• Nie Znaleziono Wyników

O intruzji diabazowej w zachodniej części niecki bardziańskiej

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "O intruzji diabazowej w zachodniej części niecki bardziańskiej"

Copied!
13
0
0

Pełen tekst

(1)

Wacław RYKA

o intruzii diabazowei

W

zachodniei części niecki bardziańskiej

WSTĘP

W zachodniej części niecki bardZJiańskiej diabaz odsłania się w następu­

jących punktach: w Pqgowcu pod Bardem; w Widełkach - odsłonięcie 1roło kapliczki.; w Widclkach - odslonięcie w leSlie przy drodze wiOdą­

cej dlO Orrowin; w Widełkach - odsłonięcde na poilach lP'I'lZy drodze wiodą­

<:ej ku Zarobinom.

Ponadto w Widełkach stwierdzono diabaz w wierceniu. Najlepiej odsło­

nięty jest on w Prągowcu pod Bardem. Po7JOstałe odsłonięcia, podobnie j ak na obszarze całej niecki baJrdziańskiej, są niakompletne wsk!utek nie zupełnego odsłonięcia lub też częściowego ~odowaJIlia odsłoniętej żyły. Dotychczas badania diabazu były przeprowadzane na podstawie próbek pobranych jedynie z żyły di.albazowej odsłaniającej się w Prągow­

cu. Diabaz ten był kolejno przedmiotem studiów J. 'DokalI'Sltiego (1921, 1926), J. Morozewicza (1923, 1925) i St. Malkowskiego (1954). Badania przeprowadzone przez autora zostały oparte na próbkach pobranych w Prągowcu i Widełkach, przy czym podstawą opracowania był rdzeń

Wiertniczy z· Widełek.

WARUNKI GEOLOGICZNE WYSTĘPOWANIA DIABAZU R d z e ń w i e r t n i c z Y z W id e ł e k. W Widełkach stwierdzonq

'występowanie 2 żył diabazu (fig. 1): doJnej - mfążsrości 21 m, o upadzi~

1.:3°, o~az IgÓI'iIl<e!j - miąższości 4,45 m, o upadzie 8°. Zyły te odJdz:i.alo- he od siebie partią łupków miąższości 3,25 m. Górnej żyle towarzyszy w spągu mała żyła lub apofiza grubości 25 om. Spągowa część górnej

żyły jest silnie zaburzona tektond.cznie. Występująoo w tej części liczne lustra tektoniczne wykrurują strome upady. Powierzchnie luster pokryte

zazwyczaj chlorytem i wadem. Zlustrowane powierzchnie zaobser.,.

wowano również w skałach osadowym na głębolrości 21 i 28 m. Zmi.e-

!I'ZO!IlJe ;upady :tyIch powierzchlni wynosiły 30

-+

50°. Di~baJz w W:ide11kach styka się z drobnoklastycznymi utworami. W bezpośrednim kontakcie

(2)

]56 Wacław Ryka

z dia,bazem skały' te uległy zmianom polegającym na stwardnieniu i ściemnieniu łupków. Zmiany te sięgają do 20 cm. Zaobserwowany tu

Z()lSt~ lIliewiel1ki wzrost miąższości< przeobralŻonych sikał OISarlowych, maj- A dujątCych się w stropie, kt6re jednocześnie stano-

gl''::*::fł tI/woru wią ~ąlg ldiaibaJZu.

,,,,s

Badania mikroskopowe wykazały, że zmiemone

B

skały osadowe, znajdujące się w kontakcie z dia- bazem, staIIlOlWią częśc'.iiOWO ~qgowcowany argillit.

Podobnym zmianom uległy również okruchy skał

osadowych ze stropu, które zostały pogrążone w magmie diabazowej i przeOlbrażone. Obserwacje kontaktów wykazały wargilicie nierówności i pęk­

nięcia wypełnione przez magmę diaba2lOwą. Swiad- czy to o małej lepkości magmy, która mogła wni-

kać nieraz w bardzo małe szczelinki.

O d k r ywk a w Pr ąg ow c u. Zyła dia'baoo- 'wa odsłaniająca się w Prągowou ma miąższość

12 m, jest jednorodna i zapada pod kątem 58°

na SW. W stosunku' do upadu otaczających skal osadowych kąt zapadama żyły zdaje się być nieco

większy, przy czym kierunek jego pozostaje bez :mniany. Zyła na terenie Prągowca styka się z mu-

łowcem zawierającym wkładki szarogłazu. W kon- takcie Ispągowym znaleziono mułowiec ze ślada­

mi brekcji tarcia i albityzacji. W stropie diabazu z Prągowca ':llostały zaobserwowane już dawniej prrez St. Małkowskiego (1954) zmiany kontakto- we, którY'Ch powstanie łączył on z magmą diaba-

zową. Skały te dostarczyły bardziej interesują­

cych materiałów niż wiercenie w Widełkach. W zrogowoowanych mułowcach otulających nierów-

ną powierzchnię .diabazu znaJazłem minerały

kontaktowe. Zaobserwowałem tu również żył1ki wybi'eg,ad.ące z dialbazu li łukowato ,wyginające się

w mułow'cach do chwiili pr.zyjęe:ila !Zlgiodnego !kie- rt1II1iku z ru!plko.watośdą.

A - profil (skracony) Wiercenia wYkonanego w W!-

dełkach

B - profil odkrywki w Prągowcu p( d Bardem 1. Diabaz augitow~plagloklazOwY. 2. Diabaz splli- towY. 3. Diabaz zWietrzały. 4. Lupki z wkładka­

mi szaro2łaz6w. 5. Lupki przeobrarone kontaktowo.

A - prOfile of bore-hole at Widełki (abbreviated).

B - profile of the outcrop at PrągoWiec near Bardo.

1. Augite-plagloclase-.diabase. 2. Spilite diabase.

3. Weathered cllabase. 4. Shales With greywacke intercalations. 5. Contact-transformed shales

c

Fig. 1. Profile diabazu z Widełek i Barda VI Górach Świętokrzyskich

Profiles of the diabase from Widełlki and Bardo in the Święty Krzyż.

Mountains

(3)

Intruzja diabazowa w niecce bardziańskiej 157 OdkrytWka diabazu w W1dełkach koło kapliczki nie .odsłonUa kontak- tów diab3lzuze skałami osadowymi. Stwierdzono tu jedynie występowa­

nie świeżego diabazu, pociętego stromym ciosem o kątachzblioonych do 90°. KOIp:talktów lIlie s1Jwierd:zo;no Irówmeż w daIlszyc!h. dwóch I()łdkirywkach znajdujących się W · Widełkach. Próbki diabazu, pobrane z tych odkry- wek, wskutek daleko posuniętego rozkładu skały o~aJzały się nieprzydat- ne do badań.

BADANIA PETROGRAFICZNE

Diablz występujący w zachodniej części niecki bardziańskiej, podob- nie jak i na obszarze całej niecki, wykazuje zróżnicowanie pod względem

chemizmu i sposobu wykształcenia struktury. N a podstawie dotychczaso- wych badań mi~roslropowych prmprowadzoDiO według sldadu mineral-

nego i struktury następujący podział skały:

Diabaz augitowo-plagioklaoowy o strukturze intersertalnej,

" " " "mikrolitowej, Diabaz Ikalcytowo-Wbitowy I(spilitowy) " mtersertaJl.nej,

" 'lO " " " porfirowej,

" " '" " " InJi.k:ro[,itQW,ej .

ChU['akterystyka wyróżnionych typów przedstawia się w 'skrócie nas-

tępująco: diabaz augitowo-plagioklazowy (fig. 2). Tego typu skała znana jest w literaturze z opisów J. Tokarskiego (1921, 1926), J. Morozewicza (1923, 1925) i St. Małkowskiego (1954). Głów:nymi składnikami skały skalenie nadeżące do szeregu bytownit-Iabrador, wykazujące budo-

wę pasową i odkształcenia dynamiczne. Mniejszy udział w budowie skały

bierze piroksen(augit diopsydowy), wykazujący podobne mliany, jakie zaobserwowano u ,skaleni. Pozos1Jałe WIOlne przestrzenie zajęte są ~

sz!kliwo. W IZinaIczmie mniejszy'CIh illościach ~e magnetyt i ilmenit.

Diabaz spilitowy (fig. 3) jes,t odmianą w stosunku do poprzedniej bardziej kwaśną, chalrakteryzującą się obecnością zalbityzowanychska- leni. W odmianie tej obserwujemy wyniki szeregu procesów wtórnych,

jak wspomnJma lPOpr.zednio aillbityzacja orarz;chllorytyzacja, lPirytylza1cja, kaolinizacja i ka:lcy.tacda. W I~edn:im kO'lltakcie ·ze slkałami: osadQ- wymi olbserwuje si~ w: diabazie st.rluiktll'rę dl-z.ewi.astą (fig. 4) - (w j'ęz.

franc. ' - arborescent). Strulktura. ta jest właściwa dJi.aibaJzow.i z, Widełek.

Diabaz o !tej stlruktwrz.e IZlbudO'W.aJIly jest ~ szarej masy Q lZielonawym odJ..

cienJi.u. lP.rnepełIniony j,est 0I!l pierzastymi lLub sferolitycZlnym.i lIlli'kiroili,tami

ska~en.iowymi o wygaszaniu św:iartła prawdie -prostym. MiJkrou1om towa-

myszą tLenki 'Żelaza, chloryt i !kailcy:t, smra, sffiIbo :reagująca na światło

spoil.aII'YlWWaJIle masa jest JakJby in!kJrustorWa:na osobnikami skaiLenia (} z,a- wartości 15010 An, czyili iIlJa'leżący1mi do szeregu ailibLt-oiliigolkilaJZ. iS'kaJlenie te I\l[egły dz.iałaJn:iru pTOOesów wtórnych, jak· ch11o.rytyzacj~, Ikałcytyz.acji

i IKalQllinizacji. Di,alba:z Q struJktlllJnZe dlrwwiastej jest diaJbaJZeIIl ~i!lit(}wym,

który uległiIlJa kontakcie szy'bki€!m:u [pX7Jechłodzeniu. O p:rz.ynał~ości dO' spiHtu świadczyć może !P<Jdobny skład mineraiLny !tego diabazu.

ZróżnicowaJOie diabazu w profilu intruzji zaznacza się od kontaktów ku środkowi, z tym że w częściach stropowych jest on bogatszy w formy

(4)

158 Wacław Ryka

i miąŻS2lOŚĆ. Pełny obraz tych lZIIIlian o1Jrzymano w profilu dolnej żyły

diabazu z Widełek (fig. 1). W bezpośrednim kontakcie diabazu ze skała­

mi osadowymi iW dolnej żyle znajduje się diabaa; kalcytowo-a'lbitowy o strukturze drzewiastej. Barrdziej ku środkowi obserwujemy diabaz o tym samym składzie mineralnym, lecz o strukturze. mikrolitowej zmie-

niającej się na porfirową. Srodkowa część tej żyły zbudowana jest z ,di8J- bazu augitowo-plagioklazowego o strukturze mikrolitowej i intersertal- nej.

Górna żyła w Widełkach zbudowana jest (poczyn8Jjąc od 'Stropu) z dia- bazu spiIitowego o strukturze drzewiastej, dalej miJkrolitowej, porfiro- wej i ponownie drzewiastej. Sposób wykształcenia utworu potwierdza

rytmiczność obserwowaną w dolnej żyle. Jednakże górn8l żyła wskutek szybkkg'D stygnięcia, wywołanego małą miążs'zością, nie zawiera diabazu augitowo-plagioklazowego o strukturze intersertalnej, ani nawet mikro- litowej.

Towarzysząca'tym żyłom wspomniana apofiza zbudowana jest wyłącz­

nie z diabazu spilitowego o strukturze drzewiastej, gdyż jej niewielka

miąższość nie pozwoliła na wykształcenie jakiejkolwiek innej struktu- ry.

Zróżnicowanie żyły w Prągowcu w porównaniu z Widełkami jest mniejsze. Poczynając od stropu obser.wujemy di8Jbaz spilitowy o struk-

turz~ mikrolit owej i dalej porfirowej, następnie diabaz augitowo-plagio- klazowy o strukturze mibolitowej i intersert'alnej, w spąguzaś skałę Icał­

kowicie rozłożoną niemożliwą do identyfikacji.

Diaba7. odsłonięty w Widełk8JCh przy kapliczce zaliczony został do typu augitowo-plagioklazowego ,o strukturze intersertalnej, odpowiada więc środlkowym częściom ~yły'z P:rąg'o'WICa i dolnej żylLe w W:iJdełikacl1.

ZMIANY PRZEOBRAZENIOWE

W toku studiów stwiel'dziłem, że diabaz baTdziański. uległ Wlraz ze

skaŁami oSadowymi infiltracji roztworów wodnych. Skutki :iJnfiltracjit

obserwowane w postaci gniazd i żyłek, przedst!łJwrione być mogą w trzech etapach: .

1. Najstarsze stadium kwarcowo-hematytowe, przy czym hematyt wy-

stępuje w niewiellciej ilości;

2. Stadium infiltracji chalcedonowej;

3. Na:młods'ze stadium pirytowo-kalcytowe.

WNIOSKI

1. Diabaz bardziański jest skałą intruzywną, gdyż wskazuje na to

obecność w stropie skał ,przeobrażonych (kontaktowo oraz ryt- miczna 'zmi:enll1!ość składu mineralnego i struktury w profilu żyły.

2. Występowanie diabazu w ludlowie na przestrzeni całej niecki

bardziańskiej przemawiałoby za fOl'ffiąsillu, gdyby intruzja ,nie miala pewnej niezgodności kątowej w Prągowcu, co pozwala za-

liczyć ją do :!lomny dajki pokładowej.

(5)

Intruzja diabazowa w niecce bardziańskiej 159

3. Obecność w diabazie struktury drzewiastej [Xrzemawia za. tym,.

że diabaz był utworem intrudującym płytko.

4. Formy nieods:zklonego szk1liwa, a zwłaszcza bardzo dobry sto-

pień zachowania skały - wskazywałyby, że diabaz może być

znacznie młodszy od ludlowu.

Podobne sugestie w sprawie wieku diabazu wypowiadało wielu bada- czy. Np. J. Czamocki (1928, 1933) !pxzypiruje dialbaJZowr wi,ek lkaJrlboński.

J. Sacrnoon.owicz j(1953) 'l"ó:wnież u,waża, że dalko

mtruzda

dest diabaz młod­

szy od piętra sałopskiego i związany może być z okresem waa:-yscyjskrirm.

Znacznie m~odszy wieik przypisiUje diaoo2JOWli. J. Mórozewicz (1925), który

ZWl"I8.'ca uwagę na falkt, że intriUJZja ,bamdJziańsika. IP!I"IZYlP'Uszcz:alnte od!powiada

. wiekowi bazaltów beres1Jowieckich. Podobnie za przyjęciem młodszego

wieku intruzji jest J. Takarski (1921), który na podstawie zróżnicowania

magmy w proJekcji Beckego dochodzi. do wniosku, że dJi.a!baz ·bard~ański może odpowiadać wiekowo nawet andezytom pienińskim.

Doc. Dr T. Wieserowi składam podziękowanie za pomoc, jaką o1Jrzy-

małempodczas pracy nad diabazem.

ZaIklad Petrogradlii li Geochemńd I. G.

Wygłosoono dlnda 6 luteg,o 1957 r.

PISMmNNICTWO

CZA'RJNOCKI J. (19128) -

o

odkryciu lamprofirów w środkowej części Gór SWię-

1lakrzy:sildch. Posiediz. nauk. Państw. J:nst. Geol. nr 19----40, 'str. 37.

Warszawa.

CZARNOOKI J; (19313) - Stratygra1fia warstw granicznych między dewonem i kar-

!bonem w .okolicaoh Kowali. Posiedz. nauk. Państw. :rnst. Geol. nr.

35. .str. 32-33. Warszawa.

KSIĄ2KIEWICZ M., SAMSONOWICZ J. (1953) - Zarys geologfui Pol:fOOi. PWN.

Warazawa.

MALKOWSKI St. (1954) - O przejawaeh wulikanizmu 'W dziejach geologic:zm.yc.'1 GÓl" SWiętOlkirzyslti:ch. Acta ,goo!;!IX>l. 4. IIlr ,1, str. 1-152. Wars·zawa.

MOROZEWICZ J. (1923) - O bal'dolicie, pirogenlicznym mIDeraile chlorytowym.

Spraw. Państw. Inst. Geol. 2. z. 3-4. str. 217-224. Warszawa.

MOROZEWICZ J. {1925) - O diabazie Gór SwiętokrzySikich . .spraw Państw. Inst.

Geol. 3. z. 1-2, str. 1-14.1 Warszawa. .

TOKARSKI J. (1921) - O skale magmatycznej odkrytej w Górach Swiętokrzyskich.

KQSIDOS. 46. str. 625-638. Lwów.

TOKARSKI J. «l926) - Uwagi w sprawie skały magmatycznej odkrytej w Górach

Swliętokrzy.SJkich.Spraw. Tow. Nauk. we Lwowlie. 6. str. 11-20. LwóW.

(6)

160 Wacław Ryka

Wacław RYKA

ON THE DIABASIC INTRUSION IN TBE WESTERN PART OF TBE BARDO BASIN (SWlĘTY KRZY.z MOUTAINS)

Summary

In /lbe lW'estern p!IilIt of :\lhe lBiaa:do baIsdn the ilntnms100l of diiaibase

w

,exposed in several localities in the vicinioty of W1idełki and ],n P.rągowiec near Bardo. Two 'Ot hel!." dJilaIbaJSe· veims ibJave bean ddislcovel'ed liIn a bore-hole at Wild~ ~cldiJng 1Ile\V

ma,ter'ia[ :for !thlls <iIIlivestiigation.

Geolog'iical conditions of the oocurrence of diabase in Widełlki are the followiIlig (fig. 1): the lowervein has a thickness of 21 m.; the upper one 4,45 m. and shows at its bottom an ap6phyae 25 cm, thi~ The veins are separarted by shales of a 3.25 m. thick. Strike and dip (8 + 150) are the same as in surroW).ding rocks.

Several tectonic slickensides occur at the bottom of the upper diabase vein and in <bhe sedlil!Ile!Illtary lOOCks (at the dJepth of ,21 aIIld 28 m. and at alIlgles of aO+5QO to the 1h0ll"re0lIlJta[). ~t 1!h,eda- 00DJta1Ct area wiIt'h .:bhe dtllBJbase, ,the fiJne-cla&tLc sed"i!- mantf:.s ruwe lU!IlIdergone daa:'lkening I8JIld haJrdenJiJng.MfurosCOiPilc :jnvesit'i,glatiilQ!IlS reveal fuat 1lhe metamOI'lPhOlS'ed: 1l'0ICIks 00IllsIiJst paa:1!ly ot sil1dcified amgil;lli!te .. SimillIarrly me-

iamoł'IPhosed are the fragments, of the superimposed rocks which were embedded liJn. łhe mqma.

The KilY'ke at PrągowLec 15 IOOt sothiclt (roly 1:2 m.) as tthaIt of IWliklebki. It i:s :a homogenous ,body diwing at 58° towards south-west. The angle of di-w>ing of 1he dyke show .. at its bottom surf.ace a slight divergence fram the dip of the :stratification of the sedimentary rocks. At thecontact with the diabase appears

-li silicified muds-tone with contact minemłs aną infiltration veinlets at the tqp.

The iremaIi.n!ilng outcrqps in the rregiJon of Wid<eŁk'.i hJarve yIiJelded onły ;rock maiterli:al

for compari&OIl,. , I

Perograprucal investigations have established that within the profile of the ,dy!k:e the dia.ibase shows - the following JteXl1mral a1!ld minel!.".alogical difierentiatiOln:

1) an augite-plagioclaBe diabase with intersertal texture;

2) a ca3JciLte-aillbli.lte 1(~i!Jliltilc) iCl:IabaSe with m<tel'lSErlatl, ~rłitic and miIcrolithic texture.

The first typa (the augite-plagioclase dialbase, fig. 1) consi:sll<> of pla,gioclase and -diopside . augite; !magnetite and ilmenite in lesser quantities, and glass· which fiHs

the remaining free spaces.

Thre 1geoond typa, however, !(.the spi!LiJ1liIc diilSbaoo, 1fiIg. 2) iIs cl1iaIr.acter:ized by Ule .1lresence of alibitized feldspars; as well as by distinct alteration processes Buch

'ilS chloritization, pyTitization, kaolinization and calcitization. In direct contact

wilth rthe 1!lIl'Igi1lire, 'tihe idlilaibase sibJows aJIl I81'iborescent textllire (filg. 3). Dia/basa ot such texture is characterized by a spherolithic Ol' fleece- like fabric of the feldspar :microliths, willi an almost parallel extindion. With the microliths appear iron

oxiJdes, 1CiMotriiIte, cacrcite, and fel.dsjpair lliamelLaie w1i1lh i!I> 115 per centAn cOlIltent.

The textural differentiation of the diabase in the profile oi the intrusion fs usually tdescribed by starting from th surface oi contact towards the interior

-of the d(yke.

(7)

Summary . lEll In the lower vein at Widełki passes in this direotion a spilitic dlaibase with vaJl'YiDjg !(IbOit:h ariborescenll andJ microlitihi.c) texture :into 11m Ilio\ljgite-piIagliocl.ase..:.\

d!iIaIbase lWłiIIh lrIliroI:IalithiIC and IilntarseI1tale teX'lnlre. A siimiiJIaIr p!t"O!fille (IbuItw'i1lhout of the al"borescent texture) bas been fourui descrlibed at Porągowiec near Bardo.

Scxmewhat di:fiferen.t is ithe textwre of Irhe' UjWlIeIr veiln at W"JId~; ihere, idJue ~ tbe alOCeleralted SO]Jid:ilf:LcatoolIl. CIalUJSed .by ltihe thJilniness O!f the ve:illl', OIllIly spI.illJitiJC ltiype of diabase was fonned. Speedier yet went fortb tbe overcooling of the apopbyee at the bottom of the uwer dyke and here onły spilitic dia'base of an arborescent texture developed.

Summing !\liP tbe results bitherlo carried out it may be claimed that:

1) I!nl.e jpI'leseIlce of mebaan.o!rJphosed roc!ks at the iliOlP ol tłulI dirke Wn~! en :iJn1lrusdlve chIaiI1aioter of ltJhe <tia!base;

2) Itbe appearance of an intrusion in tbe Ludlovian beda 'IliPon the area of the entire Bardo basin sUIgIge.sts tbe fonn of a sill; bowever, s1nce tbe vein at

Prągowiec disc100es a certain a~lar divel"gence, tbe intl"UBion should probably /be coDJSi.d.ered to be a dyke;

3) tbe appearance of an al'Qorescent texture te.st~ies that tbe di.a!base bas intru-

ded on a schallow level; .

,4) _ tbe. shapes of non-devitrified glass, and particularly the excellent pręserva­

tion of the rock tends to show that tbe dlabaBe is younger than tbe Ludlovian age of the sUITounding roaks. In earlier papers many scientists have suggested a younger alge for the intrusion; among tbem are J. Czarnocld, J. Tokarski, J. Morazewicz and J. Samsonowicz.

GeoI0glczny - 11

(8)

Wadaw Ryka

OBJASNIENIA DO TABLICY I

.. Fig: .2. Diabaz augi<towo-pla;~ok1azoWy z Widełek. Na zdjęciu widoczne jest prZej- . śćie od diabazu o Struktllrze mikrolitowej (u góry) do diabazu o struIk- . iurze!interi3ertaJ.neij(u dołu). iN1kcle lS~alne. Powiękslzende 10 x.

Augite (plagioclase) diabase from Widełki.. The picture shows the transition from diabase ofa microlitic structure (at Itop) to diabase of an mtersertaJ.

s1lI'lucture I(at Ibottom). Crossed n'iicolLs. En(balrlgemen1J 110 x.

(9)

Kwart. Geol.,· nr l, 1957 r. TABLICA I

lrig. 2

Wacław RYKA - O intruzji diabazowej w zachodniej części niecki bardziańskiej

(10)

OBJAŚNIEN:IA~DO 'TABLICY: II

Fig,~ 3.,: Diabaż k.alCytowo-',iłlbitawy ' (spiilitóWY)o . .str1i~turze mikroli tówo,,:,porfiro- wej . Nikole ;równoległe. ";J?owięItszenie 'lO x,

lb~

. . ' ... , , "

Calcite"'~ilł,)ite(sPilite)<idabase ,of 'amicroli.th~c porphyrysbucture. ;ParaJlel Iiicdls. "EnlJargemeńt ,'10 ,x;

(11)

Kwart. Geol., nr 1, 1957 r. TABLICA II

Fig. 3

Wa.cław RYKA - O intruzji diabazowej w zac;hodniej cz~ści niec;ki 1;lardziallskiej

I

I

I

i I

·1

I

(12)

'(i)l3'JASNIENIA ,IJOTABLlCY' III

Fig.j~> DiabazsprutowY::'O ':s'litiukturrz;e "drzewiastej., Na zdjęciu , widoc~ne są ·ta- , 'bliOzid::skal~ru,'1k:wiące':,w;:słabo:reagującej"na światło'Śpolaryzowarte sUI- i(:ij ,~nfusiEW ;PrzEilPełnipon(ij':.. ,nikroliłarn!i; skaleni,tl~rikarni "żelaUI, chloryrt;em

162/4

i, k.cilCYtetnV, Nikóle FÓWnoległe.' Powięlg!zeru:-e 1O,~ X. '

sPilite,dia'()aseóf\'Ś:.:de,fldr~tic str.u<:ture.'The piature, sboWs: feldspa1" pla-

'tes~ embeddęd;,in,:;~yj:mass, '. faihtly ,:birefringeat, fUleduip :'WdJth 'feldsp8'l' rtucrolirteS;: ,1I0il 'oxid~;; chlOrite and 'calcirte~ Parallel lIlicols. Enlavge- meht"ll);:iI:,

(13)

Kwart. Geol., nr 1, 1957 r. TABLICA HI

Fig. 4

Wacław RYKA - O intruzji diabazowej w zachodniej części niecki bardziańskiej

·1 I !

'.

Cytaty

Powiązane dokumenty

pieńcowatych. Głównymi cechami odróżniającymi te utwory od utworów czerw'Onego spągowca była wapnistość spoiwa 'Oraz szare zabarwienie. Przynależność

Może się · bowiem zdarzyć, że przyczyną niektórych anomalii okażą się utwory nie znane dotychczas na badanym obszarze (inne rodzaje skał krystalicz- nych), a

linnego, 'która to domies2'JkalIladaje osadom 'l&#34;óżoej intensywności odcienie szare. Naltomiast 'kiJJkudziesięciometrowej mią:hszości kompleks osadów ila- stych

wych: za~ów. iW ile skały ~tyka się rozrzuoone , byszta1!ki gipsu, Tzadlko druozy alIlihydryfu. 'Najwyższy cykldtem - ,MLer - jeżeli lwystępuje, ;to jest r'ePrezento-

w osadach jeziora mołogo-szeksnińskiego, wykonane przez tych samych autorów (Ch. Gromowa i in., 1967) wykazały, że osady dawnego jeziora mołogo-szeksnińskiego są w

szej części kallbonu doln~o {,górny wizen)dbszar akumulacji ' pokryło częściowo morze rozprzestrzeniające się w kierunlJru zachodnim (H. Między Wałbrzychem a

i zasięgi niektórych rodżajów i gatunI~ów Imjlkrospor i ziarn pyłku oraz przez maksima i minima ilościowego występowania poszczególnych ro- dzajów sporo. W

odznaczająca się stopniowym przejściem do kolejnej serii mułowców kwarcowych. Cienka warstwa zlepieiica podstawowego ~iadczy c tym, że trans- gresja morza kTedowego