• Nie Znaleziono Wyników

Podstawy Automatyki Wykład 13 - Układy bramkowe dr inż. Jakub Możaryn

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Podstawy Automatyki Wykład 13 - Układy bramkowe dr inż. Jakub Możaryn"

Copied!
29
0
0

Pełen tekst

(1)

Podstawy Automatyki

Wykład 13 - Układy bramkowe

dr inż. Jakub Możaryn

Instytut Automatyki i Robotyki

Warszawa, 2015

(2)

Układy z elementów logicznych

Bramki logiczne

Elementami logicznymi (bramkami logicznymi) są urządzenia o dwustanowym sygnale wyjściowym i dwustanowych sygnałach

wejściowych, których działanie (zależność wartości sygnału wyjściowego od stanu sygnałów wejściowych) opisuje określona funkcja logiczna.

Elementy logiczne są realizowane w różnych technikach, np. elementy elektryczne, pneumatyczne, hydrauliczne, o różnych parametrach sygnałów odpowiadających wartościom „0” i „1”.

Podstawowym działaniem projektowania układów z elementów logicznych jest tworzenie tzw. schematów strukturalnych, złożonych z symboli elementów logicznych informujących jedynie o rodzaju realizowanej funkcji logicznej (a nie o technice realizacji elementu).

Do realizacji dowolnie złożonych układów logicznych niezbędny jest zestaw elementów realizujących funkcje logiczne tworzące system funkcjonalnie pełny.

(3)

Układy z elementów logicznych

Do tworzenia algebraicznego zapisu dowolnie złożonych funkcji logicznych niezbędny jest odpowiedni zestaw elementarnych operacji logicznych, tzw. system funkcjonalnie pełny. taki zestaw tworzą funkcje

alternatywa, koniunkcja i negacja, zwany podstawowym systemem funkcjonalnie pełnym.

W praktyce większe znaczenie mają jednak systemy jednoelementowe.

Dowolnie złożone układy zbudować można wykorzystując tylko elementy realizujące funkcję NOR albo wykorzystując tylko elementy realizujące funkcję NAND.

NOR

y = a + b (1)

NAND

y = a · b (2)

(4)

Układy z elementów logicznych

1. Wg PN-78/M-42019 Automatyka,

przemysłowa.

Pneumatyczne elementy i układy dyskretne.

Symbole graficzne i zasady przetwarzania schematów

funkcjonalnych 2. Wg normy ”IEEE Standard Graphic Symbols for Logic Diagrams”IEEE Std. 91 - 1973

3. Wg normy branżowej BN-71/3100-01

“Binarne elementy cyfrowe. Symbole graficzne”

(5)

Przykłady pneumatycznej realizacji elementów logicznych

Element alternatywy

W elemencie tym energia sygnału wyjściowego pochodzi z energii sygnałów wejściowych – jest to element bierny (pasywny).

(6)

Przykłady pneumatycznej realizacji elementów logicznych

Element koniunkcji

W elemencie tym energia sygnału wyjściowego pochodzi z energii sygnałów wejściowych – jest to element bierny (pasywny).

(7)

Przykłady pneumatycznej realizacji elementów logicznych

Element negacji

Energia sygnału wyjściowego pochodzi z energii zasilania - jest to element czynny (aktywny).

(8)

Układy z elementów alternatywy, koniunkcji i negacji

Przykład 1: Zrealizować alternatywną postać funkcji zdefiniowanej w postaci tablicy Karnaugha.

y = x1· x3+ x1· x2+ x2· x4 (3)

(9)

Układy z elementów alternatywy, koniunkcji i negacji

Przykład 1: Zrealizować alternatywną postać funkcji zdefiniowanej w postaci tablicy Karnaugha.

y = x1· x3+ x1· x2+ x2· x4 (4)

(10)

Układy z elementów alternatywy, koniunkcji i negacji

Przykład 2: Zrealizować koniunkcyjną postać funkcji zdefiniowanej w postaci tablicy Karnaugha.

y = (x1+ x2) · (x1+ x4) · (x2+ x3) (5)

(11)

Układy z elementów alternatywy, koniunkcji i negacji

Przykład 2: Zrealizować alternatywną postać funkcji zdefiniowanej w postaci tablicy Karnaugha.

y = (x1+ x2) · (x1+ x4) · (x2+ x3) (6)

(12)

Układy z elementów logicznych

Do tworzenia algebraicznego zapisu dowolnie złożonych funkcji logicznych niezbędny jest odpowiedni zestaw elementarnych operacji logicznych, tzw. system funkcjonalnie pełny. taki zestaw tworzą funkcje

alternatywa, koniunkcja i negacja, zwany podstawowym systemem funkcjonalnie pełnym.

W praktyce większe znaczenie mają jednak systemy jednoelementowe.

Dowolnie złożone układy zbudować można wykorzystując tylko elementy realizujące funkcję NOR albo wykorzystując tylko elementy realizujące funkcję NAND.

NOR

y = a + b (7)

NAND

y = a · b (8)

(13)

Algebra Boole’a - przypomnienie

Aksjomaty algebry Boole’a koniunkcja

0 = 1 (9)

x · 0 = 0 (10) x · 1 = x (11) x · x = x (12) x · x = 0 (13)

alternatywa

1 = 0 (14)

x + 0 = x (15)

x + 1 = 1 (16)

x + x = x (17)

x + x = 1 (18)

Prawo przemienności

x1· x2= x2· x1 (19) x1+ x2= x2+ x1 (20) Prawo łączności

x1· (x2· x3) = (x2· x1) · x3 (21) x1+ (x2+ x3) = (x2+ x1) + x3 (22)

(14)

Algebra Boole’a - przypomnienie

Prawo rozdzielności mnożenia logicznego względem dodawania logicznego (x1+ x2) · x3= x1· x3+ x2· x3 (23) Prawo rozdzielności dodawania logicznego względem mnożenia logicznego (x1· x2) + x3= (x1+ x3) · (x2+ x3) (24) Prawa de Morgana

x1· x2= x1+ x2 (25)

x1+ x2= x1· x2 (26)

Prawo podwójnej negacji (podwójnego przeczenia)

x = x (27)

Na podstawie powyższych twierdzeń można tworzyć szereg innych zależności przydatnych przy przekształcaniu funkcji logicznych.

Symbole x , x1, x2, x3 w tych twierdzeniach mogą reprezentować zarówno pojedynczy argument jak i dowolnie złożoną funkcję logiczną.

(15)

Układy z elementów NOR, NAND

Budowa układów zastępujących elementy alternatywy, koniunkcji i negacji z elementów NOR lub NAND .

(16)

Układy z elementów NOR, NAND

Przykład 1: Zrealizować alternatywną postać funkcji zdefiniowanej w postaci tablicy Karnaugha, wykorzystując elementy NOR.

Eliminacja koniunkcji lub alternatywy, poprzez podwójne zanegowanie i wykorzystanie prawa de Morgana.

y = x1· x3+ x1· x2+ x2· x4=

= x1+ x3+ x1+ x2+ x2· x4=

= x1+ x3+ x1+ x2+ x2+ x4=

= x1+ x3+ x1+ x2+ x2+ x4= (28)

(17)

Układy z elementów NOR, NAND

ZADANIE: Zrealizować alternatywną postać funkcji zdefiniowanej w postaci tablicy Karnaugha, wykorzystując elementy NOR.

y == x1+ x3+ x1+ x2+ x2+ x4= (29)

(18)

Układy z elementów NOR, NAND

Przykład 2: Zrealizować koniunkcyjną postać funkcji zdefiniowanej w postaci tablicy Karnaugha, wykorzystując elementy NOR.

Eliminacja koniunkcji lub alternatywy, poprzez podwójne zanegowanie i wykorzystanie prawa de Morgana.

y = (x1+ x2) · (x1+ x4) · (x2+ x3)

= (x1+ x2) · (x1+ x4) · (x2+ x3)

= (x1+ x2) + (x1+ x4) + (x2+ x3) (30)

(19)

Układy z elementów NOR, NAND

Przykład 2: Zrealizować koniunkcyjną postać funkcji zdefiniowanej w postaci tablicy Karnaugha, wykorzystując elementy NOR.

y = (x1+ x2) + (x1+ x4) + (x2+ x3) (31)

(20)

Układy z elementów NOR, NAND

Przykład 3: Zrealizować alternatywną postać funkcji zdefiniowanej w postaci tablicy Karnaugha, wykorzystując elementy NAND.

Eliminacja koniunkcji lub alternatywy, poprzez podwójne zanegowanie i wykorzystanie prawa de Morgana.

y = x1· x3+ x1· x2+ x2· x4=

= x1· x3+ x1· x2+ x2· x4=

= x1· x3· x1· x2· x2· x4

(32)

(21)

Układy z elementów NOR, NAND

Przykład 3: Zrealizować alternatywną postać funkcji zdefiniowanej w postaci tablicy Karnaugha, wykorzystując elementy NAND.

y = x1· x3· x1· x2· x2· x4 (33)

(22)

Układy z elementów NOR, NAND

Przykład 4: Zrealizować koniunkcyjną postać funkcji zdefiniowanej w postaci tablicy Karnaugha, wykorzystując elementy NAND.

Eliminacja koniunkcji lub alternatywy, poprzez podwójne zanegowanie i wykorzystanie prawa de Morgana.

y = (x1+ x2) · (x1+ x4) · (x2+ x3) =

= x1· x2· (x1+ x4) · x2· x3=

= x1· x2· (x1· x4) · x2· x3

(34)

(23)

Układy z elementów NOR, NAND

Przykład 4: Zrealizować koniunkcyjną postać funkcji zdefiniowanej w postaci tablicy Karnaugha, wykorzystując elementy NAND.

y = x1· x2· (x1· x4) · x2· x3 (35)

(24)

Układy z elementów NOR, NAND

Zastępowanie wielowejściowych elementów NOR, NAND elementami dwuwejściowymi

(25)

Hazard statyczny

Na przebieg procesów przejściowych w układzie kombinacyjnym mają wpływ następujące czynniki:

nieskokowy charakter zmian wartości sygnałów występujących w układach rzeczywistych,

opóźnienia wnoszone przez linie sygnałowe przy przesyłaniu przez nie sygnałów,

opóźnienia wnoszone przez elementy przy przetwarzaniu sygnałów

(26)

Hazard statyczny

W układach kombinacyjnych wyróżnić można dwa rodzaje stanów przejściowych:

stany, w których zmiana jednego z sygnałów wejściowych nie powinna, zgodnie z równaniem opisującym działanie układu, wywołać żadnej zmiany na wyjściu,

stany, w których zmiana jednego z sygnałów wejściowych, zgodnie z równaniem opisującym działanie układu, wywołuje zmianę wartości sygnału wyjściowego.

hazard statyczny

Zjawisko polegające na wystąpieniu krótkotrwałych zmian wartości sygnału wyjściowego, w czasie trwania stanów przejściowych pierwszego rodzaju, nazywa się hazardem statycznym.

hazard dynamiczny

Zjawisko polegające na wystąpieniu dodatkowych zmian wartości sygnału wyjściowego w stanach przejściowych drugiego rodzaju, nazywa się hazardem dynamicznym.

(27)

Hazard statyczny

Hazard statyczny w zerach

y = (x1+ x2) · (x1+ x3) (36)

Przebiegi sygnałów w stanie gdy x2= x3= 0

Równanie układu bez hazardu

y = (x1+x2)·(x1+x3)·(x2+x3) (37)

(28)

Hazard dynamiczny

Rysunek :Ilustracja przyczyn powstawania hazardu dynamicznego

(29)

Podstawy Automatyki

Wykład 13 - Układy bramkowe

dr inż. Jakub Możaryn

Instytut Automatyki i Robotyki

Warszawa, 2015

Cytaty

Powiązane dokumenty

Schemat blokowy zarówno pojedynczego elementu jak i układu złożonego jest formą matematycznego opisu jego działania – jednoznacznie wyraża zależność sygnałów wyjściowych

Schemat blokowy zarówno pojedynczego elementu jak i układu złożonego jest formą matematycznego opisu jego działania – jednoznacznie wyraża zależność sygnałów wyjściowych

Takie układy przekaźnikowe nazywają się układami mostkowymi albo układami klasy H. Przykładem układu mostkowego

Do realizacji dowolnie złożonych układów logicznych niezbędny jest zestaw elementów realizujących funkcje logiczne tworzące system funkcjonalnie pełny... Układy z

Automaty, których postać funkcji przejść i wyjść nie zmienia się w czasie, nazywają się automatami o stałej strukturze; automaty, których postać funkcji przejść i wyjść

Ze względu na sposób przejmowania przez układ informacji o stanie wejść, wśród układów sekwencyjnych rozróżnia się.. układy asynchroniczne

Układy sekwencyjne czasowo zależne są układami bez sygnałów wejściowych; działają bez kontroli przebiegu realizowanego procesu. Układy czasowo-zależne realizują tylko

Układy ekstremalne - układy regulacji, których zadaniem jest utrzymywanie wielkości wyjściowej obiektu regulacji na wartości ekstremalnej (minimum lub maksimum). Przykład: