Propozycje zabaw dla dzieci 6 letnich grupa IX – Anna Figat – Krzykwa Izabela Jankowska 20.04.20
W tym tygodniu nadal realizujemy tematykę „Dbamy o naszą planetę” . Zależy nam aby dzieci nie tylko zapamiętały do jakich pojemników należy wrzucać odpady ale też, że należy zgniatać butelki plastikowe, puszki. Zachęcamy do rozmowy z dziećmi na temat jak należy dbać o nasze środowisko. Poniżej przedstawiamy propozycje zabaw dla dzieci.
Zabawy ruchowe:
Warto zadbać nie tylko o tężyznę fizyczna, ale i pokusić się o ćwiczenia głowy ☺:
1.Skojarzenia. Zacznij zabawę, mówiąc dowolne słowo, np. „słońce”. Następnie dziecko mówi słowo kojarzące się z tym, co powiedziałaś, np. „gorąco”. Potem ty szukasz skojarzenia do „gorąco”, np. „lato”. I tak na zmianę („morze”, „piasek”, „babki”...).
2.Poszukiwanie skarbów. Na dworze/ w domu w różnych miejscach schowaj jakiś przedmiot – coś słodkiego albo drobny prezent. Powiedz: „Idź do przodu, stań, idź w stronę ławki, omiń ją, szukaj na dole....”. Innym poleceniem może być podanie liczby kroków, jakie dziecko ma przejść.
3.Gry planszowe. Aby podarować przy okazji dziecku nieco ruchu, umówcie się, że kto przegra, ten np. rozdaje sztućce do posiłku lub drapie wygranego po plecach :)
Gry dla dzieci mogą być świetną zabawa dla całej rodziny:
1.Skoki przez drabinkę. Wykonaj drabinkę, np. z gazety. Wystarczy pociąć ją na 5-
centymetrowe paski, które ułożycie na ziemi na wzór drabinki. Zadanie dziecka polega na sprawnym przeskakiwaniu kolejnych szczebelków.
2.Skoki przez linkę. To ćwiczenie bardzo pomaga w ćwiczeniu równowagi. Do tej zabawy potrzebna jest linka, którą musisz zamocować np. do krzeseł, stołu.
3.Kto sięgnie wyżej? Rodzic stoi z ołówkiem lub markerem przy futrynie, a dzieci kolejno podchodzą i z wyciągniętą jedną rączką do góry w miejscu podskakują najwyżej, jak umieją.
Wszystkie wyniki muszą być zaznaczone, a zwycięża dziecko, które podskoczyło najwyżej.
Dzieci będą zadziwione, dokąd umieją dosięgnąć!
4.Spacerek. Puść dziecku muzykę i rzucaj mu różne polecenia: „Zbieramy grzyby!”, a wtedy maluchy udają, że podnoszą coś z podłogi; „Gonimy motyle!” – dziecko podbiega i łapie niewidoczne motylki; „Zrywamy kwiatki!”, a dziecko musi podskakiwać i symulować zrywanie kwiatków itd. Będzie dużo śmiechu i rozgardiaszu.
1.Zabawa ruchowa „Podróż do krainy: złości, radości i smutku”.
Dzieci i rodzic ustawiają się w pociąg i jadą do krainy złości, rodzic mówi: tutaj ludzie
chodzą obrażeni, są źli i zagniewani, tupią nogami, zaciskają dłonie w pięści i krzyczą. (dzieci wykonują to co rodzic mówi) Następnie pociąg rusza dalej i zatrzymuje się w krainie smutku.
Rodzic : Tutaj ludzie chodzą markotni, płaczą (dzieci wykonują to co rodzic mówi) Na końcu pociąg rusza do krainy radości, gdzie ludzie są zawsze uśmiechnięci, życzliwi i pomocni wobec siebie, witają się z nami serdecznie.
Dzieci wypowiadają się w której krainie podobało im się najbardziej i dlaczego? Podczas tej zabawy w każdej krainie słychać muzykę odpowiednią do emocji: złości, smutku i radości.
Każda kraina znajduje się w innym miejscu sali i jest oznaczona symbolem oddającym daną emocję.
1.Piosenka – zabawy przy muzyce połączone ze śpiewem https://youtu.be/pRNtFXew_VE
„Świat w naszych rękach”
Ci co lubią segregację Otóż oni mają rację Gdy w osobne pojemniki Lecą papier, szkło, plastiki.
Ref. Cały świat jest w naszych rękach Właśnie o tym ta piosenka
Możesz dbać o cały świat Chociaż masz niewiele lat.
A recykling trudne słowo Chodzi o to by na nowo Z naszych śmieci zrobić coś Papier, plastik albo szkło.
Ref. Cały świat………..
Więc dorośli oraz dzieci Posłuchajcie
Sprawą śmieci trzeba zająć się dziś Żeby jutro dobrze żyć
Ref. Cały świat……….
2. Taniec do piosenki „Moja planeta” – proponujemy śpiew połączony z tańcem do piosenki Majki Jeżowskiej (poniżej podajemy link do piosenki)
https://youtu.be/cZ-nwKdwPc4
„Moja Planeta”
Moja planeta jest całkiem nie z tej ziemi Moja planeta nie ma ceny
Moja planeta jest rano niewyspana Moja planeta jest tam gdzie Ty i mama.
Moja planeta nie spadła tu z księżyca Moja planeta to tajemnica
Moja planeta raz zimna raz przegrzana Moja planeta jest tam gdzie Ty i mama.
SOS - to Ziemia woła ludzi
Jutro tlen już trudniej będzie zbudzić
SOS - ratujmy siebie sami SOS - do siebie wysyłamy Moja planeta miłości się nie boi Moja planeta broń rozbroi Moja planeta zna dobre obyczaje
Moja planeta nam wszystkim dłoń podaje SOS - to Ziemia woła ludzi
Jutro tlen już trudniej będzie zbudzić SOS - ratujmy siebie sami
SOS - do siebie wysyłamy Tak to prawda…
Zabawy matematyczne:
Potrzebne będą: zbiory różnorodnych drobiazgów, przede wszystkim guzików, ale mogą też być koraliki, pomponiki, cekiny. Przydadzą się też kolorowe flamastry, niewielkie białe kartoniki i spodeczki (lub inne pudełka do sortowania guzików).
Efektem tej zabawy są nie tylko doświadczenia logiczne w zakresie klasyfikowania, ale także komplet kartoników, na których zostały zakodowane cechy guzików.
Zabawa I - zbiory
1.Wysypujemy guziki i układamy spodeczki, następnie proponujemy dziecku „podzielmy guziki według kolorów, ale żeby nam się nie myliło, oznaczymy spodeczki” – kolorujemy
kartoniki na takie kolory, w jakich mamy guziki i układamy obok spodeczków.
Po posortowaniu guzików pokazujemy kolejne podzbiory i pytamy: te guziki są… a te…”, aby wyraźnie dziecku zasygnalizować oddzielność zbiorów.
2.Proponujemy inny podział guzików, ze względu na liczbę dziurek, na kartonikach rysujemy tyle kropek, ile jest dziurek: jedną dla guzików z „pętelką”, dwie dla dwóch dziurek i cztery dla czterech. Następnie dzielimy guziki i znowu podkreślamy podział na zbiory.
3.Guziki można też podzielić ze względu na wielkość. Na 3 kartonikach rysujemy kółka – od najmniejszego do największego i dokonujemy podziału zbioru guzików ze względu na wielkość. W trakcie sortowania zapewne okaże się, że jest spory podzbiór guzików, których nie da się przyporządkować. Takie guziki odkładamy na osobny talerzyk.
Zabawa II – przesyłki
Powinna się pojawić po zabawie I i najlepiej jest wykorzystać ten sam zestaw guzików oraz kartoniki. Potrzebne będzie też zamykane pudełko. Dziecko siada naprzeciwko rodzica, na środku stołu układamy kartoniki z cechami guzików i pudełko. Zabawa polega na
składaniu zamówienia na guziki, np.: rodzic wkłada do pudełka kartonik żółty, z dwoma kropkami i duży, a dziecko odbiera „przesyłkę”, po czy wybiera duży, żółty guzik z dwoma dziurkami i odsyła. Jeśli jest więcej guzików spełniających te warunki, powinny zostać spakowane wszystkie. Zabawę zaczynamy od „zamawiania” guzików z jedną cechą i
stopniowo zwiększamy trudność. Role odwracamy i zamówienie składa dziecko, a następnie sprawdza poprawność jego realizacji. Pudełka ze sprzecznym zamówieniem (na przykład kolor – kolor - wielkość) nie należy traktować jako błędu, lecz zbiór pusty: „nie mam guzika, który jest jednocześnie żółty i zielony”.
Zabawa III – sklep
Kolejna zabawa polega na „kupowaniu i sprzedawaniu” guzików. Zabawę zaczynamy od posortowania guzików na małe, średnie i duże (dzielimy i oznaczamy jak w zabawie I) oraz odrzucenia średnich. Następnie dziecko wybiera, czy chce sprzedawać guziki małe czy duże.
Sklepy oddzielamy przesłoną. Następnie porządkujemy guziki (np. według zasady: pionowo kolory, poziomo liczba dziurek). Bawimy się: „Podobno w twoim sklepie są piękne guziki, wszystkie duże/małe, w takich kolorach (pokazujemy kartoniki) i z różną liczbą dziurek (też pokazujemy kartoniki). Chętnie kupię guzik niebieski z jedną dziurką, dziękuję. Teraz ty możesz kupić u mnie, jaki chcesz guzik?”. Kupujemy na zmianę, aż wszystkie guziki zostaną wymienione. Przejrzysty układ „kupionych” guzików pozwala dostrzec o jakie jeszcze guziki trzeba prosić, a przesłona czyni grę trudniejszą – jeśli jest to zbyt trudne, trzeba zdecydować, czy ją odsłonić, czy pozostawić.
Zapraszamy do korzystania ze strony internetowej (poniżej podajemy link) „Kodowanie na dywanie”-
https://uczymydzieciprogramowac.pl/
Praca plastyczna:
1.„Życie na łące” – rysowanie kredkami na dowolny temat
2.„Czysta planeta” - malowanie farbami według inwencji twórczej dzieci
3. „Kolorowy motyl” – materiały: rolka po papierze toaletowym, kolorowy papier, klej, cekiny, guziki. Dzieci oklejają papier toaletowy kolorowym papierem (kolor dowolny), wycinają z kolorowego papieru skrzydła, ozdabiają je wg własnego pomysłu, przyklejają je do rolki, następnie wycinają koło, robią buźkę, przyklejają ją.
Proponowana literatura
1.„Co to jest ekologia?” – słuchanie wiersza D. Klimkiewicz Ekologia – mądre słowo,
A co znaczy – powiedz sowo?
Sowa chwilę pomyślała I odpowiedź taką dała:
„To nauka o zwierzakach,
Lasach, rzekach, ludziach, ptakach.
Mówiąc krótko, w paru zdaniach, O wzajemnych powiązaniach między nami, bo to wszystko To jest nasze środowisko.
Masz je chronić i szanować”
- powiedziała mądra sowa…..
Pytania dotyczące treści: Co to jest ekologia? Czego dotyczy ta nauka? Co oznacza słowo
„Szanować”?
2.„Łąka”- zabawa słownikowa na podstawie wiersza M. Strzałkowskiej Jak tu pięknie dookoła!
Strumyk szemrze, kwitną zioła, Skaczą żabki, buczą bączki - jak nie lubić takiej łączki?
Pośród kwiatów sobie łażą Ala, Ola, Staś i Kazio.
Nagle patrzą – jakiś dołek, A w tym dołku jest tobołek.
Staś tobołek wyjął z dołka, po czym zajrzał do tobołka …a tam…
- Patrzcie! Stos papierków, Trzy butelki, pięć cukierków, Jedna guma….
- Już wyżuta…
- dwie gazety i pół buta, dwie torebki, cztery puszki…
- ktoś na łące biwakował i te śmieci tu wpakował.
- Cichcem, milczkiem, po kryjomu…
- Zamiast zabrać je do domu.
- Wiecie, jak tak dalej będzie, jak będziemy śmiecić wszędzie, to się Ziemia zdenerwuje, tak że każdy pożałuje!
- Będzie miała dość brudasów, bo jest miła, lecz do czasu!
- Zagra wszystkim nam na nosie i przepadnie gdzieś w kosmosie,
a my zostaniemy sami,
płynąc luzem pod gwiazdami…
- A więc póki krąży w kółko, niech się brudas puknie w czółko!!!
Jak naśmiecisz, to posprzątaj.
A jak nie – to marsz do kąta.
Pytania dotyczące treści utworu: Jakie miejsce dzieci wybrały na wycieczkę? Jak mogły się czuć, gdy spacerowały po czystej, pięknej łące? Co znalazły na łące? Jak się wtedy poczuły?
Jak Ty czułbyś/czułabyś się w takim zaśmieconym miejscu? Jak myślisz dlaczego ktoś zostawił śmieci na łące? Jaką radę ma autorka wiersza dla tych, którzy naśmiecili? Jakie rozwiązanie proponuje autorka tym osobom, które nie chcą po sobie sprzątać? Czy jest to prawdziwa i skuteczna rada, czy raczej żart? Jak się zachować, gdy ktoś przy nas zaśmieca otoczenie? (Jeżeli dziecko ma trudność z odpowiedzią na pytania można przeczytać cały wiersz lub jego fragmenty).
3.„Pstryk” – słuchanie opowiadania G. Kasdepke Na elektryczne urządzenia lepiej uważać…
– Uważaj, teraz będzie się działo – mruknął Dominik, włączając elektryczny czajnik.
Zanim Junior zdążył podkulić ogon, w całym domu błysnęło, huknęło – a potem zapadła ciemność. I cisza. Przestało grać radio, przestały pracować lodówka i pralka, przestał działać
komputer i nawet Junior przestał sapać, choć nie był przecież na prąd. Widać wszystko to zrobiło na nim spore wrażenie. Pierwsza odezwała się babcia Marysia.
– Dominik! – zawołała z dużego pokoju. – To twoja sprawka?!
– Prowadzę wykład – odkrzyknął dyplomatycznie Dominik.
– O czym?! – głos babci dochodził już z korytarza. – Nie mów, że o elektryczności!
– Mogę nie mówić… – mruknął Dominik.
– Hau! – dodał mu otuchy Junior.
Zza drzwi dobiegł ich szelest, trzask, odgłosy majstrowania przy elektrycznych korkach – i naraz z głośnika radia popłynęła muzyka, a lodówka wzdrygnęła się jak po przebudzeniu z krótkiej drzemki i znowu zaczęła pracować. Dominik i Junior zmrużyli oczy.
– Przecież tata ci mówił – zasapała babcia, wchodząc do kuchni – żebyś nie włączał tego czajnika, gdy pracuje pralka, tak?! Jutro przyjdą elektrycy i wszystko naprawią! A na razie
trzeba uważać! Bo przewody elektryczne w tym mieszkaniu są za słabe, i to dlatego! Chcesz wywołać pożar?!
– Hau! – uspokoił ją Junior.
Ale babcia Marysia nie była uspokojona; zakazała Dominikowi zabaw w kuchni, przez co dalsza część wykładu musiała się odbyć w łazience.
– Tak, z elektrycznością nie ma żartów – westchnął Dominik.
– Na przykład najgłupsze, co można zrobić, to suszyć sobie włosy w wannie. Bo jakby suszarka wpadła do wanny, to…
Junior zawył rozpaczliwie, dając do zrozumienia, że wie, co by się stało, gdyby suszarka wpadła do wanny.
– Tak samo głupie – kontynuował Dominik – jest wtykanie różnych przedmiotów do dziu- rek od kontaktu! Albo przecinanie przewodów elektrycznych! Jeżeli zobaczę kiedyś, że to robisz, to koniec, zakaz wychodzenia na spacery!
Junior, gdyby to było możliwe, podwinąłby nie tylko ogon, ale i uszy, nos oraz całego siebie.
– Niemądrze jest także – ciągnął zadowolony z siebie Dominik – ciągnąć za kabel jakiegoś urządzenia, żeby je wyłączyć, bo łatwo taki kabel przerwać! Ani podłączać zbyt wielu urządzeń do jednego gniazdka! I, i… słuchasz mnie?
– Hau… – odszczeknął zrezygnowany Junior.
– No tak, może to za dużo jak na jeden raz – zgodził się Dominik. – Najważniejsze jest jedno: nie wolno bawić się elektrycznością! Zrozumiałeś?
– Hau! – zapewnił Junior. Po czym podskoczył wysoko, pstryknął nosem wyłącznik światła – i wykład został zakończony.
O elektryczności można mówić jeszcze długo. Czas, start!
Pytania dotyczące treści opowiadania: Jak nazywali się bohaterowie opowiadania? Kim byli?
Dlaczego po włączeniu czajnika zgasło światło w całym mieszkaniu? Jakie ważne informacje dotyczące bezpiecznego postępowania z urządzeniami elektrycznymi chłopiec przekazał Juniorowi? Jak myślicie, czy dzieci mogą samodzielnie posługiwać się urządzeniami elektrycznymi?
Zestaw ćwiczeń gimnastycznych do wykonania w warunkach domowych:
1. Wręczenie dziecku poduszki. (zwracamy uwagę na poprawność wykonywanych ćwiczeń, dziecko wykonuje ćwiczenia na miarę swoich możliwości)
2. „Marsz poduszek” – Marsz z poduszką zgodny z rytmem tamburyna. Dziecko przekłada poduszkę na różne sposoby podczas marszu: z przodu, nad głową, nisko, wysoko.
3. „Znajdź swoją poduszkę - rodzic kładzie poduszkę w dowolnym miejscu, na znak rodzica dziecko wykonuje wcześniej ustaloną czynność- staje przy poduszce. Zabawa powtarzana 3 razy np. przysiady, podskoki, pajacyki
4. „Rowerek” – Ćwiczenie mięśni brzucha. Dziecko leży na plecach, trzyma poduszkę – kierownicę i naśladuje jazdę na rowerze.
5. „Żonglerka” – Ćwiczenia stóp. Dziecko w siadzie podpartym stopami obejmują poduszkę, próbują unieść ją tak aby nie spadła.
6. „Ukłon z poduszką”- Ćwiczenie wyprostne wzmacniające mięśnie grzbietu. Dziecko siada w siadzie klęcznym, podnosi poduszkę w górę, skłania się w przód sięgając jak najdalej, a następnie przechodzi do siadu ( dziecko nie unosi się z pięt). .
7. „Uwag na poduszkę”- Ćwiczenia równoważne. Dziecko stawia stopę za stopą z poduszką umieszczona na głowie, zachowują prawidłową postawę ciała.
8. „Kotki pilnują swojej zabawki” – Ćwiczenia na czworakach- poduszki leżą na podłodze, przed każdym dzieckiem. Dzieci chodząc na czworakach obchodzą swoją poduszkę wokół raz z jednej raz z drugiej strony.
9. „Wędrująca podusia”- Ćwiczenie tułowia. Dziecko robi skłony naprzemiennie dotykając poduszką raz do jednej stopy, raz do drugiej.
10. „Przeskocz poduszkę”- Ćwiczenia skoczne. Dziecko przeskakuje obunóż poduszkę w przód i w tył. (Zwrócenie uwagi na bezpieczeństwo.)
11. „Na jednej nodze” – dziecko staje na jednej nodze, raz na drugiej, unosi, opuszcza poduszkę nad głową (zwracamy uwagę prawa noga, lewa noga)
12. Ćwiczenia uspokajające - Marsz po kole z poduszką na głowie.
Inne propozycje:
Z okazji Dnia Ziemi prześlemy na maila grupowego prezentację multimedialną pt. „Dzień Ziemi” zachęcamy do zaprezentowania prezentacji dzieciom.
Zabawy rozwijające koncentrację
1.Zabawa w kolory – uczestnicy gry: rodzic i dziecko wymieniają kolejne kolory na przemian. Nie mogą się one powtarzać, tzn. każdy uczestnik musi wymyślić nowy kolor 2.Zabawa w słówka – każda kolejna osoba podaje wyraz rozpoczynający się na ostatnią literę wyrazu wypowiedzianego przez poprzednia osobę, np. autobus – słoma- auto – oko itp.
3.Zabawa – zgaduj zgadula: dziecko ma zawiązane oczy i poprzez dotykanie przedmiotu rączkami musi odgadnąć, co to jest. Można wykorzystać owoce, warzywa, zabawki itp.
Zabawy i ćwiczenia rozwijające słuch fonematyczny
Głoska – to najmniejszy dźwięk mowy ludzkiej, który można wyodrębnić słuchem.
Litera – to graficzny (pisany) znak głoski. W zapamiętaniu różnicy między głoską a literą pomóc może dzieciom rymowanka:
„ Literę widzę oraz piszę.
Głoskę wymawiam oraz słyszę, Czyli innymi słowy:
Głoski to dźwięki mowy”
1. Wyróżnianie wyrazów w zdaniu, przeliczanie ile jest wyrazów w zdaniu (tyle podskoków, ile słyszymy wyrazów w zdaniu itp.)
2.Wyróżnianie sylab w wyrazie, najlepiej za pomocą klaskania (jedna sylaba – jedno klaśnięcie), przeliczanie sylab w wyrazie i np. tyle podskoków, przysiadów ile jest sylab 3. Zabawa w kończenie wyrazów – podajemy dziecku pierwszą sylabę, np. ko – a dziecko dodaje – ło ( powstaje: koło)
4. Łańcuch sylabowy: dziecko wypowiada dwusylabowy wyraz, dzieli go na sylaby, druga sylaba staje się początkiem nowego wyrazu, np. wa-ta, ta-ma, ma-ja, ja-ma)
Prosimy aby dzieci doskonaliły orientację w przestrzeni – strona lewa i prawa, jak również utrwalały do jakich pojemników wrzucamy konkretne odpady tj. PAPIER, SZKŁO, METAL I PLASTIK.
Zabawy z literkami – dla chętnych dzieci proponujemy zabawy z literkami, którymi dziecko jest zainteresowane.
1.Wypełnianie konturu literki, którą dziecko jest zainteresowane poprzez wyklejanie kawałkami np. gazety (kontury liter prześlemy na maila grupowego).
2."Sokole oko"
Zabawa polega na wyszukiwaniu określonej literki wśród innych (różna czcionka, różna
wielkość). Dziecko musi odnaleźć na swojej kartce jak najwięcej liter np. z i zakreślić je w kółko. (kartę dla chętnych prześlemy na maila grupowego).
