W NUMERZE m.in.:
• Dni Praszki • Pożegnanie Papieża •
• Ks. S. Gasiński na pogrzebie Papieża • Biesiada Ludowa •
• Certyfikat ISO dla Termopak-u • Z życia szkół i przedszkoli •
Numer 1-2 (45-46) / 2005 ISSN 1234-0251 Cena 1.50 zł
Z okazji "Dni Praszki" składam wszystkim mieszkańcom życzenia jak najlepszego zdrowia, radości życia, spokoju oraz samych pogodnych dni. z.ca Burmistrza Miasta i Gminy Praszka
Marian Ponichtera
DNI PRASZKI
Progrtun "O ki Praszki"
4.05.2005r.
9.00 - eliminacje konkursu „Wiedzy o Praszce" - M-GOK 11.00 - finał konkursu „Wiedzy o Praszce" - Muzeum
6.05.2005r.
9.30 - VI Minifestiwal Piosenki Dziecięcej dla Przedszkolaków Powiatu Oleskiego - M-GOK
19.00 - „Konstrukcje z kurzu i kamieni" - WIECZÓR POETYCKI AGNIESZKI KARLAK - BARTKOWSKIEJ Z MUZYKĄ MACIEJA KLESZCZYŃSKIEGO - M-GOK
7.05.2005r.
11.30 - ODSŁONIĘCIE TABLICY PAMIĄTKOWEJ NA BUDYNKU MUZEUM W PRASZCE 12.00 - WRĘCZENIE HONOROWEGO OBYWATELSTWA - Muzeum
12.30 - SESJA NAUKOWA - Muzeum
12.35 - RYS HISTORYCZNY PRASZKI - dr Z. Szczerbik - Muzeum w Praszce
12.45 - WOJNA ŚWIATOWA NA ZIEMI W1EIUŃSKIEJ Z PERSPEKTYWY 60 IAT - prof. St. T. Olejnik - Akademia Świętokrzyska im. J. Kochanowskiego w Kielcach, Filia w Piotrkowie Trybunalskim
13.10 - ROLA I ZNACZENIE MUZEÓW W OKRESIE PRZEMIAN USTROJOWYCH - U. Zajączkowska - Prezes Opolskiego Oddziału Stowarzyszenia Muzealników Polskich
13.30 - 25 LAT MUZEUM W PRASZCE - 1. Szczepańska - dyr. Muzeum w Praszsce 14.00 - OTWARCIE WYSTAWY - „Praszka na starej fotografii”
15.00 - MAJOWA GRA TERENOWA - dzikie trójki - gry i konkursy zręcznościowe - Kort S.M.
17.00 - Msza św. w kościele p.w. N.M.P. w intencji Praszki i jej mieszkańców 17.00 - PROGRAM ARTYSTYCZNY - Miejsko-Gminny Ośrodek Kultury
17.05 - „FAN" - Zespół tańca nowoczesnego z M-GOK w Praszka 17.15 - występ instrumentalny sekcji muzycznej z M-GOK w Praszce
17.25 - Teksty kabaretowe w wykonaniu TEATRU ŻYWEGO PLANU „ART.” z M-GOK w Praszce 17.45 - występ wiosenny ZESPOŁU WOKALNEGO „ISKIERKI" z PSP nr 2 w Praszce
18.00 - występ ZESPOŁU LUDOWEGO „PROSNĄ" z M-GOK w Praszce
18.40 - występ sekcji tańca ludowego oraz sekcji chóralnej ZESPOŁU TEATRU OBRZĘDOWEGO ze Strojca 19.15 - występ zespołu RYGLEWSK1-BAND
Imprezy sportowe
dn. 29.04 (piątek) godz. 9.00 Hala Sportowa "Kotwica"
Między wojewódzki Turnie] w piłce siatkowej szkoły średnie -chłopcy dn. 05.05. (czwartek) godz. 10.00 Stadion "Motor"
Turniej w piłce nożnej 6-osobowej chłopców szkoły podstawowe - kl.1V i młodsi dn. 06.05. (piątek) godz. 16.30 Hala Sportowa "Kotwica"
Turniej piłki siatkowej mężczyzn o puchar Burmistrza Fraszki dn. 10.05. (wtorek) godz. 10.00 Stadion "Motor"
Turniej w piłce nożnej 6-osobowej dziewcząt szkoły gimnazjalne i średnie dn. 11.05. (środa) godz. 10.00 Stadion "Motor”
Turniej w piłce nożnej 6-osobowej chłopców szkoły średnie kł. I-II
dn. 13.05. (piątek) godz. 17.00 Hala Sportowa "Kotwica" Turniej tenisa stołowego mężczyzn kategoria A zawodnicy zrzeszeni kategoria B - zawodnicy nie zrzeszeni do 40 lat
kategoria C - zawodnicy nie zrzeszeni 41-50 lat kategoria D - zawodnicy nie zrzeszeni pow. 50 lat dn. 14.05. (sobota) godz. 10.00 Hala Sportowa "Kotwica"
Mistrzostwa Opolszczyzny Weteranów w tenisie stołowym
2 Łl Życie Praszki
POŻEGNANIE PAPIEŻA
Praszka, te,ż żeg^afa
Me^/cie-ao Ptetyrzyma....
Po 26 latach przekazywania nauki życia odszedł od nas Jan Paweł II - Ojciec Święty.
Serca nam pękały, tak jak wielu milionom ludzi na świecie, płakaliśmy i gorliwie modliliśmy się za Jego Duszę. Przecież prosił w Kalwarii Zebrzydowskiej "...niech tam modlą się za mnie w tej Praszce...” Dni pożegnania były nie tylko pożegnaniem naszego rodaka, ale były ważną dla nas katechezą. Czerpmy z niej wolę zmieniania świata i uczucie własnego posłannictwa.
fl£odzf'e,i Ojca Souf^tc^o
„Przecież nie umarłem. To, co we mnie niezniszczalne, trwa."
Jan Paweł II „Tryptyk rzymski"
W ciągu ostatnich tygodni każdy z nas zmierzył się z własnym bólem i cierpieniem po śmierci Ojca Świętego Jana Pawła II.
Ostatnie dni tego Wielkiego Człowieka i Jego odejście obaliły banalny porządek rzeczy. Ludzie znaleźli czas na zadumę i refleksje o życiu, roli cierpienia i śmierci.
Trzeba pamiętać, że Ojciec Święty przez całe życie pokazywał nam wagę miłości i dobra, odkrył przed nami radość, jaką może nieść każdy kolejny dzień.
Całe życie Jana Pawła II, każde Jego słowo, zostawiło ślad w naszych sercach. Teraz my sami musimy się postarać, aby tych słów nie zatarł czas.
Ojciec Święty wiele wysiłku włożył w jednoczenie ludzi różnych wyznań, ras, obecnych lub niedawnych wrogów. Upominał się zawsze o słabszych, w sposób szczególny umiłował młodzież. Jakże ważne są Jego słowa: „Kochajcie ludzi młodych! Umiejcie ich wysłuchać! Umiejcie ich zrozumieć! W nich są skarby, ukryte i niewyczerpane, szlachetności i entuzjazmu.
Ukazujcie im(...) Boga - człowieka, naszego Brata!"
(Rzym, 21.02.1980)
Jan Paweł II zjednoczył młodych ludzi, pokazując jak wielką miłością ich darzy. Dlatego też właśnie młodzież żegnała Papieża Nowego Tysiąclecia w sposób szczególny. Również w całej gminie Praszka młodzi uczcili śmierć Ojca Świętego.
Na znak żałoby wszystkie szkoły wywiesiły flagi przepasane czarną wstęgą. W Zespole Szkół Ponadgimnazjalnych Sztandar Młodych pełnił wartę przy wystawie o Janie Pawle II i Księdze Kondolencyjnej, do której każdy mógł wpisać wyrazy żalu. Uczniowie Publicznego Gimnazjum oraz Zespołu
Szkół przy ul. Kaliskiej uczcili śmierć Papieża czarnym strojem. Dzieci z Wierzbia i Przedmościa do swych strojów przypięły białe lub czarne wstążki. Młodzież szkolna, mieszkająca w Kowalach, wzięła udział w Apelu Jasnogórskim i marszu ze świecami w dłoniach, ulicą Jana Pawła II. Uczniowie wielu szkół brali udział
ciąg dalszy na str. 5
Fragmenty wystawy w Publicznym Gimnazjum w Praszce
S Życie Praszki 3
TERMOPAK
Cwfyfrifat ISO 9001 a) XX
W roku 2004 firma wdrożyła System Zarządzania Jakością zgodnie z normą ISO 9001:2000. W grudniu 2004 roku audytorzy SGS Polska System Zarządzania funkcjonujący w firmie TERMOPAK ocenili jako spełniający najwyższe światowe standardy, czego dowodem jest przyznanie Certyfikatu CH05/007 w zakresie: projektowanie, produkcja, usługi i sprzedaż przemysłowych systemów pakowania i maszyn pakujących oraz maszyn do produkcji opakowań.
Uroczystość wręczenia Certyfikatu ISO 9001:2000 odbyła się dnia 21 stycznia 2005 kiedy to prezes firmy Henryk Cichoń odebrał Certyfikat z rąk Dagmary Żygowskiej, dyrektora SGS Polska.
Uroczystość związana z odebraniem Certyfikatu nie była jedyną okazją do świętowania.
Rok 2005 to rok jubileuszowy dla firmy TERMOPAK z Praszki. W tym roku mija 20 lat od założenia firmy przez obecnego prezesa Henryka Cichoń. Cieszymy się że, otrzymany w roku jubileuszowym Certyfikat ISO 9001:2000 jest podsumowaniem XX-lecia działalności firmy.
Firma TERMOPAK specjalizuje się w projektowaniu i produkcji szerokiego asortymentu maszyn i systemów pakowania, typowych i wykonywanych na indywidualne zamówienia w tym: kompletnych systemów transportu, grupowania i pakowania wyrobów w procesach produkcyjnych, linii i maszyn pakujących wyroby w folie termokurczliwe i rozciągliwe, maszyn do zabezpieczania ładunków na paletach foliami rozciągliwymi i termokurczliwymi oraz maszyn do produkcji opakowań z folii.
Naszymi odbiorcami są wielkie i małe zakłady produkcyjne, przetwórcze i usługowe prawie wszystkich branż przemysłowych, hurtownie, sieci handlowe itp.
Produkowane przez nas maszyny przeznaczone i przystosowane są do formowania pakietów zbiorczych z owinięciem w folie termokurczliwe szczególnie takich opakowań jednostkowych jak: słoje, butelki, puszki, kartoniki, torebki itp. oraz różnych innych wyrobów przemysłowych i artykułów spożywczych jednostkowo lub w zbiorcze pakiety. Maszyny pakujące są produkowane w wersjach: automatycznej, półautomatycznej i manualnej - ręcznej i są przystosowywane do każdej wielkości produkcji.
Wszystkie produkowane w TERMOPAK maszyny już w wyposażeniu standardowym posiadają zaawansowane sterowanie mikroprocesorowe, które gwarantuje nastawianie i monitorowanie wszystkich procesów roboczych i serwisowych z panelu operatora.
Maszyny są produkowane z najlepszych materiałów z
dztafa/łnoŚM 1985-2005
użyciem najnowszych technologii przyjaznych dla środowiska. Spełniają wymagania bezpieczeństwa obowiązujących norm PN - EN oraz przepisy Dyrektywy Maszynowej 98/37/EC. Deklaracja Zgodności i znak CE
Bez względu na to jaką maszynę wybierzemy możemy być pewni, że jest to bardzo dobry wyrób gwarantujący najlepszą jakość i niski koszt pakowania oraz, że jest ekstremalnie niezawodna.
www.termopak .pl
www.termopak.com.pl „ , . _ , r r Z archrwum Termopak-u
4 B Życie Pra«łki
TERMOPAK
ZAKŁAD PRODUKCJI MASZYN PAKUJĄCYCH
Oferta produkcyjno - handlowa;
Dążymy do doskonałości!! GWARANCJA 3 LATA!!
Henryk Ciclioii spółka jawna
Rok założeniu 1985
46-320 PRASZKA. ul. (Idopska 7; tcl. +48 34 359 1580,359 15 82,359 05 71.
fax. +4834 35915 81; wmr.termopakcom.pl; email: tcrmopuk aczouet.pl
Kompletne przemysłowe systemy paUU^a w folie: 4 depaletyzatory; transportery i modulj^on/owania^^AM^ii
»»• zbiorcze pakiet)': tackarki; automaty i pólautomaKKjające Z zamknięciem >r tuleję z folii termokurczliwej lub r<£cu$iwej:
automat)' <lo owijania »r tuleję z folii: kopertowym zamykaniem boków: automat)' i półautomaty do pakowania wpółrękaw z folii H’ tym kątowe i ze zgrzewem ciągłym; tunele obkurczające;
paletyzatory, owijarki palet folią rozciągliwą strech i nagrzewnice kapturów oraz pakowarki kloszowe i komarowe: zgrzewarki kątowe, listwowe i kształtowe; rolomaty i automat)- do produkcji reklamówek i woreczków foliowych: urządzenia do pakowania garderoby w folie:
części zamienne i eksploatacyjne; remonty maszyn; serwis 24li.
Zycie Praszki 5
POŻEGNANIE PAPIEŻA
PRASZKA Zespół Szkół w Praszce 3 % | Liceum Ogólnokształcące
? y § ul. Kaliska 38
tel. 034/ 35910 40
I miejsce w konkursie
"SUPER SZKOŁA"
Tytuł "SZKOŁA Z KLASA"
przyznany przez
Gazetę Wyborczą orazCEO
W rankingu najlepszych szkół w Polsce w roku 2005 organizowanym przez
W roku szkolnym 2005/2006 masz do wyboru:
1. LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE
a w nim klasy:
- z rozszerzoną matematyką, fizyką i j. angielskim - z rozszerzoną matematyką, informatyką i j. angielskim - z rozszerzonym j. polskim, historią, wiedzą o kulturze,
j. niemieckim lub j. angielskim
- z rozszerzoną biologią, chemią, j. angielskim lub j. niemieckim
2. LICEUM PROFILOWANE
o profilu
- zarządzanie informacją
Ponadto uczeń może wybrać dodatkowy przedmiot w zakresie rozszerzonym.
W naszej szkole nauczamy również j. rosyjskiego.
Ostatnie, spotkanie,
Śmierć naszego nieodżałowanego Ojca Świętego Jana Pawła II sprawiła, że nasz świat jakby się zatrzymał, poddał się refleksji. Wielu z nas także i tu w Praszce, częściej niż zwykle modliło się prywatnie, czy też we wspólnotach parafialnych, w intencji zmarłego naszego wielkiego Rodaka.
W święto Miłosierdzia Bożego - 3 kwietnia 2005 roku, w naszym Kalwaryjskim Sanktuarium w Praszce na Makowym Wzgórzu odbył się pełny obchód Dróżek Pana Jezusa w intencji zmarłego w wigilię tego święta Ojca Świętego Jana Pawła II. Przypomnijmy, że od najmłodszych lat pielgrzymował on z rodzinnych Wadowic do pobliskiego Sanktuarium w Kalwarii Zabrzydowskiej na modlitewny obchód Dróżek Pana Jezusa, a później także jako kapłan, biskup, kardynał i papież. Tam oddawał się rozmyślaniom i szukał Bożej pomocy w chwilach szczególnie ważnych czy też trudnych swojego życia. W związku z tym i my w Praszce pragnęliśmy również w tym szczególnym czasie odprawić pełny obchód Dróżek Pana Jezusa w intencji zmarłego papieża. W tej szczególnej modlitwie wzięło udział ponad półtora tysiąca wiernych i oddanych Ojcu świętemu mieszkańców naszego miasta oraz okolic.
Od lat Jan Paweł II był szczególnie obecny w naszym życiu. W pamiętnym 1994 roku międzynarodowym roku rodziny jako asystent kościelny Stowarzyszenia Rodzin Katolickich Archidiecezji Częstochowskiej, dekanalny duszpasterz rodzin i proboszcz parafii św.
Rodziny w Praszce na Makowym Wzgórzu, dziękując Ojcu św. z delegacją archidiecezji częstochowskiej za drogowskaz dla naszego życia - list do naszych rodzin, złożyłem w ofierze Jego Świątobliwości tryptyk p.t.
„Matka Boska pośród aniołów" i prosiłem o apostolskie błogosławieństwo dla mieszkańców naszego miasta. Za złożony wówczas dar otrzymaliśmy pisemne podziękowanie ze strony Stolicy Apostolskiej.
Szczególnym owocem i pomnikiem naszych spotkań z Janem Pawłem II jest Kalwaria w Praszce, która powstała ku uczczeniu 400-lecia istnienia pierwszej polskiej Jerozolimy - Kalwarii Zebrzydowskiej. Kiedy na ów jubileusz przybył pamiętnego 19 sierpnia 2002 r.
Ojciec św. Jan Paweł II, wypowiedział on wtedy do nas w Kalwarii Zebrzydowskiej te testamentalne słowa:
„Niech Matka Boża Kalwaryjska króluje także w Praszce. Módlcie się tam za mnie". Na placu przed bazyliką Matki Bożej Anielskiej w Kalwarii na Mszę św.
z Ojcem św. przybyło wówczas z Praszki i okolic około 400 osób ośmioma autokarami. Wydarzenie to transmitowało wiele stacji telewizyjnych. Cały świat katolicki usłyszał wtedy o Praszce, jej wciąż tworzącej
6 W Życie Praszki
POŻEGNANIE PAPIEŻA
Z fy> e,/n św. (JanetK Paaifetft f(
Ksiądz kati Stanisław Gasiński po uroczystościach pogrzebowych na placu św. Piotra w Rzymie.
się historii i Bożych dziełach na Makowym Wzgórzu.
Po tym wiekopomnym wydarzeniu, przedstawiciele naszej parafii św. Rodziny w Praszce, pan Józef Pilarski oraz państwo Danuta i Ryszard Przybylscy, w dowód wdzięczności za szczególnie uroczyste poświęcenie obrazu Matki Bożej Kalwaryjskiej dla naszego Sanktuarium na Makowym Wzgórzu, przekazali Ojcu św. w Watykanie, podczas pielgrzymki diecezjalnej z udziałem Jego Ekscelencji Księdza Arcybiskupa Częstochowskiego dra Stanisława Nowaka, tryptyk Matki Bożej Kalwaryjskiej.
Nasz Ksiądz Arcybiskup podczas prywatnej audiencji u papieża, 8 grudnia 2004 roku, spotkał się z żywym zainteresowaniem Ojca św. Jana Pawła II dalszymi losami dzieła Kalwarii Praszkowskiej. Wychodząc naprzeciw temu zainteresowaniu zaplanowana została transmisja Mszy św. przez telewizję Polonia z Sanktuarium Kalwaryjskiego w Praszce na 15 maja br.
Ufamy, że nasz ukochany Ojciec św. ogląda naszą Kalwarię z okna domu Boga Miłosiernego w niebie.
Nigdy nie przestaniemy dziękować Bogu za tą wielką łaskę papieskiego testamentu skierowanego tam w Kalwarii Zebrzydowskiej do nas - mieszkańców Praszki. Osobiście zawsze będę wdzięczny, iż miałem to szczęście w swoim życiu spotykać się osiem razy najpierw z kardynałem Karolem Wojtyłą, a później z Janem Pawłem II.
Wspominając zarysowane wyżej wydarzenia, dziękuje Bogu za niespodziewaną łaskę uczestniczenia w pogrzebie Ojca św. Jana Pawła II w Rzymie. Na propozycję Kurii Metropolitalnej w Częstochowie bym uczestniczył w pogrzebie zmarłego papieża, wchodząc w skład delegacji naszej archidiecezji na owe uroczystości żałobne, odpowiedziałem natychmiast pozytywnie. Wiele widzieliśmy, słyszeliśmy i
przeżyliśmy w Rzymie podczas tych niezapomnianych chwil żałoby. To wszystko pragnę zachować w sercu i rozważać, by przyniosło jak najpiękniejsze owoce w życiu osobistym i społecznym mieszkańców Praszki i okolic. Przez pięciodniowy czas pielgrzymowania towarzyszyło mi przede wszystkim uczucie wdzięczności Panu Bogu za umiłowanego Ojca św., za jego nauczanie, świadectwo życie oddanego do końca Kościołowi, a więc każdemu z nas w tym Kościele.
W czwartek poprzedzający pogrzeb Ojca św. miałem tę laskę modlić się bardzo blisko Jego ciała aż cztery razy i sprawować Mszę św. koncelebrowaną obok ciała papieża. To był dla nas wszystkich, kapłanów z całego świata i wiernych tam obecnych, czas szczególnej refleksji i modlitwy. Wzruszeni zatrzymywaliśmy się przy marach Ojca św., a w oczach wszystkich pojawiały się łzy. Chcieliśmy się tam zatrzymać jak najdłużej i wiele powiedzieć Bogu i Ojcu św. za siebie oraz tych, których zostawiliśmy w Polsce, że go kochamy.
W pogrzebie uczestniczyłem stojąc na Placu św. Piotra.
Trudno mi było przyzwyczaić się do oklasków na pogrzebie, które czynili Hiszpanie czy Włosi. U nas Polaków były łzy w oczach, ale później zmieszały się z radością związaną ze zmartwychwstaniem tak, że płakaliśmy i klaskaliśmy. Na początku liturgii pogrzebowej wiał niezwykle mocny wiatr, który był słyszany w głośnikach z tak wielkim natężeniem, iż sądziliśmy, że nad Rzym nadciąga burza. Dla wielu z nas kojarzyło się to z sytuacją na Golgocie, kiedy Chrystus umierał na krzyżu. Kiedy jednak w drzwiach Bazyliki św. Piotra ukazała się prosta, drewniana trumna z ciałem Ojca św. promienie słońca przedzierające się zza chmur rozświetliły nas wszystkich, znajdujących na placu. Po zakończeniu Mszy św. pogrzebowej, kiedy wierni zaczęli rozchodzić
Życie Praszki 7
Benedykt XVI - kardynał Joseph Ratzinger i ks. kan. Stanisław Gasiński w Watykanie.
iTATNIE SPOTKANIE
się sprzed bazyliki, wielu z nas trwało w milczeniu, odczuwając niezwykłą pustkę po fizycznym odejściu z naszego życia kogoś szczególnie dla nas umiłowanego i ważnego.
W Rzymie na plakatach z Ojcem św. przeważnie pojawiało się słowo „dziękujemy". Na Placu św. Piotra pielgrzymi z Meksyku w dniu pogrzebu Ojca św., gdy zorientowali się, że jestem księdzem z Polski, niespodziewanie całowali moje ręce w geście podziękowania za dar papieża Polaka. Odwzajemniając tę serdeczność, długo trwaliśmy wspólnie na modlitwie ze łzami w oczach. Jako ksiądz, byłem świadkiem wewnętrznych nawróceń ludzi w sakramencie pokuty, niejako „przymuszony" na placu św. Piotra do wysłuchania spowiedzi św. Jeden młody człowiek wprost zwrócił się do mnie, trzymając mnie za rękę, w słowach: „Ksiądz mnie musi wyspowiadać! Ja chcę tu zmienić swoje życie". Trzeba tu podkreślić, iż spowiadali się przede wszystkim ludzie młodzi.
Kiedy odprawialiśmy z kapłanami polskimi Msze św.
codziennie po południu dla Polaków w kościele Świętego Ducha przy Watykanie, nieustannie powracała myśl, że trzeba w życiu bez reszty oddać się Bogu, nie zostawiając nic dla siebie na tym świecie. Choć zadanie to jest z pewnością szalenie trudne, to jednak najbardziej trafne i słuszne, patrząc na dzieło całego życia Ojca św. Jana Pawła II i wdzięczność za takie życie dla niego ludzi dobrej woli na całym świecie. Do tej wiary dojrzałej musimy stale dorastać, dojrzewać, bo tylko mocna wiara tworzy jedność i realizuje się w miłości braterskiej, rodzinnej i społecznej, również w naszej małej Ojczyźnie na Prosną, do czego zachęca nas nowy Pasterz Kościoła Chrystusowego, Ojciec św.
Benedykt XVI.
Ks. Stanisław Gasiński Kustosz Sanktuarium Kalwaryjskiego iv Praszce
Apostole dwudziestego i dwudziestego pierwszego wieku
Zawierzyłeś całą Polskę Bogu Rybaku Twoje sieci pełne różańcem miłości związałeś ludzkie serca na całym świecie;
poprzez głęboką wiarę w Boga i miłość do ludzi, do piękna, wskazałeś najprostszą drogę do nieba,
nienawiść i wojny zamieniałeść w pojednanie
Ojcze Święty Janie Pawle II Twoje ziarno obumarło
i przemienia się w obfity plon.
Zofia Żłobińska
8 R Życie Praszki
WSPOMNIENIE
Aafe/wurtz-Bf'r£waa przestrogą dCa cztoouf^a
U stycznia minęła 60 rocznica wyzwolenia obozu śmierci Auschwitz-Birkenau przez oddział Armii Czerwonej pod dowództwem Anatolija Szapiro.
Oświęcimski obóz założony przez nazistowskie Niemcy funkcjonował w latach 1940-1945 mając wstępnie na celu wyniszczenia głównie Żydów, Cyganów i homoseksualistów. Z czasem zaczęły nadchodzić transporty z polskimi więźniami i z całej Europy. Oświęcim to miejsce poniżania, strachu, bólu, cierpienia i śmierci w komorach gazowych i krematoriach; tu wypróbowano we wrześniu 1941 działanie gazu trującego cyklon B. W niespełna pięcioletniego istnienia obozu, śmierć poniosło od 950 tys. do 1 min. Żydów, 75-80 tys. Polaków, 21 tys.
Romów, 15 tys. jeńców radzieckich i tysiące osób z krajów europejskich.
Auschwitz-Birkenau to największy cmentarz Europy, o czym informują tablice poświęcone ofiarom w językach:
polskim, angielskim, niemieckim, rosyjskim, hebrajskim, jidysz, hiszpańskim, czeskim, bułgarskim, chińskim, francuskim, greckim, flamandzkim, serbsko- horwackim, , norweskim, rumuńskim, węgierskim i włoskim. Tu ludzie ludziom zgotowali to piekło.
Wśród ofiar tej fabryki śmierci są także mieszkańcy Praszki: por. J. Ślusarek (1943), L.Wabnicz (1943), P.
Zawadzki (1944), J. Kłosiak (1945).
Na ceremonię obchodów 60 rocznicy wyzwolenia Oświęcimia przybyły delegacje rządowe z 44 państw.
Podczas uroczystości głos zabrali przedstawiciele trzech narodowości: polskiej - Władysław Bartoszewski (Szef Międzynarodowej Rady Oświęcimskiej), żydowskiej - Simone Veil (Szefowa Fundacji Pamięci o Szoach), romskiej - Romani Rosę (Szef Centralnej Rady
tpa tart bgtan ...
Korzenie mojego istnienia tkwią w Praszce. Mój pradziadek - Salome Józefowicz urodził się w Praszce w 1836 r. Stamtąd pochodzi ród Józefowiczów, tam też prawdopodobnie zakończył swój byt. Zostałam ja - jedyna i ostatnia.
Mama - Malwina - urodziła się w Łodzi. Tam pobrali się moi rodzice, tam ja przyszłam na świat. Myślę, że już wtedy czułam, że część mojej osobowości należy do Praszki. Tato Józef - pomimo tego, że większość swych lat spędził poza Praszką, był wielkim patriotą
lokalnym i żył tym wszystkim, co miało związek z domem na Rynku pod nr 2. Widocznie wpoił też we mnie tę przynależność do rodzinnego miasta. Faktem
prezydenci: Rosji - Władimir Putin, państwa które wyzwalało obóz, Izraela - Mosze Kacaw, dla którego Oświęcim jest symbolem hitlerowskiej próby zniszczenia narodu; Polski - Aleksander Kwaśniewski, gospodarz uroczystości.
Na uroczystości z całego świata przybyło przeszło tysiąc byłych więźniów i weteranów Armii Radzieckiej.
Całe polskie społeczeństwo poprzez prasę i media łączyło się z uczestnikami tej uroczystości. Dla młodego pokolenia to historia martyrologii ludzkości, dla starszego zaś powrót do zabliźnionych przeżyć z okresu wojny.
Podczas uroczystości odczytano przesłanie papieża Jana Pawła II, w którym usłyszeliśmy: „Nie wolno nikomu przejść obojętnie wobec tragedii Szoah. Ta próba planowego wyniszczenia całego narodu kładzie się cieniem na Europie i na całym świecie; jest zbrodnią, która na zawsze splamiła historię ludzkości. Niech przynajmniej dzisiaj i w przyszłości będzie przestrogą;
nie można ulegać ideologiom, które usprawiedliwiają możliwość deptania godności człowieka odmiennością jego rasy, koloru skóry, języka czy religii" (Watykan, styczeń 2005 r.).
Od kilku lat utrzymuję kontakt z byłą więźniarką obozu oświęcimskiego, obecnie mieszkającą w Izraelu p. Liii M.. W nawiązaniu do uroczystości 60-lecia wyzwolenia Oświęcimia poprosiłam swoją przyjaciółkę o swój życiorys, refleksje i wszystko, co chciała, by przekazać innym.
Drogi Czytelniku - początkowo zastanawiałam się, co w tym tekście skreślić, co zmienić; po namyśle publikuję tekst w całości, bez żadnej korekty.
Zofia Żłobińska Niemieckich Sinti i Romów). Głos
jest, że nie pamiętam siebie bez Praszki.
Co rok część wakacji letnich spędzałam w Praszce.
Rzeka, rower, las, sklep Dziadka - te wszystkie iskrzące się w świetle szkła, porcelany. Cały tydzień czekałam na środę (myślę, że pamięć mnie nie myli, i że jarmark odbywał się w środę). Jakże lubiłam ten dzień - ten hałaśliwy ruch, arka Noego na rynku, symfonia dźwięków, kalejdoskop kolorów, rynek pulsujący tętnem życia. Było to takie fascynujące i odmienne od Łodzi...
W ostatnich dniach sierpnia 1939 r. dostaliśmy informację od Taty - wrócić natychmiast do Łodzi.
Wróciłam.
ciąg dalszy na str. 10
Zycie Praszki 9
WSPOMNIENIE
Pierwszego września 1939 r. zakończył się pierwszy seans biegu mojego życia. 7-go września 1939 r. Niemcy wkroczyli do Łodzi. Dzień w dzień nowe nakazy, zakazy, łapanki, prześladowania, żółte łaty ograniczenia. W listopadzie wyrzucili ze szkół uczniów wyznania mojżeszowego (tak to wtedy nazywali).
Naturalnie i mnie wyrzucono z gimnazjum polskiego im. Marii Konopnickiej. Kochałam tę szkołę. To był pierwszy cios.
Krótko po tym wyrzucili nas z mieszkania. Tylko mama była w domu - zabronili jej zabrać cokolwiek. Byliśmy, u Babci Drugi cios.
W grudniu ogłosili komunikat o przeniesieniu wszystkich Żydów do getta. Bałuty - jeden pokój bez kanalizacji, bez kuchni. Ciasnota, bieda, głód, choroby, upokorzenia.
Później ja z ciężkim tyfusem - śmierć nade mną, lecz ja wybrałam życie. Tata walczył z gruźlicą. Ona go zwyciężyła - zmarł w październiku 1947 r.
Wiosny 1944 r. to wiosna nadziei. Były słuchy, że zbliża się koniec tego kataklizmu. Ale stało się inaczej. Lipiec - likwidacja getta. Przyrzekli pracę. Chcieliśmy wierzyć.
Mama była wówczas u kresu sił fizycznych i duchowych. 13-go sierpnia (fatalna data, choć nie jestem przesądna) wysłali nas na pracę. Bez adresu. Ostatnia podróż z Mamą w bydlęcym wagonie. Przeżycia z
„podróży" należą do rodzaju filmów „tylko dla dorosłych" o silnych nerwach. „Przyjęcie" na peronie Auschwitz - Oświęcim było szokujące. Po kilku minutach oderwali brutalnie Mamę ode mnie. Ostatni obraz - Jej oczy w tym momencie...
Zostałam zupełnie sama w tym piekle. Ból rozstania, rozszarpana dusza. Rzeczywistość czy zjawa surrealistyczna? Kobiety, które w ciągu godziny zmieniły się w goryle z ogolonymi głowami, w brudnych łachmanach. Haniebne znęcanie się nad losem bezbronnych, upokorzonych cieni i szkieletów
ludzkich. Siedem tygodni, osiem selekcji - to skromne streszczenie stamtąd.
W październiku wysłali mnie na pracę do Sudetów w fabryce broni, gdzie produkowano bomby zegarowe. Po tym „przeszkoleniu" w Birkenau - Auschwitz - nie można było narzekać. Aż nadeszła wiosna (ludów!) i 5- ty maja 1945 r. Wyzwolenie!
Wróciłam do Łodzi. Miasto moje - lecz jakże obce. Nie miałam nawet odwagi wejść do naszego mieszkania.
Przygarnęli mnie znajomi z getta. Chciałam się uczyć.
Przyjęła mnie moja dawna dyrektorka do mojej dawnej szkoły.
Pewnego popołudnia, rezygnując z bułki na kolację (nie miałam pieniędzy), poszłam z koleżanką do kina na rosyjski wojenny film. Wychodzimy. Na barierach siedzi kilku młodzieńców. Nagle głos: „Znów te parszywe Żydówy!". Głos ten rozdarł świeżą jeszcze, mocno krwawiącą ranę. Nowy, nieoczekiwany cios. To zaważyło o mym dalszym życiu. Zaczęłam wędrówkę w nieznaną przyszłość. W bagażu miałam jeszcze moc miłości, którą wessałam w dzieciństwie, moc nienawiści w którą napoili mnie siłą szaleni zwolennicy ideologii faszystów. Ale zemsta nigdy nie była częścią mojej natury. Zrozumiałam, że muszę usunąć się z tej areny.
Trzy lata byłam w drodze do kraju słońca i pomarańczy.
Słońce i pomarańcze wprawdzie nie zawiodły, lecz spokoju i pokoju na razie nie zaznałam. Jeszcze czekam - czy aby nadejdzie ? A jeżeli tak, czy dla mnie już nie za późno... ?
I zapuściłam nowe korzenie w tej glebie śródziemnomorskiej. Ale tamtych pierwotnych, głębokich, szerokich nie odcięłam. Dzięki nim wypuściłam nowe gałęzie, dzięki nim pojawiły się pąki, rozwinęły się, zakwitły.
To dzięki nim i dzięki tym, którzy z wielką miłością pielęgnowali tę młodą roślinę - ci, którzy mnie kochali i odeszli bez pożegnania...
Liii Mei - Tal Izrael
Bib6iote-£a zaprasza
W ramach Tygodnia Bibliotek, który rozpoczyna się 8 maja br. Biblioteka Publiczna Miasta i Gminy Praszka zaprasza na wystawę „Wszystko jest dokumentem”. Wystawa zaprezentuje dokumenty biblioteczne/gdzie na materialnym nośniku utrwalony jest wyraz myśli ludzkiej. Będą to dokumenty przeznaczone do rozpowszechnienia: dokumenty piśmienne (książki i czasopisma), wizualne i oglądowe (rękopisy, fotografie), dokumenty audialne, słuchowe (płyty gramofonowe, kompaktowe, taśmy magnetofonowe), dokumenty audiowizualne, np. filmy oraz nośniki komputerowe.
Wystawę będzie można oglądać do września bieżącego roku.
Zapraszamy.
J. Czeszek
10 fe Życie Praszki
MUZEUM ZAPRASZA
„ZŁOTO PfASTÓW"
II Noc Skarbów w Muzeum w Praszce
(7absfeafz 25.
MazMfn ou Praszce,
W dniu 12 marca 2005 roku Muzeum w Praszce zorganizowało II Noc Skarbów pt. „Złoto Piastów".
Zgromadzone eksponaty, unikalne tak w skali polskiej jak i europejskiej, pochodziły ze zbiorów Muzeum Piastów Śląskich w Brzegu.
Piastowie z linii brzesko-legnicko-wołowskiej byli najdłużej żyjącymi i panującymi potomkami pierwszej polskiej dynastii królewskiej (1311-1675). Zostawili po sobie bardzo bogatą spuściznę materialną. Składają się na nią m.in. wiele obiektów architektonicznych (m.in.
zamek w Brzegu) oraz archiwalia i muzealia, np.
dokumenty, portrety, medale czy zabytki numi
zmatyczne.
Na wystawie pt. „Złoto Piastów" zaprezentowano cenne i rzadko pokazywanie publicznie wyroby sztuki złotniczej. Były prezentowane m.in. zabytki, które udało się uratować z grabieży sarkofagów, wśród nich:
srebrny pas i naczółek księżnej Sybilli Doroty, złote pierścionki, zausznice, czy niezwykle intrygująca miniatura sarkofagu. Przeważały jednak monety i medale okolicznościowe. Można było zobaczyć złote dukaty i srebrne talary wybijane przez Piastów brzesko- legnickich oraz monety i medale pamiątkowe. Wiele z prezentowanych eksponatów zachowało się tylko w pojedynczych egzemplarzach. Należą do bardzo rzadkich okazów.
Pokaz został poprzedzony bardzo interesującym wykładem Pawła Kozerskiego, dyrektora Muzeum Piastów Śląskich w Brzegu, który nie tylko przedstawił historię Piastów Śląskich ale również historię pokazywanych zabytków.
dr Zbigniew Szczerbik Muzeum w Praszce
W roku 2005 Muzeum w Praszce obchodzi swój srebrny jubileusz. Dnia 8 maja mija 25 lat od czasu, kiedy nasza placówka otwarła swoje podwoje dla zwiedzających.
Dnia 7 maja 2005 roku odbędzie się uroczyste odsłonięcie tablicy pamiątkowej poświęconej fundatorom naszej placówki oraz sesja naukowa, podczas której zostaną zaprezentowane cztery referaty:
- „Rys historyczny Praszki" - dr Z. Szczerbik - Muzeum w Praszce;
- „II wojna światowa na ziemi wieluńskiej z perspektywy 60 lat" - prof. T. Olejnik - Akademia Świętokrzyska w Kielcach - Filia w Piotrkowie Trybunalskim;
- „Rola i znaczenie muzeów w okresie przemian ustrojowych" - U. Zajączkowska - Prezes Opolskiego Oddziału Stowarzyszenia Muzealników Polskich;
- „25 lat Muzeum w Praszce" -1. Szczepańska - dyrektor Muzeum w Praszce.
Uroczystości jubileuszu 25. lecia towarzyszyć będzie wystawa pt. „Praszka na starej fotografii", którą będzie można zwiedzać do września 2005 roku.
Serdecznie zapraszamy do zwiedzania naszej placówki.
dr Zbigniew Szczerbik Muzeum w Praszce
„Nadzieja "
Budzę się co dzień o świcie
i co dzień rozpoczynam nowe życie,
bowiem iskra nadziei wciąż we mnie płonie, a ja do niej wyciągam swe dłonie.
O nadziejo bezcenna!
Ty jesteś jak otchłań bezdenna.
Otaczasz mnie swymi ramionami
i zabraniasz żyć bolesnymi wspomnieniami.
Dzięki tobie jestem, istnieję, dzięki tobie nadal się śmieję, i choć matką głupich zwą ciebie, to ja powierzam tobie całą siebie.
Małgorzata Niezgoda Zespół Szkół w Praszce ul. Kaliska 38
jg Życie Praszki 11
BIESIADA W STROJCU
Was tue, stro^e,c,€i izbie,/
Dobrze, żeśia przg,ś6(f
Strojecką gwarą Zespół Teatralno-Obrzędowy ze Strojca przywitał gości przybyłych na Biesiadę Ludową z okazji Jubileuszu 20. lecia działalności.
Sala OSP w Strojcu pełna była gości łącznie z 50 osobowym zespołem bawiło się 160 osób. Na zaproszenie zespołu przybyli przedstawiciele wszystkich miejscowych organizacji społecznych, dyrektorzy placówek oświatowych oraz liczni mieszkańcy wsi Strojec.
Nie zawiedli również zespołu włodarze gminy:
przewodniczący Rady Miejskiej - Edward Piśla, burmistrz Miasta i Gminy - Marian Ponichtera. Gośćmi z województwa byli: dr Krystyna Nowak-Wolna pracownik naukowy Uniwersytetu Opolskiego oraz Halina Nabrdalik - kierownik Działu Kultury Woj.
Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Łosiowie i redaktor Radia Opole.
W gronie gości znaleźli się również wieloletni sponsorzy zespołu: Urszula Sieradzka - prezes Banku Spółdzielczego w Praszce, Danuta i Ryszard Żurkowie właściciele firmy „Agropasz" w Praszce, Irena i Antoni Polakowie właściciele firmy „Polan" w Praszce, Krystyna Pres - prezes Gminnej Spółdzielni
„Samopomoc Chłopska" w Praszce. Nie zabrakło również dyrektora Miejsko-Gminnego Ośrodka Kultury w Praszce - Mariusza Jurczyka, sołtysa wsi Strojec - Jana Gędka i naszego radnego - Jana Jarząba.
Honory gospodarzy pełnili: Eleonora Gędek - kierownik Zespołu i Zbigniew Zgoda - członek zespołu z 20-letnim stażem.
Na początku Biesiady członkowie zespołu przypomnieli swój artystyczny dorobek i wszystkich dotychczasowych artystów amatorów, którzy przez te 20 lat pracowali w zespole. A było ich niemało ponad 150 osób. Byli to zazwyczaj młodzi ludzie, którzy po kilku latach pracy odchodzili, by pełnić swe życiowe role. Dziś po latach niektórzy z nich wrócili wraz ze swoimi pociechami. Fakt ten bardzo buduje zespół, gdyż pozwala wierzyć, iż działalność nasza miała i ma znaczenie, ma sens i pozytywne wartości.
W programie jubileuszowym znalazły się obrzędowe piosenki z wybranych widowisk, 5 tańców narodowych oraz premierowe widowisko teatralno-obrzędowe
„Narodziny".
Ten półtoragodzinny program przygotowany przez instruktorów Eleonorę Gędek, Zenona Cebulę i Jerzego Mierzwę podobał się gościom bardzo. Owacjom i oklaskom nie było końca.
Przyszedł czas na dyplomy dla wszystkich aktualnych członków zespołu, które wręczył burmistrz Miasta i Gminy Marian Ponichtera oraz nagrody książkowe dla członków z najdłuższym stażem.
Była też lampka szampana i STO LAT dla zespołu.
Niespodziankę przygotowali również goście. Kwiaty, gratulacje, ciepłe słowa budowały zespół, podnosiły na duchu i wynagradzały codzienny trud.
Listy gratulacyjne od wicemarszałka woj. opolskiego, Towarzystwa Kultury Teatralnej w Opolu, prezesa Radia Opole, burmistrza Miasta i Gminy Praszka, firmy
„Polan", Banku Spółdzielczego, firmy „Agropasz", Spółdzielni „Samopomoc Chłopska" w Praszce, Ochotniczej Straży Pożarnej i Ludowego Klubu Sportowego „Budowlani" w Strojcu niosły z sobą
„Sztuka jest magicznym zwierciadłem,
którym znajdujemy odbicie naszych niewidzialnych marzeń.
Przyglądamy się w lustrze, chcąc zobaczyć własną twarz.
Przyglądamy się sztuce, chcąc zobaczyć własną duszę"
(Shaw)
Gospodarze podziękowali gościom i sponsorom, a potem razem z Zespołem biesiadowali przy staropolskim poczęstunku i bawili się przy dźwiękach zespołu muzycznego „Takt".
Sponsorami Biesiady Ludowej byli:
Bank Spółdzielczy w Praszce, firma „Agropasz" w Praszce, firma „Polan" w Praszce,
przedsiębiorstwo „Gośkom" w Praszce, Biuro Poselskie Leszka Korzeniowskiego, Daniel Panek z Praszki,
Zenon Tkacz z Rosoch, OSP w Strojcu, KG w Strojcu oraz uczestnicy Biesiady Ludowej
Eleonora Gędek
12 SJ Życie Praszki
OSIĄGNIĘCIA I SUKCESY UCZNIÓW
Motto:
„ Człowiek lubiący się kształcić nigdy nie jest bezczynny.
Montesąuieu
Szkoła nie tylko uczy, ale też i wychowuje. Wychowanie wymaga współdziałania szkoły i domu - to oczywiste.
Dlatego też każda szkoła, na miarę swoich możliwości finansowych posiada w ofercie edukacyjnej zajęcia, które rozwijają nie tylko sprawność fizyczną, ale przede wszystkim zainteresowania, intelekt, wyobraźnię i uczucia uczniów. Wychowawców, nauczycieli cieszą zatem sukcesy podopiecznych. Sukcesy te nie tylko promują szkołę w środowisku, ale są dowodem pracy wychowawczo - dydaktycznej szkoły.
Zadaniem nauczyciela jest obudzić w dziecku niepohamowaną ciekawość świata. Kształtować młodego człowieka tak, by mógł realizować swoje marzenia, by wierzył w siebie.
Sądzę, że przedstawiona poniżej lista osiągnięć uczniów z Publicznego Gimnazjum w Praszce pozwoli rodzicom i uczniom zapoznać się z dorobkiem naszej szkoły.
Lista osiągnięć i sukcesów uczniów Publicznego Gimnazjum w Praszce
Lata 2001-2005
1. Ewelina Kalemba - Finalistka Wojewódzkiego Konkursu Biologicznego - opiekun Małgorzata Topoła- Górka
2. Powiatowy Przegląd Klubów Europejskich - III miejsce SKE „Euromaniak" - opiekun Ewa Wiecha 3. III miejsce w województwie opolskim w konkursie MAT 2002 - uczeń Damian Wilk, opiekun - Karina Śliwka
4. Obchody Międzynarodowego Dnia Ziemi 2002 - udział uczniów w sesji popularnonaukowej - opiekun Wanda Tobis
5. Wojewódzka Olimpiada Promocji Zdrowego Stylu Życia - III miejsce ucz. Magdalena Giec, opiekun M.
Topoła-Górka
6. Udział uczniów PG w Międzynarodowym projekcie internetowym Ogrodu Botanicznego Uniwersytetu w Kanadzie - koordynator M. Topoła-Górka
7. II miejsce w Powiatowym Przeglądzie Szkolnych Zespołów Artystycznych opiekun zespołu instrumentalnego Marek Graczyk
8. I miejsce w I Między wojewódzkim Przeglądzie Zespołów Muzycznych 2001
jfij Życie Praszki 13
OSIĄGNIĘCIA I SUKCESY UCZNIÓW
- zespół „Nocne Marki" - opiekun Marek Graczyk 9. Wojewódzki Konkurs Recytatorski Poezji Jenieckiej
„Nie traćmy pamięci" - III miejsce ucz. Katarzyna Dzięcioł - opiekun Z. Krykwińska
10. Osiągnięcia sportowe na szczeblu wojewódzkim:
- II miejsce w piłce nożnej dziewcząt
- IV miejsce w piłce nożnej dziewcząt na szczeblu makroregionu „Olimpiada młodzieży 2002"
- III miejsce dziewcząt w dwuboju nowoczesnym - III miejsce w pływaniu - sztafeta dziewcząt na VII Mistrzostwach Sieradza w Pływaniu
- II miejsce chłopców w Mistrzostwach Opola w Koszykówce Ulicznej
11. Osiągnięcia sportowe na szczeblu powiatu:
-1 miejsce w piłce siatkowej chłopców
- III miejsce w piłce siatkowej dziewcząt II miejsce w piłce nożnej chłopców
-1 miejsce w sztafetowych biegach przełajowych chłopców
-1 miejsce w sztafetowych biegach przełajowych dziewcząt
12. I miejsce w wojewódzkim konkursie plastycznym organizowanym przez Sejmik Dziecięco-Młodzieżowy Województwa Opolskiego pt. „Magia Świąt Bożego Narodzenia" - 6 uczennic z kl. III - opiekun Gabriela Knaga
13. 1 miejsce w Gminnym Plastycznym Konkursie Antyalkoholowym - opiekun J. Łazik
14. Laureat - I miejsce w Wojewódzkim Konkursie Wiedzy o Samorządzie Terytorialnym - ucz. Łukasz Brodny - opiekun J. Piszczałka
15. Tomasz Gniła - Finalista Wojewódzkiego Konkursu Geograficznego - opiekun E. Tobiś
18. Tomasz Matusiński, Mateusz Belka - Finalista Wojewódzkiego Konkursu Technicznego - opiekun J.
Łazik
17. Anna Nonckiewicz, Natalia Lebioda - Finalistki Wojewódzkiego Konkursu Języka Polskiego - opiekun Z. Krykwińska
18. Paweł Graczyk - Finalista Wojewódzkiego Konkursu Matematycznego opiekun D. Grądys
19. I miejsce dla PG w Wojewódzkim Konkursie na sprawozdanie z realizacji zadań programu „Moja szkoła w Unii Europejskiej" - opiekun J. Piszczałka
20. Osiągnięcia sportowe na szczeblu wojewódzkim:
- I miejsce w Indywidualnych Biegach Przełajowych - Mateusz Kraboszyński
- III miejsce w Indywidualnych Zawodach Lekkoatletycznych
- V miejsce w Dwuboju Nowoczesnym - dziewczęta, VI miejsce chłopców
- IV miejsce dziewcząt w Halowej Piłce Nożnej 21. Osiągnięcia sportowe na szczeblu powiatowym:
-1 miejsce piłka siatkowa dziewcząt i chłopców -1 miejsce piłka koszykowa dziewcząt i chłopców
-1 miejsce halowa piłka nożna dziewcząt i chłopców - II miejsce piłka ręczna dziewcząt i III miejsce chłopców - III miejsce sztafetowe biegi przełajowe dziewcząt i chłopców
- 6 pierwszych miejsc w konkurencjach biegowych 22. Katarzyna Jama -1 miejsce w 7 Gali Polskiej Piosenki - opiekun M. Graczyk
23. Katarzyna Jama -1 miejsce w konkursie plastycznym ph. Europaischen Wettbewerb 2004 - opiekun B.
Sośnicka
24. Wyróżnienie dla uczennicy Natalii Hawryluk w Ogólnopolskim Konkursie Literackim dla osób niepełnosprawnych - „Moje dobre i złe dni" - opiekun Izabela Jurczyk
25 .Nagroda Specjalna dla uczennicy Natalii Hawryluk za wysoki poziom artystyczny w XXXVIII Konkursie Piosenki Dziecięcej „Tomaszowska Wiosna 2004" - opiekun M. Graczyk
26. Osiągnięcia sportowe na szczeblu wojewódzkim:
- IV miejsce w halowej piłce nożnej dziewcząt - III miejsce w dwuboju nowoczesnym chłopców - IV miejsce sztafety pływackiej chłopców - VI miejsce sztafety pływackiej dziewcząt - V miejsce w tenisie stołowym dziewcząt
27.Osiągnięcia sportowe na szczeblu powiatowym:
-1 miejsce w halowej piłce nożnej dziewcząt - II miejsce w halowej piłce nożnej chłopców - II miejsce w piłce ręcznej dziewcząt i chłopców - II miejsce w piłce nożnej chłopców
- II miejsce w tenisie stołowym dziewcząt - III miejsce w piłce siatkowej chłopców - III miejsce w piłce koszykowej chłopców - III miejsce w szachach
- III miejsce w sztafetowych biegach przełajowych chłopców
28. I miejsce w województwie w konkursie Na olimpijskim szlaku - „Od Aten do Aten".
29. VII Powiatowy Konkurs Recytatorski - I miejsce Anna Tomczyk - opiekun Bogumiła Kucharska - 2005 r.
30. Danuta Zagrodnik - II miejsce w finale Wojewódzkiego Konkursu Biblijnego „A Bóg widział, że wszystko, co uczynił było bardzo dobre" - 2005 - opiekun Barbara Borkowska
Osiągnięcia zebrała wicedyrektor PG Zofia Krykwińska
14 B Życie Praizki
ZAJĘCIA EDUKACYJNE
ófczKf'oa)f ‘ e gjHKazjAft na zc^ąc/ach cu ćodzt
W kwietniu br. uczniowie Publicznego Gimnazjum w Praszce, z inicjatywy biblioteki szkolnej, skorzystali z zaproszenia Państwa Jadwigi i Janusza Tryznów (pani Jadwiga to rodowita praszkowianka - przyp. red.) do ich Muzeum Książki Artystycznej w Łodzi.
Uczniowie z Praszki mieli możliwość zwiedzenia muzeum już wcześniej - gościliśmy u J.J. Tryznów w roku 2001.
Muzeum Książki Artystycznej w Łodzi powstało w roku 1993 z inicjatywy J.J. Tryznów. Mieści się w willi byłego łódzkiego fabrykanta - Henryka Grohmanna.
Willa ta stanowi ważny obiekt w całym kompleksie Księży Młyn (została wpisana do indywidualnego rejestru zabytków). Henryk Grohmann był znanym w Łodzi koneserem i mecenasem sztuki; swoje cenne zbiory przekazał narodowi polskiemu, które obecnie znajdują się w warszawskich muzeach. W willi aktualnie pozostały zaledwie szczątki wyposażenia.
Państwo Tryznowie otrzymali w 1993 r. prawo do korzystania z willi Henryka Grohmanna na działalność Muzeum Książki Artystycznej.
Z okazji Światowego Dnia Książki i Praw Autorskich (23.04) gimnazjaliści odwiedzili muzeum, gdzie mieli możliwość uczestniczyć w warsztatach papiemiczo - drukarskich. Uczniowie uczyli się i praktykowali, jak czerpać ręcznie papier. Następnie każdy otrzymał arkusz papieru czerpanego, na którym własnoręcznie odbijał stare pieczęcie. Można było obejrzeć też różne stare maszyny i urządzenia drukarskie.
Kolejną atrakcją dla uczniów była prelekcja i pokaz, jaki zaprezentowali przedstawiciele Muzeum Piśmien
nictwa i Drukarstwa w Grębocinie. Młodzież dowiedziała się m.in., jak dawniej wytwarzano pergamin i jak powstawały pierwsze książki. Niczym średniowieczni skrybowie, ćwiczyli umiejętność pisania gęsim piórem - z różnym oczywiście efektem.
W kolejnej sali czekała na młodzież inna, jakże współczesna, atrakcja ...komputer z drukarką laserową.
Uczniowie otrzymali tu w prezencie wydruki różnych starych fotografii i dokumentów, m.in. portrety sławnych łodzian (także H. Grohmanna), winietkę Zakładów Scheiblera czy fragment dokumentu nadania przez Władysława Jagiełłę praw miejskich Łodzi. Tak oto przeszliśmy od średniowiecza do współczesności.
Mamy nadzieję, że za jakiś czas znów odwiedzimy Muzeum Książki Artystycznej, by na kolejnych zajęciach edukacyjnych poszerzyć naszą wiedzę
o książce.
G. Sołtysiak
Państwo Tryznowie przy maszynie do szycia książek z początku XX w.
Zycie Praszki 15
PEDAGOG SZKOLNY
WSPÓŁCZESNA ROLA PEDA^O^A
Najważniejszym dokumentem mówiącym o pracy pedagoga szkolnego jest Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 15 stycznia 2001 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach. Dokument ten nakłada na szkoły i inne placówki oświatowe obowiązek udzielania pomocy psychologiczno- pedagogicznej i wyznacza ramowy zakres działań szkoły w tym zakresie. Jest to więc dokument ważny dla władz oświatowych każdego szczebla.
Kim jest lub kim może być pedagog szkolny we własnej szkole? Przepisy ogólne wprawdzie mówią, jakie są kompetenge i obowiązki tego pracownika szkoły, ale...
Pedagog szkolny to nie jeden z nauczycieli, np. języka polskiego, których wiadomo, że choć różnią się miedzy sobą, to są nauczycielami i uczą właśnie języka polskiego. To ich zadanie i ich rola społeczna zarazem.
Zadanie pedagoga szkolnego nie jest tak jednoznacznie definiowane. Nauczyciel uczy, to oczywiste. Ale pedagog szkolny - nie uczy. Nie uczy? Raczej nie prowadzi zajęć dydaktycznych. Bo z pewnością uczy, choć nie naucza konkretnego przedmiotu nie stawia stopni i nie odpowiada za realizację materiału w ramach programu nauczania.
Kim więc jest lub kim się stanie pedagog szkolny w swojej szkole? Zależy to od wielu rzeczy. Trochę od dyrekcji, trochę od grona pedagogicznego, w jakimś stopniu od uczniów i w ogromnej mierze od niego samego.
Zawód pedagoga szkolnego jeszcze nie tak dawno pozwalał na twórczą asymilację i wybór tych form działania, które pedagog uznał za najpilniejsze i na jakich znał się najlepiej. Mógł realizować taką koncepcję roli zawodowej, jaka pasowała do jego osobowości i posiadanych umiejętności. Dynamiczne zmiany zachodzące we współczesnej szkole wymagają od pedagoga wielu nowych kompetencji. Także obecna sytuacja społeczno-ekonomiczna naszego kraju spowodowała zmianę roli pedagoga szkolnego i to zarówno w ilościowym, jak i jakościowym aspekcie świadczonych "usług". Poza tym rola zawodowa pedagoga szkolnego nie jest wyznaczona w szczegółach, co pozwala na jej twórcze dopasowywanie do warunków i potrzeb szkoły, uczniów i środowiska lokalnego.
Pedagog ma zatem do spełnienia wiele obowiązków, wśród których na szczególne podkreślenie zasługuje:
roztaczanie kompleksowej pomocy dla dzieci z ubogich i niewydolnych rodzin,
koordynowanie oddziaływań różnych instytucji i osób
wspierających rozwój ucznia, uzyskiwanie sił drzemiących w środowisku lokalnym, istotnych dla optymalnego funkcjonowania szkoły, wykorzystywanie oferty formalnych i nieformalnych instytucji terapeutycznych do wychowawczo- edukacyjnych oddziaływań na indywidualnego ucznia, grupę i rodzinę, prowadzenie działalności profilaktycznej.
Pedagog musi spełniać jednocześnie wiele ról: być wychowawcą, opiekunem, edukatorem, diagnostą, terapeutą i animatorem w jednej osobie. W postawie zawodowej pedagoga szkolnego można wyróżnić następujące elementy: intelektualny - dotyczący wiedzy o samym zawodzie, wiedzy z zakresu całej grupy przedmiotów pedagogicznych, a także znajomości problematyki pedagogicznej.
Pedagog szkolny ma do spełnienia następujące zadania.
Zadania obejmują: pomoc wychowawcom klas w rozpoznawaniu indywidualnych potrzeb uczniów oraz analizowaniu przyczyn niepowodzeń szkolnych i trudności wychowawczych poprzez obserwację zachowania pojedynczych uczniów i klasy, rozmowy indywidualne i uczestnictwo w godzinach wychowawczych oraz innych spotkaniach z klasą, analizowanie wyników nauczania i ocen zachowania, rozmowy z rodzicami, wywiady środowiskowe, udział w wywiadówkach i radach pedagogicznych, porady wychowawcze, prowadzenie lub organizowanie prelekcji i dyskusji na tematy ważne i interesujące młodzież; określenie form i sposobów udzielania pomocy uczniom, w tym uczniom poprzez wydawanie opinii i zaleceń dotyczących stymulowania rozwoju lub pokonywania przez uczniów trudności rozwojowych, wyrównywania braków i luk w nauce;
występowanie do dyrektora szkoły po uzgodnieniu z dziećmi, rodzicami, wychowawcą klasy, poradnią psychologiczno-pedagogiczną, o zorganizowanie zajęć korekcyjno-wyrównawczych, reedukacyjnych lub socjoterapeutycznych dla dzieci wymagających takiej pomocy;
udzielanie pomocy psychologicznej i pedagogicznej uczniom realizującym indywidualny program lub tok nauki poprzez konsultacje dla uczniów, rodziców i nauczycieli; koordynację działań podejmowanych na terenie szkoły z zakresu orientacji zawodowej,tj.
organizowanie w odpowiednim czasie informacji (spotkania, prelekcje, wycieczki) ułatwiającej młodzieży wybór dalszego kierunku kształcenia i zawodu;
działanie na rzecz zorganizowania opieki i pomocy materialnejuczniom znajdującym się w trudnej
16 Zycie Praszki
PEDAGOG SZKOLNY
sytuacji życiowej poprzez informowanie rodziców i uczniów o możliwościach i procedurze uzyskania zasiłków, stypendiów i innych form pomocy materialnej oraz współdziałanie z instytucjami i organizacjami pozaszkolnymi udzielającymi wsparcia materialnego; współpracę z poradniami psychologiczno-pedagogicznymi innymi poradniami specjalistycznymi w zakresie konsultacji metod i form pomocy udzielanej uczniom oraz w zakresie specjalistycznej diagnozy w indywidualnych przypadkach; współdziałanie z organami szkoły, policją, sądami w przypadkach wykroczeń uczniów (naruszenie regulaminu szkoły lub prawa).
Indywidualna opieka pcdagogiczno-psychologiczna Jednostka, jej potrzeby oraz problemy są najistotniejszym wyznacznikiem pracy pedagoga. Jest ich tak dużo, jak dużo jest uczniów w szkole. Każdego z nich cechuje bowiem odrębna osobowość, charakter i temperament. Zadaniem pedagoga jest kompensowanie braków i niedociągnięć rodziny, które wpływają na jednostkę. Obecnie często dzieje się tak, że rodzina nie zaspokaja wszystkich potrzeb dziecka, nie potrafi wniknąć w jego psychikę, nie ma czasu na zajmowanie się nim, jest pełna konfliktów, panuje w niej napięta atmosfera, a rodzice niekiedy nie potrafią poradzić sobie z dzieckiem w sytuacji trudnej. Nowe realia spowodowały ciągłe zmiany miejsca zatrudnienia rodziców, zubożenie społeczeństwa, łatwiejszy dostęp do środków odurzających, rosnącą patologię społeczną.
Pedagog zajmuje się również niekorzystnymi dla uczniów zjawiskami, takimi jak: depresje, nerwice czy stany lękowe. Docieka ich przyczyn i stara się podjąć odpowiednie środki zaradcze, które eliminują niepożądane sytuacje i stany uniemożliwiające dzieciom i młodzieży prawidłowe funkcjonowanie w środowisku szkolnym. Ponadto pedagog udziela pomocy uczniom w likwidowaniu napięć psychicznych powstałych na tle konfliktów rodzinnych oraz niepowodzeń szkolnych. Bywa rzecznikiem praw ucznia podczas konfliktów z nauczycielami. Pedagog szkolny zajmuje się również niekorzystnymi zjawiskami, takimi jak: alkoholizm, narkomania i nikotynizm.
Profilaktyka wychowawcza
W skład zadań profilaktyki wychowawczej wchodzą działania zapobiegające niepożądanym zjawiskom w rozwoju i zachowaniu się ludzi. Zadanie pedagoga w ramach profilaktyki polega na takiej organizacji życia jednostek, która zapobiega wszelkim odchyleniom i niekorzystnym zmianom osobowości. Działalność profilaktyczna pedagoga szkolnego rozpoczyna się od zapoznania się z sytuacją wychowawczą w poszczególnych klasach, a następnie sporządzenia ewidencji uczniów, którzy mają trudności w nauce, sprawiają kłopoty wychowawcze, potrzebują pomocy
materialnej itp. Prowadzenie działalności profilaktycznej to także organizowanie czasu wolnego uczniów. Wśród zadań dotyczących profilaktyki wychowawczej można również umieścić udzielanie wychowawcom i nauczycielom pomocy w ich pracy dydaktyczno-wychowawczej.
W działalności profilaktycznej, którą podejmuje pedagog na terenie szkoły, nie można zapomnieć o współpracy z organizacjami młodzieżowymi w dziedzinie wspólnego oddziaływania na uczniów wymagających szczególnej opieki i pomocy wychowawczej.
Opieka pedagoga jest także potrzebna w związku z zajęciami pozalekcyjnymi i świetlicowymi. Pedagog stara się wniknąć w trudności towarzyszące działalności pozalekcyjnej i pomaga w ich usuwaniu.
Zabiega także o to, aby ci uczniowie, którzy wymagają opieki ze względu na zaburzenia w zachowaniu lub trudne warunki rodzinne, znaleźli korzystne środowisko wychowawcze w świetlicy szkolnej.
Pedagog szkolny zajmuje się także dziećmi i młodzieżą zagrożoną lub niedostosowaną społecznie. Nie tylko czuwa nad takimi osobnikami, ale także planuje szczegółowo ich dalsze życie w taki sposób, aby odciąć możliwość dostępu do grupy, która może sprowokować do nowych wykroczeń.
W pracy profilaktycznej pedagoga ważne miejsce zajmuje wyrównywanie startu szkolnego, w tym badanie dojrzałości szkolnej. Pedagog ma do zrealizowania bardzo wiele równie ważnych zadań. Nie jest więc w stanie podołać im wszystkim jednocześnie.
Te, które w danej chwili wysuwają się na pierwszy plan, stanowią ośrodek jego zainteresowań i wszelkich poczynań.
W procesie wychowania dzieci i młodzieży środowisku szkolnemu należy przypisać szczególne możliwości, bowiem "...każde pożądane oddziaływanie pedagogiczne jest jednocześnie działaniem profilaktycznym, wytwarzając bowiem wartościowe cechy zapobiega powstawaniu cech niepożądanych lub ich utrwalaniu" (Okoń W. Słownik pedagogiczny).
Pedagog szkolny mgr Grażyna Walaków Publiczne Gimnazjum w Praszce
Zycie Praszki 17
CHOR KOŚCIELNY
„ tfro ez£(” fcośMfae'
Na wstępie proszę podziękować redakcji „Życia Praszki" za propozycję napisania artykułu na temat chórku dziecięcego, który istnieje przy parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryii Panny w Praszce.
Pewnie sam z siebie nie miałbym odwagi pisać na temat własnych osiągnięć.
Obowiązki organisty podjąłem w maju 1997 r.. Jednak chórek powstał parę miesięcy wcześniej. Chórek nasz nosi nazwę „Groszki". Skąd ta nazwa? We wrześniu 2002 r. braliśmy udział w festiwalu piosenki religijnej
„Dawid" w Wieluniu. Tam należało podać nazwę, a więc jedna z uczestniczek podała nazwę „Groszki" i taka nazwa pozostała do dziś.
Na tym festiwalu wyróżniono nas - zdobyliśmy II miejsce, co nas ucieszyło i zachęciło do pilniejszej pracy.
Na początku do chórku należało nie więcej niż piętnaścioro dzieci, z czasem chętnych do śpiewania na chwałę Bożą przybywało. Obecnie liczba ta podwoiła się. Zaznaczam, że ilość dzieci nie jest stała, zazwyczaj bywa tak, że po pierwszej komunii św. dużo dzieci się zgłasza, ale w starszych klasach rezygnują z uczestnictwa, tłumacząc się nadmiernymi obowiązkami szkolnymi. Ale myślę, że są także jeszcze inne przyczyny. Te starsze chyba wstydzą się występować z tymi najmłodszymi, które niekiedy do szkoły nie chodzą, a garną się do nas z takim zapałem, że trudno odmówić im tej radości, jaką czerpią ze śpiewania Panu Bogu i ludzkim sercom.
Pracujemy systematycznie. Próby mamy w każdy piątek, oprócz pierwszego piątku miesiąca.
W każdą niedzielę o godz. U-tej uczestniczymy w liturgii mszy św.. Mam nadzieję, że nasz śpiew w jakimś stopniu przyczyni się do bardziej uroczystego i głębokiego przeżycia nabożeństwa eucharystycznego, jakim jest każda msza św.
Przygotowaliśmy bardzo dużo pieśni na różne święta kościelne. Z wielką troską myślimy o bardzo ważnym wydarzeniu w parafii jakim jest I komunia św. dzieci. W tym czasie spotykamy się codziennie i mozolnie ćwiczymy pieśni eucharystyczne.
Starannie dobieramy pieśni na takie uroczystości, jak Boże Narodzenie, Wielkanoc czy odpusty parafialne.
Niektóre nabożeństwa, np. roraty są wręcz atrakcją dla dzieci. Uczestniczą w nich z wielkim zaangażowaniem.
Jest bardzo dużo chętnych do śpiewania. A ja im wciąż powtarzam znaną nam maksymę: „Kto śpiewa modli się dwa razy". Dla dzieci jest to zachęta i zarazem uczenie ich pobożności.
Patronką wszystkich chórzystów jest św. Cecylia.
Wszystkie nasze zajęcia rozpoczynamy i kończymy
modlitwą do Niej, w listopadzie każdego miesiąca obchodzimy uroczyście jej święto.
Oprócz chórku dziecięcego „Groszki", przy parafii działa zespół młodzieżowy, który razem ze mną liczy 5 osób. W tym zespole wyróżnia się Jarek Sikora, którego gra na skrzypcach zachwyca parafian.
Nasz zespół ubogaca śpiewy liturgiczne podczas wszelkich uroczystości kościelnych, np. odpustów, I komunii św., peregrynacji obrazu Miłosierdzia Bożego.
Jesteśmy też zapraszani na uroczyste msze św. z okazji ślubów.
Na zakończenie wyrażam moje podziękowanie naszym księżom, którzy stanowią podporę mojej pracy. Księża pomagają mi w układaniu programów i doborze pieśni.
Zwracają uwagę na pewne mankamenty w mojej pracy, ale także wyrażają swoją akceptację. Ja wszelkie uwagi ze strony tak ks. proboszcza, jak i ks. prefekta wysoko cenię i za nie bardzo dziękuję.
Paweł Rasztar.
„Nawzajem"
Ciałem i duchem w jedność połączeni, w bezkresie morza łez zatopieni, szukamy siebie nawzajem.
Pomimo bliskości, tak odlegli od siebie, jak te wszystkie złote gwiazdy na niebie,
blaskiem jaśniejemy nawzajem.
Żywym ogniem ku sobie pałający,
chaotycznie, nagością okryte ciała muskający, rozpływamy się nawzajem.
I tak zasnuci w półmroku, dotrzymujemy sobie kroku, by nie zbłądzić nawzajem.
Małgorzata Niezgoda Zespół Szkół w Praszce ul. Kaliska 38
18
DZIECKO W PRZEDSZKOLU
BUŻEJ PRZ£DSZ/CMA
„ Wszystko, co naprawdę trzeba wiedzieć, nauczyłem się w przedszkolu
- o tym jak żyć, co robić, jak postępować, współdziałać z innymi, patrzeć, myśleć, marzyć i wyobrażać sobie lepszy świat... "
Robert Fułghum
Przytoczone powyżej słowa stanowią sens edukacji przedszkolnej, bo właśnie te umiejętności zdobywa dziecko w przedszkolu.
We współczesnym świecie, poza szeregiem osiągnięć w dziedzinie nauk pedagogicznych, upowszechnia się świadomość znaczenia przedszkola i jego istotnego wpływu na rozwój i przyszłe losy człowieka. Kończy się epoka traktowania przedszkola jako „ przechowalni"
dziecka na czas pracy. Przedszkole to miejsce bliskie dziecku, otwarte na jego potrzeby i stwarzające warunki do jego prawidłowego rozwoju.
Badania i naukowcy dowodzą, że siedmiolatek, który idzie do szkoły, a przedtem od 3-4 roku życia chodził do przedszkola w istotny sposób przewyższa rówieśnika, który do przedszkola nie chodził, nawet o dwa lata pod względem wielu umiejętności.
Większość dzieci osiąga odpowiednią dojrzałość, aby uczęszczać do przedszkola w wieku 3 lat. W domu rodzice, babcie czy opiekunowie chętnie wyręczają dzieci w wykonywaniu codziennych czynności. Robią to z miłości lub niedocenienia możliwości dziecka,a także niecierpliwości chęci uniknięcia bałaganu.
Pójście do przedszkola to pierwszy krok do samodzielności dziecka. Przedszkole wprowadza dziecko w świat dotąd dla niego obcy. Przede wszystkim uczy go tego, że istnieją inne dzieci i ich potrzeby. Nabywa umiejętność funkcjonowania w grupie rówieśniczej, kształtuje osobowość, próbuje rozumieć i akceptować uczucia innych, nawiązuje pierwsze przyjaźnie i uczy się rozwiązywać konflikty pomiędzy rówieśnikami.
Programy edukacyjne realizowane w przedszkolu stwarzają warunki zdobywania przez dzieci różnorodnych doświadczeń, uczestniczenia w zróżnicowanych i ciekawych zajęciach. Dzieci zdobywają wiedzę z wielu dziedzin, rozwijają sprawność ruchową, umiejętności manualne i techniczne, poznają najbliższe otoczenie i odległy świat, rozwijają odczucia zmysłowe i estetyczne oraz kształtują swój system wartości.
Przedszkole spełnia także bardzo istotną funkcję przy osiąganiu tzw. „dojrzałości szkolnej", polegającej między innymi na próbach czytania i pisania, poznawaniu i rozumieniu pojęć matematycznych, koncentracji uwagi w czasie prowadzonych zajęć.
Poznawaniu i stosowaniu obowiązujących norm i zasad, odpowiedniego reagowania na polecenia, zakazy i nakazy. Dziecko poznaje siłę motywacji i nagradzania, rozumie istotę negatywnych zachowań i konsekwencji.
Pobyt dziecka w przedszkolu ma bez wątpienia bardzo korzystny wpływ na jego rozwój. Nasze przedszkole to profesjonalnie przygotowane środowisko, które sprzyja dziecku w poznawaniu i rozumieniu otaczającego świata oraz nabywaniu przez nie różnorodnych umiejętności.
Publiczne Przedszkole nr 1 w Praszce mieści się przy ulicy Mickiewicza 28, czynne jest od poniedziałku do piątku w godzinach od 800 do 1300.
Do naszego przedszkola uczęszczają dzieci w wieku od 3 do 6 lat. Zajęcia prowadzone są w 4 grupach - „
Smerfy", „ Krasnale", „ Misie" i „ Biedronki" pod opieką wykwalifikowanej kadry pedagogicznej.
Dzieci swoje umiejętności i wiedzę zdobywają w pięknych dużych salach bogato wyposażonych w zabawki, pomoce dydaktyczne i kąciki zabaw tematycznych a sprawność fizyczną rozwijają w nowo utworzonej sali do zabaw ruchowo muzycznych, wyposażonej w sprzęt i przyrządy gimnastyczne oraz bogatą fonotekę.
W pracy kierujemy się indywidualnymi umiejętnościami i możliwościami naszych dzieci.
Wykorzystujemy elementy wielu nowoczesnych metod pracy z dziećmi.
Zycie Praszki 19
DZIECKO W PRZEDSZKOLU
Ważną dla nas rzeczą jest integracja środowiska przedszkolnego z rodzinnym, dlatego wspólnie z rodzicami organizujemy przeróżne imprezy i spotkania, np. pasowanie na przedszkolaka, mikołaj, jasełka, bal przebierańców, uroczystości z okazji Dnia Babci i Dziadka, pożegnanie zimy, Dzień Mamy i Taty, pożegnanie starszaków, festyny czy pikniki rodzinne na łonie natury, spotkania z przedstawicielami różnych zawodów itp.
Przynajmniej raz w miesiącu gościmy profesjonalnych artystów z przedstawieniami edukacyjnymi i rozrywkowymi. Często odwiedzamy tutejsze Muzeum, podziwiając coraz to nowsze ekspozycje o różnej tematyce.
Wesołe zabawy i konkursy pozwalają dzieciom utrwalać zdobytą wiedzę, np. na temat ekologii czy Unii Europejskiej.
Aby wzbudzić w dziecku zainteresowanie tradycją i zwyczajami ludowymi oraz ochroną przyrody, nawiązaliśmy współpracę z gospodarstwem agrotury
stycznym, zapraszając ich do siebie lub organizując wycieczki do ich gospodarstwa.
Aby rozpowszechnić wśród dzieci zamiłowanie do książki, włączyliśmy się w ogólnopolską akcję „ Cała Polska czyta dzieciom", tworząc biblioteczkę, z której dzieci mogą wypożyczać książki do domu i czytać je w towarzystwie domowników.
Chętnie uczestniczymy w imprezach środowiskowych typu Finał Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy „czy Minifestiwal Piosenki Dziecięcej dla Przedszkolaków.
Jesteśmy otwarci na współpracę z innymi placówkami oświatowymi i chętnie współpracujemy ze środowiskiem lokalnym.
mgr Aurelia Popławska
INFORMACJA
Burmistrz Miasta i Gminy Praszka informuje, że w dniu 24.02.2005 r. Uchwałą nr
196/XXVI/2005 Rady Miejskiej w Praszce został przyjęty Plan Rozwoju Lokalnego Miasta i Gminy Praszka.
Dokument zamieszczony jest na stronie internetowej Gminy Praszka uww.praszka.pl oraz w Biuletynie Informacji Publicznej.
Udostępniony jest również w Urzędzie Miasta i Gminy w Praszce w Biurze Obsługi Rady Miejskiej, pokój nr 16 oraz w Referacie Promocji i Rozwoju Regionalnego, pokój nr 8.
Z-ca Burmistrza Miasta i Gminy Praszka Marian Ponichtera
Wpcrkowatue,, op('e,£a
Przedszkole, którym kieruję pracuje na programach przyjętych przez Radę Pedagogiczną. Są to programy dopuszczone przez MENiS do użytku w przedszkolach i oddziałach przedszkolnych.
Na podstawie obranych programów opracowujemy miesięczne plany pracy z uwzględnieniem obszarów edukacyjnych zawartych w podstawie programowej.
Dodatkową ofertą przedszkola są prowadzone zajęcia z języka angielskiego i gimnastyki korekcyjnej. Zajęcia te opłacane są przez rodziców. Opłacaną przez gminę jest nauka religii. Zajęcia te realizowane są poza czasem przeznaczonym na realizację podstawy programowej (dla chętnych dzieci).
W procesie edukacyjnym stosowane są różnorodne metody i formy pracy-, oparte na zabawie, obserwacji i pokazie, działaniu, samodzielnym doświadczeniu dziecka, spontanicznej, swobodnej aktywności własnej dziecka, grach dydaktycznych. Do swojej pracy wdrażamy elementy metod R. Labana, K. OrfTa, W.
Sherborn, M. Montessori, pedagogikę zabawy, w zakresie nauki czytania I. Majchrzak, M. Bogdanowicz, B. Racławskiego oraz Naturalną Naukę Języka. Zabawy i zajęcia odbywają się w formie pracy indywidualnej, grupowej i zespołowej w zależności od rodzaju zajęć.
W przedszkolu cały czas staram się stwarzać warunki sprzyjające rozwojowi dziecka. Planuję pracę tak, aby uwzględniała potrzeby i zainteresowania dzieci.
Organizuję spotkania z ciekawymi ludźmi, artystami, wycieczki edukacyjne, wyjścia do muzeum, konkurs piosenki. Dzieci w przedszkolu mają kontakt z aktorami, żywym słowem, uczestniczą w przedstawieniach teatralnych.
Przygotowując plany pracy zwracamy uwagę na rozwój intelektualny, moralny, duchowy, kulturalny i społeczny dzieci a w szczególności na rozróżnianie dobra i zła, wpajanie szacunku dla ludzi i prawdy poszerzenie wiedzy i nabywanie nowych umiejętności, dbanie o rozwój rodzimych tradycji.
Każda z nauczycielek ma wypracowane metody pracy zarówno z dzieckiem zdolnym, jak i mającym trudności w opanowaniu umiejętności właściwych do wieku, polegające na indywidualizacji zajęć z dzieckiem, dostosowaniu stopnia trudności zadań i wymagań adekwatnych do możliwości tych dzieci. Praca wyrównawcza prowadzona jest na bieżąco w toku zajęć indywidualnych i grupowych we współdziałaniu z domem rodzinnym i Poradnią Psychologiczno- Pedagogiczną w Oleśnie. Dzieciom zdolnym umożliwia się rozwijanie ich zainteresowań i uzdolnień, .szczególnie muzycznych i tanecznych.
W osiąganiu dojrzałości szkolnej pomagamy ukierunkować oddziaływania dydaktyczno-
