ZAWODY PRAWNICZE
W POLSCE
ZAWÓD
1. jest to wyuczone zajęcie wykonywane w celach zarobkowych
2. zespół czynności wyodrębnionych w ramach społecznego podziału pracy, wymagający przygotowania (kwalifikacji), wykonywany przez jednostkę stale lub dorywczo, stanowiący dla niej źródło utrzymania i określający pozycję społeczną
Źródło: https://encyklopedia.pwn.pl/szukaj/zaw%C3%B3d
ZAWÓD WYUCZONY
1. zespół czynności, do których wykonywania dana jednostka uzyskała przygotowanie teoretyczne i praktyczne
Źródło:
https://encyklopedia.pwn.pl/szukaj/zaw%C3%B3d
PRAWNICZE ZAWODY
1. grupa zawodów wymagających wykształcenia prawniczego i dodatkowego przygotowania fachowego (np. aplikacji)
Źródło:
https://encyklopedia.pwn.pl/szukaj/zaw%C3%B3d
PRAWNIK
Prawnik to każda osoba, która ukończyła studia prawnicze.
Prawnikiem będzie więc radca
prawny, adwokat, ale także sędzia, prokurator, notariusz, niezależnie od tego, że uzyskali oni prawo wykonywania konkretnego zawodu prawniczego.
Prawnikiem będzie także osoba bez dodatkowego tytułu zawodowego, np. radcy prawnego czy adwokata.
SĘDZIA
Sędzia to funkcjonariusz publiczny uprawniony do orzekania w sprawach należących do właściwości sądów i trybunałów, na zasadach niezawisłości i bezstronności.
Zawód sędziego należy do zawodów prawniczych.
Sędzia działa w imieniu społeczeństwa, a wyroki wydaje w imieniu Rzeczpospolitej Polskiej.
Sędzia podejmując czynności związane z wykonywaniem zawodu jest niezawisły, a jedynym ograniczeniem w zakresie wydawania wyroków jest obowiązujące prawo.
Decyzje podjęte przez Sędziego w toku orzekania mogą być zakwestionowane tylko na drodze odwołania do wyższej instancji.
Sędziów sadów powszechnych oraz Sądu Najwyższego powołuje Prezydent na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa.
Ze względu na rozległość
zagadnień prawnych i
różnorodność spraw
rozstrzyganych, sądy podzielone są na wydziały, które zajmują się orzekaniem w sprawach z danego zakresu prawa, takiego jak prawo karne, cywilne, rodzinne, opiekuńcze, pracy.
To zdjęcie, autor: Nieznany autor, licencja: CC BY-SA
Kandydat do wykonywania zawodu sędziego musi spełnić szereg
warunków, wśród nich m.in.
powinien:
Posiadać obywatelstwo polskie,
Korzystać z pełni praw cywilnych i obywatelskich,
Posiadać nieposzlakowaną opinię,
Nie być skazanym prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo,
Ukończyć magisterskie wyższe studia prawnicze,
Zdać egzamin wstępny na aplikację sędziowską,
Złożyć z wynikiem pozytywnym egzamin sędziowski.
Aplikacja sędziowska trwa 36 miesięcy.
W trakcie aplikacji sędziowskiej aplikanci odbywają zajęcia w Krajowej Szkole Sądownictwa oraz praktyki zgodnie z programem aplikacji.
Po odbyciu 24 miesięcy aplikacji sędziowskiej, aplikant będzie mógł zostać upoważniony przez sędziego patrona do wykonywania czynności, w tym zadawania pytań świadkom,
biegłym i stronom, w trakcie posiedzenia jawnego lub rozprawy, stanowiących kompetencję sędziego – przewodniczącego składu, w obecności i pod nadzorem sędziego.
Sędzia podczas rozpraw korzysta z togi z żabotem o kolorze fioletowym
Źródło obrazu: https://i0.wp.com/monitorkonstytucyjny.eu/wp- content/uploads/2018/10/toga-s%C4%99dziego.jpeg?ssl=1
PROKURATOR
Prokurator to organ władzy państwowej, do którego obowiązków należy wykrywanie i ściganie przestępstw oraz wnoszenie i popieranie aktu oskarżenia przed sądem.
Prokurator jest funkcjonariuszem publicznym prokuratury, uprawnionym do samodzielnego wykonywania czynności.
DO
OBOWIĄZKÓW PROKURATORA NALEŻY:
Prowadzenie lub nadzorowanie postępowania
przygotowawczego w sprawach karnych oraz sprawowanie funkcji oskarżyciela publicznego przed sądami
Wytaczanie powództw w sprawach cywilnych oraz
składanie wniosków i udział w postępowaniu sądowym w sprawach cywilnych, z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych, jeżeli tego wymaga ochrona praworządności, interesu społecznego, własności lub praw obywateli
Podejmowanie środków przewidzianych prawem,
zmierzających do prawidłowego i jednolitego stosowania prawa w postępowaniu sądowym, administracyjnym, w sprawach o wykroczenia oraz w innych postępowaniach przewidzianych przez ustawę
DO
OBOWIĄZKÓW PROKURATORA NALEŻY:
Sprawowanie nadzoru nad wykonywaniem postanowień o tymczasowym aresztowaniu oraz innych decyzji o
pozbawieniu wolności
Prowadzenie badań w zakresie problematyki przestępczości oraz jej zwalczania i zapobiegania oraz współpracę z
jednostkami naukowymi w zakresie prowadzenia badań dotyczących problematyki przestępczości, jej zwalczania i zapobiegania oraz kontroli
Zaskarżanie do sądu niezgodnych z prawem decyzji
administracyjnych oraz udział w postępowaniu sądowym w sprawach zgodności z prawem takich decyzji
DO
OBOWIĄZKÓW PROKURATORA NALEŻY:
Koordynowanie działalności w zakresie ścigania przestępstw lub przestępstw skarbowych, prowadzonej przez inne organy
państwowe
Współdziałanie z organami państwowymi, państwowymi
jednostkami organizacyjnymi i organizacjami społecznymi w zapobieganiu przestępczości i innym naruszeniom prawa
Współpracę i udział w działaniach podejmowanych przez
organizacje międzynarodowe lub ponadnarodowe oraz zespoły międzynarodowe, działające na podstawie umów
międzynarodowych, w tym umów konstytuujących organizacje międzynarodowe, ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską
DO
OBOWIĄZKÓW PROKURATORA NALEŻY:
Współpraca z organizacjami
zrzeszającymi prokuratorów lub pracowników prokuratury, w tym
współfinansowanie wspólnych projektów badawczych lub szkoleniowych
podejmowanie innych czynności
określonych w ustawach.
APLIKACJA
Aplikacja prokuratorska trwa 3 lata.
Po uzyskaniu pozytywnego wyniku
egzaminu po odbytej aplikacji przyszli prokuratorzy podejmują pracę w
charakterze asesora.
POWOŁANIE
PROKURATORA
Prokuratorów powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury na stanowisko prokuratorskie powołuje
Prokurator Generalny na wniosek Prokuratora Krajowego.
Przed powołaniem, o którym mowa w § 1, Prokurator Generalny może zasięgnąć opinii właściwego kolegium prokuratury o kandydacie na stanowisko prokuratorskie.
Właściwe kolegium prokuratury przekazuje opinię
Prokuratorowi Generalnemu w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku o wyrażenie opinii. W przypadku
nieprzedstawienia opinii w tym terminie przyjmuje się, że opinia jest pozytywna.
NA STANOWISKO PROKURATORA MOŻE BYĆ POWOŁANY TEN KTO:
posiada wyłącznie obywatelstwo polskie i korzysta z pełni praw
cywilnych i obywatelskich, a także nie był prawomocnie skazany za umyślne przestępstwo
ścigane z oskarżenia publicznego
jest nieskazitelnego charakteru
ukończył wyższe studia prawnicze w Polsce i uzyskał tytuł magistra lub zagraniczne
studia prawnicze uznane w Polsce
jest zdolny, ze względu na stan zdrowia, do pełnienia
obowiązków prokuratora ukończył 26 lat
NA STANOWISKO PROKURATORA MOŻE BYĆ POWOŁANY TEN KTO:
złożył egzamin prokuratorski lub sędziowski był zatrudniony na stanowisku asesora prokuratorskiego lub sądowego co najmniej rok albo odbył w wojskowych jednostkach organizacyjnych prokuratury okres służby przewidziany w przepisach
o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych
NA
STANOWISKO PROKURATORA MOŻE BYĆ
POWOŁANY TEN KTO:
nie pełnił służby zawodowej, nie pracował lub nie był współpracownikiem organów bezpieczeństwa państwa, wymienionych w art. 5 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r.
o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania
Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (Dz. U. z 2019 r.
poz. 1882 oraz z 2020 r. poz. 1273), ani też nie był sędzią, który orzekając uchybił godności urzędu
sprzeniewierzając się niezawisłości sędziowskiej, co zostało stwierdzone prawomocnym orzeczeniem.
Podczas procesów sądowych prokurator ubrany jest w togę z czerwonym żabotem
Źródło obrazu: https://www.gov.pl/web/prokuratura-krajowa/prokurator-generalny-po-raz- kolejny-staje-w-obronie-praw-frankowiczow
RADCA PRAWNY
Zawód radcy prawnego jest zawodem zaufania publicznego działającym w oparciu o ustawę z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych
CZYM ZAJMUJE SIĘ RADCA PRAWNY
Radca prawny jest
profesjonalnym prawnikiem, który świadczy pomoc prawną.
Świadczenie pomocy prawnej przez radcę prawnego polega na:
udzielaniu porad i konsultacji prawnych,
sporządzaniu opinii prawnych,
opracowywaniu projektów aktów prawnych oraz występowaniu przed urzędami i sądami w charakterze pełnomocnika lub obrońcy, włączając w to
występowanie przed Sądem Najwyższym, Trybunałem Konstytucyjnym, Naczelnym Sądem Administracyjnym,
Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej i Europejskim
Trybunałem Praw Człowieka.
Podczas i w związku z wykonywaniem czynności zawodowych radca prawny, jako funkcjonariusz publiczny korzysta z takiej samej ochrony
prawnej, jaka przysługuje sędziemu i prokuratorowi.
Radca prawny ma nieograniczony w czasie –
obowiązek zachować w tajemnicy wszystko, o czym
dowiedział się w związku z
udzieleniem pomocy prawnej
Pomoc prawna świadczona przez radcę prawnego ma
na celu ochronę prawną interesów podmiotów, na
których rzecz jest wykonywana.
Radca prawny wykonuje zawód ze starannością
wynikającą z wiedzy prawniczej oraz zasad
etyki radcy prawnego
Prawo wykonywania zawodu radcy prawnego powstaje z chwilą
dokonania wpisu na listę radców prawnych i złożenia ślubowania.
Na listę radców
prawnych może być
wpisany ten, kto:
ukończył wyższe studia prawnicze w Rzeczypospolitej Polskiej i uzyskał tytuł magistra lub zagraniczne studia prawnicze uznane w Rzeczypospolitej Polskiej
korzysta w pełni z praw publicznych
ma pełną zdolność do czynności prawnych
jest nieskazitelnego charakteru i swym dotychczasowym
zachowaniem daje rękojmię prawidłowego wykonywania zawodu radcy prawnego
odbył w Rzeczypospolitej Polskiej aplikację radcowską i złożył egzamin radcowski
APLIKACJA RADCOWSKA
Celem aplikacji radcowskiej jest
przygotowanie aplikanta do należytego i samodzielnego wykonywania zawodu radcy prawnego, w szczególności wykształcenie umiejętności z zakresu zastępstwa
procesowego, sporządzania pism, umów i opinii prawnych oraz przyswojenie zasad wykonywania zawodu
Aplikacja radcowska rozpoczyna się 1 stycznia każdego roku i trwa trzy lata.
Aplikację radcowską odbywa się w kancelarii radcy prawnego, w spółce radców prawnych lub radców prawnych i adwokatów lub w jednostkach
organizacyjnych.
APLIKACJA RADCOWSKA
Aplikanci odbywają w trakcie aplikacji szkolenie z zakresu działania
sądownictwa powszechnego i prokuratury. Prezes Krajowej Rady Radców Prawnych zawiera z Ministrem Sprawiedliwości porozumienie w sprawie odbywania przez aplikantów szkolenia z zakresu działania sądownictwa powszechnego i prokuratury. W porozumieniu ustala się w szczególności
ramowy program szkolenia uwzględniający zajęcia teoretyczne i praktyczne, sposób ich odbywania i czas trwania, a także wysokość wynagrodzenia za przeprowadzenie szkolenia.
Aplikacja radcowska jest odpłatna
Aplikacje radcowską odbywa się przez okres 3 lat.
Podczas procesów Sądowych radca prawny ubrany jest w togę ż niebieskim żabotem
Źródło obrazu :
https://www.oirpwarszawa.pl/page/54/?attachmen t_id=lwolpceheocppn
ADWOKAT
Adwokat jest profesjonalnym prawnikiem trudniącym się udzielaniem porad prawnych, obroną oskarżonych w sądzie w sprawach
karnych oraz występowaniem z ramienia stron przed sądem w różnych sprawach z powództwa cywilnego w charakterze pełnomocnika.
Poza tym w zakresie jego obowiązków pozostaje sporządzanie wszelkiej dokumentacji
prawniczej.
Adwokat podobnie jak radca prawny uprawniony jest do
występowania przed urzędami i sądami w charakterze
pełnomocnika lub obrońcy, w tym do występowania przed Sądem Najwyższym, Trybunałem
Konstytucyjnym, Naczelnym Sądem Administracyjnym,
Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej i Europejskim
Trybunałem Praw Człowieka.
Zawód adwokata polega na świadczeniu pomocy prawnej, a w szczególności na udzielaniu porad prawnych, sporządzaniu opinii prawnych, opracowywaniu projektów aktów prawnych oraz występowaniu przed sądami i urzędami.
Adwokat ma prawo sporządzania poświadczeń odpisów
dokumentów za zgodność z okazanym oryginałem w zakresie określonym odrębnymi przepisami. Poświadczenie powinno zawierać podpis adwokata, datę i oznaczenie miejsca jego sporządzenia, na żądanie – również godzinę dokonania
czynności. Jeżeli dokument zawiera cechy szczególne
(dopiski, poprawki lub uszkodzenia) adwokat stwierdza to w poświadczeniu.
Adwokat nie może
wykonywać zawodu:
jeżeli pozostaje w stosunku pracy;
jeżeli został uznany za trwale niezdolnego do wykonywania
zawodu
jeżeli został ubezwłasnowolniony
w razie orzeczenia kary zawieszenia w czynnościach
zawodowych albo tymczasowego zawieszenia w
wykonywaniu czynności zawodowych
Adwokat obowiązany jest zachować w tajemnicy wszystko, o czym dowiedział się w związku z udzielaniem pomocy prawnej. 2.
Obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej nie może być ograniczony w czasie.
Adwokat podczas i w związku z wykonywaniem obowiązków zawodowych korzysta z ochrony prawnej podobnie jak sędzia i prokurator.
Adwokat przy wykonywaniu zawodu adwokackiego korzysta z wolności słowa i pisma w granicach określonych przez zadania adwokatury i przepisy prawa. Nadużycie tej wolności, stanowiące ściganą z oskarżenia prywatnego zniewagę lub zniesławienie strony, jej
pełnomocnika lub obrońcy, kuratora, świadka, biegłego lub tłumacza, podlega ściganiu tylko w drodze dyscyplinarnej
Na listę
adwokatów może być
wpisany ten, kto:
jest nieskazitelnego charakteru i swym
dotychczasowym zachowaniem daje rękojmię prawidłowego
wykonywania zawodu adwokata
korzysta w pełni z praw publicznych oraz ma pełną
zdolność do czynności prawnych
ukończył wyższe studia prawnicze w
Rzeczypospolitej Polskiej i uzyskał tytuł magistra lub
zagraniczne studia prawnicze uznane w Rzeczypospolitej Polskiej
odbył w Rzeczypospolitej Polskiej aplikację
adwokacką i złożył egzamin adwokacki
Nabór na aplikację adwokacką
przeprowadza się w drodze egzaminu wstępnego na aplikację adwokacką, zwanego dalej „egzaminem wstępnym”
Studia prawnicze trwają 5 lat, a
aplikacje adwokacką odbywa się przez
okres 3 lat
JAKA JEST RÓŻNICA POMIĘDZY
ADWOKATEM A RADCĄ
PRAWNYM
Pomiędzy tymi zawodami występują niewielkie różnice.
Adwokata od radcy prawnego różni to, że radca prawny może być zatrudniony na podstawie umowy o pracę u
konkretnego pracodawcy.
Adwokaci mogą wykonywać swój
zawód jedynie w drodze indywidualnej działalności gospodarczej lub jako
wspólnicy spółki w ramach której prowadzona jest Kancelaria.
Adwokata od radcy prawnego różni też kolor togi którą przywdziewają oni podczas procesów sądowych. Adwokat nosi togę z zielonym żabotem, a radca prawny z niebieskim. Zatem różnice pomiędzy tymi zawodami są niewielkie.
Polska jest jednym z niewielu
państw gdzie mamy do czynienia z takim podziałem prawników
procesowych na dwa odrębne zawody adwokata oraz radcy prawnego. W innych państwach występuje raczej jeden zawód.
Było już w przeszłości próby połączenia tych zawodów
jednakże żadna z nich nie doszła do skutku.
Źródło obrazu: adwokatura.pl
KOMORNIK SĄDOWY
Zgodnie z Ustawą o komornikach sądowych i egzekucji, komornik sądowy to funkcjonariusz publiczny, działający przy sądzie rejonowym, zajmujący się wykonywaniem rozstrzygnięć o roszczeniach cywilnych w drodze przymusu egzekucyjnego.
Najprościej rzecz ujmując komornik sadowy wykonuje wyroki sądów. Przykładowo w
przypadku jeżeli Sąd wyda wyrok zasądzający na rzecz jednej ze stron pewna kwotę, a ta nie wykona tego wyroku. W takiej sytuacji druga strona może złożyć wniosek o wszczęcie
postepowania egzekucyjnego, które prowadził będzie komornik sądowy, celem odzyskania tej kwoty na rzecz wierzyciela.
Komornikom powierza się następujące zadania:
wykonywanie orzeczeń sądowych w sprawach o roszczenia pieniężne i niepieniężne oraz zabezpieczenie roszczeń, w tym europejskich
nakazów zabezpieczenia na rachunku bankowym, z uwzględnieniem wyjątków przewidzianych w ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 1575, 1578 i 2320 oraz z 2021 r. poz. 11)
wykonywanie innych tytułów wykonawczych oraz tytułów
egzekucyjnych, które podlegają wykonaniu w drodze egzekucji sądowej bez zaopatrywania ich w klauzulę wykonalności
wykonywanie postanowień o zabezpieczeniu środka dowodowego oraz postanowień nakazujących wydanie środka dowodowego w
postępowaniu w sprawach własności intelektualnej
Komornikom powierza się następujące zadania:
wykonywanie postanowień o zabezpieczeniu spadku lub sporządzanie spisu inwentarza
wykonywanie zadań określonych w innych ustawach
Np. na zlecenie sądu albo wniosek powoda zobowiązanego przez sąd na podstawie art. 1391 § 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego – osobiście doręcza bezpośrednio adresatowi zawiadomienia sądowe, pisma procesowe oraz inne dokumenty sądowe za potwierdzeniem odbioru i oznaczeniem daty, albo stwierdza, że adresat pod podanym adresem nie zamieszkuje;
Komornik sadowy dysponuje wieloma środkami pozwalającymi mu odzyskać zasądzone kwoty dla
jednej ze stron (wierzyciela), może on celem odzyskania należności od dłużnika na rzecz Wierzyciela zająć m.in.
Wynagrodzenie za prace
Wynagrodzenie z tytułu umów o
działo oraz zlecenia
Środki pieniężne zgromadzone na
rachunku bankowym
Nieruchomości
(np. mieszkanie) Ruchomości (np.
samochód)
W przypadku zajęcia ruchomości bądź nieruchomości. Komornik celem ich spieniężenia ogłasza licytacje i dany przedmiot zostaje sprzedany za
najwyższą zaoferowaną cenę. Tak uzyskane środki są przeznaczane na spłatę długu stwierdzonego orzeczeniem sądu.
Jak zostać
komornikiem sądowym ?
Aby zostać komornikiem należy ukończyć wyższe studia prawnicze i uzyskać tytuł magistra prawa lub zagraniczne studia prawnicze uznane w Polsce. Następnym
krokiem jest odbycie aplikacji komorniczej i zdanie egzaminu komorniczego
Studia prawnicze trwają 5 lat, a aplikacje
komorniczą odbywa się przez 2 lata
Na stanowisko komornika może zostać powołana osoba, która:
posiada obywatelstwo
polskie ma pełną zdolność do
czynności prawnych jest nieskazitelnego charakteru
nie była karana za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe
nie jest podejrzana o przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub
przestępstwo skarbowe
ukończyła wyższe studia prawnicze w
Rzeczypospolitej Polskiej i uzyskała tytuł magistra
prawa lub zagraniczne studia prawnicze uznane w
Rzeczypospolitej Polskiej
jest zdolna, ze względu na stan zdrowia, do pełnienia
obowiązków komornika odbyła aplikację komorniczą
złożyła egzamin komorniczy pracowała w charakterze asesora przez okres co
najmniej 2 lata ukończyła 28 lat
NOTARIUSZ
Notariusz to prawnik pełniący funkcję zaufania publicznego. Notariusz dokonując czynności notarialnych, posługuje się pieczęcią z
wizerunkiem orła białego, zaś akty notarialne mają charakter dokumentu urzędowego
Notariusz niegdyś zwany był regentem –nazwa ta pochodzi od słowa regent, które oznacza uprawnioną osobę, sprawującą władzę w
imieniu monarchy, gdy ten nie mógł wykonywać swoich obowiązków.
Notariusz korzysta z ochrony przysługującej funkcjonariuszom
publicznym.
To zdjęcie, autor: Nieznany autor, licencja: CC BY-SA-NC
Notariusz sporządza:
Akty notarialne,
Poświadczenia,
Protesty weksli i czeków,
Wypisy, odpisy, i wyciągi dokumentów,
Sporządza na żądanie stron projekty aktów,
Spisuje protokoły,
Przyjmuje na przechowanie dokumenty, pieniądze, papiery wartościowe,
Wykonuje inne czynności prawne przewidziane w ustawie o
notariacie, np. odbiera
oświadczenia o przyjęciu lub odrzuceniu spadku.
Akt notarialny ma charakter dokumentu
urzędowego. Jest to poświadczenie złożenia oświadczenia woli. Nie poświadcza jednak, iż jest zgodne z prawdą.
Notariusz sporządza akt notarialny, jeśli wymaga tego przepis prawa lub taka jest wola stron.
Pewne dokumenty dla swojej ważności muszą być sporządzone przez notariusza
Forma aktu notarialnego konieczna jest między innymi dla:
pełnomocnictwa do dokonania czynności prawnej, dla której wymagana jest forma aktu notarialnego,
Umowy zobowiązującej do przeniesienia własności nieruchomości
Umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste, umowy przenoszącej użytkowanie wieczyste,
Oświadczenia właściciela nieruchomości o ustanowieniu na niej ograniczonego prawa rzeczowego,
Notariusz może poświadczyć zgodność z oryginałem różnego rodzaju dokumenty.
Wszystkie dokumenty
sporządzane przez notariusza zostają wpisane i
zarejestrowane do księgi
prowadzonej przez notariusza, nazywanej Repertorium.
Jak zostać
notariuszem ?
Aby zostać notariuszem należy :
Posiadać obywatelstwo polskie i korzystać z pełni praw cywilnych i obywatelskich
Być nieskazitelnego charakteru i dawać
rękojmię prawidłowego wykonywania zawodu notariusza
Ukończyć wyższe studia prawnicze i uzyskać tytuł magistra lub ukończyć zagraniczne studia prawnicze uznawane w kraju
Zdać z wynikiem pozytywnym egzamin na aplikację notarialna
Odbyć aplikację notarialną
Zdać z wynikiem pozytywnym egzamin notarialny
Mieć ukończone 26 lat.
Aplikacja notarialna trwa 3 lata i 6 miesięcy
