O pracy w lubelskim kuratorium - Bogdan Wagner - fragment relacji świadka historii [TEKST]

(1)

BOGDAN WAGNER

ur. 1945; Lublin

Miejsce i czas wydarzeń Lublin, współczesność

Słowa kluczowe projekt Polska transformacja 1989-1991, współczesność, praca w kuratorium, wprowadzenie języka ukraińskiego do VII Liceum Ogólnokształcącego w Lublinie, promocja języka ukraińskiego, odznaczenie Orderu św. Magdaleny trzeciego stopnia, wyjazdy na Ukrainę, odejście z kuratorium

O pracy w lubelskim kuratorium

Jak wszedłem do kuratorium, to przestało mi się chcieć coś zmieniać, bo okazało się, że niczego nie zmienię. Oświata i kuratorium były i są absolutnie konserwatywnym środowiskiem, które nie da się zmienić. Więc zająłem się Ukraińcami. To był bardzo wdzięczny temat i myślę, że bardzo przyszłościowy. W VII LO wprowadziłem język ukraiński w ramach trzyletniego kursu. Opór był wszystkich, łącznie ze ścianami. W kuratorium praktycznie tym się zajmowałem, bo to nie było w przydziale moich obowiązków. Ciągle się narażałem, zajmując się promocją języka ukraińskiego. Ja marzyłem o tym, żeby ukraiński pojawił się w szkołach. To marzenie podzielał profesor Andrzej Czyżewski ze względów utylitarnych. Popierał mnie jego ekscelencja biskup Abel. Nawet dostałem unikalne odznaczenie Orderu św.

Magdaleny trzeciego stopnia. Józef Życiński miał drugiego, ale Aleksander Kwaśniewski pierwszego. To mnie bardzo martwi. Medal dostałem za rozumienie Wschodu – tak napisano. W czasie pełnienia funkcji kuratora bardzo często jeździłem na Ukrainę. Wiadomo, że bardzo szybko się to skończyło, bo teraz kuratorium ma obowiązki kontrolne i na taką działalność nie było miejsca, a mnie inna się nie podobała. W związku z tym musieliśmy się po prostu rozstać, zresztą z sympatią.

Uznaję, że ten okres mimo wszystko był bardzo dobry.

Data i miejsce nagrania 2014-01-21, Lublin

Rozmawiał/a Łukasz Kijek

Transkrypcja Maria Radek

Redakcja Małgorzata Popek