• Nie Znaleziono Wyników

Caªkowanie przez cz¦±ci i podstawienie.

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Caªkowanie przez cz¦±ci i podstawienie."

Copied!
5
0
0

Pełen tekst

(1)

Rachunek caªkowy funkcji jednej zmiennej.

Caªkowanie przez cz¦±ci i podstawienie.

Informacje pomocnicze:

Tablica caªek:

Lp. Wzór Uwagi

1. R dx = x + c

2. R adx = ax + c

3. R x α dx = α+1 1 x α+1 + c α ∈ R \ {−1}

4. R sin xdx = − cos x + c

5. R cos xdx = sin x + c

6. R tg xdx = − ln | cos x| + c x 6= π 2 + kπ, k ∈ N

7. R ctg xdx = ln | sin x| + c x 6= kπ, k ∈ N

8. R sinh xdx = cosh x + c 9. R cosh xdx = sinh x + c

10. R 1

cosh

2

x dx = tgh x + c

11. R 1

sinh

2

x dx = − ctgh x + c

12. R a x dx = ln a 1 a x + c a > 0

13. R e x dx = e x + c

14. R 1

x dx = ln |x| + c x 6= 0

15. R 1

cos

2

x dx = tg x + c x 6= π 2 + kπ, k ∈ N

16. R 1

sin

2

x dx = − ctg x + c x 6= kπ, k ∈ N

17. R 1

√ a

2

−x

2

dx = arcsin x a + c a 6= 0

18. R 1

a

2

+x

2

dx = a 1 arctg x a + c a 6= 0

19. R 1

x

2

+a dx = ln

x + √

x 2 + a

+ c a ∈ R

20. R 1

a

2

−x

2

dx = 2a 1 ln a+x

a−x

+ c a > 0, |x| 6= a

21. R f

0

(x)

f (x) dx = ln |f (x)| + c

22. R 1

ax+b dx = 1 a ln |ax + b| + c

23. R cos n xdx = n 1 sin x cos n−1 x + n−1 n R cos n−2 xdx n ≥ 2 24. R sin n xdx = − n 1 cos x sin n−1 x + n−1 n R sin n−2 xdx n ≥ 2 25. R √

x 2 + adx = 1 2 x √

x 2 + a + a 2 ln |x + √

x 2 + a| + c

26. R dx

(x

2

+1)

n

= 2n−2 1 (1+x x

2

)

n−1

+ 2n−3 2n−2 R 1

(1+x

2

)

n−1

dx n ≥ 2

27. R √

a 2 − x 2 dx = a 2

2

arcsin |a| x + x 2

a 2 − x 2 + c

1

(2)

Denicja 1. Niech f(x) b¦dzie funkcj¡ okre±lon¡ na pewnym przedziale I. Funkcja F (x) jest funkcj¡

pierwotn¡ funkcji f(x) na przedziale I, je»eli

F

0

(x) = f (x) dla ka»dego x ∈ I.

Denicja 2. Caªk¡ nieoznaczon¡ funkcji f(x) na przedziale I nazywamy zbiór funkcji:

{F (x) + c} gdzie c = const.

i oznaczamy j¡ R f(x)dx.

Twierdzenie 3. (Podstawowe prawa rachunku caªkowego)

Niech funkcje f i g b¦d¡ ci¡gªe na przedziale I oraz c ∈ R \ {0}. Wówczas:

a) R c · f(x)dx = c · R f(x)dx;

b) R [f(x) ± g(x)]dx = R f(x)dx ± R g(x)dx.

Twierdzenie 4. (caªkowanie przez podstawienie)

Niech funkcja f : (a, b) → R ma funkcj¦ pierwotn¡ F oraz funkcja ϕ : (α, β) → (a, b) jest ró»nicz- kowalna. Wówczas funkcj¡ pierwotn¡ funkcji f(g(x))g

0

(x) jest funkcja F ◦ ϕ oraz zachodzi poni»szy wzór na caªkowanie przez podstawienie:

Z

f [ϕ(x)] · ϕ

0

(x)dx = Z

f (t)dt, (1)

gdzie t = ϕ(x) oraz dt = ϕ

0

(x)dx.

Twierdzenie 5. (caªkowanie przez cz¦±ci)

Niech funkcje f i g b¦d¡ funkcjami ró»niczkowalnym na przedziale I oraz funkcja f

0

g posiada funkcj¦

pierwotn¡ w I. Wówczas funkcja fg

0

równie» ma funkcj¦ pierwotn¡ i ma miejsce tzw. wzór na caªkowanie przez cz¦±ci:

Z

f

0

(x)g(x)dx = f (x)g(x) − Z

f (x)g

0

(x)dx. (2)

(3)

Kilka prostych przykªadów

Uwaga 6. Metod¦ caªkowanie przez cz¦±ci mo»na z powodzeniem stosowa¢, gdy pod caªk¡ wyst¦puje iloczyn:

a) wielomianu z funkcj¡ sinus, cosinus, cyklometryczn¡, e

x

lub ln x;

b) iloczyn funkcji e

x

z funkcj¡ sinus lub cosinus (stosujemy dwukrotnie).

Przykªad 7. Stosuj¡c metod¦ caªkowania przez cz¦±ci oblicz nast¦puj¡ce caªki a) R x sin x dx =

f = x g

0

= sin x f

0

= 1 g = − cos x

,

Z

f g

0

dx = f g − Z

f

0

gdx =

−x cos x+R cos xdx = −x cos x+sin x+c

b) R (x

2

− 3x − 1)e

x

dx =

f = x

2

− 3x − 1 g

0

= e

x

f

0

= 2x − 3 g = e

x

= (x

2

− 3x − 1)e

x

− R (2x − 3)e

x

dx =

f = 2x − 3 g

0

= e

x

f

0

= 2 g = e

x

= (x

2

− 3x − 1)e

x

− (2x − 3)e

x

+ 2 R e

x

dx = (x

2

− 5x + 2)e

x

+ 2e

x

+ c =

= (x

2

− 5x + 4)e

x

+ c;

c) R x ln

2

xdx =

f = ln

2

x g

0

= x f

0

= 2 ln x ·

x1

g =

12

x

2

=

12

x

2

ln

2

x − R x ln xdx =

f = ln x g

0

= x f

0

=

1x

g =

12

x

2

=

1

2

x

2

ln

2

x−

12

x

2

ln x+

12

R xdx =

12

x

2

ln

2

x−

12

x

2

ln x+

14

x

2

+c;

d) R e

x

cos xdx =

f = e

x

g

0

= cos x f

0

= e

x

g = sin x

= e

x

sin x − R e

x

sin xdx =

f = e

x

g

0

= sin x f

0

= e

x

g = − cos x

= e

x

sin x− −e

x

cos x + R e

x

cos xdx + c . St¡d:

Z

e

x

cos xdx = e

x

sin x + e

x

cos x − Z

e

x

cos xdx + c,

dalej w celu wyznaczenia caªki R e

x

cos xdx post¦pujemy jak podczas rozwi¡zywania równania linio- wego:

2 Z

e

x

cos xdx = e

x

sin x + e

x

cos x + c,

wi¦c Z

e

x

cos xdx = 1

2 e

x

sin x + 1

2 e

x

cos x + c.

W przykªadzie tym skuteczno±¢ dwukrotnego caªkowania przez cz¦±ci otrzymujemy je»eli konse- kwentnie w obu caªkowaniach przez cz¦±ci funkcj¦ e

x

przyjmujemy za f lub g

0

.

Przykªad 8. Stosuj¡c metod¦ caªkowania przez podstawienie oblicz.

a) R (6x − 5)

3

dx =

6x − 5 = t 6dx = dt

= R t

3

·

16

dt =

16

R t

3

dt =

16

·

14

t

4

+ c ==

241

(6x − 5)

4

+ c;

b) R

1+x3x2

dx =

32

R

2x

1+x2

dx =

Z f

0

(x)

f (x) dx = ln f (x)

+ c =

32

ln |1 + x

2

| + c;

3

(4)

c) R 5xe

x2

dx =

x

2

= t 2xdx = dt

=

52

R e

t

dt =

52

e

t

+ c =

52

e

x2

+ c;

d) R cos 7xdx =

7x = t 7dx = dt

=

17

R cos tdt =

17

sin t + c =

17

sin 7x + c;

e) R

(x4xdx2−3)8

=

x

2

− 3 = t 2xdx = dt

= 2 R

1

t8

dt = 2 R t

−8

dt = 2 ·

−71

t

−7

+ c = −

27

(x

2

− 3)

−7

+ c;

f) R

2x1−x3dx2

=

1 − x

2

= t ⇒ x

2

= 1 − t

−2xdx = dt

= R

−(1−t)dt√

t

= R (−t

12

+ t

12

)dt =

11 2

t

12

+

13 2

t

32

+ c = −2(1 − x

2

)

32

+

23

(1 − x

2

)

32

+ c;

Cz¦sto mamy sytuacj¦, »e korzystamy podczas liczenia jednej caªki z kilku metod np. metody caªkowania przez cz¦±ci i podstawienie:

g) R arctg x dx =

f = arctg x g

0

= 1 f

0

=

1+x1 2

g = x

= x · arctg x − R

x

1+x2

dx policzmy teraz caªk¦:

Z x

1 + x

2

dx = 1 2

Z 2x

1 + x

2

dx =

Z f

0

(x)

f (x) dx = ln |f (x)| + c = 1

2 ln |1 + x

2

| + c, wi¦c

Z

arctg x dx = x · arctg x − 1

2 ln |1 + x

2

| + c.

(5)

Zadania

1. Sprawd¹, czy funkcja F (x) = (x

2

+ 5x + 1) cos x jest funkcj¡ pierwotn¡ funkcji f (x) = (2x + 5) cos x − (x

2

+ 5x + 1) sin x − 2013 w zbiorze I = R.

2. Sprawd¹, czy funkcja F (x) = x ln

x12

− 10 jest funkcj¡ pierwotn¡ funkcji f (x) = ln

x12

− 2 w zbiorze I = [1, +∞).

3. Wyznaczy¢ funkcj¦ pierwotn¡ funkcji f(x) = x

2

− 3, do której wykresu nale»y punkt (1; 3).

4. Wyznaczy¢ zbiór, w którym wykres dowolnej funkcji pierwotnej funkcji f(x) = 4x

2

− x jest wypukªy.

5. Korzystaj¡c z podstawowych wzorów na caªki funkcji elementarnych oblicz podane caªki nie- oznaczone:

(a) R x

2

dx; (b) R x

2

x + x

3

+ 4x − 1dx; (c) R 5x − 6x

2

+

1x

+ cos x + e

x

dx;

(d) R

dx

5

x2

; (e) R 3

x

dx; (f ) R

x2dx

x2+1

; (g) R 2

x

· 5

1−x

dx; (h) R sin

2 x2

dx; (i) R tg

2

xdx;

(j) R

exdx

3ex−2

; (k) R

4

x2+1

dx; (l) R

xx−x4x

3

x

dx;

(m) R

x−23

√ x2+45

√ 5x3 6√3

x

dx; (n) R

(x2−1)3

x

dx; (o) R

5

3x

4

x2+1

+

5

√3

cos2x

dx − cosh xdx;

(p) R

cos 2x

cos2x sin2x

dx; (r) R

1

sin2x cos2x

dx; (s) R e

x



1 −

ex−x2

 dx.

6. Korzystaj¡c z twierdzenia o caªkowaniu przez podstawianie oblicz:

(a) R

ex

ex+2

dx; (b) R x √

x

2

− 3dx; (c) R

x

3x2−2

dx;

(d) R

ln x

x

dx; (e) R xe

x2

dx; (f ) R (5 − 3x)

10

dx;

(g) R

2x+1

2x2+2x+5

dx; (h) R sin

3

xdx; (i) R

ex1

x2

dx;

(j) R

x dx

√16−9x4

; (k) R

sin x

3+2 cos x

dx; (l) R

cos(ln x)

x

dx;

(m) R (x

2

+ x) sin(x

3

+

32

x

2

)dx; (n) R

x2

cos2(x3+1)

dx; (o) R

dx

(x2+1) arctan x

; (p) R x

3

ln(x

4

+ 2)dx; (r) R

sin3x

cos x+1

dx; (s) R

sin x cos x

1+cos2x

dx;

(t) R

dx

cos2x√

tg x

; (u) R

1

sin x cos x

dx; (v) R

1

sin x

dx;

7. Korzystaj¡c z twierdzenia o caªkowaniu przez cz¦±ci oblicz:

(a) R x sin xdx; (b) R (x

2

− 3x + 4)e

−x

dx; (c) R

x

cos2x

dx;

(d) R ln xdx; (e) R 3

x

cos xdx; (f ) R

ln x

3

x5

dx;

(g) R x

2

sin xdx; (h) R e

2x

sin xdx; (i) R e

4x

cos 3xdx;

(j) R

x

sin2x

dx; (k) R x

4

ln xdx; (l) R xe

x

cos xdx;

(m) R (3x

2

+ 4x − 1) cos 4xdx; (n) R e

3x

sin 2xdx; (o) R x

3

ln

2

x dx;

(p) R

x arcsin x

√1−x2

dx; (r) R

x ln(√

1+x2+x)

√1+x2

dx; (s) R

x2sin x

cos3x

dx;

8. Oblicz caªki stosuj¡c wskazane podstawienie: : (a) R

1

ex+1

dx; (x = − ln t) (b) R x

2

1 − x

2

dx; (x = sin t) (c) R

dx

4

x3(1+√

x)

(x = t

4

);

5

Cytaty

Powiązane dokumenty

Jednakże, jeśli materiał współpracujących elementów jest w sposób naturalny intensywnie chłodzony, jak ma to miejsce w przypadku kół i szyn, wówczas niekorzystny

Wyodrębnia się wówczas zespoły „folklorystyczne” (najczęściej), niemal równie powszechne jest określenie się jako zespół „ludowy”, jedno i drugie określenie oznaczać

Nie ma zatem takiego Fp-świata, w którym prawdą jest, że „Książę Myszkin jest sierotą”, i który różni się mniej od światów wspólnych przekonań społeczności

Uwaga: Zabrania si¦ korzystania z innych materiaªów jak równie» dopisywania dodatkowych informacji.. dr Krzysztof ›yjewski Budownictwo L¡dowe; S-I

Uwaga: Zabrania si¦ korzystania z innych materiaªów jak równie» dopisywania dodatkowych informacji.. dr Krzysztof ›yjewski Budownictwo L¡dowe; S-I

Wówczas funkcja ma sprawdzać czy ten warunek jest spełniony i wykonywać operację tylko w

• Zadania z cz¦±ci drugiej równie» nale»y przygotowa¢ wcze±niej i b¦d¡ one rozwi¡zywane

Kiedy my´slimy, ˙ze funkcja nie b¸edzie ci¸ ag la lub nie wiemy wcale co mo˙ze si¸e zdarzy´ c, naj latwiej b¸edzie sprawdzi´ c kilka warunk´ ow koniecznych dla ci¸ ag