Wyjazd z Polski w 1946 roku - Shalom Tugentman - fragment relacji świadka historii [TEKST]

To ja był jeden rok [w Italii], i moja mama znalazła kuzynkę, która przed trzydziestym dziewiątym rokiem przyjechała do Francji i oni byli już francuskimi obywatelami.. I ona

I dalej okrętem, to też był okręt zepsuty, już nie wolno było jechać nim, tam i wszystko było zrujnowane, w okropnych warunkach przyjechaliśmy do kraju. Ja przyjechałam

W swoim domu na ulicy no, do Boratyńskiego to się wchodziło od strony, tak jak teraz, od strony i Polnej, i Piłsudskiego.. Tam była taka

Takich, no już nie pamiętam tych nazwisk, ale przez ludzi tutaj wymienianych, bo jak się anamnezę zbierało chorobową, gdzie się pan leczył, a mówił u tego, u tamtego,

Tego nie umiem powiedzieć, w każdym razie na samym rogu, nie tam w głębi, ale na samym narożniku stał krzyż, bo tak stawiano figury na rozjeździe gdzieś albo

A potem, jak się przewróciło to wszystko, to ja dostałem pozwolenie, przyjechałem tutaj. On już był tu, bo go

Pamiętam jeszcze, jak mieszkaliśmy w budynku wojskowym, nie wiem czy to była Polka, czy Żydówka, ale chyba Polka, też taka nienormalna chodziła, nazywała się Marcysia. Tam

Wyjechałem z Polski i tutaj się zakochałem w takiej dziewczynie, która była pochodzenia hiszpańskiego, ona nie mówiła ani po polsku, ani po żydowsku.. Od razu żeśmy