• Nie Znaleziono Wyników

Programm des Königl. Gymnasiums zu Bromberg

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Programm des Königl. Gymnasiums zu Bromberg"

Copied!
36
0
0

Pełen tekst

(1)

beS

Mönigí. ^^mnafütmê ju Bromberg,

womit jur őffrntlid)en

ÿriifitng ber Sdjüler

ben 22 îinb 23 ^eptemßer 1862, borgens ti он 8 ԱՀր «6,

unb jur

ben 23. September, ^lndjmitfags 3 ^tjr, einíabet

Dr. ä. ՅԼ Hrlttlutríif, director bež ©gmnafiumš.

Onagro 3 n Ș a í է :

1) l)e adverbiis a verboruui participiis et ab adjectivoruin comparative atque superlativis formális. Som Ober»

letter 3«nuêío№8fi.

2) S^nlnadjddjttit. Som ¡Director.

іВгошбегд, 1862.

Suájbruäerei tion g. gifler.

(2)

I ІМ. КОРЕИ; ;u<A w Toruniu

(3)

De adverbiis a verborum participiis et ab adjectivorum comparați vis atque super-

lativis formatis.

duodecim annos, quuni earn provinciám suscepisseni, սէ gymnasti noștri annalibus disputationem praemitterem, qiiaestionem de adverbiorum for- matione instituíam elegi, poliicitus, si iteram accasio similis disputalionis emit- tendae mihi oblata esset, me rationem expositurum esse, qua adverbiorum grados, quos dicunt, comparativos et superlativos formentur. Cui materiae intentos plores reperi adverbiorom formas, quae quidem revera comparationem signi­

ficant, sed non adverbiorom comparativi et superlativi sont. Novo polios ad­

verbiorum generi hae formáé attribuendae esse mihi sunt visae et quidem e о rum, quae ab adjectivorum comparativis oriuntur. Quo factum est, ut prius- quam in adverbiorom comparationem cl. superlationem inquirerem, indagare statuerem, quomodo ab adjectivorum comparativis el superlativis adverbia for- marentur. Quoin mihi praeterea occurrerent adverbia, a verborum participiis derivata, intellexi, me duo adverbiorum genera in ilia disputatione de eorum formatione edita omisisse. Idierco occasionem, etiam de horom adverbiorum fdrmatione disputandi, libenter arripio et primum de adverbiis, quae a verborum parlicipiis nascuntur, turn de adverbiis a comparativis et superlativis formális disseram.

Pars pri oí*.

De adverbiis a verborum participiis formális.

Si adverbiorum a participas derivatorum forinalionem contemplad erimus, nihil fere in veniemus, quod solis hujusce generis adverbiis proprium sit: nam

i

(4)

tertiae declinationis, ita ut participiorum genitivi pluralis numeri terminatio rov mutetur in rog, eodem manente accentu, qui genitivo inscriptus erat. Quare omnia haee adverbia accentu, quem vocant, aculo in syllaba penultima notantur.

Majoris momenti esse videtur, indagare, a quibusnam potissimum participiis ad­

verbia orianlur, quaeque a singulis scriptoribus usurpentur : cui rei in hac quaestione elucubranda plurimum animum adverti.

Iam scriptorum locos deinceps alFeram, eo quidem ordine, ut adverbia ab iisdem verbi temporibus formata componam simul que adnotem, quibus in libris quaeque adverbia inveniantur.

1. Adverbia a praesentis activi participio formata.

A praesentis activi participio modo supra definito plura quidem adverbia formantur, sed ne unum quidem exemplum apud poetas legi épicos, plura tarnen in poetarum scenicorum libris, quae státím enumerabuntur :

sic оѵт rog saepius legi tur, eadem semper signiiicatione, quam latini verbis

„re vera“ dénotant:

execvog ovrrog ei ov. Aristoph. Plut. 82.

övcrog yap ¿от i nXovoíocg änaoiv rppiiv eivai. ibid. Plut.286.

ei'nep Àe'yeig öviгод ov таѵт аАтрОтр ibid. Plut. 289.

rvcpÀog yàp oVTtog eoTÎ. ibid. Plut. 403.

xàyro pièv ropir/v, i'I-eiv cpíÁovg ôvrrog ßeßaiovg. ibid. Plut. 837.

препоѵт rog signilicans „justo modo“ legitur:

npogveípiaoO-aid¿ npenóvrrogтоТоі Oeoloivтгоѵ ópvíO-rov. Aristoph. Aves 563,

¿À&ròv (У eig dófjovg ¿<pe от o g

oxevp iTçenóvTtog oro pi. ¿pió v xaO-áipopiai. Eurip. Rhes. 202.

âșxovvTtog latinorum „satis“ occurrit:

xei o pix ÿ e yoi pi. л«vi av архоѵѵтгод eyoi. Eurip. Нес. 315.

...boti 0- аіріѵХготатоѵ

хроттрр Oâvooevg, ¿.rppiá т àpxovvirog O-paovg. Eurip. Rhes. 495.

ê^apxovvTtog: рріотгртаі ii ¿¡¡apxovvrrog. Aristoph. Jian. 379.

ci p e ox ¿v t ro g in Euripidis trago ediis bis iegitur:

ei'coi тай àpeoxóvirog nóXig yds leXei. Eurip. Iph. P. 450.

ei Tiãoi tavтóv лpãy pi àpeoxóvrrog eyei. ibid. ibid. 567.

(5)

3

Ջ. A participii praesentis forma passiva.

A participii praesentis forma passiva unum tantum inveni adverbiam deri- vatum: emaiálveos, quod apud poetas épicos saepe legilur, íiunquam vero ab Aristophane aut Euripide usurpatur, et quidem significatione eadem, qua latinorum

„prudenter“ adhibetur :

ехтоохіеѵ de' Åevxoi òdóvteg e/ov eu xàt. ¿пизтареѵсод. Homer. 11. 10. 265.

Тт/Aèpayov de ov ne'pipov enter a alvóig, ib. Od. 5. 25.

žge'ooe д епіотаре'ѵсод. ib. Od. 2. 245.

pv&ov, соg о г doidòg, ¿nieta pev со? хате'Ае^ад. ib. Od. il. 368.

епепа де dópnov ¿nier а/.levat? тетѵхоѵто. ib. Od. 12. 307.

ov nore те'хтсоѵ £éoaev ¿ncoiape'vcos. ib. Od. 17. 341.

o Ժ՜' dyopevcov

atipa те xal /léya velítog ¿nioiapévcog xarénavoe. Hesiod. Theog. 87.

xal paxpòv en іота p ev a g dó pu nîjAai. Qu. Cal. 7. 609.

3. A participio perftecti secundi activi.

A participio perfect! secundi activi derivatur adverbiam eíxorrog, quod uni- cum hujus generis adverbiam in Arislophanis et Euripidis exstat carminibus, apud poetas épicos ñeque illud еіхотсод ñeque aliud simile legitur.

et Ѳ ас iov ¿ve'yeig, еіхотсод ye, v g Jía. Aristoph. Plut. 1022.

gpelg yàp. co ndvreg автор Aòyiov xaidpyopev тíj nóAei ypt/oĺpcov.

еіхотсод, ¿nel yAidcõoav dyAacog eO-peipe' pe. ibid. Lys. 639.

àràp g npócpaaíg ye, v g zlí՝, e ¿хотmg ¿/et. Ibid. Tliesmophor. 213.

отeg Oeototv ey&póg etp о их еіхотсод. ibid. E quitt. 34.

...loùioioi

ßdpßapoi Нѵоѵві did iovi еіхотсод

ßovAoivi àv vpdg ndviag e^oÀcoAevat. ibid. Pax 411.

a&e'veiv іоletov pãÀÀov еіхотсод eyei. Eurip. Ipli. P. 880.

ydAa loxevoiv e ¿хоты g íivpoupe'voig. ibid. Нес. 400.

Semel etiam invendur adverbium d papói mg. Eur. Med. 1182.

dAX dpapôicog lýúvdeopa ypvodg eí'/e.

(6)

4. A perfect! passivl participio.

Plura adverbia a perfecti passivi participio inveniuntur formata, praecipue in Aristophanis et Enripiáis libris, poetae autem epici unum tantum huj us generis adverbium usurpant: èaevfiéras, cujus compositum èneoov fieras legitur in Ou.

Smyrnaei libris. Prius illud saepe redil in Homeri carminibus, sic:

ot ď è'o՜/օրւ o uâyrjS, dreą r ey ér or io èoovfiéras. Hom. II. 3. 85.

as food fieras efiáyorro. II. 15. 698.

èaovfiéras ô? apa dôpnor è^ponÀíooarres dairvrro. II. 23. 55.

лелА^уог ÍI՝ ¿fiãoir í-o<>иfieras. II. 23. 364.

e <xXX èoovfiéras Âctß’ áel)՝Հօր. II. 23. 511.

avias ծ՝ ¿sovfieras лроерѵоаарег rynecpóvde. Od. 9. 73.

avroi danoßâries ¿осиfieras dópnov i'Áorio. Od. 14. 347.

Ex Enripiáis tragoediis haec alFerre possum exempla : e¿ та npày fiara

À e Áoy іо fieras nçàoooifii /ւսՀՀօր ŕj o&érei. Eur. Iph. A. 1010.

...лродедо/іео&а

rov oov Tipos àvdpòs ral fie fiayr) fieras vßpitpfie&a. Eurip. Jon. 808.

In Aristophanis comoediis inveniuntur:

y/óçec, npoßair èß pa fiéra s, a Kafiía, ßpadvreis. Vesp. 230.

xàt firjr xaՀօր у еот, a zliórvoe деспота, xexa p со fiér as ooc ттуг de ттуг ло/тлгуг éfié néfixparra. Acharn. 248.

àonáÇofiai ď, ôriß npoOvfias ŕjxere.

xal ovrreray fieras, xov хат e ß Áaxev fieras.

De adverbiis ah Aoristo secundo formális nihil proponere possum, quam- quam seio, talia exstare, sicuti тѵ y órras: sed cum in libris a me perle dis ne unum quidem ejusmodi exemplum invenerim, salis sit, haec monuisse.

Pars altera.

De adverbiis ab adjectivoriim gradibus, quos dicuiit, comparativis et superlativis formális

Adverbia hujus generis duplici modo designar! possunt: nam aut comparativi et superlativi genus neutrum adverbii induit significationem, aut comparativi et

(7)

5

superlativi, a nomine adjective formați, terminado eodem modo in &$ mutatur, quo ab adjectivis adverbia, terminatione mutata, derivantur.

Duas igitur hujus quaestionis partes statuam, quarum prioré exemplis de- monstrabo, comparativi et superlativi genus neutrum adverbiorum modo adhiberi, altera pars comparativi et superlativi adverbia in cog exeuntia complectetur.

a. Comparativi et superlativi genus neutrum adverbiorum modo usurpatum.

Comparativi neutrum singularis numeri saepe adverbii fuugitur vice, ut neutrum comparativi &ãaoov a positivo та-հաs formali, id quod exempla ex car­

minibus epicis et scenicis sumpta satis ostendent:

sic: ocppa хе ճ-âoöov dyeípo/uev ó¡¡vv "Afirma. Hom. II. 2. 440.

ov ô'è O-ãooov AUrjvaír) enneiXat. ibid. II. 4. 64.

сод xev ti-а oo ov òXeti-pov Tteípall ïxyai. ibid. 11. 6. 143.

¡va tiãooov ix tf a i ég ПѵХоѵ. ibid. Od. 2. 307.

avi aq é fiol ¡ropné] v отрѵѵете латp íxeatiai ti-ãooov. ibid. Od. 7. 152.

ov yáptv dev p yl-a tiăooov. Soph. Oed. Col. 886.

x 6 tg oXetișov; ovyl ti-ãooov. Oed. В. 429.

олеѵотеоѵ égd ti-аттоѵ. Aristoph. Lysistr. 320.

Comparativos ti-ãooov quum more insólito formatus sil, pauca verba de illius generis comparalivis hoc loco addere juvabil. Gradu s igitur comparativus vel omnino notionis cujusdam gradado aut syllabis verbi augendis aut literis consonantibus amplificandis, quod quidem rarius fit, indicator. Prius illud com­

para tionis genus, quod augendis syllabis efficitur, minime ignotum est, quare de eo nihil addam. Alterum autem duplici modo perfici potest, dum consonaos aut duplicator, sicoti ab adverbio fiàXa comparativos pãÀÀov formatos est, aut in aliam sibi cognatam consonantem majore voeis impetu pronuntiandam mutatur, quo d comparationis genus in iis potissimum vocabuľis locum habet, in quibus consonaos, quae vocatur, muta duplex reddenda erat, quod Graeci maxime evitare studebant. Inde factum est, ut pro duplicata x, -/ et d- adhiberelur ос vel тт, pro yy-Ç» quemadmoduin a rayvg pro тaxymv. ti-àoowv et ti-ãooov for­

matom est; vocalis vero syllabae primariae producebatur, unde et tiâooov et naooov et similia accenlu no tantor intlexo. De hoc adverbio tiâooov Phrynichus haec adnotat:

(8)

Tá/iov oí "JEÀÃTfvev ov Xéyovoi. íl агт ov öt /гаХХоѵ fièv ovv "EXXr/ves то тег/iov,

&ÛTTOV öè ’Лттіхоі— quem ad locum Lobeckius adseripsit : Eodem, quo iile, sensu sunt Moeris, Herodianus, Thomas; contrariam sentit Lu cianus Soloec. 7.

226, quem non una ratione cum ceteris conciliari posse video; auxilio autem et correctione indigere ex eo judico, quod ñeque ipse banc comparativi formam sibi induisit, ñeque alius quisquam melioris notae scriptor, si a panels disce- dimus exemplis, librariorum ignorantia fortasse vitiatis, ut apud Hipp, de Mui.

Morb. 1. 2. 729 C. та/iov xal pãXXov, pro quo paullo ante Hãooov legitur.

Herodoto nunc 4. 127 pro illo тауѵтероѵ redditum est, constanți hujus scriptoris usu confirmatum. Hipparchi Pythagoraei auctoritas a Fischero commemorate ad Veil. 1. 78 non major est, quam vel Theanus Ер. 1. 55 vel Phalaridis Ep. 77.

Ex Atticis scriptoribus Piersonus Menandreum Xóyov vâyiov commémorât, eo loco positura, qui corruptelis cooperlus ñeque ab Heringa observ, pag. 250 satis expurgates est. In vulgari autem dialecto quanlopere hoc nomen viguerit, in­

númera Diodori, Plutarchi, Dionysii et aequalium exempla docent, quae sciens praetermitto.

Alia hujusce generis adverbialiter adhibita comparativi neutra sunt: xáxiov, è'Àaaoov, xáAÀiov, хоѵіротероѵ, multaque alia, quae omnia eundem relinent ac- centum, qui generi neutri comparativi adscriplus est; ñeque eum commutant, quod in nonnullis gradus positiv! neutris fieri solei: sic adjectivi -/áçutv ac- centus tenet syllabam antepenultimam, qui in ultimam migrat, si yaçùv adver­

bialilor sumitur ; simili modo differunt adverbialiter et àX^O-Èg adjective usurpatum.

Ilia comparativi neutra adverbialiter usúrpala his loéis inveniuntur:

елеі xàxiov лtv íh//nev ai äz o nov àel. Hom. Od. 19. 120.

et XX’ öre öi) (ľ ane nav âovpiyvezèg, Հ zai e Хао o ov. ibid. II. 10. 357.

елe i noXv záXXiov оѵтсо. ibid. Od. 3. 358.

xai тот e xovqxeieșov /іетеірсоѵее Фаи/zeooi. ibid. 8. 201.

Adverbia gradus superlativi plerumque in a terminări, et Ľlmsley ad Euri- pidis Heraclid. 543 his verbis: „Adverbia comparativi gradus plerumque in ov desinunt, superlativi in a, ut évöíxcog, ¿vöixmTsgov, ¿ѵ0іха>тата. Nostr. El. 224 Oùx ¿օ՜ծ՛ ötov Oíyoi/i av èvöixtoTE^ov. Or. 1513 evötzanat tľye Xa i/лои g ti ye тріптѵ/ovg Haveïv “ et Buttmannus in grainmatica contendil; sed addendum esse videtur, nonnunquam etiam singularis numeri neutrum superlativorum adverbiali

(9)

fungi signification^ quem usum pluribus exempiis ex carminibus Homeri sumptis confirmări videbimus. Sic лѵиатоѵ. ѵотатоѵ, ол'хттатоѵ, прытоѵ (топрапоѵ), nà/лпразтоѵ et прапютоѵ adverbiorum modo adhibentur :

/лѵпатт/рез пѵ/латоѵ те хат ѵотатоѵ ÿ/іатт гиде èÀoíaro doit Ipcneivýv. Hom. Od. 20. 116.

Åt/лы Ժ oi xitoi ov dav ťe tv x al пот/тоѵ t лит elv. Od. 12. 342.

Äyy ejidos, туѵ льготой ¿пуп elÅya A ytÅyr". U. 1. 319.

туе д ੠a v % ev èctl-e

прытоѵ. ene п а de aï/ла хат eyx.ata navra Åacpvaoet. 11. И. 176.

otov ote пры táv лер ¿/люуе'бО-уѵ cjpiÀÒtyri. 11. 14. 295.

ev Tpoly yap прытоѵ vлеи/ето хат хаге'ѵеѵаеѵ. Od. 4. 6.

ydrxag /név тот пproтov арід/луает. Od. 4. 411.

оплоте хе прсотоѵ neÅaoyg evepyéa vya. Od. 11. 106.

éneid y t on pro iov ¿уетѵат o iraid¿pareivýv. Od. 4. 13.

tod’ ¿ÅD-ыѵ t óпры iov. Od. 4. 159.

ouve xá o ov топрытоѵ cod àyányoa. Od. 23. 214.

vya? /тех nà/лпрозіоѵ ¿pvoaa/iev ètç cl Åa diár. Od. 4. 577.

vÿa /теv o uv ná/лпрсотоѵ à Zog ße'v&ogde epvaaav. Od. 4. 780.

vya /леѵ o óv ná/ілрсотоѵ ¿pvaaate ÿ neipóvde. Od. 10. 403 et 423.

In his exempiis топрытоѵ melius sub uno accentu scribii ur, quod in pluri- mis editionibus neglectum est, ut distinguatur а то лpânov; eodem modo scribitur rónpiv, ênínav. eninZéov. ¿néxeiva.

Praeterea legitur superlativus прытіатоѵ notatu maxime dignus, quod a superlativi forma прытое novus est derivatus superlativus.

olov ote прыстат ov ¿Åelnere пат pida yaïav. Od. 10. 462.

Apt é/ridt прозе ют ov enevoai о dla уиѵаіхыѵ. Od. 20. 60.

лир vuv /лот пр сот ют ov ¿vi /teyú рою ív y ev eolito. Od. 22. 491.

Multo saepius superlativi adverbiam in a terminalur, sic aid уюта, оі'хюга, ѵатата. пѵ/лата, прозе а. тапрыта, ná/лпрозта, opôn юта. m lilla que alia :

sic: dià xaÀcõv yàp о/л/патыѵ

aia%ютa Tpolav eÏÀe туѵ evâal/лоѵа. Eur. Нес. 440.

а/лс/рт de՝ deipyoi ßpoyoi y cav. ontog oïxtuna llàvoiev. Od. 22. 472.

y yàp llv At pldy vvv ѵатата Âtoßyoaio. II. 1. 232.

г/ ¿т ¿оз /лѵуо typaiv une pc/ла Åoют/iiyyvat ѵатата хат пѵ/лата. Od. 20. 13.

(10)

vvv voiaca detnvýoetav. Od. 20. 119.

varara rf òXÀvpevog coíovg faOeyfaro pviïovg. Batrachomyom. 92.

праса saepe a poetis epicis adverbialiter adhibetur eadem signification©, qua лрйтоѵ. sicut in universum nullum discrimen statui posse videtur inter ad­

verbia genen neutri singularis et pluralis numeri respondentia; ñeque inter npãca et Талсита discrimen indagare potui; nam hae notiones vicissim commu- tantur, quod ex sequentibus exemplis videre licebit :

ÔO ăp 'yldpyorog npãc èpßaoiXevev. II. 2. 572.

ОрбіХоуоѵ pèv л peor а ïXe. II. S. 274.

npãca prv eg nvXov èX íle. Od. 1. 284.

елеւ jte прыra Kínt) Åevx ¿acéa tivpóg. Od. 11. 221.

naveta pèv cánpaca xopvoeeiai. II. 4. 424.

po ipar ծ ovctvà tp)pi netpvypévov éppevat avdpav

ov xaxov, o vrie pèv èoOX.dv, гл y v r á uparta y évitai. II. 6. 489.

énei тánpcota néXaoO-ev. II. 12. 420.

nefas yap cánpaca Xtnãv ve'aç aptpieXtooag. II. 17. 612.

otov fuv eyà r an par èvópoa. Od. 1. 257.

Adverb ium пари par a nequáquam invent in Homeri Odyssea, quod duobus Hindis legi locis; sic invicem nápnpatov, cujus ex Odyssea jam supra plura memoravi exempla, nunquam, nisi omnia me fallunt, in Iliade reperi.

t ov xev dp nápnpara nap’ àyXaàpa rpe'poio. II. 4. 97.

octi pa пари paca Bear -ppfaaco nrtvtav. II. 17. 568.

Adverbio npànoiov respondei altera illa pluralis forma npánaca, quae legitur:

KáXyavia apararía xáx обoópevog npogéeine. U. 1. 105.

Néoiopa pèv npdiioca xal Tdopevija avaxia. II. 2. 405.

tpolvtl֊ pèv прасола pyt) ofta. II. 9. 168.

Ne'acopi pèv riporttoc a xal viàoi xvdog onafa. Od. 3. 57.

otfp faoi прасібса íle rã v іХаобор A ílfapv. Od. 3. 419.

avcòg riè прасібса ovßâcrfv eigaypixée&ai. Od. 13. 404.

Alia hujusce generis adverbia sunt ä p toc a. faarca, pfaia, pfataia: sic: опад о у арібіа уе'ѵрсаі. Od. 13. 365.

ov napapeveïg: facoca návcav. Aristoph. Pint. 440.

pąoca rov ßiov rpépei. Soph. Oed. 7?. 974.

ög de' хе ргрсат èvcavvop ßiov tv па Xa. p. fatv. Od. 21. 75

(11)

9

Prior superlationis forma fåora ab Atticis polissimum scriptoribus adhibetur, sicut et positivus pá&oç et comparativas (jącov: unde Gram matici novum posi­

tivem dérivant çâros; cujüs cum sínt plura exempla, sed tantummodo in genere neutro usúrpala, sane difficile est dictu, si tales formáé păov. nXeïbv. Xñov et similes legunlur, nimm eae sint genus neutrum grados comparativi an positivi.

Haec vero dijudicare non magni moment! esse vi d elu r հ nam Lobeek ad Phry- nich. p. 403 satis demonstravit, comparativos illos pňov, ildaoov. ýfaôv positivi modo adhiberi, unde recentiores Graeci ad earn ducii sint opinionem, ut pąog positivam esse puiarent et adverbium pàcog et comparativ um р«о'т epog fingerent, invitante adjective peiog. Eodemque loco Lobeck exemplis allaits ostendit, çáâiov saepe pro comparativo reperiri. Altera forma purtata ab Jonibus Usur­

pator, et facta est ex p^Z (pá, pea) sicut vița ex sese vipívepog et vipícov parit cf. Lobeck ad Phryn. p. 402.

Ь. Comparativi et superlativi adverbia in cog exeuntia.

Comparativi adverbia perraro in cog desinunt; nam in carminibus epicis ne unum quidem eorum exstat exemplum, et рапса tantum reperi in Aristophanis comoediis et in poetarum tragicorum, quos perlustravi, libris. Eodem vero modo formantur a comparativi genitivo pluráli, quo ab adjeclivis adverbia in cog exeuntia derivantur, quare omnia ilia adverbia, quia nullus comparativos ac- cenlu in postrema syllaba nolatur, paroxytona nominar! possunt.

In Aristophanis comoediis unicum illud evpwe'pcog observavi, quod legilur Lysistr. 419:

t ovtovv (4o daxtvXidiov) ot> rÿg p.eogp.ßpiag

¿Xílcdv yáXaoov, oոcog åv еърѵт ¿prog e%y.

In Euripidis tragoediis plura inveniuntur:

ք-պ Xîav ävco ßXe'cpapa npàg тсхѵасдед àyaycòv,

dXXct ососрроѵеотерыд, còg aôeXcpòv ovia. Iphig. A. 368.

oyfíoig <У ¿ліота&е'ѵте? evXaßeoiépcog ¿ftapváfneo&a. ]ph. Taur. 1340.

¿XX’ и y ¿voie av tvócxcotepcog, cppâoco. Heraclid. 544.

'Exâßrj pi ¿ncóXeo ovx ¿шоХео’, ¿XXà ¡¿eițovcog. Нес. 1097.

Apud Sophoclem unum tantum exemplum inveni :

¿XXà fioi ileal, ßiou боте ne'paoiv íi pùf дохи тс fieiôvcog è'^eiv, del

fiôyO-oig Хатреѵсоѵ roïg ônepiàtoig ßpoiröv. Soph. Oed. C. 104.

2

(12)

Ex duobus his postremo allatis adverbiis ^eigóvcog et fuióvcog magis dilucide quam ex aliis apparet, haec adverbia a comparativi genitivo pluralis numeri ita esse formata, ut postrema tantum consonaos v in s sit mutata.

De superlativi adverbiis in a>g desinentibus haec tantummodo afierre possum, quae Elmsley ad Eur. Heraclid. 543 dispulavit: Rarissime apud Atticos haec vei illa (adverbia) in ag terminantur. i-wro/umráwog Oed. 0. 1579 habet, ubi

¡•WTOficórocTOg exhibet Scholiastes. //uoryvoraTCog pro in Suppl.

Thuc. 967 legendám conjiciunt Reiskius et Marklandus. — Ex his colligi licet, pro superlativi adverbiis in <»g exeuntibus fere semper superlativi adverbia in « usurpata esse.

(13)

Kopernikańska

Ջ Փ u l и tt dj r i Փ t c ո.

——--- —'

I. ber 2liißßlL

í) @8 Derbient guerft erwähnt gu werben, baß ber Unterftügungê=;Berein ber огЬепНіфеп Serrer beâ țjieftgeit ©çmuaftumã, ber фаі]афІіф bereits im SaȘre 1857 in’S Seben getreten (f. bie ©фиіпафпфіеп für baS Зсфг 1856/57) unb feitbem паф ргоѵіфгі)феп Statuten vcr=

waltet worben ift, unter bent 25. februar 1862 von ben 9Jtiniftertt ber деіЩіфеп зс. Slngelegen- heiten unb beS Зппегп beftätigt worben ift. Sa ber Serein, wenn man auS ben bisherigen Erfahrungen einen ®фІи£ шафеп barf, für bie Ցսէսոքէ ziemlich bebeutenb gu werben ѵегфгіфі,

fo werben bie von ben hohen 9)iinifterien bestätigten Statuten hier voUftänbig mitgetl)eilt : Statuten für beu ^(nierllüüuiii^ - perein ber orbentíidfen Jeíjrer

ап bem JiŐtiigfidjen фр mua Iliim 311 ^Bromberg.

3)іе ипіегдеіфпеіеи Sehrer beS йопідііфеп ®iminafium8 hterfelbft hoben in ben legten Sahren wiebei'holt erfahren müffen, in теіфе հ^Փքէ bebrängte Sage Sehrerfamílien Ьпгф $obeê=

falle, теіфе |іф in ihnen ereignet haben, geraden finb. Um biefer 97оф unb Sebrängniß паф Kräften entgegenguwirten, haben fie [іф entȘhloffen, einen UnterftügungSverein für bie Sehrer beS Stromberger ©çmnafiuinS gu grünben. £)iefer S3 ereilt ift фаііафііф քՓօո gu $n=

fang beS 3ahre8 1857 iit’S Seben getreten. 91афЬет (іф bie ©runbfäfee, auf теіфеп er be«

ruht, ingwif^en bewährt haben, fo wirb er nunmehr паф folgenben Steftimmungen hiermit befinitiv conftituirt.

2*

(14)

Լ Pon bent Stoett itnb beit 3)lttgliebern be§ SBereinb.

§. 1. Set Untcrftüßungßverein bet огЬепШфеп Secret an bem копідііфеп ©pmnafium յո Bromberg hat ben ЗюесЕ:

1. bet bem Sobe eineß Secreté, іиеіфег bem Serein angehört bat, ober bei bcm Sobe ber grau ober ber SPittive eineß folgen ben Angehörigen jur Secfung bet Be=

gräbnißfoften eine Seiljülfe, beftebenb in einer feftbeftimmten ©elbfumme, ju ge=

mähren ;

2. ben SBittiven ber tierftorbenen Bereinßmitgtieber eine regelmäßige jährliche ®elb=

Unterftüßung ju gewähren;

3. ben SSitfiven unb Sßaifen oerftorbener Bereinßmitglieber, wenn fie fid) in befon»

betet Sürftigfeit befinben, Ьигф außerorbenttid)e Unterftüßung ju «ßülfe ju fórumén, fofertt bie gonbß bet Stiftung hrerju außreid)enbe Mittel gewähren.

§. 2. Slitglieber beß Sereinß finb :

1. bie unterzeichneten orbentlid)en Mehrer beß ©pmnafiumß;

2. £)rbentlid)e gehret, welche fünftighin an bem ®pmnafium angefteílt werben, folien nach bem @rlaß beß königlichen Slinifteriumß bet geiftlid)en, Unterrichts = unb 9RebicinaI=Pngelegenheiten о ont 25. Auguft 1857 91o. 12120 vocationßmäßig tier»

pflichtet werben, bem Serein fi<h anjuffließen unb bie ihnen паф ben Statuten obíiegenben geiftungen ju erfüllen.

§. 3. SBenn gehret, теіфе bem Serein angehört haben, auß bem Sehramt am htefigen

©pmnafium, fei eß in golge Serfeßung an eine anbere Anftalt ober in golge llebergangß ju einem anbern Beruf ober auß einer anbern Seranlaffung аи§|"феіЬеи, fo hören fie barnít auf, Plitglieber beß Sereinß ju fein unb »erlieren alle Bered)tigungen, теіфе ben Sereinßmit»

gliebern паф ben Statuten jufteßen, ohne begȘalb wegen ber etwa von Urnen bereits gegifteten Beiträge re. auf (Sntfd)äbigung Anfprudj ju haben.

§. 4. ՏօՓ wirb քօէՓէո Seljrern, теіфе auß bem I;iefígen gchrercoKegium auß irgenb einem ®runbc аи8]феіЬеп, geftattet, аиф ferner an bem gonbß für Segräbnißfoften ju parti»

ctpíren, menu fie fid) eine berartíge (Erhöhung ihreß Beitrages (§. 6.) gefallen taffen, baß fortan baß Alter, in тгіфет fie auß bem Kollegium аи8?феіЬеп, alß baß Alter beß ՅսէրւէէՏ jur Sterbecaffe angenommen wirb. Sie չս leiftenben Beiträge finb bann in vierteljährlichen Saten in ben elften афі Sagen jebeß Duartalß frei einjufenben.

SSenn Perfonen ber in biefem Paragraphen bezeichneten Art in ber (Erfüllung ihrer ВегЬіпЬІіфІеііеп ficȘ fäutnig erweifen, fo tonnen fie burd) einen Befd)luß ber Sereinßmitglieber ոս8ցօքՓ1օքք6ո werben, unb treten bann bie §. 3 bezeichneten folgen ein.

§. 5. äßenn Mehrer, теіфе bem Serein angehört haben, mit bet reglementßmäßigen Penfion, ober falls fie niegen mangelnben Sienftalterß auf eine folc^e поф піфі Ап)'ргиф haben, auß ben in bem ®efeße tiom 21. Suli 1852, §. 88, begeidpneten ®rünbeit ohne eine і'оіфе in ben Sußeftanb verfeßt werben, fo bleiben fíe Plitglieber beß Sereinß unb haben an allen ЭІефІеп beßfelben Апфеіі. Sagegen haben fie nur bie in ben §§. 6 — 7 Ье^еіфпеіеп Beiträge ju ï elften.

(15)

13

II. 8on bent gonbb für $egrä6nißtoften.

§. 6. Der gottbê, auê meinem auäfchließlicf) bie tn §. 1 9ło. 1 bezeichneten Unter«

ftüijungen ¿ur Decťung ber S3egräbnißtoften gewährt werben, wirb burch regelmäßige viertel«

jährlich pränumeranbo ;u leiftenbe ^Beiträge geb tí bet, welche nach her Sntne’fchen Sterblich«

feitStabelle unter ber Einnahme Don 3*/2 % Sinfen unb unter ber Einnahme eines mittleren 5llterèunterfchiebe8 §іѵі)феп Wann unb grau Don fünf Salden alfo normirt finb:

$ílter beä SJZanneS beint Eintritt in ben Serein : 3aí)re8beitraçj : big inclusive 30 3a^r... 2 £í)ír. — <Sgr.

über 30 big 35 Зф... 2 , 10 über 35 Ы8 40 Зф... - 2 , 20 , über 40 big 45 Зф...3 , 7%, über 45big 50Յօֆր... 4 über 50big 55 Зф...5 über 55 big 60 Зф... . 6 , 15

Sollte Semanb bei feinem (Eintritt in baß Kollegium ba§ 60. SebenSjapr bereits über«

fdritten paben, fo fann er an bem gonbS für Begräbnifjfoften nièpt mepr tpeilnepmen; faßte Semanb in biefem Sliter in ber §. 4 befprodjenen SSeife auß bem Kollegium außfcpeiben unb bei biefem gonbß fid) ferner gu beteiligen wünfdjen, fo japlt er bie für baß Sliter »on über 55 bi§ 60 Sagten normirten Beiträge.

Sie Beiträge fiitb oierteljäprlid) pränumeranbo in beit erften ad)t Sagen jebeâ Quartals gur Äaffe abgufüpren.

Sie Sßittrocn uerftorbener Bereinsmitglieber gaplen feine Beiträge.

§. 7. Söenn ber gonbß nid)t auSreicpt, um bei einem vorfommenben SobcSfall bie ben Slngepőrígen guftepenbe Unterftühung (§. 8) japlen ju fennen, fo muff ber feplenbe ©elbbetrag oon ben BereinSmitgliebern burd? aufjerorbentlicpe, für alle gleit pod? *u bemeffeitbe Beiträge aufgebracpt werben.

äßittwen oerftorbener BereinSmitglieber haben auep tu biefem gafl niefjt beigufteuern, wopl aber ber Seemann, wenn ber SobeSfall feine grau betrifft.

§. 8. Stirbt ein SOiitglieb beS Bereinß, ober bie grau ober bie Sßittwe eineß földjén, fo erhalten bie Slngepőrígen ober, fallß földje nidjt norpaiiben finb heg. nidjt am Drte fiitb, biejeitigen, weldjen bie Sorge für baß Begräbniff obliegt, gur Sed'uitg für bie Begräbnifjfoften fofort eine Summe oon fünfzig Spätem.

Saß Kuratorium (§. 19) ift pierbet ju einer ftrengen Prüfung ber juriftifdjen Segiti«

mation ber 3aplungS = Kmpfäitger nidjt oerpflidjtet, fonbern pat lebiglid) itacp feinem befielt Krmeffeit unter Berüdfidjtigung ber obwaltenben Umftänbe ju oerfapren.

§. 9. Sie Beftänbc beß gonbß finb, foweit bieß angänglidj, oerginßlicp unterjubringen, boep ift barauf Bebadjt ¿u nepmen, baff ftetS eine Summe non 50—100 Spätem baar nor«

panbeit ober aber fo ($. B. bei ber ftäbtifdjen Sparfaffe) untergebradjt wirb, bafț fie bei ein«

tretenben SobeSfäHen fofort biSponibel gemaept werben fann.

Sm fiebrigen gelten bie Beftimmungen beß §. 21.

(16)

III. $on bem gottbS jur Unterftü^ung bon äßitttoen unb Atúfen.

§. 10. ©er gonbS jur Unterftüßnng von äSittwen unb Söaifen befiel bereits ein Kapital von ungefähr 2300 ©Șlrn.*), über weld)eS baS OlăȘere auõ bem sub A. beigefügten ÄaffenHSjitract erteilt.

güt bie SermeȘrung biefeS (SapitalS ivirb nad) ben unten (§. 12) foígenben Seftim»

mungen (Sorge getragen werben.

§. 11. ©ie iaufenben (SinitaȘmen beS gonbS finb folgenbe:

1. ©ie Stufen beS §. 10 ȘejeitȘne-ten ©apitalS (gegenwärtig 100 ©Șir.).

2. Seb er neu aufgenommene ®d) filer Șat 1 ©Șir. 10 Sgr. Seceptionêgelb ju ent»

ridjten. hiervon fteȘt ben Servern bie äpälfte mit 20 <Sgr. ju. ©íefelben ver»

jid)teit hierauf ju fünften beS UnterftüßungSfonbS, weldjet ïünftig bief en Setrag bejieȘen wirb.

glad) gegenwärtigen SerȘăltniffen beläuft fid) berfelbe jâȘrlicȘ auf circa 48 ©Șir.

3. ©er ©¡rector beu ©ijmnafiumő, Weldfer eȘebein bie .ßälfte beê ad 2 erwähnten gtecețțtionSgelbeS bejog, bafür aber burd) cin jâȘrIid)eS gi,rum entfd)äbigt worben ift, jaȘlt vierteljährlich 2 ©Șir. 15 ®gr. jum Unterftüßung8fonb§.

4. §ür jebeâ Siilitairjeugniß, weldjeS ber ©irector befjufs SiuSweifcS für bie Se=

fâȘigung jum einjährigen ȘDlilitairbienft auSfteílt, wirb eine (gebüßt von 1 ©Bit.

erhoben, we(d)e ju bein UnterftütjungëfonbS fließt.

©tefe (SinnaȘme betrug biSȘer burd)fd)nittlid) pro SaȘr 20 ©l)ír.

5. Son ben UeberfcȘitffen ber beiben mit bem ©șmnafium in Serbinbung ftel;enben Sorbereitungéfíaffen werben jwei ©rittȘeile ju bem UnlerftüßungSfonbs ab geführt.

Sm SaȘre 1859 betrug biefer SlntȘeil 140 ©Șir.

6. ©ie SeȘrer be§ ®l)mnafiumS werben, wenn moglid), in jebem Sßinter in bem (Ș)i)mnafial=(Saaie Sorträge für gebílbete Greife vcranftalten. ©er Setrag beS ba=

für ju vereinnaljmenben pourrais foii nad) Slbjug ber Äoften ju bem Unter»

ftüßungSfonbS fließen.

©ie ju biefem SeȘufe im Saljre 1858 gehaltenen Sorlejuugen Șaten ber Stiftung circa 142 ©Șir. eingebracȘt.

7. ©iejenigen SeȘrer, welcȘe teilten folgen öffentlichen Sortrag balten wollen, ver»

pfliditen fid), eine ober einige Stunben in einer ber beiben SoibereitungSflaffen ju halten unb bau Honorar bafür, à (Stunbe minbeftenS 7‘/շ Տցր., ber SereinS»

taffe ju überlaffen.

finb Șierburd) burcȘfiȘnittlid) jâȘrlid) 96 ©Șir. eingenommen.

§. 12. Son bem jährlichen (gejammtbetrage ber in §.11 bejeitȘnetcn (SinitaȘmen wirb am StȘluffc beS SaȘreS nad) -Slbjug ber SerwaltungSfoften (§. 23) ein giinftȘeil unverfürjt ju bem (Stammcapital (§. 10) gofcȘlagen, wâȘreub bie übrigen vier gnnftȘeile ben gonbS bilben, welcȘer im foígenben SaȘre ju orbentlidjen unb außerorbentlidien Unterftüßungen nad) Maßgabe bet weiter unten (§§. 13, 16) foígenben Seftimmungen verwenbet werben faun.

*) ®a§ (Sapital ber Sßittwenftiftung betragt gegenwärtig fd)on bebeutenb mel)r, até oben angegeben ift, nam»

lid) nad) bem jeligén ®tanbe ber Staatêpapiere etwa 2880 Xtjír, Saffelbe fjat fid) bibi)er jäíjríid) burd)f<bnittíid) um 500 £í)ír. vermehrt.

(17)

15

2Ba8 nad) Veftreitung biefer Unterftüßungen non bem uerivenbbaren gonbê übrig bleibt, toirb gleichfalls bem Stammcapital (§. 10) gugefdjlagen.

Saffelbe gilt non außerorbentlicben Buwenbungen, ®efd;enfen, Segalen re., bie etwa bem Vereine gufließen füllten, falls nicßt bei ber Suwenbung auSbrücflid; anberweite Veftimmungen getroffen fein feilten.

§. 13. Slu8 bem nad) §. 12 in febern Saß« oermenbbaren gonbS ftnb gunädjft bie ben Sßittmen verdorbener VereinSmitglieber gu gewäbrenben jährlichen llnterftüßungen gu beden.

@8 erhält nämlid) jebe Sßittwe eines verdorbenen Vereinßmitgliebeß bon bem auf ben SobeSfaíl fclgenbcn Quartale an eine jährliche Sßenfion bon ©inljunbert ճէօէօրո.

Sßenn aber ber Veftanb beS oermenbbaren gonbê (§. 12) nicht auêreicbt, um ben bor=

hanbenen Sßittwen eine genfien in biefer £>ohe gu gewähren, fo wirb ber Veftanb unter bie borhanbenen Sßittwen ди діеіфеп Steilen bertheilt, fo baß, wenn in einem Saljre g. V. brei Sßittwen unb nur 200 5Щг. Veftanb oorhanben ftnb, jebe Sßittwe in biefem Saljte nur 06 Sblf- 20 Sgr. erhält.

§. 14. Sie genfien wirb in vierteljährlichen diäten pränumeranbo gegablt.

§. 15. Schreitet eine SBittwe gu einer anberweiten @1;е, fo wirb ihr bon bem ihrer Verheirathung folgenben Quartale an bie ^enfion entgegen.

§. 16. 9lußerorbentlid;e Unterftüßungen biirfen aus bem oermenbbaren gonb8 (§. 12) nur bann gegeben werben, wenn ben borhanbenen Sßittwen für ba§ laufenbe Saht bie bolle genfien bon 100 Sbkn. gefiebert ift. Sn biefem galle aber hat eS ber S3 erein als feine

^fließt gu betrachten, namentlich für bie Sßaifen verdorbener VereinSmitglieber, wenn fie ber llnterftüßung bebürfen, nach Kräften Sorge gu tragen unb fid) ihre (frgießmtg unb Vilbung angelegen fein gu laffen. Sollten foldte Sßaifen аиф bie %cutter oerloren haben, fo hat ber Serein fid) gu bemühen, bief eiben in fittlichen unb gebilbeten gamilien gegen Bewährung einer angemeffenen ^enfiou gur ©rgießung untergubringen. Зіиф befonberê bürftigen Sßittwen ber=

ftorbener VereinSmitglieber tonnen außer ber regelmäßigen ))enfion (§. 13) außerorbentlicße llnterftüßungen, fofern bieS bie borhanbenen fötittel geftatten, gewährt iveiben.

§. 17. lieber bie Bewährung außerorbentlicßer Unterftüßungen (§. 16) bähen fämmtlidje VereinSmitglieber gu befcßließen (§. 19).

IV. Son ber Scrfaffitng refp. Scrtvnltung bcS ScretttS.

§. 18. Sie gejammte Verwaltung be§ Vereins, fowie bie rechtliche Vertretung beffelben, inSbefonbere bei 51bfd)lteßung von VecßtSgefcßäften unb Verträgen, bei güßrung von fßrogeffen, fowie aud) bei földjén ©efcßäften, gu bereit Voltgießung fonft bie ®efeße (§§. 98 —109. I.

Stög. ճ.=3է.) bie 9lu8ftefiung einer Specialvollmacht verlangen, fteßt, foweit bie Statuten nicht ein 5lnbere8 beftimmen (cf. §§. 4, 17, 20, 23), einem (Kuratorium von brei 9)7itgliebern gu.

§. 19. Sn ben gälten, in welchen hiernach ber Verein felbft in Sßätigfeit tritt, nehmen an ben gu faffenben Vefcßlüffen nur bie bem Verein angehörigen Beßrer ber Slnftalt, mit 9lu8=

fcßluß bet in §. 4 unb 5 begeießneten Vtftglieber, Slntßeil.

(18)

(Den Borfia in ben konferenjen fiiért ber (Director, in beffen Sehinberung ber ältefte огЬепШфе Serrer.

(Die Befdjläffe werben паф Stimmenmehrheit gefaxt. 3m §alí ber Stimmeiigieidiheit giebt bie Stimme beê Borfiÿenben ben 9Iuêfd;ïag.

§. 20. (Daß (kuratorium befiehl auê bem (Director beâ kpniuaflumê ató Borfițjenben un b §toei bem Bercin angehörigen orbentlídjen Sehretn ber dlnftalt, von іѵеіфеп einer bie ®e=

քՓձքէր eineg Benbanten besorgt, ató Beifißern.

(Die Beifißer »erben am Sdjluffe ¡ebeë ЗаІ;гс§ für baS folgenbe von ben 3JHtgliebern beê Bereinê auê ben огЬепШфеп Sehrern ber 9lnftalt gewählt. 9ïufjerbem wirb alljährlid) ein Stellvertreter gewählt, юеіфег, wenn einê ber огЬепШфеп SDiitglieber Ьигф 91ЬіѵеіепЬеіі ober embere Umftänbe verhinbert ift, baffelbe ju vertreten h«t-

§. 21. (Da§ (kuratorium h«t inêbefonbere für bie fidjere Unterbringung ber kapitalien ju forgen unb h^bei bie gefeilteren Beftimniungen über bie Bertoaltung beê Bermogenê frommer Stiftungen überhaupt ju beachten.

§. 22. (Daß (kuratorium erläßt bie gahíungêamveifungen an ben Benbanten, юеіфег biefelben bent епіфгефепЬ auêjuführen фаі.

(Die фррофеіеп=(Documente unb anbere ЗВегфраріеге fínb in bem ©pmnaftal=91гфіѵе aufjubetoahren. ЗВегфраріеге, іѵеіфе au porteur lauten, fínb außer (kourê ju feßen, unb febeê SDcitglieb beê kuratóriumé pat ein Вег^еіфпі^ von ben Bummern biefer фаѵіеге auf«

jubelvahren.

3m Allgemeinen finb in Betreff ber kaffen»Bertoaltung anaîogtfcț) bie ՋՅօրքՓրէքէօո an»

juivenben, іѵеіфе für bie Benbanten ber ®pmnafial=(kaffen gelten.

Solíte fpäterhin bie ипепідеШіфе Bertoaltung піфі mehr möglid) fein, fo »erben für einen anjunehmenben Benvalter 3y3 % ber (Einnahme berber §onb§ aufgeworfen.

§. 23. Ваф bem Sdjluffe eineê jeben 3ahreê Çat bag (kuratorium ben Bereinêmit»

gliebern ín einer ju blefem Behuf« anjuberaumenben konferenj Вефпипд ди legen. (Die Вефпипд ift von bem Benbanten anjufertigen.

Bei ber Вефпипдёіедипд fínb ber konferenj аиф bie (Documente unb $ßertbpapiere, fo wie ber Baarbeftanb vorjujeigen.

SBenn 9í il её in Շրծոսոց befunben wirb, ertlieilt bie konferenj ©ефагде, worüber ein protocol! aufjunehmen ift.

§. 24. (Der (Director erftattet аЩп'Иф bem Л'опідііфеп fProvinjial = ^фиІсоНедіит in fPofen über bie Berhältniffe beê Betelné einen ïurjen Вегіфі, теіфет ein Sluêjug auê ber ЗаЬгеёгефпипд beijufügen ift.

2)

еёдІеіфеп wirb ber (Director in bem 3ahreê=íprogramm ber Ülnftalt über bie Sage beê Bereínê eine ïurje Вафгіфі geben.

§. 25. (Die £>berauffid)t über ben Berein fteht bem Попідііфеп ^rovinjial= ՏՓսԱօԱր»

gium in ÿofen ju.

§. 26. 9íbänberungen ber Statuten íönnen nur auf krunb eineê von ben Bereínê»

ntitgíiebern orbnungëmäftig gefaßten Ве|ф^её eintreten. 3)оф bebürfen Ьегдіеіфеп 9lbänbe=

(19)

17

ningen bet (Genehmigung Seitens bet königlichen SRinifterien bet geiftlidfen ic. Angelegen­

heiten unb beg. bei Snnern.

Bromberg, ben 19. ȘRovember 1861.

Dr. DrintjatM, ® ¡rector be« Äoniglidjcn ©gmnofiutn«. ßreba, Sßrofeffor. íédjner, ÿrofeffor ont йопідііфеп ©tjnmofiitm. SanuskotMi, Oberlehrer. Dr. Sdjönbetk, Oberlehrer.

Dr. Qoffmanit, ©ijmitafialíehrer. Ю. Somniljcr. íjcfftcr, ©gmnaftalíehrer. Aarg, ®gm- nafiaïlehrer. Dr. <6fiiitl)er, ®tjmnafialíehrer. Wilke, ©gmnafíaílehrer.

Sorftehenbe Statuten fűt ben Unterflü^ungSöerein bet orbentlidjen gehret am ®i;m=

nafium շս Steinberg tem 19. ȘRo'vember v. Ջ. werben auf (Griinb bet AHerhëchften Gabinete»

£)rbre vom 29. September 1833 (®efe|=Sammlung Seite 121) hiermit beftätigt.

Ser tin, ben 25. februar 1862.

(L. S.)

®er SJlinífler ber geifiíidjen, Unterricht«» unb 2Webicinaí»Slngelegenheiten: ®er 8Jíinifter be« Innern :

b. íBethmann-^oKlveg. ®raf ©djUieriit.

2) Saê vorige Зфиііарг würbe 9)?Шгооф, bett 25. September, mit bet Genjiir bet

©фіііег gef^íoffen. Sen Sag vorbei՛ tvitrben bíe im vorjährigen programme aufgefübrten Abiturienten enttaffen. Sie (Sntlaffungêrebe beë Unterzeichneten banbelte von bet Sebeutung beê Ueberfeßenè auê einer Sprache itt bie anbere. Sie alljaprlid) bei bet ßsntlafjung ber Abiturienten gu vertbeilenbe beuticpe Prämie, biefeêmal beftepenb auê ®d)i(ler’8 jämmtlidten Sßerfen, erhielt ber Abiturient ^ugo SBeije für einen Auffaß über baS Spema: ift bet Grunb, bajj ivit un jerem ®фіПег jo große Sewunberung, Siebe unb Serebrung geilen." Sie prämiirten Auffäße werben immer in ein bejonbereS Sud) eingetragen unb im ©фиіагфіѵе aujbetvapri.

3) Ser äßintereurjuS beg neuen Sdiuljapreê würbe am 3. October 1861 mit einem allgemeinen Gebete unb ber Seriejung bet (g^ulgejeße eröffnet.

4) SaB .ftrönungèfeft St. SRajeftät beê Äönigè am 18. October mürbe аиф von bent biefigen Gpmnafium in Gegenwart von іаттШфеп Seprern unb ben Sd;ülern ber vier oberen klaffen gefeiert. Sie geierlid)feit tourbe mit bem (Mange cined geiftlidien Siebeê eröffnet, worauf ber ипіег^еіфпеіе cine ÍRebe pü’lt über bie Grütibe, bie un§ beftimmen fontien, bie

^efte unferer Könige mitgufeiern. Buießt würbe bad von unferem ©efangleprer Steinbrunn componirte Äönigëlicb von bem SOtännenpor beê ©pmnnfiumê gelungen.

Sei Gelegenheit beê jtrônungêfefteê würbe ber Unter; eidmete аиф mit bem rctpett Abler»

őrben vierter klaffe becorirt.

5) Sie ^геііфтагргатіе, іѵеіфе ftatutenmäßig am 24. October vcrtpeilt werben joli, biefeê Sabr aber erft am 4. November vertbeilt werben tonnte, würbe bem Primaner V. leipziger guertannt ttnb beftanb auê ber großen Auêgabe beê <£>vrag von Orelli. Sie gcierlidifeit, ber bie Septet unb bie ՏՓս!րր ber beiben oberen Älafjen beiwohnten, würbe mit einem fingen Sortrag beê Unteigеіфпеіеп über ben SSertp unb bie Sotbwenbigfeit ber ^МфеіЬепреіІ eröffnet,

3

Cytaty

Powiązane dokumenty

ober mit anberen SBorten: her Шіеп{ф muß baë ipm von Slnberen Slitgetpeilte nur alë Slnlaß unb Slnftoß benußen, um auë рф bie ЗЬееп $u {фареп unb fepöpferiftj

TvipXóg wird oft übertragen, wie schon Soph. Die Hand wird so genannt Phoen. 1050: dip si vív оѵта гvtpXóv, тѵірХы бттіуоѵта — noôí. 834 ыд гѵсрХы noôi скрУаХрод si

Wir behalten dann eine Zahl aber nicht mehr übrig; dieses Nichtvorhandensein eines Zahlenwertes drückt man durch das Zeichen der Null (0) aus. Die Null ist also

müthige 3Bal;I Oiifolauö I. ju Staube дсЬгафІ. Sein jweiter ՕԽՓքօէցօր, S^ann VIII., eben térfélbe, теіфег einen тафіідсп .Raifer піфі mehr ertragen wollte

Song fellow pat քէՓ aué ben ЬеиЦ'феп ©іфіегп раи^афііф bícjenigen ju Wíuftern erwäplt, bereu SScrfe vorjugéweife einen fpmbolifírenben, е(еді|'феп,

SBenn іф тіф гафеп fann, fo mag’s geßßeßen, Фа§ meine Äroit’ auf’S фаирі ein grember feßt. &lt;So ftarf ift bief er £&gt;aß, baß іф піфі weiß, ФЬ er, ob meine

The stress, laid upon these compositions in the final examination naturally forces thé Latin master of the upper-classes to spend a good deal of his time upon this very

SlUein jeßt erßob fid) innerhalb 3talienž in bér Zircije felbft eine fartei für bie mißarteten 9íed)te bež Rônigž. Wit bem Streben nad) Befreiung ber Шгфе vom Staate ljing