/a Piotr Lasota

Transkrypcja Karolina Lasota

Redakcja Piotr Lasota

Prawa Copyright © Ośrodek "Brama Grodzka - Teatr NN"

Cytaty

Pobierz teraz ( PDF - 1 Stron - 164.87 KB )

Powiązane dokumenty

Ruskich już tak się nikt nie bał jak Niemców. Ruskich, to się tylkodziewczyny bały - Helena Stasieczek - fragment relacji świadka historii [TEKST]

To tak ta beczka stała pod dachem, bo to już było lato przecież, żeby to po kapuście namoczyć, bo to czuć te kapustę kiszone, i jak ona się odważyła.. Ale

„Mówią jak ciasno, to i ciepło” - Helena Półtorak - fragment relacji świadka historii [TEKST]

Tutaj były, gdzie ja mieszkam teraz obecnie, to tu były, nawet mój dziadzio mieszkał tutaj w takiej chałupie i to nie przeszkadzało, mieszkał dziadzio – to był wdowiec,

Staram się jak najlepiej przygotować się do zajęć i wystąpień - Joanna Sposób - fragment relacji świadka historii [TEKST]

Na początku, jak zaczęłam pracować, jak wiedziałam, że będę prowadziła zajęcia, to było to dla mnie wielkim stresem - stanąć przed grupą obcych ludzi i przekazywać im

Jak ktoś do Niemców należał, to potem się bał - Stanisława Podlipna - fragment relacji świadka historii [TEKST]

Pamiętam ze mną chodziła do szkoły, Zezula się nazywa, ale ona też taka nie wiem skąd była.. Matka taka

Jak się palili ludzie to czarny dym leciał - Zofia Hetman - fragment relacji świadka historii [TEKST]

Byłam na Majdanku z samego początku, to jeszcze widziałam to wszystko - te taczki, te kości w tych piecach to wszystko.. Tam było dwunaste pole, tam gdzie ten piec stoi, to tam

Pierwszy kontakt z teatrem, czyli jak się to zaczęło - Tomasz Bylica - fragment relacji świadka historii [TEKST]

W pewnym momencie, kiedy przygotowywali się do spektaklu w szpitalu dla nieuleczalnie chorych na ulicy Popiełuszki (wtedy Róży Luksemburg) okazało się, że nagle wypadł im

Jak władza szykowała się do pacyfikacji - Roman Trocewicz - fragment relacji świadka historii [TEKST]

Dopiero jak mnie internowali dowiedziałem się, że następnego dnia pojechali na kopalnię Wujek strzelać do ludzi.. Później siedziałem 32 dni w Strzelcach Opolskich, to dopiero

Jak zaczęła się wojna, to mieszkałam na Wieniawie, później się przeprowadziliśmy - Alicja Łazuka - fragment relacji świadka historii [TEKST]

Później żeśmy się przeprowadzili na ulicę Ogródkową, też na Wieniawie, ponieważ ten dom, to mieszkanie, w którym żeśmy mieszkali, było bardzo zimne, słabe..