Droga do beatyfikacji Rafała Chylińskiego

Joachim Roman Bar

Droga do beatyfikacji Rafała

Chylińskiego

Prawo Kanoniczne : kwartalnik prawno-historyczny 34/3-4, 215-218

M A T E R IA Ł Y DO H ISTO R II N A U K I I L IT ER A TU R Y P R A W A KA N O N ICZN EG O W PO LSCE

P ra w o K a n o n iczn e ; 34 (1991) nr 3— 4 j

DRO G A DO B E A T Y F IK A C JI R A F A Ł A C H Y LIŃ SK IEG O R a fa ł M elchior C h yliń sk i, fra n ciszk a n in uradiziomy n a początku s t y ­ cznia 1694 r. w e w s i W ysoczka w p a ra fii B uk k oło P ozn an ia, um arł dnia 2 grudnia 1741 r. w Ł a g iew n ik a ch k oło Łodzi. N a le ż y o n do ty c h osób m a ją cy ch być w y n ie sio n y m i n a o łta rze, k tórych proces do b ea ty fik a cji trw a ł ponad 200 lat. J eg o ży cie c e ch o w a ł heroizm , n ie b rak ow ało też cudółw d ok on an ych przez B oga za jego p o śred n ic­ tw em . Jego w sp ółb racia zak on n i r o z w in ę li o d p o w ied n ie sta ra n ia do u zy sk a n ia b ea ty fik a cji, a le w y n ik ty c h starań d oszed ł do sk u tk u d o ­ piero p rzy k ońcu X X w iek u . N iek o rzy stn e lo sy p a ń stw a p olsk iego o d ­ b iły się n e g a ty w n ie n a p row ad zen iu k o ścieln eg o procesu do b e a ty ­ fik a cji.

1. D o zakonu fran ciszk ań sk iego w stą p ił o. R a fa ł C h yliń sk i w K ra­ k o w ie w 1715 r. g d y już u k o ń czy ł 21 la t życia. P rzeb y w a ł w różnych k lasztorach fra n ciszk a ń sk iej p ro w in cji p o lsk iej, m ięd zy in n y m i w P io trk o w ie, W arce, P oznaniu, Pyzdrach, n a jd łu żej jednak w Ł a g ie w ­ nikach. W szędzie od zn aczał się g o rliw o ścią w sp ełn ia n iu p osłu gi k a ­ p ła ń sk iej, g łó w n ie jak o n iestru d zon y sp ow ied n ik . Pokorny, u m a rtw io ­ n y, d b a ją cy o ubogich, p rzy ja ciel n a jn iżej p o sta w io n y ch w h ierarchii sp ołeczn ej, już za życia u w a ża n y za św ięteg o , zw ró cił na sieb ie u w agę w iern y ch liczn ie p rzy b y w a ją cy ch do sa n k tu a riu m św . A n ton iego P a ­ d ew sk ieg o w Ł a giew n ik ach . S ła w a św ię to śc i o. R afała coraz bar­ dziej w z m a g a ła się p o jego śm ierci. L iczn e ła s k i upraszane za jego w sta w ie n n ic tw e m u B oga sk ło n iły w ła d ze za k o n n e i d iecezji g n ieź­ n ie ń sk ie j do p rzep row ad zen ia p rocesu in fo rm a cy jn eg o rozpoczętego w 1761 r., a w ię c w d w ad zieścia la t po zgon ie S łu g i Bożego. W p ro­ c esie zebrano o b fity m a teria ł na u d o w o d n ien ie h eroiczności cnót. P rzesłuchan o w ó w cza s 39 osób, chociaż ży ło w ó w cza s jeszcze w ie lu in n ych św ia d k ó w naocznych, gdyż o. R a fa ł p rzeżył tylko 47 lat.

2. Z godnie z ó w czesn ą procedurą w p ro w a d zen ie sp raw y (i n tro d u c­

tio causae) n a stą p iło dnia 29 m aja 1772 r., p o p rzestu d iow an iu w

R zym ie ak t p rocesu d iecezjaln ego. W la ta ch 1773— 1777 o d b y ł się p roces ap ostolsk i, w k tórym zezn a w a ły 63 osoby. N ie było w ięk szy ch tru d n ości z p rzep row ad zen iem tego procesu, m im o k lę sk p o lity c z ­ n y ch P o lsk i. W p raw dzie p ierw szy rozbiór P o lsk i n astąp ił w 1772 r o ­ ku, a le W ielk op olsk a w tym czasie jeszcze ta k ciężk o n ie o d czu w ała sk u tk ó w k lęsk n arod ow ych .

3. W dniu 31 m aja 1786 r. S tolica A p ostolsk a za tw ierd ziła p rze­ p row ad zon e procesy. O dtąd m ożn a b y ło rozpocząć p rzy g o to w a n ie akt

216

Materiały

4. W e fra n ciszk a ń sk iej P o stu la cji g en era ln ej w R zym ie n ie za p o m ­ niano jed n ak o sp raw ie o. R afała. W la ta ch 1824— 1826 r o zw in ą ł w R zym ie staran ia o b ea ty fik a cję o. A p olin ary P od olsk i, p ostu lator p ro ­ w in c ji p olsk iej. P raw dopodobnie d zięk i jego in terw en cjo m wydruko*- w an o przed 1830 r. u w a g i (a n im a d v e rs io n e s) gen eraln ego prom otora w iary. N ie doszło jednak do p rzygotow an ia od p o w ied zi a d w ok ata na te u w agi. K ult p ry w a tn y o. R afała trw a ł dalej, n a w e t p o w ięk sza ł się. W ierni n a w ied za li grób S łu gi B ożego w Ł a giew n ik ach . W w iek u X IX i X X u kazało się k ilka ży cio ry só w i w ie le a rty k u łó w w p rasie na tem a t św ią to b liw e g o kapłana — zakonnika. W 1906 r. k om isja k o ­ ścieln a pod p rzew o d n ictw em W in cen tego P op iela, arcybiskupia w a r ­ szaw sk iego, d okonała o tw a rcia tru m n y o. C h yliń sk iego.

5. Po 1918 roku, k ied y fra n ciszk a n ie n a n ow o rozpoczęli d ziałaln ość w Ł agiew n ik ach , w zn ow ion o ze stro n y odrodzonej p ro w in cji p o lsk iej u rzęd ow e kroki zm ierzające do u k oń czen ia procesu b e a ty fik a cy jn eg o . D ek ret K on gregacji O brzędów z 17 listop ad a 1926 r. p o zw a la ł na k o n ­ ty n u o w a n ie p rocesu w ed łu g norm K od ek su p raw a k a n on iczn ego z 1917 r. P o roku 1930 procesem o. R afała za ją ł się g o rliw ie i u m iejętn ie n o w y postu lator g en eraln y o. W ojciech T opoliński. P op arli go pro­ w in c ja ło w ie p o lscy (o. K ornel C zupryk i o. A n zelm K ubit). Spraw a została oddana w ręce dobrych a d w ok atów , a k o szty z ty m z w ią z a ­ ne p okryła p row in cja polska. Do w yb u ch u d rugiej w o jn y św ia to w ej w 1939 r. p rzygotow an o p raw ie całą p ozycję, czyli zbiór ak t p ro ­ cesow ych , celem p rzed sta w ien ia do d y sk u sji nad heroicznością cn ót o. C h yliń sk iego. N a w y su m m ariu sz ukoń czon o 22 k w ietn ia 1937 r., in form acja ze stron y P o stu la cji n o si datę 2 4 , czerw ca 1937 r., u w a g i g en eraln ego prom otora w ia ry są z dnia 11 k w ie tn ia 1939 r. O d p o w ie­ dzi a d w o k a tó w na u w a g i prom otora w ia r y n ie zdołano ju ż w y d r u ­ k ow ać przed w y b u ch em w o jn y . N oszą on e datę 6 k w ietn ia 1940 r. In n e d okum enty, dołączone do od p o w ied zi a d w o k a tó w b y ły n a d e sła ­ n e z P o lsk i do R zym u na pjocząitku 1939 r., a w ięc przed w y b u ­

[3]

Materiały

6. W je s ie n i 1939 r. zg in ą ł z rą k n ie m ie c k ic h n a Pom orzu p rze­ b y w a ją cy w P o lsc e postulator o. W. T op oliń sk i. S praw a procesu p o ­ n o w n ie zo sta ła zaw ieszon a. D opiero w 1945 r. pop row ad ził ją dalej n o w y postu lator o. A ntoni Riociardi. T ym razem proces w K o n g re­ g a cji O brzędów p o su w a ł się szybko. W stępna d ysk u sja (co ngregatio

a n ti p r a e p a r a t o r i a ) od b yła się 20 m arca 1945 r. D ruga d ysk u sja tzw .

p rzygotow aw cza (congr. praeparatoria) dnia 22 k w ie tn ia 1947 r. Z p o ­ w odu p ew n y ch n ieja sn o ści w a k tach trzeb a b yło odbyć jeszcze drugą sesję p rzy g o to w a w czą w dniu 11 m aja 1948 r. P o tem n astąp iła k o n ­ gregacja g en era ln a w dniu 22 m arca 1949 r. z u d ziałem pap. P iu sa X II. N a n iej zapadła decyzja o w yd a n iu d ekretu h eroiczności cnót, a sam d ek ret n o si datę 13 m aja 1949 r. Z ostał on ogło szo n y na p o ­ lece n ie pap. P iu sa X II w u rzęd o w y m p iśm ie S to lic y A post. A cta A po-

s tolieae S e d is (vol. 42 z 1950 r., s. 148— 151). P o w y ższy dek ret za m ­

kną! zasad n icze e ta p y procesu do b ea ty fik a cji. N a leża ło jeszcze przed ­ sta w ić S to licy A post. doku m en tację o cudach zd zia ła n y ch za p rzy ­ czyn ą o. R afała.

7. Posltulator o. W. T opoliński, p racu jący nad u k o ń czen iem procesu do b e a ty fik a c ji o. C h yliń sk iego, p rzeg lą d a ł ró w n o cześn ie dokum enty od n oszące się do ła sk u zy sk a n y ch u B oga za przyczyną S łu gi B o ­ żego. On też w y ty p o w a ł o d p ow ied n ie fa k ty do ap rob aty S to lic y A post. W p ro cesie a p o sto lsk im gn ieźn ień sk im z 1777 r. znalazł ob szern e d ow od y na n agłe u zd row ien ie z ciężkiej choroby Z ygm u n ta S ta n isz e w ­ skiego w sty czn iu 1764 r. S p raw ę tego cudu p rzed łożył o. T op oliń ­ sk i do zb ad an ia i zaop in iow an ia d ok torow i m ed y cy n y M adeyslkiemu, znan em u p o lsk iem u lek a rzo w i za m ieszk a łem u w R zym ie. Dr M adeyski p rzestu d io w a ł a k ta p rocesow e w ś w ie tle d zisiejszej w ied zy m ed y czn ej i w 1936 r. w y d a ł na p iśm ie opinię, że sp raw a ta m oże b yć przed­ sta w io n a w p ro cesie do b ea ty fik a cji. O. T op oliń sk i z pow odu w y p a d ­ k ó w w o jen n y ch i zgonu w P o lsce n ie m ógł p rzekazać sw em u n a ­ stęp cy w F o stu la cji op in ii dra M ad eysk iego o n agłym u zd ro w ie­ niu Z. S ta n iszew sk ieg o . D opiero postu lator o. A. Sanna o d k ry ł w arch iw u m P o stu la cji op in ię dra M adeyskiego, za in tereso w a ł się b li­ żej op isan ym fa k tem i op racow ał p ełn ą d ok u m en tację odn oszącą się do w sp om n ian ego u zd row ienia. W o k resie od m aja 1989 r. do lu tego 1990 r. w y d ru k o w a ł akta w ed łu g d zisiejszej p rocedury o b o w ią zu ją ­ cej w K on gregacji S p raw K a n on izacyjn ych . D y sk u sja nad p rzed sta ­ w io n y m cu d em do b e a ty fik a c ji od b yła się na zebraniu k on su lty l e ­ k arsk iej w m arcu 1990 r. D ała ona wynik* p o zy ty w n y . N astęp n e z e ­ brania w K on gregacji (teologów i k a rd y n a łó w ) ró w n ież w y p o w ie d z ia ­ ły się p rzy ch y ln ie w sp raw ie p rzed staw ion ego przypadku cudow nego

218

Materiały

B ibliografia:

1) S. Ritiuum Congr., G nesnen. seu V arsavien ., ... R ap h aëlis O hyliń- sk i, P o sitio super v irtu tib u s, R om a 1940.

2) G n esnen. seu V a rsa v ien R ap h aëlis C h yliń sk i, Super dubio: A n co n stet de m ira cu lo ..., R om a 1990.

3) L. J. B ern atek , C zcigodny sługa B oży R a fa ł C h yliń sk i, Łódź 1982. O. Joachim Roman Bar OFMConv.