Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 13 listopada 1970 r. II CZ 193

Postanowienie Sądu Najwyższego z

dnia 13 listopada 1970 r. II CZ 193

Palestra 16/1(169), 94-95

04 Or ze cz nictw o S ą d u N a jw yż sze g o _{N r 1 (169)}

byłby w n io se k o p rzyw rócenie uchybionego te rm in u do złożenia zażalenia. M. P ie ­ k a rsk i p raw id ło w o p o stu lu je, aby w y ja ś n ia n ie przez S ąd N ajw yższy zag ad n ien ia p raw n eg o było kom pleksow e, ze w zględu m ian o w icie n a p re w e n c y jn ą fu n k c ję u je d ­ nolicenia orzecznictw a. L u k a pow yższa zo stała w p ra w d zie obecnie w y p ełn io n a w głosow anym orzeczeniu z dn ia 23.XII.1970 r., je d n ak ż e n a d a l pozostaje a k tu a ln y pogląd M. P iek arsk ieg o , że odrzucenie za ża le n ia, ja k o spóźnionego, stanow i p rz e ja w zbytniego fo rm a liz m u i sprzeciw ia się zasad zie ekonom ii p ostępow ania, skoro n a ­ leży jednocześnie przyw rócić te rm in do je g o w niesien ia, co u suw ałoby sk u tk i u c h y ­ b ien ia te rm in u i niw eczyłoby rzekom ą p o d sta w ę o d rzucenia zażalenia.

Z ag ad n ien ie je s t w ięc n a d a l o tw arte , a jego złożoność p rze m aw ia w pełn i za koniecznością liberalnego u sto su n k o w a n ia się do ew e n tu aln eg o b łę d u p ełn o m o cn i­ ka, gdyż p rze p is p raw n y i jego w y k ła d n ia w orzecznictw ie oraz w d o k try n ie s tw a ­ rz a ją „p u łap k i procesow e”.

O czyw iście nie je s t to je d y n y p rz y k ła d tra fn o śc i głosow anego orzeczenia. M ożna by np. w sk az ać ta k ż e na budzące w ątp liw o ści w p ra k ty c e zagadnienie, czy od r e ­ w izji w sp ra w ie o ek sm isję p o b ie ra n y je s t w pis stały. W ątpliw ości p o w stały z te j przyczyny, że § 15 rozporządzenia R ady M in istró w z dn ia 13.V I.1967 r. w sp raw ie o k reślen ia w ysokości w pisów w sp ra w a c h cyw ilnych (Dz. U. N r 24, poz. 111) w y ­ m ienia je d y n ie w pis sta ły od pow ództw a, gdy tym czasem poprzednio obow iązujący p r z e p is 16 sta n o w ił w yraźnie, że w p is sta ły p o b ie ra się w je d n o lite j w ysokości od pow ództw a i od rew izjk W ątpliw ości ro z strz y g n ęła dopiero u ch w a ła S ądu N ajw y ż­ szego z d n ia 28.XI.1969 r. I II CZP 84/69 17, a do czasu jej opublik o w an ia sądy z r e ­ guły p rz y w ra c a ły te rm in do uiszczenia w p isu stałego, jeżeli ad w o k a t n a sk u te k o dm iennej w y k ła d n i n ie u iścił go przy w n ie sie n iu rew izji. M ożna by rów n ież w s k a ­ zać na rozbieżności poglądów w sp ra w ie biegu te rm in ó w do złożenia sk a rg i o w znow ienie 18 itp.

IV

W codziennej p rak ty c e n ie w ą tp liw ie p o w sta w a ć b ęd ą n ie jed n o k ro tn ie sy tu a cje, w k tó ry ch pogląd p ra w n y a d w o k a ta p rzy sto so w an iu przepisów procesow ych b ę ­ dzie o dm ienny od stan o w isk a sąd u orzekającego. G łosow ane orzeczenie stanow ić b ę ­ dzie p o d sta w ę do usunięcia u jem n y ch sk u tk ó w , ja k ie z tej przyczyny m ogą p o w stać dla stro n y re p rez en to w an e j przez ad w o k a ta . N ależy je d n a k po d k reślić z całym naciskiem , że zasady p rzy ję te w orzeczeniu m ogą m ieć zastosow anie je d y n ie w w y ­ ją tk o w y ch w y p ad k a ch i w żadnym raz ie n ie m ogą prow adzić do e k sk u lp o w an ia błędów procesow ych w yw ołanych zw y k łą n ieznajom ością praw a.

K arol P o trzo b o w ski

i« A r t . 47 p r z e p i s ó w o k o s z t a c h s ą d o w y c h w s p r a w a c h c y w i l n y c h (D z. U . z 1961 r . N r 10, p o z 57). l? C S N C F n r 7—8/1970, p o z . 124. 18 m. S a w c z u k : W z n o w ie n ie p o s t ę p o w a n i a c y w i l n e g o , W a r s z a w a 1970, s. 108—119.

3 .

Je d n o stk i gospodarki uspołecznionej stę p o w an ia w edług przepisów o w y ­ m ogą dochodzić zw ro tu kosztów po- n ag ro d zen iu ad w o k a ta, jeżeli w po

-* O p u b l i k o w a n e w O S P i K A 1971 r ., p o z . 7—8, p o z . 144. D o t e g o p o s t a n o w i e n i a z a m i e s z ­ c z o n a z o s t a ł a w t y m s a m y m z e s z y c i e ( s tr . 342—343) k r y t y c z n a g lo s a a d w . Z . K r z e m i ń s k i e g o .

№ 1 (169) Prasa o a d w o k a tu r z e 95

stę p o w an iu p rzed sądem (lub przed p ań stw o w y m b iu rem n o ta rialn y m ) są przez rad c ę p raw n eg o rep rez en to w a­

ne, tzn. gdy ra d c a p ra w n y w ich im ie­ n iu w p o stęp o w an iu działa. Sam o zaś złożenie przez je d n o stk ę gospodarki u sp ołecznionej p ełnom ocnictw a udzie­

lonego rad c y p raw n em u , m ającego z n a­ czenie um ocow ania do działania w j e j im ie n iu (art. 96 k.c.), stanow i do­

p ie ro p odstaw ę do rep re z e n to w a n ia m ocodaw cy. D opóki je d n a k rad c a p r a ­ w ny n ie zacznie d ziałać w im ien iu je d n o stk i gospodarki uspołecznionej, nie m ożna uznać, że je s t ona przez rad c ę p raw n eg o re p re z e n to w a n a i że m a z tego ty tu łu p ra w o dochodzenia zw ro tu kosztów p rocesu w w ysokości o dpow iadającej w y n ag ro d ze n iu adw o­ k ata.

M A S A O A D W O K A T U R Z E *

W ok resie przed VI Z jazdem P a rtii śro d o w isk a adw okackie w całym k r a ju p rz e ­ ja w iły du żą aktyw ność polityczno-społeczną. Dwom w ażnym w y d arzen io m w adw o­ k a tu rz e z tego czasu pośw ięciła uw agę „G azeta S ądow a i P e n ite n c ja rn a ” (nr 23 z d n ia 1 g ru d n ia ub.r.), rela c jo n u ją c łącznie w je d n y m a rty k u le pt. K ie ru n e k — sa m o rzą d n o ść tre ść o b rad P len u m N aczelnej R ady A dw okackiej z p aź d ziern ik a ub.r. o ra z przebieg o tw arte g o z e b ran ia P O P P Z P R przy R adzie A dw okackiej w W arsza­ w ie, odbytego w listopadzie ub.r.

S p raw o zd aw ca „G azety” p rze d staw ił głów ne w ą tk i r e fe ra tu program ow ego P re ­ zesa N RA d r a S. G odlew skiego, w ygłoszonego n a p le n arn y m posiedzeniu NRA (opu­ b likow anego w nrze 11 „P a le stry ” z ub.r.), k ła d ąc ak c en t n a te jego fra g m en ty , k tó re dotyczyły zad ań organów sam o rząd u adw okackiego oraz pośw ięcone były roli k r y ty k i w łonie ad w o k a tu ry .

Z re la c ji o p rzebiegu z e b ran ia P O P P Z P R przy R adzie A dw okackiej w W arszaw ie (pełne sp raw o zd an ie zostało o p u blikow ane w nrze 3 „B iuletynu In fo rm a cy jn e g o A d w o k a tu ry W a rsza w sk iej” z ub.r.) w y n ik a, że d y sk u sja zogniskow ała się w okół r e f e r a tu E gzekutyw y n a te m a t: „Z agadnienia now elizacyjne u sta w y o u s tro ju adw o­ k a tu r y oraz przepisów zw iązkow ych w aspekcie W ytycznych n a V I Z ja zd P Z P R .” Z aró w n o w referac ie, ja k i w d y sk u sji „postulow ano — zaznaczył sp raw o zd aw ca <3SiP, że konieczne je st zw iększenie u p ra w n ie ń sam orządu, do czego sk ła n ia ć po­ w in n a dojrzałość polityczna i o rg an iz ac y jn a środow iska adw okackiego.”

*

W ty m sam ym n u m erze „G azety S ądow ej i P e n ite n c ja rn e j” u k a z a ł się a rty k u ł Z d zisław a K r z e m i ń s k i e g o tp. D ojrzałość do zm ian, n aw ią zu jąc y w dużym sto p n iu do te m a ty k i podniesionej przez A u to ra w to k u d y sk u sji na p le n a rn y m po­ sied zen iu NRA w p aź d ziern ik u ub.r. P rzedm iotem k ry ty cz n ej oceny w a rty k u le s ta ły się w ew n ętrz n e n o rm y reg u la m in o w e w ad w o k a tu rze i in n e zjaw isk a, k tó re u tr u d n ia ją dalszy rozw ój i u sp raw n ie n ie p rac y zespołów adw okackich. A u to r pod d ał a n a liz ie szereg obow iązujących dotychczas rozw iązań o rganizacyjnych, urządzeń księg o w y ch , w aru n k ó w w y k o n y w an ia zaw odu itp. oraz w y su n ął p o stu la ty p rze p ro