• Nie Znaleziono Wyników

Wyjazd z Operetką Lubelską do Debreczyna i spotkanie partyjne w Budapeszcie - Edmund Dąbrowski - fragment relacji świadka historii [TEKST]

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Wyjazd z Operetką Lubelską do Debreczyna i spotkanie partyjne w Budapeszcie - Edmund Dąbrowski - fragment relacji świadka historii [TEKST]"

Copied!
2
0
0

Pełen tekst

(1)

EDMUND DĄBROWSKI

ur. 1930; Świeciechów

Miejsce i czas wydarzeń Lublin, współczesność

Słowa kluczowe Węgry, Debreczyn, Budapeszt, Operetka Lubleska, partie komunistyczne

Wyjazd z Operetką Lubelską do Debreczyna i spotkanie partyjne w Budapeszcie

Pamiętam Debreczyn z czegoś jeszcze innego, że w roku [19]57, to było tuż po wypadkach węgierskich, wyjechaliśmy z Lublina, ja byłem wtedy sekretarzem propagandy tu w Lublinie, więc byłem odpowiedzialny za ten wyjazd. Operetka Lubelska, bo to nie był Teatr Muzyczny, wyjeżdżała do Debreczyna, Hajduszoboszlo ze sztukami. Są takie sprawy, które rzutują trochę na spojrzenie, jak to się mniej więcej działo. Myśmy tam pojechali, przyjechali, zostaliśmy zakwaterowani w hotelu, bardzo dobrze tam było, hotel był Uniwersytetu im. Kossutha w Debreczynie, ale dowiadujemy się, że niestety wystąpić nie możemy, bo straż celna postawiła szlaban i nie możemy zabrać worków z wagonów, ani rekwizytów, ani strojów, ani niczego.

Wszystko co było zostało zabrane. Dlaczego? Bo tam jest broń. A rzeczywiście broń.

Bo to była sztuka, sztuka jakaś amerykańska, gdzie tam trochę strzelają ze ślepaków itd. Trzeba było aż do Debreczyna, do premiera dzwonić i dopiero tłumaczyć przez ambasadora polskiego. Zostało to w końcu po półtora dnia wyjaśnione, no i oddali to wszystko. Byliśmy tam dwa tygodnie. W tym czasie miałem przyjemność być, bo to w lipcu było, być w Budapeszcie na uroczystej kolacji z okazji 22 lipca, w polskiej ambasadzie, z udziałem tych wszystkich dygnitarzy itd., bo burmistrz, właściwie to mer się chyba nazywał, w Debreczynie, zabrał nas, a on był o tyle dobrym - ciekawa rzecz i mnie ułatwiająca, bo ja nie znałem Węgierskiego, natomiast on jak został burmistrzem, to zaczął się uczyć polskiego, bo przyjaźń z Lublinem, i mogliśmy rozmawiać. Oczywiście niegramatycznie on mówił, ale mogliśmy rozmawiać. I zawiózł nas, mnie i jeszcze jednego kolegę mojego - instruktora do spraw kultury z komitetu. Pojechaliśmy do Budapesztu. Trochę nam pokazał Budapeszt i braliśmy udział właśnie w tym spotkaniu. Ale w tym czasie miałem spotkanie z pierwszym sekretarzem, właściwie z całym sekretariatem komitetu partyjnego, tej ich partii węgierskiej, to się nazywała Magyar Szocialista Párt. Mieliśmy spotkanie, [mieliśmy]

rozmawiać o naszych współpracach. U nas w Polsce już było po Gomułce. Gomułka

(2)

właściwie zaczynał już rządzić, i były te rady robotnicze. I jemu się w głowie nie chciało zmieścić, że mogą rady robotnicze być niekontrrewolucyjne, że to jest niemożliwe. Ja rozmawiałem dwie i pół godziny na ten temat z nim i absolutnie go nie przekonałem. A to był sekretarz, który był wiceministrem jakimś tam i został z wiceministra po tych wypadkach węgierskich przysłany do Debreczyna na to spotkanie. To taka jeszcze dodatkowa ciekawostka, no i spojrzenie, zobaczenie świata od trochę innej strony, no bo tutaj takiej rzeczy nie było.

Data i miejsce nagrania 2014-02-05, Lublin

Rozmawiał/a Piotr Lasota

Redakcja Piotr Lasota

Prawa Copyright © Ośrodek "Brama Grodzka - Teatr NN"

Cytaty

Powiązane dokumenty

[Była wtedy] komisja rejonowa nauczycieli pracujących, tak się nazywała ta komisja.. Zdałem maturę i później zgłosiłem się

Jest taki, że chce, a jest taki, że nie chce… Ale ja opowiadam, moje dzieci, mój syn, moja córka, oni o wszystkim wiedzą.. Opowiadam o tym, co się stało w Kielcach i o

Kiedy byłam młoda, byłam bardzo smutna, bo mnie nie było dobrze.. W kwiecim wieku, pan wie co to znaczy, nie wiem, co to znaczy

Było nieprzyjemne, było nieprzyjemne i się człowiek czuł za bardzo zależny od kaprysów takiej czy innej jednostki, która była przy takiej władzy czy innej władzy.. I to

A potem, jak się przewróciło to wszystko, to ja dostałem pozwolenie, przyjechałem tutaj. On już był tu, bo go

Graliśmy od wieczora do rana, całonocny bal, w bardzo pięknej sali balowej, gdzie było mnóstwo, setki może nawet tysiące studentów.. Odbiór był bardzo sympatyczny, ponieważ

Wyjechałem z Polski i tutaj się zakochałem w takiej dziewczynie, która była pochodzenia hiszpańskiego, ona nie mówiła ani po polsku, ani po żydowsku.. Od razu żeśmy

Któregoś dnia przychodzą do mnie ludzie i mówią, że budynek jest zajęty przez PC i murarze już tam robią remont.. Albo ktoś im dał klucze, albo po prostu się włamali i