Życie w Izraelu i wyjazd do Ameryki - Ewa Eisenkeit - fragmnet relacji świadka historii [TEKST]

(1)

EWA EISENKEIT

ur. 1919; Lublin

Miejsce i czas wydarzeń Izrael, okres powojenny

Słowa kluczowe projekt W poszukiwaniu Lubliniaków, Izrael, Ameryka, okres powojenny, rodzina, śmierć męża

Życie w Izraelu i wyjazd do Ameryki

[Z Niemiec] pojechałam do Francji, [żeby] przez Francję jechać do Izraela. We Francji moja córka się urodziła, [kiedy] przyjechaliśmy w [19]47 roku do Izraela, moja córka miała 5 miesięcy. Nie było tak dobrze, najgorsze czasy, mojego męża od razu do wojska zabrali. Półtora roku był. Miałam troje dzieci, dwóch synów urodziłam w Izraelu, [zastanawiałam się], skąd będziemy [mieli pieniądze], wszystko było drogie i gimnazjum bardzo drogie, a ja chciałam uczyć dzieci. W [19]56 roku poszłam do ambasady amerykańskiej i zapisałam się na [wyjazd]. Myśmy się urodzili w Polsce, mój mąż [był] urodzony w Warszawie. Mówili, że 7 lat trzeba czekać, aż dostanę [wizę], bo najwięcej ludzi jechało z Polski. Po 5 latach, w [19]61 roku, przysłali [wiadomość], że możemy już iść do konsula i do lekarza na [badania przed wyjazdem]. Myśmy przyjechali tutaj do Ameryki w [19]61 roku, mój mąż miał dobrą posadę, wszystko, później zachorował [na raka] i umarł, miał 56 lat – zdrowy, silny chłop, w ciągu 8 miesięcy umarł… Moje dzieci tu się uczyły, mój syn jest lekarzem tu, w Ameryce. Kiedy mój mąż żył, ja nie potrzebowałam pracować. [Po jego śmierci]

pracowałam w laboratorium przy analizach krwi przez 12 lat, [potem] poszłam na rentę.

Data i miejsce nagrania 2006-11-22, Lake Worth, Ramat ha-Szaron

Rozmawiał/a Tomasz Czajkowski

Transkrypcja Agata Stolarz

Redakcja Justyna Molik